





















































































































































































































































































































































Wow! Deze kale bosmieren hebben een flinke maaltijd te pakken: een blauwe schallebijter. Mieren eten graag zoete druppels honingdauw die bladluizen maken. Maar om sterk te blijven, hebben ze ook eiwitten nodig. En daar zit deze dode kever vol mee. Met honderden tegelijk stormen de mieren op de prooi af, die duidelijk veel groter is dan zijzelf. Ze werken samen om de kever met hun stevige kaken in stukken te knippen. Vervolgens slepen ze de buit naar hun nest om die met de rest van de kolonie te delen. Het transport van hun buit is kinderspel: kale bosmieren kunnen tientallen keren hun eigen lichaamsgewicht tillen. Indrukwekkend!
OLIFANTEN KUNNEN
HET DUURT 3 MAANDEN OM ALLE 24.830 RAMEN VAN DE BURJ KHALIFA TE LAPPEN
DOLFIJNEN GLIMLACHEN NAAR ELKAAR ALS ZE SAMEN SPELEN EEN BANAAN
MAAR DIE IS TOTAAL ONGEVAARLIJK
GEEFT RADIOACTIEVE STRALING AF
JIJ ZIET SCHERPER DAN EEN CHEETA
IN JE LICHAAM ZIT EVENVEEL IJZER ALS IN EEN KLEINE SPIJKER
GEMIDDELD STINKT MAAR
1 PROCENT VAN AL JE SCHETEN
EEN PAAR UUR WATERTRAPPELEN DE TONG VAN EEN KAMELEON IS SNELLER DAN EEN STRAALJAGER EEN HONINGBIJ HEEFT EVENVEEL HAREN ALS EEN 3.000.000EEKHOORN:
DE BLAADJES VAN DE PSYCHOTRIA POEPPIGIANA HEBBEN DE VORM VAN LIPPEN
Wist je dat sommige dieren van vieze praatjes houden?
Ontdek over wie dit gaat door deze rebus op te lossen.
Wauw! Rafael Fernández Caballero werd dankzij deze foto vorig jaar uitgeroepen tot Oceaanfotograaf van 2024. Hij legde het moment vast waarop een Brydevinvis richting een gigantische 'bait ball' hapt. Dat is een dicht opeengepakte school vissen. Door samen te scholen, maken zij het voor roofdieren moeilijk om een enkele vis te vangen. Maar voor deze walvis is zo’n bal juist een enorm voordeel… Hap!
De 70-jarige Amerikaan Don Pettit zit nog niet achter de geraniums. Sterker nog: hij is de oudste actieve NASA-astronaut! Tijdens zijn vierde bezoek aan het internationale ruimtestation ISS maakte Don deze volgens veel mensen mooiste ruimtefoto ooit. Je ziet de aarde met voorbijflitsend licht, een zonsopgang, sterren, satellieten én iets bijzonders: zodiakaal licht. Dat is zonlicht dat weerkaatst op ruimtestof. Wat een sterfotograaf!
Twintig jaar geleden riep The Penguin Foundation uit Australië mensen op om truien te breien voor dwergpinguïns die waren gered na een olieramp. De truitjes hielden de dieren warm en voorkwamen dat ze olieresten uit hun vacht aten. De actie was zo’n succes dat de organisatie nu opnieuw om zelfgebreide truitjes vraagt. Dit keer voor pluchen knuffelpinguïns, die verkocht worden om geld op te halen voor pinguïns in nood. Breien maar!
Het lijkt bijna alsof dit cheeta-vrouwtje verstoppertje speelt. Fotograaf Leslie McLeod legde dit moment vast tijdens een safari in Kenia. Volgens haar liet de kat krabsporen achter op de boom, als
boodschap voor een toekomstige partner.
Deze bijzondere auto is gemaakt door Vietnamese kunstenaar Truong Van Dao. Hij gebruikte voor het ontwerp AI en bouwde het ontwerp daarna na met hout. Binnenin zitten wel een metalen frame en elektrische motor verstopt, waardoor Truong met een slakkengangetje rond kan rijden met zijn kids. Toet toet, aan de kant!
Ondertussen hield een groep antilopes haar goed in de gaten. Leslie stuurde de foto in voor de Comedy Wildlife Awards, een fotowedstrijd voor grappige dierenfoto's, die aandacht vraagt voor natuurbescherming.
