Het kuntswerk Penarie ( zie hieroner) van Nick Hullegie wordt op zondag 9 september vanaf 15 uur onthuld op het rondpunt van de Lange Van Ruusbroecstraat. De onthulling gaat gepaard met livemuziek en een drankje voor iedereen. Meteen is Zurenborg twee kunstwerken op ronde punten rijk. Het tweede is Meisje op Bloesemende Tak en staat op het rondpunt van de Lange Altaarstraat.
"Welk prangend probleem in de
En
Op 14 oktober is het weer zo ver en mogen we onze stem uitbrengen op een resem kandidaten die via een aantal partijen graag verkozen zouden worden. En dat is hun goed recht en vooral een democratisch recht dat we moeten koesteren. Vooral bij wat genoemd wordt plaatselijke verkiezingen, zoals in Antwerpen waar we zowel een gemeenteraad kunnen verkiezen als leden van een districtsraad. Het wordt dus een beetje puzzelen want hoe redeneer je als inwoner van een wijk als Zurenborg bvb? Wel dat moet iedereen nu een beetje voor zichzelf uitmaken en daar willen we dan ook een klein handje bij helpen. Hoe ? We hebben van elke partij een vertegenwoordiger die we één vraag hebben voorgelegd. Met de bedenking dat wij er geen letter zouden aan veranderen, verbeteren of corrigeren. De teksten die hier gedrukt staan, zijn dan ook hier zo binnen gekomen. We hebben uitdrukkelijk gevraagd om een bepaalde lengte niet te overschrijden. Alleen Vlaams Belang liet ons weten dat ze erg graag zouden meegedaan hebben maar dat er bij nader inzien niemand in de wijk woonde die iets zinnings kon vertellen over problemen in de wijk. Genoteerd. (Swa COLLIER)
Op vrijdag 7 september is er het traditionele Bal van de Bevrijding op de Groenplaats met tal van nevenactiviteiten waaronder een gegidste wandeling door de stad.
456
PAGINA 24
wijk Zurenborg wil u aanpakken eens u bent gekozen?
welke concrete stappen gaat u (of uw partij) dan zetten om aan dat probleem te verhelpen?”
Swa Collier, hoofdredacteur van de Gazet van Zurenborg laat elke keer zijn gedachten gaan over de gebeurtenissen in de wijk.
Gazet van Zurenborg is een uitgave van de vzw NIEUWE ZURENBORGSE PERS
Bankrekening: 001/3873842/29 www.gazetvanzurenborg.be
P/a E.Vanrintel
Stanleystraat 21 2018 Antwerpen
Redactie
Hoofdredacteur:
Swa Collier
Stierstraat 3, 2018 Antwerpen
0477 51 40 28 swa.collier@telenet.be swa.collier@gazetvanzurenborg.be
Redactiesecretaris
André Dejonghe : andre.dejonghe@skynet.be
Eindredactie
Marcel Schoeters
Redactie Gazet van Zurenborg
Stierstraat 3, 2018 Antwerpen gazetvanzurenborg@telenet.be
Medewerkers (tekst en foto’s)
Dirk Blijweert, André Dejonghe, Walter De Ley, Renée Dufait, Jeannine Führing, Ad Moeskops, Marc Vingerhoedt, Peter Theunynck, Jörg Pyl, Luc Pandelaers, Dieter Dedecker, Luk Depondt,
An Van De Wal, Sylvaine Jacquart, Marcel Schoeters, Will Van Broekhoven, Michelle Smets, Miguel Van Steenkiste, Dani Van Remoortel, Bernard Soenens, Bart Steenhaut, Vera Steyvers, Stefan Heulot
Lay-out & Pre-press
Colin Bellefroid colin@bitrac.be www.bitrac.be
Advertenties
Rose-Marie Simoens
0485 90 39 84 03 236 66 23 degrootesimoens@gmail.com advertenties@gazetvanzurenborg.be
Opvolgen advertenties
Gerda Eelen gerda.eelen@telenet.be
0468 29 43 65
Drukker
Drukkerij Goossens Achterbroeksesteenweg 208, 2180 Kalmhout
Distributie
Hans Dresselaers
Van Diepenbeeckstraat 43 • 2018 Antwerpen 0472 345684 • dressle.arts@gmail.com
Website
www.gazetvanzurenborg.be
We zijn bijna de zomer voorbij en de regens en de wind zullen stilaan ook onze woonsten bereiken. Dat schrijf ik op een moment dat mijn ramen nog open staan en een vervelende muzikant op een soort viool voor de elvendertigste keer aan de terrassen zijn zelfde deuntje speelt. Elke dag prijs. Kinderen spelen op het plein want het is nog geen schooltijd. Verleden vrijdag is de vrijdagse Muziek op het Plein uitgeregend en werd het om tien uur heel stil op het plein. Bleef alleen het lawaai van de terrassen, meer bepaald van het aanwezige volk. Dan maar de ramen dicht want anders moest ik de televisie hard zetten, te hard. En wat nu ? Zucht . We hebben er een periode opzitten van weer heel veel overlast. Niet van spelende kinderen, niet van roepende en tierende terrasgangers maar van evenementen. Het mag onderhand duidelijk zijn dat deze wijk een echt goeie bodem heeft om evenementen te organiseren. En aan de klachten te zien die hier bij de krant binnenwaaien begint het toch bij veel bewoners de strot uit te hangen. Niet verwonderlijk, vroeger beperkte de overlast zich tot de directe omgeving van het plein en die bewoners waren dan de klos. Moesten ze maar niet zo dicht bij het plein gaan wonen, hoorden we dan af en toe.
BASSEN
Maar nu is het als een olievlek uitgewaaierd. De klachten komen nu ook van de omgeving Draakplaats waar buitenmaatse feesten worden georganiseerd met vele tientallen bezoekers en muziek waarvan voornamelijk de bassen straten ver te ‘dreunen’ zijn. En tja, dan zijn ineens ook die bewoners het stilaan beu. Vooral als men weet dat op dat andere plein een aantal gelegenheden zijn die zich ook niets, maar dan ook niets aantrekken van enig respect voor de rust van de medemens. Lawaai van een tiental mensen tot het ochtendgloren is geen uitzondering en meer en de uitbaters kunnen of willen er niets aan doen. Een bepaalde mail illustreert verder de onverschilligheid en het gebrek aan respect. Een alleszeggende bericht:
“Ik neem, als bewoner van de Dageraadplaats, even de vrijheid jullie aan te schrijven over een niet zo fijn onderwerp. Er is de laatste tijd namelijk enorm veel geluidsoverlast op en rond de Dageraadplaats, ik heb het dan over gruwelijk luide muziek die vanaf de vroege uurtjes door de boxen wordt gejaagd door een bepaald café (dat zich, laat ons zeggen, rechts van de kerk bevindt). Veel volk brengt veel lawaai mee, dat besef ik al te goed. Ik stoor me dan ook niet aan het geroezemoes afkomstig van de terrassen of het occasionele zattemansgeroep van een dronken persoon. Maar ik stoor me wel heel specifiek aan de luide muziek, die blijkbaar stelselmatig na 1u ‘s nachts tot ver buiten het café moet klinken. De Blauwe Lijn bellen lijkt geen effect te hebben, het blijft een chronisch probleem. Dialoog starten helpt misschien wel? Vandaar mijn vraag aan jullie: hebben jullie weet van nog meer Zurenborgers die de problematiek beu zijn? Is dit iets wat jullie zouden kunnen aankaarten in een editie van de Gazet?
Een buurt waar ik niet meer met een open raam kan slapen (bij een hittegolf nota bene) is niet de buurt waar ik nog wil wonen. En nog erger, dat is niet de buurt waarin ik kinderen met oordopjes wil grootbrengen.
Ik hoor het graag!
Vriendelijke groeten van een buurtbewoner die (ja, ook nu as we speak) wakker ligt van het asociaal gedrag van één café.“
BOENKEBOENKE
Duidelijker kan moeilijk. En ook nog deze : Ik begrijp dat de gazet er niets aan kan doen maar het is het enige contactpunt dat de buurt heeft.
Lawaai terroriseert de buurt, en meestal af-
komstig van horeca. En het ergste, blijkbaar storen velen er zich niet aan.
Net zomin als: het veranderen van de buurt met woningen voor gezinnen naar een buurt met huizen gehuurd door meerdere jonge personen; het opeens verschijnen van restaurants of cocktailbars (met terras) tussen twee woonhuizen; het steeds vuiler wordende Plein na nachtelijk vertier dankzij denachtwinkelsrondom het plein; het innemen van de publieke ruimte op het plein door tafels en stoelen van de horeca (opslagplaats winter: het plein); het raceverkeer in de Draakstraat; Ik ben het er volkomen mee eens dat er een nieuw wijkcomité moet zijn om deze punten te bespreken en desgevallend bij de bevoegde diensten langs te gaan. Maar meestal hebben deze diensten geen oren naar de verzuchtingen van de gezinnen maar liever naar de zo verheven horeca.
VOETBAL
Of deze: Dag bestuur, district Antwerpen, samen op groot scherm naar een voetbalwedstrijd van de Rode Duivels kijken, is tof en eenieder van harte gegund, al geef ik zelf weinig om.
Wél protesteer ik met klem tegen het "muzikale" kabaal dat voor de wedstrijd, in de rust, en zeker nog een uur na de wedstrijd (tot 23:00 uur) wordt gemaakt. Kabaal = boenkeboenke en overgestuurde bassen; het trilt in de huiskamer. Zurenborg is een diverse wijk en niet iederéén is gediend van/ met de eenzijdige muziekkeuze. De Blauwe Lijn stond vrijdagavond roodgloeiend. Doe er nu eens iets aan, districtsbestuur. De Dageraadplaats ligt nauw ingebed in een woonwijk; het is géén evenementenplein. Ik reken op u. Met vriendelijke groet”
Naam en adres van deze “klager “ ook bij de redactie bekend.
VERKIEZINGEN
En ga zo nog maar even door. Een en ander is natuurlijk niet onopgemerkt gebleven bij een aantal horecamensen zelf. Die vinden da er paal en perk aan de overlast moet worden gesteld want het laatste wat ze willen is dat de plaatselijke horeca in een slecht, negatief dalicht wordt gesteld. Maar eendracht onder horecamensen is al even moeilijk te bereiken als een busuitstap naar Lourdes met supporters van Antwerp en Beerschot samen. Er is vanuit die kant ook al contact geweest met het district (stad) maar het is wel voelbaar dat de komende gemeenteraadsverkiezingen daar remmend werken. Niemand is blijkbaar bereid om nu zijn nek uit te steken.
INGRIJPEN
Op die manier wordt het moeilijk om op korte termijn iets te bereiken. Een andere manier is dat er op korte trmijn een soort wijkcomité wordt opgericht met een vast omlijnd doel en met een goed omschre-
ven taak. Geen actiecomité om de ellende in de wereld te bestraffen, de mobiliteit in ons land te veranderen of de burgeroorlog in Jemen te veroordelen. Geen comité om feesten en dergelijke te organiseren, neen, met één of twee doelstellingen en dan met volle kracht er tegenaan. En tegenaan wil zeggen: richting stadhuis waar het stadsbestuur zetelt of de districtsraad. Tenslotte gaan we allemaal naar de stembus en hebben we nadien het recht om de verkozenen er op te wijzen dat het volk mort, dat er problemen zijn, dat er samenlevingsproblemen aan de oppervlakte komen.. Dat een mooie wijk aan het bezwijken is onder het succes. En mag er vrijdagavond in de zomer muziek op het plein komen ? Mogen er rommelmarkten worden georganiseerd? Mogen erg grote schermen komen met voetbalmatchen ? Zeker en vast: op voorwaarde dat het allemaal goed georganiseerd wordt en dat om 22 uur ten laatste de stekker wordt uitgetrokken. En als de horeca het volume niet kan beperken moet de stad maar ingrijpen.
Ondertussen zijn er al een aantal signalen: zo hebben horecamensen al contact gehad met mensen van de stad om te kijken wat er gedaan kan worden, is er al herhaaldelijk een oproep geweest om een comité van burgers te vormen en ligt er bij de apotheker ook een (anonieme) petitie tegen overlast en lawaai. Wie niet wil tekenen kan dan misschien oordopjes of pillen tegen de slapeloosheid of de koppijn kopen.
Zurenborg keek ‘reikhalzend’ uit naar de komst van een giraffe op het rondpunt van de Lange
Van Ruusbroecstraat. Twee keer eerder heeft De Gazet hierover bericht. Om nu te moeten melden dat het dier niet zal arriveren. We peilden bij kunstenaar Nick Hullegie naar het hoe en waarom van deze ommezwaai. Ondertussen staat wel vast dat het kunstwerk dat voor de wijk gemaakt werd in het kader van Expo 2018, onthuld zal worden op zondag 9 september onthuld zal worden. Met een bescheiden feestgedruis.
(Will VAN BROEKHOVEN)
Nadat Nick Hullegie juni vorig jaar door een bewonerscomité was verkozen, ging hij in de wijk rondzwerven om ideeën op te doen over wat en waar. In december diende hij twee schetsontwerpen in, twee sculpturen: een giraffe en een constructie met ladders en stoel, waarbij de giraffe de voorkeur genoot. Als locatie kwam vooral het rondpunt aan de Lange van Ruusbroecstraat in aanmerking. Eigenlijk in deze wijk het enige stukje gras te midden van de dichte bebouwing. Als tweede optie gold het pleintje voor het Rijksarchief; daar zouden ladders en stoel weer beter passen.
Het bleef maar gisten in het creatieve brein van de kunstenaar. Nu het kort dag wordt zijn er een paar definitieve keuzes gemaakt. Op het terras van Moeskop aan de Dageraadplaats komen Nick Hullegie en Geert Gielis, projectcoördinator van EXPO 2018, tekst en uitleg geven.
STIJLBREUK
Op een gegeven moment werd duidelijk dat de Door Verstraeteplaats, voor het Rijksarchief, geen optie was. Niet om artistieke redenen, maar omdat het beeldje van Axel Wallenberg, dat daar sinds 1951
staat, tijdelijk zou moeten verdwijnen, met sokkel en al. Een dure grap. Bovendien, Monumentenzorg was er tegen.
Alle aandacht kon nu uitgaan naar het rondpunt. Voortschrijdend creatief denken voerde Nick Hullegie steeds verder weg van zijn oorspronkelijke idee, de giraffe.
Nick: “Als ik de giraffe zo wilde maken als ik het wilde, zou dat praktisch onhaalbaar zijn geweest. Aluminium kan weinig hebben en is ook relatief kostbaar. Ik had dan plaatstaal moeten gebruiken. Dat is veel zwaarder. Er moeten dan zijsteunen aan te pas komen, of een verdikking aan de onderkant om stabiliteit te verlenen. Dat vond ik niet mooi. Ik kreeg trouwens steeds minder affiniteit met die giraffe. Vergeleken met de minimalistische en conceptuele kunst die ik tot nu maakte betekent die een stijlbreuk, waarbij ik me minder thuis voel. Al is een giraffe nog zo’n aaibaar dier. “
Geert Gielis: “Wist je dat we in Antwerpen al een stalen giraffe hebben staan, achter de Zoo? Ongeveer hetzelfde formaat, de uitvoering is eerder rudimentair. En ook aan de zijkant van de Zoo vind je stenen giraffeprofielen. Dat heeft meegewogen bij de keuze voor de andere optie.”
RONDPUNT
Nick Hullegie: “Bij nader inzien was het rondpunt een mooiere plaats voor de ladders en stoel. Als je op zo’n rondpunt rijdt is er telkens een nieuw moment van afslaan. Ik associeer dat met de overgangen in de sculptuur. “ Onze fotograaf stelt voor om ter plekke een paar sprekende foto’s te maken voor de Gazet. We wandelen erheen door de Stierstraat. Nick poseert met enige tegenzin, maar toch. Hij vertelt dat het object een meter of vijf hoog wordt, ongeveer zo hoog als de sierkers die daar staat. Het gaat rusten op een betonnen met gras bedekte bodemplaat. Volgens Nick zal het, witgeschilderd, een mooi contrast vormen met de boom, in alle jaargetijden weer op een andere manier.
Ik vraag me af of het object niet al te onweerstaanbaar zal uitnodigen om het als klimtuig te gebruiken, als een soort dependance van het speeltuintje op de Dageraadplaats. Is dat niet riskant? Nick tilt daar niet aan. De constructie wordt robuust genoeg. Technici meten alles goed door. Bovendien zie je in speeltuinen wel hogere toestellen, soms twee keer zo hoog.
Minimaal een jaar blijft het object op deze
plek staan. Daarna volgt een evaluatie om te zien of de wijk er nog steeds gelukkig is mee is. Geert Gielis: “ We zeggen dus niet: het staat er voor de eeuwigheid. Wat onverlet laat dat de constructie stevig moet zijn. Het is hier nu eenmaal publieke ruimte.”
ONTHULLING
De kunstwerken voor de verschillende wijken zijn gerealiseerd in het kader van EXPO 2018. Na achtereenvolgens HaringrodeGroenkwartier, Klein Antwerpen/Harmonie en Markgrave zal Zurenborg als op één na laatste zijn kunstwerk in ontvangst nemen. Daarna sluit Brederode de rij. Zondag 9 september om 15.00 wordt de sculptuur onthuld. Dit zal gepaard gaan met een vernissage: een gezellig samenzijn voor deze gelegenheid, met een drankje en muziek. Alle bewoners mogen een officiële uitnodiging verwachten. Het kunstwerk wordt kort tevoren geplaatst want het moet toch een beetje een verrassing blijven. Ten slotte een tip: Iedereen kan gratis de Antwerp Museum App downloaden met daarin een tour met handige informatie over de deelnemende kunstenaars en hun werk.
De spreuk ‘stadslucht maakt vrij’ is afkomstig uit de middeleeuwen toen de steden hun zelfstandigheid ten aanzien van de monarchen e.d.m. afkochten. Wie een tijd in de stad had gewoond kon niet meer als horige worden opgeëist door een heer. Vandaag maakt de ontvoogde stad dat zijn bewoners vrij en zelfstandige kunnen beslissen over hun doen en laten in de mate dat de stadsmens de rechten van zijn medeburgers respecteert. Door die vrijheid groeit de stad boven zichzelf uit. De stad wordt dan een plaats waar mensen zich ten volle kunnen ontplooien, die hen kansen biedt, die hen helpt zich te ontvoogden in al hun diversiteit. Economische, culturele, sociale en politieke diversiteit en meer-gelaagdheid vormen de rijkdom van Antwerpen en nog meer van Zurenborg. Want het moet gezegd op Zurenborg wonen is nog steeds goed wonen. Er zijn slechtere plaatsen in de wereld en in ’t stad op te wonen. Jammer maar helaas er zijn zaken die dit goede leven bedreigen. Die stadslucht die vrij maakt, moet in eerste instantie zuiver zijn. En daar wringt een schoentje. De overkapping van de ring zoals die nu voorzien is door het stadsbestuur laat een gat achter Berchem-station. Het gevolg zal zijn dat de uitlaatgassen van verder weg nu ook daar naar buiten zullen komen en de luchtkwaliteit boven
Zurenborg aardig achteruit zal laten gaan. Het meetstation aan de Plantin en Moretuslei gaat nu al elke spits in het rood en het valt te vrezen dat dit in plaats van af te nemen zal toenemen. Wij willen dat de ring volledig overkapt wordt en niet een kaas met gaten wordt.
Zurenborg is door de jaren heen een uitgangsbuurt geworden. Het stadsbestuur heeft de Dageraadplaats van het label evenementenplaats voorzien. Horeca zaken kunnen zich bij gebrek aan Ruimtelijk UitrustingPlan (RUP) overal vestigen. Lawaai overlast, bloembakken die sneuvelen, auto’s die ‘ondergekost’ worden, zwerfvuil is voor velen onder ons geregelde kost. We moeten niet aan het ‘not in my backyard’ fobie gaan lijden, maar het zou goed zijn moest er een beter evenwicht gevonden worden tussen wonen en uitgaan in Zurenborg. Mits de nodige afspraken valt er goed te leven met de horeca die er nu is. Meer hoeft er niet te komen en zeker niet overal.
De horeca brengt ook de nodige parkeerproblemen met zich. Terwijl ’s avonds de parking aan Berchem-station zo goed als leeg staat vinden Zurenborgenaren na 19u amper nog een plaats om te parkeren. We zouden moeten durven nadenken om parkeerplaatsen te voorzien die enkel door de buurtbewoners kunnen gebruikt worden (zgn. buurtbewonersparkeerplaatsen).
Dit zal vermoedelijk nog meer nodig zijn als het Post-X-complex volledig operationeel zal zijn. Wie (samen met z’n kinderen) geregeld de fiets neemt in Zurenborg zal het niet vreemd klinken. Sluipverkeer en wijkbezoekers die zich niet aan de wegcode houden (zone 30! en minstens 1 meter vrij laten naast de fietser als je met de auto wil voorbij steken). Het zal wachten op Godot worden als we dit willen oplossen via het heraanleggen van de straten in
Zurenborg. Daarom pleiten we om zo maximaal als mogelijk fietsstraten in Zurenborg te voorzien (waar auto’s fietser niet mogen voorbij steken) en controle op het naleven van de verkeerscode. Als dit in steden als Gent kan, waarom dan niet in Antwerpen. De zone 30 wordt zo afgedwongen en het sluipverkeer verminderd wegens weinig of geen tijdswinst. Het openbaar vervoer op Zurenborg wordt verwaarloosd. Tram 11 rijdt nog maar heeft een beperkte frequentie, stop te vroeg ’s nachts en is steeds te laat. Het heraanleggen van het kruispunt met de provinciestraat zal weinig soelaas brengen zolang andere knelpunten (bv. de noodzakelijke verwijdering van enkele parkeerplaatsen in de Ommeganckstraat die de tram steeds ophouden) niet opgelost worden. Mensen met een beperking , moeders en vaders met een kinderwagen raken niet op tram 11. Op vele plaatsen moet je wachten in regen en wind zonder tramhokje. De onderschatte bus 21 die de ziekenhuizen en het kinderziekenhuis aandoet moet een betere service en dienstverlening krijgen.
Zurenborg heeft iets met cultuur. De Vlaamse, Belgische en zelfs de wereldtop is hier woonachtig (geweest): fotografie, schrijven, dichten, schilderen, dansen, architectuur, stedenbouw, … In een wereld waar we steeds met meer bij elkaar wonen, waar cultuur het geregeld moet afleggen tegen economie zou het goed zijn, moesten we ruimte creëren om jong, aanstormend geweld de kans te geven zich te ontwikkelen. Waarom zouden we op Zurenborg geen kunstenaars-ruimte maken waar jongeren kunnen repeteren, een atelier kunnen hebben, genieten van de voorzetten die gegeven worden door gereputeerde beoefenaars in hun discipline. Waar creatieve cursussen, workshops en master classes worden gegeven. Is het een idee dat de stad een (gedeelte) van de leegstaande fabriek in de Lange Leemstraat (Confiserie Roodthooft - Mokantine) hiertoe verwerft en in beheer van een op te zetten kunstenaarscollectief geeft? Samenwerken met CC. Berchem, De Studio, … ligt voor de hand.
De permanente geluidsoverlast van de autostrade, de Plantin & Moretuslei, de bussen, de uitgaanders, de commerciële evenementen op het plein, … het wordt voor vele mensen geregeld te veel. We stellen dan ook voor om op Zurenborg een stilteplaats te creëren: een plaats gedeeltelijk in openlucht die publiek toegankelijk is voor iedereen die gewoon wat stilte wil en aangenaam wil zitten of wandelen. Dit impliceert voor alle duidelijkheid: de stelplaats moet nu echt wel gesloten worden – geen uitvluchten meer! Geen gezeik, wij willen de stelplaats kwijt!!
Bakkerij Gybels, Dageraadplaats 9
Open elke dag vanaf 6u30 tot 17 u
Woensdag: tot 15 u • Vrijdag: tot 14 u
Zaterdag: gesloten • Zondag : tot 13 u
Bestellingen : 03-235 53 21
Koen Kennis, Antwerps schepen bevoegd voor Mobiliteit, Financiën, Toerisme, Middenstand en binnengemeentelijke decentralisatie; 4de plaats gemeenteraad, N-VA stad Antwerpen:
“Zurenborg is een bruisende wijk waar mensen van verschillende achtergronden goed met elkaar samenleven. Hier voel ik me thuis. Ik doorkruis mijn wijk regelmatig op de fiets, een ideale manier om te voelen wat er leeft onder de Zurenborgenaars. Deze bestuursperiode werken we met N-VA hard aan de fietsveiligheid en de bereikbaarheid van onze wijk. We stimuleren bewoners om hun vervoersmiddelen zoveel mogelijk inpandig te stallen door het voorzien van onder meer buurtparkings en buurtfietsenstallingen. Zo verminderen we de parkeerdruk op straat en blijft er meer ruimte voor groen of speelruimte. Vandaag ligt er een principieel akkoord met Delhaize op tafel voor uitbreiding van de buurtparking op de Plantin en Moretuslei. Naast de bestaande deeltijdse autostaanplaatsen, zorgen we er voor dat er 40 nieuwe autostaanplaatsen bijkomen die 24 uur op 24 beschikbaar zijn voor buurtbewoners. Half september starten we ook met de werken aan de buurtfietsenstalling in de Wolfstraat. De 64 inpandige plaatsen zijn momenteel allemaal verhuurd aan Zurenborgenaars die thuis geen garage of berging hebben waar ze hun fiets kunnen stallen. Met deze uitbreidingswerken creëert N-VA 106 bijkomende plaatsen en in totaal dus 170 inpandige fietsplaatsen voor de Zurenborgwijk. Dit biedt bewoners de mogelijkheid hun fietsen makkelijk, goedkoop en veilig inpandig te stallen. Gedaan dus met fietsen in de gang of tegen de gevel te plaatsen waar ze de doorgang kunnen belemmeren!
