Kareoler 2-2022

Stoke Mandeville Games 1952 - Invictus Games 2022

Oud-CLAS Mart de Kruif: ‘De cirkel is rond’

Libanonveteraan Gerno Boes: ‘Ik moet mezelf overwinnen’

In dit nummer

De samenleving mag weer open!

Bij het ter perse gaan van deze Kareoler werden we overschaduwd door de oorlog in de Oekraïne, dus onze gedachten gaan in de eerste plaats uit naar alle slachtoffers. Laten wij ons realiseren dat wij in een democratie mogen leven en dankbaar zijn.

We hebben er lang op moeten wachten maar de versoepelingen zijn er. Een welkom perspectief om weer meer als samenleving ‘in het leven’ te kunnen staan. We zijn beter tegen het virus bestand door de vaccinaties, boosterprikken en de opgebouwde immuniteit. Iets meer dan 85% van ons is gevaccineerd. In aard en omvang een megaoperatie, die ook veel commotie met zich meebracht. Voor bestuurders en politiek was dit een ongeëvenaarde periode waarin zij voortdurend onder een vergrootglas lagen en het, helaas, vaak ging over zaken die niet klopten. Communicatie en uitingen hierover veroorzaakten veel beroering. Opvallend was dat er vooral werd gesproken over wat er allemaal niet meer kon in plaats van wat er nog wel kon! Dat zou geresulteerd moeten hebben in tevredenheid over het improvisatievermogen en de acceptatie dat bestuurders datgene doen wat noodzakelijk is. Dat verdient een compliment, ook voor onze wetenschappers die onder meer met het vinden van een vaccin snel hebben gehandeld. Achteraf zijn er natuurlijk altijd ‘lessons learned’. Daar heeft zich ook een commissie over gebogen..

Velen vielen over elkaar heen, gingen over grenzen van anderen. En velen kwamen ermee weg. Omdat ‘het hoort bij onze cultuur’. Echter het aloude gezegde ‘behandel een ander zoals u zelf behandeld wilt worden’ wordt daarbij door sommigen helaas wel erg nadrukkelijk genegeerd. Dankbaarheid voor datgene dat wij wel kunnen en mogen en het waarderen van de vrijheid die we hebben, daar ontbreekt het nogal eens aan. We moeten ons realiseren dat dergelijke begrippen voor velen, ook in onze nabijheid, een andere context en realiteit kennen. Acceptatie en respect zijn daarbij essentieel.

Qua virus zijn wij er nog niet, waakzaamheid is nog geboden dus ‘let’s be careful out there’. Voor ons als BNMO, met onze samenwerkingspartners, de uitvoerenden en de vele vrijwilligers betekent dit dat er weer meer kan en mag en er ook weer echte ontmoetingen mogelijk zijn voor onze leden. Het was goed om de onlangs gehouden ontmoetingsdag ‘nieuwe leden’ bij te wonen en te zien dat wij ertoe doen en iets kunnen betekenen. Laten wij dit met elkaar koesteren en energie te halen uit ‘de kracht van de ontmoeting’.

Ronald Odenkirchen, Algemeen Voorzitter

Invictus Games in Den Haag

Ondanks de oorlog in Oekraïne ziet het er toch naar uit dat de Invictus Games (IG), na twee keer uitstel, van 16-22 april in het Haagse Zuiderpark gaan plaatsvinden. Daarom uitgebreid aandacht voor de geschiedenis van de gehandicaptensport en de belangrijke rol die de BNMO daarin gespeeld heeft. En interviews met o.a. voorzitter van de Nederlandse IG-organisatie Mart de Kruif en Libanonveteraan Gerno Boes (foto). “Boogschieten vergt uiterste concentratie. Dat is precies waar ik in het dagelijks keven veel moeite mee heb.”

‘Contactpersoon is dankbaar werk’

Hoewel hij zelf inmiddels de tachtig gepasseerd is, zet Rob Voet zich nog steeds met veel energie in voor veelal jongere veteranen in Zeeland. Als dienstplichtige liep hij zelf een zware gehoorbeschadiging op. In 1991 werd hij lid van de BNMO en in de jaren daarna werd hij actief in de afdeling. Nu doorkruist hij wekelijks de provincie Zeeland, waarin hij door veel veteranen op handen wordt gedragen.

Foto: Joy Heijnen

Foto: Erik Kottier

Ronald Odenkirchen

Foto: Erik Kottier

De Nederlandse krijgsmacht heeft tijdens de dekolonisatieoorlog in Nederlands-Indië structureel en excessief geweld gebruikt. Dat is de belangrijkste conclusie van het onderzoek naar de strijd die van 1945 tot 1950 duurde. Premier Mark Rutte heeft in een officiële verklaring zijn excuses aangeboden aan Indonesië. Maar er is ook kritiek, onder meer van het Veteranen Platform. “Het onderzoek geeft een te eenzijdig beeld.”

Jaargang 82, 2022, nummer 2

De Kareoler is een uitgave van de Bond van Nederlandse Militaire Oorlogs- en dienstslachtoffers (BNMO) en verschijnt acht keer per jaar. Het blad wordt gratis toegezonden aan leden van de BNMO.

Beschermvrouwe

Prinses Beatrix

Hoofdbestuur BNMO

Voorzitter: Ronald Odenkirchen

Algemeen Secretaris: Ruud van Brummelen

Penningmeester: Bert Bruins

Adres

BNMO, Postbus 125, 3940 AC Doorn

tel: 0343-474110; fax: 0343-474114

e-mail secretariaat: as@bnmo.nl

Redactie

Norbert Dekker, Fred Lardenoye, Sebastiaan Nieuwenhuizen en Ronald Odenkirchen

Aan dit nummer werkten mee

Ad Fundum, Alamy Photo, Vic Franke, Joy Heijnen, Robert Konter, Willem Knook, Erik Kottier, ministerie van Defensie, NIMH, Birgit de Roij, Spaarnestad Photo, Toneelgroep Maastricht en Marleen Wegman.

Omslagfoto

Het Nederlandse rolstoelbasketbalteam in Sydney 2019 (foto: ministerie van Defensie) en een rolstoelbasketbalteam op de Stoke Mandeville Games in 1960 (foto: Parijs2024.org)

Redactieadres

Redactie Kareoler, Postbus 1027, 6501 BA Nijmegen tel: 024-3481069

e-mail: redactie@kareoler.nl

Ontwerp en vormgeving

Anima communicatie & vormgeving, Millingen aan de Rijn

Lithografie/druk

Senefelder Misset Doetinchem

© LJP Nijmegen/BNMO

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar worden gemaakt zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur

Ingeschreven in het verenigingsregister van de Kamer van Koophandel en Fabrieken te Utrecht onder nummer V.477894

Verschijnt ook op geluidsband

www.bnmo.nl

De totstandkoming van de Kareoler wordt mede mogelijk gemaakt door het vfonds met middelen uit de Nationale Postcode Loterij en Bank Giro Loterij. Uw deelname hieraan wordt daarom van harte aanbevolen.

Foto: NIMH

(Oud-)militairen weer op bedevaart in Lourdes

Nu de coronamaatregelen zijn versoepeld, gaan Nederlandse militairen van 12 tot en met 16 mei voor de 62e keer op bedevaart naar het Franse Lourdes. Voorzitter van de Stichting Militaire Lourdes Bedevaart (SMLB) kolonel b.d. Frank Marcus is enthousiast: “We gaan! Dat is waar we nu op plannen en we ons concreet voorbereiden. De inschrijving is geopend voor alle militairen en burgerpersoneel van Defensie, in actieve dienst, post-actief of reservist.”

Bij het besluit om de voorbereidingen te starten, is het stichtingsbestuur niet over één nacht ijs gegaan. Marcus: “Het is niet goed te voorspellen hoe het over vijf maanden gaat met corona. Als de omstandigheden er naar zijn dat we op het laatste moment moeten afzeggen, dan is dat zo, maar daar gaan we niet vanuit.”

De militaire bedevaart boogt op een lange traditie waarbij spiritualiteit en ontmoeting hand in hand gaan. “Lourdes is een plek van hoop en geloof en is per slot van rekening ook een basis voor vertrouwen. Dus bereiden we ons vol enthousiasme voor. En wat zal het weer fijn zijn voor iedereen die dat zo graag wil, om in dankbaarheid een kaarsje op te steken bij de Grot van Massabielle,” aldus Marcus.

Inschrijven kan via de website van de SMLB: www.militairebedevaart.nl/aanmelden. Op die website staat ook alle verdere reisinformatie.

Afscheid traumapsycholoog Eric Vermetten

Op 27 januari nam traumapsycholoog kolonel Eric Vermetten afscheid van Defensie. Daarvoor werd op het Nederlands Veteraneninstituut (NLVi) in Doorn een speciaal webinar georganiseerd, waarin de bij veteranen en dienstslachtoffers bekende psychiater door vele binnen- en buitenlandse collega’s en bestuurders lof werd toegezwaaid. Zo benadrukte generaal Paul Hoefsloot, voorzitter van het NLVi, de warme menselijke touch van de psycholoog. Hij heeft deze zelf ervaren bij een DIG-uitreiking. Hoefsloot: “Ik hoop dat je nog niet uit beeld verdwijnt en ons nog veel zult helpen met veteranen en al die andere doelgroepen die hier in Doorn terecht kunnen.” Vermetten werd vervolgens verrast met de toekenning van het Ereteken van Verdienste in Goud dat namens de minister van Defensie Ollongren werd uitgereikt door commandeur-arts Remco Blom.

Vermetten blijft actief voor het Nationaal Psychotrauma Centrum Arq en als hoogleraar aan de Universiteit van Leiden. Ter gelegenheid van zijn afscheid als militair werd het boek Bevrijd. Het concentratiekampsyndroom en de LSD-behandeling van Jan Bastiaans gepresenteerd. Het boek gaat over Vermettens voorganger in Leiden, Jan Bastiaans. Zijn bijzondere behandelwijze van trauma’s in de jaren zeventig en tachtig leidde tot enige controverse. Het boek beschrijft ook de ontwikkeling van het concentratiekampsyndroom naar PTSS. Een deel van de opbrengst van het boek komt ten goede aan het Nypels-Tans fonds dat onderzoek naar PTSS financiert.

