Column

In Memoriam

Kort na elkaar zijn ons twee dierbare oud-bestuursleden van het Brabants Asperge Genootschap komen te ontvallen.

Op 23 december 2020 overleed Jacques Aarts op 86-jarige leeftijd. Jacques stond aan de basis van het Brabants Asperge Genootschap. Op 8 maart 1993 werd onder de trap van zijn restaurant “de Rooise Boerderij” in Sint-Oedenrode het genootschap opgericht en Jacques heeft tot 2009 deel uitgemaakt van het bestuur.

Op 7 januari 2021 ontviel ons op 75-jarige leeftijd Joop van Zantvoort, een icoon voor de Bossche horeca. Vanaf de oprichting van het genootschap in 1993 tot aan zijn vertrek naar Thailand in 2003 had hij namens de aangesloten aspergerestaurants zitting in ons bestuur.

Wij hebben aan deze oud-bestuursleden fijne en warme herinneringen en zullen hen met eerbied en respect gedenken.

WColumn

Een witte wereld

Vorig jaar had ik alleen te maken met de klimaatcrisis toen ik aan deze column begon. Hoezeer is de wereld veranderd intussen. De mens is langzaam maar zeker steeds meer gaan lijken op een asperge die vol ongeduld het moment afwacht dat hij, gelokt door de warme voorjaarszon, de kop uit de lockdown van het aspergebed kan steken. Iedereen snakt ernaar aan te schuiven in een restaurant om zich eens lekker te laven aan dat witte goud en te genieten van een aangename conversatie en een goed glas wijn.

Spannend is nog hoe de oogst zal verlopen. Als u dit leest weet u dit natuurlijk al maar op het moment dat ik achter mijn toetsenbord kruip is die nog niet begonnen. Het biedt me wel de kans om wat te filosoferen over de asperge en de mensen die hem kopen en eten. Want wie zijn dat eigenlijk die asperge-eters. Zijn het mensen die zich verlustigen aan het wuivend groen dat menig bruidsboeket siert. Flaneren zij met de zomerhoed op het hoofd langs de strak opgemaakte bedden, niet zelden met een glas wijn in de hand. Loopt hen het water in de mond als zij de percelen van een teler passeren Kunnen zij bijna niet wachten tot anderen op hun knieën of hangend in een vreemd voertuigje met lange messen de witte wortels naar boven hebben gehaald? Je zou het bijna kunnen denken als je dit magazine openslaat dat al op het voorblad iedereen bezweert dat de Brabantse asperges “van kop tot kuntje” de lekkerste zijn. Je waant je in een andere, betere, en vooral coronaloze wereld, zonder boze complotdenkers en andere viruswaanzinnigen. Niks daarvan op deze pagina’s Wie perspectief zoekt, vindt hier uitzicht op een paradijs met restaurants, chefkoks en heerlijke gerechten. Hier geen overvolle ic’s. De bedden die je in dit blad ziet, daar wil iedereen wel in liggen, hoe voller hoe liever is hier de leus. Helaas moet ik wel constateren dat later, bij de verwerking van al dat lekkers behoorlijk wordt gediscrimineerd. De witte, rechte asperges van stevig formaat, zonder obese karaktertrekken overigens, krijgen een voorkeursbehandeling. En zwarte schorseneren zijn niet welkom. Werk aan de winkel dus. Wellicht kan een nieuw kabinet daar eens iets aan doen.

Casper Geerts