Maar we doen heel wat meer voor onze wijk met N-VA. Onlangs keurden we, samen met Agentschap Wegen en Verkeer, de definitieve plannen goed om het comfort en de veiligheid voor fietsers en voetgangers op de Plantin en Moretuslei – een belangrijke invalsweg naar het centrum van de stad - te verhogen. N-VA heeft volop geijverd voor een prefinanciering van deze werken. Hierdoor kan de herinrichting al starten in de loop van 2019, een aantal jaren vroeger dan voorzien in de planning van AWV. In de goedgekeurde plannen zitten heel wat verbeteringen voor de zwakke weggebruikers. Over het volledige traject en aan beide zijden worden de fiets- en voetpaden minimaal 1,80 meter breed, de kruispunten worden compacter, overzichtelijker en veiliger ingericht, en de middenbermen krijgen meer groen. Ook het kruispunt van de Singel met de Plantin en Moretuslei – vandaag een onoverzichtelijk en gevaarlijk punt voor fietsers – wordt mee aangepakt en ingericht voor alle gebruikers. We zijn ons er van bewust dat de huidige stelplaats van De Lijn ter hoogte van de Draakplaats heel wat ongemakken veroorzaakt in onze woonwijk. Daarom heeft N-VA er voor gezorgd dat de verlenging van de milieuvergunning van De Lijn beperkt werd in de tijd, waardoor de vervoersmaatschappij eindelijk op zoek is gegaan naar een nieuwe locatie. We willen immers dat Zurenborg een leefbare wijk blijft.”
Sushi • Grill • Wok Alle dagen open van 11:00-14:30 en 17:00-23
Dageraadplaats 28 2018 Antwerpen Info@kabukisushi.be www.kabukisushi.be
Tel. 03 663 8200
Kristof Luypaert, 25ste plaats districtsraad, N-VA district Antwerpen en kersvers Zurenborgenaar:
“Sinds eind vorig jaar verhuisden we naar Zurenborg, één van de prachtigste wijken van Antwerpen. Je vindt hier een uitgebreid en divers aanbod aan lokale handelaars en gezellige restaurantjes. Aan de Dageraadplaats is het goed toeven voor gezinnen met jonge kinderen met een speeltuin vlakbij de terrasjes en in een autovrije omgeving. Kortom Zurenborg is een zeer aantrekkelijke wijk om te wonen.
Als papa van twee kindjes (Eva 5, Alexander 2) ben ik ook bijzonder gecharmeerd door de kinderopvangtoelage die sinds 2014 ingevoerd werd door schepen Nabilla Ait Daoud. Voor heel wat tweeverdieners betekent dit dat, wie op een wachtlijst van de stedelijke kinderopvang terechtkwam en om financiële redenen niet bij de zelfstandige kinderopvang terecht kon nu zowel een geschikte als betaalbare opvangplek voor zijn kind vindt.
Als ex-politiecommissaris ben ik erg begaan om de veiligheid in onze wijk en ligt ook het garanderen van de leefbaarheid en de mobiliteit in onze wijk mij erg nauw aan het hart. Schepen Koen Kennis nam op dit vlak wil al heel wat maatregelen, graag voeg ik nog toe dat de stad ook intelligent investeerde in de stimulering van en de samenwerking met diverse (private) deelsystemen van mobiliteit.
Het Velo-systeem werd uitgebreid tot in de districten waardoor wachtlijsten werden weggewerkt en je de wagen dus ook wat vaker kan laten staan. Dankzij een financiële tussenkomst van de stad en de Vlaamse Regering is de huurprijs per dag van een Blue-bike (aan Antwerpen Centraal en Berchem station) tot midden 2019 gereduceerd van 3,15€ tot 1,15€. Op die manier worden pendelaars en bezoekers die naar Antwerpen komen aangemoedigd de wagen te laten staan. Ook met de komst van Cloudbike, Mobit en Swapfiets die je vaak in onze wijk ziet, vermindert het aantal verplaatsingen met de wagen. En tenslotte, dat tegen eind 2018 meer dan 95% van de straten in district Antwerpen zone 30 zullen, zijn is een pluim voor N-VA.
Het cliché gaat dat je pas een echte Zurenborgenaar bent als je een bakfiets hebt, maar zelf ben ik vooral een grote fan van Scooty. Via een app op je smartphone kan je een deelscooter in je buurt vinden en voor 25 eurocent per minuut verplaats je je vlot langs de files en vind je makkelijk een parkeerplaats dicht bij je bestemming. De elektrische scooters hoeven ook niet naar een vaste standplaats te worden gebracht en dragen zo bij tot een duurzame mobiliteit in de stad.”
Plantin en Moretuslei 92 2018 Antwerpen T. 03 233 66 80 info@apotheekplantijn.be
Stijn De Vos, kandidaat
PVDA District Antwerpen voor de districtsraadsverkiezingen van 14 oktober, plaats 25
Ik ben 33 jaar en werk als coördinator bij de groepspraktijk van Geneeskunde voor het Volk in Hoboken. Ik kom tijdens de volgende verkiezingen op voor de Partij van de Arbeid (PVDA) voor het district Antwerpen. Dit doe ik om de PVDA te versterken. PVDA is voor mij een partij die principes uitdraagt waar ik zelf volledig achter kan staan. Deze principes vind ik ook terug in de manier van werken in onze praktijken van Geneeskunde voor het Volk: zonder geld naar je huisarts kunnen gaan, waarbij we ook verder kijken dan de mens als “zieke” en waar we wetenschappelijk werken. Bij ons geen bezoekjes van farmaceutische bedrijven maar analyses van wetenschappelijke publicaties. Eén van onze campagnepunten is dan ook “Geef elke wijk een sociale groepspraktijk”. We ijveren bij Geneeskunde voor het Volk ook voor eerlijkere prijzen voor medicatie en vragen onze patiënten om met ons mee te doen als we hiervoor een actie organiseren. Dit laatste is een belangrijk element: PVDA is een partij die in de eerste plaats actieve leden wil, geïnformeerde mensen die met ons opkomen voor hun rechten en zich inzetten om onze maatschappij te verbeteren en niet enkel om de zoveel jaar een stem te geven waarmee te kous af is. Het zijn zeker niet enkel de grote thema’s, zoals de strijd om onze sociale verworvenheden te behouden en te verbeteren of de strijd tegen armoede en voor betaalbaar wonen, één van de speerpunten van onze campagne. Mensen hebben lokale wensen of problemen en heel vaak zetten mensen zich daar ook voor in. Voorbeelden daarvan in onze buurt zijn deze krant zelf of Filet Divers, de sociale kruidenier die inzet op empowerment. De speerpunten van ons programma hebben we ook niet zomaar opgesteld; deze komen uit een bevraging die vrijwilligers van de PVDA bij 9000 Antwerpenaren hebben afgenomen. Ook dit toont onze manier van werken. Hieruit kwam armoede als de voornaamste zorg van de Antwerpenaar. Het zijn voornamelijk sociale en ecologische thema’s die naar voor kwamen, wat ons sterkt in onze overtuiging om hiervoor te gaan. Je kan ons stadsprogramma per thema bekijken op de website antwerpen.pvda.be. Ik woon nu sinds anderhalf jaar met mijn vriendin in Zurenborg. Ik kwam vroeger ook al vaak in deze mooie wijk, voornamelijk om op een terras op de Dageraadplaats te gaan zitten en iets lekker te eten of te drinken. Ik ervaar Zurenborg als een rustige wijk met een paar bruisende pleintjes. De rust die je vaak kan vinden in de straten van Zurenborg is echter snel weg als je een paar meter verder stapt: Zurenborg zit gekneld tussen de Plantin en Moretuslei, de Singel en de spoorlijn. Samen met het populaire plein zorgt dit ook voor heel wat parkeeroverlast. Veel lawaai ook en slechte lucht. PVDA zet zich dan ook volledig achter het Ringlandproject met volledige overkapping. Dit zou onze wijk ontsluiten en gezonder maken. Ik ben benieuwd wat de geplande heraanleg van de fiets- en voetpaden van de Plantin en Moretuslei met
zich zal brengen. Ik hoop op meer veiligheid en een betere link met een ander mooi district: Borgerhout. Daar woonde ik vroeger en ik merk dat de Plantin en Moretuslei een echte barrière vormt tussen beide districten die allebei veel te bieden hebben. Ik zou het fantastisch vinden mocht je iets vlotter en vooral veiliger de vele kleine winkeltjes van Borgerhout kunnen bereiken die onze wijk niet heeft.
Belangrijk in ons stadsprogramma is het concept van integrale wijken. Dit betekent dat iedereen in zijn wijk verschillende diensten en faciliteiten moet kunnen vinden die een wijk leefbaar maken en die het sociale weefsel versterken. Verschillende zaken zijn reeds aanwezig in onze buurt: veel terrasjes om af te spreken, een mooi plein met speeltuin en sportruimte, enkele scholen en een jeugdvereniging, een tramverbinding naar het centrum, enz. Buren organiseren ook zelf gezellige straatfeesten. Andere zijn dan weer minder te vinden. Groot tekort vind ik het ontbreken van groen. Je kan moeilijk verwachten een bos te vinden in een relatief kleine wijk, maar het is zoeken naar enkele bomen. Ook hier zou de overkapping een oplossing kunnen brengen. Het ontbreekt ook wel aan middenstand, naast horeca. Een bankautomaat zou ook niet misstaan ergens tussen de Draakplaats en de Dageraadplaats. Een voorstel van PVDA dat me erg aanspreekt in het kader van integrale wijken is dat van een wijkhuis. Een plaats waar iedereen laagdrempelig terecht kan volgens het principe “koffie en papieren”. Ik hoop dat ik wat interesse heb kunnen opwekken voor ons project. Ga voornamelijk zelf eens uitzoeken of PVDA je aanspreekt en doe mee of steun ons op je eigen manier.
Een prangend probleem voor Zurenborg is ook een probleem voor de rest van de stad: de luchtkwaliteit. Het curieuzeneuzen-onderzoek van Ringland toont aan dat in veel straten van Zurenborg de luchtkwaliteit flirt met de gezondheidsnorm. In anderen gaat hij er losjes over (in de Wolfstraat is de luchtkwaliteit even ongezond als in Peking). Wonende in de nabijheid van de ring hebben we een hogere kans op longkanker, hartproblemen, kinderastma,...
Veel Zurenborgers stropen mee de mouwen op en planten volop geveltuinen, zetten planten voor de huizen, laten groenslingers hangen, deelauto’s zitten in de lift en de fietsenrekken staan bomvol. Dit geeft hoop. We willen het probleem samen aanpakken, nu nog een stadsbestuur dat hierin volgt.
Ondanks deze inspanningen blijft het fijnstof en de stikstofdioxide veel te hoog. Waar pak je het probleem dan aan? De hoogte van fijnstof en stikstofdioxide per straat is evenredig met het auto-en busverkeer dat er doorloopt. Onze wijk heeft, net als de rest Antwerpen, nood aan een geïntegreerd mobiliteitsplan.
Op stedelijk niveau pleit Groen voor een circulatieplan, (dat ‘t doorgaand verkeer omleidt), betere fietsinfrastructuur, beter openbaar vervoer en meer plek voor voetgangers. Een circulatieplan voor Zurenborg alleen lost niet veel op. Je schuift de problemen door en als de hele stad niet mee omschakelt is, stropt alles op. Een wijkcirculatieplan dat binnen dit groter stedelijke plan past brengt wél zoden aan de dijk. Het circulatieplan van Groene schepen Watteeuw in Gent toont aan dat dit mogelijk is én een positief effect heeft op de levenskwaliteit.
Een grote winst op luchtkwaliteit vinden we ook in het eindelijk verplaatsen van de busstelplaats én het versneld aanpassen naar elektrische bussen. De bussen die door Zurenborg rijden, zijn de grootste vervuilers; je pikt de bus-assen zo uit de luchtkwaliteitskaarten.
Verder moeten we mensen die de fiets nemen verwennen met veiliger verkeer én goede fietsvoorzieningen. Zurenborg is een zone 30, maar de auto is er nog steeds koning. Meer fietsstraten waar de auto te gast is, en je kan veiliger fietsen.
Niet iedereen krijgt zijn fiets thuis weggezet, je ziet dan ook meer en meer trottoirs en fietsenrekken vol staan. Als Groen kiezen we er dan ook voor om in zoveel mogelijk straten een parkeerplek om te vormen tot een fietsenstalling.
De afgelopen legislatuur zette Groen in district Antwerpen in op een vergroening van straten. Antwerpenaren kunnen nu gemakkelijker, én met logistieke en financiële steun van het district, hun straat vergroenen. In Zurenborg
zelf hangen er nu 4 groenslingers en zien we meer en meer geveltuinen. Meer groen in de straat koelt af, brengt iets bij aan de biodiversiteit en filtert lucht. Groen wilt deze vergroening van de wijk verder doorzetten.
En last but not least: een volledige overkapping van de ring.
De Antwerpse ring is één van de grote redenen voor de matige tot slechte luchtkwaliteit in onze wijk.
Al sinds de volksbevraging rond “de Lange Wapper” wordt er gestreden voor een overkapte ring. In 2014 maakte ringland de droom concreet: een volledig overkapte ring. Technisch haalbaar én betaalbaar, onderbouwd met studies rond mobiliteit en gezondheid. De overheid en het stadsbestuur moesten volgen. In “het toekomstverbond” werkten de actiegroepen en de Vlaamse overheid aan 18 leefbaarheidsprojecten rond de Antwerpse ring. Dit zijn goede projecten en is prima werk maar een overkapping ter hoogte van onze wijk zat er niet bij.
“Dat zal nu nog wel komen” hoor ik hier en daar. De realiteit is dat er geen garanties zijn. Er zijn geen garanties dat de ring volledig overkapt wordt. Er is ook geen garantie dat het toekomstverbond in de toekomst verder gaat werken. Ook zijn er, buiten voor de 18 leefbaarheidsprojecten, geen financiële garanties voor een verdere overkapping.
Een voorstel van Groen in het Vlaams parlement om hier, over de partijen heen, engagementen op te nemen, ketste af… De strijd om de overkapping van de ring is helemaal nog niet gestreden. Zeker voor Zurenborg.
We hebben nood aan een stadsbestuur dat mee stappen wilt zetten richting propere lucht. Overal in Europa kiezen steden voluit voor levenskwaliteit. Antwerpen mag en kan niet achterblijven. Een mobiliteitsplan, het verder inzetten op vergroening, meer plek voor zwakke weggebruiker, de verplaatsing van de bus-stelplaats en de volledige overkapping van de ring. Het zou van Zurenborg een gezondere wijk maken.
Simon Verreet, 4e plaats Groen district Antwerpen
Zurenborg verdient betere mobiliteit.
Zurenborg is een heerlijke wijk om in te leven. Ze kent vele mooie plekjes. De Dageraadplaats en de Draakplaats/ Tramplaats zijn het kloppende hart. Maar het is toch wel schrijnend dat veel straten in onze leuke buurt er erbarmelijk bij liggen. De Guldenvliesstraat wordt eindelijk heraangelegd, en niks te vroeg, maar de lijst van straten die dringend aangepakt moeten worden is lang. En die straten maken het voor fietsers en voetgangers maar ook automobilisten en bussen niet evident om vlot te bewegen. Het is toch ondenkbaar dat een parel als de Cogels-Oseylei te kampen heeft met een halve autostrade in verzakte kinderkopkes. Daverende bussen, knarsende en denderende trams, te smalle voetpaden,... een plaag voor wie er woont of wie er passeert. De fietser die er zich aan waagt waant zich in Parijs-Roubaix maar dan een variant met extra hindernissen: tramsporen. Een dergelijke architecturale straat met gevels van wereld-erfgoed klasse verdient minstens een mooie en veilige ondergrond. Net zoals de bewoners van de buurt trouwens. Als toeristische trekpleister overstijgt de wijk het lokale karakter van een district als Berchem. Samen met de Stad en het Vlaams Gewest moet daarom gezocht worden naar een grondige aanpak die comfort, veiligheid en een mooie aanblik verzoent.
Ook het sluipverkeer is een bedreiging voor de leefbaarheid van een aantal straten in Zurenborg. Bij ongevallen op de ring wordt de wijk vaak gebruikt als doorsteek. En sluiprijders zijn vaak niet de meest bedaarde chauffeurs. Niet enkel politiecontroles, steekproefsgewijs, moeten de verkeersveiligheid versterken, het herbekijken van de verkeerscirculatie en het aanbrengen van snelheidsremmende infrastructuur bij de heraanleg van de straten, moeten deze problematiek aanpakken.
Mobiliteit is natuurlijk meer dan de staat van de straat. De vele fietsers in de buurt krijgen nog te weinig hun plek. De straten zijn soms smal en hoewel er eigenlijk geen plaats voor is wurmen er zich toch auto’s en fietsers door in 2 richtingen.
Parkeren is nog zo’n oud zeer. De parkeerdruk is hoog. Er is al betalend parkeren voor bezoekers, maar toch is er nog een probleem voor bewoners. Hier stellen we voor om bezoekers nog meer van de straat te krijgen en maximale mogelijkheden voor buurtparkings te ondersteunen. De ontwikkeling van Nieuw-Zurenborg biedt hier mogelijkheden. Ook voor fietsers is er nood aan plekken om hun fiets veilig te stallen. Fietsen tegen de gevels benemen immers plaats op de stoep voor voetgangers. Extra fietsbeugels en verbeteren van de kwaliteit en veiligheid van fietsparkings staan daarom hoog op de agenda voor ons.
Er is nog heel wat werk om de mobiliteitsproblemen in de wijk op te lossen: verkeersveiligheid, sluipverkeer, beter openbaar vervoer, fietspaden, betere voetpaden, ... een hele boterham. Ten slotte moeten we goed nadenken over welk vervoersmiddel waar het best op zijn plaats is. We kunnen ze immers niet allemaal door de gezellige maar smalle straten persen. Om zicht te krijgen hoe dat het best kan volstaat niet 1 al dan niet slim idee van een politicus. Daarvoor is een grondig participatie-traject nodig. Door experten, politici bewoners en handelaars samen aan tafel te zetten kunnen we de beste oplossingen voor de wijk vinden. Dit zijn enkele bedenkingen en voorstellen die we vanuit Open Vld Berchem en Antwerpen naar voor schuiven om Zurenborg een plek te laten worden waar het nog fijner toeven is... In de voorbije bestuursperiodes hebben we al een serieuze inspanning gedaan, en we weten perfect wat er nog moet gedaan worden. Meer zelfs, we gaan dat gewoon doen.
Orry Van de Wauwer, Vlaams parlementslid CD&V - Lijstduwer gemeenteraad Antwerpen - 2de lijstduwer provincieraad Antwerpen & districtsraad Antwerpen.
Een onthard Zurenborg
De basis voor het CD&V-programma voor de komende legislatuur is de ontharding van Antwerpen. Dit nemen we letterlijk. Meer groen, meer ruimte voor de fiets, minder asfalt en beton. Maar ook figuurlijk: minder hard zijn voor elkaar, door levendige en bruisende buurten waar mensen samen komen en elkaar kennen. Zoals aan de Dageraadplaats, het hart van Zurenborg. Wie uit zijn raam kijkt, beseft het: de groene ruimte in onze stad is schaars, ook in Zurenborg. Nochtans zorgen open ruimtes, natuurlijke accenten en groene plekken voor een groter geluksgevoel, verleidt het mensen om samen te komen en vermindert het de criminaliteit. Daarnaast speelt groen een cruciale rol op vlak van klimaatregeling, waterhuishouding en luchtzuivering. Een groener Antwerpen is een gezonder Antwerpen.
Als stads- en districtsbestuur (want de districten zijn bevoegd voor straat- en groenwerken en openbaar domein) leggen we onze ambitie hoog. 15% van alle verharde straten, pleinen en voetpaden vervangen we door een groene invulling. Door zinloze verharding terug te dringen, vangen we fijn stof, koelt Antwerpen af en krijgen dieren en planten weer kansen. Uiteraard doen we dit niet alleen maar geven we dit onthardingsplan vorm samen met de Antwerpenaar, en dit op wijkniveau. Bij de heraanleg van straten en pleinen betrekken we de buurt van in het begin. Een wijkoverleg organiseren waar de bevoegde schepen de besliste plannen komt voorstellen om draagvlak te zoeken, telt voor ons niet als inspraak. Willen we echte inspraak? Dan gaan we vandraagvlak naar vraagvlak. Zonder als bestuur onze verantwoordelijkheid van ons te willen afschuiven. We stellen alle voorbereidende studies vooraf transparant ter beschikking om op basis daarvan samen met de omwonenden een eisenpakket voor de ontwerpers op te stellen. De Antwerpenaar kan heus wel realistische keuzes maken voor hun eigen buurt, binnen het voorziene budget en soms technische randvoorwaarden.
Ook de stad en het district Antwerpen zelf kunnen hun steentje – of liever: grasperkje – bijdragen. Zij beschikken immers over een groot patrimonium dat kansen biedt: deze gebouwen voorzien we van groene buitenmuren en daktuinen. Waar dit kan, verbinden we publieke daken met loopbruggen en trappen, en maken we die verbonden groendaken publiek toegankelijk als dakpark. De voordelen zijn tastbaar. Door donkere daken die warmte vasthouden en de stad opwarmen te vervangen door groendaken, koelt de stad af. Daarenboven
maken groene daken onze stad mooier en reinigen ze de lucht.
Maar niet enkel het stadsbestuur kan hieraan bijdragen. Ook buurtbewoners, gezinnen en bedrijven kunnen de stad mee ontharden. Een mooi voorbeeld is hoe PAKT, aan het Groen Kwartier op de grens met Zurenborg en Haringrode, erin geslaagd is om ‘verloren’ ruimtes zoals daken in te schakelen voor stadstuinen en –boerderijen. Zij bewijzen het potentieel dat daken hebben en tonen aan wat het resultaat zou kunnen zijn van de groene dakparken die we voorstellen. Met CD&V willen wij het aanleggen van private groendaken op huizen ook verder aanmoedigen. De stad heeft hier vandaag al een stimuleringsbeleid voor. Dit willen wij uitbreiden door ook een groepsaanleg van groendaken op meerdere daken tegelijk te ondersteunen, bijvoorbeeld bij enkele aangrenzende huizen in een wijk samen. Want enkel door collectieve acties gaan we echt groene stappen vooruit zetten. De komende legislatuur zal het stadsbestuur opnieuw een aantal kansen krijgen om aan stadsontwikkeling te doen. Bij al deze sites wil ik met CD&V duidelijk keuzes maken voor meer groen, een stedelijke mobiliteit en duurzame energie. Een van die kansen is te vinden bij de oude Gasfabriek en de stelplaats van De Lijn. Dit “Nieuwe Zurenborg” moet een hefboom zijn om heel de Zurenborgwijk te renoveren tot groene straten en pleinen. Dit geeft ons de kans om te tonen wat de weg vooruit is naar een moderne, groene stad van de toekomst.
Schrijver Marc Callewaert zei ooit “Als je van de natuur houdt, blijf dan in de stad wonen”. Door groen in onze wijk te brengen, geven we deze uitspraak een extra invulling. Het Zurenborg waar we ontharden door open en groene ruimten en waar onze stad bruist.
Het is daarboven warm, ovenwarm, bloedheet eigenlijk maar de nieuwe chef van restaurant Bar Boeuf op de hoek van de Dageraadplaats en de Ramstraat gaat onverstoorbaar verder met wat hij aan het doen is: kroketten maken van kip. Het zweet druppelt van zijn hoofd, maar eerst dit afmaken en dan een babbel over dit restaurant dat de voortzetting is van het welbekende restaurant Karwij. Chef Benjamin Van Gaal (26): “ Je ziet me hier wel met kip werken maar eigenlijk zijn we een vleesrestaurant. Dat mag al duidelijk zijn met de naam en heb je op de zijkant van onze gevel al eens gekeken?” Dat hebben we niet.
(Swa COLLIER)
Het restaurant was een aantal weken dicht tot er plotsklaps binnenin beweging kwam: een jong stelletje stond met verf en borstel te zweten. Ze stelden zich voor als de nieuwe uitbaters: Cynthia Ilcken, een 25jarige Amsterdamse en de één jaar oudere chef-kok Benjamin Van Gaal uit Wilrijk. “We moeten alles zelf doen want anders komen we nooit uit de kosten.”
