Ons Begijnhof #91

gent begijnhof

N I E U W S B R I E F B E G I J N H O F O N Z E - L I E V E - V RO U W T E R H OY E N

91

2016

Onze-Lieve-Vrouw ter Hoyen #

SEPTEMBER OKTOBER

JAARGANG 21 vu M. Van Speybroeck,

Lange Violettestraat, 193B, 9000 Gent.

Open Poort bij Villa Voortman

Wim Claeys in Kapel

Meer over onze straat

Ter herinnering : wie graag iets wil laten publiceren in ons krantje kan altijd contact opnemen met de redactie die bestaat uit Martine Bogaert, nr. 127, Nicole Bonne, nr. 83 en Sonja Vanoutryve, nr.263B. Je kan ook mailen naar sonja.vanoutryve@skynet.be

Wat valt er te lezen?

Picknick: p. 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 Villa Voortman nodigt uit: p. 8, 9, 10 Wie was Bavo?: p. 10, 11 Lange Violettestraat, hoezo?: p. 11, 12, 13 Monique overleden: p. 13 Kerk zonder bomen: p. 14, 15 Deur van kerk hersteld: p. 15 Marijke is triest: p. 15 Tim en films in PostX: p. 16 Djiezes: p. 17 Hinkelspel: p. 18 Wim Claeys: p. 19 Portret: p. 20

2

Zonovergoten, lachende gezichten, toffe sfeer…

De jaarlijkse picknick, versie 2016, was opnieuw een schot in de roos. 28 augustus werd gezegend met een stralende zon (de voorgaande dagen trouwens ook).Vele bewoners hielpen mee om er een tof feest van te maken, zowel tijdens de voorbereiding, de dag zelf, als voor de nazorg, waarvoor dank.

Het picknickbuffet was gewoontegetrouw weer weelderig en zelfs overdadig. Keus te over. Waarvoor dank aan alle deelnemers. De formule is beproefd en gekend. We hadden ons georganiseerd met een koelkast, omdat we niet meer op de infrastructuur van Poco Loco konden beroep doen, en dat viel best mee.

Tegen 12 uur waren we zo goed als voltallig voor het buffet, en kon na de traditionele openingsspeech het smullen beginnen.

Ondertussen werden we vergast op een mooi streepje achtergrondmuziek vanwege de Poco Loco Swingers.

Na het eten mochten we genieten van een optreden van Circo Daparro. Die mannen hadden we al eens op bezoek een paar jaar terug. Een ontroerend stukje mime, gegoochel met kegels (en messen!), bedreigende waterspuiters… Het publiek was aandachtig en enthousiast.

Bij het dessert werd een extra geserveerd: een heuse bloemenquiz. Even werden de bloemen uit onze bloemenweide de vedettes van het moment. Veel overleg, een pak formulieren die uit schroom niet afgegeven werden… Uiteindelijk waren er 16 geldige deelnameformulieren. Bij 25 bloemen diende een juiste naam uit de lijst genoteerd te worden. De meeste deelnemers haalden rond de 9-10 correcte antwoorden. De schiftingsvraag deed niet ter zake voor de winnaars. Een verrassende laureaat: onze Agnes Steenbeke, oudste deelnemer aan de picknick, tevens oudste bewoonster van ons begijnhof, won met vlag en wimpel met 15 juiste antwoorden. Tweede werd Katleen Saelen, uit het Heuvelland. Met 10 juiste antwoorden haalde Els Callens, begijnhofbewoonster, de derde prijs binnen. Ondertussen werden we verder uitgenodigd om te genieten van de muziek en zang van The Heavy Harry and Thie Lady.

De foto’s spreken voor zich. Jong en oud hebben zich geamuseerd.

Nogmaals een welgemeende dankjewel voor alle helpende handen.

Marc

3

4

5

Voor de muziek zorgden onze Pocoloco-swingers (zonder de betreurde Willy): zang Ingrid Vanhoorebeke, sax/klarinet: Geert Calis en Wim Haeck op de gitaar.

6

Later op de dag konden we genieten van The Heavy Harry and Thie Lady met zangeres Susan De Winne, op de bas Peter Goebeke en Gert Klingele en Wim Haeck op de gitaar.

Foto’s Tim Deschaumes, Stefaan en Johan Hoste.

Voor opzetten van de tent en het opruimen op zondag dank aan (alfabetisch): Andrea, Ann, Dirk, Filiep, Griet, Jan, Johan, Koen, Marc, Martine, Peter, Philippe, Raf, Roel en Tim. Iemand vergeten?

