B Nieuws 09, 2011-2012 - 01 Mei

B NIEUWS

#10 29 MEI 2012

PERIODIEK VAN DE FACULTEIT BOUWKUNDE | TU DELFT

INHOUD 2/3 Nieuws

B Nie Specuws Summial Page er !

Testing 1,2,3...

Be Prepared: Beroepservaring Verplicht!

Crimson's Debut at the 13th Venice Biennale

4 Review Learning from Ahmedabad

5 Upcoming Wie Nu Leeft, Wie Nu Zorgt

6/7 BK in Depth De Nieuwe Bachelor [BSc 2013]

8/9 Project Mapping the Binckhorst

10/11 Research Jaren '30-stijl

12 BK in Focus The Dutch Approach

13 Forum Education, Memory and Architecture

14 Special Summer Page Architects & Cities

15 Streets of BK Which city would you recommend for an architectural trip this summer?

16 Agenda

05 REMKO REMIJNSE: “WE MOETEN NAAR EEN NIEUW TYPE ZORGINSTELLING: EEN INSTELLING WAAR NIET HET ZORGEN, MAAR HET LEVEN CENTRAAL STAAT.”

2 NIEUWS

B NIEUWS 10 29 MEI 2012

KORT NIEUWS

Landscape Architecture students at Oerol Festival For the second year in a row students of the master track Landscape Architecture will produce a site specific installation/ performance in the day programme of the cultural festival Oerol at Terschelling.

Oerol is an annual festival of landscape or site-specific theatre and art. Go visit them from June 15 to 24.

howdoyoulandscape.nl

Remon Rooij nieuwe coördinator Bacheloropleiding Bouwkunde Dr.ir. R.M. (Remon) Rooij is per 1 juni 2012 benoemd tot bachelorcoördinator Bouwkunde.

Hij zal onder andere leiding geven aan de implementatie van het nieuwe Bacherlorprogramma en ondersteunt vanuit deze rol ir.

C.H.E. (Christian) van Ees die nog van 1 juli 2012 tot 1 juli 2013 voor twee dagen in de week aanblijft als directeur onderwijs.

Villa 4.0 van Dick van Gameren BNA Gebouw van het Jaar ‘Villa 4.0’ in Naarden van Dick van Gameren Architecten is het BNA Gebouw van het Jaar 2012.

Dick van Gameren is tevens hoogleraar Woningontwerp aan de faculteit Bouwkunde. Uit het juryrapport: ‘Villa 4.0 is een toonbeeld van de meerwaarde van de architect, van de kracht en de waarde van architectuur en een voorbeeld van duurzaamheid vanuit de opgave.’

bnagebouwvanhetjaar.nl

Conference Water and the City All over the world, cities are confronted with higher risks of flooding and scarcity of water for industry, households and ecosystems. Key purpose of the TU Delft ‘Water & the City’ conference is to bring together experts and students from the fields of Science, Engineering, Design and Governance, and get them to actively work together in workshops on one of four cases of cities: Singapore, Jakarta, Rotterdam and New Orleans.

Subscribe now!

tudelft.nl/waterandthecity

TESTING...

1, 2, 3

WEDNESDAY, THE 6TH OF JUNE 2012 WILL PROVE TO BE AN EXCITING DAY FOR 150 HIGH SCHOOL STUDENTS. THROUGH DECENTRALISED SELECTION IN THE FORM OF AN ONLINE TEST, THEY’VE WON THE PRIVILEGE OF PARTICIPATING IN A THREE ONE-HOUR ASSIGNMENTS TO PROVE THAT THEY’VE GOT WHAT IT TAKES TO ATTEND THE BACHELORS EDUCATION OF THE ARCHITECTURE FACULTY IN THE COMING ACADEMIC YEAR. BKCity — Since the academic year 2011-12, a

numerus fixus was applied to the Bachelors applications to combat the fact that the Faculty was about to burst out of its seams due to the ever increasing amount of new students. The Faculty's resources were spread too thin diluting the quality of the education.

While 80% of the 450 available positions will be determined through a weighted draw, in which the average of their secondary school grades would determine their chances of “winning”, the remaining 90 candidates will actively have to conquer their place within the Faculty through decentralised selection. The decentralised selection consists of two phases, each one of which was cut by a task force as appointed by Director of Education Krik van Ees. The Online Test In the first phase, formulated by Kristel Aalbers (SMART Architecture), Paul Kuitenbrouwer (Architecture and Dwelling) and Remon Rooij (Spatial Planning) with FSR sparring partners Christiaan Maat and Ruben de Ruiter, hopefuls had to complete an online test consisting of four parts. The first part asked of the test taker to formulate their motivation for applying to the Faculty. This was followed by the actual test, a chance to reconsider applying after taking the aforementioned test and a simple survey for gathering general information about the test taker. The most important part was of course, the actual test. With 60 minutes on the clock, the test taker has to answer 32 questions, all formulated not to test their knowledge or booksmarts, but their expectations of the

education, what it will enable them to do once they’ve graduated, and their spatial and technical insight. In other words, they wouldn’t have to know their Adolf Loos from their Le Corbusier yet, but they should be able to formulate the tasks of an architect and be able to draw conclusions from provided drawings and pictures.

Three Assignments Last April was the first time the online test was held. Of the 287 test takers, 150 have been selected and they will move onto the second phase. This phase will consist of three onehour assignments. Each assignment will be devoted to a theme and will be given shape by experts within that theme. Luc Willekens (Building Typology) will formulate the “Ontwerpen” (Design) assignment, Engbert van der Zaag (Materialisation and Design Development) is responsible for “Construeren” (Construction), while “Sturen” (Control) will be a joint creation of Maarten Jan Hoekstra (Urban Compositions) and Hilde Remøy (Real Estate & Housing). The 90 best participants will receive an acceptance to the Faculty, while the remaining participants are still free to take part in the weighted draw.

Experiment The decentralised selection process is a costly experiment and is still awaiting evaluation, but it is a far more effective way of recruiting promising and motivated future students and it will give them a chance to live up to their aspirations. (DB) Fore more info: bk.tudelft.nl

NIEUWS 3 BE PREPARED:

COLUMN

BEROEPSERVARING VERPLICHT! VOLG JIJ NU DE MASTER TRACK ARCHITECTURE OF URBANISM? OF DENK JE ER OVER DEZE MASTER TRACKS TE GAAN VOLGEN? DAN IS 1 JANUARI 2015 EEN BELANGRIJKE DATUM. DAN TREEDT DE REGELING BEROEPSERVARINGPERIODE (BEP) IN WERKING. DIT BETEKENT DAT JE NA JE STUDIETIJD EERST NOG EEN BEROEPSERVARINGPERIODE MOET VOLGEN VOORDAT JE JE IN HET ARCHITECTENREGISTER MAG REGISTREREN. BKCity — Op grond van de Wet op de architectentitel (WAT) is de BEP verplicht gesteld voor iedereen die na 31 december 2014 afstudeert in een van de vakdisciplines architectuur, stedenbouw, tuin- en landschapsarchitectuur of interieurarchitectuur.

In Delft geldt dat dus voor alle studenten van de master track Architecture en Urbanism en misschien in de toekomst ook voor Landschapsarchitectuur. ‘Die periode is vast heel nuttig, maar ik zet nu toch maar even een tandje bij als dat betekent dat ik

Beroepservaringsperiode Landelijke bijeenkomst Beroepservaringsperiode 4 juli 2012 I NAi Rotterdam

voor 1 januari 2015 afstudeer en me nog direct kan inschrijven in het register’, aldus master student Marinke Klaassen.

De BEP stelt concrete eisen aan de inrichting van de nieuwe verplichte tweejarige beroepservaringperiode. Doel is een verhoging van de kwaliteitseisen die aan de architectentitel worden gesteld. Het is de bedoeling dat de regeling het ‘kaf van het koren’ scheidt en architecten uit het register worden geassocieerd met kwaliteit en vakmanschap.

Afstuderen na 1 januari 2015 kan dus ook voordelen hebben.

Architecten die de beroepservaringperiode hebben gevolgd, onderscheiden zich dan echt op kwaliteit en ervaring.

1 januari 2015 is dichterbij dan je denkt. Bachelor student Erik Minnaer: ‘Ik heb net mijn bachelor afgerond en wilde eigenlijk pas na een lange wereldreis aan mijn master track Architecture beginnen. Nu ik weet dat ik dan waarschijnlijk een beroepservaringsperiode moet volgen, skip ik die wereldreis toch maar even.’

