BOMANS MAGAZINE

BOMANS magazine 20 september 2020

‘Het rijke leven van

Grietje & Egbert uit het mooie Markelo’

Memory Magazine ter nagedachtenis aan onze ouders en groot-ouders © DIFFERENT DESIGN DEVENTER

VERGEET ONS NIET ...

Tijdens de dienst in de Grote Kerk voor Grietje, droeg Loes dit versje voor, en was moeder ook zelf nog op video te zien, toen zij het voordroeg. Alle aanwezigen kregen, behalve een brok in de keel, een zakje met Vergeet-me-niet-zaadjes. Ook op de verstrooiplek op de Piew in Herike zullen Vergeet-me-nietjes gestrooid worden, we hopen dan volgend voorjaar op moederdag, een zee aan Vergeet-me-nietjes aan te treffen ... in dit magazine bloeien ze al!

2 | BOMANS magazine

INHOUD

VELDMAN’S EPKE

18

6 STOKKUM VERSUS HERIKE

GOUDEN VELDEN

12

En verder ...

Vergeet ons niet ...

2 Inhoud en verder 3 In de tuin van Egbert ...

4 Voorwoord 5 Trouwen in oorlogstijd 20 Kinderen- Markelo 22 Gedicht door Jan 24 Nieuwe generatie Veldman 26 Jenneken Valk-Bomans 28 Als twee druppels water ...

29 Zorg dat je erbij komt 30

Nooit uit het hart is Henk 31 Beter een goede buur ...

48 Kinderen - Zwolle 34 Kleinkinderen: een collage 50 Zwabber en onder de dekens 36 Variatie aan elftalfoto’s 52 One day i fly away 37 Eigen huis en tuin 56 Zo vader, zo zoon ...

38 Nijmeegse Vierdaagse 60 Toneelspelen zit in de familie 39 ‘Down under’ bij Harry en Cora 62 Our house is a very fine house 40 Voor mama ... door Ger 64 Kinderen - Deventer 42 De kolde kaante 65 Zeg maar nee, dan ...

44 SAMEN op reis ...

66 Tuinjannen: passie voor tuinen 46 SAMEN in de krant ...

67 Kleine zus Ma(r)grietje 47 SAMEN oud ...

68

ODE AAN DE BINNENSINGEL

70

32 HET LEVEN IS TONEELSPEL

54

EINDELIJK WEER SAMEN BOMANS magazine | 3

IN DE TUIN ...

‘Ach, mien Grietje de Hortensia’s zullen bloeien ...’

Na de ‘verplichte’ pensionering van Egbert was hij bijna dagelijks in de tuin aan de Binnensingel te vinden.

Op deze foto staat hij samen met Grietje de Hortensia, die rijkelijk in bloei staat, te bewonderen. Verderop in dit magazine wordt de tuin aan de Binnensingel ook nog besproken. Het was niet alleen voor onze ouders een plek waar ze konden genieten, ook wij, kinderen en kleinkinderen, hebben daar menig uurtje doorgebracht ...

4 | BOMANS magazine

Zie ook pag. 56 t/m 59

VOORWOORD

Beste familie en overige lezers,

W

aarom dit Memory magazine?

Natuurlijk in de eerste plaats als eerbetoon aan mijn, onze ouders, Egbert Jan Bomans en Grietje Manuel. Na het overlijden van onze moeder op 16 augustus jongstleden en het uitruimen van haar kamer in het verzorgingstehuis Sparrenheuvel te Diepenveen, heb ik van de foto’s uit het rijke leven van hen beiden, een familie fotoarchief aangelegd.

Ruim 500 foto’s zijn door mijn handen gegaan en ik denk dat er binnen onze familie nog wel meer mooie plaatjes circuleren ...

Deze door mij gescande foto’s vormen de basis voor dit magazine en waar mogelijk, zal ik deze van commentaar proberen te voorzien, vergeef mij als het soms feitelijk niet juist blijkt te zijn ... ik doe mijn best!

Wat kunnen jullie in dit magazine, naast de vele foto’s, allemaal verwachten? Ik zal proberen zoveel mogelijk onderwerpen aan de orde te laten komen: hun beider familie-achtergrond, de verkeringstijd, trouwen, tweede wereldoorlog, kinderen, wonen en werken in Zwolle, toneel spelen, de Binnensingel, buren, kleinkinderen, Nieuw Zeeland, reizen, de vierdaagse en er zal vast nog wel wat bij komen!

Dus laat je, net als ikzelf, verrassen ...

Maar nog even terug naar de afgelopen tijd: voor, tijdens en na het overlijden van onze moeder Grietje.

Het ging begin augustus al een tijdje niet goed met haar, ze wilde bijna niets meer eten, lag veel op bed en moest regelmatig beademd worden. Zoals dominee Spit het zo mooi zei tijdens de uitvaartdienst in de Grote Kerk: het kaarsje vlakkerde nog, maar het was bijna uit.

En het kaarsje ging helemaal uit, toen we gelukkig met zovelen rond haar bed zaten, die zondagavond op 16 augustus om vijf voor tien ’s avonds, terwijl het zwaar onweerde ... Vanaf dat moment werden we als familie geleefd, want er moest veel geregeld worden!

Er werd voorgesteld om Bas de Weerd de begrafenis te laten verzorgen en we kwamen al snel op dominee Spit, als degene die de kerkdienst zou leiden.

Achteraf bleken het allebei goede keuzes te zijn geweest. Want wat hebben wij onze moeder een mooie uitvaart gegeven met z’n allen! Daar mogen we best trots op wezen ...

Ger Bomans, Deventer, september 2020 Samensteller van dit BOMANS Memory magazine

BOMANS magazine | 5

Stokkum versus Herike Afb. 1: Hendrik Manuel en Jantje van de Hoek, de ouders van Grietje, voor de Binnensingel 68.

Afb. 2: Een van de eerste foto’s van Grietje, met rechts broertje Arie.

Afb.3: Grietje (links) als pubermeisje, met schoolvriendinnen.

Afb. 4: Grietje en zus Harmke met tussen hen in een meisje dat tijdens de oorlog bij het gezin zat ondergedoken.

Afb. 5: Familie Manuel met tweede van links Arie, achterste rij: Hendrik, Grietje, Jantje en Harmke.

Voorste rij: bovengenoemd meisje, kleine Jan en Henk.

Egbert en Grietje kwamen allebei uit het mooie Overijselse Markelo, maar wel ieder uit een andere buurtschap: Egbert uit Herike en Grietje uit Stokkum.