Bevrijd. Het concentratiekampsyndroom en de LSD-behandeling van Jan Bastiaans – Leo van Bergen, ISBN 9789492435187, winkelprijs € 32,50, zie: www.qvuitgeverij.nl

De militaire bedevaart naar Lourdes in 2012. Foto: Vik Franke

Traumapsycholoog Eric Vermetten met zijn zojuist ontvangen Ereteken van Verdienste in Goud. Foto: Erik Kottier

Nieuw ondersteuningsteam BNMO

Binnen het Team Vereniging Ondersteuning (TVO) is sprake van personele wijzigingen. Jan van der Scheur verlaat de BNMO binnenkort in verband met prépensioen. Zijn functie is overgenomen door Johan Schuurman. Hij is zich aan het inwerken in de ledenadministratie. Teammanager en beleidsondersteuner Sandra Kamp is langdurig ziek thuis. Haar taken worden voorlopig waargenomen door Jeannine Jansen. Zij is op 1 februari gestart binnen het team. Joyce Carels blijft het team op administratief gebied aanvullen. (zie ook pagina 12)

Podcast Moral Injury

Wat als je iemand niet kan redden, voor een onmogelijke keuze staat of verantwoordelijk bent voor het leed van anderen? ARQ Kenniscentrum maakte samen met het Nederlands Veteraneninstituut de podcast ‘Moreel Trauma’, over wat moreel trauma precies is en wat het met mensen doet. Voor militairen, maar ook politieagenten en zorgmedewerkers, is het belastend wanneer zij voor hun gevoel hebben nagelaten het goede te doen. Het kan leiden tot moreel trauma, tot gevoelens van schuld en schaamte. In de podcast vertelt Afghanistanveteraan Dennis Havermans over de impact van een moreel dilemma in Uruzgan. Voorts komt antropoloog Tine Molendijk aan het woord, die ook in het BNMO-programma Moral Injury als deskundige optreedt. Uit haar onderzoek blijkt onder meer dat de helft van psychische problemen van veteranen veroorzaakt zijn tijdens de missie en de andere helft bij terugkomst in Nederland. Ten slotte gaat klinisch psycholoog Jackie June ter Heide van ARQ Centrum’45 in op schuld en schaamte bij getraumatiseerde politieagenten.

Vul als zoekwoorden ‘Moreel Trauma’ in om de podcast te beluisteren op Spotify of Apple Podcasts

Oproep defilé 5 mei en Veteranendag Den Haag

Ook dit jaar wil de BNMO weer een detachement inschrijven voor het Bevrijdingsdefilé op 5 mei in Wageningen. Als je interesse hebt om de ongeveer 4 kilometer mee te lopen, dan ben je uiteraard van harte welkom! Je kunt je alvast aanmelden via e-mailadres as@tvo.bnmo.nl.

De viering van de Nederlandse Veteranendag in Den Haag vindt dit jaar op 25 juni plaats en net als de activiteiten op het Malieveld vindt ook het Veteranendefilé weer doorgang. Het is belangrijk dat de BNMO zichtbaar aanwezig is op dit soort publieksevenementen. Deelname aan het Veteranendefilé ervaren individuele deelnemers als een warm eerbetoon met het applaudisserende en juichende publiek langs de kant. Schrijf je dus in voor het detachement van de BNMO! Aanmelden voor het detachement kan via as@tvo.bnmo.nl

De nieuwe BNMO-medewerkers werden met bloemen verwelkomd door het Dagelijk Bestuur. Foto: Ronald Odenkirchen

De vaandeldragers van de BNMO op het Bevrijdingsdefi lé in Wageningen op 5 mei 2019. Foto: archief BNMO

BNMO aan de basis van gehandicaptensport

Tussen de deelname van vier gewonde militairen aan de internationale Stoke Mandeville Games in 1952 tot aan de deelname van een tiental BNMO-leden aan de Invictus Games in Den Haag zitten 70 jaar. Jaren waarin de bond aan de basis stond van de gehandicaptensport in Nederland. Sport zit in het DNA van de BNMO.

Vanaf de eerste Invictus Games doen BNMO-leden mee om de medailles. Zo won Irak-veteraan Daniel Knegt, op de Games in Toronto in 2017 maar liefst vier keer goud op de onderdelen wielrennen en zwemmen. Knegt verwoordde de betekenis van de Games eerder in de Kareoler als volgt: “De Invictus Games zijn zoveel meer dan alleen sport, het is een week vol sportiviteit, emoties, maar vooral kameraadschap. Sport is wat ons verbindt, maar elke gewonde militair vecht daar zijn persoonlijke strijd, vaak na een lang en eenzaam revalidatieproces. Daarom worden ook familie en vrienden bij deze games betrokken. Dit zijn vaak degenen die dicht bij de gewonde militair staan en het hele proces van frustratie en revalidatie van dichtbij meemaken.”

Stoke Mandeville Games

De oorsprong van de gehandicaptensport is de laatste jaren in enkele nieuwe publicatie nauwkeurig vastgelegd. Onder meer in het boek Samen op eigen kracht over 75 jaar MRC (zie de Kareoler 1-2022) en het boek Van Rome 1960 naar Tokio 2020 over zestig jaar Nederland op de Paralympische Spelen. Daaruit

blijkt dat de BNMO vanaf het begin een grote en vaak ook cruciale rol heeft gespeeld. Zo hadden de eerste stappen op weg naar de gehandicaptensport rechtstreeks te maken met het lidmaatschap van de BNMO van de World Veterans Federation. De daaruit voortvloeiende contacten leiden tot de deelname van vier patiënten van het militair revalidatiecentrum aan de eerste Internationale Stoke Mandeville Games in 1952. De vier leden waren toenmalig secretaris van de BNMO Arie Prins, Rinus Hoogendoorn, Frits van Ommen en Gerard van Opdorp, Zij vormden de ploeg van het revalidatiecentrum Aardenburg uit Doorn die deelnam aan het boogschieten. De spelen waren geïnitieerd door de voor de oorlog naar Engeland gevluchte Duitse arts Ludwig Gutmann. Hij werkte voor het Stoke Mandeville Hospital in Buckinghamshire en was niet alleen een autoriteit op het gebied van de behandeling van ruggengraatletsel, maar ook een pionier in het stimuleren van beweging als therapie voor gehandicapten.

De Rollende Leeuwen

De Stoke Mandeville Games, ook wel ‘de Olympische Spelen voor verlamden’ genoemd, werden een jaarlijks terugkerend sportevenement waar Nederlandse gewonde militairen, veelal lid van de BNMO, aan deelnamen. Al snel werden er ook in Militair Revalidatie Centrum Aardenburg (MRC) vergelijkbare sportwedstrijden georganiseerd die zouden uitmondden in de Nationale Invalidensportdag. Onder leiding van voorzitter Willem van Lanschot was de BNMO een belangrijke promotor van deze wedstrijden. Aan-

vankelijk waren ze vooral gericht op rolstoelgebruikers, maar dankzij Tweede Wereldoorlogveteraan en BNMO-lid Wiel Teunissen werden er ook blinden en gewonden met geamputeerde ledematen bij betrokken.

De al genoemde Arie Prins nam in 1954 het initiatief tot het eerste Nederlandse rolstoelbasketbalteam met de naam de Rollende Leeuwen. Het team bestond geheel uit oorlogsgewonden, aanvankelijk allemaal BNMO-leden maar later werd het team ook voor niet-leden toegankelijk. Hoogtepunt in het propageren van gehandicaptensport was een door de BNMO georganiseerd sportfeest op Bevrijdingsdag in 1956 in het Olympisch Stadion in Amsterdam. Tienduizenden toeschouwers maakten kennis met onder meer zitvolleybal en rolstoelbasketbal.

Paralympics

Op internationaal niveau wilde Guttman ‘zijn’ Stoke Mandeville Games promoten door ze te koppelen aan de Olympische Spelen. Vanaf 1960 bij de Games in Rome slaagde hij daar voor het eerst in en deze worden dan ook gezien als de eerste Paralympische Spelen. Huidig BNMO-lid Delphine van Ariëns Kappers won in Rome met zwemmen maar liefst drie gouden medailles. Zij trouwde drie jaar later met Gerard van Opdorp, een veteraan die in Nederlands-Indië zwaar gewond was geraakt.

Zelf kreeg zij al op 18-jarige leeftijd een dwarsleasie na een zwaar auto-ongeluk. Tijdens haar revalidatie in het MRC, als eerste burger, kwam zij in aanraking met het zwemmen. In 1958 en 1959 had zij ook al met succes aan de Stoke Mandeville Games deelgenomen.

gehandicaptensport

“In die tijd waren er geen erepodium en bloemen. De medailles kreeg ik gewoon in een papieren Albert Heijntas in de bus,” vertelde ze twee jaar geleden. Haar man Gerard nam in Rome net als in 1952 aan het boogschieten deel en net als hem zou zij ook na 1960 nog twee keer met succes aan de Paralympics deelnemen.

Audrey Hepburntrofee

Nadat de BNMO in 1955 al een speciale Bondssportcommissie had opgericht, werd in 1961 samen met het MRC de Nederlandse Invaliden Sportbond (NIS) opgericht. Daarmee kreeg de gehandicaptensport in Nederland een enorme impuls. Zo werden in 1980 de zesde Paralympics in Arnhem en Veenendaal georganiseerd. Na enkele fusies van de NIS met andere sportbonden voor mensen met een beperking ontstond in 2008 Gehandicaptensport Nederland. Nog onder voorzitter Van Lanschot werd in de jaren zestig door de BNMO een gehandicaptensporttrofee ingesteld, die werd genoemd naar de wereldberoemde actrice en ambassadrice van de BNMO Audrey Hepburn. De eerste sporter die de eer te beurt viel, was de WO II-veteraan Wiel Teunissen. De BNMO en Gehandicaptensport Nederland kennen de Audrey Hepburntrofee nog steeds toe. De laatste jaren ontvingen vooral gewonde veteranen van recente missies de prijs, onder wie Afghanistanveteranen Marc van de Kuilen (2011) en Rick Torenstra (2019). Ook dienstslachtoffers kregen de trofee uitgereikt, zoals o.a. Sebastiaan van Nieuwenhuizen (2017). Van Nieuwenhuizen is ook lid van de Commissie Sport en Evenementen, die de deelname van de

BNMO aan sportieve evenementen coordineert.

Invictus Games

Zo ook de deelname aan het grootste internationale evenement voor gewonde militairen de Invictus Games. Ze vonden voor het eerst plaats in Londen in september 2014 op initiatief van de Britse prins Harry. Zo’n 400 gewonde militairen uit 13 landen namen daar aan deel. De spelen waren van meet af aan een groot succes en vonden de volgende jaren plaats in Orlando (2016), Toronto (2017) en Sydney (2018). In Sydney was het aantal deelnemers gestegen tot bijna 500 en het aantal landen naar 18.