Hoe de BEP regeling precies wordt ingevuld is nu nog in concept. Bureau Architectenregister organiseert op 4 juli 2012 een landelijke presentatie voor studenten en professionals gepresenteerd. (AdH) For more info: architectenregister.nl

CRIMSON’S DEBUT

AT THE 13TH VENICE BIENNALE PROF. WOUTER VANSTIPHOUT WAS MOST LIKELY STILL BUSY WITH THE 5TH BIENNALE IN ROTTERDAM WHEN HE AND HIS FIRM CRIMSON ARCHITECTURAL HISTORIANS WERE INVITED TO APPEAR ON AN EVEN MORE PRESTIGIOUS STAGE – THE 13TH VENICE BIENNALE. ON 2 MAY, DAVID CHIPPERFIELD, THIS YEAR’S CURATOR OF THE BIENNALE, OFFICIALLY ANNOUNCED CRIMSON’S PARTICIPATION AT THE CENTRAL PAVILION, ALONG WITH EISENMAN, AIRES MATEUS AND MANY OTHER STAR-ARCHITECTS. Venice — Titled ‘Common Ground’, the 13th Venice Biennale emphasizes on the realm that architects share with other parties in our society. Chipperfield states that architecture requires collaboration, and in the increasingly complex confrontation between the commercial motivations and our persistent desire for a humane environment, there seems to be little dialogue among the collaborating forces.

The discussion Chipperfield aims

to raise this year resonates the framework that Vanstiphout and his five partners have set up at Crimson. ‘In a market-driven society, city planning seems to be mostly controlled and influenced by stakeholders, commercial forces and politicians,’ says Simone Rots, partner from Crimson, ‘and architects and planners are often just hired to design iconic buildings and create big gestures.’ By pointing out this rather isolated role of designers in our current society, Crimson aims to plead for more involvement of designers in the decision-making of our ‘common ground’.

Crimson’s exhibition ‘The Banality of Good: can we build new cities that reflect our values?’ aims to raise the value of basic welfare facilities that address to

13th Venice Biennale 'The Banality of Good: can we build new cities that reflect our values?'

Central Pavilion 29th August - 25th November

the general public. The exhibition will first present an idealistic vision of a generic model widely desired by designers in city planning in the 20th century.

Then a series of allegorical projections of six cities will showcase a rather contradicting reality. In between, a catalog of research on fifty different cities will be shown as an ‘argument wall’ to reinforce the statement that a common ground should indeed reflect our common values.

(YW) For more info: crimsonweb.org labiennale.org

(The) Berlage Hendrik Petrus Berlage.

Geschoold aan de ETH in Zurich in de ‘beaux arts’ traditie en vernieuwer in de overgang van de 19e naar de 20ste eeuw. Met zijn affiniteit met de ‘arts and crafts’ beweging schonk hij ons land een aantal prachtige gebouwen. Zoals het Gemeentemuseum in Den Haag, waarin zijn bewondering voor Frank Loyd Wright doorklinkt. Saillant detail was overigens dat hij zelf weinig op had met de schat van dit museum: de Mondriaans.

Veel te abstract. Ook gaf hij ons een bijzonder succesvol stedenbouwkundig ensemble: Plan Zuid in Amsterdam.

Daarmee bewees hij zijn klasse; niet elke architect is namelijk ook een goed stedenbouwer – ook al denken velen daar anders over.

Onze faculteit is op verschillende manieren altijd met de grootmeester verbonden geweest. Zo was het adres van onze faculteit tot 13 mei 2008 aan de Berlageweg. In BK City behoren de Berlagezalen tot de meest gewilde vergaderplekken.

En natuurlijk veel belangrijker; we bestuderen zijn erfenis nog altijd in ons onderwijs.

Berlage is ook de naamgever van het Berlage instituut, opgericht door Herman Hertzberger. Vele spraakmakende architecten vonden er hun scholing of gaven er les. Een internationale bijenkorf van en voor ontwerptalent waar internationale ontwerpcultuur centraal staat. Maar Lucebert fluisterde het ons ooit al in: ‘Alles van waarde is weerloos’.

Zo ook het Berlage Instituut in tijden van bezuinigingswoede op cultuur. Als culturele instelling verloor het dan ook zijn financiële steun.

Tussen het Berlage Instituut en onze faculteit bestonden er al langer banden. Onder de druk van de omstandigheden hebben we die aangehaald en samen een nieuw Berlage ontworpen.

Gefundeerd op de waarden van het oude Berlage, maar met een nieuwe invulling en focus op het post master onderwijs in compacte en geaccrediteerde vorm. Zeker geen stap terug, maar een stap vooruit. De internationale bijenkorf blijft, ook met het fantastische lezingenprogramma waarvoor we altijd naar Rotterdam afreisden. Zo halen we niet alleen een fantastisch instituut, maar ook weer een nieuwe verwantschap met de grootmeester binnen. (The) Berlage, wees welkom!

Karin Laglas Decaan faculteit Bouwkunde

4 REVIEW

B NIEUWS 10 29 MEI 2012

THOSE WHO THINK THAT BUILDING WITHIN AN ALREADY EXISTING CONTEXT IS A TYPICAL RECENT EUROPEAN PHENOMENON HAVE TO THINK AGAIN. FOR ALTHOUGH THE FIRST ASSOCIATION WITH BUILDING IN THIRD-WORLD COUNTRIES IS MASSIVE CONTEXT-INSENSITIVE HOUSING PROJECTS, EVEN THERE ARCHITECTS HAVE TO ENGAGE IN CAREFUL INTERVENTIONS. HABITAT, A WORKSHOP ORGANIZED EVERY YEAR IN INDIA, PROMPTS STUDENTS FROM ALL OVER THE WORLD TO DESIGN SUCH AN INTERVENTION IN A HOUSING PROJECT IN INDIA.

LEARNING FROM ...

AHMEDABAD

BY IVAN THUNG In Ahmedabad the Indian le Corbusier disciple Doshi built in commission of Life Insurance Company LIC housing. This housing had to facilitate three socio-economic classes and Doshi arranged the modernist project in such a way that the poor lived on top of the rich. A surprising organisation, and this he could in the still class-sensitive India only justify by painting the floors a different colour. Besides the unusual organisation, Doshi intentionally designed the building to allow for extension of living space. The inhabitants could thus facilitate family expansion by enlarging their homes.

A fast growing city soon grew around the neighbourhood, causing the ground prices to rise and the LIC felt the need to densify the neighbourhood: from 320 to 800 dwellings. The neighbourhood, however, had by that time already changed drastically. Not only had the inhabitants extended their houses by closing up balconies, and adding floors and rooms, also the initial class differences seemed to have largely disappeared. Lower classes, influenced by the higher ones, had climbed the socioeconomic ladder, which turned the community in a fairly homogenous group. Maarten van Dam, a participating student: “This shows that if you put classes together in a way that they have to interact, something blooms.”

So how does one densify such a

Foto: Karkukli

LIC complex 1973

neighbourhood? That was central question of the workshop. B Nieuws spoke to Esma Karkukli, Maarten van Dam and Sofie van Dorsten, the students from Bouwkunde Delft participating in the workshop, about these problems.

LIC is a gated community and the surrounding neighbourhood also consists largely out of gated communities. These gates are meant to keep the homeless out and, more importantly, impart status to its inhabitants.

Consequentially, even if they wouldn’t have to fear for theft, they’d still grudge to tear down the enclosing walls. Van Dam: “One inhabitant said that, even if you would give him a million dollars, he would still not give up the wall.”

But also public spaces such as parks and malls are surrounded by fences and have a security guard,

leaving little ‘real’ public space accessible to everyone.

Unavoidably being European idealists, some groups participating in the workshop removed, in an attempt to overcome the harshest class divisions, the protecting wall in some kind of way. If this will ultimately be accepted by the community remains unanswered, but the insistence of the problem of the wall teaches us how essential the social aspect of designing in a country such as India is. As van Dorsten says: “You know that they have different values, that they are not going to obey your rules and that they have a certain life-style, so you really have to take account for that while designing.”

The students found it particularly difficult to design with the people already living there in mind.

Karkukli: “Building in the LIC means intruding into an existing

LIC complex 2012

community that already has a tight social bond. This community doesn’t readily accept newcomers.

You must offer them something very good in order to have them give up part of their public space.”

