60
DE TELEGRAAF ZATERDAG 16 DECEMBER 2017
VRIJ ZATERDAG 16 DECEMBER 2017
WONEN 61
WONEN
Binnen kijker Bewoners Inge, Barry en Sam Veenendaal (14)
Oppervlakte circa 120 m2
Bouwjaar rond 1900
Kamers 6
Beste woonkoop „De tijdloze Random Lightlamp die ik van mijn dochter kreeg.”
Het zitje stond al op alle mogelijke plekken van de woonkamer. Inge: „Er zijn zoveel opstellingen mogelijk.”
Dit is waardevol
Eeuwig bouwproject
Inge Roos (op kruk) met haar uitwonende dochters Roos (r.) en Merle: „Volgend project!” FOTO’S ERAN OPPENHEIMER
Niets leuker dan gluren bij de buren! Wat hebben zij wat u niet heeft en wat heeft u wat zij niet hebben? Onze styliste Berber Govaars kijkt deze week binnen bij Inge Roos en Barry Veenendaal in Ede.
I
s jullie verbouwing nou nog niet af? vroegen vrienden en kennissen van kunstenares Inge Roos en echtgenoot Barry Veenendaal geregeld. „Nou, allang! Maar we zijn alweer door naar het volgende project”, zei Inge dan. Zo gaat het eigenlijk al sinds 1994. Want sinds het stel een prachtig pandje in het oude centrum van Ede kocht, verbouwt het nagenoeg elk jaar wel iets. Zo groeide het arbeidershuisje dat eigenlijk maar één slaapkamer en een ongebruikte eerste etage had, met het groeiende gezin mee. Er kwamen drie kinderen, dus bij elke zwangerschap hoorde een extra kinderkamer. Dan was er natuurlijk nog de nieuwe
serre die in een latere verbouwing opnieuw werd aangepakt en bij de woonkamer werd getrokken. Behalve de kinderkamers was een atelier waar Inge haar schilderijen kan maken en schilderlessen geeft, een van de eerste wensen die werden gerealiseerd. Want behalve kasten, kozijnen en wanden schilderen is Inge Roos als kunstenares op een heel andere manier met verf bezig. In het hele huis zijn
’Vervelen doet het al 23 jaar niet’
Het huis is onder meer aan de zijkant een paar keer verbouwd.
Inge: „Het eerste dure meubel dat we samen kochten, was de winkelkast: 400 gulden. Wij noemen ’m de schatkast. Behalve boeken staat hij namelijk vol met souvenirtjes, fotootjes en andere herinneringen zoals de eerste schoentjes van de kinderen. Al het moois en dierbare dat we in de loop der jaren verzamelden.”
Contrasten tussen licht en donker zie je ook goed in de gang met de zwarte vloer en spierwitte trap.
haar grote, vaak abstracte werken een prachtige aanvulling op het interieur dat de sfeer van een luxe boetiekhotel heeft. Zo zijn Inge en Barry in feite altijd met hun karakteristieke witte huis in de weer. Een woning die ze 23 jaar geleden alleen door doortastend handelen op de kop wisten te tikken. „We liepen hier vaak langs en zagen toen al de voordelen. Dan zat de oude dame die er woonde, weer eens tot laat in de middag in haar zonnige tuin bij dat mooie witte huis”, vertelt Inge. „Op een vrijdagmiddag na vijven viel het makelaarskrantje in de bus en zagen we dat het te koop stond. Destijds gingen de woningen als warme broodjes over de toonbank, maar gelukkig kende Barry de makelaar en kon hij hem ’s avonds nog bereiken. Op maandagochtend mochten we kijken,