Higiena jamy ustnej kotów Częściej znajdujemy informacje promujące dbanie o jamę ustną i zęby u psów. Natomiast nie należy zapominać, że koty również miewają podobne problemy i wymagają działań profilaktycznych. Małe kotki posiadają 26 zębów mlecznych. Jako pierwsze wyrzynają się kły, po 8. tygodniu życia kot powinien mieć już wszystkie siekacze. Wraz z pojawianiem się zębów można zmieniać pokarm na bardziej stały. Wszelkie wady zgryzu, braki zębowe, urazy żuchwy itp. utrudniają kotu prawidłowe pobieranie pokarmu. Wymiana zębów na stałe rozpoczyna się po ukończeniu 4. miesiąca i trwa około 2 miesięcy. Komplet zębów stałych liczy 30 sztuk. W trakcie wymiany zębów koty mogą mieć problemy z jedzeniem, mogą być nieco osowiałe, nie przepadają za dotykaniem okolic pyszczka. Warto jednak zaglądać do pyska i kontrolować, jak przebiega wymiana zębów, czy nie ma nieprawidłowości (np. przetrwałych kłów), nadmiernego zaczerwienienia itp.
Wraz z wiekiem zwiększa się ryzyko negatywnych zmian w jamie ustnej u kotów. Pierwsze objawy niepokojące to zaczerwienie dziąseł, przykry zapach z pyska, żółty nalot na zębach, czasem trudności w przeżuwaniu. Choroby przyzębia mogą prowadzić do utraty zębów, a powikłania bakteryjne do zakażeń np. serca. W profilaktyce higieny jamy ustnej kotów, w celu zapobiegania powstawaniu płytki nazębnej i chorób przyzębia, poleca się różne pasty i żele, które odświeżają też oddech. Do czyszczenia zębów koty należy przyzwyczajać już od młodego wieku. Ułatwieniem są formuły w sprayu lub specjalne czyściki. Można zastosować aktywne preparaty jako dodatek do wody do picia lub do jedzenia. Są również linie karm suchych „dental/oral”, których składniki oraz tekstura granul działają aktywnie w celu poprawy higieny i ścierania osadu z zębów. Poleca się także linie smakołyków o działaniu higienicznym, choć ich
wybór w przypadku kotów jest znacznie bardziej ograniczony niż w przypadku psów (typowe formy granul). Aby wykorzystać mechaniczny efekt czyszczący żucia dla kotów zaleca się podawanie co jakiś czas kotu mięsa w większym kawałku, co wymusza u zwierzęcia odruch żucia.
rzęcia może powodować reakcje odstraszające (syczenie/fukanie, zwijanie się w kulkę, gryzienie). Nawet jeśli jeż był dobrze zsocjalizowany u hodowcy, w nowym miejscu, z nowymi zapachami może czuć się niepewnie i wymaga czasu na przyzwyczajenie, w tym też do nowego zapachu ludzkiej ręki. Wszelki kontakt powinien przypadać na porę aktywności zwierzęcia, nie należy wybudzać go z drzemki, czy na siłę wyciągać z domku. Warto próbować podawać ulubiony pokarm z ręki. Podnoszenie
jeża ułatwią rękawice lub polarowa czapka. Nie pokłujemy się igłami, pewniej będziemy zwierzę trzymać, a ono szybciej się uspokoi. W bezpiecznej i ciepłej przestrzeni można zwierzęciu zorganizować wybieg oraz plac zabaw – można wykorzystać część zabawek do gryzoni, w tym kołowrotki o pełnej bieżni (zapobiegają urazom kończyn), piłeczki, tunele, norki polarowe, hamaki itp. Będą one wspomagać aktywność fizyczną zwierzęcia, niezbędną dla prawidłowego chowu jeży. Chronimy je przed przeciągami (łatwo się przeziębiają) oraz kontaktem z substancjami chemicznymi (jeże liżą nowe powierzchnie!). Oswajaniu sprzyjają też zabiegi pielęgnacyjne – kąpiele. Są osobniki uwielbiające zabawy w wodzie, można również urozmaicać ten czas piłeczkami czy innymi zabawkami. Dla jeży polecamy łagodne kosmetyki hipoalergiczne i miękkie szczotki (jak dla niemowląt). Przyzwyczajenie do ludzkiej ręki jest istotne, ułatwi bowiem późniejsze przycinanie pazurków, czy higienę uszu.
Oswajanie jeża Jeże pigmejskie są zwierzętami bardzo interesującymi, ale wymagającymi. Warto zdobyć przydatne w opiece nad nimi informacje zanim zakupi się zwierzaka. Trzeba liczyć się ze specyfiką jeży, ich nocnym trybem życia oraz pewnymi trudnościami w oswajaniu. Każde zwierzę jest indywidualnym przypadkiem, jedne są bardziej otwarte i ciekawskie w stosunku do człowieka, inne oswaja się niezmiernie trudno. Nie są to zwierzęta do przytulania! Zbytnia nachalność oraz stresowania zwie-
73