Meer informatie op: www.vastushilpa.org/ international-studio.html

Habitat HABITAT is a workshop organised by the ValstuShilpa Organisation, a non-profit part of VastuShilpa Consultancy. Since 2003 they have organized the workshop on a yearly basis in February.

Bouwkunde Delft has joined since 2010, and collaborated this year in the workshop with ETSAM (Madrid), RWTH (Aachen) and several Indian universities.

UPCOMING 5

WIE NU LEEFT WIE NU ZORGT DOOR MANON SCHOTMAN

OOIT ZIJN WE ALLEMAAL OUDEREN. MAAR DE ENE GENERATIE OUDEREN IS DE ANDERE NIET. DAAROM MOET DE ZORG AFGESTEMD WORDEN OP DE BEHOEFTEN VAN DE HUIDIGE EN TOEKOMSTIGE GENERATIE OUDEREN. TEGELIJKERTIJD HEEFT DE OVERHEID BEPAALD DAT DE BUDGETTEN VOOR WONEN EN ZORG GESCHEIDEN WORDEN; HET WONEN ZAL NIET MEER UIT DE ZORGKOSTEN BETAALD WORDEN. DIT IS DE AANLEIDING VOOR DE CONFERENTIE ‘SCHEIDEN VAN WONEN EN ZORG IN EEN VERGRIJZENDE SAMENLEVING’, GEORGANISEERD DOOR MAARTEN VAN HAM VAN ONDERZOEKSINSTITUUT OTB. ER MOETEN NIEUWE OPLOSSINGEN GEVONDEN WORDEN OM HET WONEN EN ZORGEN VOOR OUDEREN OPNIEUW VORM TE GEVEN. EEN VAN DIE OPLOSSINGEN KOMT VAN 2BY4-ARCHITECTS. B NIEUWS SPRAK MET REMKO REMIJNSE VAN 2BY4-ARCHITECTS, DIE EEN VAN DE WORKSHOPS VERZORGT, OVER ‘MONDIGE, POSTMODERNE OUDEREN’.

Mondige, postmoderne ouderen zijn ouderen uit de babyboomgeneratie, kinderen van vlak na de oorlog die hun eigen leven, in tegenstelling tot hun ouders, zelf in willen richten. Als ze ouder worden, is die wens natuurlijk niet verdwenen. Maar hoe gaat deze wens samen met hun groeiende afhankelijkheid van zorg? plan 'Eltheto'

De huidige generatie ouderen gaat naar een zorginstelling; vaak een monofunctioneel introvert zorggebouw, waar alle zorg aanwezig is die ze verlangen. ‘In deze gebouwen wordt teveel gefocust op zorgen en er wordt weinig rekening gehouden met de levensstijl van de ouderen’, aldus Remko Remijnse van 2by4-architects .

‘Daarom moeten we naar een nieuw type zorginstelling: een instelling waar niet het zorgen, maar het leven centraal staat.’ Zorgen en leven wordt daar juist weer van elkaar gescheiden, bijvoorbeeld in het plan ‘Eltheto’ waar 2by4-architects momenteel aan werkt. In dat plan (zie afbeelding) wordt het zorggedeelte uit het complex gehaald, en in het hart van een plein gelegd. Zo worden mensen onderweg naar de zorg uitgenodigd om zich over de buitenruimte te bewegen en ontstaat er een nieuwe ontmoetingsplek. Door het scheiden van wonen en zorgen is er bovendien weer ruimte voor een woonklimaat, naast het zorgen.

Wie het nog niet ziet zitten om naar een zorginstelling te gaan, kan door aanpassingen aan de woning tegenwoordig langer thuis blijven wonen.

2by4-architects heeft, in opdracht van SEV (Stichting Experimentele Volkshuisvesting), de Nederlandse woningvoorraad onderzocht en gekeken hoe de huizen uit de jaren 70 en 80 (grondgebonden rijtjeswoningen) aangepast kunnen worden aan de oudere bewoner die slecht ter been is. Een van de problemen bij deze woningen bleek dat mensen in Nederland vaak wonen op de begane grond en slapen op de eerste verdieping. Als ze slecht ter been raken, kunnen ze nog moeilijk hun bed bereiken. 2by4-architects kwam er achter dat deze huizen wel vaak diepe achtertuinen hadden, en besloten deze kans te benutten. Ze bedachten de Living+-unit, een aanbouwunit met een slaapkamer en een badkamer. Om ervoor te zorgen dat er toch genoeg licht binnenkomt in de (voorheen) doorzonwoningen, zijn er lichtstraten in deze unit opgenomen. Zo kunnen ook mensen die slecht ter been zijn in hun geliefde buurt en huis blijven wonen.

‘Eltheto’ en de ‘Living+- unit zijn slechts een paar van de oplossingen voor de veranderende leef- en zorgomgeving van ouderen. Alle voorstellen zijn te bekijken op de conferentie ‘Scheiden van wonen en zorg in een vergrijzende samenleving’ op 12 juni.

De living+-unit

Informatie Het Onderzoeksinstituut OTB van de TU Delft en BOB Advies organiseren in samenwerking met Aedes en ActiZ een 1-daagse conferentie over wonen en zorg. Tijdens de conferentie zijn er workshops en lezingen met de laatste informatie over trends en ontwikkelingen op het terrein van wonen en zorg.

Het bezoeken van de conferentie kost € 395,-. Voor Nethurpromovendi zijn de kosten € 100,- en voor studenten € 50,-. U kunt zich online aanmelden.

Meer informatie via otb.tudelft.nl/agenda

6 BK IN DEPTH

B NIEUWS 10 29 MEI 2012

DE NIEUWE

BACHELOR AFGELOPEN 12 EN 14 MEI IS VOOR HET EERST DE BACHELORHERVORMING GEPRESENTEERD AAN DE STUDENTEN. BIJ DE HELPDESK NADERHAND WAS HET ECHTER NOG RUSTIG. EEN TEAM VAN ZES MAN, KLAAR VOOR DE STORMLOOP, KREEG SLECHTS EEN TIENTAL VRAGEN VOORGESCHOTELD. KRIK VAN EES, ONDERWIJSDIRECTEUR: “HET PROGRAMMA IS VOOR STUDENTEN WAARSCHIJNLIJK NOG LASTIG TE DOORGRONDEN.” DOOR IVAN THUNG In de vorige B Nieuws (B Nieuws #09, Forum) legde van Ees al kort de basis van het nieuwe programma uit. Geïntegreerde modules, geïntegreerde toetsen, duidelijke leerlijnen, grondslagen met canonieke projecten, en meer activerend onderwijs waren hierin de sleutelwoorden. Een paar vragen van B Nieuws: B Nieuws: Vijf jaar geleden is er ook al een bachelorhervorming doorgevoerd. Zijn dit normale termijnen?

Van Ees: Om de context aan te geven: ongeveer tien jaar geleden is hier de bachelor-master geïntroduceerd naar het Angelsaksisch model. We hebben toen de voorheen ongedeelde vijfjarige opleiding niet eenvoudigweg geknipt, maar echt opnieuw opgezet. Na een verloop van tijd zijn we tegen een aantal zwakke punten opgelopen en hebben die opgelost. Een voorbeeld is de scheiding in een kenniskwartaal en een ontwerpkwartaal, omdat alles onder druk staat van het ontwerp en studenten daar vaak veel tijd aan besteden.

B: Is deze hervorming een voortbouwen op die lijn? vEes: Deze hervorming is veel ingrijpender dan de vorige. Ter verduidelijking: er is altijd geklaagd over de kwaliteit van de opleiding. De docenten in de master zeggen vaak over onze eigen bachelors dat ze niks weten en niks kunnen. Dat is klets, kijk bijvoorbeeld naar de presentaties van de masterplangame. Ik zat destijds naast Hans Wamelink en die zei: ik weet niet wat ik meemaak, de wethouder van

Den Haag kreeg gewoon ronduit de zak. Natuurlijk, de bachelors weten allerlei dingen niet, maar aan de andere kant zijn het breed opgeleide bachelors die goed meekunnen. Daar hoeven we voor ons niet voor te schamen.

Nu werden we met iets heel anders geconfronteerd, en dat is dat al onze studenten véél te lang studeren.

B: Studeerden studenten niet altijd al te lang? vEes: Dat is zo oud als de weg naar Rome, maar dat is maatschappelijk niet langer aanvaard.

