WEEKBLAD VOOR
DEURNE
3 Matthäus Passion met Deurnes tintje
De Peel onder vuur
Vandaag aflevering
EEN TRAGISCH EINDE
6
Weer Marokkaans avontuur Greenteam Panhuijzen
Veruit de meeste munitie brengen ze dichtbij de vindplaats tot ontploffing en daarbij gebeurt volgens Wim nooit iets. Kleine hoeveelheden nemen ze ook wel mee naar huis. Die bewaren ze op één van hun talrijke geheime verstopplekken. In de zuidoosthoek van het NWC-terrein aan de Dijkstraat hebben ze er bijvoorbeeld één, maar de meeste munitie slaan ze toch op in de tuin van Verkouteren. Ze hebben er zelfs een kelder voor gegraven. En dat kan, omdat Addy’s ouders hen laten begaan. Misschien hebben zij geen idee, wat de jon-
De Peel onder Vuur: Een tragisch einde
Huis Verkouteren vlak na
de explosie op 27 december
De Meulenplak – ouderlijk huis Schriks aan de Dijkstraat. Foto: fam. Schriks Valkenswaa rd
In 2012 maakt hij daar als introducé de presentatie van mijn boek over de onderduikerskampen op Hoogenbe en Moorsel mee. De uitnodiging rgen voor dankt hij aan zijn zwager, daarTonny Peeters, die ik voor dat boek geïnterviewd heb. Als Tonny mij vraagt of Wim, die in Asten opgegroeid is, welkom is, zeg ik daar uiteraard ‘ja’ tegen. Enkele weken na die eerste ontmoeting wordt mij duidelijk, dat Wim zijn eigen oorlogsgeschiedenis en daarmee die van de familie Schriks opgetekend heeft. Tonny Peeters overhandig t mij namelijk zijn omvangrijk e geschrift met daarbij de mededelin g, dat ik dat van Wim mag lezen. Maar wel … onder embargo! Ik sta om meerdere redenen perplex. Dat verhaal heeft hij, ook nadien, nooit gepubliceerd. Ine doet open. Vriendelijk begroet zij mij, dan leidt zij me naar de woonka-
11 april 2019
De Peel onder vuur
door: Gerard Geboers
Het pal achter het vroegere verzorgingshuis Bartholom eus gelegen huis aan de Kerkstraat in Asten maakte decennialang een naargeestige gen munitie indruk. Wie uit De Klepel De Tweede Wereldoorlog – toen woedde in nog het gemeenschapshuis maar vooral – kwam, keek recht in die de periode 1940-1944 ook akeook, omdat ze lige, holle leegte op de in de Peel. bovenverdieping aan de Nu, 75 jaar later, staan we overkant. daar over kaGeen architect zou zoiets stil bij onze tekenen, geen aannemer bevrijding. Een jaar lang no’s en roeibowil zo bouwen. Achter dat treurige blikken ‘huis van Verkouteren’ blijkt we in deze rubriek terug ten navrant verhaal schuil te een beschikken. op de gaan. Een explosie verandert Kennelijk gebeurtenissen toen. de aanblik van deze voormalig heeft e fabrikantenvilla op 27 december 1946 het Beuven in die Van algemene verhalen tot ineens, wat rest is dit spookhuis tijd al een recreatiedieping finaal weg. Ongeveer . Een kamer van de bovenverpersoonlijke anekdotes, die vijftig jaar houdt dit beeldbepa functie. En ‘het hoofdlende pand zijn gehavende zich afspeelden in Asten, aanzien. Hier het trieste je’ niet te vergeten. Ook verhaal van de twee jongens, die nooit zouden Someren, Deurne en zien wat ze die dag aanrichtten bij deze aanlegsteiger in . omgeving. de Zuid-Willemsvaart, even ten zuiden van Sluis 11, brenWim Schriks is 88 jaar en woont met zijn mer, waar Wim wacht. Een gen ze de nodige tijd door. vrouw Ine nog altijd in het steviDaar herenhuis, wordt in die tijd het textiel ge handdruk volgt. Dan begeleidt waar hij in zijn jaren als advocaat uit de triIne cotagefabriek van Te Strake haar man naar de gewenste cliënten ontving. Bij het maken al zijn & Verkouplaats aan van een teren N.V. overgeslagen. Via ‘de telefonische afspraak val ik tafel. Dat Wims geheugen lijntjes’, met de deur niet al te best zeg maar, de oude tramlijn in huis, ik wil met hem meer is, is me bij het maken vanaf de faherinneringen van de afbriek naar het kanaal, komt aan de oorlog ophalen. spraak al opgevallen. Maar alles hier 88 … wat wil om per schip verder vervoerd je. Bij het serveren van een te worden. Hij vindt het prima. Spontaan kop koffie, geeft hij merkt Ine vriendelijk maar ‘Het hoofdje’ is in feite me ook meteen maar alvast resoluut op: een hangplek toestemming “Hou het alsjeblief gezellig avant-la-lettre, het is zowel om alles, wat hij vertelt, en stop met te publiceren. een favoriedat vreselijke ‘u’ en ‘meneer te zwemplek als een populaire En dat na slechts één eerdere Schriks’, ontmoeontmoezeg liever gewoon ‘je’ en ‘Wim’!” tingsplaats. Maar ook daar ting, en wel in de Ruchte in experimenSomeren. teren Addy en Wim geregeld met de munitie die ze her en der vinden, en naar eigen zeggen gaan ze daarbij altijd voorzichtig te werk. Maar als Wim tijdens het gesprek opmerkt, dat hij daar spannende dingen beleefd heeft, dan blijkt hij toch iets totaal anders te bedoelen. Spannend is het zeker … dat kijken naar meisjes die zich voor en na het zwemmen omkleden.