7

Zoals elk jaar vonden we nog op de bleekweide: 4 grote witte borden (Thomas Germany) dessertlepel met wit handvat mes wat oud met sierlijk handvat eetlepel auerfahn 18/10 vork gofa 15/10 glazen kruik met zwart plastiek deksel plastiek rood deksel (ongeveer 20/10) plastiek doorzichtig rond deksel plastiek geel deksel Tontarelli 3 plastiek drinkglaasjes 1 gewoon drinkglas 2 kleine ovenkommetjes bruine rand gele grotere (oven)kom met groene rand zacht dienblad (nep) zilverkleurig, langwerpig 2 vorken 5 eetlepels Terug te bekomen bij Martine: nr. 127 maar eerst best seintje geven. nr 0486667151

Open Poorten bij Villa Voortman

�Het zijn zware weken geweest voor onze bezoekers van Villa Voortman. Het verliezen van hun (vaak enige) vaste stek in Gent, hun veilige toevluchtsoord.

Toch niet te onderschatten dat belang van een plek waar ze ondanks hun soms aparte manier van (over)leven terecht kunnen zonder beoordeeld te worden alsof het zomaar een 'keuze' is. En toch... minstens 3 weken hebben we deze mensen (soms letterlijk) op straat laten staan, zonder alternatief te kunnen aanbieden, want zoals u weet: een uniek project dat 'Villa Voortman'.

Ondanks het feit dat we in het klein begijnhof ons tijdelijk onderkomen hebben gevonden, is voor veel mensen samen met de oude plek van Villa Voortman toch iets verdwenen. Een vaste routine, structuur en bijgevolg veilig gevoel dat verdwenen is. Zo essentieel voor onze soms toch kwetsbare mensen.

8

Desondanks zijn we klaar om erin te vliegen.

Klaar om onze mensen terug een podium aan te bieden zodat ze kunnen getoond worden zoals ze zijn: creatief, inventief, flexibel, veelzijdig, lief, moedig en zeer open minded! Dat doen we gebruikelijk eens per maand, met een Open Poort. Een event waar we het belang van een goede verstandhouding met onze buren en buurt extra in de verf willen zetten. Een event waar we de bezoekers van Villa Voortman moeite laten doen om jullie in de watten te leggen op een manier die uitstraalt waar we voor staan: verbindend, warm en met een kritische noot naar de kilheid waar velen van ons dagelijks mee geconfronteerd worden.

Dit doen we zoals wij het het beste kunnen, door ons creatief talent op jullie los te laten. Muziek, poëzie, gezelligheid met koffie en gebak... En wat voor een editie was het, deze eerste donderdag en tevens eerste dag van het nieuwe 'schooljaar'.

Een vuurdoop op onze nieuwe locatie, het begijnhof in de Lange Violettestraat.

Een plaats die gekend staat voor rust, peis en vree. Iets wat misschien niet altijd overeen komt met het soms rebelse karakter van onze Villa Voortmannen. Maar we hebben ons best gedaan jullie te verwelkomen en zijn aangenaam verrast geweest door het enthousiasme waarmee jullie op de uitnodiging zijn ingegaan! De muziek was hartverwarmend, de koffie en gebak verwarmde de rest van onze lijf en leden, de poëzie daagde ons uit en gaf ons een (toch wel intieme) inkijk in de belevingswereld van onze bezoekers. Het werd zo gesmaakt door iedereen aanwezig en we kunnen jullie niet genoeg blijven uitnodigen om op dit event en de volgende in de toekomst langs te komen en te genieten van wat we jullie te bieden hebben.

Om de geest van een gesprek met een inwoner van het begijnhof te schetsen en daarmee af te sluiten: "er wordt al genoeg angst gespuid die mensen verdeelt en achterdochtig maakt in deze tijd, laat ons gewoon samenkomen en deze angst blijvend overwinnen door te doen waar we als mensen goed in zijn: de ont-moeting waar we elkaar kunnen zien zoals we écht zijn" Bram Naessens Foto’s Bram en Johan

9

De eerste donderdag van elke maand zet Villa Voortman de poort open.

Hoe ze werken lazen we al in de vorige nieuwsbrief, ik kende het concept van het programma "Radio Gaga" op Canvas.

Mijn verwachtingen werden overtroffen: de begeleiders en bezoekers bezorgden de buren een warm onthaal en trakteerden ons op uniek muzikaal talent! Ook een dichter ontbrak niet.