Als gemiddeld niet 70% [het percentage afgelopen jaren was

dan moet je je er echt in verdiepen. En aangezien ik weet hoe het zit, kan ik je lelijke vragen stellen.

Bovendien gaan we ook naar meer toetsvormen, essays en practicumverslagen. Als je meer essays laat schrijven, is dat veel meer nakijkwerk, en moet je studenten ook begeleiden. Dat is juist heel arbeidsintensief.

Natuurlijk, we zouden meer onderwijs in kleine groepen willen, maar dat kunnen we ons niet echt permitteren.

B: Een andere belangrijke reden voor hervorming was het veranderend werkveld.

COLLEGE IS DE SLECHTSTE VORM VAN KENNISOVERDRACHT, DAAR BLIJFT HET MINST VAN HANGEN. 22% - red] in vier jaar zijn of haar bacheloropleiding haalt, krijgen we gewoon minder geld van de overheid en de student krijgt een boete. Daarbij is het belangrijk de bacheloropleiding het eerst aan te pakken, want daar lopen studenten de meeste vertraging op.

B: In het programma staat activerend onderwijs als een belangrijk punt. Is dit niet een verkapte vorm van minder onderwijs geven? vEes: Je leert niet door te luisteren naar college. College is de slechtste vorm van kennisoverdracht, daar blijft het minst van hangen. Het beste is als jij mij moet vertellen hoe het zit, want

vEes: Ten eerste is het zo dat er in de toekomst veel minder architecten nodig zijn, omdat er veel minder ontwikkeld gaat worden. Het wordt nooit meer zoals het was in de jaren ’90. Dat is de conjunctuur, maar ook als die aantrekt zal het werkveld nooit meer zijn als weleer. Het hergebruik van oude gebouwen, waar ook Bouwkunde een prachtig voorbeeld van is, is de opgave van de toekomst.

B: Reflecteert dat ook in de verdeling van de studenten van de verschillende stromingen? vEes: Dat zou moeten, maar dat zie je nog weinig. Het is wel zo dat de belangstelling voor RMIT groeit. Dat zijn studenten die verstandig kiezen, zou je kunnen zeggen. Er zijn heel wat studenten die kiezen voor RE&H en daar is nog werk. En bij Geoma-

tics liggen de banen voorlopig nog voor het oprapen.

De meeste studenten die zich aanmelden, als je kijkt naar de motivatiebrieven, willen architect worden. Het klassieke argument is dan de wens naar ‘een combinatie van iets creatiefs en iets technisch’. Dat zei ik ook in 1965.

Maar als je dan eenmaal hier studeert, zie je dat er veel meer te beleven is.

B: Een laatste pleidooi voor de hervorming? . vEes: Ik denk dat het wetenschappelijk gehalte van de bacheloropleiding serieus hoger wordt. En dat door de vernieuwde aandacht voor academische vaardigheden veel methodischer wordt ontworpen. Wat dat betreft gaan we stimuleren dat docenten écht ontwerples gaan geven: ‘Ontwerpen doe je zo.’

B: Betekent dat minder vrijheid voor ontwerpdocenten? vEes: Ja, er zijn heel wat docenten die de opleiding maar niks vinden en zich nergens iets van aantrekken. Dat kan niet, want vervolgens krijgen we klachten van studenten over willekeurige beoordelingscriteria. Daarom introduceren we een boek over design-expertise. Het werd tijd dat je leert hoe je ontwerpvaardigheden verwerft.

Voor meer informatie: bk.tudelft.nl/bsc2013 Of mail naar: bachelor2013-BK@tudelft.nl

7 OVERDRACHTSREGELINGEN VAKKEN VERDWIJNEN, VERSCHIJNEN, WORDEN SAMENGEVOEGD OF GAAN OP IN NIEUWE GRONDSLAGEN. KORTOM, NIETS BLIJFT ZOALS HET WAS. DAAROM BIJ DEZE NOGMAALS EEN SCHEMA VAN OVERDRACHTSREGELINGEN. DE VOLLEDIGE SCHEMA'S STAAN OP BK.TUDELFT.NL/BSC2013

Grondslagen BK1010 BK2010 BK1020 BK2020 BK1030 BK2030

Overdrachtstechnieken BK3010 BK3020 BK3030

BK4010 BK6030

BK1080 BK1090

BK2070 BK2080* BK2090*

BK3070 BK4070

grondslagen

grondslagen

grondslagen

grondslagen

overdracht.

overdracht.

overdracht.

I

II

III

IV

I

II

III

beide halen, hierna nieuw studieonderdeel

beide halen, hierna nieuw studieonderdeel

* BK2080 of BK2090 halen, 2EC opvullen met keuzevak

twee vakken behaald, derde vervalt

Technologie

Maatschappij, Proces en Praktijk BK2042 BK4041

BK3041

BK4042 BK4043

technologie

technologie

technologie

technologie

II

III

IV

V

beide halen, hierna nieuw studieonderdeel

BK1041 BK1042*

BK1043* BK2041

technologie

I

*vervalt als BK- *vervalt als BK2042 is behaald, 3041 is behaald, 3EC opvullen 3EC opvullen met keuzevak met keuzevak

vak behalen, beide halen, hierna nieuw hierna nieuw studieonderdeel studieonderdeel

Academische vaardigheden BK2060 BK3060

WIBK

acad. basis

acad. basis

I

II

STAPPENPLAN

beide halen, hierna nieuw studieonderdeel

BK2050 BK4050

BK6015 BK6050

maatschappij

maatschappij

maatschappij

I

II

III

*vervalt als BK2042 is behaald, 3EC opvullen met keuzevak

beide halen, hierna nieuw studieonderdeel

beide halen, hierna nieuw studieonderdeel

BK1050 BK3050*

Ontwerpen

BK6060

BK6000

Verplicht is minimaal 1 ontwerp, het eindwerkstuk en de managementgame (oud of nieuw). Bij missen van 8EC of meer bij Ontwerp 5;verplicht Ontwerp 6A+BT

acad. basis

III TIPS

behalen, vak je halen, 1.beide Maak een uitdraai van Propedeuse envak behalen,Kies eerst voor vakken waarmee je een heel nieuw hierna hierna nieuw Bachelor SVO en kijk of je nog vakken openhierna nieuwoud semester afrond. studieonderdeel studieonderdeel studieonderdeel hebt.

Kies daarna voor vakken waarmee je een heel nieuw semester afrond.

2. Vink alle vakken die je nog open hebt staan aan op de overgangsregeling.

Kies vervolgens vakken waarmee je een nieuwe module afrondt.

3. Door strategisch je vakken en tentamens te kiezen en te plannen kun je ervoor zorgen dat je geen of maar enkele extra studiepunten hoeft te behalen.

AANDACHTSPUNTEN Houd bij het bepalen van de vakken er rekening mee dat je géén equivalente vakken of delen van vakken in je SVO mag hebben.

Controleer als je meerdere vakken uit verschillende semesters van het huidige curriculum wilt herkansen, of deze geen roosterconflicten opleveren.

8 PROJECT

B NIEUWS 10 29 MEI 2012

MAPPING

THE BINCKHORST

BY WING (YINJUN WENG)

DO CITIES HAVE EMBEDDED DNAS? HOW DO YOU CREATE A DNA ATLAS FOR A CITY? 11 RMIT STUDENTS TOOK ON SUCH A CHALLENGE OF CITY MAPPING FOR THE CITY OF THE HAGUE, AS PART OF THE ‘HAAGSE HAVENS’ PROJECT THAT IS CURRENTLY EXHIBITED AT THE 5TH IABR. Haagse Havens Haagse Havens is an initiative which presents the city as a laboratory for the exploration, invention, development and testing of a new approach to urban development. Organized

by The Hague’s Urbanism Department and the art and architecture centre Stroom Den Haag, the project is developed in collaboration with Mobiel Projectbureau OpTrek and Delft University of Technology’s ®MIT study programme. As a contributor to the Haagse Havens project, an MSc2 studio from ®MIT has been working on a multifaceted DNA atlas of the industrial area Binckhorst in The Hague.

DNA of The Binckhorst As an industrial area located closely to the city center, Binckhorst has long been an area in great need for urban regeneration and new planning strategies. Instead of delving straight into future planning, ®MIT firstly set up a wideranging mapping project in order to create a solid research ground. For six weeks, eleven students from RMIT traced every step of the historical development of Binckhorst, investigated the existing building structure, and gathered first-hand information by extensive field study and interviews. The result is an extraordinary in-depth research and analysis, ranging from industrial heritage to soil pollutions, from water activities to plot ownership, and from demographic composition to accessibility of medical care. Each graphic in the mapping project entails specific information about Binckhorst, just like an urban DNA code that determines the identity and characteristics of Binckhorst.

