door: Hans van de Laarschot Piet Linders uit de Zeilberg en Pietje Hikspoors uit Liessel waren niet de enigen die weken na de Duitse inval pas na een lange, barre tocht veilig thuiskwamen (zie De Peel onder vuur, aflevering 8). Op de overgang van 10 op 11 mei 1940 moesten de mannen van RI 27 (Vak Bakel) en RI 30 (Vak Asten) de Peel-Raamstelling verlaten. De terugtocht uit de Peel – tegen de zin van velen - was begonnen. De eerste bestemming was een niet-ingerichte stelling achter de Zuid-Willemsvaart. Ook van daar moest het al snel verder in de richting van Tilburg. Waar zou de terugtocht de jongens uit de Peel naartoe brengen? Zouden ze snel na de capitulatie van Nederland op 15 mei weer thuis zijn? Enkelen wel, anderen maakten nog een lange omzwerving door meerdere Europese landen. Sommigen trof het noodlot en zouden nooit meer thuiskomen. Via België naar Zeeland Als kapitein De Vries op 30 mei 1940 ‘zijn’ balans opmaakt, schat hij dat 60 tot 80 man van de soldaten uit de Peel in Duitsland gevangen wordt gehouden. Kapitein Van de Wilt weet ook niet meer, dan dat van zijn compagnie een gedeelte al bij Someren gevangen is genomen en dat anderen in Zeeland terecht zijn gekomen. Enkele van hen hebben Engeland bereikt. Tweede luitenant Van Kampen is het gelukt naar Engeland te ontkomen. Vanuit Wrottesley Park bij Wolverhampton, de legerplaats van de Prinses Irenebrigade, rapporteert hij in 1942 kort over zijn ervaringen tijdens de terugtocht uit de Peel op 11 mei na Best. Gedurende de verdere tocht was de weg een file van voertuigen: fietsers, auto’s, paard en wagen enz. Een file die wonder boven wonder nergens bleef steken. Langs den weg veel wrakken van voertuigen en gewonden tengevolge van mitraillerende Duitsche vliegtuigen. Tegen het vallen van de duisternis arriveerden we bij Tilburg, waar aan den rand van een bosch een colonne van 27 RI geformeerd werd, die in het donker vertrok, na uren in den nacht langs wegen gereden te hebben, die dikwijls versperd waren tengevolge van bombardementen kwamen tegen het aanbreken van de morgen van de 12e Mei bij Princenhage. Van hier ging de tocht later in den ochtend naar Antwerpen. Een dag later komen ze aan in Sas van Gent waar ze ingekwartierd worden en hen rust gegund is. Tot 16 mei, want dan gaat het weer België in.
De Fransen, die naar Nederland waren opgerukt om te ondersteunen bij de verdediging tegen een Duitse inval, hadden het in Zeeland voor het zeggen. Zij lieten alle wapens en fietsen inleveren. In auto’s ging het op 16 mei naar Brugge.
Fraaie tekening van de afmars van de militairen van de Peel-Raamstelling, als omslag van het boek ‘Terugtocht uit de Peel’ van onderofficier bij het 27e Regiment Infanterie L. Huizingh, dat al in 1940 op de markt kwam. (Collectie Hans van de Laarschot)
Fransen helpen Wachtmeester Van ’t Schip, die gestationeerd was in de Peel-Raamstelling bij de twee Peelkanalen in Meijel, belandde op 15 mei in het Zeeuwse Schoondijke. Toen daar het bericht van de capitulatie rondging, was er grote onrust en ontsteltenis. Veel soldaten liepen huilend op straat. Ze konden niet geloven dat ons mooie land zo maar was overgegeven. Zeeland was echter nog uitgesloten van de overgave aan de Duitsers en dat gaf wat hoop. De soldaten werden verdeeld ondergebracht in allerlei dorpjes. Van ’t Schip kwam terecht op een boerderij in Zuidzande. Eten was er niet veel. ’s Middags ben ik er op uitgegaan en heb nog aardappelen gevorderd. Vond op ’t land nog een hoopje uien. Deze hebben we schoongemaakt en met de aardappelen gekookt. 4 pakken boter kreeg ik van den verplegings officier en zoo hebben we met 80 man heerlijk gegeten. Ook ieder 2 eieren, die waren er genoeg.