Toen Edith de namiddag afsloot met haar prachtige stem, kreeg ze zelfs het publiek zo ver dat we allemaal meezongen.

Voor 50 cent kon je koffie krijgen of een stuk taart. De twee uren vlogen voorbij en ik raad iedereen die vrij is, aan om de volgende keer mee te genieten.

Dikke proficiat aan alle medewerkers!

Nicole

Wie was Bavo?

‘Bavo’ is in het Gentse een naam die klinkt. De StBaafsabdij, de St-Baafskathedraal, St Bavo school,…

Hij is tevens met de H. Pharaïldis patroonheilige van de stad Gent. De naam vinden we in ons begijnhof terug bij het huis nummer 251.

Maar wie was die Bavo eigenlijk?

Allowin (Halewijn) zou een zoon geweest zijn van Pepijn van Landen. In zijn familie vinden we nogal wat heiligen terug: zijn zussen Gertrudis en Begga, zijn dochter, Adeltrudis van Wintershoven. Hij leefde in de 7de eeuw.

Zijn jeugd was bepaald onstuimig. Een soldaat, een wildebras, zonder discipline noch regels, die er niet voor terugschrok om zijn eigen personeel als slaaf te verkopen. Zijn echtgenote moet overlijden om hem tot inkeer te brengen en op voorspraak van zijn moeder, Ida van Nijvel, ontmoet hij Amandus.

Deze had al twee abdijen gesticht in Gent en onze jongeman trad in bij de abdij aan de samenvloeiing van Leie en Schelde, bij het huidige Portus Ganda.

Hij verdeelde al zijn bezittingen onder de armen en behoeftigen en hij nam de naam Bavo aan. Hij leefde een leven als kluizenaar, met als woonst een holle boom. Hij trok wellicht voor enige jaren naar Mendonk, waar hij ook nog steeds wordt vereerd.

Velen troostte en bemoedigde hij, hij genas hen zelfs totdat hijzelf getroffen werd door een vreselijke ziekte. Men vertelde hoe zijn opgewektheid niet leed onder de helse pijnen. Omringd door gelovigen, vrienden en zijn geestelijk leidsman stierf hij. Na zijn dood werd zijn lichaam naar Gent overgebracht. Kort nadien werd zijn naam toegewezen aan de abdij.

10

St Baafsabdij, St Baafskathedraal? Hoe zit dat hier eigenlijk? De tweede abdij van de stad, naast de St. Pietersabdij, werd al snel naar Bavo genoemd. Keizer Karel, die de Gentenaars een lesje wou leren toen zij weigerden krijgsbelastingen te betalen, liet op de plaats van de abdij een dwangburcht bouwen, het ‘Spaans Kasteel’. We schrijven dan het jaar 1540. De kanunniken van het St-Baafskapittel vonden een nieuw verblijf in de toenmalige St-Janskerk in het centrum van de stad. Deze kerk was toegewijd aan Johannes de Doper. De naam namen ze mee en de St-Janskerk werd de St-Baafskerk, enige jaren later kathedraal, bij het herschikken van de bisdommen in onze streken.

Ook in Brugge vinden we een St-Baafskerk. In Haarlem staan er zelfs twee, een protestantse en een katholieke. Ook Watou bij Poperinge heeft een StBaafskerk. St-Baafs-Vijve is een gekend dorp bij Waregem. En als extraatje: de Duitse stad Bamberg zou met zijn naam ook verwijzen naar Bavo: de berg van Bavo…

In de St-Baafskathedraal vinden we het werk van Rubens: de bekering van de H Bavo. (foto) Bavo’s feestdag wordt gevierd op 1 oktober. Hij wordt onder andere aanroepen voor de kinkhoest. Hij is de beschermheilige voor de valkeniers. Vandaar dat hij veel afgebeeld wordt met een valk.

Marc

Waarom Lange Violettestraat?

Vandaag zoeken we het even niet alleen in een huisnaam, maar verdiepen we ons ook in de herkomst van de naam van onze straat: de Lange Violettestraat. Een tijdje geleden verscheen hierover al een artikeltje in onze nieuwsbrief, maar deze keer gaan we iets uitgebreider op de zaak in.

In de middeleeuwen werd de weg die langs de Muynckmeersen lag de ‘Dam’ genoemd: ‘vanden damme buter Hoyen’. De Muynckmeersen strekten zich uit tussen de Oude Schelde (de waterloop achter de St Pieterskerk) en bijna tot tegen het huidige traçé van de Lange Violettestraat en ongeveer van aan het E Braunplein tot aan de St Lievenspoortbrug.