Sustainable Research Approach Parallel to the mapping research, RMIT has also set up an online database platform, where all the research work is stored and shared. The eleven students are now developing their own particular interest and are building up independent projects based on the collective work result. ‘Quite often, student research comes to a halt by the end of a semester, leading to little realistic results,’ says ®MIT tutor Iwert Bernakiewicz, ‘but the open source we build up here could help to keep the project going. The information will be shared with other parties such as the municipality and other research groups.’ In fact, studios from the Department of Real Estate and Housing are collaborating with ®MIT and are indeed utilizing the open source to develop further projects.

STUDENT STATEMENTS Nadja Karampini "Binckhorst can be in symbiosis with The Hague without eliminating its certain features that render it as a special neighborhood"

"The Binckhorst contains characteristics of Tussenland"

"The complex network between the different companies in the Binckhorst is the most valuable aspect of the area"

Eduard Meeuwsen "Large scale top-down planning holds no future for the Binckhorst, and bottom-up organic growth is the way to go.

Improvement of the area will first and foremost be a matter of political will, before architecture and urban planning"

Olivia Nicolescu "The Binckhorst is about a certain degree of selforganization"

Karen Blanksma "The Binckhorst dream: Everything is possible; everything can happen. If you want to try something new, it could be very well possible at the Binckhorst"

Rebekah Wagoner

"The Binckhorst is full of complex contradictions, such as the severe lack of green space and yet the central presence of the large cemetery, which is a unique and complicated condition of 'green space'"

Marta Smektala "Binckhorst is an island created by contrast between silent and noisy areas"

Stefan Kok For more info: waardestelling.nl/BINCKHORST haagsehaven.cc iabr.nl

Jos Wulms

Leonoor Clemens

"The Binckhorst is just entering the next phase in its economical lifecycle"

Senay Taskan "The Binckhorst is a patch field"

Thomas Döbken "The water is only memory of the history of the Binckhorst"

9 TUTOR

A Common Pool of Knowledge From within ®MIT, we cherish the importance of thorough knowledge of history, context and genius loci when working at a spatial intervention. Within our physical environment, the interplay of existing activities, meaning, value and use of objects and elements can be seen as a basis for future development, much more than the objects or parts of the Binckhorst we deem valuable from an almost romantic viewpoint (such as the castle, nowadays a clinic for plastic surgery).

In the first weeks, we kept the studio in the Cabfab at the Binckhorst and focused on mapping as a methodology.

However, as important for a good foundation for intervention are the storytelling and the exchange of individual interpretations of findings among a group of students from within the location.

We invited Leo Hendriks of the Government Buildings Agency as an external expert to support us in the assessment of (sometimes ephemeral) existing values and to embed the results of our findings using his ‘machine’ (specific software accessible on www.waardestelling.nl).

This proved to be a very valuable reflection for the students in analysis, gathering and sorting data. It also exposed in a real world environment the challenges and possibilities for further enhancement of the software.

The most important outcome of this study is that by creating a Binckhorst Atlas, the students developed a common pool of knowledge about the area. At the same time, they contributed to it from their personal fascination.

This in itself is a bottom up approach towards the very specific and contrasting character of the Binckhorst.

Thus, design decisions can be made against the backdrop of values defined by the group: students choose a specific area and develop their own program.

This will result in eleven intertwining proposals that are scattered over the area, offering a wide scope of future possibilities.

These will be presented at the Binckhorst to all parties involved the end of June and will also be embedded in the online platform.

... and many more on waardestelling.nl/BINCKHORST

Arch. Iwert Bernakiewicz Researcher / Tutor ®MIT Ir. Leo Hendriks Researcher / Developer Government Buildings Agency Dr. Sara Stroux Researcher / Tutor ®MIT

10 RESEARCH

B NIEUWS 10 29 MEI 2012

Jaren '30-stijl HET WOORD ‘TUINWIJK’ HEEFT BIJ VEEL MENSEN EEN NEGATIEVE BIJKLANK. WE DENKEN DAN AL SNEL AAN DE NAOORLOGSE TUINWIJKEN, ZOALS DIE VAN HET AMSTERDAMS UITBREIDINGSPLAN (AUP). MAAR DE TUINWIJKEN UIT DE JAREN ’20 EN ’30 IN STEDEN ZOALS ZEIST, DRIEBERGEN EN HILVERSUM ZIJN JUIST ONVERMINDERD POPULAIR. JOOST KINGMA VROEG ZICH AF WAAROM, EN PRESENTEERT ZIJN CONCLUSIES IN ZIJN PROEFSCHRIFT ‘BLIJVEND AANTREKKELIJK: TUINWIJKEN VAN DE JAREN ’30. B NIEUWS ONTHULT ENKELE DETAILS. DOOR MANON SCHOTMAN Historisch De ‘jarendertig’ tuinsteden zijn tijdens het interbellum gebouwd voor de gegoede middenklasse, die toen snel in omvang groeide. Zij wilde de stad uit, maar niet te ver. De tuinsteden waren per tram of trein verbonden met de steden, waar de bewoners dagelijks naar forensden.

Ze kozen het beste van twee werelden: dichtbij het rijke culturele leven van de stad, maar met de rust en ruimte in het weelderige groen.

Compositieprincipes tuinwijken

Depressie De rijk gedecoreerde huizen werden gebouwd in een periode van grote crisis: de Grote Depressie uit de jaren ’30. Voor de hoger opgeleide, gegoede middenklasse was dit eigenlijk alleen maar een voordeel. Zij hadden weinig last van de groeiende werkloosheid en profiteerden juist van de economische effecten van de crisis: de hypotheekrente en de bouwkosten daalden. Met de schaarste aan grondstoffen na de oorlog, waardoor in de jaren ’50 en ’60 sober en functioneel werd gebouwd, hadden zij toen nog niet te maken.

Locatie Dat deze tuinwijken nog steeds zo populair zijn, wordt volgens Joost Kingma bepaald door drie factoren: de locatie, de stedenbouwkundige kenmerken van de wijken en de architectonische kenmerken van de woningen. Vooral het credo ‘Locatie, locatie, locatie’ is van belang als mensen op zoek zijn naar een woning, ook al speelt dat vaak ook onbewust. Daarbij is niet alleen de geografische gegevenheid van belang, of een straatbeeld met mooie bomen, maar ook de sociaal-economische factor. Mensen gaan ook op zoek naar buurtbewoners uit dezelfde sociaal-economische groep. De bewoners van jaren ’30 tuinwijken zijn een homogene groep hoger opgeleiden met een hogere inkomen. Het zijn vaak gezinnen waarvan de ouders eind 30, begin 40 jaar oud zijn. Vaak hebben ze de overwaarde van hun eerste koopwoning meegenomen om in een mooi huisje in een tuinwijk te kunnen wonen.

Stedenbouwkundige kenmerken De stedenbouwkundige opzet is ook zeker van grote invloed op de populariteit van de jaren ’30 tuinwijken. In tegenstelling tot de VINEXen bloemkoolwijken van latere jaren, waar zoveel mogelijk huizen op een beperkte ruimte lijken te zijn geplaatst, is de ruime opzet van de

Botanicuslaan in Haren

11

Rosarium in Driebergen

jaren ’30 tuinwijken een verademing. De lanen zijn ruim, de kavels zijn groot en er is een goede verhouding tussen bebouwd en onbebouwd kaveloppervlak met veel ruimte voor grote bomen en opgaand groen. Hoewel men nooit ver van de stad is, komt het voordeel van ‘buiten wonen’ volledig tot zijn recht. Deze kenmerkende stijl, die zich bevindt tussen enerzijds de cultuur van de stad en anderzijds de natuur, noemt Kingma ‘balansstijl’.