5
15
1946 – foto: coll. Jos Manders
†
Deel huis Verkouteren naast Tricotagefabriek aan de Kerkstraat. Foto: coll. Jos Manders †
Wim vertelt honderduit over zijn activiteiten in de oorlog. Twaalf of dertien is hij, als hij met Addy Verkoutere n, die hij kwalificeert als een interessant e, schappelijke medehandelaar, vriendmunitie begint te verzamelen. Zij zijn dikke matjes, ze trekken er vaak samen op uit en maar een enkele keer mag er een derde mee. Johan Muis uit Lierop is zo’n derde, meer namen schieten hem nu niet te binnen. De knapen laten geen gelegenheid voorbijgaan, als het maar enigszins kan zijn ze in het buitengebi ed te vinden. Vaak in Heusden waar Duitse en later nog veel meer geallieerde militairen zijn ingekwartierd. Het interessant st hen zijn de net verlaten kampemenvoor ten, waar militairen bij vertrek doorgaans grote hoeveelheden munitie in allerlei soorten en maten onbeheerd achterlaten. Daar houdt niemand toezicht, ze kunnen er naar hartenlust hun gang Ook het Beuven is een favoriete gaan. plek, niet alleen vanwege alle daar opgesla-
Boekpresentatie 05022012 - Wim Schriks in gesprek met mevr. Jessy Gebhard. Foto: Willemien Geboers
gens uitspoken. En die hebben op hun beurt geen behoefte om uit de school te klappen zolang ze in Verkoutere rage vrijelijk kunnen experimenns gateren. Daar ontploft wel eens wat en op een gegeven moment stelt Hennie Verkouteren, de oudere en ogenschijn lijk verstandige broer van Addy, daar kritische vragen over. Zij willen hem niet wijzer maken dan hij is … ‘niets loslaten’… is immers hun motto. Ook bij Schriks in de tuin hebben ze een voorraadje munitie opgeslagen, maar de omstandigh eden zijn daar minder gunstig. De tuin is klein, het toezicht intensief. Wim herinnert zich nog, dat zijn ouders vragen stelden en hun zorgen uitspraken. Zij vermoedden zeker iets. Maar met volledig uit de duim gezogen verhalen voert hij zijn verdediging, met succes! Het virtuele rookgordijn, dat hij zo weet op te trekken, stelt hem in staat zijn – ook naar eigen zeggen – ruige leven voorlopig weer een tijdje door te zetten. Te laat ontdekken
De 88-jarige Wim Schriks – 02042019 Foto: Gerard Geboers
zijn ouders, waar hij zich al zo lang inlaat. Dan is het leed al geschied. mee
Ine en Wim kennen elkaar van de dansschool. Zij ziet het moment nog voor zich, dat de dansleraar haar vraagt de blinde jongen wil begeleiden of zij die die dag voor het eerst komt? Ze zegt het toe, al kent ze hem niet. Ondertusse n raakt ze onder de indruk van een showbink, die totaal overbodig in de danszaal zijn zwarte zonnebril ophoudt. Als het fluittje van de dansleraar een wissel aankondigt, ziet ze haar kans schoon. Ze vraagt die gozer ten dans. Bij de volgende wissel vraagt hij op zijn beurt of ze met hem wil blijven dansen! Want hij is blind en kan daarom geen ander meisje halen. Nu pas beseft ze, dat ze met die blinde jongen danst. Hun onvolkome n wisseldans duurt intussen al 65 jaar. Dansen heeft hij nooit meer geleerd, zegt Ine tot besluit. Wim kan mij niet vertellen, wat er op 27 december 1946 gebeurd is. Hij heeft het overleefd, zoveel is zeker. zijn ruige leven een bijzonder En dat zware tol eiste, dat is ook waar. Want al meer dan 72 jaar moet hij blind en zonder rechteronderarm door het leven. Mijn vraag hoe hij op zijn leven terugkijkt, beantwoordt hij met ‘voor de volle 100 procent tevreden.’ Hij heeft uit het leven gehaald, wat erin zit. Het is het antwoord van een contente man. Met zijn altijd positieve instelling leefde hij zo goed mogelijk om zijn handicaps heen. Ja, natuurlijk heeft hij daarvan hinder ondervonden. Maar wat maar enigszins mogelijk was, heeft hij gedaan en dat stemt hem tevreden. Ine valt hem bij. Na zijn al te spannende jeugd gevolgd door een langdurige revalidatieperiode is hij rechten gaan studeren. Hij was de eerste blinde rechtenstudent in Nederland. Studieboeken in braille waren er nog niet, alles moest hem voorgelezen worden. Met veel hulp, een enorm doorzetting svermogen en vol passie heeft hij zijn rechtenstudie
We e k J a a r g a n g 1 16
15
WWW.WEEKBLADVOORDEURNE.NL
9
Leo van Asten koning en keizer
Boekpresentatie 05022012 met Tonny Peeters (r) en Wim Schriks. Foto: Willemien Geboers
15 Klotlanders spelen Kamerkabaal Malse steaks ~ speciaal bieren ~ foodtruck
afgerond. Hij zou in Nederland ook de eerste blinde advocaat met een eigen praktijk worden. Dat was een drukke praktijk met veel tevreden cliënten. Dit alles is hem gelukt in een tijd zonder computers. En daarbij heeft hij met zijn lieve vrouw nog kinderen grootgebracht. En een boek geschreven! Ja, hij kan gerust zeggen, dat hij uit het leven gehaald heeft, wat erin zat. De editie van heemkundeblad De Vonder van september 2004 is geheel gewijd is aan de herdenking van 60 jaar bevrijding. Daarin staat, dat Adrianus M.J. Verkouteren, geboren op 7 augustus 1929 als zoon van Hendrik J.W. Verkouteren en Maria E. Karhoff, op 27 december 1946 te Asten overlijdt. Volgens dat blad ontploft het huis als Addy met zijn vriendje Wim Schriks met slaghoedjes aan het spelen is. Een tragisch einde!
Het beste steakhouse in de regio! www.beerandbeefs.nl
Aanbiedingen geldig t/m 13 april 2019 5 MAGERE SPEKLAPPEN + 500 GRAM VERSE WORST HALF OM HALF
SAMEN VOOR
6,90
RUNDERSCHNITZELS
100 GRAM
1,69
Slagerij van Goch
Martinetplein 72 Deurne Tel.: 0493-312385 Kijk voor de barbeque www.slagerijvangoch.nl
OGAART TUINMEUBELEN
KOOPZONDAG 14 APRIL
TUINMEUBELEN TUINKUSSENS PARASOLS Kerkendijk 92a - Someren-Heide www.bogaarttuinmeubelen.nl
Rundvlees, stoofvlees, goulash en/of kipsaté
Kroketten
5 stuks - Diepvriesspecialist Normaal vanaf 3,19
Toon en Tony van Dijk bezorgen al ruim 38 jaar het Weekblad voor Deurne. (Foto: Hein van Bakel)
Dynamisch duo bezorgt al bijna 40 jaar de krant DEURNE - Begin dit jaar vierden ze hun gouden huwelijk en verhuisden ze naar een nieuwe woning in de Heiakker. Tony en haar man Toon van Dijk kenden een veelbewogen leven. Saai was het nooit. Een ding zal nooit veranderen. Al ruim 38 jaar bezorgt het echtpaar op donderdag het Weekblad voor Deurne. Tony van Dijk: “Hopelijk tot ik mijn ogen voorgoed dicht doe.”
door Bram Vannisselroij Een paar weken geleden zat de schrik er goed in op de redactie. “Ik stop”, zei de 77-jarige Tony van Dijk, toen ze haar verouderde bezorgtas op de balie slingerde. Het personeel
op de redactie hield de adem in. Een enkeling deed net of hij of zij iets belangrijks noteerde of roerde emotieloos in een kop al lang afgekoelde koffie. “Ik stop met deze tas”, grapte de goedlachse bezorgster. De tas, na jaren trouwe dienst, was inderdaad
Peelland Truckrun trekt veel bekijks REGIO - De 31ste Peelland Truckrun werd weer druk bezocht. Zo'n kleine 180 vrachtwagens met daarin mensen met een beperking maakten een drie uur durende tocht door de regio. Langs de kant
van de weg werden zij toegejuicht door honderden toeschouwers. De vrachtwagens legden zo’n 54 kilometer af en deden tijdens de rit Deurne, Vlierden, Ommel, Asten, Someren, Liessel en Bakel aan.