Hendrik Manuel, vader van Grietje, pachtte deze boerderij (foto) van Weldam aan de Stokkumerweg. Terwijl de vader van Egbert, ook Egbert Bomans, een eigen boerderij had, genaamd Veldman aan de Worsinksteeg, nu Worsinkweg.

6 | BOMANS magazine

ROOTS - MANUEL

2

Hendrik en Jantje Manuel 1

3

5

4

BOMANS magazine | 7

ROOTS - MANUEL

1

3

2

8 | BOMANS magazine

4

5

7

8 Afb. 1: Muzikale middag bij de familie Manuel. Achterste rij in het midden Grietje, op de voorgrond links Tini en rechts Jenny.

Afb. 2: Opoe Jantje met achterkleinkind Ingrid.

Afb.3: Grietje (tweede van links) met Jenny op de arm.

Afb. 4: Bruiloft van opoe en opa, met Jenny en Grietje met witte schort en Tini gehurkt.

Afb. 5: Opoe Jantje als jong meisje.

Afb. 6: Statiefoto van Grietje.

Afb. 7: Grietje rechts naast de accordioniste met klasgenoten.

Afb. 8: Grietje (links) met Hanna (midden) en Dina, zussen van Egbert, op een bruiloft.

6

BOMANS magazine | 9

Woenneer a’j es noar Stökkum goat, en doar biej Hoestink rechts af sloat, dan zee’j um stoan, wat lomp en loom, d en oolen dikken eekenboom.

Die oole eeke den steet doar, wal meer dan 150 joar, hij is zo breed, zo groot, zo staark, en dot nog elken dag zien waark.

In ‘t vuurjoar is ‘e harbargier, dan komt der völe vögle wier. die kriegnt biej um dan ondedak, biej um veult ze zich op ‘t gemak.

In ‘t zommer is ‘e roazend drok.

Anders krig ‘e ‘t met den boer an’n stok.

Hij möt dan zorgen vuur de schaa, en kan dat ook met ziene blaa.

In ‘n haarfs, met alle weer en wind, zorgt hij, dat ‘t vee beschutting vindt.

Alleene ‘s winters, da’s ‘t nou net, dan zit ‘e in het vosvelet.

Stokkum is een buurtschap bij Markelo in de Overijsselse gemeente Hof van Twente. Door deze buurtschap lopen onder andere het Twentekanaal en de spoorlijn van Hengelo naar Zutphen. In deze buurtschap lag het station Markelo (foto), dat sinds 1953 gesloten is.

10 | BOMANS magazine

ROOTS - MANUEL

Aanleg van een schuilkelder in Stokkum (Markelo) Voor de huidige generatie is het lastig om een voorstelling te maken van de Tweede Wereldoorlog, zij moet het doen met foto’s en films van toen. Om een goed beeld te krijgen van de oorlog in Overijssel worden foto’s verzameld uit de provincie. Daar zijn al vijftig indrukwekkende beelden uitgerold. Op deze foto zien we hoe een schuilkelder aan de Stokkumerweg in Markelo wordt aangelegd. Dit gebeurt bij de familie Huisken, het jongetje in het witte hemd is de in 1935 geboren Herman Hendrik Huisken. Wie er nog meer op de foto staan, is niet bekend.

BOMANS magazine | 11

Afb. 1: Egbert Bomans en Jenneken Heumann staan rechts op deze foto.

Afb. 2: Erve Veldman in 1952, het geboortehuis van Egbert in Herike aan de Worsinksteeg.

Afb.3: Er was vroeger een keitjesvloer in de woonkeuken met de letters: GDS EB JKH (GerritDina Schorfhaar / Egbert Bomans / JenneKen Heumann). De stenen zijn nog wel bewaard.

Afb. 4: Egbert samen op de motor met zijn moeder Jenneken.

Veldman’s Epke Egbert Bomans, de vader van Egbert, trouwde met de weduwe Wissink, Jenneken Heumann.

Daardoor kreeg hij twee halfbroers en een halfzus. Het nieuwe gezin Bomans werd nog uitgebreid met vier jongens en twee meisjes. Omdat zijn broers Jan en Willem op de boerderij bleven, besloot Egbert al jong zijn geluk elders te gaan zoeken.

12 | BOMANS magazine

Afb. 5: Dat Egbert een groot paardenliefhebber was is geen geheim, in de oorlog is hij zelfs een Zeeuwse knol, die door de Duitsers was meegenomen, helemaal uit Winterswijk gaan terughalen!

Bomans had Opa Egbert n: k met paarde minder gelu 24-11-1907. had E.B. uit Dezer dagen et ngeluk van h o t e h e k ri e H ij van en, waarbij h paard te vall ep in het aang a tr n e e r ie d het ldig die zóó gewe zicht kreeg, ijk at onmiddell aankwam, d orhulp moest w e ig d n u lk e e n, h We verneme . n e p e ro e g den in oog neus en een e d l ra o o v t da d zijn. erg beleedig

ROOTS - BOMANS

2

1

3

5

4

BOMANS magazine | 13

ROOTS - BOMANS

De Kemper, anno 2020.

1

3

Jenneken Heumann

Egbert Bomans 2

14 | BOMANS magazine

4

5

Wie zou die J.H

.B. zijn?

03-03-1901.

Veroordeeld is: J.H.B. te Markelo weg ens ernstige mishandelin g en verwon ding van Egbert B omans tot 1 jaar gevangenis o nder aftrek d er voorloopige hechtenis to t d e ze uitspraak en tot betaling v an f 76.50 schad evergoeding a an Bomans.

7

Afb. 1: Een nog jonge Epke staat voor cafe/herberg De Kemper, waar hij als boerenknecht werkte.

Afb. 2: Opa Egbert Bomans.

Afb.3 en 4: Erve Veldman anno 2006.

Afb. 5: Opoe Jenneken.

Afb. 6: Egbert in de bloei van zijn leven op de fiets.

6

Afb. 7: Egbert op de trap van het stadhuis in Markelo tijdens een huwelijksceremonie. Met achter hem zijn broer Jan en in militair uniform zijn broer Willem.

BOMANS magazine | 15

Egbert was bij de oprichting van de Markelose motorclub ‘Ons Genoegen’, kort na de oorlog.

16 | BOMANS magazine

ROOTS - BOMANS

Herike (Nedersaksisch: Harke) is een buurtschap in de gemeente Hof van Twente in de provincie Overijssel. Tot 1 januari 2001 hoorde het bij de gemeente Markelo die toen opging in Hof van Twente.