Peellanders op de Pavon Aan boord van de Pavon waren ook mannen uit de Peel zelf, zoals Jan van Eijk uit Asten. Hij bevond zich in het bovenste middenruim. Jan kon het stranden van de Pavon niet, zoals wachtmeester Van ’t Schip, navertellen.
8
3
Nieuwe wijkagent in Someren
Velen werden door de schroef gegrepen, want de machine werkte nog steeds door, wat een groot geluk mag worden genoemd, want hierdoor kon de kapitein het schip op het strand zetten, wat later bleek geheel droog te loopen. Doordat het schip in brand stond, is het vliegtuig niet meer teruggekomen.
15
en
9
De Pavon in 1948 met op de voorgrond vier overlevenden, die dat jaar teruggingen naar de onheilsplekken in Frankrijk. Goed is te zien dat het middenruim, waar Jan van Eijk uit Asten zich bevond, het zwaarst door het Duitse bombardement is getroffen. (Foto: collectie Annemie Swinkels-Nabben, Deurne)
Vanuit de Peel Europa in
Zondags trokken we met auto’s van Coolkerke door Brugge, Ostende, Nieuwpoort naar de Panne, ’t laatste plaatsje voor de Fransche grens. Onderweg niets dan vluchtelingen. In de Panne een onbeschrijfelijke wanorde; rijen auto’s 4 dik, stonden daar reeds anderhalve dag en er zat geen vooruitgang in en steeds kwam er meer bij. De Hollandsche militaire wagens zijn toen over de trambaan gereden en eenmaal door de Panne, konden wij verder trekken naar Duinkerken, waar we om 15.00 uur aankwamen. Wij werden gelegerd in groote loodsen van de Jean Bart-kazerne. Den eersten dag geen eten, den tweeden ook niets, later werd er nog wat brood verdeeld uit de Hollandsche auto’s, doch dit was voor de gelukkigen. Met de Pavon naar Engeland Van ’t Schip overleefde de ramp met het Franse vrachtschip de Pavon, dat soldaten naar het veilige Engeland ging brengen, en kon het verhaal navertellen. De Pavon lag in de haven van Duinkerken klaar om ruim 1.700 Nederlandse soldaten, waaronder mannen uit de Peel-Raamstelling, te verschepen. Een sleepboot bracht het naar de buitenhaven waar gewacht werd op de duisternis. Toen ’t donker werd, vertrok de boot. Om kwart over twaalf, bij helder weer en volop maanlicht, kwam een Duitsch jachtvliegtuig over en wierp de eerste bommen. Een onbeschrijflijke paniek volgde. Velen sprongen te water en verdronken. We trachtten de menschen te kalmeren door te roepen, dat het ’t afweergeschut van het schip was, doch dit hielp niet lang. Tot 8 maal toe is het vliegtuig teruggekomen en heeft steeds een bom laten vallen. 1 is er later gevonden op het achterdek, niet ontploft. Twee vielen er in de kapoklading, welke ging branden. Twee naast het schip, waar nog een gat gemaakt werd van circa anderhalve meter, juist boven de waterlijn. De laatste bom viel in het ruim, juist voor de commandobrug. Het heele schip dreunde en trilde den de uitwerking was vreeselijk. Naar schatting (het juiste getal is niet bekend) zijn hierbij 100 dooden en zeer veel gewonden. Toen was de paniek volkomen; alles klom in wilde angst naar het dek, verschillenden vielen door de open luiken van het benedenruim, ladders braken, er werd getrapt, geslagen en gevochten om boven te komen. Een reddingsboot was weldra overvol en sprongen er steeds van boord er in, totdat hij kantelde of brak en allen in de golven verdwenen.