Deze kiosk wordt niet zomaar ’s werelds meest onhandige buurtsuper genoemd. Het winkeltje hangt namelijk aan een steile rotswand in een nationaal park in China… op 120 meter hoogte! Wie na een klim van zo’n negentig minuten toe is aan pauze, kan hier water of een snack kopen. Gelukkig voor de kassamedewerkers kunnen zij om op hun werk te komen ‘gewoon’ gebruikmaken van een zipline.
Koning Leeuw zit al eeuwen op de troon van het dierenrijk. Maar is dat wel terecht? Het roofdier heerst over de savanne, maar op het poolijs en in de zee is hij machteloos. Ieder gebied kent zijn eigen koning. We stellen er vijf aan je voor!
HeT LuIpAaRd
Oké, op de savanne kan een luipaard niet tegen een leeuw op. Maar in het Afrikaanse en Aziatische oerwoud staat de gevlekte krachtpatser aan de top. Muisstil sluipt de lenige kat door de dichte begroeiing, onzichtbaar voor de prooi die hij heeft gespot. Vanuit het niets sprint hij er met zestig kilometer per uur op af en duikt er vanaf zes meter afstand bovenop. Ontsnappen uit de krachtige kaken van deze jungle-koning? Ha, vergeet het maar!
SuPeRkLiMmEr
Het luipaard is een superklimmer. Met zijn gespierde schouders en voorpoten trekt hij zichzelf met gemak een boom in. Vaak sleurt hij ook zijn vangst mee naar boven, zodat andere rovers er niet mee vandoor gaan. Als het moet, hijst het luipaard een prooi van meer dan honderd kilo omhoog!
Het geheime wapen van de ijsbeer? Zijn scherpe neus! Daarmee vindt het roofdier heerlijke zeehondenpups verborgen in hun hol onder de sneeuw. Een gat in het ijs ruikt de Noordpoolbeer op een kilometer afstand. De ringelrob die daarin opduikt voor een teug lucht trakteert hij op een dreun met zijn mega-klauw. Het gaat de ijsbeer vooral om de blubber: de vetlaag van zijn prooi. Dankzij die energiebron kan hij overleven in zijn ijskoude koninkrijk.
De ijsbeer lijkt maar een beetje rond te sjokken. Dat doet hij niet omdat hij lui is. Door zijn dikke vacht en vetlaag kan hij zijn warmte slecht kwijt. Als hij zich te veel inspant, raakt hij oververhit. Hij trekt daarom alleen een sprintje als het écht nodig is.
Sierlijk cirkelt de steenarend hoog door de lucht, zijn vleugels twee meter wijd uitgestrekt. Dankzij de thermiek - opstijgende warme lucht - kost hem dat nauwelijks energie. De roofvogel heeft extra veel lichtgevoelige cellen in zijn netvlies. Daardoor heeft hij superscherpe ogen, waarmee hij een konijntje vanaf twee kilometer hoogte ziet rondhuppelen. Hij schiet naar het aardoppervlak, klapt daar zijn vleugels open en zoeft met hoge snelheid over zijn prooi. Zijn lange, vlijmscherpe klauwen doen de rest…
De steenarend is één van de snelste dieren op aarde. Bij een duikvlucht legt hij zijn poten tegen zijn staartveren en vouwt hij zijn vleugels strak langs zijn lijf. De snelheid van deze ‘pijl met veren’ kan oplopen tot boven de 300 kilometer per uur!
De oRkA
Aan een orka ontsnappen is bijna onmogelijk. Zelfs een zeeleeuw die de kust heeft bereikt, is nog niet veilig. Sommige orka’s zwemmen met een flinke snelheid het strand op om hun prooi terug het water in te slepen. Het is een lastige truc die de zwaardwalvissen van elkaar leren.
Het is het ergste wat een walvismoeder met kalf kan gebeuren: een troep orka’s die haar kant op komt. Voor de meedogenloze megadolfijnen is zo’n jonge walvis een makkelijk maaltje. Orka’s zijn snel en slim, en als ze in een groep jagen onverslaanbaar. Een zeehond op een ijsschots? Door er vlak langs te zwemmen en eronderdoor te duiken, maken de orka’s steeds hogere golven. Net zo lang tot hun prooi van het ijs glijdt. Aan tafel!
Deze arend duikt
tijdens de jacht als een steen naar beneden. Vandaar zijn naam!
Een steenarend
vliegt gerust met een prooi van ruim
3,5 kilo door de lucht
De lEeUw(In)
De leider van de leeuwentroep is een mannetje. Maar het zijn vooral de leeuwinnen die de savanne onveilig maken. Deze vrouwtjes zijn zussen, dochters en nichten, en voelen elkaar perfect aan. Tijdens de jacht vormen ze daarom een superteam dat met slimme tactieken bijvoorbeeld een zebra of antilope te grazen neemt. Het mannetje helpt mee als er een extra grote prooi gevloerd moet worden, zoals een Afrikaanse buffel.