Tegenwoordig wordt over de buurt ook vaak gesproken als ElsenHerike, omdat de buurten Elsen en Herike nauw met elkaar verweven zijn. In Herike ligt het bouwhuis van de voormalige havezate Stoevelaar (foto) uit 1744. Op de Herikerberg is een motorcrossterrein, waar wij onze ouders op zondag 20 september weer zullen herenigen.

BOMANS magazine | 17

Lopen door de gouden

18 | BOMANS magazine

GOUDEN VELDEN

velden ...

Herinner je je me nog als de westenwind over de gerstvelden waait?

Vergeet de zon en zijn jaloerse luchten als we door de gouden velden lopen Dus ging ze met haar grote liefde een ​​tijdje naar de velden met gerst staren Ze viel in zijn stoere armen terwijl haar haar op het gouden veld viel Wil je bij me blijven, wil je mijn liefde zijn tussen de gerstvelden?

We zullen de zon vergeten en zijn jaloerse lucht terwijl we in het gouden veld liggen Zie de westenwind bewegen als een minnaar zo over de velden met gerst Voel hoe haar lichaam omhoog komt als je haar mond kust tussen de gouden velden Ik heb nooit loze beloftes gedaan en er zijn er enkele die ik heb gebroken Maar ik zweer dat we voor altijd in de gouden velden zullen wandelen Ja, we lopen voor eeuwig in de gouden velden Vele jaren zijn verstreken sinds die zomerdagen in de velden met gerst Zie onze kinderen rennen terwijl de zon ondergaat in de gouden velden Je herinnert je me nog als de westenwind over de gerstvelden beweegt ...

Je kon de zon in zijn jaloerse lucht zien toen we in de gouden velden liepen Toen we in de gouden velden liepen ...

Toen we in de gouden velden liepen ...

BOMANS magazine | 19

20 september 1944, de oorlog was nog niet voorbij ... maar er moest getrouwd worden. Grietje was hoogzwanger van haar eerste kind, dat eind november geboren zou worden: Jenny, vernoemd naar opoe Jenneken Bomans. Geen trouwringen, geen groot bruiloftsfeest, maar een bescheiden feestje. Het jonge paar ging tijdelijk inwonen bij de ouders van Grietje. Maar al gauw zou er verhuisd worden naar de Kistemaker in Markelo. Waar na Tini, Egbert en Henk werden geboren ...

Onderdrukking 1940 -1945 10 april 1939. Nederland gaat over tot grens-mobilisatie.

29 augustus 1939. Volledige mobilisatie. Tot die tijd was het leger verwaarloosd en zeer slecht uitgerust.

13 januari 1940. Nederland en BelgiĂŤ brengen hun legers in verhoogde staat van paraatheid.

10 mei 1940. Inval door de Duitse troepen. Twee MarkeloĂŤrs sneuvelen, Jan van Zon en Hendrikus Olydam.

14 mei 1940. De binnenstad van Rotterdam wordt plat gebombardeerd.

15 mei 1940. Nederland capituleert en komt onder Duits gezag te staan.

18 mei 1940. Seyss Inquart wordt tot Rijkscommissaris van Nederland benoemd. Alle postzegels waarop de afbeelding van de Koningin staan, worden uit de omloop genomen.

9 juni 1940. Eerste krijgsgevangenen terug uit Duitsland. Schoenen, koffie, thee en textiel komen op de bon.

31 oktober 1940. Uitgaansverbod voor alle inwoners wordt ingesteld. Joden mogen niet meer in overheidsdienst worden benoemd. Joodse leerkrachten in het onderwijs worden ontslagen.

1 oktober 1940. Persoonsbewijs voorzien van pasfoto wordt ingevoerd voor iedere Nederlander die ouder is dan 15 jaar. Vele treinladingen met voedsel verdwijnen naar Duitsland volgens een geperfectioneerd schema.

1 november 1940. Stichting Winterhulp opgericht.

20 | BOMANS magazine

TROUWEN / OORLOG 1 januari 1941. Kabelwacht, spijkerwacht, spoorwegwacht etc. wordt ingevoerd.

15 januari 1941. Personen die geheel of gedeeltelijk van Joodse bloede zijn, moeten zich laten registreren.

28 februari 1941. De Nederlandse Rijkscommissaris Seyss Inquart roept een verordening uit die de tewerkstelling van dwangarbeiders voor de Duitse oorlogsindustrie definitief regelt. Tussen 1939 en 1945 zijn 631.000 Nederlanders tewerkgesteld in Duitsland en in door Duitsers bezet gebied. Er volgde een massale onderduiking. De Duitsers reageren daarop met razzia’s.

1 maart 1941. Vanaf deze datum worden scholen gevorderd voor legering van Duitse soldaten.

13 mei 1941. Elke Nederlander die in het bezit is van een radio-ontvangtoestel moet deze inleveren, die worden verbeurdverklaard.

14 oktober 1941. Andere dan Duitse of Duits-gezinde bladen worden niet meer toegelaten. Vele dagbladen verdwijnen al omdat ze geen papier meer krijgen.

28 februari 1942. Er worden wapens afgeworpen voor de ondergrondse. Dit is het begin van talrijke wapendroppings. Ook in Markelo vinden deze wapendroppings plaats.

29 april 1942. Alle Joodse inwoners worden verplicht om een gele Davidster te dragen.

21 juli 1942. De Rijkscommissaris vaardigt zijn beruchte “Metaalverordening”uit. Alle kerkklokken moeten bij de Duitse overheid worden ingeleverd.

In Overijssel waren dit 127 klokken met een gewicht van 48.879 kg.

25 december 1942. Vanaf een lanceer-inrichting in Penemünde vindt de eerste proefvlucht van de V1 plaats. De meeste lanceringen vinden daarna plaats vanuit Frankrijk en West-Nederland. Later, in december 1944 ook vanuit Oost-Nederland. In 1944 werden er in Duitsland 2000 V1’s per maand geproduceerd, hoofdzakelijk door dwangarbeiders uit alle bezette landen.

2 maart 1943. Om 00.45 uur viel een vier motorige Halifax bommenwerper neer te Oost-Stokkum in Markelo.

23 april 1943. Er wordt bekend gemaakt dat alle Nederlandse militairen wederom in krijgsgevangenschap naar Duitsland worden gestuurd. Deze datum is het begin van een staking bij Heemaf in Hengelo die zich uitbreidt over het platteland. Door hardhandig ingrijpen van de Duitsers (standrechtelijke executies) was op 3 mei de staking gebroken. De staking was echter wel de aanleiding dat Twente een broeinest van verzet werd.

24 mei 1943. In Markelo stort een Wellington-bommenwerper neer. De vijf bemanningsleden kwamen om.

