Εισέρχεσαι σε ένα ESCAPE BOOK. Αν δεν γνωρίζεις τι είναι, καλύτερα να σου εξηγήσουμε. Το βιβλίο απόδρασης είναι κάτι σαν βιβλίο με γρίφους μέσα στο οποίο ο ανυποψίαστος αναγνώστης κινδυνεύει να παγιδευτεί για πάντα. Πρόκειται για ένα escape room με τη μορφή βιβλίου. Είναι στο χέρι σου να αποφασίσεις για τον δρόμο που θέλεις να πάρεις, μα συχνά οι επιλογές σου θα εξαρτώνται από τις λύσεις τις οποίες θα δώσεις στους γρίφους που θα συναντήσεις. Ο μόνος τρόπος διαφυγής μέσα από τις σελίδες του βιβλίου είναι η επίλυση των γρίφων. Μερικοί γρίφοι μπορεί να σε οδηγήσουν σε διαφορετικά μέρη ανάλογα με τη λύση που θα τους δώσεις. Άλλοι πάλι απαιτούν να κάνεις κάποιους υπολογισμούς ώστε να βρεις σε ποια σελίδα πρέπει να κατευθυνθείς. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να ελέγξεις τον αριθμό στα αριστερά της νέας σελίδας για να σιγουρευτείς ότι έρχεσαι από τη σωστή σελίδα και ότι βρίσκεσαι ακόμα στον σωστό δρόμο. Αν ανακαλύψεις πως δεν ταιριάζει ο αριθμός, τότε πρέπει να γυρίσεις στην προηγούμενη σελίδα και να το ξανασκεφτείς. Ακόμα κι αν λύσεις λάθος έναν γρίφο, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η ιστορία θα τερματιστεί. Στην περιπέτεια αυτή παίζεις τον ρόλο του Σέρλοκ Χολμς κι έτσι είναι πολύ ταιριαστό που το βιβλίο αποδεικνύεται ιδιαίτερα ύπουλο. Υπάρχουν λανθασμένες απαντήσεις, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν απρόβλεπτες εξελίξεις καθώς ξετυλίγεται η υπόθεση κι έτσι να σε κάνουν να χάσεις ένα χρήσιμο στοιχείο ή ακόμα και να σε παραπλανήσουν. Όσο βρίσκεσαι παγιδευμένος μέσα στο βιβλίο απόδρασης θα πρέπει να προσέχεις και την παραμικρή λεπτομέρεια που βλέπεις. Με το που ξεκινήσει να ξετυλίγεται το νήμα της υπόθεσης, οι σελίδες θα κρύβουν μέσα τους κάθε είδους στοιχεία. Να χρησιμοποιείς το σημειωματάριο του Δρ. Γουάτσον –το οποίο θα το ανακαλύψεις σε λιγάκι– για να καταγράφεις τις παρατηρήσεις σου. Ίσως να χρειαστείς μερικές
Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ
Στην περιπέτεια που πρόκειται να ξεκινήσει έχεις τον ρόλο του πιο διάσημου «συμβουλευτικού ντετέκτιβ», του Σέρλοκ Χολμς, καθώς παγιδεύεται μέσα σε μια πονηρή πλεκτάνη. Θα βλέπεις τα πάντα από τη δική του οπτική γωνία και θα προσπαθήσεις να λύσεις τους γρίφους με τις ικανότητές του στην επαγωγική σκέψη, με λίγα λόγια θα είσαι αυτός! Μάλιστα, δεν αποκλείεται να σου χρησιμεύσει κι ένας μεγεθυντικός φακός. Οπότε, να προσπαθείς να σκέφτεσαι όπως ο Σέρλοκ. Όπως είπε/είπες μια φορά στο Σήμα των Τεσσάρων του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ (1890): «Όταν έχεις αποκλείσει το αδύνατο, αυτό που απομένει, ΟΣΟ ΑΠΙΘΑΝΟ ΚΙ ΑΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, δεν μπορεί παρά να είναι η αλήθεια». Φυσικά, θα σε συνοδεύει ο πιστός σου σύντροφος, ο ιατρός Τζον Χ. Γουάτσον. Ο δόκτωρ Γουάτσον ξέρει να δίνει καλές συμβουλές και είναι λογικός άνθρωπος, μα ικανότατος με το περίστροφο όταν παρουσιαστεί κίνδυνος. Μην ξεχνάς να