Architectonische kenmerken Ook op architectonisch gebied is er volgens Kingma sprake van een balansstijl. De balans is gevonden tussen enerzijds de romantische stijlen zoals de Amsterdamse school en de (Nieuwe) Haagse school, en anderzijds de soberheid en functionaliteit van de rationalisten zoals Berlage en Dudok. De woningen hebben vaak grote, steile kappen met grote overstekken, en veel bijzondere details, zoals ramen met een roedeverdeling en details in het metselwerk rond de voordeur. Aan de binnenkant van de woning zijn daar de geroemde ‘originele details’ zoals en suite paneeldeuren en glas-in-loodramen.

het zorgt voor veel afwisseling tussen de verschillende woningen. Maar volgens Kingma is er in het Homeruskwartier teveel een ‘kakofonie van stijlen’ ontstaan, die niet kan worden gecorrigeerd door voldoende groen. Kingma: “Waar architecten en stedenbouwers vooral op moeten letten, is dat niet alleen de verscheidenheid van de woningen telt, maar ook de eenheid. Als daar ritme in blijft zitten, profiteert uiteindelijk iedere individuele bewoner. Het geheel is dan meer dan de som der delen.”

Ypenburg Kingma noemt de buurt Boswijk in Ypenburg als voorbeeld van een geslaagd retro jaren ’30-project. De wijk voldoet aan heel veel kenmerken die hij heeft benoemd als succesfactoren voor een blijvend aantrekkelijk woonklimaat. Met name het straatbeeld noemt Kingma ‘goed gelukt’. In de belijning en in het groen is er een eenheid in de verscheidenheid van de woningen gebracht, die harmonie brengt in het totaalbeeld.

“WAAR ARCHITECTEN EN STEDENBOUWERS VOORAL OP MOETEN LETTEN, IS DAT NIET ALLEEN DE VERSCHEIDENHEID VAN DE WONINGEN TELT, MAAR OOK DE EENHEID.”

Overgang van binnen naar buiten Om het wonen in het groen te benadrukken is er in de architectuur grote aandacht voor de overgang van binnen naar buiten.

De huizen hebben bijvoorbeeld vaak grote serres waar je je al een beetje in het groen waart, en grote balkons. Bij de voordeur sta je op een bordes onder een luifeltje, zodat je al half in de woning bent.

Verder halen de grote bloembakken aan de gevel de tuin nog een beetje dichter naar het huis.

Nieuwe jaren ’30-wijken Ook nu nog blijkt de jaren ’30-stijl favoriet. Een projectontwikkelaar vertelde Kingma dat de retro jaren 30-wijken nog altijd als warme broodjes over de toonbank gaan. Deze wijken hebben veel stijlkenmerken van de jaren ’30 tuinwijken gemeen, maar halen het toch net niet bij het origineel. Er wordt vaak met hogere dichtheden gewerkt, en daarom is er ook geen plaats meer voor een grote, volwassen boom. Ook is vaak de verhouding tussen de verscheidenheid van de huizen en de harmonie die door het grotere groene geheel gecreëerd wordt, zoek. De woningen lijken veel op elkaar en bezitten niet meer de unieke details en verfijnde stijl van de oorspronkelijke jaren ’30-woningen.

Almere Waar veel retro jaren ’30-woningen te weinig verscheidenheid kennen, kan het volgens Kingma ook de andere kant op fout gaan, wanneer er juist teveel verscheidenheid in een wijk is. Als voorbeeld geeft hij het Homeruskwartier in Almere, waar huizen uit particulier opdrachtgeverschap staan, die niet door de welstandscommissie hoeven te worden goedgekeurd. In principe sluit het idee van particulier opdrachtgeverschap aan bij wat in vroegere tijden al veel vaker gebeurde (bijvoorbeeld in de Amsterdamse grachtengordel), en

Aanbevelingen Kunnen we iets met deze kennis van het verleden? ‘Jazeker!’, aldus Kingma. ‘We kunnen er stedenbouwkundige kengetallen uit destilleren om een wijk van kwaliteit te bouwen, zoals Boswijk. Ik kan iedere stedenbouwkundige of architect aanbevelen eens goed naar deze kenmerken te kijken.’

Maar niet alleen met kengetallen, zoals kavelgroottes, straatprofiel en kaveldichtheid kunnen we ons voordeel doen. Kingma doet ook een aantal kwalitatieve aanbevelingen. ‘Zoek het in de manier waarop in de stedenbouw met maatvoering wordt omgegaan, en in de manier waarop je afwisseling in het stratenpatroon brengt. Want met een goede maatverhouding en een afwisselend stratenpatroon kun je een wijk creëren waar we misschien over 100 jaar nog wel willen wonen. Net als in de jaren ’30-wijken nu.’

Het proefschrift is beschikbaar via repository.tudelft.nl.

Joost Kingma Joost Kingma (1950) studeerde planologie aan Wageningen UR. Hij werkte onder andere bij ARCADIS en Bouwfonds in binnen- en buitenland en is thans actief als zelfstandig adviseur en publicist.

Eerder publiceerde hij over dit onderwerp onder meer ‘Villawijken in Driebergen 1920-1940’, ‘Tuinstad Haren. Bouwlust in de jaren ’30’ en ‘Tuinwijken in Zeist.

De allure van het Interbellum’.

12 BK IN FOCUS

B NIEUWS 10 29 MEI 2012

THE DUTCH APPROACH

ON 9 MAY, THE RESEARCH GROUP RMIT FROM TU DELFT AND THE CITY OF DELFT ORGANIZED A SYMPOSIUM ON THE SUSTAINABLE REUSE OF BUILDINGS AT THE FAULTY OF ARCHITECTURE. THE SYMPOSIUM WELCOMED DELEGATES FROM EIGHT EUROPEAN CITIES THAT CAME TO DELFT IN THE CONTEXT OF THE EUROPEAN PROGRAMME ‘URBACT-LINKS’. B NIEUWS BRINGS YOU BACK TO THE SYMPOSIUM TO TAKE A BETTER LOOK AT THE ‘DUTCH APPROACH’ OF SUSTAINABLE REUSE OF BUILDINGS.

BY WING (YINJUN WENG) Background Since 2010, the City of Delft has participated in the European project LINKS, hosted by the European exchange and learning programme URBACT, which aims to promote sustainable urban developments in Europe. The project focuses particularly on historical European cities and wishes to promote sustainable solutions in respect of their urban, social and cultural heritage. As one of the nine city members of LINKS, the City of Delft has set up a Local Support Group, in which RMIT has participated from the very beginning.

The Symposium Titled ‘Sustainable Reuse of Buildings, the Dutch Approach’, the symposium organized by RMIT is a platform where the Dutch expertise in reuse of buildings is shared and discussed among the European partners.

The symposium featured speakers from different fields and studies in historical city redevelopment.

Amongst others, Prof. Paul Meurs from TU Delft shared his view on heritage values and pointed out the architect’s role in finding new ways of using heritage buildings.

Due to the current lack of large investments, Meurs suggested that the reuse of heritage buildings is now a slow process, starting with temporary use to later long-term programs. On the urban scale, he regarded public space as a key element in developing sustainable cities.

Prof. Hielkje Zijlstra, on the other hand, pointed out the importance of analyzing buildings in the design process and illustrated her ABCD method (Analyzing Buildings from Context to Detail in time) by a renovation project in the post-war reconstructed area of Jeruzalem in Amsterdam.

Apart from architects and

researchers, Rudy Stroink also shared his point of view as a project developer. Stroink pointed out that there had been a completely over-production of project development in the past, and the building crisis is not something temporary. While stating that the empty office space will rise from 20% of the existing office buildings to 40-50% in the coming years, Stroink shared his approach as a developer. Over the years, Stroink was able to attract tenants to seemingly undesired places by offering them cheaper or bigger spaces, parking areas and sometimes day care services, thereby adding values to unused buildings by the users and the new programs they brought in.

With other speakers including Birgit Duski from Nyenrode Business University, Prof. Michiel Haas from TU Delft, and architect Olivier Graeven, the symposium introduced a wide range of sustainable solutions beyond the

common realm of energy saving and technical applications. Ilse Rijneveld from the City of Delft explained the role of the Dutch approach: ‘Most northern European cities in the LINKS program often focus on energy as the main aspect of sustainable city redevelopment, but the Dutch expertise lies in our broader understanding of sustainability. In the Netherlands, we want to emphasize the need to reuse and the value of existing buildings.

We focus on the reuse of material, built heritage, and public spaces on an urban scale, next to more technical solutions for saving energy. The multi-faceted approach of sustainable redevelopment is something we would like to share with our European partners.’