Een paar weken later, overal een flyer in de bussen en een restaurant dat zich opgefrist presenteert. Maar binnenin blijft de layout zo goed als behouden. De keuken bevindt zich nog steeds (noodgedwongen) een verdieping hoger, maar met een goeie inkijk op het gelijkvloers, het domein van Cynthia Ilcken. Frisse kleuren en een beperkte kaart zijn de eerste opvallende punten.
PLAKKEN
We verhuizen met de twee naar hun terras op de Dageraadplaats. Volop zomer en ze zijn al enkele dagen open. Het plezier straalt van hun gezichten. Ze draaiden goed al kon het ’s middags nog beter, maar dat wordt op rekening van de vakantie geschreven. Spraakwaterval Cynthia komt van de hotelschool en in Antwerpen terecht tijdens een stage. En in haar beste Vlaams: “ En dan blijven plakken”, gevolgd door een beetje raadselachtige glimlach richting Benjamin Van Gaal. “En volgend jaar gaan we trouwen”) Die heeft dan op diverse plaatsen gewerkt als sous-chef en als chef. Nu heeft hij het even druk met zijn telefoon, want er zijn problemen met de betaalterminal en dat kunnen ze nu missen als kiespijn.
TRADITIONEEL
Waar waren we gebleven? Hoe ze hier zijn beland? Benjamin Van Gaal: “ Na een paar jaren was ik het beu en ik wou iets van mijzelf opstarten en mijn eigen restaurant. Dat klinkt ambitieus, ik weet het als ik het mezelf zo hoor zeggen maar je moet keuzes maken. We zijn dan beginnen uitkijken naar een geschikte plek en dat was best moeilijk. Het moest ook iets zijn wat we met ons tweetjes konden runnen want anders zou het niet lukken. Het mocht dus niet te groot zijn en overzichtelijk.
Was niet makkelijk maar uiteindelijk zijn we hier terecht gekomen. Ondermeer via vrienden uit de Kreeftstraat die de wijk goed kennen en ons ook lieten weten dat een goed vleesrestaurant hier wel zou pas-
sen en lukken. We waren meteen verkocht en zijn dan aan de slag gegaan, wat uiteindelijk resulteerde in een Frans-Belgische keuken”
De kok spreekt dat laatste met ontzag uit, met respect en vertrouwen. Uit alles blijkt dat je hier geen experimenten moet verwachten, geen liflafjes op het bord maar kwaliteitsvlees. Als we vragen of hij een man is die van traditioneel voedsel en traditioneel koken houdt, knikt Cynthia in zijn plaats heftig van ‘ja’.
VLEES
Zij blikt ook even terug op de eerste dagen dat ze open waren. “Een goeie leerschool”, vat ze samen. Dan kun je de kleine foutjes her en der herstellen. Benjamin Van Gaal over het vlees: “ Dat is materiaal dat ons geleverd wordt door leveranciers waar we zelf de keuzes maken. Dat zijn leverancieers die bekend staan om hun meer dan uitstekende kwaliteit, anders begin ik er niet aan. Maar we maken bv. ook zelf de verse béarnaise. En ik zeg het met een beetje trots, maar de kipkroketten die je me daarstraks zag maken mogen er ook zijn, daar ben ik wel een beetje trots op. “
BIER
Aan de voorkant van het terras een bord met het aanbod dat regelmatig verandert, vandaar dat we er nu niet al te veel over vertellen. Maar er is steeds een degustatiemenu en er staat een gerecht entrecote met 22 euro geprijsd. En voor de liefhebbers van een alcoholische drank: ze hebben hier bier van ’t vat (Tripel, bolleke) en uiteraard ook wijnen die zich in de categorie ‘redelijk geprijsd’ bevinden. Een laatste blik op het terras: twee grote parasols en een rij sympathieke cactussen en kleine vetplantjes. Cynthia knikt enthousiast als ik vraag of dit haar idee is.
ONTWERP OK, maar we waren bijna de zijgevel vergeten. En wat blijkt? Daar prijkt een vervaarlijk uitziende runderkop met flinke horens en een hele voorkant die bedekt is met wilde haren. “ We hebben een grafisch ontwerper gevraagd om een logo te ontwerpen en uit de vijf voorstellen hebben we dit gekozen. Bar Boeuf en een runderkop, het klopt. En nog dit, als je de naam op zijn Antwerps uitspreekt kan het ook klinken als “Boef” en wat boefen wil zeggen dat weten we allemaal. “
Bar Boeuf • Dageraadplaats 20 • 2018 Antwerpen +O3-689 45 52 Maandag, woendag, donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag. Open vanaf 12 uur tot drie uur Van zes tot 10 uur • Dinsdag gesloten www.barboeuf.be
Een week later. Nog altijd even tropisch en dus ’s avonds op naar het plein voor een etentje met twee op een koel terras. Naar Bar Boeuf. Al bijna vol maar is het een op- en afgaan aan de tafeltjes. We gaan voor het vlees. (SC)
Het menu telt vier voorgerechten (van 14 tot 19 euro) en de hoofdgerechten zijn onderverdeeld in twee hoofdstukken: de klassiekers stoofvlees (19 euro), vol au vent (20 euro) en steak tartaar (15,5 en 21,5 euro) . Sla, frieten of kroketten mayo inbegrepen. Verder een Black steak Aberdeen Angus (24,5), Holstein entrecote (28), Belgisch witblauw (26 ), en verrassing paardenfilet (29) en het duurste: gerijpte Rubia Gallega ribeye en dat is dan 38 euro. Beperkte keuze, maar dan is de kans dat alles vers is ook veel groter natuurlijk.
VERLEIDELIJK
Ik ga dan maar voor de steak tartaar met een bolleke (3,5 euro)en de vrouw houdt het bij sprankelend water van 50 cl en dat kost 4,8 euro. Plus de entrecote. Gastvrouw Cynthia verwittigt ons dat het effe kan duren want het terras oogt zo goed als vol nu. Maar binnen de aanvaardbare limiet komt de bestelling op tafel. Mooie borden (geen ordinair wit) en de frieten voor twee in één kommetje. Ook de sla voor twee zit in één kommetje en al snel blijkt dat de inhoud best wat ruimer had gemogen. De tartaar dan: lekker vlees met de hand gesneden en bij navraag zitten er kappertjes in plus olijf-
olie, pikante mosterd, ketchup, Worchestersaus, ajuin, augurk en uiteraard peper en zout. Geen rauw ei op de top (“mag niet meer”). De frieten zijn goed doorbakken en droog langs de buitenkant. De steak ziet er verleidelijk uit en dat blijkt navraag bij de overkant van de tafel ook nog te kloppen ook.
CONCLUSIE
We willen graag afronden met een koffie (2,90 euro) en krijgen er behalve een koekje ook een suikerpotje met verpakte suikertjes van La Perruche bij. Mooi. Na enig nadenken of er nog wel een gaatje te vullen valt gaan we toch nog voor een klassieker onder de drie klassieke aangeboden desserts: een crème brulée (8,5) Erg lekker, maar mocht iets warmer zijn naar mijn gevoel al kwam het deze keer perfect uit bij een temperatuur die nog steeds boven de 25 graden hangt. De rekening dan: die klopt af op 84,10 euro, alles inbegrepen. Niet echt goedkoop (voor echt goedkoop zijn er andere eettenten op het plein) maar dat is een faire prijs voor een klassieke, degelijke, smakelijke maaltijd zonder al te veel franjes. Zoals aangekondigd en verwacht: een kwaliteitsvolle verrijking voor het ‘pleinaanbod’. En nu volhouden.
LOGO
En ook nog dit : het logo op de gevel is niet meer te zien. Kinderen een schrik gepakt? Een actie van anti-vleeseters? Cynthia kijkt eens ongelukkig naar de bevestigingsnoppen op de gevel. “Het is al twee keren naar beneden gekomen en we weten niet hoe het komt. Er is geen stormweer of niets geweest, we hebben geen weet van vandalen want het hangt tamelijk hoog en nu gaan ze het nog een derde en laatste keer proberen te bevestigen. Als het dan niet blijft hangen kappen we er definitief mee.”
Bar Boeuf is een kwaliteitsvolle verrijking voor
Vrijdag 6 oktober werd op het kantoor van de firma Reil in het Nederlandse Heerden een contract getekend voor de levering van een Barokorgel in de Norbertuskerk. Vijftien jaar was daar naar toegewerkt door het kerkbestuur en organist Emmanuel van Kerckhoven. In het atelier van de orgelbouwer kon de bouw een aanvang nemen. Nu nadert dan het historische moment dat het orgel naar Antwerpen komt om te worden geïnstalleerd en speelklaar gemaakt. Dit zal goeddeels in september zijn beslag krijgen. En blijft 21 oktober de dag dat het kunststuk aan het grote publiek zal worden getoond en bespeeld.
Wat wij straks mogen bewonderen, naast het vertrouwde orgel, is een Noord-Nederlands/Noord-Duits Barokorgel, voorzien van moderne technische toepassingen, dat exact zal klinken als in de tijd van Johan Sebastian Bach, zo ongeveer de eerste helft van de achttiende eeuw.
ATELIER
In juni stond het orgel volledig opgesteld in het atelier in het Nederlandse Heerde. De schilder bracht de eerste grondlaag aan. Voor het gehele schilderwerk is een gespecialiseerde firma ingeschakeld: De Jongh uit het Nederlandse Waardenburg.
In het atelier moet nog een en ander gebeuren. Zoals de voorintonatie: een eerste onderlinge afstemming van de klank van de orgelpijpen, qua sterkte en klankkleur. Daarnaast het controleren van de mechanische onderdelen en het gieten van de klankbekers voor de bazuin. Tot slot wordt het transport naar Antwerpen voorbereid.
KERK
Directeur Hans Reil: “Het orgel wordt weer geheel gedemonteerd om met een vrachtwagen vervoerd te kunnen worden. Dat gebeurt deels in speciale kisten onder andere ook met voldoende ondersteuning voor de metalen pijpen.” Volgens de planning wordt de vrachtwagen 31 augustus geladen. Na het weekend, op 3 september om circa 10.00, kunnen we de vrachtwagen in Antwerpen verwachten. Het orgel krijgt een plaats in het noordertransept van de kerk, vooraan links. Zo’n twee weken zijn nodig voor de technische montage. De schilder
brengt de deklaag aan, in de kleur mahonie-imitatie. Nu bestaan daarvan meerdere schakeringen. Over de definitieve tint is nog geen beslissing genomen.
Hans Reil: ‘De schilder heeft recent samen met Emmanuel en de commissie in Antwerpen ter plaatse nog eens gekeken. Naar ik heb begrepen kunnen ze een goede aansluiting vinden met kleuren in de kerknaar mijn smaak een belangrijk gegeven.”
Specialist Jan Koelewijn van de firma Reil komt het orgel intoneren en afstemmen op het klimaat en de akoestiek in de kerkruimte. Bij de stemming is stilte dringend gewenst. De kerk zal dan ook niet toegankelijk zijn.
TEVREDEN
Hans Reil is meer dan tevreden over het verloop van het werk. “We zijn bijzonder enthousiast! Gedurende het proces konden overleg en beslissingen plaatsvinden om het werk optimaal uit te kunnen voeren. Dit om zo een prachtresultaat voor deze bijzonder fraaie kerk te kunnen bereiken. Uitgesproken mee- of tegenvallers waren er niet. We hadden met elkaar het plan al heel gedetailleerd voorbereid en uitgewerkt.”
Enthousiast was ook Herman van Rompuy, voormalig voorzitter van de Europese Raad en lid van het aanbevelingscomité, die het bestuur van de Vzw met een bezoek vereerde. Hij was onder de indruk was van wat er te gebeuren staat.
PERSPECTIEVEN
Emmanuel Van Kerckhoven noemt het
nieuwe orgel in de vorige Gazet de perfecte aanvulling op het bestaande. “Het is de bedoeling dat beide instrumenten naast en met elkaar gaan worden ingezet. Het huidige Loret Stevensorgel is een Romantisch orgel, heel geschikt voor symfonische muziek. Het instrument dat gaat komen wordt heel speciaal gebouwd om meerstemmige Barokmuziek te vertolken, waarbij elke stem helder gehoord kan worden. Met de twee instrumenten samen kunnen we dus meer dan vier eeuwen muziek brengen op een heel authentieke manier. Het is ook het eerste grote concertorgel in Vlaanderen dat transponeerbaar zal zijn.”
Dat wil zeggen: voorzien van een zogenaamd transpositieklavier dat kan overschakelen van de hedendaagse naar de barokke stemming, een halve toon lager. Het orgel verruimt de mogelijkheid om op diverse manieren te gaan musiceren: instrumentaal, vocaal, solistisch, met kleine ensembles of grote orkesten. Van het Barokorgel zal daarnaast voor opleidingsdoelen gebruik worden gemaakt door de conservatoria van Antwerpen en Tilburg en muziekscholen in de regio.
Maar wanneer mogen wij Zurenborgers nu eindelijk van het lang verbeide Barokorgel genieten? Ons geduld wordt nog een paar maandjes op de proef gesteld. De eerste presentatie voor het grote publiek vindt plaats op 21 oktober. Reserveer die datum, want we gaan genieten van een schitterend dagprogramma, waarbij ook aan de kleintjes is gedacht.
Het nieuwe orgel staat al zo goed als vertrekkens-klaar in Nederland
KINDEREN KUNNEN
ZELF ORGEL BOUWEN
Op 21 oktober wordt het nieuwe Barokorgel in de Sint Norbertuskerk gepresenteerd aan het grote publiek. En dat zal niet onopgemerkt blijven. Het programma:
- De dag start om 11u met de Bachcantatedienst “Wir danken dir, Gott, wir danken dir”, BWV 29, waarin het nieuwe orgel een prominente solopartij heeft.
- Om 14u volgt het presentatieconcert met The Antwerp Baroque Orchestra, Het Groot Akkoord en Emmanuel Van Kerckhoven aan het orgel.
- Vanaf 15u kunnen kinderen zelf een echt orgel bouwen met Doe-orgelkids. Ondertussen zijn er doorlopend orgeldemonstraties.
- De dag eindigt om 17u met tangomuziek door Aart Bergwerff op het romantische Loret Stevensorgel. Deze eerste presentatie vindt plaats in het kader van het stadsfestival ‘Antwerpen Barok. Rubens inspireert’. De officiële inspeling volgt pas later in 2019.
Zurenborg helpt mee!
De werken vorderen nu dus in een snel tempo. Wie kan financieel nog een steentje bijdragen om dit project helemaal te realiseren? Adopteer een orgelpijp of graveer je naam voor eeuwig in de laatste beschikbare toren. Als particulier, als bedrijf of als Zurenborgse straat?! Vanaf 500 euro wordt jouw (straat) naam mee opgenomen.
Elke bijdrage is welkom op de projectrekening BE10 0000 0000 0404 van de Koning Boudewijnstichting met vermelding ***128/2936/00032*** (gestructureerde melding). Met een bijdrage vanaf 40 euro heb je recht op een belastingvermindering van 45%. Deed je vorig jaar al een duit in het zakje? Met een nieuwe bijdrage vanaf 40 euro, heb je ook dit jaar recht op een fiscaal attest! Meer info: www.barokorgelsintnorbertuskerk.be of info@barokorgelsintnorbertuskerk.be. Ook op Facebook en Instagram.
Volgende maand verschijnt het eerste kookboek van Katlijn Mannaerts. (Veel mensen kennen haar vooral als kok bij De Overvloed en Overzicht.)
Deze duizendpoot uit de Kreeftstraat is niet alleen chef-kok en schrijver van een nieuw kookboek, maar ook herborist en natuurgids. In het nieuwe boek heeft Mannaerts twee van haar passies samengebracht: de liefde voor het koken en de liefde voor de natuur. Het resultaat heet ‘De natuur op je bord’ en ligt vanaf half september in de boekhandel. (Ad MOESKOPS)
Het nieuwe boek bevat tachtig recepten met veel voorkomende wilde planten. De gerechten zijn gerangschikt per seizoen en voorzien van mooie foto’s. Hiermee beantwoordt Mannaerts aan een steeds groter wordende vraag. De mensen van vandaag willen weten wat ze eten en graag dichter bij de natuur staan. En dat kan met dit kookboek want de ingrediënten voor de recepten kun je gewoon zelf in de natuur vinden en plukken.
WILDPLUKKEN
In de inleiding vertelt Mannaerts bovendien waar je rekening mee moet houden als je gaat wildplukken want niet alles is toegestaan. In een natuurgebied mag je bijvoorbeeld niet plukken. Daarnaast verschilt de wetgeving omtrent wildplukken per land. “Maar niemand zal bezwaar maken tegen het plukken van een brandnetel of een paardenbloem. En die twee planten kun je bijvoorbeeld perfect verwerken in een gerecht. Bovendien zie je bij de groenteboer ook steeds meer producten liggen die je vroeger alleen in het wild tegenkwam, zoals daslook bijvoorbeeld.”
Mannaerts gaat in haar boek wel een beetje verder dan de gekende brandnetelsoep of kamillethee. Wat dacht je bijvoorbeeld van gevulde muntwafeltjes met weegbree en paardenbloemconfituur of pompoentartelletjes van eikelmeel of gevulde akkerwinde met kamille of hazelnoot latte en zeewiercrackers. In het boek 'De natuur op je bord' staan dus zowel basale recepten als ook culinaire hoogstandjes. Maar wel allemaal op basis van wilde planten. Bovendien be-
vat het boek ook tips en weetjes omtrent over hoe je de ingrediënten kunt bewaren en verwerken.
MOEDER
Katlijn Mannaerts komt oorspronkelijk uit Hove, maar woont al enkele decennia in Zurenborg. Als kind was ze al zot van de natuur en de planten. Ze verzamelde als kind in Hove al plantjes die ze in een boek plakte. Elke grote of kleine vakantie ging ze naar de Ardennen waar haar ouders een huisje hadden en dan trok ze als klein meisje de natuur in. Zo kwam ze al jong in contact met de verscheidenheid van bloemen en planten. Ze zag elke dag hoe haar moeder planten uit de grote hof haalde of uit het natuurgebied dat tegen de ouderlijke woning lag. En als meisje stond ze er steeds op te zien hoe haar moeder daarvan iedere keer iets lekkers maakte. “De liefde voor de natuur en het koken komt echt wel van mijn moeder.”
STIMULANS
Twee jaar geleden maakte Katlijn Mannaerts een grote reis en toen ze weer thuis was, ging ze veel fietsen. Onderweg plukte ze van alles. Thuis in de Kreeftstraat maakte ze hiermee dan bijvoorbeeld een mooi slaatje en maakte er meteen een foto van. En om te lachen zei ze tegen haar partner: “Misschien moet ik er eens iets mee doen.” Maar daar bleef het voorlopig bij. Tot ze een poosje later op haar jaarlijkse weekend vertrok met enkele collega-herboristen. Zij maakte daar ter plekke gerechten van allerlei planten die ze onderweg tegenkwamen. Iedereen was verbaasd over wat er uitein-
delijk op tafel stond. En alle aanwezigen overtuigden Mannaerts om haar kennis en ideeën niet voor zichzelf te houden maar te delen. Dit was de stimulans die ze nodig had. Vanaf dat moment ging het snel. “Ik ging elke dag planten plukken, gerechten maken, recepten schrijven en foto’s maken. Korte tijd later had ik een kookboek. Maar ja, daar stopte het weer.”
VERLEGEN “Een tijdje daarna ging ik met een vriendin naar een boekvoorstelling in Herkenrode in Limburg. Mijn vriendin zei: “Kijk, daar is die uitgeefster van het boek. Trek je stoute schoenen aan en ga er naartoe en zeg dat je ook een boek hebt.” Maar ja, ik ben een ongelooflijk verlegen scheet, dus ik durfde niet. Maar toch heb ik het gedaan. Ik heb me voorgesteld en gezegd dat ik misschien iets interessants had; een boek over wildplukken. Ik vertelde er kort iets over en zij zei direct ja. De week erna zat ik bij haar aan tafel. Zij dacht dat ik enkel een idee had om een boek te schrijven, maar ik kwam bij haar binnen en zei: “Patat, hier is em.” En ik legde het manuscript op tafel. Zij schrok. Ze zei: “Amai, die is al helemaal af, met foto’s en al.” Ja, ik had gewoon overal fotootjes van genomen met mijn gsm en er die bij geplakt.”
door de Koninklijke Nederlandse Natuur Vereniging. Zij geven informatieve boeken uit over natuur en duurzaamheid. Toevallig vandaag zag ik dat mijn boek nu al aangeboden wordt bij Standaardboekhandel en bij Bol.com. Je kunt hem daar blijkbaar nu al reserveren. Ik schrik daar van, want hij komt pas uit in september. Ach, we zullen wel zien hoe het verder gaat. De eerste druk bestaat uit 2.000 exemplaren.”
WEBSITE
“Naar aanleiding van het boek heb ik ook een website gemaakt: www.wildatheartforaging.wordpress.com. Daar vind je heel veel informatie over wildplukken en uitleg over planten. Ook vind je daar hoe wilde planten kunt gebruiken als medicijn. En natuurlijk staan ook veel recepten op de website. Ik vul die ook steeds aan. Vind ik leuk, kan ik echt mijn ei in kwijt. Je moet maar eens kijken.”
EETHUIS
FOTOSHOOT
“Uiteraard waren die foto’s niet goed genoeg van kwaliteit om paginagroot weer te geven, dus heb ik een fotoshoot gehad. Dan maakte ik thuis allerlei gerechten en nam ik die mee naar een studio waar die dan opnieuw gedresseerd en gefotografeerd werden. Ik had zoiets nog nooit meegemaakt. Het uitgeven van een boek is eigenlijk een heel leuk proces. Ik heb intussen al een eerste drukproef gezien en een aantal van mijn eigen fotootjes zijn uiteindelijk toch nog gebruikt. Ze zijn door het hele boek gestrooid als een soort kleine kiekjes. Ik vind het tof, dat er ook foto’s van mijn hand in staan. Dat maakt het echt mijn boek. Het boek wordt trouwens uitgegeven
“Oja, nog iets, onlangs hebben we een pand gekocht in Berchem, in de Generaal Drubbelstraat. Het was een oud Turks kruidenierswinkeltje. Het staat op een hoek. Pieter is het helemaal aan het opknappen. Op de begane grond maken we een eethuis. Het wordt een zaak waar je kunt lunchen, een koffie kunt drinken en waar je ’s avonds lekker kunt eten. Uiteraard zal ik in de keuken staan en voor de bediening doe ik een beroep op mijn partner Pieter. Natuurlijk zal ik veel wilde planten in de gerechten verwerken. Het zal sowieso een gezonde keuken worden, maar ik zal ook wel een stukje vlees of vis serveren. Op de eerste verdieping komt een ruimte waar ik workshops ga geven. Ik heb een tijdje geleden al een aantal workshops verzorgd in De Roma. Dat was nieuw voor mij, maar heel leuk om te doen en nu weet ik dat ik dat ook kan.
Ik verwacht dat onze zaak begin oktober kan openen. Hoe het gaat heten? Dat weet ik wel, maar dat zeg ik nog niet.”
BRIEFKE
“Als mensen geïnteresseerd zijn in mijn boek? Dan kunnen ze dat kopen of bestellen bij de bekende boekhandels. Hij is ook te koop via mijn website. En natuurlijk kunnen de mensen uit Zurenborg ook gewoon een briefke in mijn bus steken, Kreeftstraat 3. En dan zorg ik wel dat ze hem krijgen en natuurlijk wil ik hem dan ook wel signeren of er iets inschrijven als ze dat willen. Alhoewel, ik weet niet of iemand dat wel wil (lacht).”
Nieuw kookboek met 80 recepten over wilde eetbare planten, zaden, bessen en noten
Mannaerts gaat in haar boek wel een beetje verder dan de gekende brandnetelsoep of kamillethee.
Na de vakantie opent in Zurenborg een nieuw yoga-centrum. Studio Cocon is de naam en uit de informatie blijkt dat het niet zomaar een madam is die eens een reis naar het Oosten heeft gemaakt, want deze Studio biedt een hele korf aan yogamogelijkheden aan.
Bezieler is Lilith Rouffa, helemaal geen onbekende in de wijk. “Ik ben geboren en getogen op Zurenborg. Ik heb 25 jaar in de Velodroomstraat gewoond. Na mijn studies in Gent en Brussel keerde ik terug naar Zurenborg om gezellig samen te huizen in de Dolfijnstraat en ondertussen woon ik een jaar in de Kleine Beerstraat. Je merkt, ik ben echt verknocht aan de wijk! Met de yogastudio wil ik een mooie aanvulling bieden naast het bruisende sociale leven hier in de buurt.” Volgens de eerste info gaat de studio open in september en staat er heel wat op het programma.
-Maar wie is Lilith Rouffa? Wat is haar achtergrond? Moet je veel gestudeerd hebben om yoga te kunnen geven?