MaChTiG GeLuId
Het gebrul van de leeuw klinkt acht kilometer ver. Daarmee waarschuwt hij zijn rivalen. Dit machtige geluid maakt het dier door met speciale spieren zijn strottenhoofd ver naar beneden te trekken. Daardoor ontstaat er meer ruimte in zijn luchtpijp en kan de leeuw een extra diep en galmend geluid maken.
De meester vraagt aan Marjolijn: “Wat is er verder weg: Australië of de maan?”
Marjolijn: “Australië.”
HET ZIT IN DE KLAS EN STINKT HEEL ERG. RARA WAT IS HET? EEN COWBOY GAAT NAAR DE KAPPER. NA EEN UURTJE KOMT HIJ BUITEN EN WAT DENK JE?
Een rioleerling.
De meester: “Waarom denk je dat?”
Marjolijn: “Nou, de maan kun je vanaf hier zien, Australië niet!”
WeLk dIeR LeEfT HeT LaNgSt?
Een leeuw, want die leeft langer dan een eeuw.
TWEE DROMEDARISSEN
ZIJN MOPPEN AAN HET TAPPEN. ZEGT ER EENTJE: “IK LACH ME EEN BULT!”
EEN LAMP LOOPT EEN
POLITIEBUREAU BINNEN EN
ZEGT: “IK BEN OPGELICHT!”
EEN NAALD EN EEN SPELD ZITTEN IN HET ZWEMBAD EN ZIJN NET VAN DE GLIJBAAN GEWEEST. ZEGT DE NAALD TEGEN DE SPELD: “IK GA ERUIT, IK HEB WATER IN MIJN OOG.”
Een salsamander.
Iedereen raakt weleens iets kwijt, maar een ehh… biggetje?
Piggy werd gevonden op een Chinees vliegveld. Een luchthavenmedewerker vond het dier en nam het in huis. Inmiddels is Piggy acht jaar oud en weegt hij 90 kilo. Sinds zijn komst posten Piggy’s redders dagelijks foto’s van hem op Instagram, waardoor hij uitgroeide tot de beroemdste big van China. Piggy haalt graag kattenkwaad uit en speelt het liefst met zijn beste vrienden: vier katten en een papegaai. Eind goed, al goed!
Kat Pelle heeft laatst een onvergetelijke wandeling door Utrecht gemaakt. Het nietsvermoedende dier wandelde over een bouwplaats, toen hij per ongeluk door vers gestort cement liep. Gelukkig vond een voorbijganger hem net op tijd. Want nog voordat het cement hard werd, kon de dierenarts Pelle schoonspoelen. De viervoeter kwam er met niet meer dan een oogzalfje goed vanaf. Pfieuw…
Schaap Baanksy uit Zuid-Afrika is vernoemd naar de beroemde kunstenaar Banksy. En dat is niet voor niets. Deze wollige artiest heeft namelijk echt schildertalent. Het schaap woont in dezelfde opvang waar eerder varken Pigcasso woonde. Pigcasso's schilderijen werden verkocht over de hele wereld. Inmiddels is het varken er niet meer, maar het lijkt erop dat Baanksy het stokje - of beter gezegd: het kwastje - van Pigcasso heeft overgenomen. En met succes. Heel veel mensen willen een echte Baanksy aan de muur!
Heb jij je weleens afgevraagd of insecten scheten laten? En waarom een leeuw zwarte lippen heeft? Ga maar eens goed zitten voor het antwoord op deze en andere gekke vragen!
De bek van een blauwe vinvis is groot genoeg om met drie schoolklassen in te staan. Toch zou het dier je nooit kunnen doorslikken. Dat komt doordat zijn slokdarm niet veel breder is dan een tennisbal! De slokdarm van een potvis is wél breed genoeg om een kind doorheen te kunnen wurmen. Toch zou hij het niet snel proberen. Heel soms hapt een walvis weleens een kanoër mee, maar die spuugt hij daarna direct uit. Het zou voor het dier net zo voelen als dat jij zonder kauwen een walnoot doorslikt. Hij zou makkelijk kunnen stikken.
Op aarde zorgt de zwaartekracht ervoor dat eten in je lijf wordt gescheiden. Het zwaardere vocht en voedsel zakt naar beneden, waardoor de gassen erboven weer naar je keel kunnen stijgen. Burp! Maar in de ruimte is geen zwaartekracht. Vocht, gas en vast voedsel zit allemaal door elkaar gemixt in de maag van een ruimtereiziger. En daardoor krijgt hij nooit het gevoel dat hij moet boeren. En dat is maar goed ook: één boertje zou meteen braken worden!
Pas aan het eind van de darmen kan al het gas alsnog naar buiten in een flinke astronautenscheet. Die laten de ruimtereizigers dus wél!
Jazeker! Veel insecten laten na de maaltijd ook windjes ontsnappen. Vooral bij het verteren van taaie planten ontstaan er gassen, zoals methaan, in hun lijf. En die afvalstoffen moeten hun lichaam weer uit in de vorm van een scheet. Hout-etende termieten zijn met afstand de grootste scheetkanonnen. Zij laten samen evenveel methaan de lucht in floepen als 200 miljoen koeien! Los van elkaar zijn zulke insectenscheetjes gelukkig te klein om te kunnen stinken. 4
WaArOm hEbBeN LeEuWeN ZwArTe lIpPeN?