The Local Action Plan After the symposium, the City of Delft, together with organizations from the Local Support Group, signed a Local Action Plan (LAP) to stimulate reuse of buildings and to share knowledge about energy efficiency improvement of traditional buildings in Delft. The LAP firstly underlines a wideranging definition of urban sustainability that corresponds to the key message from the symposium. ‘People need to understand that sustainability does not only mean upgrading the energy label of your house, and a sustainable solution to historical buildings means something else than just placing double-glazing windows’, says Ilse Rijneveld, ‘we hope to bring this perception and understanding of sustainability to the residents and owners of buildings in Delft.’ The second part of the LAP includes specific measurements that the city of Delft will take. As one of the organizations from the Local Support Group, RMIT has contributed their input in historical building renovation and sustainable redevelopment, sharing experience on the renovation of BK City as a case study. Further collaborations between the City of Delft and TU Delft are foreseen to take place to continue the discussion on the Dutch approach of sustainable reuse of buildings.

For more info: monumentendelft.nl urbact.eu

@

13 FORUM

Deep-rooted sentiments? Interesting views? Use forum as your discussion platform! Send your articles and letters to bnieuws-bk@tudelft.nl.

Texts may be edited for length or clarity.

Education, memory and architecture What part of our history is reinvented and under rug swept?

What part of our memory is selective and tends to forget?

What’s with this distance it seems so obvious?

- Alanis Morissette Many books have been written on the value of history for one’s being and it has little sense to enter in that endless discussion. Thanks to memory we can relate to the world and are able to perceive it in all its amplitude. Yet, memory also has an internal organization and is actively constructed: we choose what we want to remember. Besides: everything has its history, even the news.

As I remember, I construct my memory. And from my memory, I make my past. From my own past, I attempt to make the leap forward through the present towards the near future. But if everything could so easily be grasped as a linear process, a singular line spanning from past to present, how dull life would be. One could follow Michel de Montaigne and state that life is nothing more than a preparation for death. Death enters life usually at the end, but by manipulating our memory, we can give it an importance already in an earlier state.

The Dutch seem to be masters of that. For them the past is a dead and worthless nuisance and memory is used only for the exploitation of skills and the reflection on ‘craft'. Thus the attention has been shifted towards the maker, the producer, while the object as a vehicle of a specific kind of knowledge, as a treasury and stronghold, is left behind. The feeble forecast is everything. And yet, only objects can carry knowledge further than the lifespan of a mortal being. Even DNA is nothing more than a building block of a personality that can be studied as an object. Every little thing can be a carrier of memory and a token of the past, of a happening that will not reoccur. But beware; there is no paradise to be regained, no lost time to be researched; the only refuge is in our fantasy, our imagination and … our memory. In other words, the

past is never our own but we have to appropriate it through our own subjective rules. It has to be made.

Thus history is more than a repository of reminiscences, a grab bag of illustrative models, an reservoir of abstract knowledge but is and becomes an intrinsic part of our being, of the construction of ourselves.

In 2008, a building burned down. I was present. It has wondered me then and it still wonders me today how devastating a small fire can become and how impotent a fire department can react. Hardly any traces are witness to the existence and to the event. It was considered nothing more than a temporarily phase of a certain kind of education.

From the ruins, almost nothing was retrieved. Not even the hard euros in my desk survived. The demolishers must have had a blast! But with the removal of the building’s traces, the history too that the object had embodied and had to protect was gone. Teaching, designing and projecting could have a fresh start! Nowadays, reinventing the wheel seems to be a synonym for originality; no burdens from a past but a study heads up towards the future. Despite that some hillbillies had something to say about the old building – words that mostly were signs of their ignorance and a cheap prayer for the future – calls for a new building were soon silenced and an old building was transformed under the guidance of untruthful Scheherazades intro a grotesque potpourri of architectural trouvés. Learning and bill boarding finally met.

It is certainly unfair to question the pillars of our educational system!

Besides, they are as obvious as the greediness of our banking world and the righteousness of our constitutional judiciary. They belong to an evolutionary view, to the belief that the survival of the fittest always will show the road forward.

Change and preservation do not go hand in hand but insult each other at every occasion. Like construction and destruction are two sides of the medal. Where does that leave memory? Where have all the drawings from the past gone?

Where are the photographs, the plaster models that were once

intrinsic parts of inscribing, chiselling knowledge in the brains of the youngster clan? Does the curriculum take into account that alongside the future there will always be a past and that that past will eventually incorporate all futures? Does building technology or real estate have a past, or are they just a preparation pur sang for the immediate future, for the labour market, for the last trip to Tulsa? As long as such questions are not raised, we will meander through the labyrinths of knowledge to find ourselves every time in the same place without recognizing it, without being able and capable of acknowledging our existence as something passing away. Every school that wants to be an educational institution has to deal with this.

Just look at the ETH, at Harvard, at MIT or at other schools who are maybe not blessed with so much money and history. They have collected, studied and presented their past. They all have archives – Delft has zip… Where does that leave us?

Let us acclaim that Delft is the absolute centre! Feed on that memory, your memory, the memory you own. Recollect and think.

Consider why your brain is floating above your feet and not the other way around. Know the centre not by looking at your belly button but by investigating all potentialities and mapping the roads of the past towards a future. Or else become a city on the edge – in the periphery of vagueness! Like every other school of architecture, Delft too should collect material and visualize its line of descent in an intellectual fashion. It should be, as the French historian Pierre Nora once wrote, un lieux de mémoire, a place between future, memory and history instead of an increasingly empty institution of pseudo-scientific management. It should orient itself towards an edifying education instead of becoming a slick, financially sound factory for ill-prepared architects.

Maybe you can help? Don’t ask what the school can do for you, but what you can do for the school. Be part of it, in the future and therefore in the past and vice versa. Help and lay the foundations.

Herman van Bergeijk

COLUMN

Much too much?

I don’t know much about classical music. My knowledge of Mozart’s life and work is based mainly on the motion picture Amadeus, whose historical accuracy is questionable at best. Nevertheless, one of my favourite scenes of the film has always been the critique given to Mozart by the Austrian Emperor.

“Too many notes. There are only so many notes one can hear in an evening, and your piece had too many.”

“Too many notes.” Complexity and richness trivialized and dismissed as counter-productive, frivolous and wasteful. “Too many ideas.” A belief that a piece of work is only as valuable as the initial concept which, when formulated at the beginning of the design process, might as well be pulled out of a magician’s hat.

It betrays a belief in nuanced, subtle and possibly understated architecture and displays an uneasy union between the modernism and post-modernism: architecture can only affect us when what it’s trying to tell is obvious. It’s an idea that tries to reduce creative activity to witty, smart one-liners, which make you think for a moment or two, but are ultimately as disposable as the paper cups at the Espresso bar.

(Funnily enough, some startchitects’ one liners tend to stick with us for far longer than paper cups, like plastic they take an eternity to decompose.)

Most of architecture students aren’t child prodigies who composed their first opera at the age of fourteen (or designed their first opera house at that age) and most of our critics (at least within our faculty), know more about architecture than the Austrian Emperor knew about music. That is my sincere hope anyway.

I’m not saying we don’t need a leitmotief. We need good concepts more than ever to structure our work. But having one just one note, on its own, unaccompanied, gets a little boring after a while. Be subtle, be clear, be clever and remember: you can never have enough good ideas.

Peter Smisek

STREETS OF BK CITY 15 IN IEDERE EDITIE WORDT STUDENTEN EN DOCENTEN VAN DE TU DELFT EEN VRAAG GESTELD WAAR ZIJ HUN MENING OVER GEVEN. DEZE KEER:

WHICH CITY WOULD YOU RECOMMEND FOR AN ARCHITECTURAL TRIP THIS SUMMER?

Monique Witlox, Msc RMIT Berlin would be a great city to visit. For architecture students, you could see both historical and modern buildings. Of course, it is also a fun city to go out in the summer.

Peter Luthi, Tutor Interiors Definitely Venice. The city is known for its old culture and delicate urban fabric. Italian people are nice and you can go to the Biennale in the summer. Both architecture and art Biennale are worth visiting.

Bart Punte, Bsc3 New York, for very obvious reasons; or Dubai because there are a lot of innovative modern buildings to see there, and the city is constantly developing new projects.

COLOFON B Nieuws is a four-weekly periodical of the Faculty of Architecture, TU Delft.

Faculty of Architecture, BK City, Delft University of Technology Julianalaan 134, 2628 BL Delft room BG.Midden.140

Ang Yu, Msc3 Materialization I would recommend Utrecht for those who are interested in Dutch architecture. For me, I learned a lot about the typical Dutch housings there and also architecture from ‘De Stijl’ period.