Lilith Rouffa: “Een groot stuk van mijn passie voor het sociale en het culturele vloeit voort uit mijn tijd als leerling in Crea 16 in de Grotehondstraat. Gebeten door het culturele en creatieve doorliep ik mijn verdere schoolcarrière. Na mijn studies als sociaal cultureel agoog ging ik aan de slag bij Vzw Katrinahome als stafmedewerkster algemeen beleid. Die ervaring heeft me enorm veel bijgebracht. Ik kan nu regelmatig met veel dankbaarheid op die ervaring terugvallen.
Yoga kwam in 2013 op mijn pad en de passie evolueerde over de jaren heen. In januari 2016 behaalde ik mijn 200 uren Yoga Teacher Training in de Arhanta Ashram in Khajuraho, India. Dergelijke opleidingen zijn tegenwoordig gecertificeerd door verschillende allianties: de Amerikaanse, Europese, Belgische, Australische, ... Er zijn voorwaarden waaraan de inhoud van de opleiding moet voldoen. Bekijk het als een soort verplicht curriculum of leerplan maar dan voor yogi’s. Het leukste aan mijn job? Intensief bezig zijn met yoga en het sociale, persoonlijke contact. “
Er is ook yoga voor kinderen, stoelyoga en het bedrijfsleven
-Wat is nu eigenlijk yoga? Is het een godsdienst, een religie? Een techniek om beter te kunnen ademhalen, om je gewrichten soepel te maken?
Lilith Rouffa: “Yoga is geen godsdienst. Wanneer in geschriften verwezen wordt naar het “goddelijke” gaat dit niet over een oppermacht, maar over het universum en de daarbij horende natuurkrachten. Het is eerder een levenswijze. Het is liefde voor bewustzijn en wijsheid. Yoga is vooral gekend om de lichaamsbeweging, de asana’s, maar er komt ook ademhaling, voeding, ontspanning, meditatie en concentratie aan bod. Eén voor één bepalend voor de kwaliteit van leven. “
-Stel dat ik een beetje aan serieus turnen doe en ‘s morgens wat lichaamsoefeningen. Wat is dan de meerwaarde van yoga?
Lilith Rouffa: “In de drukte van de moderne tijd biedt yoga meer dan ooit een uitweg om niet enkel bezig te zijn met het uiterlijke, fysieke maar terug te keren naar de essentie.
Dichter bij onszelf, elkaar en de natuur komen te staan om op die manier om te gaan met de prikkels van buitenaf. “
-Heeft het ook effect als ik het tijdelijk doe of moet ik dat heel mijn leven blijven volhouden om enig effect te hebben?
Lilith Rouffa: “ Je kan na een tiental sessies een eerste basis leggen waarbij je bijvoorbeeld de zonnegroet onder de knie krijgt. Daarmee kan je thuis, op een verantwoorde manier, verder aan de slag. Er zijn een aantal dingen die je volgens mij voor het leven mee kan dragen zoals bv. ademhalingsoefeningen en/of een groter bewustzijn. Het is weliswaar aangewezen om er regelmatig mee bezig te zijn om een duurzaam effect te hebben op spierkracht, stofwisseling, evenwicht, lenigheid, ... maar uiteraard is elke stap of ieder yogamoment op zich waardevol.
Net zoals bij het aanleren van een muziekinstrument is het eerder aangeraden om dagelijks 15 minuten te oefenen in plaats van 1 keer per week 90 minuten. Routine helpt om te leren wat we moeten leren op een correcte wijze, zowel op fysiek als mentaal vlak. Laat groeps- of privélessen, na een eerste investering, een mooie aanvulling zijn op de persoonlijke routine.”
-Bestaan er evenveel stromingen in yoga als in het boeddhisme want daar zijn nogal wat verschillen te bespeuren?
Lilith Rouffa: “Een yogi/ yogini is iemand die lichaam en geest onder controle probeert te brengen met oog op ultiem geluk. Dat kan door verschillende wegen te bewandelen: bhakti (liefde/ overgave), jnana (kennis), karma (onzelfzuchtige arbeid) en raja (controle) yoga. De meest gekende vorm die binnen sijpelt in het Westen is Raja Yoga. De kennis wordt via klassieke geschriften en rechtstreeks contact doorgegeven van leraar op leraar. Bij Hatha Yoga zoekt men naar een evenwicht tussen inspanning en ontspanning. Poses worden 30 tot 60 seconden aangehouden. Bij Vinyasa/ poweryoga gaat het er dan weer sneller aan toe.
Bij Yin Yoga blijven we 3 tot 5 minuten in dezelfde pose. Zo zijn er nog ontelbare variaties. Om nog niet te beginnen over allerhande props die er tegenwoordig ook aan worden toegevoegd.”
-Ik leest ook dat jullie yoga voor kinderen aanbieden. Worden ze daar slimmer van of is het bezigheidstherapie? Kortom, wat is de bedoeling?
Lilith Rouffa: “Yogaleer maakt kinderen
Dat gaat van Hatha Yoga tot en met yoga voor kinderen of yoga voor minder mobiele mensen die yoga vanop een stoel willen beoefenen. Het kan allemaal in de Studio Cocon in de Kleine Beerstraat. (Swa COLLIER)
bewuster. Ze leren omgaan met hun eigen lichaam, gevoelens, emoties en prikkels. We gaan aan de slag met technieken om te ontspannen en je te concentreren. We rijmen onze weg door de zonnegroet. Los van het (spel)plezier dat ze eraan beleven heeft het dus ook een meerwaarde op zingevend vlak, bevordert het schoolprestaties, sociaal contact, fysieke houding, mentale rust, ...”
-Iets voor de ietwat luiere medemens: yoga op de stoel. Of schat ik het nu verkeerd in?
Lilith Rouffa: “Yoga op een stoel is ideaal voor mensen met een beperkte mobiliteit of kracht die in beweging willen blijven. Uiteraard is iedereen welkom tijdens de stoelyoga. Stoelyoga is bijvoorbeeld ook perfect om in school- en bedrijfscontext te organiseren. Het kan de drempel verlagen omdat je enkel een stoel nodig hebt en je geen aangepaste kledij of matjes moet voorzien. Zo kan je in groep werken aan een groter welzijn van leerlingen, studenten of medewerkers.”
-Denk je dat een wijk als Zurenborg de geschikte inwoners heeft om een centrum als de Studio draaiende te houden?
Lilith Rouffa: “Ik denk het wel, al zal de toekomst dat nog verder moeten uitwijzen. Ik miste zelf als yogi een yogastudio in deze wijk en wou daar graag iets aan doen. In de tijd dat ik nu lesgeef merk ik in gesprekken met buurtbewoners dat het enthousiasme en de goesting om aan yoga te doen alvast wel leeft. Daarnaast hoop ik ook mensen in de studio te zien die geen aansluiting vinden in het huidige aanbod waar de nadruk nog vaak op het fysieke ligt.”
-Hoeveel keren per week moet ik me vrijmaken of kan ik na een aantal lessen ook thuis aan de slag?
Lilith Rouffa: “Na de beginnersreeks van tien sessies kan je thuis aan de slag met een op maat gemaakte (ochtend)routine. Mijn ervaring leert me echter dat mensen graag lessen blijven bijwonen ter aanvul-
ling van hun persoonlijke routines, als extra drijfveer.”
-Ook de scholen en het bedrijfsleven hopen jullie te bereiken. Wat heb je die eigenlijk te bieden?
Lilith Rouffa: “Vanuit mijn verleden als preventive-adviseur werd het belang van yoga op de werkvloer me snel duidelijk. Zowel in het bedrijfsleven, op scholen, als in de zorgsector. Bescherm uw deelnemers, leden, werknemers,... en bouw actief aan het algemeen welzijn. Je werkt simultaan aan ergonomie en psychosociaal welzijn. Je verbetert de bedrijfsprestaties, verfrist de geest en stimuleert creativiteit. Yoga versterkt mensen in hun identiteit en in omgang met anderen.”
-Tenslotte, hoeveel gaat me dat minimaal kosten want sommigen durven nogal gepeperd vanachter de hoek komen?
Lilith Rouffa: “Studio Cocon wilt de drempel laag houden en werkt daarom met losse beurten en meerderebeurtenkaarten. Er wordt gewerkt in kleine groepen van maximum 12 mensen. We zullen om die reden niet de goedkoopste zijn maar zeker ook niet de duurste. De guldenmiddenweg bewandelen om de kwaliteit van de lessen hoog te kunnen houden en anderzijds zoveel mogelijk mensen de kans te geven om bij ons in te schrijven. Naargelang het engagement groter is, zal de prijs lager liggen. Een eerste proefles is steeds gratis. ”
-De allerlaatste ten slotte: wanneer gaan jullie officieel van start en waar kan de burger informatie krijgen?
Lilith Rouffa: “Momenteel zijn we druk bezig met de voorbereidingen. We mikken erop om eind september te openen. Meer informatie is te vinden op Facebook (@studiococonantwerp), Instagram (studio.cocon) en de website (www.studiococon.be).
-Bedankt voor de tijd en veel succes toegewenst.
Studio Cocon is vanaf september nieuw yogacentrum in de Kleine BeerstraatLilith Rouffa: “ Yoga is geen godsdienst” Foto An Van de WAL
Het pand waar tot voor kort Bollywood in gevestigd was heeft een nieuwe bestemming gekregen maar het blijft een restaurant. Het heeft een hele tijd geduurd maar nu is het zo ver: hier komt een restaurant waar hummus de hoofdrol speelt. Het jonge koppel dat de zaak gaat uitbaten heeft al een zaak op ’t Zuid en wil nu ook de Dageraapls veroveren. Met gerechten die tussen de 10 en 15 euro zullen kosten en allemaal bereid zijn met biologische producten. Als het allemaal een beetje meezit gaat het restaurant open in de maand december. (Luc PANDELAERS)
In oktober vorig jaar gingen Frederik Vercammen en Frances Van Assche in de Kronenburgstraat op het Zuid van start met Hümm, The House of Hummus. Een lunchrestaurant met fusiongerechten waarin hummus, de modieuze pasta van kikkererwten, de hoofdrol speelt. Dat ging verbazend goed. Enthousiaste kritieken op Tripadvisor, Facebook en Google Maps. Bij een jeugdig publiek slaat de formule duidelijk aan. Inmiddels hebben ze ook hun zinnen gezet op het pand aan de Dageraadplaats waar Bollywood gevestigd was. En als alles goed gaat openen ze daar half december hun tweede vestiging. Wanneer ik de zaak in de Kronenburgstraat binnenstap zitten er, hoewel het al na drieën is, nog flink wat klanten. Overwegend twintigers en dertigers en vrouwen zijn in de meerderheid. Het is duidelijk dat je hier moet zijn voor een lichte en gezonde lunch. Frederik Vercammen en Frances Van Assche regelen vlug nog wat in de keuken en dan kunnen we van start gaan.
-Hoe zijn jullie op deze formule gekomen?
Frederik Vercammen: “Dat is een lang verhaal. Ik heb er al wat horeca-ervaring opzitten. Ik heb weliswaar geen formele opleiding gehad maar ik heb de stiel geleerd in de keuken van het klassieke gastronomische restaurant Tomate Rouge op de Louisalaan in Brussel. Daarna ben ik voor een paar jaar naar Australië getrokken en daar heb ik eigenlijk mijn roeping gevonden. Je moet weten dat er in de grote steden daar een jong en heel divers publiek rondloopt. Veel Aziaten, backpackers uit heel de wereld ook die een paar jaar blijven plakken. Daar is een heel boeiende fusionkeuken ontstaan, met invloeden uit het Verre Oosten en het MiddenOosten, uit Europa en zelfs Latijns Amerika. Omdat ze vooral op een jeugdig publiek mikken stappen ze ook af van zware menu’s en zetten ze in op lichte en gezonde gerechten met verrassende smaakcombinaties. Dat was helemaal mijn ding en ik wist meteen dat ik eenmaal terug in België daarmee aan de slag wilde gaan. Op de terugweg heb nog wat rondgezworven in het Verre Oosten en in Cambodja heb ik dan Frances ontmoet. De vonk sprong al gauw over en zij zag het meteen ook zitten om eenmaal terug in België samen een restaurantje op te starten.”
-Heb jij zelf ook in de horeca gewerkt, Frances?
Frances: “Neen, maar ik heb een mama die waanzinnig lekker kookt en ik ben van jongs af gefascineerd geweest door lekker eten en koken. Ik was niet uit de keuken weg te slaan en later hebben we ook een tijdje samen afhaalmaaltijden bereid. Hier heb hier dus eigenlijk van mijn hobby mijn beroep kunnen maken.”
-Van waar die fascinatie voor hummus?
Frederik Vercammen: “Ik ben dol op de Libanese keuken. Daar wordt hummus veel gebruikt als dipsaus bij bijvoorbeeld een pita of falafel. De klassieke hummus wordt op smaak gebracht met citroen, tahina (pasta van sesamzaad) en soms cayennepeper. Maar door mijn ervaring met de wereldkeuken in Australië zag ik veel meer combinatiemogelijkheden. Zoetere versies met dadels en zelfs chocolade. Of pikantere met pep-
padew, een zoet-pikante chilipeper. Maar hummus gaat ook heel goed samen met andere dips zoals guacamole en duqqa, een Egyptische mix van kruiden, zaden en noten. Dat geeft mooie contrasten van smaak, textuur en kleur.”
-Was jullie zaak hier in de Kronenburgstraat meteen een succes?
Frances Van Assche: “Eigenlijk wel, ja. Het Zuid is een hippe buurt en de Midden-Oosterse keuken is hier erg in. Kijk maar rond hoeveel Libanese restaurants zich hier de laatste jaren gevestigd hebben. Ook de keuze voor lunchrestaurant was een schot in de roos. Het beste bewijs is dat we na minder dan een jaar beslist hebben van ook de Dageraadplaats te veroveren!”
-Denken jullie van in Zurenborg een gelijkaardig cliënteel te kunnen vinden?
Frances Van Assche: “Niet noodzakelijk. Zurenborg en het Zuid zijn allebei hippe wijken maar de ambiance is verschillend. Om het wat clichématig te zeggen: het Zuid is het domein van de goedverdienende, trendgevoelige vrijgezellen. Die zul je natuurlijk ook wel in Zurenborg hebben maar wij ervaren de sfeer er toch als meer familiaal. Veel jonge gezinnen die erg begaan zijn met het milieu en met duurzame en biologische voeding. Wij denken dat we die groep ook kunnen aanspreken met onze verse en biologische seizoensproducten aan schappelijke prijzen.”
-En wat mogen we concreet op ons bord
verwachten bij jullie?
Frances Van Assche: “Het wordt op de Dageraadplaats net als hier een lunchrestaurant maar we plannen wel van langer open te blijven. De keuken is open van 11 tot 15 uur, maar daarna blijven nog open tot 20 uur. Je kan dan nog kiezen tussen een ruime selectie aan barfood en een drankje bestellen. Ideaal voor het aperitief! Op onze kaart, die je trouwens kan terugvinden op onze website, staan een aantal toasts, gemaakt van flatbread en belegd met een hele gamma aan toppings. Vegetariërs komen ruim aan hun trekken maar je kan ook kiezen voor kip, steak tartaar, vis of garnalen. Wie geen brood wil of mag eten kan opteren voor een schotel met dezelfde toppings maar dan samen met bijvoorbeeld falafel of frieten van zoete aardappel. Al deze gerechten kosten tussen de 10 en 15 euro en alles wordt vers bereid van biologische producten. Ook voor de dranken gaan we resoluut de biologische toer op. Wij maken verse limonades en iced tea op basis van biologische siropen van Siroperie
Seniow. Onze bieren komen van een paar microbrouwerijen en al onze wijnen zijn natuurwijnen. Dat is nog een stapje verder dan biowijn, waarvoor nog een paar additieven toegelaten zijn. Dat geeft heel pure, fruitige wijnen die veel klanten als een openbaring ervaren.”
-Om af te sluiten: vanaf wanneer kunnen we een tafeltje boeken op de Dageraadplaats? Frederik Vercammen: “We hebben net alle administratieve en notariële kommer en kwel kunnen afronden en we hopen binnenkort te kunnen beginnen met de inrichting. We hebben daar flink wat meer ruimte dan hier in de Kronenburgstraat en daarom zal de centrale keuken naar Zurenborg verhuizen. We voorzien daar ook een winkelhoek waar klanten onze eigen bereidingen en een aantal bioproducten van onze leveranciers kunnen kopen. Als alles goed gaat zouden we moeten klaar zijn tegen half december. En alvast goed nieuws voor de volgende hete zomer: we hebben daar plaats voor een tuinterras!”
Ze is met haar 93 jaar een van de oudste inwoners van Zurenborg. En ze woont nog steeds zelfstandig. Haar geest is scherp en ze zegt wat ze denkt. Oorspronkelijk komt ze uit Mechelen maar in de jaren vijftig streek ze neer in Zurenborg. Ze verhuisde sindsdien
nog enkele keren, maar wel altijd binnen de muren van onze wijk. In 1975 ging ze in haar huis in de Dolfijnstraat wonen en hier woont Yvonna de Leppé nog steeds.
(Ad MOESKOPS)
Haar woonkamer is keurig opgeruimd en goed gevuld met herinneringen aan een lang en bewogen leven. Aan de muur hangen schilderijen van kleinkinderen en achterkleinkinderen, foto’s van haar overleden man en van andere dierbaren die er al lang niet meer zijn, kaders met borduurwerkjes die ze zelf ooit maakte en ingelijste levenswijsheden die ze ooit cadeau kreeg.
Ze heeft de wijk zien evolueren door de jaren heen en stelt vast dat er veel veranderd
is. Alleen zijzelf is dezelfde gebleven. Ze praat rechtuit en zegt wat ze denkt. “Nou? ik ben niet helemaal dezelfde meer. Kijk, zo zag ik eruit toen ik jong was." Ze toont een kleine pasfoto in zwart-wit. De jonge vrouw op de foto kijkt je door het plastiek hoesje recht in de ogen. "Nu ben ik oud en hang ik met haken en ogen aan elkaar. Echt waar, ik heb wel acht vijzen in deze bovenarm zitten. Maar mijn hoofd werkt nog goed. En ik wil hier niet weg. Ik woon goed, hier in de Dolfijnstraat, waarom zou ik dan vertrekken?”
Burger Square opende zijn deuren op 15 maart.
Wij zijn veel meer dan een BURGER TENT!
Kom langs voor verschillende soorten burgers, heerlijke vol-au-vent, entrecote v/d chef en veel meer huisgemaakte gerechten.
Gezellig huiselijke sfeer en zonnig terras. Elke dag bieden we verschillende suggesties. Afhalen is ook mogelijk.
Wij bieden extra ruime keuze voor vegetariërs.
info@burgersquare.be • Tramplein 2, 2600 Berchem
Online tafel boeken via: www.burgersquare.be Je kan ons ook bellen 03/294066
Breng de advertentie mee voor een gratis drank.
ADVERTENTIE
Yvonna de Leppé haalt enkele boekjes tevoorschijn. “Ik dacht dat dit u misschien zou interesseren.” Ze toont programmaboekjes van de Bouwkermissen die jaren geleden ooit op Zurenborg plaatsvonden en waarvan zij een van de drijvende krachten was. In het boekje uit 1973 bijvoorbeeld staat een voorwoord dat ondertekend is door de parochiepriesters. In dit voorwoord adviseren zij de mensen van Zurenborg om ‘deze brochure goed te lezen en bij Uw inkopen de voorkeur te geven aan onze adverteerders.’ Het boekje staat verder vol met advertenties van lokale handelaars die zichzelf aanprijzen. De verschillende advertenties geven een beeld van 1973. Ze zijn aangenaam om te lezen en exemplarisch voor de veranderende tijd.
- ‘De Antwerpse Volksspaarkas in de Draakstraat. Spaarformule 1: - ‘Coiffure Empire in de Philomenastraat: snelle en verzorgde bediening aan de matigste prijzen. Gepensioneerden: permanent slechts 220 bfr.’
- ‘In de Lange Van Ruusbroecstraat 66 worden Uw kunsttanden vakkundig hersteld en zijn ze klaar in drie uur.’
- 'Huis Brusco in de Draakstraat, erkende breukmeesteres. Wij leveren buik- en breukbanden en werken gratis voor alle ziekenkassen.'
- ‘Paardenbeenhouwer Florent Renders, Dageraadplaats 6: ons vlees is licht verteerbaar en gezond.’
- ‘In centrum Zurenborg kunt U een volledige warme maaltijd krijgen voor 40 bfr. Wel een dag op voorhand aanmelden.’
- ‘De Firma Van Renterghem in de Kleine Beerstraat: voor al Uw radio’s, bandopnemers en TV’s, zwart-wit en kleur van de beste kwaliteit.’
- ‘Bij Van Breda sparen is Uw gezin vrijwaren.’
- ‘Frituur Anita,Rolwagenstraat 59: voor de lekkerste gebraden gewoon spaarboekje, rente van 4%.’ kippen.’
- ‘Het Sint-Edmonduscollege is het college waar Uw jongen opgevoed wordt. Laat Uw jongen tijdig inschrijven.’
SUCCES
Yvonna de Leppé: “De eerste Bouwkermis was in 1967. Die was bedoeld om geld in te zamelen voor de bouw van een parochiecentrum. In die tijd was er nergens een gebouw waar verenigingen of senioren terecht konden. Naast de kerk was er ruimte om een nieuw centrum te bouwen. Maar er was geen geld. Om dat project te financieren, organiseerden we met een heleboel vrijwilligers een kermis. En die ging door in het schoolgebouw in de Grote Beerstraat. De plaatselijke handelaren kregen dan daar een kraam. En er was een tombola en je kon voor 60 frank aanzitten aan de feestmaaltijd. Tijdens de eerste Bouwkermis kwamen er 75 mensen eten. Maar vanwege het succes kwamen een jaar later al 200 mensen eten. De plaatselijke verenigingen lieten in de middag zien wat ze konden. Zo was er een uitvoering van het koor en de turnkring gaf een demonstratie. 's Avonds was er dan live muziek. De eerste kermis was direct een succes. Toen
is er daarna meteen met de voorbereiding van de bouw van De Zurenborger gestart. In 1970 was De Zurenborger klaar, maar de kermissen bleven bestaan. Met de opbrengsten van die jaarlijkse kermis konden we de hypotheek afbetalen en de dagelijkse werking van de Zurenborger laten doorgaan.”
SAMANTHA
"We hebben ook een jaar gehad dat Samantha kwam optreden op onze Bouwkermis. Dat was wat. Toen was het er druk. Samantha had toen net een hit met ‘Eviva Espana’. Dat kwam zo: onze onderpastoor kende Samantha en haar familie. Die mensen woonden in Borgerhout. En onze onderpastoor heeft toen geregeld dat zij hier de hoofdact werd van onze Bouwkermis. De zaal zat vol. Maar Samantha was een beetje te laat. De mensen werden ongeduldig, ze wilden Samantha zien. Iedereen riep: ‘Allé, waar blijft Samantha?’ Iedereen wou de nieuwe ster zien."
DESSERT
"Op een keer kwam meneer Doktoor ook eens eten op de Bouwkermis. Die man had een beetje … (doet met haar handen teken van een dikke nek). Versta je het? Iedereen keek naar hem op. Mijn taak was het om het dessert te verzorgen, crème-glace. Ik ging opnemen en iedereen wou graag een dessert, maar hij niet. Hij moest het niet hebben. Toen ik daarna begon met het uitserveren van het dessert, zag hij wat het was en veranderde hij van gedacht. Toen wou hij toch crème-glace. Ik zei tegen hem: "Moet ik mijn schoenen eens uitdoen misschien?" Hij keek mij aan want hij verstond het niet. Ik zei: "Dan kun je nog wat beter met mijn voeten spelen." Achteraf was dat misschien wel wat frank. Maar ja, ik zeg wat ik denk. Heb ik altijd al gedaan."
TALLOREN
“Als je ziet hoeveel handelaren en winkels er toen op Zurenborg waren, dat was enorm. Nu zijn er bijna geen winkels meer, dat is jammer. Nu is er veel meer horeca gekomen. Pas op, ik heb niks tegen de café’s en de restaurants, maar tegenwoordig moet je voor elke boodschap naar de Delhaize. Spijtig is dat. Ik mis vooral een goede beenhouwer en een goeie viswinkel in de buurt. Vroeger had je in de Draakstraat een zeer goede viswinkel, Madeleine heette die. Die zat op de plek waar nu El Warda zit. En er waren ook veel warme bakkers; bakker Goossens waar nu de Wattman zit en bakker Vanderbeek waar nu het Strand van Oostende is. Nu is er op de Dageraadplaats nog één bakker. En die bakt nog niet eens zelf.
Op het Door Verstraeteplein had je ooit drie winkels bij elkaar zitten; een groentewinkel, een schoenwinkel en een winkel met koloniale waren. Allemaal verdwenen. Momenteel vind ik het met de winkels op Zurenborg maar ‘platte talloren’."
