BDW 1453 PAGINA 12 - DONDERDAG 4 DECEMBER 2014
Adèle Jacot met het eerste nummer van ‘Journal intime de quartier’ in de kantoren van Entre2.
© JO VOETS
BDW REGIO
DEZE WEEK OP PAPIER > NIEUWE KRANT WIL VROUWEN EEN STEM GEVEN
Brusselse vrouwen kruipen in de pen
BRUSSEL – Brussel is een nieuwe krant rijker. Deze zomer rolde de eerste editie van het Journal Intime de Quartier van de pers. De krant is het resultaat van een reeks schrijfateliers met vrouwen uit Sint-Joost-ten-Node, Schaarbeek en Brussel. Ondertussen wordt er gewerkt aan de tweede editie. “De stem van de vrouw klinkt nog altijd minder door in de publieke ruimte dan die van de man,” aldus initiatiefneemster Adèle Jacot.
E
en lokaal op de eerste verdieping van het Vrouwenhuis te Schaarbeek. Op de tafel liggen een aantal portretten uitgestald van
ADVERTENTIE
Handicap & informatie
markante vrouwen. Margaret Thatcher onder andere, maar ook Camille Claudel, de minares van Rodin die miskent en vergeten eindigde in een psychiatrische instelling. Verderop een onoverzichtelijke reeks post-its, stukken tekst en foto’s, het resultaat van de workshop van vandaag.
Artistieke vorming Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor personen met een handicap
✆ 0800-15045
alle werkdagen van 9 tot 12u30, maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30
Bezoeken enkel op afspraak Informatie@handicap-ambulant.be
“Het atelier vandaag draait rond het thema van geweld tegen vrouwen,” legt Mélanie Peduzzi uit. Samen met Adèle Jacot is ze de drijvende kracht achter het Journal Intime de Quartier. “Eind november vond er in Brussel een mars tegen geweld tegen vrouwen plaats. We begonnen met korte uitspraken en stellingen over het thema, maar ook meteen met de vraag aan wie je ze zou willen richten. Met dat materiaal als basis
gingen we opnieuw aan het schrijven om te komen tot briefkaarten als sensibilisering voor de mars.”
den in de gang van het Vrouwenhuis hangt een hele collectie post-its uit eerdere sessies. Op de papiertjes staan open zinnen gedrukt zoals ‘Ik ben moeder en...’, ‘Ik zou willen zeggen aan andere vrouwen dat...’. Aan de deelneemsters om de rest in te vullen. “Met dergelijke methodieken willen we vrouwen die daar anders nooit aan toekomen aan het schrijven zetten,” vertelt Adéle.
“We kiezen niet voor een bepaald format. Net als de groep waarmee we werken is de vorm van onze krant steeds in beweging”
De inhoud van het Journal komt niet uit de pen van Peduzzi en Jacot, maar is het resultaat van workshops zoals die van vandaag. Uit het materiaal wordt een selectie gemaakt voor de gedrukte versie van de krant. Bene-
“Sommige deelneemsters zijn erg open, andere eerder terughoudend, maar zich uitdrukken via schrijven is bijna altijd nieuw voor hen.” Het Vrouwenhuis in Schaarbeek is een van de twee plekken waar
er maandelijks een schrijfatelier plaatsvindt, samen met Entre 2, de Brusselse organisatie die zich inzet voor de prostituees aan de IJzer. “Dat geeft ons de mogelijkheid om uitwisseling te creëren. Voor de vorige editie bijvoorbeeld hebben we aan de vrouwen van Entre 2 gevraagd om fotoreeksen te maken met wegwerpcamera’s. In een volgende workshop zijn we hier in Schaarbeek met die beelden aan de slag gegaan. Iedere plek heeft zijn publiek, zijn eigenheid en zijn mogelijkheden. Daarom dat we graag ons project zouden uitbreiden en nog een derde plek zoeken om de schrijfateliers te organiseren.” De krant is geboren uit een gemeenschappelijke interesse voor de stad Brussel en haar inwoners. “We hebben allebei een artistieke vorming achter de rug hier in Brussel, en we hadden erg veel zin iets te doen met de stad waar we wonen. Maar het Journal Intime de Quartier gaat verder dan louter observeren en vastleggen. Het draait om interactie, om met tekst en beeld onderwerpen van binnenuit te verkennen. Onze krant gaat niet over mensen, maar is gemaakt samen met diegene die aan het woord komen op een participatieve manier. De groep waarmee we werken is klein, maar dat geeft de mogelijkheid om iedereen te laten deelnemen in heel het proces, van inhoud tot vormgeving.”
Ongemakkelijk Het Journal Intime de Quartier is gemaakt door vrouwen, benadrukt Adèle. “Dat wil niet zeggen dat we mannen uitsluiten, maar onze prioriteit ligt bij de stemmen van vrouwen. Die worden nog steeds minder gehoord in de publieke ruimte dan de man. Neem nu de prostituees bij Entre 2. Als hun verhaal al in de media komt is het altijd via iemand anders. Onze manier van werken is actiever. Niet enkel vragen stellen of interviewen, maar hen echt voorleggen wat ze zelf aan de rest van de wereld zouden willen vertellen.” Toch is het niet evident om vrouwen te betrekken met het project. Thema’s zoals geweld tegen vrouwen liggen gevoelig, aldus Adèle. “De vraag om zich uit te drukken maakt mensen soms ongemakkelijk. Er is een zekere angst om iets te zeggen dat ook gehoord zal worden.” Mélanie haalt er de eerste editie van de krant bij, die met veel zorg is uitgewerkt. Een cover met maar liefst vier katernen, met vertalingen naar onder andere het Nederlands, Arabisch en Bulgaars. Waarom zoveel moeite steken in een gedrukte krant terwijl steeds meer media ervoor kiezen om enkel nog online te publiceren? “Niet alleen de krant zelf, ook de verdeling kost ons veel tijd,” aldus Mélanie. “Maar op die manier wordt dit project ook iets concreets, iets tastbaars. Het wordt meer dan een site waarop je regelmatig iets post. De keuze om een fysiek object te brengen heeft ook zijn invloed op de inhoud. We kiezen ook niet voor een bepaald format. Net als de groep waarmee we werken is de vorm van onze krant steeds in beweging.” Toon Lambrechts