De Peel onder vuur
daarop zaten, naar daarop uit Brabant De Tweede Wereldoorlog woedde in beneden en vielen en Limburg komen. de periode 1940-1944 ook in de Peel. bovenop de jongens Met de aalmoezenier die een verdieping van de vesting ZeeNu, 75 jaar later, staan we stil bij onze lager op de balken zaland is hij dat overbevrijding. Een jaar lang blikken ten. Alle mannen die eengekomen. Die zal we in deze rubriek terug op de daarop zaten, werden de soldaten bijstaan die gebeurtenissen toen. naar beneden gesleurd. over land verder zullen Van algemene verhalen tot Er brak een ongelooflijke trekken. Tijdens de ramppersoonlijke anekdotes, die paniek uit. Ik kan het eizalige vliegtuigaanval en zich afspeelden in Asten, genlijk niet goed navertellen. daarna nam aalmoezenier Someren, Deurne en Het was pikdonker en de een Lam zijn verantwoordelijkheid omgeving. na de ander viel naar beneden. voor de vele gewonden. Wim van Je hoorde alleen maar geschreeuw Loenhout vertelt hierover: Ik veren gejammer en mannen die om hulp wonderde me over de daadkracht van van Onze Lieve Heer smeekten. Iedereen de aalmoezenier, die iedereen tot kalmte probeerde via een houten ladder naar bomaande en de stervenden trachtte te troosven te klimmen, maar die brak onder het ten. De kapelaan hielp met het ontschepen gewicht. Ik meen dat ik Gerrit Timmermans van gewonden uit het op het strand vastnaar beneden heb zien storten. Ik viel ook gelopen schip. Toen hij ’s middags rond bijna, maar een soldaat trok aan mijn arm half 5 het schip verliet schatte hij het aanen zei “kom Willem, deze kant op. De latal achtergelaten doden op 70. De morgen ding katoen in het ruim onder ons is aan erop vergezelde Lam het laatste gewonhet branden en als we hier achterblijven dentransport naar Calais. In het ziekenhuis stikken we.” Op het dek hielpen we met het bezocht hij de al eerder gearriveerde geverbinden van de gewonden. Er was onvolwonden. Daarna zette hij zich ten volle in doende verband en daarom stonden veel bij de Franse autoriteiten om onderdak en soldaten hun poeties [beenwindsels] af om verzorging voor de overige gestrande Nede gewonden te verbinden. derlandse soldaten te krijgen. Dat verliep niet gladjes, maar het lukte hem wel. Aalmoezenier Lam uit Deurne Kapelaan Lam (1909-1981) van de WilliToch krijgsgevangen brordusparochie in Deurne was als hulpOngeveer 1.400 soldaten kregen op 23 mei aalmoezenier niet alleen verbonden met de onderdak in het Franse dorpje Coquelles. Peel-Raamstelling in het Vak Bakel (27 RI), Een groot deel was uit de Peel, onder wie maar zijn verzorgingsgebied ging tot aan kapelaan Lam, Wim van Loenhout en luide Maas. Zo’n 4.000 katholieke jongens tenant Eed Nabben uit Sevenum, die het waren in zijn gebied actief. Een te groot drama op de Pavon ook had meegemaakt. aantal voor persoonlijke zorg voor slechts De Duitsers waren al zover opgerukt, dat één aalmoezenier. Na het lezen van de mis de Nederlanders een dag later door hen in Deurne wordt hij door zijn chauffeur op krijgsgevangen werden gemaakt. Op 30 10 mei 1940 naar de stellingen gereden. oktober 1948 schrijft Fernand van de Venne Allereerst naar het bataljon bij de commandopost. Alle katholieken willen biechten. Als dat zoo overal is, dan wordt dat ’n onbegonnen werk. Reken slechts één per minuut; 1200 mannen verspreid over een lengte van 15 km en de tijd is beperkt. Ieder afzonderlijk helpen, dat kán niet. Dus, generale absolutie. We gaan van de ene stelling