Vanaf de eerste Spelen in Londen namen BNMO-leden met succes deel aan diverse sportdisciplines. Behalve Knegt waren daarbij ook anderen zeer succesvol in het behalen van medailles. Dat zal bij de komende Invictus Games in Den Haag niet anders zijn, maar uiteindelijk gaat het daar niet om. Zo zei BNMO-lid Esther Frijlink voordat ze in 2018 als boogschutter deelnam in Sydney: “Bij de Invictus Games gaat het niet primair om het halen van medailles, maar vooral om het halen van jouw eigen doelen. In de maanden dat ik aan de open trainingen meedoe heb ik mijn doelen al leren kennen. Het sporten helpt mij om om te gaan met mijn PTSS. Dus ik heb nu al gewonnen!”

Van de Stoke Mandecville Games in 1952 tot de Invictus Games in 2022

De ‘Rollende Leeuwen' in een rolstoelbasketbalwedstrijd tegen de mannen van MRC Aardenburg in het Amsterdamse Olympisch Stadion op Bevrijdingsdag 5 mei 1956. Foto: Spaarnestad Photo

‘De cirkel is rond’

Na twee keer uitstel vanwege de coronamaatregelen worden van 16 tot 22 april dan eindelijk de Invictus Games in Den Haag gehouden. Volgens de voorzitter van het organisatiecomité Mart de Kruif zorgde het uitstel voor de nodige kopzorgen. Maar nu alle seinen op groen staan, moet het een spektakel worden met een enorme exposure. De Kruif: “Naar de openingsceremonie kijken wereldwijd zo’n 80 miljoen mensen.”

Natuurlijk hangt die brandende vraag boven het interview: komt prins Harry nu wel of niet naar de Invictus Games? Oud-Commandant der Landstrijdkrachten en voorzitter van het Nederlandse organisatiecomité Mart de Kruif kan er niks over zeggen. De Kruif: “Maar er komen sowieso hoge gasten, zoals de president van Georgië, de kroonprins van Denemarken en de echtgenote van president Macron. Zeker is dat we ook een mooi programma om de Games heen organiseren. Di-rect en Waylon hebben al toegezegd en de militaire kapellen treden ook op. Maar we gaan bijvoorbeeld ook basisschoolklassen naar Den Haag halen, nadat ze een veteraan voor de klas hebben gehad en we organiseren een congres over PTSS en behandelmethodes.”

Leergang

Het idee om de Invictus Games naar Nederland te halen, ontstond in 2017 op de Nyenrode Business Universiteit waar De Kruif doceerde op de leergang Sport. Deze werd geleid door Conny Wenting. Tijdens een congres werd in het kader van gehandicaptensport ook over de Invictus Games gesproken. “Conny en ik zaten dezelfde avond bij elkaar en zeiden in een vlaag van verstandsverbijstering: die Invictus Games kunnen wij ook wel organiseren.” De

Kruif wist ook toenmalig Commandant der Strijdkrachten Tom Middendorp aan zijn zijde te krijgen. “Kort daarna zaten we aan tafel met burgemeester Aboutaleb, maar hij was niet meteen enthousiast. Toch hebben we, net als zeven andere steden, een bid uitgebracht. Dat was eigenlijk de start van het hele verhaal.”

De Games dreigden na Toronto in 2017 te stoppen, omdat de druk op de organiserende stichting te groot werd. “Niemand kreeg meer een antwoord op het uitgebrachte aanbod om de organisatie op zich te nemen. De Games waren in Canada echter zo’n groot succes dat duidelijk was dat het daar niet kon ophouden. Toen is besloten om het niet jaarlijks, maar één keer in de twee jaar te organiseren. In 2018 werd het Sydney en voor 2020 werd nog een kandidaat gezocht.”

Na een telefoontje op Tweede Kerstdag togen Wenting en De Kruif in januari 2018 naar Londen. “Toen was direct duidelijk dat wij voor 2020 de enige kandidaat waren. We hadden precies drie weken de tijd om een organisatie op te tuigen, een garantie voor uitzending op tv te krijgen en een handtekening van de premier onder een verklaring dat eventuele tekorten gedekt zouden worden. Vraag niet hoe, maar het is gelukt.”

Revalidatie

Ook de presentatie aan prins Harry, initiatiefnemer en voorzitter van de Foundation van de Invictus Games, verliep voorspoedig. De Kruif: “Na een half uur zei hij: stop er maar mee, ik wens jullie veel succes! Eigenlijk moest toen alles, inclusief de financiering, nog geregeld worden.” Uiteindelijk werd het - mede dankzij het enthousiasme van toenmalig burgemeester Paulien Krikke - Den Haag, waar in het Zuiderpark een ideale locatie werd gevonden. Wentink is inmiddels CEO van de Nederlandse Invictus Games en De Kruif is het boegbeeld als voorzitter.

Het duo slaagde er ook in om het sportevenement financieel rond te krijgen, dankzij bijdrages van het ministerie van Defensie, het topsportfonds van het ministerie van VWS en de gemeente Den Haag. Het vfonds is een van de

Door: Fred Lardenoye Foto: Kirsty O’Connor/Alamy Photo

Oud-commandant CLAS en voorzitter Invictus Games generaal b.d. Mart de Kruif

ele basis voldoende voor uitstel.” Volgens De Kruif was rond Kerst al duidelijk dat het ook in 2021 niet zou lukken. “De schok was toen minder, omdat men het toch al had zien aankomen”. Hij voegt daaraan toe: “De deelnemers hebben al zoveel meegemaakt, die laten zich niet zomaar uit het veld slaan. Die denken in kansen en mogelijkheden. Niet in gebroken dromen of verwachtingen die niet uitkomen.”

Voorgeschiedenis

het leven weer zo in te delen dat hij of zij weer denkt in uitdagingen in plaats van beperkingen. De tweede is dat er anders naar veteranen wordt gekeken. En door Covid is er nog een maatschappelijke waarde bij gekomen. We waren allemaal zielig, maar dat klagen is relatief als je ziet wat deze deelnemers is overkomen. Hoe weinig ze klagen en hoeveel ze dragen. Ze zijn een voorbeeld voor anderen.”

Impact

grootste sponsoren. Daarnaast is er geld van buitenlandse bedrijven als Landrover, Jaguar en de Fischer House Foundation, een stichting die Amerikaanse veteranenfamilies steunt.

Teleurstelling

De volgende uitdaging was om alle partijen, inclusief de deelnemers, enthousiast te houden, nadat in maart 2020 vanwege de coronamaatregelen de stekker uit het evenement werd getrokken. “Dat was een grote teleurstelling. Primair natuurlijk voor de deelnemers die al een jaar aan het trainen waren. We hebben direct gezegd: we gaan voor 2021. Maar daarvoor waren we, behalve van de sponsoren, ook afhankelijk van de vraag of de evenementenverzekering het bedrag zou uitkeren. Mede daardoor bleek de financi-

De Kruif beseft dat dit internationaal sportevenement kan bogen op een lange voorgeschiedenis, die begint bij de Stoke Mandeville Games. In 1952 deden leden van de BNMO daar als eerste buitenlanders aan mee. Ook is een groot aantal van de deelnemers aan de Invictus Games lid van de BNMO. De Kruif: “Wat dat betreft is de cirkel rond. De Invictus Games zijn natuurlijk wel anders dan de Paralympics waarbij het om de absolute prestatie gaat. Die is bij de Invictus Games relatief. Ook al kun je

Het ziet er naar uit dat de Invictus Games dagelijks door de NOS op tv zullen worden uitgezonden. De Kruif: “De exposure is enorm. Naar de openingsceremonie kijken wereldwijd zo’n tachtig miljoen mensen. We gaan Nederland verrassen met de grootte van de impact van de Games.” Zelf heeft hij nauwelijks tijd om de Games te zien. “Omdat ik in grote lijnen verantwoordelijk ben voor alles wat er gebeurt, zal ik vooral toezicht houden en me bezighouden met het ontvangen van de

De deelnemers hebben al zoveel meegemaakt, die laten zich niet zomaar uit het veld slaan

‘maar’ 30 kilo bankdrukken, het feit dát je dat weer kunt, én voor een publiek, is al bijzonder. Een ander verschil is dat bij de Invictus Games steeds meer mensen met PTSS deelnemen.”

Volgens De Kruif zijn de effecten van de Games drieledig. “Het is een ontzettend belangrijke stap in het herstelproces van de gewonde militair. Het helpt hem of haar om op eigen kracht

gasten. Ik denk dat ik een van degenen ben die het minst kan genieten van de Games zelf, maar dat doe ik wel achteraf. Ik verheug me op het kleine geluk van de veteraan en de mensen daar omheen. Dat vind ik het mooiste.”

Voor het volledige programma van de Invictus Games, kijk op www.invictusgames2020.com

Luitenant-generaal b.d. Mart de Kruif aan de zijde van prins Harry bij de lancering van de Nederlandse Invictus Games in het Zuiderpark te Den Haag in 2019.

‘Ik moet vooral mezelf overwinnen’

Gerno Boes behoorde in 1985 tot een van de laatste Nederlandse dienstplichtigen die in Libanon werd ingezet. De verwerkingsproblemen die hij kreeg, kostten hem zijn huwelijk en leverde de diagnose PTSS op. Hij staat nog steeds onder behandeling, maar er is iets meer rust gekomen. Met zijn deelname aan de Invictus Games wil hij een nieuwe stap zetten. “Boogschieten dwingt je tot opperste concentratie.”

We spreken Libanonveteraan Gerno Boes (56) daags nadat de Russen hun brute aanval op Oekraïne zijn begonnen.”Ik kan er emotioneel van worden. Dan zie ik die beelden met kinderen en dan flitsen mijn gedachten terug naar Libanon.” Het is alweer ruim 36 jaar geleden dat hij als militair in het Midden-Oosten actief was, maar er gaat eigenlijk geen dag voorbij dat hij niet aan Libanon denkt. “Maar ook positief, want ik ben inmiddels heel vaak teruggeweest. Ik heb er ook fijne contacten en ik ben daar rustig.”

‘Fort Wanhoop’

Na een opleiding in Oirschot bij 42 Pantserinfanteriebataljon kreeg Boes in 1984 als dienstplichtige de keuze tussen Seedorf of Libanon. “In Seedorf had ik niet veel zin, maar het avontuur in Libanon lonkte. Wat ik vervolgens op de Piroc in Veldhoven kreeg, kun je nauwelijks een opleiding noemen.” Voor iemand die één keer op vakantie was geweest in Spanje, was de overgang van het Utrechtse dorpje waar hij opgroeide naar Libanon dan ook een fikse cultuurschok.