Pas veel later, in de 15de eeuw werd de naam ‘dam’ omgevormd tot Violettestraat, het verlengde van de Brabantdam. Vanuit het centrum van de stad werd een omweg gemaakt links om de Muynckmeersen, vandaar de reden waarom onze straat niet recht in het verlengde ligt van de Brabantdam.

11

Stadskaart van 1576, Braun en Hogenberg

Een Violettestraat was er al in de stad: zowat vanaf de kruising van de Zandpoortstraat en Onderbergen tot aan de Recolettenlei, ongeveer tegenover het Justitiepaleis. De Recolettenlei heette toen trouwens Violettelei… Daarom werd de bestaande Violettestraat gewijzigd naar Korte Violettestraat, en werd onze straat, de langere versie, ‘Lange Violettestraat’. In 1812 werd onze straat nog omschreven als: ‘Violettestraat wordt gegeven aan een deel van de Brabantdam’. De naam van die oude ‘Korte’ straat zou mogelijk afkomstig kunnen zijn van een huis ‘De Violette’ genoemd (zie De Potter ‘Van den oudsten tijd tot heden’). Dit kan evenwel historisch niet aangetoond worden.

Voor onze straat is het verhaal zoveel poëtischer, maar ook niet direct voor de volle 100 % aantoonbaar. Vroeger was het de gewoonte dat langs deze straat gebroken en oude heiligenbeelden begraven werden. Hierbij werd de plaats aangegeven met een tuiltje bloemen, wellicht veelal viooltjes of anjers, beide met de naam violetjes benoemd, kwestie van de plaats niet te vertrappelen en de nodige eerbied te betonen. Dit was een middeleeuwse christelijke traditie, op meer plaatsen teruggevonden. Zowel de Lange Violettestraat, met ons begijnhof, als de Korte Violettestraat met het Sint Agneteklooster verwijzen naar plaatsen waar religieuze vrouwen woonden én naar een nabijgelegen begraafplaats. Misschien is de naam voor de ‘Korte’ Violettestraat wel vanuit eenzelfde gebruik ontstaan?

Onze straat groeide en bloeide, net als de andere invalswegen van de stad. Denk maar aan de Dampoortstraat, Wondelgemstraat, Zwijnaardsesteenweg, Kortrijksesteenweg, en er zijn er nog. Wie zich de moeite doet en niet alleen kijkt waar hij loopt, gezien het verkeer en al de werken en de hinder in de straat, kan nog een aantal fraaie gevels bewonderen in de straat, vele uit de 18de eeuw, van dezelfde periode als onze huizen en conventen in het begijnhof. Daarvoor blijf je best aan de kant van de begijnhofmuur en ga je stad inwaarts. Zie maar naar de overzijde! De oude glorie is een beetje weg, maar de Lange Violettestraat heeft nog steeds moois te bieden. Geniet er maar van, en… wees voorzichtig!

Marc

12

Referenties: De Potter: ‘Van den oudsten tijd tot heden Pieter Van Aalst: ‘De zuid (of het Zuid) & Sint-Annaparochie’ Karel Haerens: ‘Oude straatnamen van Gent’ De tijd van toen, uitgave van de Gentenaar Stadsplan 1576 Braun en Hogenberg

Monique overleden Op 16 juli overleed Monique van dagbladhandel Sint-Anna na een zware maar moedige strijd tegen kanker.

Iedereen kende haar als een sympathieke, joviale en goedlachse dame, altijd bereid voor een babbel.

Telkens ik haar ons begijnhofkrantje bracht was ze blij, want "Ik lees dat helemaal uit" zei ze "en mijn zussen ook!".

Haar drie oudere zussen die 's zondags bij haar op bezoek kwamen en daar werd heel wat gelachen... André, haar broer, werkt in Het Huis van Alijn. Patrick, haar zoon en grote trots, zal nu de zaak verder zetten.

Op het rouwprentje staat een hele mooie tekst: "Altijd zo goedlachs, altijd klaar voor een grapje.

Altijd zo joviaal en gastvrij, steeds paraat met thee of koffie, koekjes, chocolaatjes of taartjes.

Zo dapper en optimistisch ging je de strijd aan vorige zomer, zo opgelucht toen de resultaten in januari hoopgevend waren.

Des te harder was de klap toen je al zo snel herviel.

Maar je berustte er in, zei dat je 75 mooie jaren had gehad, en dat het goed was zo, je aanvaardde het zoveel eerder dan wij.