naar de andere. Een eind verder staat een kruisbeeld. Ze knielen neer, de mannen, bij het kruisbeeld, rond hun pantserafweergeschut-, mitrailleur- en tirailleuropstellingen om de Absolutie te ontvangen. Zo gaat het die eerste oorlogsdag door. Hij verleent dan ook geestelijke bijstand aan soldaten van het Maas-bataljon. … en inderdaad, eerst met kleinere groepen, maar dan steeds meer, komen ze uit de Peel aanzetten. Velen, die nog niet in het vuur zijn geweest, hebben nog geen priester gezien. ’s Avonds wordt de kapelaan uit zijn bed getrommeld. Hij moet naar huize De Romein, het commandokwartier, waar hij hoort dat de Peel-Raamstelling ontruimd moet worden. Ook kapelaan Lam komt via de Zuid-Willemsvaart, Tilburg en Roosendaal in Zeeland terecht. Het is 13 mei. ’s Morgens gaan we op onderzoek naar onze mannen. Nog steeds komen nieuwe troepen aan, haast alle afkomstig uit de Peelstellingen. Met hen gaat de aalmoezenier via België naar Frankrijk en scheept zich in op de Pavon. Hij heeft er voor gekozen om met het schip te gaan, omdat de meeste soldaten
Movement X zorgt voor kippenvel
Op 10 mei 1940 maakte hij de aanval van de Duitsers op de Maaslinie mee. Ongedeerd keerde Jan twee dagen later in Asten terug bij zijn vrouw en drie kinderen. Als dienstplichtige had hij zich echter te melden bij de legerleiding. Hij kwam terecht in de stroom Zeelandgangers en uiteindelijk in Frankrijk waar hij met de Pavon naar Engeland zou varen. De aanval van het Duitse jachtvliegtuig werd hem fataal. Petrus Johannes van Eijk (1910-1940) wordt herdacht op één van de plaquettes met namen van Astense oorlogsslachtoffers bij het monument in het Moussaultpark. Met Jan van Eijk bevonden zich ook zijn dorpsgenoten Frans Hoebens en Jan Stevens onder de Nederlandse militairen in Duinkerken. Andere Peellanders overleefden de ramp met de Pavon en kwamen via een grote omweg thuis. Wim van Loenhout uit Bergen op Zoom, maar kort na de oorlog Deurnenaar geworden, was gelegerd in de Peel-Raamstelling tussen Deurne en Ysselsteyn. Ook hij kwam via België en Zeeland en weer België in Duinkerken op de Pavon. Hij bevestigt het verhaal van Van ’t Schip. Er viel vier, vijf meter van ons vandaan een bom, die in het onderste ruim ontplofte. Het schip had twee ladingsruimen en wij lagen op een ijzeren dek. In het midden van het tussendek en het dek boven ons bevonden zich houdten balken waar de luiken op steunden. Toen de bom viel, kwamen de houten balken van het bovendek, met de jongens die
We e k Jaargang 64
uit Echt een brief naar zijn dienstmakker Eed Nabben. Van de Venne is met zeven oorlogsmaten en de weduwe Beunen het weekend ervoor terug naar Coquelles en de Pavon geweest en heeft de graven bezocht van de op 24 mei 1940 bij de gevangenneming gesneuvelden, onder wie vrijwilliger Beunen. De brief begint met: Beste Eed, Je herinnert je, dat de Fransen op ons begonnen te schieten toen we op 24 Mei 1940 door de Duitsers te Coquelles gevangen genomen werden. Daarbij zijn toen drie Nederlandse militairen gesneuveld in het klaverland tussen de boerderij en de holle weg waar we heen moesten. Met de brief stuurt Van de Venne foto’s mee van de boerderij en de op het strand wegroestende Pavon. De briefschrijver vertelt ook dat bij de ramp met de Pavon ongeveer 350 doden zijn gevallen. Dat hoorde hij van de Nederlandse
9
W W W . H E TC O N TA C T. N L
16
20
++++++ Grens
----- Spoorlaan ----- Traject per spoor Traject per auto Traject te voet