Boes kwam terecht op Post 7-5, ook wel bekend onder de naam ‘Fort Wanhoop’, nabij het dorpje al-Jibbayn. “De eerste morgen werden we wakker van de explosies waarmee een paar huizen werden opgeblazen. Ik dacht: wat is dit joh? Dat was de eerste kennismaking

en daar bleef het niet bij.” Gedurende zijn hele inzet in Libanon bleef het onrustig. “We hadden uitzicht op de grens met Israël, dus zagen ook alle schermutselingen.” Naast de gebruikelijk patrouilles door het gebied, kwam hij ook vaak op andere posten. “Je had wel een beetje vrijheid, omdat wij ons vanaf onze hoofdpost konden verplaatsen met voertuigen. ”

Terug naar Libanon

Bij zijn terugkeer was thuis een feestje georganiseerd, maar hij herinnert zich vooral dat hij de eerste nacht wel tig keer de schrootjes van het plafond telde, omdat hij niet kon slapen. “Het was zo onwezenlijk, ik kon niet plaatsen dat het stil was en bleef. Ik lag te wachten op de explosies en beschietingen die ik normaal hoorde.” Na een veel te korte rustperiode, moest hij gelijk aan de slag als standbouwschilder. “Ik heb me helemaal op dat werk gestort, ging overal naar toe en maakte talloze overuren in de weekenden. Achteraf kun je het zien als vluchtgedrag.“

Hij kreeg een relatie, trouwde en er kwamen twee kinderen, Loena en Liv. Maar Libanon bleef hem bezighouden en in 1995 besloot hij mee te gaan met zijn kameraad Do die al eerder teruggekeerd was naar het land. “Ik heb een makkelijke naam, dus toen ik op onze oude post kwam, was het gelijk: marhaba Boes! Dat was wel een pretti-

ge ervaring. Ik trof twee vrouwen die ik nog kende van mijn uitzending.” Sindsdien is hij vaker teruggeweest. “Maar in die tijd was Libanon helemaal van mij, ik deelde er niks van. Dat kon ik toen ook niet. Mijn ex-vrouw kon mij niet begrijpen en wilde ook absoluut niet mee.”

Sinaï Centrum

Het huwelijk strandde. Ook dat vindt Boes achteraf wel verklaarbaar. “Het kwam mede doordat ik niks kon delen. Libanon was echt een probleem in onze relatie. Voor de kinderen was het natuurlijk ook niet makkelijk.” Boes had sinds Libanon moeite met slapen gehouden en had ook last van herbelevingen. “Werken voor een baas lukte niet meer, dus ik was ook al snel voor mezelf begonnen. Dan ben je helemaal op jezelf gericht; ik zat in mijn eigen wereldje en sloot me van alles af.” In 2009 ging het zo slecht dat hij naar zijn huisarts ging. Zelf had hij geen verband met Libanon gelegd, maar zijn huisarts wel. “Zij zei: Gerno, jij hebt toch in Libanon gezeten? Ik krijg nog steeds rillingen als ik het vertel, want dat kwam keihard binnen. Ze schakelde gelijk de Basis in. Ik ben haar nog dankbaar.” Hij kwam in het Sinaï Centrum terecht, waar hij jaren behandeld werd. “In de groep en individueel. Nu krijg ik een keer in de twee weken een individuele therapie van een behandelaar met kennis van zaken.”

Meer rust

Sinds 2009 is hij ook al lid van de BNMO. “Dat was ook vanwege de juridische hulp. Er zijn veteranen die daarna hun lidmaatschap opgezegd hebben, maar

Door: Fred Lardenoye Foto: Erik Kottier

Libanonveteraan Gerno Boes neemt voor het eerst deel aan Invictus Games

Invictus Games

Via een oud staflid van de Invictus Games kwam er een nieuwe uitdaging.

“Zij vroeg: is dat niks voor jou? Zo ben ik er ingerold. Ik ben aan de trainingen bij het MRC in Doorn gaan meedoen. Daarna was de selectie voor de Games van 2020 en was ik een van de gelukkigen. Ik zou eerst ook indoor roeien gaan doen, maar dat heb ik laten varen. Ik heb genoeg aan het boogschieten.” Deze sport dwingt hem om zijn rust te bewaren en vergt uiterste concentratie. “Dat is nou precies waar ik in het dagelijkse leven veel moeite mee heb. Voordat die pijl van je boog vertrekt, moet je een heel stappenplan afwerken. Dat is voor mij een uitdaging. Ik hoop straks bij de Games mezelf te kunnen overwinnen.” Hij geniet van de voorbereiding. “Onlangs kwamen we in Doorn een weekend samen met het Belgische team, dat was heel leuk met goede gesprekken onderling.”

Oekraïne

ik ben plichtsgetrouw. Ik blijf tot mijn dood lid; de BNMO moet gesteund worden,” zegt hij stellig. Toen hij zijn huidige vriendin Barbara ontmoette, was het Do die voorstelde om haar mee te vragen naar Libanon. “Hij zei: wil je dat deze relatie goed blijft

gaan? Dus ik ben erover gaan nadenken en zij wilde wel mee. Haar ouders vertrouwden ons haar toe. Dat was een geweldige ervaring! Ik heb haar alles laten zien en kon haar vertellen wat ik op al die plekken had meegemaakt. Dat gaf zoveel rust.”

Maar ook de Games ontsnappen niet aan de realiteit van de oorlog die gaande is in Oost-Europa. Zo is het hoogst onzeker of de ploeg van de Oekraïne nog aan de Spelen kan en wil deelnemen. Vanuit de organisatie is er contact met de Oekraïense teammanager. Boes leest een berichtje voor uit een van de appgroepen van de deelnemers: “Ze zijn veilig en waar het kan proberen ze het leger te helpen. We kijken wat wij kunnen doen.” Het maakt volgens Boes de Invictus Games na twee keer uitstel wederom onzeker. “Het is maar de vraag hoeveel teams er nog komen. Het is net als met de Olympische Spelen. Ik probeer altijd terug te gaan naar de basis. Waar gaat het om? Toch om te laten zien wat je kunt. Niet om politieke statements uit te wisselen.”

Libanonveteraan Gerno Boes: “Boogschieten vergt uiterste concentratie.”

Welke zorgkosten zijn a trekbaar van de belastingen?

Zorgkosten en de belastingaangifte

Vanaf 1 maart kunt u aangifte doen voor de inkomstenbelasting. Als u kosten maakt door ziekte of voor zorg, dan kunnen deze kosten misschien aftrekposten zijn op uw aangifte. Hier vindt u een overzicht.

De algemene regel is dat kosten door ziekte en voor zorg aftrekbaar zijn als deze boven een vastgestelde inkomensdrempel uitkomen én als deze kosten in 2021 zijn gemaakt. Bij deze zorgkosten gaat het om uitgaven voor medische hulp, medicijnen op voorschrift van een arts, hulpmiddelen, uitgaven voor extra gezinshulp door ziekte, betaalde bedragen voor een dieet op medisch voorschrift, extra uitgaven voor kleding en beddengoed, vervoerskosten naar een arts of ziekenhuis, hogere vervoerskosten vanwege ziekte of handicap en de reiskosten naar partner of inwonende kinderen in verband met ziekte.

Medische hulp

Onder medische hulp vallen kosten voor medische en paramedische zorg, inclusief tandartskosten en erkende medische behandelingen in het buitenland die niet worden vergoed door uw verzekeraar. Het betreft hier behandelingen door artsen of paramedici die werken volgens de in Nederland geldende medische standaard. Ook uitgaven die te maken hebben met particuliere verpleging en verzorging vallen onder de post medische hulp.

Medicijnen op voorschrift

Het gaat hier om geneesmiddelen en verbandmiddelen, die worden voorgeschreven door een erkend arts. Verder zijn uitgaven voor homeopathische medicijnen aftrekbaar, maar alleen als

ze door een erkend arts zijn voorgeschreven.

Hulpmiddelen

Hulpmiddelen hebben betrekking op onder meer steunzolen, elastische kousen en (tand)prothesen en aanpassingen aan auto, fiets of ander vervoermiddel. Niet aftrekbaar zijn uitgaven voor brillen, contactlenzen, eenvoudige loophulpmiddelen (bijvoorbeeld stokken, krukken en rollators), rolstoelen en scootmobielen.

Uitgaven voor extra hulp

Het gaat bij deze post alleen om particuliere huishoudelijke hulp of persoonlijke ondersteuning, zonder indicatie of naast een indicatie als de indicatie niet toereikend was. Hierbij geldt een inkomensdrempel. Als u gebruikmaakt van extra gezinshulp en u doet online aangifte, dan wordt deze inkomensdrempel automatisch berekend.

Dieet op voorschrift

U kunt alleen kosten voor een dieet opvoeren als dit dieet is opgenomen in de dieetlijst op de website van de Belastingdienst. Daarnaast moet sprake zijn van een dieet dat u volgt op voorschrift van een arts of een erkend diëtist. Tot slot moet u beschikken over een actuele, ondertekende dieetverklaring.

Extra uitgaven

Deze aftrek geldt voor uzelf, uw fiscale partner en eventuele huisgenoten en

alleen voor meerkosten ten opzichte van andere mensen die geen ziekte of beperking hebben. U mag hierbij € 300,- aftrekken voor extra uitgaven die u wel aannemelijk kunt maken, maar niet kunt aantonen. Zijn uw extra uitgaven aantoonbaar hoger dan € 600,-, dan kunt u € 750,- aftrekken.

Vervoerskosten

Onder deze kosten vallen bezoeken aan artsen of andere behandelaars. Bij reizen die werden gemaakt met het openbaar vervoer of een taxi, kunt u de volledige kosten aftrekken.

Bij gemaakte reizen met de auto moet u uitgaan van de werkelijke kosten per kilometer, dus inclusief afschrijving en onderhoud. Ontvangt u een vergoeding van uw zorgverzekeraar voor het ziekenvervoer, dan moet u die vergoeding aftrekken van de vervoerskosten die u van de belasting wilt aftrekken.

Kosten ziekenbezoek

Deze kosten gaan over uitgaven die gemaakt worden voor bezoek aan een (voormalig) huisgenoot die minstens 10 kilometer van uw woonplaats wordt verpleegd.