De 31ste Truckrun deed ook Vlierden aan. (Foto: Frans Klaus)
aan vervanging toe. Na decennia we door vakantie of door een andegeteisterd te zijn door regen, wind re reden een keer niet in staat zijn en alle andere weerscenario’s. Op om de krant te bezorgen, dan belde keukentafel ligt deze dinsdaglen ze meestal ‘s avond op of er iets middag een krantenartikel uit het aan de hand is.” Op vakantie gaan Weekblad voor Deurne van 19 deze geregeld, eigenlijk altijd samen cember 1991. Op de vergeelde foto’s met de KBO die de reizen organistaat onmiskenbaar Tony van Dijk seert. Zo werd onder andere Engeafgebeeld. Een voor de jaren negenland, Duitsland en Polen bezocht. tig moderne trui en dito bril maakt In het Oost-Europese land werd het het herkennen van de toen dertig concentratiekamp Auschwitz aanjaar jongere bezorgster wat lastiger. gedaan. Dat vond het echtpaar eiTony en Toon zijn opgewekt. De man genlijk te heftig. “Wat daar allemaal des huizes sukkelt al enige tijd met gebeurd is, daar moet je eigenlijk zijn gezondheid maar de 78-jarige niet over na willen denken”, meent kreeg een dag eerder goed nieuws Toon. Waar ze wel warme herinneuit het ziekenhuis. Bezorgen op de ringen aan hebben is het jaarlijkse fiets is geen optie voor Toon, gezien uitje naar het Duitse Kevelaer. De de grote afstanden in het buitengeogen glinsteren als het onderwerp bied. Daarom stapt hij elke donderter sprake komt. Tony is de drijvendag in zijn groene Renault Scénic de kracht achter de tochten naar het om trouw zijn kranten te bezorgen. bedevaartoord. Het begon ooit klein, Zijn kwieke vrouw prefereert nog maar de laatste keer waren er twee altijd haar stalen ros. “Het is goed bussen nodig voor de tocht naar in beweging te blijven. Daar blijf je Duitsland. Elk jaar regelt Tony een fit van.” Vroeger bezorgde Tony de speciale rolstoelvriendelijke bus, zokranten samen met haar eigen kindat ook de minder mobiele ouderen deren en de kinderen in de buurt. kunnen genieten. “En dat zonder Als de kranten subsidie. We vrain de bus lagen gen een kleine “Het is goed in konden ze hun bijdrage aan de geld ophalen bij deelnemers maar beweging te blijven. de familie Van we proberen het Daar blijf je fit van.” Dijk. Er is veel zo goedkoop moveranderd sinds gelijk aan te biehet artikel uit 1991. De kinderen van den.” Het toont de veelzijdigheid Toon en Tony zijn allang uitgevlovan het stel. Zo speelt Toon slagwerk gen. De passie voor het bezorgen is en Tony al jaren met veel plezier gebleven. Waar het stel toentertijd klarinet. Een bewuste keuze was het moest opletten voor loslopende, bijtinstrument niet. “Ik wist eigenlijk grage honden, heeft dat probleem helemaal niet wat een klarinet was. zich grotendeels opgelost. “EigenToen ik het koffertje opende had ik lijk heb ik daar geen last meer van. geen idee hoe ik het instrument in Meestal zorgen de mensen dat de elkaar moest zetten.” Niet alleen honden binnen zijn als ik de krant muziek is haar passie. Ook het bakbezorg op donderdag”. vertelt Tony. ken van taarten, vlaaien en andere Het komt zelden voor dat de trouwe lekkernijen is een grote hobby. Er is lezers de krant later binnen krijgen. alleen een probleem: in de keuken Een storm zorgde ooit voor een dag van de nieuwe woning zit alleen een vertraging. “De kranten lag al snel magnetron. “Daar moeten we nog door de hele straat. Daar was geen wat op verzinnen.” Het is Tony ten beginnen aan.” voeten uit. Ze denkt in oplossingen en niet in problemen. De versleten Warme herinneringen bezorgtas is inmiddels ingeruild Het duo bestrijkt een groot deel van voor een spiksplinternieuw exemhet buitengebied van Deurne. Daar plaar, zodat het echtpaar Van Dijk zijn zij graag geziene gasten. “Als nog jaren de kranten kan bezorgen.
2 schalen voor
4,99 www.diepvriesspecialist.nl Aanbieding geldig t/m dinsdag 16 april 2019
BEZORGERS GEZOCHT Voor het bezorgen van het Weekblad voor Deurne op donderdag. Voor meer info: Tel. 0493-352600 Aanmelden: www.weekbladvoordeurne.nl
Kijk snel op pagina 12 voor de wijken waar we nog bezorgers voor zoeken
Zie onze aanbiedingen op pagina 7