χρησιμοποιείς το σημειωματάριό του για να καταγράφεις όσα παρατηρείς, τα οποία θα μπορούσαν να σας βοηθήσουν να ξεφύγετε. Η περιπέτεια διαδραματίζεται το 1894 σε μια πλούσια έπαυλη στο Ρίτζεντς Παρκ, στο κέντρο του Λονδίνου, ένα απόγευμα και το βράδυ που το ακολουθεί. Ο Δρ. Γουάτσον περνούσε μια δύσκολη περίοδο καθώς πενθούσε για την αποθανούσα σύζυγό του, τη Μαίρη, αλλά και για τον καλό του φίλο, τον Σέρλοκ Χολμς, ο οποίος είχε θεωρηθεί νεκρός μετά την τρομακτική του μάχη με τον καθηγητή Μοριάρτι στους καταρράκτες του Ράιχενμπαχ το 1891. Μόνο που ο Χολμς ξεγέλασε τον θάνατο και τούτη εδώ η ιστορία διαδραματίζεται την ακριβώς επόμενη μέρα από την αναπάντεχη εμφάνιση του θρυλικού ντετέκτιβ μπροστά στον Γουάτσον, μεταμφιεσμένου σαν πωλητή βιβλίων στην προσπάθειά του να ξεφύγει από τον συνεργάτη του
Στο εξώφυλλο του βιβλίου απόδρασης βρίσκεται ένας τροχός αποκρυπτογράφησης, ο οποίος είναι απαραίτητο εργαλείο για την επίλυση των γρίφων που θα συναντήσεις. Έχει ορισμένα ανοίγματα από τα οποία εμφανίζονται γράμματα, αριθμοί και χρώματα, καθώς και κάποια σύμβολα. Μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις με διάφορους τρόπους: Σε κάποιους γρίφους θα ανακαλύψεις κωδικοποιημένα μηνύματα με τη μορφή παράξενων σημειώσεων ή μυστικών συμβόλων κρυμμένων μέσα στην ιστορία. Χρησιμοποιώντας τον τροχό της αποκρυπτογράφησης, μπορείς να εισάγεις ό,τι ανακαλύπτεις ως στοιχείο κι έπειτα να διαβάζεις τι αποτέλεσμα σου δίνει κι έτσι να αποκρυπτογραφείς
«Κύριοι, η πρωινή σας αλληλογραφία» λέει η κυρία Χάντσον και μπαίνει στο διαμέρισμα του Σέρλοκ στην οδό Μπέικερ 221Β. «Σας έφερα και ζαμπόν, βραστά αβγά, τσάι, ψωμί φρυγανισμένο και μαρμελάδα απ’ το Ντάντι…» Ξαφνικά, βλέπει μια άγνωστη επισκέπτρια και παγώνει. «Να σας συστήσω τη μητέρα μου» λες εσύ. «Κυρία Χάντσον, η σεβάσμια μητέρα μου. Μητέρα, η κυρία Χάντσον, η σπιτονοικοκυρά».
«Χαίρω πολύ» κάνει η κυρία Χάντσον και αφήνει το φαγητό στο τραπέζι. «Μητέρα, πάντα έχω να λέω ότι η κυρία Χάντσον φτιάχνει πρωινό σαν γνήσια Σκωτσέζα».
«Ναι, ναι» λέει η κυρία Χολμς. «Πάντως, δεν είναι λίγο περασμένη η ώρα για πρωινό; Θα φτάσει μεσημέρι… Λοιπόν… Σέρλοκ, πώς στην ευχή εμφανίστηκες από το πουθενά;»
Μετά το περιβόητο συμβάν στους καταρράκτες του Ράιχενμπαχ το 1891, εσύ ταξίδεψες σε όλη τη γη ινκόγκνιτο για τρία ολόκληρα χρόνια. «Μόλις χθες», λέει ο Γουάτσον, «εμφανίστηκε μεταμφιεσμένος σε βιβλιοπώλη και με ξάφνιασε πραγματικά…»
«Μητέρα, δεν ήθελα να αφήσω ίχνη, όμως έπρεπε να επιστρέψω για να διαλευκάνω τον φόνο του αποικιακού κυβερνήτη Ρόναλντ Άνταιρ… μέσα σε ένα άδειο σπίτι…» «Μου φαίνεται πως στα απομνημονεύματά μου θα βάλω τον τίτλο “Η Περιπέτεια του Άδειου Σπιτιού” λέει ο Γουάτσον. Καταφέραμε να λύσουμε το μυστήριο χθες το βράδυ και μάλιστα τη φέραμε στον φοβερό και τρομερό συνταγματάρχη Σεμπάστιαν Μόραν…»
«Δόξα τω Θεώ λοιπόν που γύρισε ο Σέρλοκ. Πρέπει να βρείτε τον αδελφό του» λέει η κυρία Χολμς. «Αγνοείται από την Τρίτη 27 Μαρτίου».