23 juni 1943. In Markelo stortte een Stirling neer.

De zeven bemanningsleden kwamen om.

13 november 1943. “Landwacht Nederland” wordt opgericht.

6 februari 1944. In Markelo wordt een geslaagde overval gepleegd op de kluis in het gemeentehuis.

Bevolkingsregister en distributiebescheiden worden buitgemaakt.

6 juni 1944. Geallieerde troepen landen in Normandië. Het verzet in Twente neemt toe wat tot gevolg heeft dat ook de Duitse terreur in hevigheid toeneemt.

Vele personen worden gearresteerd en gedeporteerd naar kampen in Duitsland. Ook het aantal executies neemt hand over hand toe.

5 september 1944. “Dolle Dinsdag” Vele NSB’ers, collaboranten en andere Duits gezinden slaan op de vlucht. Op de weg van Markelo naar Goor vinden grote troepentransporten plaats.

8 september 1944. De eerste V2 valt op Londen, terwijl op 7 oktober 1944 de eerste V2 op het dan al bevrijde Antwerpen valt.

17 september 1944. Luchtlandingstroepen landen bij Arnhem, de slag om Arnhem volgt. Later bekend geworden door de film “Een brug te ver”. Door de Nederlandse regering in Londen wordt een algehele spoorwegstaking gelast.

21 september 1944. Het ondergrondse verzet probeert de spoorlijn in Stokkumerbroek op te blazen.

Als represaille steken de Duitsers twee boerderijen “De Meijer” en “De Hunger” in brand.

27 oktober 1944. Grote razzia in Markelo. Honderden worden er opgepakt en naar Zwolle afgevoerd. De onschuldige burger W. Immink wordt door de Duitsers doodgeschoten.

3 november 1944. Dokter Romijn wordt door de Duitsers gearresteerd. Later wordt hij naar Duitsland gedeporteerd naar het kamp Neuengamme waar hij komt te overlijden.

15 november 1944. Het Twentse verzet pleegt een roofoverval op de Nederlandse Bank in Almelo.

Er wordt f 46.150.000 buitgemaakt.

10 december 1944. Jacob Adriaan Hardenberg wordt door de Duitsers gevangen genomen. Ook hij wordt naar Duitsland gedeporteerd en komt om in het kamp Neuengamme.

14 december 1944. De levering van stroom aan de bevolking wordt stopgezet.

3 januari 1945. Jacob Oost wordt gearresteerd en ondergaat hetzelfde lot als Romijn en Hardenberg.

24 maart 1945. Goor wordt zwaar gebombardeerd, 82 personen komen om het leven.

8 april 1945. Markelo is bevrijd van het Duitse juk.

BOMANS magazine | 21

KINDEREN - MARKELO

1

3

2

5

4 22 | BOMANS magazine

6 Afb. 1: Voordat Grietje aan haar Pelgrimstocht begon, moest ze eerst belijdenis doen, helemaal links bovenaan.

7

Afb. 2: Jenny en Henk.

Afb.3: Huize Dijkstra, anno 2020.

Afb. 4: Altijd leuk, op de foto.

Afb. 5: Egbert en Tini.

Afb. 6: Tweede rij van onderen, rechts met strik. Kinderen moesten aansterken na de oorlog, zo ook onze Jenny.

Afb. 7: Hier werd Jenny geboren, Stokkumerweg, Markelo.

‘t Is zo’n 40 jaar gelee Dat in Markel werd gevree D’ ooievaar had overwerk Hier komen wij met elf man sterk

Afb. 8: Ome Jan was een soort grote broer voor Tini en Jenny.

8

In Markelo kwamen er vier Achter elkaar ziet u ze hier Jenny, Tini, Egbert en Henk Zagen ze als een hemels geschenk BOMANS magazine | 23

GEDICHT - DOOR JAN

24 | BOMANS magazine

BOMANS magazine | 25

Een gezonde toekomst

De familie Gerrit Bomans zette een fraaie nieuwe en lichte stal voor 62 koeien. Met moderne melkrobot en een emissiearme vloer.

26 | BOMANS magazine

Anjo en Gerrit Bomans hebben in Markelo (Ov) een melkveebedrijf met 47 melkkoeien, 45 stuks jongvee, 255.000 kilo quotum en 30 hectare land.

Na een bouwperiode van slechts 3 maanden, nam de landbouwer een nieuwe ligboxenstal voor 62 melkkoeien in gebruik. Schaalvergroting op kleine schaal ...

NIEUWE GENERATIE OP ERVE SAMENLEVING VELDMAN

met 62 koeien ...

‘Schaalvergroting op kleine schaal’

Het in 2002 door Gerrit gebouwde woonhuis op erve Veldman.

Anjo en Gerrit Bomans.

Gerrit reinigt de melkrobot.

BOMANS magazine | 27

Jenny, de oudste van de familie, verhuisde met haar Gerrit naar Eindhoven. Hij kwam uit Ommen en kreeg werk bij Philips in de lichtstad. Ze woont er nog steeds en vorige jaar hebben de broers en zussen met aanhang, haar 75ste verjaardag gevierd. Tot haar grote verrassing ... Iedere zomer gaan de tweeling Ger en Wim en zijn vrouw Grace een dagje uit met hun oudste zus ...

1

Jenneken Valk - Bomans 4

Afb. 1: Verkoeling zoeken aan de waterkant, met twee vriendinnetjes.

2

Afb. 2: Morgen ben ik de bruid.

Afb.3: Met Joke Krommendijk in de Keizerstraat.

Afb. 4: Voor het eerst moeder, met een trotse vader Gerrit.

3 28 | BOMANS magazine

5

Afb. 5: Voetjes van de vloer met papa Egbert.

TWEE DRUPPELS WATER ...

‘Mijn moeder, ik mis haar ...’

Tini en Dick op hun trouwdag.

Jan, Henk en Nel proosten mee!

Met een hartsvriendin ...

Vijf generaties ...

BOMANS magazine | 29

ZORG DAT JE ERBIJ KOMT ...

Afb. 1: Egbert en Grietje op de Open Dag van de Marine in Hilversum.

Afb. 2: Hofmeester Egbert heeft er zin aan ...

Afb.3: Grietje temidden van twee Egbert Jannen.

Afb. 4: Egbert (met bril) kijkt in de camera.

Afb. 5: En nu snel naar huis marcheren!

1

3

2

4

5

... BIJ DE MARINE! 30 | BOMANS magazine

Nooit uit het hart ...

Nooit uit onze gedachten is Henk, helaas nu uit onze ogen, maar altijd in ons hart gebleven!