0031 (0) 6 347 443 25 bnieuws-bk@tudelft.nl b-nieuws.bk.tudelft.nl issuu.com/bnieuws

Cover illustration Binckhorst, Den Haag

by Gerard Stolk (Flickr)

Editorial Board Anne de Haij Wing (Yinjun Weng) Manon Schotman Ivan Thung Daphne Bakker

Contributors Iwert Bernakiewicz Leo Hendriks Sara Stroux Karin Laglas Peter Smisek Herman van Bergeijk

Gustav Nientker, Bsc2 I would recommend Prague, simply because it is a beautiful city. For architecture students, it is interesting because the rich history and the modern architecture are mixed in the city.

Berat Veseli, Msc Real Estate I was in Berlin with the organization FRESH, and I would recommend it because of its rapid development. The architecture there addresses greatly to sustainability, which is interesting to study. And it’s not so far, so it’s quite practical to go in the summer.

Editorial Advice Board Marcello Soeleman Ania Molenda Robert Nottrot Linda de Vos, Pierijn van der Putt

Print Drukkerij Tan Heck, Delft

Harish Ramakrishnan, Msc2 Hyperbody Berlin, or Paris. I find them interesting because the urban fabric in these cities are fully embedded with culture. The cities have different layers and much to offer for people who are interested in architecture.

Kai Yu, Msc2 Interiors I think the city Bergen in Norway is worth visiting in the summer. You can learn a lot about the traditional Norwegian houses and their expertise in wooden construction. The Bergen School of Architecture is also pretty cool.

Next deadline 18 August 2012, 12.00 PM B Nieuws 01, September 2012, Illustrations only in *.tif, *.eps or *.jpg format, min 300 dpi

The editorial board has the right to shorten and edit articles, or to refuse articles that have an insinuating, discriminatory or vindicatory character, or contain unnecessary coarse language.

Unsolicited articles can have a The editorial board informs maximum of 500 words, the author(s) concerning the announcements 50 words. reason for it’s deciscion, directly after is has been made.

AGENDA B NIEUWS 10 29 MEI 2012

WEEK 23 Book presentation and lecture

Subsidiarity governance

WEEK 22 Debate

Architecture in Growth-Crazy Cities 29.05.2012 The megacity Istanbul represents the dilemma of rapidly growing metropolises worldwide. The city has to accommodate the increase of its population, consuming ever more space. However, it also has to provide the necessary resources for this growing population: food, water, mobility.

This debate, organized by the IABR and the Municipality of Arnavutköy, brings together the major actors of city making: the architect; the city planner and the government, the NGO and the professional, and poses the key question of sustainability under conditions of mega urban growth.

NAi / Rotterdam / 20:00 / € 7,50 / RSVP nai.nl

ADS

01_Kop Kleur

Beroepservaring Ben je de laatste jaren afgestudeerd en werk je bij een bureau of ben je zelfstandig ondernemer? Doe mee aan het tweejarig programma van de Beroepservaring!

De Beroepservaring biedt jou een volledig ervaringstraject aan waarmee jij je kan onderscheiden ten opzichte van andere collega-professionals uit jouw vakgebied.

W: beroepservaring.nl E: info@beroepservaring.nl 06_Web

SPOT !

T LIGH

Lecture

Beatriz Colomina Towards a posthuman architect 01.06.2012 Met het commerciële lijnvliegtuig ontstond in de late jaren '50 een ware revolutie op het vlak van reizen. Le Corbusier zag de ineenstorting van het traditionele idee van ruimte en tijd als niets minder dan de opkomst van een nieuw soort mens. De hypermobile architect is een symptoom van een geglobaliseerde samenleving waarin de mensheid noodzakelijkerwijs wordt getransformeerd.

Bozar/ Brussel /20:00 / € 8 / RSVP bozar.be

Lecture

Farewell lecture Prof.ir.

W. Patijn 01.06.2012 On Friday 1 June 2012 Prof.ir. W. Patijn will hold his farewell lecture ‘Met de Muziek Mee’ as a professor at TU Delft.

TU Delft / Aula /15:00 bk.tudelft.nl

5th IABR: MAKING CITY How do we make city? That is the issue at the heart of the 5th IABR: Making City. Ongoing urbanization is creating gigantic political, social, economic and ecological challenges. These challenges manifest themselves in our cities which is also where we will have to find solutions. No cities, no future. And our cities can only take us to a better future if we do

04.06.2012 Alessandro Colombo, research director Governance and Institutions at Éupolis Lombardia (Milan) will visit TU Delft to present his book ‘Subsidiarity governance. Theoretical and empirical models’. After the presentation OTB Researcher Gerard van Bortel will focus specifically on Social Housing and Subsidiarity in the Lombard Model of Governance.

05_Info OTB / Delft / 13:00 / RSVP j.a.m.koopman@tudelft.nl g.a.vanbortel@tudelft.nl.

Lecture

Iwan Baan 04.06.2012 Title of the lecture: Around the World Berlage Institute / Rotterdam /19:00 / € 5 / RSVP berlage-institute.nl

Lecture

Start-up: MAKS & Lilith Ronner van Hooijdonk 04.06.2012 Op het podium van deze AIR START UP staan MAKS & Lilith Ronner van Hooijdonk, twee jonge Rotterdamse architectenbureaus die samen met eigen gasten onder leiding van Patrick van der Klooster in dialoog gaan over het vak en het jonge ondernemerschap.

De dependance / Schieblock / Rotterdam /20:00 airfoundation.nl

Lecture

Palazzi of Rotterdam 06.06.2012 Rotterdamse kantoorgebouwen uit de wederopbouwperiode zijn goed vertegenwoordigd in de binnenstad. NAUTA Architecture & Research deed met steun van Stimuleringsfonds voor Architectuur (SfA) onderzoek naar de leegstand in deze kantoorbouw en ontwikkelde een stedelijke strategie voor hergebruik. Hoe kunnen deze gebouwen nieuw leven krijgen met erkenning van cultuurhistorische waarde en met groot effect op stedenbouwkundige schaal?

De dependance / Schieblock / Rotterdam /20:00 airfoundation.nl

a better job of designing, planning and governing them. The 5th IABR: Making City is therefore issuing a call to all involved – administrators, policymakers, politicians, entrepreneurs, designers and citizens: If making city is what we have to do, we must really go about it differently, by building strong alliances, by formulating an urban agenda, and by putting design first. iabr.nl

WEEK 24 Thesis Defence

Area-Focused Energetic System Optimisation 11.06.2012 On Monday 11 June 2012 Ir. L.J.J.H.M. Gommans – architectural engineer – will defend his thesis ‘Area-Focused Energetic System Optimisation’. Dhr. Gommans conducted his research at the chair of Climate Design and Sustainability at the Architectural Engineering & Technology department (i.f.).

Prof.ir. J.J.M. Cauberg and Prof. dr.ir. A.A.J.F. van den Dobbelsteen supervised the research.

TU Delft / Aula / 12:30 repository.tudelft.nl

Conferentie

Conferentie Scheiden van wonen en zorg 12.06.2012 Op 12 juni 2012 organiseren het OTB en de faculteit Bouwkunde de conferentie ‘Scheiden van wonen en zorg in een vergrijzende samenleving’. De conferentie gaat in op de groeiende behoefte van ouderen om in hun vertrouwde omgeving te kunnen wonen en de implicaties van deze behoefte voor de woonomgeving.

BK City/ € 50 for students / RSVP a.d.dersjant@tudelft.nl.

Lecture

urban meeting: Jasper Sluimer 12.06.2012 In de huidige economische crisis is stadsontwikkeling in veel steden stilgevallen. Hoe kunnen we toch ‘stad maken’ in tijden van crisis? Hoe ziet de toekomst van stadsontwikkeling eruit? Dat zijn de vragen die centraal staan tijdens de Urban Meetings.

De dependance / Schieblock / Rotterdam /20:00 / € 5 / RSVP imakerotterdam.

TENTOONSTELLINGEN Making City

NAi / until 12.08.2012

Smart Cities - Parallel Cases 2 NAi / until 12.08.2012

Bakstenen & Ballonnen

ABC / Haarlem / until 26.08.2012

Bauhaus twenty-21: An Ongoing Legacy

Yksi Expo / EIndhoven / 22.09.2012