Een overzicht van de carnavalsevenementen
De foto van kapelaan M. Lam met een ’Zalig nieuwjaar’ en handtekening op de nieuwjaarskaart die Luitenant Nabben in januari 1941 ontving van de aalmoezenier. (Collectie Annemie Swinkels-Nabben)
Op het rechtse paard luitenant E. Nabben achter zijn commandant en voor de manschappen van het Maasbataljon in Blerick tijdens de mobilisatie. (Foto: collectie Annemie Swinkels-Nabben)
28 februari 2019
Waren ze op 10 mei vanuit de Peel naar Handbaldames het westen gegaan en uiteindelijk een kleine 300 kilometer van de Peel in Frankveroveren titel rijk uitgekomen. Op de weg naar huis van
Kaart met de route die L. Huizingh, auteur van ‘Terugtocht uit de Peel’, aflegde vanaf Deurne, door België, Frankrijk, Luxemburg en Duitsland naar Maastricht. De route is grotendeels hetzelfde als die van de groep Lam. (Uit ‘Terugtocht uit de Peel’)
pastoor van Coquelles, die na de ramp ook bijstand had verleend. Officieel staan echter slechts 50 gesneuvelden geregistreerd. Van Coquelles voerden de Duitsers de krijgsgevangenen een dag later naar een provisorisch buitenkamp in Montreuil. De angst voor executie verdween toen de gevangenen diezelfde dag van de Duitse leiding te horen kregen, dat iedereen vrij was. Onder leiding van de eigen officieren mocht men naar huis. Kapelaan Lam nam vanzelfsprekend een groep onder zijn hoede. Het werd een lange reis met nare ervaringen; deels te voet, soms in vrachtauto’s en tenslotte met de trein. In Frankrijk en België langs plekken waar stevig gevochten was, met gesneuvelden en kapotte legervoertuigen tot gevolg. Beschietingen door Franse vliegtuigen, die hen voor Duitsers hielden. Een ontmoeting met een karavaan van meer dan honderdduizend krijgsgevangenen; Belgen, Engelsen, Fransen en Marokkanen. Onvriendelijke, vijandige Duitsers.
Vanwege zijn inzet tijd uit de Peel, bij de ramp tijdens de thuisreis kree 1947 het Kruis van Verd
daaruit gingen ze ver onder de Peel door en belandden op 2 juni zo’n 250 kilometer zuidoostelijk van huis in Duitsland. In Trier trok de Grüne Polizei zich niets aan van de door de Duitse legerleiding bevolen vrije status van de Nederlandse soldaten. Wederom volgde krijgsgevangenschap in een barakkenkamp met tienduizenden krijgsgevangenen. Het was een flinke tegenvaller, dat ze niet meteen met de trein konden doorreizen naar Nederland. Na een aantal dagen speelde kapelaan Lam hoog spel. Hij vroeg of hij met de pauselijke nuntius in Berlijn mocht bellen voor bemiddeling voor vrijlating. Toen was het snel gedaan met de gevangenschap. Op zaterdag 8 juni kwamen ze met de trein doodvermoeid in Maastricht aan. Na de zondagse mis ging het, ook per trein, naar de Peel. Voor kapelaan Lam en de anderen die op 9 juni 1940 in de Peel terugkwamen, had de reis precies een maand geduurd, terwijl de strijd om Nederland slechts vijf dagen duurde.
BIJ 4 GRILLSCHIJVEN DE 5DE, 6DE, 7DE EN 8STE GRATIS
Op donderdag 30 mei was de groep van Lam aangekomen bij het Franse dorpje Irles. De daar verblijvende Vierde Infanteriedivisie van de Duitsers nam hen weer in krijgsgevangenschap. Met de trein kwamen ze in een kazerne in CharlevilleMézières terecht. De Peel kwam dichterbij, maar hun reis zou hen toch eerst nog ver van de Peel brengen. Van CharlevilleMézières ging het op 1 juni namelijk niet in noordelijke richting naar Nederland, maar naar het oosten. Eerst in vrachtauto’s naar het Belgische Neufchâteu en met de trein door Luxemburg naar Trier in Duitsland.