VREUGDEDAG
"Het verenigingsleven is ook veel minder geworden in Zurenborg. Nu is iedereen meer op zijn eigen. Dat was vroeger anders. Toen was er een grote Bond van Ouderen met afdelingen voor zang, toneel en turnen. Je had de Vrouwenbond en daarbij allerlei voorzieningen zoals bijvoorbeeld een polikliniek in het dienstencentrum in de Kleine Beerstraat.
Vroeger organiseerden we samen ook een uitstap voor mensen die moeilijk ter been waren. Dat noemden we de Vreugdedag. Dan stonden we met 35 auto’s op de Dageraadplaats en elke auto had een nummer. En de mensen kregen in De Zurenborger een briefje en wisten dan in welke auto ze konden meerijden. Onder politiebegeleiding werden we buiten de centers gebracht en reden we een grote toer. Onderweg gingen we dan ergens iets eten. Zo kwamen die mensen nog eens buiten. En dat werd allemaal georganiseerd door de vrijwilligers van Zurenborg."
BRIEFKE
"Ik heb geen computer, die wil ik niet. En als er toch per se iets op de computer moet gebeuren, dan doet mijn schoonzoon Walter dat. Ik heb wel een gsm. Maar die is alleen om te bellen. Mijn kleinzoon wou
enkele telefoonnummers in mijn gsm steken, maar ik zei tegen hem dat ik dat niet moest hebben, omdat het niet nodig is. Ik heb die telefoonnummers die ik moet bellen op een briefke geschreven. En als ik naar buiten ga, dan neem ik mijn gsm en dat briefke altijd mee. Maar ja, eigenlijk heb ik dat briefke helemaal niet nodig, want ik ken al die telefoonnummers toch uit mijn hoofd. Ik ken ze allemaal van buiten.
Toen ik die gsm kreeg, zei mijn kleinzoon: “Moeke, nou kunnen we chatten en sms’en”. Ik zeg: “Nee jongen, doe dat niet. Je hoeft mij nooit een sms te sturen. Ik wil dat niet. De tijd die je gebruikt om al die letters te typen, kun je ook gebruiken om mij te bellen. Dat vind ik veel plezanter want dan hoor ik je stem. Dat is toch waar zeker?"
GEVALLEN
"Ik heb ook een alarmknop. (Ze toont de knop die als een horloge rond haar pols zit.) Als ik hier op druk, dan wordt er automatisch gebeld naar mensen die me komen helpen. Ik heb hem nog maar één keer nodig gehad en wil je eens wat weten.... toen had ik mijn alarmknop niet bij me. Kun je dat geloven? Ik had hem kort daarvoor uitgedaan. Dat zul je altijd zien. Die alarmknop lag op tafel en ik lag op de grond. Ik was gevallen en pijn dat het deed! Gelukkig kon ik nog net bij de vaste telefoon. Ze hebben me toen naar het ziekenhuis gedaan waar ze me geopereerd hebben. Daarom heb ik nu zoveel vijzen in deze arm. Sindsdien houd ik die alarmknop wel altijd om. Of ik bang ben, alleen in dit huis? Nee, waarom? Als een inbreker mij ziet, dan zou hij verschieten en gaan lopen (lacht). En ze zeggen ook altijd: wie bang is, krijgt er ook."
APEN
"Vroeger toen mijn kinderen nog klein waren, had ik een abonnement op de Zoo. Daarna heel lang niet meer. Toen ik zeventig werd, heb ik voor mijn verjaardag weer een abonnement van de Zoo gekregen. Vanaf toen heb ik dat steeds verlengd en ik nog steeds elke week een keer met de tram of de bus naar de Zoo. Ik ga dan kijken naar mijn familie (lacht), dat zijn de apen natuurlijk. Ik zie die graag bezig. Weet je dat je in de zoo ook prachtig kunt wandelen? Soms ga ik daar ook iets drinken of iets eten. En ik kijk niet alleen naar de dieren. Nee, de planten die daar staan, die zijn ook prachtig. Dat moet veel werk zijn om dat allemaal bij te houden."
TAFEL 45
"Ik ga graag op restaurant. Binnenkort ga ik met mijn zussen naar Oostduinkerke. Mijn ene zus is 90 en de andere 85. Dan gaan we samen eten bij De Klipper op de promenade. Ken je dat? Daar is het goed. Ik heb daar laatst kabeljauw in roomsaus gegeten. Lekker! Moet je ook eens naartoe gaan. Dan moet je wel vragen naar tafeltje 45. Weet je waarom? Dan zit je bij het raam en kun je schoon naar buiten kijken. Ik weet dat. Tafeltje 45. Onthouden hè?"
TOYBOY
"Ik ga geregeld bij mijn dochter op bezoek, die woont in de Transvaalstraat. En soms wandelt mijn schoonzoon Walter een stuk met mij mee. Dan passeren we bij het roze huis en soms drink ik daar dan wel eens iets. Ik vind dat ze bij het roze huis het mooiste terras van Zurenborg hebben.
En dan passeren we ook bij het nieuwe restaurant waar vroeger Bar Chine zat. Walter zegt dat dit restaurant meer iets is voor jonge mensen. Maar dat is niet waar, want ik heb al gezien dat daar ook veel mensen komen met grijs haar. En die zitten ook op die hoge stoelen. Als we daar dan passeren, dan zeg ik tegen Walter: “Kijk daar. Zie je al drie grijze koppekes zitten, Walter?”
Trouwens, als Walter en ik samen over straat lopen, dan zullen de mensen wel denken: daar heb je die oude vrouw weer, met haar toyboy. (Mevrouw de Leppé is even stil en herstelt zich.) Nee, dat is niet waar. Dat zullen ze niet denken, want Walter is intussen ook al de zeventig gepasseerd."
Wanneer het over de architectuur van Zurenborg gaat denkt iedereen automatisch aan de CogelsOsylei en onmiddellijke omgeving, maar ook in de meer “volkse” straten rond de Dageraadplaats vallen er veel pareltjes te bewonderen. Ee van de mooiste voorbeelden is de huizengroep nummer 8
tot 16 in de Stierstraat. De eigenaars van nummer 8 en 16 hebben de handen in mekaar geslagen om de voorgevels een grondige restauratiebeurt te geven. Wij gingen praten met Bonnie van der Burgh en Willem Wouters, de eigenaars van nummer 8. (Luc PANDELAERS)
Het bewuste huizenblok werd ontworpen in 1896 door de Antwerpse architect Ernest Stordiau in opdracht van de fameuze "Société anonyme pour la construction de maisons bourgeoises". Stordiau was een van de architecten die in die periode het uitzicht van de wijk bepaald hebben. Hij ontwierp ook verschillende huizen in de Cogels-Osylei, de Generaal Van Merlenstraat, de Grote Hondstraat en de Filomenastraat. Groter werk van hem is de synagoge Shomre Hadass in de Bouwmeesterstraat en het hoofdgebouw van Kasteel Pulhof. Het huizenblok in de Stierstraat bestaat uit vijf wooneenheden, opgetrokken in Florentijnse neorenaissancestijl. Op de bouw-
plannen staan de drie centrale huizen omschreven als “les grandes maisons” en de twee buitenste als “les petites maisons”.
Het is voor die buitenste “petites maisons” dat de restauratie zich opdrong. Op de bovenverdiepingen zijn die gevels bezet met glazuurtegels in een fraai dambordpatroon met afwisselend gladde tegels en tegels met gestileerde salamanders in bas-reliëf. Door waterinsijpeling in het glazuur is dit gaan schilferen, waardoor het merendeel van vooral de salamandertegels reddeloos verloren was. “
-Het gaat hier over een kostbare restauratie. 40.000 euro per gevel met vijftig pro-
cent subsidie. Niet mis en hoe hebben jullie dat aangepakt? Bonnie van der Burgh :“Wij wonen hier nu dik vijf jaar en de eerste jaren hebben we ons vooral met het interieur bezig gehouden. Dat is nu stilaan zoals we het willen hebben en dat gaf ons ruimte om plannen te maken voor de restauratie van de gevel . We hadden intussen ook Rita Van Sant en Bob Segers van nummer 16 leren kennen. Die wonen hier al veel langer dan wij en het bleek dat zij al eerder contact hadden opgenomen met Monumentenzorg om een restauratieplan voor hun gevel uit te werken. Die onderhandelingen waren echter nogal stroef verlopen. Monumenten-
zorg staat heel weigerachtig tegenover het vervangen van authentieke elementen door nieuwe. Op zich begrijpelijk maar zij waren ook niet erg bereid om creatief mee te denken. Het was meer van doe ons maar een voorstel en en dan zullen wij dat wel beoordelen. Nu ben ik architecte van opleiding en dus heb ik voorgesteld om een technisch restauratieplan voor de twee gevels uit te werken.”
-Wat was het probleem met de glazuurtegels? Was het een normaal proces van veroudering na meer dan 100 jaar blootstelling aan de stadslucht?
Bonnie van der Burgh: “Neen, ik heb ze la-
ten testen en het bleek dat ze van meet af aan van slechte kwaliteit waren. Het glazuur was gebakken bij te lage temperatuur en daardoor waren ze te poreus voor een buitentegel. Er treedt dan waterinsijpeling op en als het daar op vriest gaan ze onherroepelijk afschilferen. Ik heb de originele leverancier nog kunnen achterhalen: een tegelbakkerij in Limburg, maar die had rond 1970 opgehouden te bestaan en bovendien waren ook alle archieven verdwenen. We zaten dus met een probleem: restauratie van de bestaande tegels was onbegonnen werk en ze vervangen door in de handel beschikbare machinaal vervaardigde tegels werd door Monumentenzorg a priori uitgesloten.”
-Hoe zijn jullie er dan uitgeraakt?
Bonnie van der Burgh: “ Ik heb mij om te beginnen wat verdiept in de vakliteratuur van restauratiedeskundigen en daaruit bleek dat vervangen door replicategels niet bij voorbaat moet verworpen worden. Het kwam er dus op aan om een leverancier te vinden die die replicategels voor ons kon maken. Die heb ik uiteindelijk toevallig gevonden op een restauratiebeurs in Den Bosch. Het is een bedrijf uit Utrecht met de duidelijke naam ‘Maatwerktegels’ en zij waren meteen sterk geïnteresseerd in ons project. Zij zijn ter plaatse afgietsels komen maken van nog intacte tegels en ze hebben dan een aantal proefexemplaren gefabriceerd in verschillende kleurtinten en verschillende glazuren. Ik denk dat ze hier zeker vijf of zes keer langs gekomen zijn. We zijn dan met onze stalen en mijn inmiddels flink uit de kluiten gewassen dossier terug naar Monumentenzorg getrokken en
daar kregen we ten langen leste toch hun fiat. Zoals je hebt gemerkt zijn de voorbereidende werken intussen voltooid en als alles goed gaat moeten tegen het einde van de maand de salamanders weer in al hun glorie op onze gevels prijken.”
-Een laatste vraagje nog. Hoe ben jij in Zurenborg terecht gekomen? Zo te horen liggen jouw roots ten noorden van Kapellen. Bonnie van der Burgh: “Een heel eind ten noorden zelfs. Ik ben opgegroeid in Delft en heb daar ook architectuur gestudeerd. Tijdens mijn studie geraakte ik gefascineerd door het extreme verschil in de benadering van ruimtelijke ordening tussen Nederland en België. Mijn plan was om een jaartje bij een Antwerps architectenbureau te gaan werken, om wat meer inzicht te krijgen in hoe dat zo komt en in hoe het hier allemaal werkt. Na dat jaar heb ik Willem ontmoet (15 jaar geleden intussen) en ben ik blijven "plakken". Na 4 jaar in "de privé" vond ik het toch wat te slecht betaald en de uren waren onregelmatig, en zo ben ik terechtgekomen bij de stad Antwerpen, waar ik nu nog steeds werk als projectleider/ontwerper openbare ruimte. Hier maakte ik bijvoorbeeld het ontwerp voor de heraanleg van de Guldenvliesstraat. Willem is afkomstig uit Wilrijk, hij is grafisch ontwerper en werkt bij stripuitgeverij Ballon Media. Hoe zijn wij in Zurenborg terechtgekomen? Om te beginnen wilden we graag dicht bij ons werk wonen. Verder zochten we vooral een aangenaam "buurtgevoel": dat heeft de Stierstraat wel! En voor mij persoonlijk is architectuur uiteraard niet onbelangrijk. Voor mij is de wijk de belichaming van Vlaamse bouwkunst op zijn best: aange-
je neemt een derde strandzand en twee derde blauwe lucht die je bovenop het zand plaatst een vale wolk leg je willekeurig in het zicht, een parasol prik je net naast de helft en onder de rand waar het zand de lucht raakt, vervolgens strooi je niet bescheiden met voetstappen om de helling te accentueren, de coolbox vul je, de handdoek leg je en met het kader snijd je alles op formaat
Voor een exotisch drankje hoef je niet noodzakelijk naar een paradijselijk eiland. Je kan ook Plantage binnenstappen, de nieuwe wijn- en cocktailbar in de Draakstraat. Barman Oskar Ghesquière (24) shaket er de ziel uit zijn lijf. (Dirk BLIJWEERT)
stefan heulot www.genoeggedicht.be
Voor het eerst sinds weken valt er een druilerige regen. Oskar Ghesquière laat het niet aan z’n hart komen. De jongeman uit Borgerhout staat ondertussen al meer dan 2 maanden achter de toog van Zurenborg’s eerste cocktailbar. Nochtans leek Oskar voorbestemd om chef te worden, na een koksopleiding in de vermaarde hotelschool Ter Duinen. Maar zijn voorliefde voor wijn en drank besliste er anders over. “Ik ben m’n hart definitief verloren tijdens verschillende wijnreizen. Dat klinkt romantischer dan het is. In Zuid-Afrika heb ik ooit eens 16 wijnhuizen bezocht op 10 dagen. Weinig van het land gezien, kan ik je verzekeren…”
KLASSIEKERS
Ondertussen verschijnt er een Tequila Reposado voor onze neus. Een mix van tequila, pompelmoes, limoen en agavesiroop. Heerlijk, maar ook een tikkeltje verraderlijk: met twee zulke drankjes kan je zelfs een olifant vellen. Op de drankenkaart prijken een tiental cocktails, waaronder klassiekers als een Bloody Mary en een Side Car. Voor 8 euro kan je al nippen van een Green Beast, een combinatie van absint, suiker, limoen en water.
JENEVER
Oskar gaat er prat op dat hij alles zelf maakt. “Het tomatensap voor de Bloody Mary heb ik zelf gefermenteerd, zodat het langer houdbaar blijft. Dit is wat ik graag doe. Dingen uitproberen en bijleren. Wist je dat jenever opnieuw populair aan het worden is? Je kan er best lekkere cocktails mee maken. Daar ben ik volop mee aan het experimenteren. Leuk, hoor!”
De meest populaire cocktail van Plantage? Oskar houdt er geen statistieken over bij, maar hij vermoedt dat het de Singapore Sling is, een oerklassieker. Zelf drinkt ie graag een Dry Martini, het favoriete drankje van James Bond.. Naast cocktails kan je hier aardig wat sterke drank drinken. We tellen 17 verschillende soorten whiskey en meer dan 10 verschillende rums. Ook wijnliefhebbers komen hier aan hun trekken, al moet je wel een beetje avontuurlijk aangelegd zijn. Oskar wou absoluut geen Franse wijnen op de kaart. Hij zocht en vond inspiratie in atypische wijnlanden als Slovenië en Hongarije. Dat levert wijnen op met een fraaie maar quasi onuitspreekbare naam. Iemand een Tibor Gal Csillag
“Jenever is opnieuw populair aan het worden . Ik ben er volop mee aan het experimenteren”Barman Oskar Ghesuière : meester in de klassieke cocktails Foto Jeannine FUHRING White Cuvee?
TERRAS
Voorlopig houdt Plantage het bij drankjes, maar Oskar sluit niet uit dat hij later ook eten zal serveren. “Geen ingewikkelde dingen hoor, maar hapjes die ik snel kan bereiden en op tafel zetten. Tataki van tonijn en bruschetta bijvoorbeeld, dat soort dingen. Of Oskar tevreden is na een tweetal maanden? “Ik mag niet klagen. Gelukkig heb ik een terras, met deze eindeloze zomer is dat geen overbodige luxe. Maar eigenlijk is een wijn- en cocktailbar iets voor de winter, dan kunnen de mensen even ontsnappen aan het grauwe weer. De meeste cocktailbars zijn donker, maar ik heb het een lichtere toets willen geven. Persoonlijk vind ik Plantage de ideale plek voor een date.”
HUISELIJK
Daar kunnen we ons inderdaad iets bij voorstellen. Het interieur oogt erg huiselijk en op de achtergrond speelt een jazzy sound. Vanavond is het rustig, maar wat als de
zaak afgeladen vol zit? Dan moet Oskar, die er helemaal alleen voor staat, fameus uit z’n pijp komen. “Als er groepen binnenkomen is het alle hens aan dek. Wanneer een gezelschap van tien mensen een cocktail bestelt, vertel ik er meteen bij dat ze een half uurtje geduld moeten hebben. Daar hebben ze begrip voor.”
Naschrift: voor we vertrekken willen we nog weten waar Oskar die prachtige drinkbekers en dienbladen vandaan heeft. Blijkt dat Oskar’s ouders artistieke roots hebben, die de spullen zelf ontwerpen. Bezoekers van Plantage kunnen de objecten kopen.
Plantage
Draakstraat 28
2018 Antwerpen
Open van woensdag tot zondag, telkens van 17.00 uur tot 1.00 uur.
Kunstobjecten en servies: www.lutbrackx.be, www.ghesq.com
“Mijn hoofd leegmaken tijdens tekenen is mijn therapie. Stress loslaten, de dagdagelijkse dingen, zorgen en irritaties.
Komaf maken met slechte energie en verstorend nieuws. Mijn geest het zwijgen opleggen. Tijd om me helemaal over te geven. Gewoon genieten van het zijn.
Kijken wat het model aanreikt en wat ik
aan kan. Proberen niet té hard mijn best te doen. Dan werkt het niet, dat is het grappige aan alles.”
Wijnhandel De Heerlyckheid
Open: wo t/m vr 10-19u za 10-18u
Pretoriastraat 28
T: 03/235.84.94
Tijdens de komende weken kan iedereen die dat wil twee meesterwerken uit de rock- en popgeschiedenis van nabij live meemaken. Meer nog, vlkabij, want ze worden in de Roma op het podium gebracht. Graceland van Paul Simon is het eerste en dat masterpiece wordt integraal gebracht door Sioen en zijn Afrikaanse begeleiders. Minstens even bekend is de The White Album van the Beatles en ondertussen reeds van 1968. Dit volledige dubbelalbum wordt gespeeld door The Analogues, een kunststukje dat de originele Beatles nooit live gebracht hebben. En verder in de Roma toch nog een behoorlijke brok keigoeie jazz en Afrikaanse muziek. En voor de rest? Kijk maar.
-SALIF KEITA
Met voor en na DTM Funk
Vrijdag 31 aug: 20u - vvk € 29/27 - staand Het verhaal van griot Salif Keita, de Malinese nachtegaal, is een van de hardste maar ook mooiste van de Afrikaanse muziek. Volgens de traditie had hij gee an zanger mogen worden, en albino zijn helpt je ook geen stap vooruit. Maar zijn wilskracht en prachtige stem brachten hem naar de top. Keita is een van de meest soulvolle stemmen van het Afrikaans continent, hij slaagt erin de kloof tussen traditionele Malinese muziek en de westerse popcultuur te overbruggen. 40 jaar na zijn debuutalbum Mandjou en na vele prijzen, wereldwijde tournees en talrijke samenwerkingen (o.a. met Carlos Santana, Cesaria Evora, Wayne Shorter, Ibrahim Maalouf en Esperanza Spalding) heeft de Gouden Stem van Afrika een zoveelste iconisch album met 8 nieuwe nummers klaar: D’Un Autre Blanc. Volgens eigen zeggen, is het zijn laatste. Maar of deze 68-jarige ambassadeur van de Afrikaanse muziek ooit kan stoppen, valt maar af te wachten.
-AVISHAI COHEN TRIO: CELEBRATING GENTLY DISTURBED 10TH ANNIVERSARY Zondag 2 sep: 20u - vvk € 39/37 - zittend Tien jaar geleden verscheen het fantastische album Gently Disturbed. Van zodra het uitkwam, werd het onthaald als een meesterwerk. De 11 nummers zitten vol kracht en dynamiek. Ze dagen uit en nemen je tegelijkertijd mee op een zachte, harmonieuze trip. Een prachtplaat, gebracht door drie aanstekelijke jazzmuzikanten op de top van hun kunnen. Tien jaar later wordt het beschouwd als een mijlpaal in de jazz. Speciaal voor dit jubileum omringt de Israëlische contrabassist Avishai Cohen zich opnieuw met pianist Shai Maestro en drummer Mark Guiliana. Het originele trio reist de wereld rond voor een beperkt aantal exclusieve optredens. Wie getuige wil zijn van dit eerbetoon aan hun grensverleggende plaat, krijgt bij ons een gouden kans. Het is namelijk de enige keer dat ze samen op het podium staan in de Benelux. www.avishaicohen.com
-BYRNING DOWN THE HOUSE - WE ARE NOT TALKING HEADS: 10 JAAR WE ARE NOT!
Vrijdag 7 sep: 20u - vvk € 18/16 - staand
We Are Not is jarig! De tributeband die je mee terug nam naar Talking Heads, Lou Reed (We Love Lou) en David Bowie (Major Tom) bestaat 10 jaar. De eerste voorstelling met David Byrne als opperhoofd blijkt nog steeds in het collectief geheugen gegrift. De vraag naar meer klinkt luider dan ooit. En vermits een reünie ongetwijfeld nog lang op zich laat wachten, trekt We Are Not in dit bescheiden jubileumjaar nog eenmaal met Talking Heads op tournee! Vertrekkend vanuit de legendarische concertfilm Stop Making Sense zet We
Are Not de show op scherp. De beelden en vormgeving krijgen een extra duw en zetten ons af in het juiste tijdperk. Zanger, frontman en muzikale kameleon Tom Hannes blijft de gedroomde David Byrne neerzetten. Het wordt een verjaardagsfeest waar we de volgende 10 jaar mee verder kunnen! Op het podium staat een 10-koppige bende theatermakers, vormgevers en muzikanten: Tom Hannes (Zefiro Torna, eigen werk, Toneelhuis), Eric Engels (De Roovers, Martha Tentatief, Kapitein Winokio), Robby Cleiren (De Roovers, tg STAN, De Kakkewieten), Charlotte Vandermeersch (Wat als, Lazarus, ...), Alban Sarens (Sir Yes Sir, Walrus), Marianne Loots (Froe Froe), Chris Cleiren (De Kakkewieten, Flowers for Breakfast), Mike Engels (Fixkes), Bart Palmers (Fixkes) en Bootsie (Butsenzeller).
-TOOTS & THE MAYTALS
Zaterdag 15 sep: 20u - vvk € 26/24staand
Zeg niet zomaar reggae tegen Toots & The Maytals! De band rond zanger Frederick “Toots” Hibbert draait ondertussen al 5 decennia mee aan de top van de Jamaicaanse muziekwereld. Hun muziek is een heerlijke combinatie van reggae, ska, rock en soul waarbij de gouden stem van Toots altijd de verbindende factor is. Door z’n unieke soulklank wordt Toots ook wel “de Otis Redding van de reggae” genoemd, en die vergelijking is niet eens zo ver gezocht. In hun lange carrière werd de band tot vijf keer toe genomineerd voor een Grammy.
In 2004 was het eindelijk raak en wonnen ze het felbegeerde beeldje voor hun plaat True Love. Toots & The Maytals schreven een eindeloze stroom hits bij elkaar, waarvan 54-46 Was My Number, Freedom Train, Pressure Drop en Funky Kingston nog maar enkele van de bekendste zijn. Om hun geweldige cover van John Denvers Country Roads niet te vergeten.
-SIOEN PLAYS GRACELAND
Vrijdag 21 sep: 20u - vvk € 22/20 - zittend
In 1986 trok Paul Simon naar Zuid-Afrika voor de opnames van Graceland. Het album herbergt enkele grote hits die iedereen kent: You Can Call Me All, Diamonds On The Soles Of Her Shoes, Under African Skies. Graceland was ook een controversiële plaat: midden jaren tachtig tierde de apartheid in Zuid-Afrika nog welig. Zowel voor- als tegenstanders van het apartheidsregime drukten hun ongenoegen over Graceland uit. Met deze plaat bleek Paul Simon ZuidAfrika echter eindelijk een gezicht en een stem te geven in het buitenland en kregen Zuid-Afrikaanse artiesten de kans om internationaal op de kaart te staan. Meer dan 20 jaar later ging ook Sioen naar het land van Nelson Mandela en gospel voor de opnames van Calling Up Soweto. Sioen, die als geëngageerde singer-songwriter veel gelijkenissen vertoont met Paul Simon, vertolkt na vele jaren opnieuw
met zijn Zuid-Afrikaanse vrienden het volledige album Graceland.
