się ochłodzi. (Jednak salat południowy dobrze jest zrobić według idżtihad[1] Imamejn, tj. nim rozpocznie się pora salatu popołudniowego, a salat popołudniowy i nocny według Imama a’zama, gdy rozpocznie się jego pora, będzie to ostrożne postępowanie. Pobożni w każdym czynie postępują ostrożnie). 17– Ummi Ferwe (radyjallahu anha) powiadomiła, że spytano się Wysłannika Allaha (sallallahu alejhi we sellem), który z czynów posiada wysoki stopień. Wysłannik Allaha odpowiedział: “Najlepszym z czynów jest salat wykonany w pierwszym jego czasie”. O tym świętym hadisie powiadomili Imam Ahmed, Tirmuzi i Ebu Dawud (rahimehumullahu teala). Salat jest najwyższym z aktów czci. Gdy przyjdzie jego czas i zrobi się go od razu, to jest jeszcze doskonalszy. 18– Aisze (radyjallahu anha) powiedziała: “Nie widziałam, żeby Wysłannik Allaha (sallallahu alejhi we sellem) zrobił dwa razy salat w ostatnim czasie”. 19– Ummi Habibe (radyjallahu anha) powiadomiła, że Wysłannik Allaha powiedział: “Allah Najwyższy postawi willę dla tego muzułmanina, który każdego dnia poza salatami fard wykona dwanaście rekatów salatu jako tetawwu[2]”. Ten święty hadis jest zapisany w “Muslim”. To znaczy, że Wysłannik Allaha nazywa salaty sunna wykonywane każdego dnia z salatami fard salatami tetawwu, czyli salatami nafile. 20– Jeden ze starszych z Tabiin, Abdullah bin Szakik (rahimehullahu teala), powiedział, że spytał się Hazrat Aisze (radyjallahu anha) o salaty tetawwu Wysłannika Allaha (sallallahu alejhi we sellem). Powiedziała: “Wysłannik Allaha robił przed południowym salatem fard cztery rekaty, potem dwa rekaty, po fard salatu wieczornego i nocnego dwa rekaty, przed salatem fard porannym dwa rekaty”. O tym powiadomili Muslim i Ebu Dawud (rahimehumallahu teala). [1] idżtihad — wysiłek, praca polegająca na doprowadzeniu do ustalenia praw dotyczących czynów, o których nie zostało jasno powiadomione w Świętym Koranie i w świętych hadisach, upodabniając je do tych, o których zostało jasno powiadomione. Wielkich uczonych islamskich, którzy osiągnęli stopień idżtihad, tj. wyciągania praw ze Świętego Koranu, świętych hadisów i innych dowodów, nazywa się mudżtehid. [2] tetawwu — ibadet poza fard i wadżib, tj. ibadet nafile, który jest wykonywany tylko po to, żeby zyskać aprobatę Allaha Najwyższego.
– 151 –