Leeuwen zijn de enige katachtigen die in groepen leven. Hoewel hun gebrul op acht kilometer nog te horen is, gebruiken ze veel vaker gezichtsuitdrukkingen om hun emoties duidelijk te maken. Door die zwarte lippen ziet de rest van de groep veel beter of een leeuw ontspannen zijn wangen laat hangen - relax! - of juist boos zijn bek opentrekt. De achterkant van de oren en het puntje van zijn staart zijn ook zwartgekleurd. Ook die zijn namelijk belangrijk bij de lichaamstaal van leeuwen.
Dankzij het warmtegevoelige orgaan tussen zijn oog en neus ‘ziet’ de groefkopadder zelfs een prooi door bladeren heen
Mocht je ooit in Dubai zijn, stap dan in het grootste reuzenrad ter wereld: de Ain Dubai. Dit rad is 250 meter hoog en heeft 48 gondels. Een rondje duurt 38 minuten. Elke gondel is zo groot dat er wel 40 mensen in passen. Je kunt er dus zelfs een feestje geven!
Richard behaalde de hoogste snelheid met een door zijn lichaam bestuurd straalmotorpak.
Deze prachtige vogel, de Victoria kroonduif uit NieuwGuinea, is één van de grootste duivensoorten ter wereld. Hij kan van snavel tot staart meer dan zeventig centimeter lang worden. En met een gewicht van 2,5 kilo is hij wel vijf keer zo zwaar als een gewone duif! Denk trouwens niet aan koeren bij deze recordhouder. Zijn roep klinkt meer als het geluid van een trommel!
Richard Browning houdt duidelijk niet van stilzitten, hij vliegt liever door de lucht! Met zijn zelfontwikkelde jetsuit - een speciaal pak met zes straalmotoren - scheurde de Engelse uitvinder met vijftig kilometer per uur door de lucht. Dat was hem niet snel genoeg en dus voegde Richard extra steunvleugels aan zijn benen toe. Dat werkte, want de waaghals schoot hierdoor met ruim 136 kilometer per uur door de lucht en verpletterde zijn eigen record. Woehoe!
Schilderen, iemands haar kammen, pirouettes draaien of gamen. Wat kan het Amerikaanse konijn Bini eigenlijk niet? Het knaagdier heeft zelfs een record neergezet met één van zijn talenten. Bini kan namelijk in één minuut zeven keer een basketbal in het op hem aangepaste net werpen. Goal!
En de prijs voor de langste vacht van alle ezels gaat naar… de Poitou-ezel! Deze pluizige viervoeter heeft superlange haren die wel vijftien centimeter worden. Soms zelfs nog langer. Omdat zijn dikke vacht door al die lange lokken in de knoop raakt, ontstaan er vanzelf dreadlocks. En dat geeft hem deze ehh… wilde look!
De 18-jarige Lalit Patidar uit India is supertrots. Hij heeft het meest behaarde gezicht ter wereld. Meer dan 95 procent ervan is bedekt met haar! Lalit heeft hypertrichose. Dat is een zeldzame aandoening, waardoor er extreem veel haargroei ontstaat. Toen hij voor het eerst naar school ging, waren andere kinderen bang voor hem. Gelukkig ontdekten ze al snel dat Lalit er anders uitziet, maar van binnen hetzelfde is als iedereen. Hij zou zijn uiterlijk nu voor geen goud willen veranderen.
DE STAART VAN EEN GIRAF KAN 3 METER LANG WORDEN.
JE HARTSLAG IS ZO KRACHTIG DAT DIE WATER MEER DAN 1,5 METER DE LUCHT IN KAN SCHIETEN.
EEN REUZENPANDA TJILPT OM VIJANDEN TE VERJAGEN.
DE TONG VAN EEN TIJGER IS BEDEKT MET STEKELS
VOETAFDRUKKEN VAN ARMSTRONG
DE VOETAFDRUKKEN NEIL ARMSTRONG STAAN NOG STEEDS OP DE MAAN.
EEN JAPANSE MAKAAK WORDT DOOR BADDEREN RELAXED.
KAN STEKELS.
DE SNELSTE SLECHTVALK KAN EEN FORMULE 1WAGEN INHALEN.
De giftigste slang ter wereld heeft nog nooit iemand gedood. Je kunt dingen optillen met geluid. En het allerbeste ruimtevoedsel is spaghetti.
Feit óf fabel? Dat ontdek je in National Geographic Juniors eigen podcast!
FeIt oF FaBeL WAT DENK JIJ?
FeIt
FeIt
KNAPPE KOPPEN HEBBEN EEN
ONZICHTBAARHEIDSMANTEL ONTWIKKELD.
OLIFANTEN ZIJN BANG VOOR BIJEN.
EEN WITTE HAAI KAN VERDRINKEN
VERDRINKEN.