Heel rustig nam je afscheid van het leven.

Nu horen we nooit meer je stem, nooit meer je lach.

Gaan we nooit meer samen genieten van een mooi moment of een fijne dag.

Niets zal nog hetzelfde zijn in ons leven, maar het houden van jou en alle mooie herinneringen zijn gebleven."

Ik zal je missen, Monique en heel veel mensen met mij.

Patrick en familie wensen we veel sterkte toe.

Nicole

13

Kerk zonder bomen

Alle begijnhofbewoners rond het plein zagen het gebeuren: boomverzorgers kapten de bomen voor de kerk. ’s Anderendaags was ook het hout helemaal weg. Veel bewoners reageerden nogal onbegrijpend en boos. “Vroeger stonden hier geen bomen, zegt men. “Wel, vroeger woonde ik hier ook niet, moet ik dan ook verdwijnen?” Of “historisch? Wie weet van de bewoners in godsnaam wat hier 100 jaar geleden stond?” of “ Kunnen de mensen die daarover beslissen niet naar de bewonersvergadering komen? Zij wonen hier niet en weten dus ook niet dat we groen en bomen willen houden”. En: “waar gaan ze straks nog kappen?”.

En toch: het stond allemaal aangekondigd in de Nieuwsbrief nr. 89 en er hing zelfs heel lang een vergunning voor het kappen in het informatiebord.

Ter herinnering, zo stond in de Nieuwsbrief: De Robinia’s voor de kerk worden gekapt: ze zijn in slechte staat, bij harde wind vallen er regelmatig takken af en op historische afbeeldingen blijken daar geen bomen thuis te horen. De kapvergunning werd ondertussen verkregen van de stad Gent. Er zullen evenveel bomen bij geplant worden langs het groot grasveld (lindes) maar dan later als de restauratiewerken achter de rug zijn.

Ook een aantal bomen in het “bloemenstraatje” (straten in het midden van de weide) zullen verwijderd worden. De bewoners pleiten voor het behoud van de rode beuken en de afgestorven stronk; deze laatste is zeer goed voor insecten en vogels.

Na informatie bij de Dienst Erfgoed werd nog gespecifieerd: Er komen geen nieuwe bomen op het plein voor de kerk omdat dit niet is aangewezen omwille van het zicht op de kerk en het portaal.

Deze stelling is historisch onderbouwd door diverse afbeeldingen: er hebben daar nooit bomen gestaan voor de robinia's werden aangeplant en die hoorden daar niet thuis

14

Zoals reeds gemeld in de eerdere Nieuwsbrief is er is wel een compenserende heraanplanting voorzien met lindes als opvulling van de gaten in de bomenrij langs het groot grasveld. Daarvoor wordt best gewacht tot na de volgende werf (2 jaar?), vroeger heeft niet veel zin omdat het risico op schade aan de aanplant te groot is.

De bewoners opperden of het planten van appelbomen voor de kerk geen alternatief zou zijn. Ook dat werd niet gezien als een goede optie, hoewel een boomgaard wel zou thuishoren in een begijnhof. Mevrouw Schepens geeft daarom de raad aan de bewoners om een voorstel uit te werken om een aantal appelbomen te planten in het stukje groen aan de parking.

De deuren van de kerk In augustus werden de verweerde deuren van de kerk onder handen genomen. De onderbalken, die het meest last hebben van vocht en regen werden minutieus hersteld.

Ondertussen is het werkje voltooid mar hierbij een foto van het herstellen van het houtwerk.

Marijke Favril schrijft: Ik zal nooit weten wie zo een koud hart heeft....

Mijn stokrozen voor mijn poortje afhakken.

Wie kan dat nu over zijn hart krijgen?

Mathilde en ik zijn er echt droevig van.

Hopelijk laat je ons volgend jaar weer genieten.....

15

Films in PostX Wie van goede films houdt moet in oktober naar Merelbeke, Van Goethemstraat,33. In de buurtcinema van PostX is een interessante filmclub actief. Waarom dit vermeld wordt in Ons Begijnhof? Onze buurman en huisfotograaf Tim Deschaumes is daar immers een van de “trekpaarden” van. Zo zegt PostX het zelf: “onze filmclub plant zowel in het voorals in het najaar een thematische filmreeks. We zorgen daarbij voor een mix van recente en oude films, kleine en grote meesterwerken. Onze focus ligt op auteurscinema (de ‘grote regisseurs’) en wereldcinema (films van alle windstreken). Vooral willen we filmliefhebbers uit de buurt en daarbuiten laten kennismaken met vaak veel te onbekende pareltjes uit de filmgeschiedenis. Elke film wordt voorafgegaan door een korte introductie (door Tim), die de film en regisseur situeert in zijn politieke en artistieke context. In de toekomst voorzien we ook filmspecials of minifilmfestivals, waarin een regisseur, een land of een thema centraal staat.