-THEY MIGHT BE GIANTS: I LIKE FUN
Woensdag 26 sep: 20u - vvk € 26/24staand
Al sinds 1982 brengen John Linnell en John Flansburgh als They Might Be Giants een stroom albums uit die grossieren in intelligente, creatieve en waanzinnige liedjes. In de beste traditie van bands als Talking Heads, Fountains Of Wayne en Ben Folds Five slagen ze erin om teksten die bol staan van de dubbele bodems en slimme verwijzingen te combineren met heerlijk luchtige popmelodieën. Nummers als Don’t Let’s Start, Birdhouse In Your Soul en Boss Of Me maken deel uit van het collectieve geheugen, maar daarnaast is They Might Be Giants ook bekend voor hun geweldige kindermuziekplaten als Here Come The ABC’s en Here Come The 123’s en hun podcasts. Tijdens hun 35-jarige carrière brachten ze 19 studioalbums, 10 compilaties, 9 livealbums en 8 EP’s uit, maar het ziet er nog niet naar uit dat John & John snel op hun lauweren gaan rusten. Met I Like Fun is hun twintigste plaat een feit. Het is een album dat het beste van hun klassiekers in herinnering brengt, maar ook een heel nieuwe stap in het verhaal van de groep.
-LEAVE US AT DAWN: BALL BAROQUE
Zaterdag 29 sep: 20u - vvk € 16/14 - dansend Het culturele clubconcept Leave Us At Dawn is al meer dan dertig edities een vaste waarde in het Antwerpse uitgaanscircuit. Evenementenbureau Stalker brengt een compromisloze combinatie van vrijzinnige avant-garde performance en popcultuur. Voor het culturele stadsfestival, Antwerpen Barok 2018, slaan ze de armen in elkaar met dé Antwerpse nightlife & local specialist, This Is Antwerp, voor hun meest bombastische en prestigieuze stadsbal tot nu toe. Op Ball Baroque vind je de hele avond lang een bonte variëteit aan performances die een ding gemeen hebben: een barokke overdaad aan vorm en inhoud. Zij het in jazz, dans, pop, theater of opera: barok, de kunststijl die overdaad en expressie gebruikt om kunst tot het publiek te brengen, leeft nog steeds in de harten van de Antwerpenaren. Ball Baroque brengt al deze scènes samen. An urban fairy tale to remember.
-MARK LANEGAN & DUKE GARWOOD
Donderdag 11 okt: 20u - vvk € 35/33 - zittend
We hebben er lang op moeten wachten, maar dit najaar is het eindelijk zover: Mark Lanegan komt naar De Roma! Vorig jaar kregen we kompaan Duke Garwood op bezoek voor een van de mooiste concerten van dat seizoen, deze keer komen Garwood en Lanegan samen naar De Roma om hun nieuwe plaat With Animals voor te stellen. With Animals is na Black Pudding (2013) de tweede plaat waarop Mark Lanegan en Duke Garwood in dialoog gaan. Gedurende het laatste decennium werkten ze daarnaast ook samen op Lanegans soloplaten. Duke Garwood speelde onder andere mee op fantastische platen als Blues Funeral (2012) en Gargoyle (2017) en maakte deel uit van Lanegans liveband. Terwijl Black Pudding meer gecentreerd was rond Garwoods gitaar trekken Lanegan
en Garwood hun sound op With Animals helemaal open. Een analoge taperecorder klikt en zoemt, stof dwarrelt voorbij, nachtelijke geluiden dringen de songs binnen. De plaat klinkt alsof de muzikanten zich opgesloten hebben in een studio in de jaren 60, terwijl buiten de apocalyps voorbijraast. De melodieën doen denken aan de knisperende elektronica van Burial en Boards of Canada. With Animals is een plaat die de geluiden van de nacht in zich draagt, maar eindigt met een sprankel hoop en de belofte van een glinsterende ochtendstond.
-GUIDO BELCANTO MUSICAL: DE ZOETE SMAAK
DER ZONDE
Donderdag 18 okt: 20u - vvk € 27/25 - zittend
In de waarachtige musical De Zoete Smaak Der Zonde komt deze bewogen biografie, hij is 65, op speelse wijze aan het oppervlak; we leren de pater prefect van het Turnhoutse college kennen, Belcanto’s eerste ontdekker, maar ook Jakke De Zeeman, met wie Belcanto in de jaren tachtig een straatzangersduo vormde. Hamvraag: zullen zijn vele, zoete zonden hem worden vergeven? Of zal Guido Belcanto verdoemd blijken? Tegelijkertijd biedt deze musical een nauwgezet en evenwichtig inzicht in alle veertien langspelers van Belcanto’s uitgebreide oeuvre. Al zijn belangrijkste songs komen aan bod; de prille hits als Botsauto’s en Plastic Rozen, maar ook het nieuwe werk, van Toverdrank tot Geef Me Liefde . Het beste van het allerbeste, alles op één rij. Een verrukking voor zijn talloze getrouwe fans, een gedroomde eerste kennismaking voor nieuwkomers. De Zoete Smaak Der Zonde is alles in één: een musical, een revue en een biografie; een tragikomedie, een moordverhaal, een voetreis naar het middelpunt van het inferno - en ho-
pelijk weer terug.
-THE ANALOGUES: THE WHITE ALBUM Vrijdag 19 okt: 20u - vvk € 24/22 - zittend Na Magical Mystery Tour en Sgt. Pepper wagen The Analogues zich voor de derde maal aan de integrale uitvoering van een Beatles-plaat. Ditmaal presenteert de band het theaterconcert The White Album. Het integraal uitvoeren van dit eigenzinnige meesterwerk uit 1968 vergt opnieuw het uiterste van de beste Beatles-coverband van de Lage Landen. Het is alsof The Beatles vijftig jaar geleden een intrigerende speurtocht hebben uitgezet, waarvan je nu, via The Analogues, getuige kan zijn. De eerste twee concertreeksen van The Analogues werden door de critici lovend besproken en er bleek een steeds groter publiek te zijn voor het live ervaren van deze ‘moderne klassieke muziek’, die door The Beatles zélf nooit live is uitgevoerd. The White Album heeft een ander karakter dan de voorgangers. Omdat het een dubbelalbum betreft, zijn er niet alleen meer nummers, maar is de muzikale diversiteit nóg groter (misschien omdat veel songs tijdens de opnamen uitgroeiden tot privéprojecten van de afzonderlijke Beatles). Bij deze show wordt er visueel en theatraal flink uitgepakt, maar het uitgangspunt is en blijft de muzikale authenticiteit. Daarbij is het uiteraard onvermijdelijk om, naast de vijfkoppige band, flink wat hulptroepen (strijkers, blazers) en gastmuzikanten mee te nemen, en een compleet arsenaal aan bijzondere vintage-instrumenten.
-L’ AFRIQUE C’EST CHIC: BALOJI
Zaterdag 20 okt: 20u - vvk € 18/16staand
L’Afrique c’est Chic, onder die feestelijke naam slaan De Roma, ccBE en Arenberg de
handen in elkaar voor een kleurrijk festival dat volledig in het teken staat van de Afrikaanse cultuur. Verspreid over de drie locaties kan je je in oktober drie weken lang helemaal onderdompelen in al het schoons dat het zwarte continent te bieden heeft. Lezingen, workshops, literaire happenings, culinaire avonden en veel dans en muziek: aan inspiratie geen gebrek tijdens L’Afrique c’est Chic. Dat het festival zal swingen, staat als een paal boven water. L’Afrique c’est Chic wil een ode brengen aan de rijke Afrikaanse cultuur en geschiedenis. Aan de basis van het festival ligt Felabration, het wereldwijde feest ter ere van de Nigeriaanse muzikant en activist Fela Kuti. Deze in 1997 overleden, legendarische verzetsheld wordt nog steeds op handen gedragen en is een van de symbolen van het Afrikaanse ‘gewone’ volk. Als grondlegger van de afrobeat drukte hij met zijn funky ritmes sinds de jaren 70 ook een onuitwisbare stempel op de wereldwijde muziekscene. Voor het slotevenement op 20 oktober strikt De Roma de Congolees-Belgische rapper Baloji. R&b, hiphop, reggae, soul … feestje verzekerd! Met Baloji haalt De Roma een van de meest getalenteerde en veelzijdige hedendaagse Afrikaanse artiesten in huis. De boomlange, flamboyante artiest is alles in één: rapper, poëet, filmmaker, denker. Hij goochelt als geen ander met verschillende stijlen. Geboren in Lubumbashi (Congo) en opgegroeid in Luik is Baloji een man van vele identiteiten. Als tiener startte hij het Luikse hiphopgezelschap Starflam op. Tien jaar geleden verraste hij met Hotel Impala, een soloalbum als antwoord op een brief van zijn moeder van wie hij 25 jaar niets had gehoord. Vandaag, twee soloalbums en een pak ervaringen rijker, is Baloji helemaal klaar om de wereld én Antwerpen te veroveren.
In de zomer leggen we er allemaal, wij ook, een beetje de riem af. Niet helemaal natuurlijk, maar toch, een terrasje hier, een uitstap daar, wat langer slapen, ééntje meer ontkurken en ga zo maar door. Daarom hebben we van de voorbije weken een beetje vanalles bij elkaar geharkt om op onze klassieke middenpagina’s te presenteren. Een beetje alles door elkaar. Een echte ratatouille.
Het was warm, het was heet. Het was ijsjestime en daar heeft de volledige staf van de nieuwe ijsjeszaak Gelateria Savini op de Dageraadplaats heel wat werk mee gehad. Voor hen een ideale start. Foto Jörg PYL
Twee piepjonge merels in hun gortdroge nestje. Waar blijft dat drinken toch, vragen ze zich precies af. Dat eten duurt zo lang eer dat hier tot in de Arendstraat wordt gebracht . Of zijn ze reeds zo ver dat ze smachtend kijken ..waar is da feestje?.... Foto Jeannine FUHRING
Stijn Jamin uit de Steenbokstraat is de winnaar van onze prijsvraag in het laatste nummer. Hij kan dus gratis een door onze wijk een toertje maken met het Renaultbusje van Voyage Local.
Slimme mama die toch naar buiten wil maar de kleine schelm terecht wil beschermen tegen het overdadig lawaai.van de voetbal op het plein? Of diezelfde kleine dat dan weer prettig vindt is een andere vraag.
Feest voor de echte en onechte voetballiefhebbers deze zomer en vooral de jongeren waren er gek op. Eindelijk eens een echt excuus om niet vroeg in bed te moeten.
Als we supporteren doen we dat met volle overgave. En of er nu duizend man rond ons staat of tien fotografen, het maakt niets uit, als de Duivels maar winnen.Foto D. Van Remoortel
Er was geen bal op tv maar na de eerste helft tegen Japan was het even ook niet zo boeiend. Eens flink uithalen zou wel helpen. Tot in de laatste minuut de Duivels toch nog een overwinning uit de brand sleepten. Foto Luc PANDELAERS
Deze politie-vrouw, licht spiedend naar supporters voor Engeland, had zich strategisch naast een passende affiche geplaatst. Frans gezongen, Engels en Nederlands boventitels belooft de affiche. Foto Luc PANDELAERS
M I D D E N P A G I N A
Je kan ze toch maar beter een beetje in het oog houden met al dat volk op het plein. Moeders zijn ook nooit gerust terwijl de jongens en de vaders naar dat stomme scherm staan te gapen mag ik het hier wel weer oplossen.Foto Luc PANDELAERS
Dat Zurenborg een erg creatieve buurt was, wisten we al. Nu blijkt dat creativiteit niet stopt bij de klassieke beelden kunst, muziek, dans en literatuur, want er is een echt modelabel bijgekomen: STRM, spreek uit Storm. Gerry Vervoort illustrator en Tine
Een blikvanger op de website zijn de mooie modefoto’s en dat mag niemand verbazen als men weet dat ze van rasfotograaf Jimmy Kets zijn. “Normaal doet Jimmy Kets geen modefotografie, maar voor ons wilde hij wel een uitzondering maken”, vertrouwde Tine Sneyers ons toe.
Omdat het zomer is en dus de tijd waarin onder meer de komkommers groeien was
een interview op de klassieke wijze niet echt mogelijk. Dus werd beslist fotoshoot en interview op te splitsen. Omdat T-shirts een item voor meestal jonge mensen is, trok de fotograaf met Tine Sneyers naar de Zomerfabriek. Gewapend met een tas vol T-shirts (van XS tot XL) spraken zij enkele jonge dansers aan die het wel zagen zitten in deze outfit voor ons te dansen. De rest van het artikel werd afgewerkt via mail.
Sneyers uit de Pretoriastraat hielden dit nieuw merk T-shirts boven de doopvont met handgemaakte tekeningen. Elke tekening wordt slechts op vijftig exemplaren gemaakt. Dus kleding en verzamelobject in een. (Jörg PYL)
- Hoe zijn jullie op Zurenborg verzeild geraakt, wat vinden jullie van de wijk?
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “Tine is afkomstig van de Kempen en woont sinds 2012 op Zurenborg Antwerpen. Gerry is afkomstig van Nijlen, eveneens de Kempen. We zijn verzot op de buurt. Zurenborg is als het ware een dorp in de stad; buren kennen elkaar, iedereen verzamelt op de Dageraadplaats) en je hebt alles van cafés,
restaurants en winkels op loopafstand. Daarnaast zijn we ook erg blij met de plek waar we wonen, een huisje weg van de straat met heel erg leuke buren. De leukste cafés vinden we bij uitstek Walvis en ’t ZeeZicht. Eten doen we het liefst in Overzee, de Thai boven ’t ZeeZicht).”
- Hoe is de naam STRM ontstaan?
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “ Toen we vorig jaar op vakantie waren, zijn we gestart met brainSTORMEN rond T-shirts en de merknaam. STRM kwam als winnaar uit de bus door de link met water, de kapitein en zijn schip. Door enkel de medeklinkers te gebruiken in de merknaam, kan het zowel gelinkt worden aan “storm” als “stroom.
Vervolgens is er de baseline “taken by storm” wat zoveel betekent als overweldigd worden door iets. Beiden vonden het een mooie aanvulling op de merknaam.”
- Hoe zijn jullie in de modewereld gerold?
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “Tine heeft altijd een zwak gehad voor stijl en mode. Ze is na haar rechtenstudie dan ook voor haar passie gegaan en heeft een job gezocht in de modewereld. Ze kwam eerst terecht bij Fragile (zwangerschapsmerk van Nathalie Vleeschouwer), later bij modeagentuur Ann Bout en tot vorig jaar bij Lily-Balou.”
- Wat zijn jullie andere activiteiten?
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “Gerry studeerde toegepaste beeldende kunst en daarna interieur- en meubelontwerp. Met Dierbaar Design (www.dierbaardesign. com) werkt hij als restaurateur en conservator van modernistisch design meubilair. Hij doet dit voltijds. Tekenen is altijd een passie geweest. Zijn tekentalent en Tine haar mode-ervaring zijn de perfecte cocktail voor STRM.”
- Inspiratiebron voor STRM is de kapitein, een goede vriend van Gerry. Vertel wat meer details over die vriendschap, hoelang, van waar wat voor iemand is de ‘kapitein’? De summiere tekst op de site wekt onze nieuwsgierigheid.
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “De figuur van de kapitein is gebaseerd op een zeer goede vriend van Gerry, Jan Siebens. Hij stond jaren in het oog van de storm in zijn illustraties die hij postte op sociale media. Wat startte als een grap werd al snel een rode draad in de tekeningen. Ze zijn dan ook erg blij dat Jan het mannelijk model wilde zijn voor de eerste fotoshoot van het merk.”
- De site vermeldt dat de tekeningen op de T-shirts slechts 50 keren gebruikt worden. Is het vijftig per maat of in totaal?
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “Gerry tekent elke illustratie slechts één maal dus kozen we ervoor om de T-shirts gelimiteerd op de markt te brengen. Elke tekening is in totaal slechts 50 keer beschikbaar.”
- Zijn de T shirts van katoen of?
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “De Tshirts zijn van 100% katoen.”
-Hoe lang duurt het vooraleer een bestelling van webshop naar de klant gaat?
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “Als een bestelling binnen komt, is ze twee dagen later bij de klant. Verzending gebeurt via BPost en gratis binnen heel België.”
- Kunnen de T shirts ook bij jullie thuis af-
gehaald worden?
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “Neen, dit kan niet, maar is niet echt nodig gezien verzending binnen België gratis is.”
- Wat zijn de wasinstructies?
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “Wanneer er een print op een T-shirt staat, is het altijd aangeraden de T-shirt binnenste buiten te wassen, alsook niet op de print te strijken. We raden aan om te wassen op 30°.”
- Hebben jullie nog ander plannen in de modewereld? Of iets anders interessants voor onze lezers?
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “We zijn al bezig met de volgende collectie. Gerry heeft nog heel wat verrassende tekeningen van de kapitein en ze bekijken ook met welke items ze de collectie kunnen uitbreiden.”
- Overwegen jullie verkoop via winkels in de toekomst, ik ze maar wat, de Kammenstraat of zo?
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “De STRM T-shirts liggen op dit moment in twee winkels: Zuid in Sint-Jorispoort en César Menswear in Mortsel.”
- Tot slot: Jimmy Kets verzorgde de foto’s voor jullie merk. Hoe kennen jullie elkaar?
Tine Sneyers en Gerry Vervoort: “Gerry en Jimmy studeerden samen kunst en zijn al jarenlang goede vrienden.”
De T-shirts kunnen besteld worden via de website. De maten gaan van XS tot XL. De prijzen gaan van 49,50 € tot 45,50 €, verzending in België inbegrepen. www.takenbystrm.com www.dierbaardesign.com
Hij woont in een bescheiden, gezellig flatje op de hoek van de Steenbok- en Oostenstraat. Tijdens ons gesprek rammelen en kreunen er geregeld treinen voorbij op de spoorwegbrug. “En toch is dit voor mij hier een oase van rust”, verzekert Daan Cupers (47) me. Typisch voor Daan die uitspraak. Of voor Alexander Wolfram, zijn pseudoniem als schrijverkunstenaar. In augustus verschijnt vijf weken lang telkens een column van hem in de krant De Standaard. En dat is niet de eerste de beste gegeven.
Op het verjaardagsfeest van een vriendin is Alexander het cadeau voor de vriendenkring. Hij geeft er een poëzielezing. Eén van de aanwezigen is Lieve Van de Velde, chef cultuur en media van De Standaard.
PORTRET
Vijf maanden terug krijgt hij plots een email van haar met de vraag of hij bereid is een tijdelijke column te verzorgen voor de krant. Alexander stuurt als ‘test’ drie prozagedichten en drie columns op en de zaak is beklonken.
In vijf afleveringen wil Alexander zowat een portret van zichzelf laten zien en tegelijk de wereld om zich heen spiegelen. De columns zijn wat filosofisch en poëtisch. Maar ze worden geapprecieerd. “Het is prachtig Alexander Wolfram hoe je het grote in het kleine kan zien en omschrijft” reageert een lezeres.
Als ik dit artikel schrijf heb ik al twee columns kunnen lezen.
In ‘Stiltegebied’ beschrijft Alexander een verrassende ontmoeting met een geheimzinnig dier in het natuurgebied de Platwijers in Zonhoven, zijn geboortedorp. Hij ‘verdiept’ die ervaring door er op te wijzen hoe belangrijk het voor hem is zijn leven in te richten als stiltegebied.
In ‘Zijnswijze’ neemt hij de lezer mee naar Nepal waar hij in 2004 meemaakt hoe een Tibetaanse gastvrouw een kopje thee uitschenkt: een op het eerste zicht banaal gegeven. Maar hij ervaart er “de poëtische gebaren van een taal – een zijnswijze – die in onze cultuur erg zeldzaam is. (...) Een taal die ik zeer wezenlijk heb gemist, doorheen mijn leven. Maar ik was er me niet van bewust, tot het op een dag tea time was.” De columns downloaden kan via www.facebook.com/alexander.wolfram.indeed.
Alexander, nu 47 jaar, heeft de voorbije jaren uiteenlopende activiteiten uitgerold. Na de middelbare school staat hij op het punt profvoetballer te worden. Hij voetbalt dan een tijdje in tweede klasse bij Sporting Hasselt en nadien als semi-prof bij Westerlo. Als achttienjarige speelt hij
in de tijd van o.m. Gert Verheyen en Johan Walem nog voor de U-19 (jongeren beneden 19 jaar) bij de Rode Duivels. Maar hij kiest uiteindelijk voor de kunstacademie, waar hij Audiovisuele Kunsten (Film & Video) studeert.
Op zijn 21ste wint hij in Nederland de Bulkboek Songtekstwedstrijd met ‘Indianen van de nacht’, dat Bram Vermeulen op muziek zet en inzingt voor de cd Bulksongboek
Van 1993 tot 2000 is hij reclameregisseur. Dat is een zeer hectische periode, waarop hij nu met gemengde gevoelens terugblikt. Een periode waarin hij zichzelf voorbij holt. Tussen 1997 en 2001 verschijnen bij uitgeverij Clavis drie prentenboeken waarvoor hij de teksten schrijft. Maar ook hierop blikt hij nu kritisch terug:
“Dat was in mijn naïeve periode”.
NOVELLE
In 2001 woont Alexander – de liefde achterna – een viertal maanden in Puerto Rico. Tijd genoeg om zijn leven van spoor te wisselen. Hij doet wat hij al zo lang wilde: vertragen en 'afdalen in de stilte'. Die stilte laat zich ook duidelijk voelen in zijn literair debuut, de poëtische novelle ‘Ooit zal alles anders zijn’, die hij over een periode van maar liefst 10 jaren heeft fijngestemd. Het verschijnt pas in 2011 en krijgt zeer lovende recensies. Het boek vertelt het verhaal van Tobe, een kleine jongen die midden in de nacht hoog in een boom kruipt, samen met een man die hij nog maar net heeft ontmoet. Hij doet Tobe aan zijn vader denken, tenminste aan de vader die hij zich zou wensen. Het is duidelijk dat er iets mis is met papa en het af en toe opduikende geweld thuis. Aan het eind is Tobe zover dat hij zich sterker voelt. Wat opvalt aan dit boek is zijn sobere, aantrekkelijke vormgeving. Ook binnenin is de lay-out apart: korte tekstregels in blokken gerangschikt. Een nieuw hoofdstuk of nieuwe wending begint met een donkerblauw blad waarop soms één enkel woord, soms enkele woorden staan. Alexander Wolfram heeft een aparte schrijfstijl. Hij schrijft als het ware korte gedichten of strofen die samen een verhaal vormen.
Het boek heeft veel betekend voor Alexander. Het is autobiografisch en heeft te maken met een zeer gevoelige kwestie uit zijn
Daan Cupers : “Wolfram heb ik altijd een prachtig woord gevonden”
‘beschermer van mensen’ betekent.”
kindertijd.
STABADA
In 2003 start hij samen met de broersmuzikanten Stan en Bart Reekmans het muziektheatergezelschap Stabada. Hij is er scenarist, regisseur en producent. Hun eerste productie ‘Met de kikker alles kits’ (met de thans in Zurenborg wonende Frank Mercelis als zanger-acteur) wordt maar liefst 99 keer gespeeld in cultuurcentra in Vlaanderen, een waar succes dus.
Hun tweede stuk, het slaapkamermuziektheater ‘Van de muis die geen muis was’ (met o.m. ex-thuisactrice Tineke Caels – ze speelde vier jaren de rol van Dorien de Backer) doet het nog beter met meer dan 130 voorstellingen. Het stuk mag deelnemen aan een internationaal festival in Japan.
Ketnet reist mee en maakt er vijf nieuwsitems over voor het kinderjournaal Karrewiet. Dit zorgt voor veel boekingen en uitnodigingen voor tal van buitenlandse festivals.
De derde geplande productie is een drieluik over de teloorgang van het Aziatische Aralmeer. Hieraan zouden de meisjeszangroep Laïs en een dertigkoppig mannenkoor meewerken. Ondanks veel voorbereidend werk belandt dit stuk door een samenloop van omstandigheden in de koelkast en later in het vriesvak. Vervolgens wordt in 2010 ook Stabada opgedoekt.
STILTE
De laatste jaren is het leven van Alexander meer meditatief en contemplatief geworden. Dat staat in contrast met zijn vroegere tomeloze ambitie en innerlijke onrust. Hij wordt geïnspireerd door de oosterse filosofieën. “Ik ben een zittenblijver in de School van het Schijnbare Niksen”, zegt hij over zichzelf.
Alexander werkt nu hoofdzakelijk nog aan kleinere projecten, waaronder een prentenboek voor volwassenen en zijn eerste dichtbundel, een selectie uit dertig jaar poëzie schrijven.
PEERLAMP Als uitsmijter citeer ik nog even wat hij zelf over zijn pseudoniem vertelt.
“Wolfram heb ik altijd al een prachtig woord gevonden. Het is een chemisch element.