Bronnen: - Nationaal Archief Den oorlog-depeel.nl | versla - Deurnewiki.nl - http://www.aandachtvo tweede-wereldoorlog/p len-Lam-Van-Loenhout - Collectie Annemie Swi Deurne. - Hier herdenken wij al o van oorlogsgeweld van Asten, 2008. - http://www.zuidfront-h index.php?page= de-tragedie-met-de-pa
2 THAISE LOEMPIA’S VOOR E 3,50 Zie www.oorlog-depe informatie over de PeelGeldig van donderdag 28 februari Thomas Koppens, keurslager Someren • www.koppens.keurslager.nl Volgende week: t/m woensdag 6 maart
Leven in een bezet land
Thomas keurslager MarcelKoppens, Louwers, keurslager Someren www.koppens.keurslager.nl Asten •• www.louwers.keurslager.nl
Lezers reageren op De Peel onder vuur
Marcel Louwers, keurslager Asten • www.louwers.keurslager.nl
Met dank aan ...
FESTIVAL CARNAVAL Zaterdag 02 maart
Dj’s & Party Station / Grolsch Feestcafé
Zie
BESTEL NU UW TICKETS pagina
19
Alle tandartsbehandelingen en Luitenant Eed Nabben met dienstmakkers bij de Maas. het tandtechnische laboratorium
onder één dak! Met dank aan mevrouw Annemie SwinkelsZij is een dochter van luite Nabben, die al snel na het verschijnen van (Sevenum 1909-1994) e Uw klinisch tandtechnicus: Bart de eerste afleveringen van De PeelHermans onder Deurne. Graag stelde ze
De boerderij in het Franse Coquelles waar de Peelsoldaten in 1940 waren geïnterneerd. (Foto 1948, collectie Annemie Swinkels-Nabben)
vuur de auteurs en redactie complimenteerde met het verschijnen van de reeks.
Klaar terwijl u wacht!
andere documenten uit de vader beschikbaar voor g
Implantaten Klikgebit Kunstgebit Reparaties
Vertrouwd & Vakkundig
2e 15 cm sub voor e1, Tijdens rondje Klot is Subway ook geopend.
Geldig tot 31 maart
SOMEREN – De komende dagen draait het ook in Someren maar om één ding: carnaval. Burgemeester Blok doet traditioneel een stapje terug en laat het reilen en zeilen binnen de gemeente over aan De Meerpoel, De Pompers, Locomotion, De Plattevonder, De Keijepaol en De Kaauw Voetjes, die er gezamenlijk weer een kleurrijk feest van maken.
door Jordy van de Brug Carnaval in de gemeente Someren start vrijdag om 20.11 uur traditioneel met de sleuteloverdracht in De Ruchte. Een bijzonder feit voor Locomotion. Hun 11-jarig bestaan is een feit en zij worden vanaf heden als een officiële carnavalsvereniging gezien. Daarna is het tijd voor allerlei carnavalsactiviteiten en optochten van de zes carnavalsverenigingen binnen de gemeente Someren. Het wordt een jaar vol nieuwe evenementen en zelfs wereldrecordpogingen. Zo gaat
De Meerpoel in hun jubileumjaar op zoek naar het wereldrecord ‘langste afstand in een conga line’. Deze speciale polonaise is op de carnavalsmaandag vanaf 08.00 uur te volgen bij atletiekvereniging ’t Jasper sport. Wie op een dag twee wereldrecords verbroken wilt zien worden kan om 15.00 uur terecht op het Wilhelminaplein. Verschillende verenigingen zullen daar het wereldrecord krattenpolka proberen te verbreken. De initiatiefnemers van de polka zien de Somerense jeugd steeds vaker naar Asten trekken, en hopen hen voor het eigen
dorp te kunnen behouden. De jeugd is daarom bij deze wereldrecordpoging aan zet, waarbij waarschijnlijk zo’n vierhonderd deelnemers met een leeg bierkratje meedansen op het lied ‘Krattenwals’.