Ook hier geldt dat de volledige kosten aftrekbaar zijn bij reizen met het openbaar vervoer of met een taxi. U moet deze kosten met bonnetjes kunnen aantonen. Bij reizen met de auto geldt een standaardtarief van € 0,19 per kilometer.

Drempel

U komt alleen voor belastingteruggave in aanmerking als uw ziektekosten boven een bepaalde drempel uitkomen. Als u online aangifte doet, wordt deze drempel automatisch berekend.

Nieuwe gezichten in Hoofdbestuur en in Team Vereniging Ondersteuning

Dagelijks bestuur op peil

Het nieuwe Hoofdbestuur krijgt steeds meer vorm. Door de komst van Ruud van Brummelen is het dagelijks bestuur op minimaal peil. Alle afdelingen hebben ingestemd met zijn benoeming als lid van het Hoofdbestuur. Op zijn beurt stemde het Hoofdbestuur in met de benoeming van Van Brummelen als Algemeen secretaris.

Ook binnen het Team Vereniging Ondersteuning (TVO) is sprake van personele wijzigingen. Jan van der Scheur verlaat de BNMO binnenkort in verband met prépensioen. Zijn functie is overgenomen door Johan Schuurman. Hij is zich aan het inwerken in de ledenadministratie.

Communicatiemedewerker Jori Schimmel vertrekt, na jarenlange trouwe dienst. Zij draagt haar taken in eerste instantie voor bepaalde tijd over aan Fred Lardenoye. Lardenoye is een bekend gezicht bij en binnen de BNMO. In samenwerking met de redactie verzorgt hij 8 keer per jaar de Kareoler. Onze teammanager en beleidsondersteuner Sandra Kamp is langdurig ziek thuis. Haar taken worden voorlopig waargenomen door Jeannine Jansen. Vanaf deze plek wensen wij Sandra beterschap en een voorspoedig herstel. Jeannine is op 1 februari gestart binnen het team. Wij wensen haar heel veel succes. Joyce Carels blijft het team op administratief gebied aanvullen.

Nieuwe bestuurders gezocht!

Overleg

Zowel het Hoofdbestuur als het TVO zijn op verschillende gebieden aan het werk. Zo wordt op dit moment onder andere gekeken naar de vergader- en overlegstructuren. Daarnaast wordt geinventariseerd welke werkzaamheden er plaatsvinden binnen de organisatie; wie doet wat en op welk moment? Het doel is om hiervoor goede procesbeschrijvingen te maken. Verder worden de verschillende bestaande commissies bekeken en waar nodig, nieuw leven ingeblazen. Hierdoor is het mogelijk dat ze het Hoofdbestuur kunnen ondersteunen, zoals ook de opzet was voor de commissies.

Activiteiten

In de komende periode staan er verschillende activiteiten op de agenda. De versoepeling van de coronamaatregelen maakt het voor leden mogelijk om ook daadwerkelijk aan deze activiteiten deel te nemen. Dit wordt nu in beeld gebracht. Maart is ook de maand waar-

in de afdelingen veelal hun algemene ledenvergadering houden. Uiteraard zal zoveel mogelijk invulling worden gegeven aan verzoeken van de afdelingen om een afvaardiging vanuit het Hoofdbestuur op deze bijeenkomsten.

Dienstverleningsovereenkomst

De dienstverleningsovereenkomst tussen het Nederlands Veteraneninstituut (NLVi) en de BNMO uit 2021 is met 1 jaar verlengd. Hiermee is de continuïteit in 2022 gewaarborgd.

Met dank aan algemeen penningmeester Bert Bruins en de financiële administratie, Chris Kuiper, zijn de concept jaarcijfers over 2021 gereed.

Samen met de afdelingen willen het Hoofdbestuur en het TVO komen tot een transparant en doelgericht beleid, in het belang van alle leden, jong en oud: Samen sterk!

De BNMO is een vereniging die door alle actuele ontwikkelingen op het gebied van de zorg, erkenning en waardering voor beschadigde (oud-)geüniformeerden voortdurend in beweging is. Dat kan niet zonder de inzet van al onze vrijwilligers. Onder meer door de verjonging in het ledenbestand is er op dit moment grote behoefte aan nieuw bloed in de afdelingsbesturen, met name in Overijssel. Via de betreffende afdelingssecretariaten kun je je daarvoor aanmelden of meer informatie opvragen. Ook het Hoofdbestuur is nog op zoek naar nieuwe bestuursleden, zijnde BNMO-lid en liefst met ervaring op bestuurlijk gebied. Heb je interesse? Meld je dan, met een beknopt CV, aan via as@bnmo.nl

Van de bestuurstafel | Door: Ruud van Brummelen

Ruud van Brummelen werd met bloemen verwelkomd. Foto: Ronald Odenkirchen

‘Het is dankbaar werk om te doen’

Hoewel hij zelf inmiddels de tachtig gepasseerd is, zet Rob Voet zich nog steeds met veel energie in voor veelal jongere veteranen in Zeeland. Als dienstplichtige liep hij zelf een zware gehoorbeschadiging op. In 1991 werd hij lid van de BNMO. In de jaren daarna werd hij actief binnen de vereniging. Nu doorkruist hij wekelijks de provincie Zeeland, waarin hij door veel veteranen op handen wordt gedragen.

“Rob beschouw ik gewoon als een maatje. Hij heeft altijd een luisterend oor.” We tekenen het op uit de mond van Libanonveteraan en BNMO-lid William Koolmees, woonachtig in het verre Zeeuws-Vlaanderen. Rob Voet (81) is er zelf bescheiden over, maar hij weet inmiddels dat het contactpersonenwerk voor veteranen hem goed ligt. “In het begin hoorde je nog wel eens: jij als dienstplichtige kan dat soort werk nooit goed doen. Flauwekul, je hoeft echt geen PTSS te hebben om iemand met een trauma te kunnen helpen. Je moet het juist niet hebben om problemen goed te kunnen inschatten.”

Oefengebied

Voet is van de lichting 59-2. “Op mijn 18de werkte ik in een tapijtfabriek en er was in die tijd heel weinig werk in Nederland. Toen heb ik bij de gemeente een formulier ingevuld om vervroegd in dienst te kunnen.” Hij kwam op in Blerick voor een opleiding bij de Stoottroepen. Nog voor de opleiding af was, werd hij samen met enkele andere rekruten naar het toen kakelverse oefengebied La Courtine gestuurd. Na terugkeer werd hij bij de Stoottroepen op de generaal De Bonskazerne in Grave geplaatst. “Dat was best wel zwaar met veel oefeningen in weer en wind. “

Bij de zoveelste oefening op De Hars-

kamp ging het mis. “Er werd met granaten gegooid en een daarvan kwam per abuis vlak bij mij terecht. Aan de explosie hield ik flinke oorsuizingen over.” Na behandeling in militair hospitaal Oog en Al, kreeg hij weliswaar een schietverbod, maar mocht hij wel bij zijn eenheid blijven. “Bij schietoefeningen moest ik op de kamer blijven. Ik had me nog opgegeven voor Nieuw-Guinea, maar omdat ik bijna afzwaaide werd het niks.” Door de gaten die vielen vanwege de uitzending werd hij ingedeeld bij het Bataljon Limburgse Jagers in Oirschot. “Net voor ik afzwaaide, moest ik nog een keer naar La Courtine, dus ik ben daar twee keer geweest.”

Keuring

Hoewel hij nog steeds last had van zijn gehoor, werd hij gewoon uitgekeurd.

“Na ruim een jaar moest ik op herha-

een herkeuring. Daarna werd ik niet meer opgeroepen.”

Maar hij moest wel elk jaar opnieuw naar Utrecht voor een keuring. “Dat heeft jaren geduurd, maar uiteindelijk werd ik toch afgekeurd en kreeg ik een MIP van 10 procent. Dat was 10 procent van niks, dus dat stelde niet veel voor.” Ondanks zijn gehoorbeschadiging werkte Voet zijn hele leven. Met name in de verkoop van onder meer (kantoor)meubels.

Afdeling Zeeland

Na een bezoek van een bestuurder van de BNMO-afdeling Zeeland, werd Voet in 1991 lid van de BNMO. “Voor dat bezoek had ik nog nooit van de BNMO gehoord. Maar op dat moment zat ik nog volop in mijn werk, dus ik had geen tijd er verder iets mee te doen.” Tegen 2000 kreeg hij weer steeds meer last

ling in Budel. Het eerste wat we te horen kregen was dat we naar La Courtine gingen. Ik dacht: daar moet ik onderuit zien te komen. Ik vertelde mijn commandant over het schietverbod. Hij stuurde me direct naar Utrecht voor

van oorsuizingen. Omdat hij ‘toch lid was’, besloot hij de BNMO te bellen. “Er kwam gelijk een maatschappelijk werker langs. Hij heeft er ook voor gezorgd dat ik een herkeuring kreeg en mijn MIP van 10 naar 20 procent is gegaan.”

info@veteranenloket.nl

Door: Fred Lardenoye Foto: Joy Heijnen

Dienstslachto er Rob Voet zet zich als contactpersoon in voor veteranen

Je hoe t echt geen PTSS te hebben om iemand met een trauma te kunnen helpen

Dienstslachtoffer en BNMOvrijwilliger Rob Voet: ‘Ik heb het gevoel dat ik die mannen een dienst bewijs.’

Na enig aandringen besloot hij niet veel later in te gaan op de uitnodiging van de afdelingssecretaris om eens te komen praten. “Na wat wijntjes kwam het hoge woord eruit: of ik geen bestuurder wilde worden. Ik ben toen eerst als toehoorder op een vergadering geweest, maar voor mij voelde het direct als een warm bad.”

Contactpersoon

Korte tijd later werd hij gevraagd om contactpersoon te worden. “Mijn eerste ervaring als contactpersoon was niet echt leuk. Die man begon gelijk te schelden op het bestuur en er deugde allemaal niks van. Dus ik was gauw weg, met het argument dat er ook nog andere leden waren waar ik langs moest.” Na enige aarzeling besloot hij toch naar het volgende adres te gaan. “Het was of ik van de hel in de hemel kwam. Zulke aardige mensen; ik kwam er niet meer weg.”

Zo beleeft hij al jaren veel plezier aan het werken als contactpersoon en coordinator van het contactpersonennetwerk. Twee jaar geleden wilde hij stoppen, maar na enige tijd werd hij opnieuw gevraagd door het bestuur om weer contactpersoon te worden. “Ik was overigens wel doorgegaan met de nuldelijnsondersteuning die vanuit het VP en het NLVi wordt aangestuurd.