BOMANS magazine | 31

De band met Zwolle is altijd gebleven.

Oudste zoon Egbert ging er werken bij de Rijks Planologische Dienst en bouwde er een leven op met zijn Mieke. Zoon Egbert Jan woont er ook met zijn gezin. Dini vond haar grote liefde in Zwolle, Fredde ... Harry heeft er aan de HTS gestudeerd. Ikzelf heb er met veel plezier 23 jaar gewerkt bij Hogeschool Windesheim als onderwijsassistent. Mijn oudste zoon Marijn werkt ook al weer een paar jaar in Zwolle. Hij is longarts-assistent in het Sophia Ziekenhuis in de Blauwvinger stad.

Begin jaren vijftig verhuisde het gezin Bomans naar Zwolle. Na bij de cooperatie in Goor gewerkt te hebben, had Egbert (cirkel) zich opgewerkt tot assistent Rijks Landbouw Voorlichting te Zwolle. Hij kreeg daar een vaste aanstelling en een verhuizing van de Kistemaker naar de Bloemstraat 13 volgde. Hier werden Dini, Harry en Fred geboren.

Naast zijn werk als voorlichter deed onze vader ook aan amateurtoneel, want toneel spelen dat kon ie ... op deze foto staat hij rechts.

32 | BOMANS magazine

Het leven is

WONEN & WERKEN IN ZWOLLE

Boven: Links Egbert, met sigaret, tijdens een lunch/vergadering.

Links: Werken in het veld.

Rechts: Tijdens het werk op warme dagen, was er ook tijd voor ontspanning.

Onder: En ook na het werk ...

Links: Zwolle in de jaren vijftig.

Onder: Gezelligheid stond hoog in het vaandel bij de Rijks Landbouw Voorlichtingsdienst.

een schouwtoneel ...

BOMANS magazine | 33

KINDEREN - ZWOLLE

1

3

2

5

4 34 | BOMANS magazine

In de familie gaat nog altijd het lugubere verhaal rond van kleine Henkie, die net als zijn moeder, de was door de wringer van de wasmachine wou doen. Hij deed alleen niet de was ertussen, maar zijn armpje ... Er moest een buurman bijgehaald worden om de wringer te demonteren ... wat zal kleine Henk een pijn hebben gehad toen het bloed weer terugliep in zijn armpje!

6 Afb. 1: Na gedane arbeid ... moeder Grietje in de tuin aan het bloemen plukken, de was hangt te drogen.

Afb. 2: Vader Egbert met een van de zussen.

Afb.3: Egbert en Henk met geruite blousjes in de tuin, met twee buurjongens, waarschijnlijk.

Afb. 4: Omdat een foto van onze Godfried ontbreekt, maar een foto van die andere, die in 1956 bij zijn geboorte een bezoek aan Zwolle bracht, inzet: Freddie al wat ouder.

Afb. 5: Harry en Dini op een schoolfoto, al in Deventer ...

Afb. 6: De Bloemstraat, anno 2020.

Afb. 7 en 8: Ook Dini heeft nog steeds een sterke band met Zwolle.

7

Zwolle werd woonplaats twee Ook de ooievaar verhuisde mee Beste mensen opgelet Hier zijn Dini, Harry en Fred

8 BOMANS magazine | 35

DUBBEL D: DINI VAN DIJK

Dini was voor haar jongere broertjes een waar schrikbeeld, als ze zaterdagavond tot in de late uurtjes was uitgeweest, wou ze zondagochtend lekker uitslapen ... maar ja, de broertjes wilden daar niet aan meewerken en dan kwam ze met de zwabber naar beneden en kregen die arme jochies er flink van langs! Deze foto is gemaakt in de Waag op haar trouwdag met Fred. Hier beneden het nageslacht: Patrick en Marielle.

36 | BOMANS magazine

Vier generaties.

ONE DAY I FLY AWAY ...

Afscheidsfoto in het plantsoen.

Begin jaren tachtig besloot zoon Harry te emigreren naar Nieuw Zeeland. Zijn vriendin Cora, later zijn vrouw, ging na het overlijden van haar vader met haar moeder en jongste zusje mee naar de andere kant van de aardbol, waar nog meer familie van haar woonde. Harry had besloten met haar mee te gaan ... Egbert en Grietje hebben hun daar meerdere keren bezocht, waar naast de vele video’s ook foto’s van getuigen. Op pagina 62 en 63 een collage van hun bezoeken aan dat prachtige Nieuw Zeeland ...

Boven: Harry met zijn moeder aan het dollen, tijdens een van de tegenbezoeken die hij al dan niet vergezeld door Cora bracht door de jaren heen. Dan werden er herinneringen opgehaald middels een fotoalbum.

De redenen konden nog wel eens verschillen: verdrietige of juist hele mooie, zoals op de onderste foto.

Rechts: Harry onderweg naar zijn nieuwe leven in Nieuw Zeeland, het vliegtuig staat al klaar ...

BOMANS magazine | 37

Vader en zoon in de landbouw ...

Fred (links) en Harry bij de Loenense watervallen.

Fred met ‘zien Goorse deerne’ Anita, op de mooiste dag van hun leven.

Freddie met de tweeling Ger en Wim op de Hagenkleuterschool.

Goed beschouwd is er maar een van de kinderen, die in de voetsporen van Egbert is getreden ...

Fred. Al betreft het in zijn geval de tropische landbouw, maar toch. Een tweede overeenkomst is dat beiden een titel hebben gehaald, die van drs. en ing. Verder is er nog de overeenkomst dat Fred op exact zo’n fiets rijdt, als waar onze vader op fietste!

38 | BOMANS magazine

TONEEL SPELEN ... VAN WIE HEBBEN WE DAT TOCH?

BOMANS magazine | 39

Egbert, hier gehurkt bij de nieuwe aanplant, voor de door hem zelf gebouwde schuur. Het hekwerk achter hem zou weldra verdwijnen, omdat hij het naastgelegen huis op nr. 70 erbij kocht. Toen woonde daar nog de oude mevrouw Van der Poel met haar dochter. Daarnaast de families Schoep en Severein en fotograaf Jan van Wely. Aan de andere zijde woonden de buren Van der Werff, Eijkelenkamp, Olthof en Pol. De Binnensingel is nog altijd ons ouderlijk huis, we hebben daar hele mooie en ook minder mooie tijden gekend.

Maar de mooie overheersen, gelukkig!

In 1956, Fred was net geboren, moest er weer verhuisd worden: dit keer was het Deventer. Egbert had Diepenveen als rayon aangewezen gekregen, dus was het makkelijker om daar in de buurt te gaan wonen.