De gloeidraad in een peerlamp is er van gemaakt. Het is fragiel en kwetsbaar en tegelijk ook sterk, want het kan een hele ruimte vullen met licht.” En ‘Alexander’ is een naam die oorspronkelijk uit het Grieks komt en
Meer info www.alexanderwolfram.be
Eline Vercruyssen
Opticien - Optometriste
Dageraadplaats 12
2018 Antwerpen
tel : 03/235 16 35 • fax : 03/235 17 44
optiekdedageraad@telenet.be
MAANDAG GESLOTEN
DINSDAG 10 uur tot 18 uur
WOENSDAG 10 uur tot 18 uur
DONDERDAG 10 uur tot 18 uur
VRIJDAG 10 uur tot 18 uur
ZATERDAG 10 uur tot 13 uur
In november vorig jaar zette Xenia Mesuere uit de Kolkstraat haar handtekening onder de verkoopakte van het statige ‘Torenhuis’ op de Cogels-Osylei 56. Sedert enkele weken kan je daar op bel-etage terecht voor recepties en andere events. En je kan er nog slapen ook.
(Marcel
Het huis dateert van 1905. Het werd samen met nummer 58 gebouwd door architect François Bollekens, in opdracht van zijn vader, Eugène-Charles, die eigenaar was van een industriële schrijnwerkerij in de Pelikaanstraat. Het interieur oogt dan ook als een staalkaart van houtsoorten.
Twee keer besteedde deze krant Gazet in 2017 aandacht aan het pand. De eerste keer in editie 3 in de rubriek ‘Huis te Koop’, de tweede keer in editie 6 na een interview met Xenia. Deze zeer dynamische jongedame is gebeten door de horecamicrobe. Ze groeide enkele honderden meters verderop en zet nu ook haar eerste stappen met een eigen onderneming op de CogelsOsylei.
BROODWINNER
Uw huis sneller verkopen voor meer geld?
Toe aan een nieuw interieur?
Geef uw woning een StyllieS metamorfose!
Vastgoedstyling & Interieurvormgeving www.styllies.be • Annelies: 0485 07 07 40
Tijdens het meest recente gesprek was ze nog volop aan het nadenken over een gepaste naam. Dat is dus ‘Baron Osy’ geworden. “Het is een duidelijke naam, die verwijst naar de grondlegger van de buurt, refereert aan de naam van de straat en met de chique en grootste bijklank in het woord ‘Baron’, zegt ze.
Ondertussen heeft ze al enkele recepties georganiseerd. Dat kan voor gezelschappen tot 49 personen. Verder waren er ook al koffietafels na uitvaarten en
voor september staat er een ‘high tea’ geboekt. Een andere aanvraag ging over de organisatie van een cocktailwedstrijd. Ook bedrijfsvergaderingen kunnen er plaatsvinden. “Alles is aanwezig of kan ter beschikking worden gesteld: een beamer, hoge tafels, lage tafels etc.”
GASTENKAMERS
Xenia biedt de ruimte aan via doelbewust uitgezochte eventwebsite en haar eigen website. Ze geeft toe dat de vergaderinfrastructuur de echte broodwinner is van het huis. Want daarnaast biedt ze op de eerste en tweede verdieping 2 –en binnenkort 3- gastenkamers aan. Ook wat dat betreft hebben de klanten de weg naar Baron Osy al gevonden.
“Ik ben altijd aanwezig, onder meer voor het serveren van het ontbijt”, zegt ze. Dat is merkwaardig, aangezien ze zelf nog fulltime werkt in restaurant Ciro’s op de Amerikalei. Zelf vindt ze dat ze heel goed bezig is. “Ik heb al heel wat bekende namen over de vloer gehad die met mij willen samenwerken”, zegt ze. “Aangezien het om een oud huis gaat, moeten we echter wel rekening houden met restricties, onder meer qua veiligheid.”
KANTOOR
Xenia is ook nog op zoek naar een huurder voor de voorkamer op de eerste verdieping, die beschikt over een balkon en bijzonder geschikt is als kantoorruimte. Xenia zelf is ondertussen zelf ook verkast van de Klokstraat naar het souterrain.
INFO: Baron Osy • Cogels-Osylei 56 • 2600 Antwerpen
e-mail:baron.osy@gmail.com
Tel.: 0499/20.26.80 • www.baron-osy.be
Het is eind juli, zondagochtend en bloedheet op een, eens te meer, uitverkochte Zurenborgse rommelmarkt. Eén standje valt onmiddellijk op: twee kinderen zitten in een bakfiets met, voor hen, kleurrijk bedrukte papieren en helemaal vooraan een wit blad met daarop “2€”.
Die twee blijken Leon Vandenbussche (7) met zijn zus Yoko (4) te zijn. Leon, mama Sarah en pappa Thiery leggen het ons allemaal uit. De familie woont in Borgerhout maar Leon gaat, net als zijn zus, naar school in Crea 16. Zij kennen onze wijk en ook de rommelmarkt goed. Leon maakt kunst en wel op volgende manier: hij verzamelt plastic doppen en bouwt daar torens van. Van die bouwsels maakt hij dan foto’s. Die worden bewerkt met behulp van Photoshop. Als het resultaat helemaal naar Leon ’s zin is worden de foto’s afgeprint. Bij het ganse verloop krijgt Leon wel nog wat hulp van mama Sarah die fotografe is (www.sarahvanmarcke.com).
(Tekst en foto Jeannine FÜHRING)
Geen
Kleermaakster
Dames, heren en kinderen Alle kleding op maat ook brei en haakwerk, retouches, upcycling, workshops,... Magdalenastraat 21 2018 Antwerpen – Zurenborg info.chrisssys@gmail.com www.chrisssys.be enkel op afspraak 0485 39 33 66
In ons februarinummer schreven we over de lancering van hoplr in Zurenborg. Hoplr is een buurtnetwerk, waarvan er in Vlaanderen al vele van de grond zijn gekomen, met groot succes. Nu we enkele maanden
Ze werken reclamevrij en brengen de gebruikers niets in rekening. Dat zijn we niet gewend van de sociale media. Zit er soms een addertje onder het gras? Maar de hamvraag is natuurlijk: welke mogelijkheden bied hoplr voor het gemeenschapsleven in onze wijk?
Hopper
Ik ga opnieuw te rade bij Jelle Jacobs, van het team achter Hoplr. We ontmoeten elkaar op zijn kantoor in het Friendship Building, aan de Rijnkaai.
Hij komt nog even terug op het vorige artikel in de Gazet van Zurenborg. In tegenstelling tot wat daar werd beweerd, is de naam ‘hoplr’ niet zomaar uit de lucht gegrepen. Hij is geïnspireerd door de luchtvaartmaatschappij ‘City Hopper’ die een netwerk van Europese vluchten onderhoudt. De vervorming van hopper tot hoplr wordt dan weer ingegeven door namen als flickr en tumblr, allebei sociale netwerksites. Bovendien is ‘hop’ een gangbare term uit de IT, waarmee onderdeeltjes van een netwerk worden aangegeven. Zo, dat is dan rechtgezet.
BRUSSEL
Nu hoplr zich in Antwerpen en een groot
deel van de kleinere Vlaamse steden heeft genesteld, richt hij zich op onze hoofdstad Brussel. Er draaien daar momenteel drie proefprojecten. Alles wat hoplr in zijn jonge bestaan heeft geleerd, moet hij hier uit de kast halen. Wat houdt dit in?
Hoplr heeft zich ontwikkeld van een open stadsplatform tot een besloten buurtplatform. Een open stadsplatform bleek niet te werken. Alle informatie die mensen op zo’n platform zochten was makkelijk elders te bekomen. Mensen voelden weinig drang om nog eens terug te keren. Er ontstond geen sociale binding.
In een besloten buurtplatform is dat anders. Het platform beperkt zich tot de buurt waar mensen al binding mee voelen. Het besloten karakter houdt in dat mensen van buiten geen toegang hebben, wat het gevoel van onderlinge betrokkenheid benadrukt. Belangrijk is het specifieke ‘hoplr-karakter’ van de informatie die buurtgenoten uitwisselen: alles is erop gericht om elkaar op niet-commerciële basis van dienst te zijn en samen initiatieven op te zetten. Hoplr heeft steeds meer zicht gekregen op de ideale schaalgrootte van een ‘hoplr-buurt’. Die staat op 1000-3000 huishoudens. Zurenborg valt hier met zijn 5 572 inwoners ruimschoots binnen. Brussel heeft maar
Agentschap Plantin en Moretuslei 118 • 2018 Antwerpen
Tel : 03/224.84.40 • E-mail : AG047076@mandat.belfius.be
en vijfhonderd veertig aanmeldingen verder zijn is het tijd voor een balans en een paar nieuwsgierige vragen. Bijvoorbeeld: waar leven de jongens en meiden van hoplr van? (WILL VAN BROEKHOVEN)
liefst 117 potentiële ‘hoplr-buurten’, twee keer zoveel als Antwerpen. In landelijke gebieden zorgt de norm soms voor hoofdbrekens. Meestal valt hoplr dan terug op het niveau van deelgemeenten.
INKOMSTEN
Hoplr heeft een formule ontwikkeld om bewonersinitiatieven te bevorderen zonder dat de overheid daar direct tussen komt. Welbeschouwd heeft de overheid immers baat bij actieve burgers. Er zijn natuurlijk momenten dat bewoners zelf behoefte voelen de overheid in de schakelen. En het ligt voor de hand dat lokaal bestuur en overheidsdiensten beter functioneren als zij goed geïnformeerd zijn over wat leeft in een wijk of buurt. Het zijn deze gegevens waarop hoplr zijn verdienmodel baseert. Hoe werkt het? Jelle Jacobs laat wat beelden op zijn laptop voorbij komen. Hoplr houdt per buurt informatie bij over actuele zaken die daar spelen. Het gaat om algemene, gebundelde informatie los van personen. Vaak zijn het kwesties die bewoners zelf bij de overheid onder de aandacht willen brengen.
VERDIENMODEL
Er zijn daarvoor mogelijkheden ingebouwd. Op de site van Zurenborg werken die nog niet, maar dat is een kwestie van tijd. De overheid kan reageren door berichten op hoplr te plaatsen. Elders in Antwerpen is dit al aan de gang Jelle Jacobs geeft als voorbeeld het project Noorderlijn en de werkzaamheden aan het Stadspark. Op hoplr-sites van de buurten die daarbij betrokken zijn vindt geregeld nuttige informatie-uitwisseling plaats tussen burgers en overheid. Ook voor Zurenburg is zoiets in principe mogelijk. Denk bijvoorbeeld aan straatfeesten of het thema geluidsoverlast, dat bij ons heel actueel is. Het ligt niet in de lijn van hoplr dat iedereen los van elkaar de overheid gaat bestoken. Het is juist de filosofie dat bewoners de krachten bundelen, doen wat zij kunnen en zo nodig in georganiseerd verband via hoplr de overheid benaderen.
Kantoorhouder Dirk Van Neck en zijn team heten u welkom bij de bank in uw wijk.
De overheid kan niet zomaar van deze faciliteit gebruik maken. Hoplr verstrekt licenties en laat zich daarvoor betalen. Naast overheidsdiensten kunnen ook anderen licenties krijgen, bijvoorbeeld leveranciers van water en energie. Zolang ze maar het algemeen belang dienen en geen commerciële doelen nastreven. Ze mogen dan berichten op hoplr te zetten, wat uiteraard niet wil zeggen dat zij als lezer toegang mogen hebben.
Volgens Jelle Jacobs is hoplr dankzij dit verdienmodel in staat, trouw te blijven aan zijn idealen, reclame buiten de deur te houden en gratis deelname te garanderen.
HUISREGELS
Het is niet zo dat hoplr, eenmaal een buurtnetwerk in het leven geroepen, vrij baan geeft aan allerlei vormen van groei en wildgroei. Hoplr wil wel degelijk zijn normen en
omgangregels overeind houden. Normen zijn bijvoorbeeld: geen racisme, niet commercieel, geen politiek.
Huisregels: respecteer je buren, wees behulpzaam, gebruik hoplr niet als uithangbord, houd de dialoog zinvol, gebruik je echte identiteit.
Om alles in goede banen te leiden maakt hoplr gebruik van ambassadeurs en netwerkbeheerder. Deelnemers kunnen zich aanmelden als ambassadeur. In Zurenborg zijn er op het ogenblik drie. Hun namen vind je op hoplr. Zij zien erop toe dat de huisregels in acht worden genomen. Toen ons buurtnetwerk van de grond kwam kon je onmiddellijk zien dat ondernemers in de wijk voor zichzelf reclame gingen maken. En sommige berichten hadden een hoog ‘marktplaatsgehalte’: aan de spullen die men ter overname aanbood hing een prijskaartje. Deze uitwassen zijn nu verdwenen, mede dankzij tactvol optreden van de ambassadeurs en de netwerkmanager, iemand van de organisatie hoplr, die gemachtigd is om maatregelen te nemen als de ambassadeurs niet verder komen. De ondernemers in onze wijk houden zich nu in; ze kunnen trouwens beter terecht bij andersoortige netwerken. En alle overtollige maar nog mooie en bruikbare spullen worden gratis aangeboden.
NETWERKNETWERKEN
Hoplr gelooft heilig in de kracht van gemeenschappen. Voor hoplr is het niet voldoende om overal in Vlaanderen, Brussel, Wallonië en Nederland, ja in heel Europa, allemaal aparte buurtnetwerken in het leven te roepen. De ambities reiken verder en richten zich ook op de relaties tussen de netwerken. Een actueel voorbeeld is het Hoplr-Petanque Toernooi, een evenement dat hoplr bij het stadsfestival Zuiderburen, tegenover het Museum voor Schone Kunsten, organiseert. Hoplr plaatste onlangs op alle netwerksites een uitnodiging om de eer van de buurt hoog te houden.
In de oktober-editie van onze Gazet willen we de ‘hoplr-beleving’ Zurenborgers in beeld brengen. We zijn benieuwd naar je ervaringen met het buurtnetwerk tot nu toe. Heeft het je iets opgeleverd? Heb je fijne of bijzondere dingen meegemaakt? Zijn er misschien ook minder positieve zaken te melden? Is er iets wat je mist? Je kunt chatten via het netwerk, mailen naar will.vanbroekhoven@ telenet.be of bellen naar 0491880193.
Na de eerste editie en de poëzievensters Herman de Coninck van vorig jaar, liet Cultuurantenne Antwerpen verstaan dat dit evenement best slechts om de twee jaar zou plaatsvinden. Daar werd uiteraard naar geluisterd. Bovendien blijkt dat veel mensen nog steeds hun gedicht van de vorige of de twee vorige edities aan hun raam hebben laten hangen. Het zou zonde zijn, mochten die verdwijnen voor iets nieuws.
(Jörg PYL)
Voor 2019 wordt er gemikt op een startdatum in mei tot zeker einde september of half oktober. Wie zijn gedicht langer wenst te laten hangen, mag dat uiteraard ook. Hoe meer poëzie in de straat, hoe liever.
Op dit ogenblik zijn de meeste namen van de dichters al gekend. In eerste instantie zijn dat de deelnemers van Poëzievensters 2016, namelijk Lies Van Gasse, Mousty, Lotte Dodion, Luk Depondt, Peter Holvoet-Hanssen, Reine De Pelseneer en Willem Persoon, Daarnaast uiteraard onze wijkdichters Peter Theunynck, Stefan Heulot en Jörg Pyl. Annemarie Estor doet deze keer helaas niet meer, omdat zij niet voldoende recent materiaal heeft en haar recente gedichten meestal te lang zijn om leesbaar op een transparant te drukken.
TALENT
Daarnaast dreef de laatste jaren heel wat nieuw talent boven of bestaand talent dat nu pas in de openbaarheid verscheen. Het gaat om volgende Zurenborgse dichters: Ricardo Anemaet, Yolande Driesen, Alexandra Cerceni, Will van Broeckhoven en Johanna Pas. De jongste dichter kijkt bij het ter perse gaan nog even na of hij met zijn gedichten de ramen van Zurenborg wil versieren. Als klap op de vuurpijl zegden ook de huidige en vorige Stadsdichters toe, Maud Vanhauwaert en Maarten Inghels.
VERSCHEIDENHEID
Omdat er nog zoveel gedichten van de vorige edi-
ties aan de ramen hangen en ook omdat 2017 met Herman de Coninck een uitzonderlijk jaar wat betreft deelname was, is besloten het aantal nieuwe transparanten te beperken tot honderd. Dat wil zeggen dat er van elke dichter vijf tot zes gedichten zullen verschijnen. Dat komt dan weer ten goede aan de verscheidenheid. De gedichten zullen op A2 en A3 formaat gedrukt worden. Zo kunnen ook bewoners met kleinere ramen meedoen. Wie al een gedicht heeft hangen en er eentje bij wil, dat kan zeker, voor zoverre er plaats is. Als er al twee gedichten ergens hangen en de bewoners die graag laten hangen, geen probleem, dan krijgen andere mensen ook een kans. Hoe meer gedichten aan de ramen, hoe meer vreugde.
INSCHRIJVEN
In de volgende editie van de krant zal het emailadres bekend gemakt worden waarop men zich kan inschrijven met opgave van het gewenste formaat. Andere keuzes zijn helaas niet mogelijk, behalve voor sie opteert voor eeg gedicht voor kinderen. Er zijn er vijf of zes beschikbaar. Bovendien wordt getracht om geen gedichten van dezelfde dichter niet in eens traat tehangen. Ook dat komt de verscheidenheid ten goede.
De Krugerstraat was half augustus een weekend lang de werkplaats van 75 graffitikunstenaars uit 11 diverse landen voor het internationaal graffitifestival dat voor de vijfde keer plaats vond in Antwerpen. De omstandigheden waren ideaal: het warme weer, de
diversiteit op het vlak van nationaliteit, taal en stijl, de telkens groeiende kwaliteit en de vele kijklustigen. Het artistiek resultaat kan men in de Krugerstraat een jaar lang bewonderen tot aan “Meeting of styles – editie 2019”. (Bernard SOENENS)
De ellenlange muur aan beide zijden van de Krugerstraat vormt de ideale werkruimte voor een grote groep graffitikunstenaars. De buitenlandse kunstenaars, die voor het eerst deelnemen aan het festival in Antwerpen geraken er niet over uitgepraat. Aerosolkings heeft als organisator het thema 'tussen de lijnen' meegegeven, als inspiratiebron. Organisator Lawrence is zelf ook op een ladder met de spuitbus aan de slag, maar onderbreekt zijn werkzaamheden graag voor een babbel.
LAWRENCE
Lawrence: “Meeting of styles doet dit weekend Antwerpen aan, als onderdeel van een tournee die de artiesten voert naar Polen, Bulgarije, Chicago, Miami, Brazilië, Mexico, e.a. De meesten nemen deel op uitnodiging en zijn geselecteerd op basis van kwali-
teitscriteria. Conform de titel van het festival wordt gewerkt met diverse stijlen zoals de graffiti-letters (pieces), komiek, realistisch werk op basis van een foto of een sketch en de zogenaamde producties, waarbij artiesten samenwerken op een gemeenschappelijke achtergrond. Bij graffiti wordt uitsluitend met de spuitbus gewerkt. Het is ook heel tof dat we met deze festivals ook veel publiek lokken, zeker hier in Antwerpen. Het boeiende is dat het publiek aanwezig is op het maakproces van een kunstwerk en het dus kan zien groeien. Dat is in de kunstwereld uitzonderlijk. “In de grote diversiteit wordt er ook gezocht naar enige homogeniteit. Zo wordt de straat aan beide kanten opgedeeld en krijgt ieder straatdeel een basiskleur. De artiesten die in dat straatdeel werken wordt gevraagd zich daaraan te houden. Dat lukt grotendeels.
Verder hebben de artiesten een diverse outfit: velen lopen rond in short, sommigen staan op een stoel, anderen op een ladder, iedereen heeft een trits spuitbussen bij de hand, enkelen beschermen zich met een mondmasker.
SALAS
Het is even wat schroom overwinnen om de artiesten te storen in hun werk en hen aan te spreken. Daarbij geeft niemand zijn voornaam prijs. Ze houden het bij hun artiestennaam, die uiteraard ook op hun kunstwerk te vinden is, althans na enig zoekwerk.
Salas heeft met zijn vriend de schaduw opgezocht en geniet van een broodje. Hij komt uit Berlijn. Meeting of Styles is in de Duitse stad Wiesbaden ontstaan. Het is de eerste keer dat Salas in Antwerpen is. Hij was wel al in Nederland en Spanje.
JOSHUA
Joshua komt uit Birmingham (UK) en werkt aan een realistisch concept, samen met een Nederlander die hij hier ontmoet heeft en die toevallig zijn buur is. Hij heeft toffe ervaringen met twee vorige edities van het festival in Antwerpen en is hier nu een derde keer. Joshua vindt Antwerpen een toffe stad, ook al is er weinig tijd om de stad te verkennen, behalve 's avonds. “Ik mag niet vergeten om Antwerpse chocolade mee te nemen naar huis”, rondt hij plichtsbewust af.
JULIA
Een nieuwe evolutie in de graffiti-kunst is dat vrouwen zich stilaan ook aangesproken voelen. Dat is zeker het geval bij de blonde Duitse vrouw Julia. Ze accentueert dat er in deze editie drie vrouwen deelnemen. Zelf werkt ze in de bocht van de
Een wijk als Zurenborg heeft wel degelijk nood aan een stevige structuur. Waarom dan geen burgemeester installeren? Wel, omdat het niet kan Een burgemeester zit in
het gemeentehuis op de Grote Markt en het district heeft een districtsvoorzitter, maar dat is dan weer geen burgemeester.
Maar, je kan je ook een burgemeester voelen. Niet zijn, voelen. En hoe kan dat dan? Door medewerker van deze gazet te worden. Dan kan je door de wijk struinen als-
Bent u op zoek naar een nieuwe woning? Wenst u uw eigendom te verkopen? Of wenst u gewoon meer informatie over de evolutie in de vastgoedmarkt of over de woningprijzen in uw buurt?
Ons team staat klaar voor u en zal u met plezier en zonder enige verplichting verder helpen. Dus spring gerust even binnen! Wij zijn van maandag tot vrijdag doorlopend geopend van 10u tot 18u . Eveneens buiten de kantooruren welkom na afspraak.
Voor meer informatie of om een afspraak te maken, bel ons op het nummer 03 239 21 21 of stuur een email-bericht naar info@century21activity.be.
GRATIS SCHATTING!
of je een burgemeester bent. Je bent ook overal welkom en het grote voordeel, je moet je niet aan een partijlijn houden en je moet niet herverkozen worden. Klinkt dat niet allemaal fantastisch ?
Hoe burgemeester van de wijk worden? Je moet willen schrijven (geen romans, geen gedichten) maar een artikel. Op tijd en stond een onderwerp aanpakken en op tijd via mail inleveren. Zo’n zes keren per jaar. We hebben een aantal regels die je helpen en fundamenteel is dat we met vrijwilligers werken, mensen die dus alleen de onkosten vergoed krijgen die ze gemaakt hebben in het kader van een artikel. Of misschien heb je alleen een digitaal fototoestel en voel je wel wat om alleen foto’s te leveren. Het hoeven geen kunstfoot’s te zijn. Dan zit je ook goed bij ons.
Interesse? Geef een seintje en dan nodigen we je eens uit om alles haarfijn uit te leggen want misschien wil je wel meehelpen met het in orde maken van onze broodnodige advertenties. Dan halen we je ook met de rode loper binnen. En wat geven we in return? We begeleiden je tijdens het schrijfproces, begeleiden je technisch of inhoudelijk tijdens het maken van foto’s, bij de advertentiewerving blijf je bij een professioneel iemand en kort na nieuwjaar mag je naar onze traditionele reçeptie komen. Plus een burgemeestersjerp natuurlijk.
Dus: laat maar horen swa.collier@telenet.be
Krugerstraat samen met twee vrienden uit Berlijn. Voor Julia is graffiti zowel een job als een hobby. Professioneel doceert ze graffiti in scholen, academies en instellingen. “Kinderen kunnen zich daarin heel erg uitleven en krijgen zo heel wat voeling met kunst.” voegt ze er aan toe.
MAXO
Daar valt niet aan te twijfelen, want even verder in de straat is er een workshop aan de gang, waarbij kinderen, naar schatting 6-7 jaar, er lustig op los spuiten, beschermd door een iets te groot mondmasker. Ze doen het tegelijk geconcentreerd en met veel enthousiasme.
Maxo is workshop-docent en is even enthousiast over de kinderen die hij kan begeleiden. Zijn organisatie “Spray and play” is gevestigd in Mortsel en geeft workshops voor kinderen, volwassenen en diverse doelgroepen zoals in scholen en gevangenissen, ....”Graffiti op straat wordt door de straat steeds meer gewaardeerd. Het is ook
een treffend middel om emoties te uiten en frustraties af te reageren, en je eigen zijn in een kunstwerk te spuiten”, weet Maxo.
OBITBOL
Ook de zuiderburen zijn present. Een Fransman is voor de eerste keer aanwezig samen met een vriend, maar hij werkt alleen. Zijn artiestennaam is uitvergroot te ontdekken in zijn werk: Obitbol. Hij is afkomstig uit Lille, maar studeert in Doornik. Obitbol leert er het vak. Binnen enkele jaren zou hij graag financieel onafhankelijk worden en in zijn levensonderhoud voorzien dank zij de graffiti. Dat moet lukken want de graffiti maakt een hele evolutie door. Deze kunstvorm wordt alsmaar meer geaccepteerd, er komen steeds meer opdrachten van particulieren, bedrijven, scholen, overheden. Hij is erg opgetogen over de Krugerstraat als werkplaats, omdat er zoveel ruimte is.