LiEvEn sChEiRe
BeRoEp comedian en tv-maker
DoL Op insecten
WeEt aLlEs vAn wetenschap en technologie
DiT KuN Je
vErWaChTeN
In de Feit of Fabel-podcast dagen Lieven en Sterrin elkaar uit. Om de beurt leggen ze elkaar een stelling voor over onderwerpen waar ze zélf helemaal in thuis zijn. De verliezer krijgt aan het einde van elke aflevering een gekke opdracht. En wie het vaakst verliest, staat in de finale onder een douche met gorillasnot!
De leukste podcast over wilde dieren, woeste wetenschapnatuur, én technologie!
ONTDEK DE ANTWOORDEN IN DE PODCAST!
StErRiN SmAlBrUgGe
BeRoEp ecoloog en ambassadeur van NatGeo Junior
DoL Op slangen
WeEt aLlEs vAn reptielen en amfibieën
VoOr oUdErS
Zoek naar de Feit of Fabelpodcast van National Geographic Junior in je favo podcast-app. Door op ‘abonneren’ te drukken, krijg je altijd een melding als er een nieuwe aflevering klaarstaat. of scan deze QR-code Kijk voor meer informatie op natgeojunior.nl/podcast
De sterrenhemel is meer dan een mega-verzameling flikkerende lichtjes. Vier fotografen trokken naar de donkerste gebieden op aarde om de betoverende gloed van de Melkweg te vangen. En dat was nog niet eenvoudig…
Wow, wat is dat voor een spectaculaire lichtshow?! Je ziet hier een deel van het sterrenstelsel waarin we leven: de Melkweg. In het hele stelsel zitten meer dan 100 miljard sterren. Onze zon is er daar één van. Op sommige plekken zijn zoveel sterren tegelijk te zien dat ze
samen een witte gloed vormen. En dat is de verlichte ‘weg’ op de foto. Bij ons is die minder goed te zien. Dat komt vooral door alle lichtvervuiling, bijvoorbeeld van gebouwen, lantaarnpalen en kassen (serres). Om de Melkweg te bewonderen, moet je naar een extreem donkere plek.
En goede apparatuur helpt natuurlijk ook! Voor dit prachtige plaatje ging fotograaf Kavan Chay naar een afgelegen berggebied in Nieuw-Zeeland. Na 4,5 uur klimmen met bijna 25 kilo aan fotomateriaal kwam hij op dit perfecte plekje aan. Tja, je moet er wél wat voor overhebben…
BoVeN: In onze Melkweg vind je niet alleen sterren, het stikt er ook van de gas- en stofwolken. Deze gigantische ‘nevels’ zijn soms meer dan 10.000 graden Celsius heet en hebben vaak schitterende kleuren. Met het blote oog zijn die bijna niet te zien, maar met speciale camera’s en computerprogramma’s kun je ze wél tevoorschijn toveren. Lorenzo Ranieri fotografeerde de kleurige Melkweg vanuit een Chileense woestijn. En dat was nog best spannend. Dit gebied is namelijk een reservaat voor poema’s!
ReChTs: Al heel lang droomde Andrea Curzi van dit plaatje: de Melkweg boven de Dolomieten, een bergketen in Noord-Italië. De fotograaf had alles gepland en toen viel er op de dag voor zijn aankomst een dik pak sneeuw. Balen? Nee, juist niet: boffen! Het witte landschap maakte de afbeelding nóg mooier. Een beloning voor de zware omstandigheden waarin Andrea moest werken. In het berggebied vroor het die heldere decembernacht acht graden, maar door de harde, snijdende wind voelde het nog véél kouder. Brr…
BoVeN: Op deze foto van Stephanie Thi komen het sterrenlicht van de Melkweg en de indrukwekkende afgesleten rotsen in de Amerikaanse staat Utah mooi samen. Jammer dat het bewolkt is? Nee, die donkere wolken hangen niet in de lucht, maar in de ruimte, op zo’n 24.600.000.000.000.000 kilometer van de aarde. Ze zitten tjokvol gas en stof en zijn bij elkaar een miljoen keer zo zwaar als onze zon. Omdat ze extreem koud zijn, stralen ze geen licht uit, zoals loeihete kleurennevels wel doen. Maar deze zwarte wolken zijn op een andere manier bijzonder: in het binnenste ervan worden nieuwe sterren gevormd. Het zijn dus eigenlijk de babykamers van de Melkweg!
In
de donkere ruimtewolken is het soms wel 263 graden Celsius onder nul!
Bekijk in de dit spectaculaire filmpje hoe de Melkweg langs de nachtelijke hemel beweegt.
De afbeeldingen in deze fotorepo bestaan uit verschillende foto’s, die later op de computer zijn samengevoegd en opgepoetst. Zo vlammend als hier zul je het sterrenlicht in het echt nooit spotten, maar ook minder fel is de Melkweg supergaaf!
Het gehuil van een wolf kan zo hard klinken als een rockconcert. Wauw! Welke kleuren geef jij deze indrukwekkende jager?