Het na-oorlogse leven was goed, want Egbert kon het zich veroorloven om een huis aan de Binnensingel 68 te kopen. Daar zouden Egbert en Grietje de langste tijd van hun leven blijven wonen. In 1957 werden er de tweeling Ger en Wim geboren, gevolgd door Jan en Margriet.

40 | BOMANS magazine

Our house is

WONEN & WERKEN IN DEVENTER/DIEPENVEEN

Boven: De familie Severein: Ina, Janna, Herman en Gertie, zie pag. 48.

Links: Groot onderhoud.

Rechts: Tijdens de verbouwing bij Hans en Catrien, stond er een hijskraan in de straat.

Onder: buurtjes Schoep en Pol.

Links: ‘Agrarisch’ Deventer.

Onder: Maart 1985, Grietje en Egbert vieren hun 40-jarig huwelijksfeest, beter laat dan nooit!

a very fine house ...

BOMANS magazine | 41

KINDEREN - DEVENTER

1

3

2

42 | BOMANS magazine

5

4

Onze familiehond heette Dollie, het kon een heel vals kreng zijn, maar ook heel lief.

Vooral als ze jonkies kreeg. Harry timmerde dan van een oud ledikantje een heuse kraamkamer in elkaar.

Maar na 8 weken moesten die kleine pluizebolletjes verkocht worden, dat was huilen geblazen, want we gingen ons toch hechten aan die beestjes. We gaven ze trouw melk met brood ...

6 Afb. 1: In 1958 werd het toen voltallige gezin op de foto gezet.

Afb. 2 en 5: Een zondagmiddag, Coen Matzinger mocht mee.

Afb.3: Klimmen en klauteren op een zandafgraving.

Afb. 4: Uitgave van een familieblad ter ere van de 50-jarige bruiloft: Poetsen en Wriev’n.

Afb. 6: De Binnensingel, anno 2020.

Afb. 7: Grietje, kleine Margriet en grote zus Dini achter het schuurtje.

Afb. 8: Wim, Margriet, Jan en Ger poseren ‘vrijwillig’ voor fotograaf Egbert op een mooie winterse zondag in het plantsoen, bij het station werd dan steevast Engelse drop gekocht.

8

7

Hierna werd Deventer aangedaan Maar wie zagen ze daar weer staan Ger, Wim, Jan en Margriet Waren ‘t werk van die deugniet

BOMANS magazine | 43

‘Een ongeluk komt zelden alleen’

Als je als tweeling geboren wordt, en zelfs in ons geval, geen een-eiige, wordt je toch steeds met elkaar vergeleken. Ik kan niet zeggen dat ik er last van heb, maar Willem en ik verschillen juist heel veel van elkaar. Maar we komen altijd samen thuis, want het blijft wel je tweelingbroer!

We zijn allebei een heel andere richting uitgegaan in het leven, ik ben via de grafische industrie uiteindelijk bij Hogeschool Windesheim beland.

Willem en zijn Grace zijn echte AH-mensen, samen meer dan 85 jaar supermarkt ervaring. Ik doe het tegenwoordig wat rustiger aan dan hij, maar ook zijn pensioen is in zicht!

Trotse vader en opa op de bruiloft van Anne en Nico.

44 | BOMANS magazine

ZEG MAAR NEE ... DAN KRIJG JE ER TWEE!

‘Proost!

In de zandbak van de Hagen kleuterschool, toen nog een echte tweeling ...

BOMANS magazine | 45

Tuinjannen ...

Zoals we in dit magazine kunnen zien, was onze vader Egbert Jan altijd druk in de tuin. Deze pagina laat zien dat hij deze passie heeft doorgegeven aan zijn jongste zoon Arend Jan ...

46 | BOMANS magazine

MA GRIETJE ... EN MA(R)GRIETJE

Naarmate ik verder met de samenstelling van dit magazine kom, merk ik dat ik van de jongste kinderen bijna geen foto’s heb van het ouderlijk huis.

Om iedereen een zo’n eerlijk mogelijke plek te geven, moet ik mij wenden tot meer recentere foto’s. Ik hoop dat jullie daar begrip voor hebben ...

Zomer- en winterpret ...

BOMANS magazine | 47

Beter een goede buur, dan ...

Toen Egbert en Grietje in Deventer kwamen wonen, raakten ze al snel bevriend met de buren op nr. 74, Herman en Janna Severein. Herman was postbode en Janna, net als Grietje, huisvrouw. Ze hadden twee kinderen: Gertie en Ina. Het waren vrolijke mensen. Herman (zie foto) was tamboer bij de PTT-fanfare, hij kwam regelmatig door de buurt gemarcheerd en wij, als kinderen, liepen dan mee tot aan het Postkantoor aan de Nieuwstraat (rechts). Janna werd een hele goede vriendin van Grietje en we noemden haar ook gewoon tante ...

48 | BOMANS magazine

FAMILIE SEVEREIN

ssen averja l k t e ns h r tijde e d a v ze

an on

kv tspraa i u e d oor eelgeh v ’ ? h

ie toc k a a at m w , n n ann ‘Herm

De jaren 60-70 was nog de tijd dat er een touwtje uit de brievenbus hing, met andere woorden je liep gewoon als buren bij elkaar binnen. Dat was zeker het geval bij de familie Severein. Pa en ma gingen ook vaak ‘s zondagsavonds klaverjassen met hun en getuige de foto’s werden er ook uitstapjes met elkaar gemaakt. Bijzonder was ook dat als we een broertje of zusje kregen, wij bij hun bleven slapen. Om dan de volgende ochtend de nieuwe aanwinst te bewonderen. Janna kon ook lekkere bitterballen en drie-in-de pan maken!

Ina werkt nog steeds bij de AH in Diepenveen.

BOMANS magazine | 49

‘Kijk eens naar het vogeltje ...’

50 | BOMANS magazine

KLEINKINDEREN

‘Wie is wie? ...’

BOMANS magazine | 51

52 | BOMANS magazine

ELFTAL FOTO’S ...

Fotoshoot bij de 90-ste verjaardag van moeder Grietje.

BOMANS magazine | 53

Onze oude buurt ... daar is zoveel over te vertellen, ik doe een poging. De oudste kinderen gingen naar de Brinkpoortschool, op loopafstand. De kleintjes naar de Hagen Kleuterschool. Woensdagmiddag vrij, dan met een oud tafelkleed met ranja en oud brood naar het plantsoen. Of stoepjerand, touwtjespringen, elastieken, beukenootjes zoeken, hutten bouwen, cowboytje spelen, putjebal of bordjetik. Of we verdienden een centje bij door oud papier op te halen of de prachtige limousine van meneer Schoenmaker te wassen. Later werd er vooral jacht gemaakt op de buurmeisjes ...