Τα Βραδινά Νέα πληροφορήθηκαν ότι κορυφαίοι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης έχουν προσκληθεί στα εγκαίνια ενός θαυμαστού μηχανήματος σε μια έπαυλη στο Ρίτζεντς Παρκ το Σάββατο 7 Απριλίου 1894.
Ο Γουάτσον ανοίγει τα Βραδινά Νέα της προηγούμενης μέρας. «Δηλαδή αύριο» σχολιάζει η κυρία Χολμς. «Είναι πολύ κοντά από εδώ». «Ναι, πολύ σωστά» λες εσύ, προσπαθώντας να συγκρατήσεις τον εκνευρισμό σου επειδή όλα θέλει να τα εξηγεί. «Κύριε», παρεμβαίνει η κυρία Χάντσον κάπως ανήσυχη, «ακούγεται ένα απαίσιο βουητό μέσα στη νύχτα. Μήπως ξέρετε τι το προκαλεί; Είμαι μία εβδομάδα άυπνη». Αναρωτιέσαι ποια είναι η αιτία. Πάντως, δεν μπορεί να έρχεται από μακριά. Ο Γουάτσον κοιτάζει την αλληλογραφία. «Ωραιότατα», λέει, «ώρα για δράση». Σου δίνει μια επιστολή προς τον «Σέρλοκ Χολμς – Εξέχοντα ερευνητή». «Άρα μαθεύτηκε ήδη ότι είμαι ζωντανός» σχολιάζεις. «Όχι απαραίτητα, παλιέ μου φίλε… Φαίνεται πως έχει σταλεί από τις 7 Απριλίου του 1870». «Θεέ και Κύριε» κάνει η κυρία Χάντσον. «Και λέει “Από το γραφείο του Τσαρλς Μπάμπατζ”».
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ
Από 24, 58, 108
Ακολουθώντας τον χάρτη, φτάνετε στη βιβλιοθήκη. Οι δύο τοίχοι καταλαμβάνονται από βιβλιοθήκες πάνω από δύο μέτρα ψηλές· ο άλλος τοίχος έχει ένα τζάκι σχεδόν ενάμισι μέτρο φαρδύ – στον τέταρτο τοίχο είναι ένα παράθυρο ύψους ενός μέτρου και είκοσι εκατοστών. Μπροστά στο τζάκι, υπάρχουν τρεις ωραίες πολυθρόνες τοποθετημένες γύρω από ένα κοκκινωπό χαλί.
Αισθάνεσαι πως ένα αόρατο χέρι κατευθύνει τα βήματά σου… Πώς συνδέεται τούτη εδώ η έπαυλη με τον Μπέρτραμ Άλφρεντς και τον Τσαρλς Μπάμπατζ; Και τι σήμαιναν οι κάρτες με το Τάγμα του Αργυρού Ηλίου; Ο Γουάτσον διακόπτει την ονειροπόλησή σου. «Χολμς, ωραίο δωμάτιο» κάνει ζωηρά. «Και ωραίο αφγανικό χαλί». Κάθεσαι. Κουράστηκες. Ίσως να χαλαρώσεις για λίγο. Πόση ώρα έχει περάσει άραγε; Όμως ο Γουάτσον σε διακόπτει ξανά. «Χολμς, κοίτα, είναι κάτι περίεργο εδώ πέρα». Σηκώνεσαι και βλέπεις ότι πράγματι μια σειρά βιβλίων στο ράφι είναι πειραγμένη. Από τους τίτλους πολλών βιβλίων λείπει κάποιο γράμμα. Ίσως ο βιβλιοθηκονόμος να έσβησε κάποια γράμματα. Κοιτάζεις τα βιβλία και σου έρχεται μια ιδέα. «Γουάτσον, σημείωσε όσα γράμματα λείπουν και δες αν βγαίνει κάποιο μήνυμα».