Benieuwd hoe het is om op Mars te wonen? In New York kun je blijven slapen in dit echte ruimtehuis. De architecten van het futuristische stulpje wonnen een ontwerpwedstrijd voor Marswoningen, georganiseerd door ruimtevaartorganisatie NASA. Alle onderdelen van deze ‘Tera’ zijn gemaakt van biologische afbreekbare kunststoffen die binnen dertig uur uit de 3D-printer rollen. De ronde vorm van het vijf meter hoge huis heeft bovendien geen last van de schurende stofstormen op Mars. Al moet je die er hier op aarde nog even zelf bij denken.
Nee, dit is geen schildpad uit een sciencefiction-film. Deze RoboTurtle bestaat echt, en is gemaakt om informatie te verzamelen voor oceaan-onderzoekers. Het robotreptiel kan zelfstandig rondzwemmen, zijn omgeving filmen, de waterkwaliteit meten en weer op land krabbelen. Doordat de vorm en de bewegingen lijken op die van een echte zeeschildpad jaagt RoboTurtle niet snel andere zeedieren weg. En daardoor zwemt hij ook nog eens extra zuinig. Is de batterij toch bijna op? Dan drijft hij vanzelf naar boven om even op te laden met zijn schild vol zonnepanelen.
Dit vliegtuig bestaat niet echt. Tenminste, nóg niet. Vliegtuigontwerpers laten zich steeds vaker inspireren door de natuur. Dat heet biomimetica. Door goed te kijken naar hoe dieren bewegen, hopen knappe koppen manieren te vinden om stiller en milieuvriendelijker te vliegen. Met zijn vleugels en staart, die geïnspireerd zijn op een roofvogel, laat dit vliegtuig zien hoe dat eruit kan zien. Tijdens een vliegshow lieten de bedenkers het ontwerp zien om anderen uit te dagen mee te denken over het vliegtuig van de toekomst. Hoe zou dat van jou eruitzien?
Niet ieder dier heeft lange nagels of soepele poten om bij die ene kriebelende plek te komen. Dan moet je creatief zijn. Van schuren tot krabben: kijk maar eens wat deze dieren doen om van hun jeuk af te komen.
Wetenschappers denken dat het jeuksignaal is ontstaan als bescherming. Een kriebelend beestje kan zomaar een giftig insect zijn. En dan moet er meteen ingegrepen worden!
Bij kriebel krijgen de hersens een signaal van de huidzenuwen. De hersens geven het lichaam een signaal terug: krabben maar! Krabben onderbreekt de prikkel die van de zenuwen naar de hersens gaat en daardoor is de jeuk even weg.
De grootste boosdoeners van jeuk zijn kriebelige beestjes of stof. Maar bij een rendier is er nog een oorzaak: als zijn gewei groeit, laat de oude huid los en dat jeukt enorm.
Om van dat gekriebel af te komen, schuurt het hoefdier zijn hoofdtooi langs bomen en struiken of krabt hij zichzelf met zijn poot. Zo raakt hij de losse huid kwijt en houdt hij zijn gewei netjes.
Het lijkt soms wel alsof een koningspinguïn continu jeuk heeft. Natuurlijk heeft hij weleens last van kriebelend zand tussen zijn veren, maar eigenlijk besteedt hij vooral veel tijd aan de verzorging van zijn verenkleed. Met zijn scherpe snavel kamt hij zijn veren. Ook smeert hij zichzelf in met stuitvet uit een speciale klier in zijn lichaam. Dat stuitvet zorgt ervoor dat hij niet uitdroogt en warm blijft in het water. Ook voorkomt het dat schimmels, bacteriën of algen in zijn veren gaan zitten.
“Ahhh, dat lucht op!” Deze olifant schuurt zijn jeukende achterste tegen een dikke boomstam aan. Zo verwijdert hij restjes opgedroogde modder die hij even eerder met zijn slurf over zich heen heeft gegooid. Modder helpt om parasieten van zijn huid los te weken. Omdat de kolos weinig haren heeft, moet hij ook oppassen dat hij niet verbrandt. Daarom gooit hij regelmatig zand over zich heen. Dat werkt als een natuurlijke zonnebrandcrème en houdt insecten op afstand. Door langs bomen en rotsen te schuren, raakt hij zowel
Kangoeroes gebruiken hun voorpoten niet alleen om zich te krabben, maar ook om flinke klappen uit te delen.
De grijze reuzenkangoeroe is ondanks wat zijn naam doet vermoeden niet de grootste kangoeroe, dat is namelijk de rode reuzenkangoeroe. Allebei hebben ze voorpoten met scherpe nagels om zich te krabben. Maar bij sommige plekjes komen die niet en dan zit er maar één ding op… rollen, net als een paard!
Voor veel dieren helpt verkoelend water tegen jeuk. Maar hoe doe je dat als je al in het water leeft? Doejongs, ook wel zeekoeien genoemd, schuren hun lichaam over de zanderige zeebodem of rotsen die daar liggen. Handig, zo’n krabpaal. Zo komen ze van hun jeuk en algen af en houden ze hun dikke huid schoon.
Wetenschappers
denken dat vooral mannetjes rijkelijk het parfum uit hun achterste verspreiden.