Initiatieven
In verschillende optochten zijn dit jaar minder wagens te bewonderen. Toch blijven de carnavalsverenigingen optimistisch. Met nieuwe initiatieven proberen zij de mensen weer ‘in de optocht’ te krijgen en ook via nieuwe evenementen binnen het carnaval zien zij mogelijkheden. Louis van den Bosch verzon dit jaar samen met De Meerpoel zelfs een speciale extra prijs. Een trofee speciaal voor de alleenlopers. Het idee werd zo gewaardeerd dat de beker meteen de naam
‘Louis van den Bosch trofee’ kreeg. Dit jaar is het Reundje Meerpoel verdwenen. Hiervoor in de plaats is er op de carnavalszondag een heuse kluntocht langs alle cafés in Someren. Zelfs het bruggetje van Bartlehiem is nagemaakt. Bij De Pompers en De Keijepaol dit jaar niks nieuws, maar wel weer het traditionele Top of een Flop van De Pompers en de Kolderavond van De Keijepaol, wat elk jaar een twee enorme successen zijn. De Plattevonder uit Someren-Eind presenteert wel een nieuw initiatief, net als De Kaauw Voetjes uit Lierop. De vereniging uit Someren-Eind presenteert op zaterdag het 'Début bal' en De Kaauw Voetjes de ‘Tik’m aandag’.
Buren
In de gemeente Asten barst het carnaval net zo goed los. Komende zondag overhandigt burgemeester Vos de sleutel van ‘Klotland’ aan prins Joost van carnavalsstichting De Klot, waarmee officieel het startsein voor een nieuwe carnavalseditie wordt gegeven. Maar eigenlijk is het feest dan al volop losgebarsten. Vrijdagochtend bijvoorbeeld hijsen de r’Ommelpotters traditioneel de vlag op het Onze Lieve Vrouweplein in Ommel, met aansluitend de schooloptocht. En zaterdag staat de carnavalsmis in de Heilige Maria Presentatiekerk in Asten op de rol. Ook de vaste toppers maken weer onderdeel uit van het programma, zoals de Aastese Carnavalscantus van De Plekkers op zaterdag, het Reundje Klot op zondag en The Battle of Heuze op dinsdag. En er zijn nieuwe onderdelen toegevoegd. Zoals het Vrujters Festival zondag in Heusden en Dolle Dinsdag, de carnavalsafsluiter van de r’Ommelpotters.
Programma
Alle jeugd op een rij: V.l.n.r. Jeugdprins Stef I (De Meerpoel), Jeugdprins Tijn I (De r’Ommelpotters), Jeugdprinses Janne I (De Plattevonder), Jeugdprins Olaf I (De Pompers), Jeugdprinses Laura I (De Peelvrujters), Jeugdprins Roel II (De Kaauw Voetjes), Jeugdprinses Femke I (De Keijepaol), Jeugdprinses Marieke I (JCA Asten) (Foto: Hein van Bakel)
Wie niks wil missen met carnaval kan in deze krant alle carnavalsprogramma’s nog eens uitvoering bestuderen. Waar en wanneer? Alles is te vinden in de programma’s van de verenigingen. Ook wordt elk nieuw initiatief, waaronder de wereldrecords, uitvoerig belicht. Alaaf!
✁
Someren is klaar voor carnaval
✁
Alle prinsen op een rij: V.l.n.r. Prins Björn I (Kansplus), Prins Hans II (De Keijepaol), Prins Carl I (De Plattevonder), Prins Engelbert I (De Pompers), Prins Antwan I (De Plekkers), Prins Lukas I (De Meerpoel), Prins Joost I (De Klot), Prins Niek I (Locomotion), Prins Gert I (De Peelvrujters), Prins Mark I (De r’Ommelpotters) en Prins Jan IV (De Kaauw Voetjes). (Foto: Hein van Bakel)
Malse steaks ~ speciaal bieren ~ foodtruck
Het beste steakhouse in de regio! www.beerandbeefs.nl
Op zoek naar een baan? Zie onze advertentie op pagina 10
www.waalstaal.nl
De nummer 1 van Brabant in kunststof kozijnen • ‘s-Hertogenbosch • Breda • Udenhout • Nuenen Kijk voor onze openingstijden en speciale acties op:
www.kozion.nl