Daar was ik eerder al mee begonnen. Sinds september vorig jaar ben ik ook weer contactpersoon van de BNMO in Zeeland.”

Actief

Nu doet hij het allebei. “Vanuit de ‘nuldelijns’ word je goed ondersteund en je kunt ook cursussen volgen. Het gaat goed samen. Wat ik leuk vind aan het contactpersonenwerk is dat ik er toch vaak in slaag om mensen weer actief te laten deelnemen aan BNMO-activiteiten. Dat vind ik ook de taak van een contactpersoon.” Het lukte hem zelfs om een veteraan van dik in de negentig nog actief te krijgen met steun van een hobbybijdrage. “Ik heb het formulier samen met hem ingevuld, waardoor hij

een bijdrage kreeg voor een computer. Dat soort dingen heb ik heel vaak gedaan“, vertelt hij niet zonder trots. Zo helpt hij veteranen aan een maatschappelijk werker of zorgt hij voor de juiste ondersteuning om problemen op te lossen. “En voor de rest moet je vooral goed kunnen luisteren. Omdat ze hun verhaal kunnen vertellen, komt er ook rust.” Nog steeds is hij de enige die ook in Zeeuws-Vlaanderen veteranen opzoekt. “Door corona heeft het stilgelegen, maar ik ben pas weer op pad geweest.” Hij is nog niet van plan om te stoppen. “Zolang ik het kan, wil ik het blijven doen. Ik heb het gevoel dat ik die mannen een dienst bewijs. Door de response die je krijgt is het ook heel dankbaar werk.”

Er zijn nog plaatsen vrij!

De BNMO-programma’s uit de Activiteitengids mogen gelukkig weer helemaal doorgang vinden. En dat niet alleen, er zijn in sommige programma’s nog plaatsen vrij. Dus aarzel niet, schrijf je in! Voor de meest actuele informatie, houd onze facebookpagina in de gaten of kijk op www.bnmo.nl

Voor de volgende programma’s waren bij het ter perse gaan van de Kareoler nog plaatsen vrij. Bel voor alle zekerheid naar de Servicedesk van het NLVi om te vragen of er nog plek is: 088-334 0050

OPD’s Noord-Brabant en Zeeland

Het traditionele 4-daagse programma Ontmoetingspunt

Doorn (OPD) biedt veel onderling contact, ontspanning en afleiding. Tussen de verschillende activiteiten zijn er voldoende rustmomenten. Daarom is het zeer geschikt voor de leden die het programma in een rustig tempo willen volgen. Je kunt per dag kiezen uit een gevarieerd aanbod. De activiteiten kunnen zijn: nordic walking, fietsen, digitaal fotograferen, cabaret van toen, porselein schilderen, etc. Door de keuzemogelijkheid kun je de activiteiten optimaal laten afstemmen op jouw wensen en behoeften. Er is nog ruimte voor leden en hun partners van de afdeling Brabant voor de OPD van 28 maart tot 1 april en voor leden en hun partners van de afdeling Zeeland voor de OPD van 4 tot 8 april.

Feestelijk Pasen

Speciaal voor leden met partner, of voor leden die alleenstaand zijn, die op feestdagen met gelijkgestemden willen zijn is er van 15 tot 20 april het vierdaagse programma Feestelijk Pasen

In Doorn ontmoet je gelijkgestemden en brengen we gezamenlijk de paasdagen door. Met elkaar vieren we de lente en geven hieraan vorm door middel van sportieve en creatieve activiteiten. Op eerste paasdag vindt een paasviering plaats. Ook voor dit verbindende programma zijn nog plaatsen beschikbaar.

Coachen met paarden

Heb je last van angsten, boosheid, depressieve gevoelens, gebrek aan zelfvertrouwen? Of wil jij meer zijn dan je ziekte,

Meer info over de programma’s is te vinden in de Activiteitengids 2022. Alle aanmeldingen dienen te geschieden bij de servicedesk van het NLVi: servicedesk@NLveteraneninstituut.nl

Het programma Coaching met paarden levert mooie momenten op.

maar lukt het nog niet om je hiervan los te maken? Het programma Coaching met paarden voor leden en hun partners kan je hierbij wellicht helpen.

In de ochtend krijg je tijdens de theorie over paardencoaching kort uitgelegd wat het is en hoe het werkt. We gaan vervolgens met elkaar naar de paddock om in een groep te werken aan een activiteit tussen en met de paarden. Tijdens en na deze activiteit gaan we met elkaar in gesprek over elkaar en onszelf. Na de lunch gaan we weer naar de paddock en gaan we opnieuw een activiteit met en tussen de paarden uitvoeren waarbij we de inzichten van de ochtend meenemen. Voor dit 1 daagse programma Kennismaking coaching met paarden zijn nog plaatsen beschikbaar op 9 april in het Noord-Brabantse Berghem en op 20 mei in het Gelderse Beusichem.

Foto: Archief BNMO

Activiteiten van de BNMO weer volop opgestart

Gezinsmiddag De dappere ridder

Voor zowel militaire als politiegezinnen met kinderen in de leeftijd 4-12 jaar, waarvan tenminste een ouder PTSS-klachten heeft, is er op 20 april nog plek op de gezinsmiddag De Dappere Ridder. Een interactieve middag met en voor ouders en kinderen. Doel van de workshop is om PTSS bespreekbaar te maken en herkenning en erkenning te geven. De Dappere Ridder is een vertelling over een ridder en zijn gezin die uitgevoerd wordt door Theatergroep Piranha. Op muzikale wijze wordt verteld hoe de dappere ridder ten strijde trekt, hoe hij weer thuiskomt en wat dit allemaal voor zijn schone jonkvrouw en de dappere ridderkinderen betekent. Maar de inhoud van het verhaal ligt niet helemaal vast. Die wordt samen met de aanwezige kinderen bepaald.

Meer grip op gevoel

Dit tweedaagse programma is ten opzichte van de datum (16-18 mei) in de activiteitengids verplaatst naar 29 april tot 1 mei en is speciaal voor politieleden en hun partners, Het betreft een versterkende training. Door middel van creatieve en/of sportieve activiteiten ontdek je hoe je je gevoelens kunt leren waarnemen, onderkennen, benoemen, waarderen en hanteren. Er zijn nog plaatsen, dus wees er snel bij!

Herdenken 4 & 5 mei

Aan wie of aan wat denk jij op 4 en 5 mei? Welke herinneringen komen bij jou in deze dagen boven? In dit 4-daagse programma bieden we ruimte om met elkaar ervaringen en gedachten te delen. Tevens zullen we stilstaan bij de betekenis van vrijheid. Door middel van creatieve activiteiten zullen we hierop ingaan. Daarnaast worden er sportieve activiteiten aangeboden.

Op woensdag 4 mei vindt de herdenkingsbijeenkomst plaats in het Atrium onder begeleiding van de trainer-coaches. We herdenken samen de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, oorlogssituaties en vredesmissies nadien. ’s Avonds kun je de Nationale Herdenking op de Dam op televisie volgen. Let op: het programma staat open voor alle leden en hun partners, dus niet alleen voor leden die de Tweede Wereldoorlog nog zelf hebben meegemaakt. Het programma wordt van 2 tot 6 mei in Doorn gehouden en er zijn nog plaatsen vrij.

De voorstelling De Dappere Ridder is voor ouders en kinderen.

Foto: Archief BNMO

Van klacht naar veerkracht

Dit programma is speciaal bedoeld voor jong volwassen kinderen (18-28 jaar) van BNMO-leden. Heb jij te maken met een vader of moeder die last heeft van ervaringen die hij of zij heeft opgedaan tijdens zijn of haar werk? Dan is het tweedaagse programma Van klacht naar veerkracht van 29 april tot 1 mei wellicht een opsteker.

Dit programma biedt je de gelegenheid om andere jongeren in soortgelijke omstandigheden te ontmoeten, met elkaar in gesprek te gaan en ervaringen uit te wisselen. Uiteraard ontbreken ontspanning en plezier niet. Er zijn nog voldoende plaatsen vrij, dus meld je aan!

De herdenkingsplechtigheid in Doorn op 4 mei is altijd indrukwekkend. Foto: Archief BNMO

Kritiek op hard oordeel onderzoek naar de naoorlogse strijd in Nederlands-Indië

Extreem geweld in Indië was structureel

De Nederlandse krijgsmacht heeft tijdens de dekolonisatieoorlog in Nederlands-Indië structureel en excessief geweld gebruikt. Dat is de belangrijkste conclusie van het onderzoek naar de strijd die van 1945 tot 1950 duurde. Premier Mark Rutte heeft in een officiële verklaring zijn excuses aangeboden aan Indonesië. Maar er is ook kritiek, onder meer van het Veteranen Platform. “Het onderzoek geeft een te eenzijdig beeld.”

ook de Nederlandse regering, wisten ervan, maar lieten het gebeuren. Ook de justitiële autoriteiten traden niet op tegen excessen, waardoor er een vorm van legitimiteit ontstond.

Partijen

Artilleristen van de Mariniersbrigade vuren brisantgranaten af uit een 25-ponder tijdens een actie in Tanjungsari, Oost-Java, begin 1947. Foto: NIMH

Bijna vijf jaar lang werkten 115 experts uit Nederland en Indonesië, onder leiding van drie Nederlandse onderzoeksinstituten, aan het onderzoek ‘Onafhankelijkheid, dekolonisatie, geweld en oorlog in Indonesië, 1945-1950’. De conclusies die op 17 februari werden gepresenteerd, liegen er niet om. Nederland heeft structureel extreem geweld gebruikt tijdens de dekolonisatieoorlog in Nederlands-Indië. In het rapport wordt onder meer gesproken over buitengerechtelijke executies, verkrachtingen, martelingen en het in brand steken van hele dorpen. Volgens de onderzoekers was ook sprake van een gebrek aan aandacht voor de gevolgen van militaire acties voor de burgerbevolking. De legerleiding, maar

Tijdens de presentatie werd door de onderzoekers nadrukkelijk gesteld dat extreem geweld bij alle partijen voorkwam. Tegelijkertijd wordt geconcludeerd dat het geweld van de Nederlandse krijgsmacht geen reactie was op de zogeheten Bersiapperiode. Hiermee wordt de tijd kort na de proclamatie van de Republiek Indonesië op 17 augustus 1945 bedoeld. Dit leidde tot een golf van geweld tegen onder meer Nederlanders die nog maar net uit de Japanse kampen waren vrijgelaten. De Nederlandse regering was immers al vanaf de inval van Japan in december 1942 bezig met plannen om Nederlands-Indië weer onder Nederlands gezag te brengen. Over de gevolgen van de ‘Bersiap’ ontdekten de onderzoekers nog een misvatting. In plaats van de 20.000 tot 30.000 slachtoffers in de periode tot en met 31 maart 1946, zou het ‘slechts’ gaan om hoogstens 6.000 Nederlandse doden als gevolg van het geweld.