De Singelstraat, gezien vanaf de Singel.

Hoek Singelstraat/Brinkpoortstraat, vlakbij onze lagere school.

Dokter Matzinger had een prachtig aquarium in de kamer en in de tuin een voliere met tropische vogels. Als de familie op vakantie ging naar Frankrijk, en Harry mee mocht (lucky bastard!), werd mij gevraagd de plantjes te verzorgen, de vissen te voeren en de tropische vogels van vers zaad en water te voorzien. De eerste twee taken gingen me goed af, alleen tijdens het vogeltjes voeren had ik vergeten het deurtje dicht te doen, er zijn nog steeds tropische vogels te vinden in de tuinen aan de Binnensingel ...

De Singel, met onder de boom het huis van Matzinger.

De jongste kinderen, met name, hebben een prachtige jeugd gehad aan de Binnensingel. Vriendschappen voor het leven werden er gesloten met buurkinderen, zoals Harry en Coen Matzinger. Maar we speelden ook veel met Gertie en Ina Severein, Jan Oltheten, Beppie Nalis, de broertjes Hunink, Renato David, Eddie Mekking, de kinderen van Rothengatter en ik ben er vast een paar vergeten ...

We hadden onze eigen voetbalclub DSK, door samenspel en kracht, met het clubhuis bij dokter Matzinger in de kelder. Er werden cowboy-films gemaakt en buiten spelen was toen heel normaal!

54 | BOMANS magazine

ODE AAN DE BUURT ...

Helaas moet ik in dit magazine ook melding doen van minder leuke buren, in de anders zo gezellige buurt. In het gangetje naast onze huizen, ja, ja ... mochten we graag voetballen of overschieten. Dat viel niet in goede aarde bij de heer Schoep, ook het gekletter van het metalen hekje irriteerde hem, het hekje was ook plots verdwenen, ra, ra! Mevrouw Steenbergen uit de Badhuisstraat spuwde regelmatig bij onze moeder haar gal, rapalje waren wij ...

Meneer Elbers was ook niet echt populair bij ons, dat resulteerde wel in een stinkbom in zijn keuken ...

Hoek Singel/Gasthuisstraat, inrijden verboden!

‘Alleen zijn of eenzaam, hoe kon ik dat kennen? Ik hoefde alleen maar naar huis toe te rennen. Met een gat in mijn kop en een broek vol met scheuren, mijn moeder was thuis, dus wat kon me gebeuren?’

De Badhuisstraat, gezien vanaf de Smedenstraat.

Elbers, meester Visser en Schoppert woonden hier ... hier zit nu een bed and breakfast.

Een ander incident deed zich voor in de Gasthuisstraat, waar we graag mochten putjeballen met een tennisbal. Ook gebruikten we de zijmuur van het Badhuis als doel, daar was beheerder Hobreker niet blij mee en pakte onze bal af. Wat er toen gebeurde ... toen hij later kwam langs fietsen, sloeg de anders zo rustige Egbert hem pardoes van de fiets af! Wat waren wij trots op onze oudste broer.

Ik weet niet meer of hijzelf er zonder kleerscheuren van af is gekomen ...

Achter de boom het huis van Van Oldeniel, rechts daarvan zat de Baptistengemeente.

Er was een tijd dat de Microbus nog gewoon bij ons voor de deur stopte bij de halte aan de overkant. Er kwamen allerlei venters aan de deur: melkboer Mous en bakker Beffers. Voor groente en vlees moesten we naar de Nieuwstraat naar Kornet en Wagemans, later Haarman. Maar als je het koppie gebruikte ging je naar ... Koppie, koppie, Nijka, Nijka! Later Weijenberg, Simon de Wit of Albert Heijn. Moest je naar de kapper dan gingen de dames naar Zeilemaker en de jongens naar kutkapper Heiligers. Zaterdagmiddag nam pa vaak een harinkje of makreel mee van de markt...

BOMANS magazine | 55

EIGEN HUIS & TUIN

De tuin in afwachting van wat komen gaat!

Toen ik de doos met oude foto’s doorploeterde kwam ik opvallend veel foto’s van de tuin tegen. Het was me toen wel duidelijk dat de tuin voor zowel onze ouders als ons een belangrijke plek was. Op zondagochtend, rond een uur of 11, kwamen de eerste broers en zussen en kleinkinderen de tuin binnen ...

Al gauw gevolgd door de rest, want de laatste roddels moesten verteld worden en ook de leukste bakken gingen over tafel. Na de koffie kwamen de koele biertjes en wijntjes op tafel.

En zo werd het zo maar weer een uurtje of vier, tijd om weer naar huis te gaan ...

56 | BOMANS magazine

Plezier op het trapje ...

BOMANS magazine | 57

58 | BOMANS magazine

EIGEN HUIS & TUIN

SPEELTUIN ...

De kleinkinderen vermaakten zich prima bij opa en oma in de tuin.

BOMANS magazine | 59

VIERDAAGSE APELDOORN & NIJMEGEN

Als Pa de Vierdaagse liep, verbleef hij altijd op hetzelfde adres.

Daar werden ook mooie wandelvriendschappen opgebouwd.

Walk and don’t look back!

Egbert’s grote passie, op latere leeftijd, was wandelen. Op deze foto heeft hij voor de achtste maal de Nijmeegse gelopen ...

60 | BOMANS magazine

‘Mijn auto is gestolen! ... oh, Ja?’

Het binnenhalen van onze vader als hij de Nijmeegse Vierdaagse had gelopen, was altijd een happening. Vaak werd hij, zoals op deze foto’s, door Grietje, en in dit geval Willem en Grace, opgewacht.

Maar het gebeurde ook dat de halve familie afreisde naar Nijmegen, om hem de zo verdiende gladiolen te overhandigen. Als hij dan de Via Gladiola opgewandeld kwam, zag je zijn ogen al zoeken naar zijn Grietje, altijd een emotioneel moment, maar wel mooi!

Hij heeft hem ooit ook gelopen met Harry, toen die eens in Nederland was. Ook Fred was toen van de partij ...

BOMANS magazine | 61

Toen Harry besloot naar Nieuw Zeeland te emigreren, begin jaren tachtig, stond voor onze vader al vast dat hij, samen met Grietje, daar naar toe wilde. Gewapend met videocamera en fototoestel zijn ze er twee keer geweest. Als het aan pa had gelegen, was hij nog vaker gegaan, maar mama durfde de lange reis niet meer aan ...