Beren, zoals deze grizzly, schuren regelmatig hun rug tegen bomen. Soms doen ze dat om jeukende losse vacht, insecten en vuil te verwijderen. Maar ze laten zo ook hun visitekaartje achter. In hun achterste en poten zitten namelijk klieren waarmee ze geurige stoffen verspreiden. Soortgenoten ruiken die ‘feromonen’ en weten dan wie er geweest is en wiens gebied dit is.
Zebra’s rollen graag door het stof om dode haren en kriebelende insecten kwijt te raken. Geen stof? Geen probleem! Een rots voldoet ook. Hun staart dient verder als handige vliegenmepper tegen kriebelende vliegen die een landingsplek zoeken. Komen ze alleen niet van de jeuk af? Dan helpen zebra’s hun kuddegenoten. Soms zie je twee zebra’s met hun kop tegen elkaar duwen, alsof ze bijten. Maar eigenlijk knabbelen ze zachtjes aan elkaars vacht om losse haren te verwijderen en elkaar een fijne krabbeurt te geven.
wat vind jij van deze foto?
Hi-hA-hIlArIsCh
GrInNiK EuH...?
OkÉ, bEsT GrApPiG
Weet jij welke dieren de winnaars zijn? Vul de letters in die bij hun namen staan. Stuur je antwoord in en maak kans op een coole prijs!
WIE EET DE MEESTE
MIEREN OP?
REUZENMIERENETER
BERGDUIVEL OF
WELK DIER IS HET SLIMST?
1 2 3
WIE KLINKT HET HARDST?
BIJ KAKAPO OF
OLIFANT BRULAAP OF
De letters van de juiste antwoorden vormen samen één woord.
Wist je dat de kans dat een haai je aanvalt maar 1 op 11,5 miljoen is? Je ouders hoeven zich dus geen zorgen te maken, als je ’s avonds lekker in deze haaien-bek kruipt. Onder het Shark!! dekbedovertrek van SNURK slaap je als een roosje en word je heerlijk relaxed wakker. En geef toe: dit dekbed is toch gewoon megastoer in je slaapkamer?!
BLADZIJDE 7: Haringen praten met elkaar door scheten te laten.
Het is dé manier om elkaar te waarschuwen voor gevaar of om te laten weten dat iedereen van richting moet veranderen. “Prrt! Naar links!”
BLADZIJDE 22:
1. Fabel. Maar met één meter is zo'n giraffen-staart alsnog best lang.
2. Feit.
3. Fabel. Een reuzenpanda blaft om vijanden te verjagen.
4. Feit. De stekels zijn gemaakt van hetzelfde spul als je nagels.
5. Feit. Omdat er op de maan geen wind is, staan zijn afdrukken er nog steeds.
6. Feit. Door het badderen krijgt de aap minder stress in zijn lijf.
7. Feit. Een slechtvalk kan volgens het Guinness Book of Records in duikvlucht ruim 380 kilometer per uur halen. Een Formule 1-wagen haalt op topsnelheid zo’n 360 kilometer per uur.
National Geographic Junior is een uitgave van Blink en Hearst Netherlands B.V.
Online redactie Aislinn Sletterink
SERVICE EN INFORMATIE
Soort abonnement Basis Extra
Prijs Nederland* € 62,50 € 75,00
Prijs België* € 65,00 € 77,50 *Gebaseerd op automatische incasso.
Een Basisjaarabonnement bestaat uit 12 nummers. De tijdschriften worden in Nederland thuisbezorgd.
In België gaat de verspreiding via scholen of via bezorging op het thuisadres. Een Extra-abonnement is een Basis-abonnement met 2 extra dikke vakantieboeken (winter- en zomerspecial t.w.v. € 7,99 per stuk).
Ga je verhuizen? Is je kind toe aan een vervolgtitel van Blink? Of heb je je blad niet ontvangen? Ga naar klantenservice.blink.nl/login/ of neem contact met ons op. Verhuizingen graag uiterlijk 3 weken van tevoren doorgeven. Of een abonnement doorloopt tot wederopzegging is terug te vinden in de bevestigingsmail die wordt verstuurd bij het aangaan van het abonnement. Binnen de verlenging is een abonnement opzegbaar met inachtneming van een maand opzegtermijn.