Από 5, 28, 51, 67, 82, 88
Κοιτάζεις προσεκτικά και αντιλαμβάνεσαι ότι τα περίτεχνα σκαλίσματα πάνω στο ξυλόγλυπτο κουτί είναι λέξεις. Διαβάζεις δυνατά: «Ακολούθησε τις οδηγίες και πάτα ένα κουμπί, αλλά μην ξεχνάς ότι μόνο μία πρόταση από τις τέσσερις μπορεί να είναι αληθινή».
Εξετάζεις το κουτί. Έχει τέσσερα κουμπιά· το καθένα έχει έναν αριθμό.
Τα δείχνεις στον Γουάτσον και διαβάζεις δυνατά τις τέσσερις προτάσεις:
«Το σωστό κουμπί είναι το 28.
Σωστό είναι ένα κουμπί εκ των 28 και 96.
Το 96 είναι λάθος κουμπί.
Σωστό είναι ένα κουμπί εκ των 67 και 82».
Ο Γουάτσον δείχνει μπερδεμένος. «Ωραία, Χολμς, ας ακολουθήσουμε τις οδηγίες… Μήπως είναι το 28;»
«Ίσως… Γουάτσον, μην ξεχνάς ότι μόνο μία από τις τέσσερις προτάσεις μπορεί να ισχύει. Ίσως χρειάζεται κι άλλη σκέψη». Βρες την απάντηση και πήγαινε στον αντίστοιχο αριθμό
«Πάμε στο υπνοδωμάτιο» λέει ο Γουάτσον κοιτάζοντας την κάτοψη. Τον ακολουθείς και κατεβαίνετε στον δεύτερο όροφο, περνάτε μέσα από το παρεκκλήσι, ακολουθείτε έναν στενό διάδρομο και φτάνετε στη μεγάλη σκάλα, απ’ όπου μπαίνετε σε έναν άλλο διάδρομο και τελικά φτάνετε στη δρύινη κρεβατοκάμαρα. Ο χώρος μυρίζει μούχλα και τα κλινοσκεπάσματα είναι μες στη σκόνη. Είναι καιρός που δεν έχει κοιμηθεί κανένας εδώ. Όμως, το τζάκι είναι αναμμένο – και μάλιστα έχει κι ένα τσαγερό. Είναι καυτό αλλά το νερό δεν έχει βράσει ακόμα. «Συνέχεια μπαίνουμε σε δωμάτια που μόλις τώρα φαίνεται να τα παράτησαν» σχολιάζει ο Γουάτσον κάπως τσαντισμένος. Βρίσκει μια επιστολή. «Για τον κύριο Σουντακάρα Ντβιβέντι» λέει. Ο γραφικός χαρακτήρας είναι πολύ ωραίος. «Χολμς, είναι στα σανσκριτικά. Πολύ περίεργο». «Α, ο Σουντακάρα Ντβιβέντι – εξαιρετικά» λες εσύ. «Τον είχα γνωρίσει στην αίθουσα επισκεπτών του Διογένη, της λέσχης του Μάικροφτ, ο οποίος με είχε καλέσει. Είναι η μόνη αίθουσα της λέσχης όπου επιτρέπονται οι ομιλίες. Ο Ντβιβέντι είναι Ινδός μαθηματικός. Έχει δημοσιεύσει μόνο στα χίντι και στα σανσκριτικά, οπότε είχε έρθει στο Λονδίνο για να μάθει αγγλικά. Ήταν μαζί με κάποιον με πολύ ωραίο λέγειν – τον είχε για διερμηνεία. Η συζήτησή μας ήταν υψηλού επιπέδου. Θα έλεγα ότι…» ξαφνικά σταματάς. «Χολμς, όλα καλά;» «Θα έλεγα ότι είναι ο λαμπρότερος νους που έχω γνωρίσει». Ο Γουάτσον σε παρατηρεί προσεκτικά. «Ωστόσο, δεν καταλαβαίνω», προσθέτεις, «πώς συνδέεται ο κύριος Ντβιβέντι με όλο αυτό το μυστήριο. Και για ποιο λόγο άφησαν αυτό το γράμμα εδώ πέρα; Και πώς συνδέονται ο Μπέρτραμ Άλφρεντς και η μηχανή του Μπάμπατζ;»
«Χολμς, κοίτα!» Ο Γουάτσον μόλις εντόπισε άλλον έναν γρίφο. Πήγαινε στο 108
Από
51, 88