Woord vooraf
We maakten voor het eerst kennis met The Shouting Fence in Amsterdam (2004). Meteen voelden we aan dat we met dit stuk ook in ons land konden werken rond Palestina op het ons vertrouwde terrein van bewustwording via muziek en woord. Ruim twee jaar geleden kregen we van de twee Britse componisten Richard Chew en Orlando Gough de toelating om het stuk IN BELGIUM te brengen. Vanzelfsprekend hield de tragedie van het Palestijnse volk ons al lang bezig; alleen hadden we tot dusver geen platform van die omvang gevonden dat we als koor konden bespelen. Nu wisten wijzelf ook best dat wij, het Brussels Brecht-Eislerkoor, zo’n project niet alleen aankonden en dachten eraan zangers aan te trekken uit onze nabije omgeving. Mettertijd was de stemming in dit land behoorlijk grimmig geworden en beseften we dat er ook bij ons muurtjes werden gebouwd. We spraken over ons plan met bevriende koren uit heel het land en ontdekten gaandeweg dat ook andere groepen uit onverwachte hoek geïnteresseerd waren. En zo groeide de samenwerking tussen een breed spectrum van zangers, solisten, en dirigenten. We hadden zeker niet de makkelijkste weg gekozen om een productie als deze op te zetten: er vielen afstanden te overbruggen. Maar het meest hadden we de financiering van ons project onderschat. Het werd een soort hordeloop. We danken dan ook de sponsors uit Vlaanderen, Brussel en WalloniÍ die ondogmatisch ertoe bereid werden gevonden om The Shouting Fence een kans te geven, ondanks de vele regeltjes die hier te lande gelden. Maar vooral danken we alle zangers en zangeressen die hun stem hebben willen verheffen in dit ontroerend zangstuk, in deze schreeuw om rechtvaardigheid.
Lieve Franssen, Brussels Brecht-Eislerkoor