VRAGEN OVER EEN ABONNEMENT
Klantenservice Blink blinkshop.nl/contact Telefoon +31(0)73 85 000 33
E-mail klantenservice@blink.nl
Meer informatie blinkshop.nl
SAMENWERKEN EN ADVERTEREN partnerships@blink.nl
REALISATIE EN PRODUCTIE
Hoofdredactie Renske Lamers
Redactie Britt Sijtsma (coördinatie), Evine Cuijpers
Medewerkers Karen De Becker, Ineke van Kasteren, Marieke Ordelmans, Valerie van Vliet Beeldredactie Jakob Breimer, Daniëlle Moelker, Beeldbalie (A.i.), Rian Popeijus Vormgeving Johannes Verheijen van Studio Panter Dtp en lithografie Desiree van Otterdijk Marketing Anouk Deleij, Kieke Escarabajal, Carolien van Hoorn, Dionne Lenkens, Laura Schuilenburg Productie Jolanda Rijsdam
Secretariaat Wendy de Reeder Drukkerij Senefelder, Doetinchem
REDACTIEADRES
Redactie National Geographic Junior Postbus 380, 5201 AJ ’s-Hertogenbosch Telefoon + 31 (0)73 85 000 33
E-mail post@natgeojunior.nl
Meer informatie natgeojunior.nl
Facebook National Geographic Junior NL Instagram @NatGeoJuniorNL
Naast National Geographic Junior is Blink uitgever van Bobo, Okki en Wild van Freek. Ook ontwikkelt Blink vernieuwende lesmethodes voor het basis- en voortgezet onderwijs. De tijdschriften van Blink sluiten aan bij de methodes voor het basisonderwijs en passen goed bij het leer- en denkniveau van kinderen. Bij alles wat Blink doet, staat het prikkelen van de nieuwsgierigheid centraal. Want nieuwsgierigheid is de motor van leren.
National Geographic Junior bevat content van National Geographic magazine en National Geographic Kids.
© 2025 National Geographic Partners LLC. Alle rechten voorbehouden.
National Geographic Junior en het gele kader zijn Gedeponeerde Handelsmerken® van de National Geographic Society en worden gebruikt onder licentie. Zonder schriftelijke
toestemming van de uitgever is gehele of gedeeltelijke overname van artikelen, foto’s, illustraties en onderwerpen uitdrukkelijk verboden. Tekst- en datamining niet toegestaan.
CREDITS
Tekst: Britt Sijtsma tenzij anders vermeld. Foto's: Shutterstock tenzij anders vermeld. Coverfoto: Mateusz Pieslak/ naturepl.com (luipaard) 3: foto’s: Alamy/Imageselect/ WildScapePhotos (olifant); BSR Agency/ Bestimage (robotschildpad) 4-5: tekst: Anne van Kessel; foto: Ingo Arndt/naturepl.com 6: foto: Sylvian Cordier/naturepl.com (cheeta); Jabruson/naturepl.com (kameleon); Ingo Arndt/Minden
Pictures/NIS (bij); Brian Skerry/Minden
Pictures/NIS (dolfijnen) 8-9: tekst: Matthijs Meeuwsen (pinguïn); Lotte Keizer (rest): foto’s: BSR Agency (winkeltje); Rafael Fernandez Caballero (vinvis); NASA (ruimte) Phillip Island Nature Parks (pinguïns); Leslie McLeod/Comedy Life Wildlife (cheeta); 10-13: tekst: Richard de Rooij foto’s: Ann & Steve Toon/naturepl.com (luipaard); TJ Richard/naturepl.com (luipaard inzet); Angelo Gandolfi/naturepl.com (steenarend); Chris & Monique Fallows/ naturepl.com (orka); Steven Kazlowski/ naturepl.com (ijsbeer); Alamy/ Imageselect/Sator (leeuwen) 14: tekst: Valerie van Vliet 15: tekst: Marloes Daamen (Piggy); foto’s: BSR Agency/The Mage Agency (schaap); Dierenambulance Utrecht (kat) 16-17: tekst: Matthijs Meeuwsen; foto’s: Alamy/Imageselect/WaterFrame_ mus (vinvis); NASA (astronaut); Alamy/ Nigel Cattlin (larf) 18-19: foto: Chris Mattison/naturepl.com 20-21: tekst: Matthijs Meeuwsen (Bini, jetsuit); BSR Agency/swns Agency (jetsuit); BSR Agency/Ferrari press (Bini); Guinness World Records (gezicht) 24-27: tekst: Richard de Rooij; foto’s: Kavan Chay (p. 24-25); Andrea Curzi (p. 26, onder); Stephanie Thi (p. 27); Lorenzo Ranieri Tenti (p. 26, boven) 29: tekst: Pepijn van der Gulden (vliegtuig); Matthijs Meeuwsen (robotschildpad, Mars); foto’s: BSR Agency/Ferrari Press (Mars); Beatbot (robotschildpad); Airbus (vliegtuig) 30-32: tekst: Anne van Kessel; foto’s: Mark Hamblin/naturepl.com (rendier); Suzi Eszterhas/Minden Picture/Nature in Stock (olifant); Alamy/ Imageselect/Kevin Schafer (pinguin); Alamy/M.A. Johnson (kangoeroe); Alamy/Imageselect/Louise Murray (zeekoe); Marion Vollborn/BIA/Minden Pictures/Nature in Stock (beren); Alamy/Imageselect/Hans Wagemaker (zebra) 33: foto: Andy Rouse/naturepl.com 35: Yashpal Rathore/naturepl.com (kikker) - voor oudersJOUW AANKOOP HEEFT EEN DOEL
Elke aankoop helpt bij de ondersteuning van de in de VS gevestigde National Geographic Society, een non-profitorganisatie met wereldwijde impact, die de kracht van wetenschap, exploratie, onderwijs en verhalen gebruikt om het wonder van onze wereld te verhelderen en te beschermen. Voor meer informatie, bezoek natgeo.com/info