Uitzonderingen

De onderzoekers menen dat, naast de Nederlandse overheid, niet de indivi-

duele militair, maar meer ‘het instituut de krijgsmacht’ verantwoordelijk is voor het extreme geweld in Nederlands-Indië. Het tot nu toe gehanteerde oordeel dat het bij excessief geweld slechts ging om uitzonderingen, is volgens hen niet meer houdbaar. Premier Mark Rutte bood dan ook zijn ‘diepe excuses’ aan Indonesië aan voor ‘het stelselmatige en wijdverbreide extreme geweld van Nederlandse zijde’. Tegelijkertijd deed hij dat ook aan alle mensen in Nederland die tot op de dag van vandaag last hebben van hetgeen destijds heeft plaatsgevonden. Rutte: “Inclusief de veteranen die zich destijds als goed militair hebben gedragen.” Toch klonk er ook kritiek op het onderzoek. Oud-IGK Hans van Griensven, nu voorzitter van het Veteranen Platform, verwoordde het zo: “Dit onderzoek kenmerkt zich door een eenzijdige focus op het Nederlandse geweld en veel sympathie voor het Indonesische perspectief. Helaas worden hierbij en passant meer dan 200.000 veteranen impliciet weggezet als extreme geweldplegers (oorlogsmisdadigers) en worden zij en hun relaties en nabestaanden geschoffeerd en gestigmatiseerd.”

Het onderzoek zal in totaal 12 boeken opleveren, waaronder het samenvattende werk ‘Over de grens: Nederlands extreem geweld in de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog, 19451949.’ Een samenvatting is te vinden op: https://ind45-50.nl/ resultaten

Aanleveren kopij

In deze rubriek kunnen alle BNMO-afdelingen kort en bondig hun nieuws melden. Per afdeling geldt een maximum van in totaal 300 woorden zonder foto’s en 250 woorden met maximaal twee foto’s (in hoge resolutie, minimaal 1 MB). Heeft uw afdeling meer nieuws te melden? Verwijs dan naar uw eigen website. De redactie behoudt zich het recht voor om kopij te redigeren en in te korten.

Deadlines Kareoler 2022

Kareoler 3 Dinsdag 29 maart

Kareoler 4 Dinsdag 10 mei

Kareoler 5 Dinsdag 21 juni

Kareoler 6 Dinsdag 9 augustus

Kareoler 7 Dinsdag 20 september

Kareoler 8 Dinsdag 15 november

Friesland

Jaarfeest

Als u dit leest, heeft u het jaarboekje en de uitnodiging voor de algemene ledenvergadering al in uw mailbox of brievenbus ontvangen. Op 2 april trappen we het verenigingsjaar af met deze vergadering. Andere data van bijeenkomsten vindt u in het jaarboekje. We hopen dat er zoveel mogelijk leden gehoor geven aan de uitnodiging, zodat we onze afdeling levendig houden.

We wensen eenieder die kampt met zijn of haar gezondheid, eenzaamheid etc. veel sterkte. Mochten wij iets voor u kunnen betekenen, laat het ons dan weten. Samen sterk! (Margreet Moorlag)

Noord Nederland

Activiteiten gestart

Vanwege de versoepelingen kunnen we als afdeling weer reguliere activiteiten aanbieden. Daarnaast gaan we ook kleinschalige activiteiten organiseren die vooral gericht zijn op onze jonge leden. Hiervoor hebben we vrijwilligers nodig. Lijkt het je wat, geef je dan op bij Willem Lich (tel.nr: 0638966335) of bij één van de andere bestuursleden. Als afdeling bestaan we nu ruim 2 jaar. We hebben door corona nog geen ‘normaal’ jaar gehad. Ook dit jaar moesten we activiteiten afzeggen. Bij het verschijnen van deze uitgave van de Kareoler hebben we hopelijk onze eerste activiteit gehad, namelijk op 11 maart de algemene ledenvergadering.

Afscheid

In december 2021 hebben we als afdeling afscheid genomen van twee gerespecteerde en karakteristieke leden. Leden met een bijzonder verleden en verdiensten. Zij waren trouwe bezoekers van onze bijeenkomsten, eerst met partner en later als weduwnaar. Het zijn ook leden van een generatie die in ons ledenbestand nagenoeg niet meer voorkomen. Wijlen Henk Fehse (94) en Camiel Vereecke (95) waren van een generatie die zowel in de Tweede Wereldoorlog als in Indië hun inzet hebben geleverd. Zij waren ook beiden gewond geraakt in de oorlog. Camiel Vereecke was zelfs drager van de Bronzen Leeuw voor zijn moed en trouw. Een generatie is heengegaan. In ons ledenblad de Verbinding hebben we ruimschoots aandacht besteed aan hun overlijden. (Willem Veldkamp)

Agenda

9 april: Paasbrunch in Grolloo (café-restaurant Hofsteenge). Inloop vanaf 10.30 uur, einde ongeveer 15.00 uur.

11-15 juli: OPD-dagen Noord-Nederland.

Overijssel

Nieuwe voorzitter gezocht

De afdeling is dringend op zoek naar een kandidaat voor de functie van afdelingsvoorzitter. De functie komt vrij door de toetreding van Ruud van Brummelen tot het Hoofdbestuur. Eerst zou een bestuurslid deze functie waarnemen tot de eerstvolgende algemene ledenvergadering, maar helaas is dit door privéomstandigheden niet gelukt. Wij bedanken Hans Alders in ieder geval voor zijn bereidheid en wensen

hem veel sterkte. Heeft u belangstelling voor de functie van afdelingsvoorzitter, meld u zich dan bij secretaris Wim Weenink.

Activiteiten

De afdeling Overijssel organiseert de algemene ledenvergadering op 9 april en combineert dit met een gezellig samenzijn na afloop. Begin maart ontvangt u het nieuwe afdelingsblad met uitvoerige informatie over de ledenvergadering en de dagtocht naar de Orchideeënhoeve en het Woudagemaal. Als afdeling zijn wij heel blij dat er nu weer mogelijkheden zijn om bijéén te komen, want wij hebben u gemist! Uw deelname aan de ledenvergadering en/of dagtocht stellen wij zeer op prijs.

Agenda

9 april: Algemene ledenvergadering/contactdag.

13 mei: Dagtocht Orchideeënhoeve/het Woudagemaal.

4 t/m 8 juli: OPD Doorn.

Zuid-Holland

Licht aan de horizon

Tot onze grote spijt hebben we dit jaar nog niets voor de leden kunnen organiseren. Op de vergadering van het afdelingsbestuur op 16 februari is de jaarvergadering eind april vastgesteld. Nader bericht hierover volgt. Het contact met de Van Ghentkazerne verloopt goed. Ook hier lijkt het hek binnenkort weer open te gaan. Zodra zaken definitief zijn, krijgt u alle informatie.

In de tussentijd heeft u het financieel overzicht en secretarieel jaarverslag ontvangen of deze vallen binnenkort bij u in de brievenbus. Lees dit rustig door en neem bij vragen hierover gerust contact op met mij of een van de andere bestuursleden. We helpen u graag met verdere uitleg. Intussen blijven we uiteraard uitzien naar ontmoeting van en samenzijn met elkaar. Blijf elkaar via een telefoontje of kaartje terzijde staan. En nogmaals: BNMO Samen Sterk en tot ziens! (Cees Passchier)

Brabant

Nieuwe voorzitter

Eindelijk! Het doet mij een groot plezier en genoegen aan te mogen kondigen dat wij voor de afdeling Noord-Brabant een nieuwe voorzitter hebben gevonden die onze afdeling

voortaan zal gaan leiden. We menen in de persoon van Jan Hulsenboom, afdelingslid met een politie-achtergrond, de juiste persoon te hebben gevonden om de voorzittershamer ter hand te nemen en mij van de waarnemende taken te verlossen.

Wij zullen Jan tijdens de komende algemene ledenvergadering voorstellen en hopen dat de leden dezelfde mening kunnen vormen en hem unaniem als voorzitter zullen installeren.

Inmiddels is Jan al druk bezig met inlezen, inwerken en kennismaken met alles wat te maken heeft met het besturen van deze grote, mooie afdeling. Daarnaast maakt hij persoonlijk kennis met de vrijwilligers.

Ik ga ervan uit dat ik mijn bezigheden als waarnemend voorzitter langzaam maar zeker uit handen kan geven, zodat ik me weer volledig kan bezighouden met de financiën. Ik zal uiteraard nog wel als waarnemer blijven acteren, mocht Jan niet beschikbaar zijn.

Ik wil iedereen bedanken voor het in mij gestelde vertrouwen. Ik heb de laatste anderhalf jaar naar eer en geweten geprobeerd de belangen van de afdeling zo goed mogelijk te verdedigen.

Het heeft mij in ieder geval heel veel goed gedaan om dit voor jullie te mogen doen! (Rob van Jaarsveld)

Agenda (onder voorbehoud)

26 maart: Algemene ledenvergadering

23 april: Kartdag (jongerenactiviteit).

20 mei: Boottocht.

9 september: Nationale Taptoe in Rotterdam.

2 oktober: 2 Regiodagen Oost- en West-Brabant (nog nader in te vullen).

December: 3 Kerstbijeenkomsten.

Kartdag op 23 april. Foto: archief de Kareoler

Sommige data kunnen de leden vast in hun agenda zetten. De leden ontvangen voor deze activiteiten tijdig een uitnodiging. (Activiteitencommissie)

Limburg

Damesdag

Op donderdag 21 april bij Boostenhof in Venlo. Dit keer hebben we niet gekozen voor een dagtocht, maar voor een gezellige dag met 2 workshops. We gaan schilderen en een imago consultant geeft de workshop ‘kleur’. Meer informatie over de damesdag heeft u al kunnen lezen in onze nieuwsbrief.

Kleiduivenschieten

Zaterdag 9 april gaan we naar de schietbaan de Wildenberg in Weert, waar we onder professionele begeleiding gaan kleiduifschieten. Deze activiteit is ook bedoeld om onze (ex)-collega’s, maten of buddy’s van Defensie, Politie, brandweer of ambulance die nog geen lid zijn, kennis te laten maken met de kameraadschap van de BNMO. Elk lid mag 1 introducé meenemen.