SMOK
In opdracht van het district Berchem smukte Smok enige tijd geleden de zijkant van de
viaduct onder de spoorweg op. Met een vos, een ijsvogel, een salamander en aalscholver legde hij de link met de Wolvenberg. Nu is hij voor de derde keer aan de slag op het internationaal festival. Hij was ook al enkele keren in het buitenland, onder meer in Portugal, Engeland, Nederland en Duitsland. “De meerwaarde van deze festivals ligt vooral in de vele sociale contacten met buitenlanders. Je kan ook een en ander opsteken van artiesten waar je naar opkijkt”, voegt Smok er nog aan toe.
DJOELS
Haar artiestennaam is Djoels. Ze is afkomstig uit Markegem in West-Vlaanderen. Haar tattooshop in Deinze heet 'Djoels ink' en ze heeft een graffiti-café 'Lost Flammos' in Kortrijk. Eerst maakt ze komaf met de West-Vlamingen die Antwerpenaars arrogant vinden. Ze pleit voor het omgekeerde. Haar ervaring is dat Antwerpenaars sociaal zijn, toegankelijk, makkelijk contact zoeken en vooral gewoon doen tegenover buitenbeentjes, die met opzichtige tattoos en een
kapotte jeans rondlopen. Zeker op het vlak van graffiti heeft Antwerpen een straat voorsprong op onder meer West-Vlaanderen. Djoels staat niet vrijblijvend op het festival in Antwerpen. Ze heeft een verhaal omtrent haar werk en ze heeft ook een missie in het leven. Haar missie is campagne voeren tegen de handel in en het gebruik van drugs. Toen ze de eerste dag aan haar muur in de Krugerstraat stond, legde ze snel de link tussen het nabije Borgerhout, de handel in drugs, de film Patser, de acteur Matteo Simoni, en de boodschap “be careful”. Het resultaat zie je op de foto.
Zondagmiddag zijn diverse artiesten al klaar met hun werk. Het is er rustiger dan de dag voordien. Morgen maandag en alle andere dagen van het (school)jaar, kan je in een nog rustiger, zeg maar lege, straat genieten van veel graffiti, dat je zonder verpinken kunst kan noemen. Je kan ook links en rechts een boodschap meenemen, waardoor het leven weer een tikje leefbaarder wordt.
De zomer loopt op zijn laatste benen, de tent is opgevouwen, de ijsklompjes zitten veilig en wel terug in de diepvriezer. Kortom, de herfst is in het land en dan beginnen de culturele centra op volle toeren te draaien. Vooral in Berchem. De nocturne is al een belevenis op zich maar eind september is er ook nog eens de jaarlijkse familiedag waar vooral de kinderen centraal staan. Op de agenda verder nog een flinke portie muziek. Genoeg om alles hier eens rustig te bekijken.
-NOCTURNE – BRILSCHANS BY NIGHT
Zaterdag 15 september 2018 – 19.30 uur
In kleine groepjes ga je op culturele ontdekking in het feeëriek verlichte Brilschanspark. Al wandelend door het donker, langs kaarsen en vuurinstallaties, kom je op plekken waar zowel opkomend talent als gevestigde waarden zich tonen. Muziek, vertellingen, dans … verschillende genres komen aan bod. Laat je leiden en verrassen door het onbekende. De Vuurmeesters zullen ook dit jaar het park omtoveren met hun vuurlandschappen.
Op het programma:
-BART CANNAERTS: De kans is groot dat u ooit al gelachen hebt met een grap van Bart Cannaerts. Op TV. Als gast in Mag Ik U Kussen, De Slimste Mens of Scheire en de Schepping. Als één van de bedenkers van Benidorm Bastards en Wat Als?. Of in een zaal. In 2006 won Bart de Culture Comedy Award (NL). Een jaar later won hij Humo’s Comedy Cup en in 2010 stond hij in de finale van het prestigieuze Leids Cabaretfestival (NL). Van dan af aan ging het snel voor Bart want zowel met zijn eerste soloprogramma ‘Ik tel tot tien!’ als met de opvolger ‘Waar is Barry?’ scoorde hij bij pers en publiek. Sindsdien wordt deze jongen uit Sint-Katelijne-Waver dan ook bij de top van de Vlaamse cabaret- en comedywereld gerekend. Bart weet te zeggen dat hij dat geweldig plezierig vindt.
-DE NWE TIJD – ‘HEIMAT 3 / HOW TO BUITL A HOME?’ : De Nwe Tijd brengt op de nocturne een fragment uit de voorstelling ‘Heimat 3’. Ze gaan hierbij op zoek naar James Wood. Een jongen uit Engeland die in 2016 een bericht plaatste op YouTube onder het liedje ‘to build a home’. Zijn
beste vriend had zelfmoord gepleegd en had hem die avond 3 keer proberen te bellen. Maar James nam niet op omdat hij op zijn nieuwe Playstation zat te spelen. De volledige voorstelling is te zien in ccBe op 29 mei.
-EPHY – ‘SMALL THINGS AND BIGGER NOTHINGS’:
Multi-instrumentalist en theatermuzikant Ephraim Cielen is een van die verborgen schatten uit de Antwerpse muziekscene, Hij werkt al jaren samen met Ellen Schoenaerts en Liesa Van Der Aa. Die laatste coproducete samen met Alex Fostier (Rosas, Ictus Ensemble) en Cielen zijn debuut album ‘Small Things And Bigger Nothings’ onder de noemer ‘Ephy’.
Hij bezingt de melancholie met een warm en dromerig stemgeluid. Indiepop met gitaarspel vol verrassende wendingen en scherpe kantjes gemengd met instrumentaal experiment.
-MOVING FIRE ARTS – ‘COEUR EN FEU‘: Coeur en Feu is een nieuw spektakel van MFA AcroDance On Fire producties. Deze voorstelling wordt opgevoerd door een groep artiesten met verschillende professionele achtergronden, en omvat elementen van partnering dans, acrobatiek en vuureffecten.
-NICO BOON – ‘KOMT OP, GAAT AF’: In 2002 vindt Nico op een rommelmarkt een boek met foto’s van oorlogsgeweld. De zoektocht naar het leven van de fotografe zet hem op het spoor van een groter verhaal waarin verschillende levens elkaar kruisen. Voor de nocturne brengt Nico in preview een tekstfragment uit het materiaal dat zal leiden tot de voorstelling ‘Komt op, gaat af’. Op 24 en 25 januari in première te zien in ccBe.
-PIGEON, – ‘DUIVENTIL’: Pigeon in een sprookjesachtige muzikale kijkdoos. Je ziet een duiventil, je hoort Pigeons pianoverhalen, maar als je echt binnen piept, beland je in ‘de kleinste concertzaal ter wereld’. Wie binnenkijkt in deze mega-kijkdoos, met de looks van een echt ‘duvekot’, wordt meegezogen in een fabelachtig concertinterieur met inspirerende driedimensionale schouwburgloges, duifjes als toeschouwers, lichteffecten, pluche, donkerrode gordijnen …
-YASSIN MRABTIFI – ‘FROM MOLENBEEK WITH LOVE’ : Yassin Mrabtifi brengt popcultuur, hedendaagse dans, film, gevechtskunsten en hiphop samen in zijn werk. ‘From Molenbeek with Love’ is zijn eerste soloperformance als choreograaf én danser. Verwacht je aan een mengeling van urban, hedendaagse dans en stand-up comedy. De volledige voorstelling is in ccBe te zien op 30
maart.
-YOUSRA BENFQUIH:
Naast een liefde voor het recht, koestert mensenrechtenjuriste/ doctoraal onderzoekster Yousra Benfquih een grote passie voor het schrijven. Dansend tussen humor en ernst, zwaarte en lichtheid, raakt ze aan thema’s die gaan van racisme tot worteltaart. Ze schuwt, de woorden van Chimamanda Adichie indachtig, slechts één ding: ‘the single story’.
Elke groep volgt een eigen parcours en houdt halt bij 5 verschillende acts. Niet iedereen ziet dezelfde acts, maar iedereen ziet Moving Fire Arts, De Vuurmeesters en Bart Cannaerts. Alle voorstellingen spelen in open lucht. Bij nat of koud weer neemt u best aangepaste kledij mee.
*DE KOLONIE MT &HERMESENSEMBLE – MEVROUW BOB: vrijdag 21 & za 22 september 2018 - 20 uur. Voorverkoop vvk 14 euro/kassa 16 euro
Tania Van der Sanden speelt Mevrouw Bob, een erg succesvolle zakenvrouw. Een ongeneeslijke ziekte manifesteert zich acuut. Mevrouw Bob wordt geen monoloog, maar een rasechte dialoog tussen tekst (Peter De Graef) en muziek (Bo Spaenc & HERMESensemble).
*FAMILIEDAG
Zondag 30 september 2018 - 14 – 18 uur
De familiedagen zijn telkens weer een feest voor groot en klein met een jeugdvoorstelling als hoogtepunt van de dag. Van harte welkom vanaf 14 uur tot 18 uur. Naast vaste waarden –Lore’s knutselatelier, Heidi’s poppenspel en het schminksalon – trakteren we onze kleine bezoekers op allerlei fijne verrassingen en extra’s. Enkel voor de voorstelling heb je een ticket nodig, al de andere activiteiten zijn gratis extra’s.
*WALPURGUS – DRIE STERKE VROUWEN (6+),
PREMIERE: zondag 30 september 2018 – 14 en 16 uur
voorverkoop 6 euro/ kassa: 8 euro
Na Prinses Turandot (2011) en Fidelio (2016) laat Judith Vindevogel zich inspireren door een oeroud Japans sprookje waarin genderclichés op speelse wijze doorprikt worden. Drie sterke vrouwen wordt een intieme muziektheatervertelling met live muziek en tekeningen, dicht bij de kinderen. Spierballen en een dikke nek, dat zijn de grootste troeven van de beroemde worstelaar Eeuwige Berg. Als hij een uitnodiging krijgt om deel te nemen aan een wedstrijd in het keizerlijk paleis, is hij er zeker van dat hij zal winnen. Tot hij op zijn weg drie vrouwen
ontmoet en de moed hem in de schoenen zakt.
Van en met: Judith Vindevogel, Tsubasa Hori, Sarah Yu Zeebroek, Lies Van Assche en Stef Depover
*Sandra Delgadillo- Workshop capoeira – gratis
15 uur: 6+
17 uur: duo’s ouder/kind
Capoeira is een Braziliaanse gevechtsdans waarbij we ons laten inspireren door dieren en eeuwenoude Afro-Braziliaanse rituelen. Al spelend zien we de wereld ondersteboven en leren we vragen en antwoorden met ons lichaam.
*CINEMA CORSO
-VELE HEMELS BOVEN DE ZEVENDE - Jan Matthys
dinsdag 2 oktober 2018 - 14.30 uur
kassa: 5 euro
Eva staat altijd klaar om de wereld te redden. Ze is kampioen in geven, behalve aan zichzelf. Achter haar brede glimlach en overdosis begrip, groeit een knagende eenzaamheid. Vijf personages vechten meer met zichzelf dan met elkaar, in dit bestaan dat belachelijk mooi en geweldig lastig is.
CINEMA CORSO
-MORE THAN HONEY – Markus Imhoof (Film ism Posthof )
Woensdag 3 oktober 2018 – 20 uur
voorverkoop /kassa: 5 euro
Sinds drie jaar sterven over de gehele wereld massaal bijen. De oorzaak is nog steeds een raadsel, maar nu weet men het zeker: het gaat om meer dan een paar dode insecten en honing. De relatie tussen de mens en de bijen vertelt veel over onszelf, de natuur en onze toekomst
-L' AFRIQUE C’EST CHIQUE – SUPAFLY
INVITES TEME TAN: woensdag 4 oktober
2018 – 20 uur
kassa: 5 euro
Al jaren verzamelt Tanguy uiteenlopende invloeden: rap op de Belgische radio, Braziliaanse grooves, Japans experimentalisme en hedendaagse bands als Animal Collective en cLOUDDEAD. Het licht zag hij tijdens Straatfeesten in Rio de Janeiro. Sindsdien maakt hij muziek met één doel: de mensen laten dansen. Témé Tan wist uitzonderlijk snel zijn eigen sound samen te stellen: een subtiele mix van minimalistische grooves, onstuimige beats en zwoele harmonieën. Van Jai Paul tot MC Solaar, van Papa Wemba tot Jorge Ben, zijn inspiratie vloeit voort uit veelzijdige en kosmopolitische bronnen. Van Congo - waar zijn roots liggen - over Brazilië naar Japan of zelfs Guinea; Témé Tan destilleert zijn invloeden naargelang zijn reizen in een persoonlijk geluid dat moeilijk te categoriseren valt. Zijn muziek is een cocktail van afrohouse, funk en elektronica; het label 'wereldmuziek' is uit den boze. Na het optreden draaien de hiphop-minded ladies van SupAfly Collective nog plaatjes uit alle hoeken van de wereld. L’ Afrique c’est chic, onder die feestelijke naam slaan De Roma, ccBe en Arenberg de handen in mekaar voor een kleurrijk nieuw Antwerps festival dat volledig in het teken staat van de Afrikaanse cultuur. Verspreid over de drie locaties kan je je van 4 tot 21 oktober drie weken lang helemaal onderdompelen in al het moois dat het zwarte continent te bieden heeft.
-'NUFF SAID vrijdag 5 oktober 2018 – 20 uur 8 euro (-26 jaar) | 12 euro
Editie 84
'Nuff Said. Wereld in beweging. Al 10 jaar lang podium vol stad. Tussen mainstream en underground, vol jong talent en internationale namen.
Met elke maand een rits kwaliteit. Be it comedy, literatuur, muziek, spoken word,... Telkens vakkundig ingekapseld door de jungle hazers van BRZZVLL en chef d'orchestre Johan Petit. Wentel je in deze heerlijke bak talent. Iedere eerste vrijdag van de maand in de foyer van ccBe.
°DAVID KAU (ZA) is een van de meest populaire komieken in Zuid-Afrika. Dit jaar wordt hij 40 en is hij al 20 jaar stand-up comedian. Hij viert dit met een eerste internationale tournee dat in september van start gaat in Europa, daarna doorgaat naar Noord-Amerika en eindigt in Afrika. Zijn nieuwe show draagt dan ook de toepasselijke titel Half Man Half Comic. Een ludieke verwijzing naar het feit dat hij al de helft van zijn leven een comedian is.
°WALLY speelde jaren in verschillende bands, zoals de succesvolle reggae- en hiphopband Wahwahsda. Maar hij is ook een van de Legionairs van Tourist LeMC. Zowel zijn gitaar als zijn stem zijn te horen op diens hitsingle Horizon. Zijn debuutalbum Uitzicht is een muzikale reis van rustige akoestische gitaren tot bij passages vol hiphop en hevige rockmuziek.
°BABS GONS (NL) is schrijver, performer en theatermaker. Ze was jarenlang artistiek leider van Poetry Circle Nowhere en organiseerde daarvoor tien jaar lang een maandelijks podium voor jonge dichters en schrijvers in Paradiso. Festivals weten haar al jaren te vinden, want Gons weet hoe je publiek betovert met persoonlijke verhalen,
BERCHEM BAZAAR – FESTIVAL VAN DE ZINNNEN (ZINTUIGEN) Zaterdag 6 oktober van 10 tot 16 uur Driekoningen,- Statiestraat Gratis
Ben je al eens op avontuur geweest in dé winkelas van Berchem? Heb je al eens echt de tijd genomen om te zien welke parels er te vinden zijn in de Driekoningen- en Statiestraat? Organiseer je een feest of kook je graag exotisch? De Driekoningen- en Statiestraat oftewel het mekka van Antwerpen voor al je inkopen is een supermarkt op zich. Op zaterdag 6 oktober – tijdens Berchem Bazaar – toont de straat zich van zijn beste kant. Winkeliers bieden je hun lekkerste producten aan, geven kleur aan hun pand en delen kleine cadeautjes uit. Of je gaat virtueel op reis doorheen de straat: studenten van het Atheneum Berchem nemen je mee op een geleide wandeling en doen je de straat herontdekken. Deze hoogdag van de handelaar overgieten we met een sausje van straattheater en mobiele muziekacts. Kom en ontdek wat de straat jou te bieden heeft. Méér dan 50 handelaars tonen wat ze in huis hebben. Proeven, ruiken, voelen, kijken, horen, zet je zintuigen op scherp en kom af!
-OOGSTFEEST Zaterdag 6 oktober 2018 van 10 tot 16 uur
Driekoningenstraat 128 Gratis ’t Hof van Even werpt z’n vruchten af Sinds half juni heeft Berchem er een tuin bij. Een groene oase van rust in het midden van de Driekoningenstraat. Buurtbewoners staken de
Willen is kunnen. Maar wat doen we met de prutsers en de sukkelaars?
Johan vertelt het verhaal, Pieter zorgt samen met Jutta Troch en Jon Birdsong voor de troostende muziek
-BOLLYLICIOUS - SITARA
zaterdag 13 oktober 2018 – 20 uur
Voorverkoop 14 euro/kassa 16 euro Verwacht je aan een bedwelmende avond in een nostalgische Indische sfeer vol meeslepende muziek, majestueuze kostuums en beklijvende choreografieën. Bollylicious brengt een unieke mix van Bollywood, Indische klassieke dansvormen en ‘Gypsy’ dansen uit Rajasthan, zowel puur als in combinatie met verschillende andere genres. Voor deze nieuwe voorstelling zal de internationale topdanser, Sooraj Subramaniam, Bollylicious vergezellen. Bollylicious opent met Sitara de poort naar een feeëriek verleden. Wie er de vorige jaren bij was, weet dat dit dansgezelschap garant staat voor een magische avond.
-CINEMA CORSO
LE FIDELE – Michaël R. Roskam dinsdag 16 oktober 2018 – 14.30 uur kassa: 5 euro
Het is liefde op het eerste gezicht tussen de raadselachtige Gino Vanoirbeek en de beloftevolle racepilote Bénédicte Delhany. Passionele, onvoorwaardelijke liefde. Maar Gigi draagt een geheim met zich mee. Het soort geheim dat levensbedreigend kan zijn, voor hen beiden en voor iedereen rond hen.
-CINEMA CORSO
DUNKIRK – Christopher Nolan
dinsdag 16 oktober 2018 - 20 uur
kassa: 5 euro
De film vertelt het verhaal van de evacuatie van geallieerde troepen uit Duinkerken in 1940. Tijdens de Slag om Frankrijk werden Belgische, Britse en Franse soldaten door het Duitse leger vastgehouden op het strand en in de haven.
-ARSENAAL/LAZARUS – MUY COMPLICADO
woensdag 17 oktober 2018- 20 uur vvk 14 euro/kassa 16 euro
Muy Complicado’ is een wervelende tragikomische voorstelling waarin vier spelers omgaan met het lijden van de mens als soort. De personages lijken weggelopen uit films van de Spaanse cineast Pedro Almodovar.
vaak met een
dramatische draai (haar bijnaam is niet voor niets Drama Koningin) maar ook met humor.
°LATIF was enkele jaren terug één van de eerste nieuwe Belgen die zich aan stand-up comedy waagde en won vlak na zijn debuut de 123 Comedy Award. Latif blijft graag weg van de doorsnee Marokkaanse clichés en combineert fijne humor met originele maatschappijkritische bespiegelingen. Op ‘Nuff Said komt hij een stukje try outen voor zijn eerste avondvullende show dat op 24 november in première gaat in Arenberg.
°STEPHEN K. AMOS (VK) (K van Kehinde, een Nigeriaanse voornaam) treedt vooral op in Australië, de VS en Engeland en is daarom misschien niet de bekendste Britse comedian in Europa, maar hij is wel een van de meest relevante. Als hij het over de grote thema’s heeft, spits je maar beter de oren, en niet alleen omdat hij zo grappig is. Als zwarte, homoseksuele man heeft hij in dit circuit bovendien een unique selling proposition, hoewel hij die status zeker niet als dusdanig wil uitspelen.
Opgelet, de zitplaatsen zijn beperkt. Wil je zeker zijn van een zitplaats, kom dan een half uurtje vroeger. Voor zij die niet kunnen zitten voorzien we staanplaatsen!
Volgende editie: vrijdag 9 november 2018 www.nuffsaid.be
handen uit de mouwen en verbouwden al héél wat groenten. Op zaterdag 6 oktober vieren we het oogstfeest, de eerste opbrengst uit de tuin is een feit.
Verwacht je aan een bruisende plek voor één dag met muziek, workshops en andere gezellige ontmoetingen in de tuin.
-EDDY ET LES VEDETTES – CHANSONS FATALES
dinsdag 8 oktober 2018 – 14.30 uur vvk/kassa: 8 euro
Met ‘Chansons Fatales’ brengt de band een ode aan de duivelse dames van het Franse lied. Juliette Gréco, France Gall, Edith Piaf, Françoise Hardy en andere Brigitte Bardots deden als onweerstaanbare femmes fatales niet alleen ontelbare harten op hol slaan. Ze betoverden ook hun mannelijke collega’s.
Chansons Fatales neemt je mee naar de hoogdagen van het Franse lied en vertelt les petites histoires des grandes dames. Hierbij vervalt Eddy et les Vedettes niet in sensatie, maar presenteert stijlvolle chansons, comme d’habitude. En om al die hartstocht extra opwinding in te blazen, wordt de band uitgebreid met een blazerssectie hors catégorie.
-B.O.X. & MARTHATENTATIEF - LULLETJE. Een triestig maar hoopvol verhaal.
Donderdag 11 oktober 2018 – 20 uur Voorverkoop 14 euro/kassa 16 uur
Lulletje is een theatraal concert over liefde en angst in onzekere tijden. Johan Petit (MartHa!tentatief) en Pieter Theuns (B.O.X.) proberen de knopen van onze tijd te ontwarren. De wereld ligt aan onze voeten. Alles is mogelijk.
Met fel gekleurd pathos en drama boren ze een emotionele plek aan die groter is dan het leven zelf. De dingen des levens worden uitvergroot met maar één doel: (h)erkenning en troost.
Van en met: Randi De Vlieghe, Laurence Roothooft, Els Olaerts en Steven Beersmans | coaching: Jan Sobrie | vormgeving: Michiel Van Cauwelaert | kostuum: Maartje van Bourgognie | een productie van ARSENAAL/LAZARUS | foto: Guy Kokken
-SIONA HOUTHUYS & BERTEN VANDERBRUGGEN - NO COINCIDENCE, NO STORY (première) woensdag 24 oktober 2018 – 20 uur Voorverkoop 12 euro/kassa 14 euro Soms worden we in het midden van een overzichtelijk stuk leven overvallen door een onwaarschijnlijk toeval. Op dat moment lijken de realiteit en het bovennatuurlijke elkaar te raken en is het bijna een kwestie van geloven. ‘Dit kan geen toeval zijn,’ tieren we uitzinnig. Maar wat is het dan wel? Een metafysische sturende kracht? Het hoogste lot uit de loterij der kansberekening? Een wiskundige uitzondering waar we ons geloof in vestigen?
Theatermaker/scenograaf Berten Vanderbruggen en podcast- en theatermaker Siona Houthuys maken samen de theatervoorstelling ‘No Coincidence, No Story’. In dialoog met elkaar, met hun onderzoek en met het publiek dagen ze het toeval uit, manipuleren het, dwingen het af en beredeneren het… opdat het voor eens en altijd duidelijk is waarvoor we nog hoop mogen koesteren.
Voor de voetballiefhebbers onder ons is het in deze herfstdagen weer heel dikwijls feest maar dan nooit zoals in die maand juni toen de Rode Duivels op bekerjacht gingen. Met een formidabele ploeg, dat erkende vriend en vijand en met hier en daar een haar in de boter ( denk maar aan de laatste minuten tegen Japan) maar alles bij elkaar zijn ze toch een flink eind opgeschoten. We voelen ons allemaal weer een keertje Belg en de kreet Tous Ensemble klonk uit vele monden. De televisieverkopers draaiden overuren en hier in Zurenborg was het grote scherm op de Dageraadplaats een overslaand succes. Met een dikke pluim voor de organisatoren die hun lessen hadden getrokken uit vorige edities. Uitbreiding
van de fietsenstalling en mensen beletten om met de fiets op het plein zelf te komen was een van de meest relevante. Verder plaats voor de kinderen en noem maar op. Er waren dan ook nauwelijks incidenten te noteren al valt er natuurlijk altijd wel eentje op die nog nooit een overwinning van de Duivels had gevierd.
Wat wij nu doen : we proberen van de matchen zelf een foto-indruk na te laten. De matchen zelf zijn gespeeld en voorbij maar de aanwezigen op het plein zelf hebben een blijvende indruk nagelaten. Op naar het volgende kampioenschap. (Swa