‘Down Under’ bij Harry

Harry woont al weer zo’n kleine veertig jaar in Nieuw Zeeland. De kinderen zijn de de deur uit en hij is opa van twee prachtige kleinzonen.

Zijn dochter Melanie is met haar vriend Rob in Nederland gebleven en woont in Arnhem.

Zoon Roald is net als opa Egbert erg begaan met de natuur en stelt alles in het werk de Nieuw Zeelandse vogelsoorten te behouden ...

62 | BOMANS magazine

SAMEN NAAR NIEUW ZEELAND

en Cora

BOMANS magazine | 63

GEDICHT & POSTZEGEL - DOOR GER

Voor mama ...

Als ik je kamer binnen kom Jij slapend in je grote stoel Want het is er weer veel te warm Naast de warmte die ik al voel En dan sla jij plots je ogen op De herkenning nog steeds daar De lieve lach op jouw gezicht Je mooie grijze gekrulde haar De handen die mij hebben gevoed Rusten in je moederschoot Het voorrecht dat ik je kind ben Want dat zal ik altijd zijn

‘Je was de liefste moeder, die ik me kon wensen’

Je vraagt hoe het met me gaat Ik antwoord tegen beter weten in Moeders weten meer dan je denkt Ik schenk een kopje koffie in De TV toont de dagelijkse sleur En de oude klok slaat twaalf keer Tijd om weer naar huis te gaan Je vraagt kom je gauw weer En fietsend op de Diepenveense laan Voel ik opeens een traan Want ik weet dat het niet lang duurt Dat je van ons weg zal gaan

64 | BOMANS magazine

DE KOLDE KAANTE

‘Proost, pa en ma!’

Ik kan natuurlijk niet voorbij gaan aan de zogenaamde koude kant van de familie. Want deze zeven lachende schoonzussen en zwagers zijn al een mensenheugenis in de familie Bomans. En ze hadden, net als Gerrit, een goede band met onze ouders. Dick wordt zelfs de achtste broer genoemd ...

BOMANS magazine | 65

SAMEN DAGJES UIT EN OP REIS ...

Naast de verre reizen naar Nieuw Zeeland werd er dichter bij huis ook wat afgereisd en bezocht.

Tientallen fotomapjes ben ik door geweest en ik heb geprobeerd een zo’n mooi mogelijk beeld te geven van waar ze allemaal geweest zijn met z’n beiden, ze kwamen bijna nergens ...

Met de familie Manuel op reis, genieten op een terras.

66 | BOMANS magazine

Genieten in ItaliĂŤ

Met de boot een cruise maken ...

BOMANS magazine | 67

SAMEN IN DE KRANT ...

Het diamanten paar ...

68 | BOMANS magazine

SAMEN OUD ...

Het was gisteren groot feest voor het Deventer echtpaar BomansManuel, zo begon het artikel in De Stentor van 21 september 2004.

Dat was de dag waarop onze ouders hun 60-jarig huwelijk vierden.

En het was zeker een groot feest, zoals altijd een huwelijksdag groots is gevierd binnen onze familie. Ze waren dat jaar verhuisd naar Ludgerus en hadden het daar goed naar hun zin. Helaas duurde het niet lang totdat papa kwam te overlijden in 2007 en toen ook nog onze Henk kort daarna, in 2011 overleed, brak voor onze moeder een zware tijd aan ...

Ludgerus, waar onze ouders samen heel oud hadden willen worden ...

Oma Grietje en opa Egbert kijken vertederd naar mijn zoon Maurice, die pas een dag oud was.

De laatste jaren in Sparrenheuvel

Toen ze bij Ludgerus moeder niet meer de zorg konden geven die zij nodig had, verhuisde ze naar Sparrenheuvel in Diepenveen. Daar heeft ze toch nog zo’n tien jaar gewoond. We hadden papa beloofd dat we goed voor haar zouden blijven zorgen en dat hebben we zeker gedaan, met speciale dank aan Ingrid, die elke week kwam schoonmaken. We zullen mama erg missen ...

BOMANS magazine | 69

PA & MA RUST ZACHT ...

HERIKERBERG Vandaag, 20 september 2020, hebben we onze ouders op hun trouwdag weer bij elkaar gebracht.

Op de Herikerberg hebben we Grietje’s as verstrooid op de plek, waar we 13 jaar geleden onze vader Egbert hebben verstrooid. Dat zij hier, in het door hen zo geliefde Markelo, mogen rusten in vrede ...

70 | BOMANS magazine

Toen we nog jong waren …

Iedereen hield van de dingen die jullie deden Van de manier waarop jullie praatten En de manier waarop jullie bewogen Iedereen hier keek naar jullie Omdat we ons bij jullie thuis voelden

‘t is sterrenkloar ... wat kerls doar? ach, man ... acht man!

Jullie waren als een droom die uitkwam Maar als je hier toevallig nog eens bent Mogen we dan even … Voor je weer gaat?

Omdat we de hele nacht alleen zijn geweest We hopen dat je ons nog steeds herkent We zien jullie op die oude foto’s We horen nog steeds mama’s versjes Mijn God, dat herinnert ons eraan Van toen we nog jong waren …

Laat ons jullie in dit licht fotograferen Voordat het echt de laatste keer is Dat we precies weer zijn zoals we waren Voordat we het ons konden beseffen We vonden het jammer dat jullie ouder werden Het maakte ons soms onrustig …

Want nu hebben we alleen nog die foto’s Zeggen we alleen mama’s versjes op We waren bang om de angst onder ogen te zien Niemand vertelde ons dat je nog hier zou zijn Want we zweren dat jullie weer op die akkers zijn Dat zei je die zondag toen je ons verliet En jullie zien er nog steeds uit als op die foto’s Mama’s versjes nog steeds vers …

Het is moeilijk toe te geven Alles brengt ons gewoon terug Naar toen jullie er nog waren …

En een deel van ons blijft jullie vasthouden Voor het geval jullie niet echt weg zijn Omdat het ons nog steeds iets doet En het doet jullie ook vast nog iets Want jullie leven was net een film Het was net een mooi liedje …

Dankjewel vader Egbert en lieve moeder Grietje!

BOMANS magazine | 71

G r i Egbert Jan t j e Š BOMANS Memory magazine werd samengesteld en geproduceerd door Ger Bomans van Different Design Deventer.

Dit magazine is een eerbetoon aan Grietje en Egbert Bomans en hun kinderen en aangetrouwde kinderen - 20 september 2020