Dagboek van een Herdershond

In samenwerking met de organisatie van de theatershow ‘Dagboek van een herdershond” hebben we een leuk arrangement kunnen regelen op zaterdag 14 mei in het MECC in Maastricht. Meer informatie staat in de laatste nieuwsbrief.

Weekend BNMO-geüniformeerden

In het weekend van 6 t/m 9 mei organiseren wij wederom een gezellig weekend. Dit jaar gaan we naar Landal Het Vennenbos in Hapert (NB).

Meerdaagse reis Kirchberg Oostenrijk

Van 9 augustus t/m 14 augustus hebben wij een mooie zesdaagse reis gereserveerd. Wij verblijven in Hotel Kirchenwirt in Kirchberg (Oostenrijk). Natuurlijk zijn er weer mooie dagtochten gepland, zoals een rit met de Zillertalbahn, een rit met de Aachenseebahn, een boottocht, de Krimmler watervallen en bezoek aan de plaats Rattenberg.

Wilt u meer informatie over deze mooie reis neem dan contact op met: Jacq Jeurninck, tel: 0475-493372/ 06-12443422 of jjeurninck@home.nl

Agenda

20 maart: Ledenvergadering/contactdag.

21 april: Damesdag.

14 mei: Dagboek van een Herdershond in Swalmen (Breakout).

9 april: Kleiduivenschieten in Weert.

6 t/m 9 mei: Weekend in Hapert (Landal Het Vennenbos).

9 t/m 14 augustus: Meerdaagse reis naar Oostenrijk.

Alle activiteiten zijn onder voorbehoud!

Foto: Toneelgroep Maastricht

Welkom bij de BNMO

N.I.S. Barten Hoorn

N. van der Bie Wergea

D. Blinkhof Apeldoorn

H.A. Burbach Alblasserdam

E. van Gijzen

P.J.D. Knap Bussum

J.G.C. Koster Heerlen

S.A. van Lent Eindhoven

I.P. Michielsen - Maas Rijen

M.A.J.P. van Troost Obbicht

A.M. van Weerelt Made

A.H.H.A.F. Wessels Heerlen

S. Westmaas Enter

In dankbare herinnering Secretariaten van de afdelingen

In de vorige Kareoler is ten onrechte vermeld dat de heer Nouwen uit Deurne overleden zou zijn. Daarvoor onze welgemeende excuses.

Noord Nederland

W. Veldkamp, tel: 06-24396514, e-mail: w.veldkamp@bnmo.nl

Friesland

Erik de Wit, Dirk Boutsstraat 25, 8932 CM Leeuwarden, e-mail: erik1972@kpnmail.nl

Overijssel

W. Weenink, Veldkerslaan 224, 7534 JS Enschede, tel. 06-23154361, e-mail: overijssel@bnmo.nl

Gelderland

P.H.M. Winands, Goudakkerstraat 11, 6952 BD Dieren, tel. 06 26555920, e-mail: p.winands@bnmo.nl

Utrecht/’t Gooi

91 Asten

A.J. Hodzelmans 95 Sint Joost

M. Hoornweg-de Mik 92 Zwijndrecht

G. van Houten-Groenewoud 91 Ureterp

K. de Jonge-de Haan 92 Zuidwolde

B. Juk 93 Uithuizermeeden

T. Klanker 87 Ouddorp

H.J. Koenes 91 Rotterdam

C.A. van der Linden 78 Wijk bij Duurstede

W.E.G.M. Maas-Cox 83 Horst

H.C.A.

91 Scheveningen

E.J.T. Veurink-Heyen 95 Landgraaf

J.H.T.M. Vissers 82 Wellerlooi

H.P. Willemsen 81 Breda

M. Willems-Gerards 85 Landgraaf

J.A. Zandman 63 Garnwerd

C.S. Hellinga, Kastanjelaan 17, 1231 XZ Loosdrecht, tel: 06-53481297, e-mail: cchellinga@kpnmail.nl

Noord-Holland

P. Glas, Kennemerstraatweg 298, 1851 BH Heiloo, tel: 06-51758710, e-mail: p.glas@bnmo.nl

Zuid-Holland

C. Passchier, Mgr. W.M. Bekkerslaan 111, 3141 SJ Maassluis, tel. 010-5920238, e-mail: c.passchier@bnmo.nl

Zeeland

J.M. den Hollander, Van Teijlingenstraat 12, 4388 CZ Oost-Souburg, tel: 0118-461113, e-mail: h.den.hollander@bnmo.nl

Noord-Brabant

Plv. E.J.H. Vos-Luijten, Adelbertdal 8 5551 CL Valkenswaard, tel. 06-47020550 email: l.vos-luijten@bnmo.nl

Limburg

mw. B.H.M. Deneer-Maassen, Hofstraat 45, 6019 CC Wessem, tel: 0475-562436, e-mail: b.deneer-maassen@bnmo.nl

Politie

A. van Donselaar, Herderhof 9, 3833 JV Leusden, tel.: 06-40904993, e-mail: a.van.donselaar@bnmo.nl

Column

Ad Fundum

Column

Robert Konter

Blauw ‘Waarom doe ik dit?’

De politie is blauw. Ons hart is blauw. De blauwe familie. De blauwe lijn. Die lijn maakt indruk. De blauwe lijn toont diep respect voor de gevallen collega en geeft een indrukwekkend maatschappelijk signaal af over de gevaren van ons werk. De blauwe familie klinkt geweldig, zolang je niet door enige fysieke of psychische beperking ongehinderd je werk kunt doen. Dienstslachtoffers kennen maar al te vaak het gevoel dat je er, nadat je bent uitgevallen, niet meer toe doet. Gebruikt, beschadigd en afgedankt. Uit het oog, uit het hart. Zo is de politieorganisatie.

Een organisatie heeft geen geweten. Van de mensen waaruit de organisatie bestaat, mag je dat wel verwachten. Zo ook empathie, respect en nakomen van regels en afspraken. Dienstslachtoffers willen het liefst herstellen en re-integreren, omdat we met hart en ziel voor het politievak gekozen hebben. Dat hart is pas écht blauw. In ons hart blijven we altijd een diender. Ook al krijgen we van de Nationale Politie (NP) niet de egards en zorg die we verdienen, we staan met trots voor ons vak. Dat is een mooi en groot goed. Daar zou de korpsleiding zoveel meer mee kunnen doen. Maar er is hoop. Er worden binnen en buiten de NP op allerlei gebieden initiatieven ontplooid en zelfs door de NP omarmd. Zo is het sloeproeien bezig aan een landelijke opmars. Er zijn bos- en hobbyprojecten. De BNMO heeft mooie programma’s die in een behoefte voorzien. Er wordt gewerkt aan het concept Blauwe Haven dat, landelijk uitgerold binnen de NP, plaats kan bieden aan uitgevallen collegae om daar in eigen tempo weer terug te kunnen keren op de werkvloer.

Een blauw hart, een blauwe familie, een blauwe haven, een blauwe sloep. Dat is toch veel beter dan blauw zien van de kou of van de alcohol, door alle problematiek die veel te veel dienstslachtoffers maar al te goed kennen. Problematiek die niet van ons, maar van de NP zou moeten zijn. Korpsleiding, is dat nu zo moeilijk en teveel gevraagd?

Tijdens de vele autoritten van huis naar Doorn om deel te nemen aan een training voor de Invictus Games van april 2022 heb ik vaak tijd om over een aantal zaken na te denken. Hoeveel kilometers heb ik al gereden in de voorbereiding? Hoeveel wassen heeft mijn vrouw al wel niet gedaan om mijn sportkleding weer schoon te krijgen? Hoeveel uren ben ik al bezig geweest met de Games? Hoeveel mails heb ik al niet gekregen en beantwoord over alle activiteiten?

Ik heb nog geen antwoorden gezocht, omdat er één vraag is die bovenaan staat. En die ene vraag is: ‘Waarom doe ik dit?’

Gaandeweg het proces naar de Games merk ik dat mijn eerste doelen, en daarmee het antwoord op de vraag, nog steeds gelden. Ik wil laten zien dat ik als mindervalide - niet meer zo’n jonge militaire - sporter nog gewoon meetel en dat ik, ook voor Defensie, niet ben afgeschreven. En toch merk ik een verschuiving, of liever gezegd een toevoeging, in mijn doelen. Als voormalig afdelingsbestuurder van de BNMO was ik altijd gewend om dienstbaar te zijn naar de leden toe. Nu merk ik datzelfde ook heel sterk binnen het Invictus team. Dienstbaar zijn naar elkaar toe. Waar we eerst een aantal sporters in een team waren, voel ik steeds meer dat we één team worden met diverse sporters erin.

We werken samen toe naar de Invictus Games om ieders doelstelling te halen. Tijdens het trainingsweekend met onze Belgische collegasporters werd heel duidelijk dat we steeds vaker een beroep op elkaar kunnen en mogen doen. Ook dat is een onderdeel van het Invictus-gevoel. Het gevoel dat je er niet alleen voor staat. Samen met de steun van het complete team gaat iedereen zijn persoonlijke doelen halen.

Daarom doe ik dit!

Ad Fundum is dienstslachtoffer met PTSS en heeft jarenlang bij de Nationale Politie gewerkt in diverse functies. Ad Fundum verzet zich tegen de wijze waarop binnen het politie(ke)bestel met dienstslachtoffers wordt omgegaan. Daarbij is er een grote mate van betrokkenheid bij het wel en wee van lotgenoten en de BNMO.

BNMO-lid en Sinaïveteraan Robert Konter raakte in 1992 zwaargewond door een aanslag tijdens zijn uitzending. Hij knokte zich een weg terug onder het motto ‘altijd kijken naar wat je nog wel kunt’ en werkt nu als burger voor Defensie. Als gevolg van de aanslag werd in 2015 alsnog zijn rechteronderbeen geamputeerd en besloot hij zich aan te melden voor de Invictus Games. In 2019 werd hij geselecteerd en in april 2022 neemt hij deel aan de uitgestelde spelen.

Vrede maken we samen... met de BNMO.

Vfonds steunt projecten en organisaties die bijdragen aan een sterke democratische rechtsstaat en een vreedzame samenleving. Met onze steun willen wij verschillende generaties inspireren en stimuleren zich hier actief voor in te zetten.

Vfonds is trotse partner van de BNMO omdat het door middel van kameraadschap, kennis en verbondenheid de herinnering aan oorlogen, vredesmissies en andere gewapende conflicten in leven houdt en hulp en ondersteuning biedt aan diegenen die dat nodig hebben.