Het thema van dit jaar is Liberté, égalité, fragilité Wereldwijd staan waarden als vrijheid en democratie opnieuw onder stevige druk. Twee films uit ons zesluik grijpen terug naar conflicten die het 20ste eeuwse Europa tekenden: nazisme en de Brits-Ierse Troubles. Vier recente films bieden een soms beklijvende, soms fris-komische blik op de hedendaagse worsteling met vrijheid, censuur en democratie in het Midden-Oosten (Iraaks Koerdistan, Iran), Afrika (Mali) en Europa (Griekenland).

Aan elke filmvoorstelling gaat een korte –en boeiende- introductie vooraf door Tim. Napraten kan in de gezellige BarX. Hier het overzicht van de filmprogrammatie van PostX voor het najaar: 08/10 MY SWEET PEPPER LAND - Hiner Saleem 2013 - 100’ - IQ - Nederlandse ondertitels - dvd 22/10 TAXI TEHERAN - Jafar Panahi 2015 - 82’ - IR - Nederlandse ondertitels - dvd 05/11 HUNGER - Steve McQueen 2008 - 96’ - UK/IE - Nederlandse ondertitels - dvd 19/11 DOGTOOTH - Yorgos Lanthimos 2009 - 94’ - GR - Nederlandse ondertitels - dvd 03/12 UN CONDAMNE A MORT S’EST ECHAPPE - Robert Bresson 1956 - 99’ - FR - Engelse ondertitels - blu-ray 17/12 TIMBUKTU - Abderrahmane Sissako 2014 - 97’ – FR/MR – Nederlandse ondertitels - blu-ray Meer info: tim@postx.be

16

Volle kerk voor Buurman

Een herinnering aan het Djiezes-feest van de St. Michielsbeweging tijdens de voorbije Gentse Feesten.

17

Van het Groothuis naar de Lousbergmarkt Het verhaal begon allemaal jaaaaaren geleden. Een zekere Alexander leerde kaas maken en vroeg aan een kennis of hij daarvoor de kelder van het Groothuis kon gebruiken. En dat mocht. Zo kwam het dat de dames die er toen woonden tijdens de vakantie van Alexander de kaas mochten keren… De kaas verkocht goed en de jonge mannen die intussen een coöperatieve kaasmakerij hadden opgericht, verhuisden naar de Antheunisstraat. Het ging altijd maar beter en er werd verhuisd naar de Lousbergkaai. En toen verhuisde de kaasmakerij naar Sleidinge. En de voormalige kaasmakerij in Gent werd eind augustus herschapen in de Lousbergmarkt…

18

De Bewonersadviesraad nodigt uit op 18 oktober:

Een confrontatie met de geschiedenis

IJZER Wim Claeys

De Gentse cabaretier en muzikant Wim Claeys (goed bekend om zijn Gentse Zangstonde tijdens de Gentse Feesten) brengt een ontroerend verhaal over zijn grootvader Fons, soldaat tijdens de eerste wereldoorlog in de frontlijn aan de Ijzer. Ook Edmond en Gust, broers van Fons, waren erbij. De oorlog horen, zoals aangevoeld door jonge mannen ter plekke, elk met zijn eigen kleine kantjes, dagboeken, kleine verhalen. Soms plezant, maar vooral pakkend en ontroerend.

Wim is een echte bekende Gentenaar. Tijdens zijn optreden maakt hij gebruik van een authentiek accordeon, een familiestuk. ’t Is 100 jaar geleden, wij kennen de ‘Grote Oorlog’ alleen nog van horen zeggen en uit de geschiedenisboeken. Maar de herinnering mag niet vervagen: oorlog is nog lang de wereld niet uit.

wanneer: waar: kaarten:

dinsdag 18 oktober 2016, 20.00 u St Godelieve kapel in ons begijnhof 5 € per stuk verkrijgbaar bij: zie de affiche voor verkoopinformatie enkel in voorverkoop verkrijgbaar

Het aantal plaatsen is beperkt Na de voorstelling kan nog even nagepraat worden met een drankje in het groothuis.

19

Het Portret

Lekker nasmullen ‌

Foto Tim Deschaumes

20