Pondera Consult
66
4.8
Geluid Kader 4.10 Richtlijnen MER Geluid Relevante uitspraken in de richtlijnen voor het MER Geluid kan worden geminimaliseerd via de bronsterkte en het toerental. Effecten door geluid en de beoordeling daarvan dienen zoveel mogelijk te geschieden aan de hand van vigerende regelgeving en meet- en rekenvoorschriften. Voor een adequate beoordeling en vergelijking van alternatieven, varianten en locaties moeten de volgende stappen doorlopen worden: Bepaal en onderbouw aan de hand van het (gemeten) achtergrondgeluid welke windnormcurve moet worden gebruikt (WNC-X, waarbij X het betreffende normgeluidniveau voorstelt); Bepaal de geluidcontouren (LAeq) ten gevolge van de windturbines sec. Hierbij dient gerekend te worden met de bronsterkte (LW) die behoort bij de windsnelheid waarbij het verschil tussen WNC-X en LAeq zo klein mogelijk is (de meest kritische situatie). Bepaal hoeveel geluidgevoelige bestemmingen zich binnen de 40 en 50 dB(A)-contour van het LAeq bevinden. Doe dit ook voor de X- en de (X+10)-dB(A)-contour. Bepaal daarnaast ook het oppervlak dat door elk van de contouren wordt omsloten. Beoordeel de geluidseffecten bij hindergevoelige bestemmingen aan de hand van de Handleiding meten en rekenen industrielawaai (1999). Beoordeel indien nodig met behulp van de WNC-methodiek de effecten per geluidhindergevoelige bestemming. Beoordeel of er wordt voldaan aan de normen. Bij de beoordeling dient indien nodig rekening te worden gehouden met cumulatieve effecten door wegverkeer (locatie Zuidermeerdijk) en scheepvaart. Indien nodig kan hierbij de MKMmethode worden gebruikt. Maatgevende grootheden zijn dan verschil in aantal geluidhindergevoelige objecten en het verschil in oppervlak binnen 40 en 50 MKM-contour voor en na realisering van het voornemen. Het MER dient - indien nodig - ook inzicht te geven in de geluidbelasting van het windpark ten opzicht van de huidige industriële activiteiten op bedrijventerreinen. Sluit ook hierbij binnen de regelgeving maximaal aan bij de systematiek van de WNC. De totale geluidbelasting na realisering van de windparken dient mede bezien te worden in het licht van een eventueel geldende zonering voor een bedrijventerrein.
(Lucht-)geluid Net als alle mechanische installaties produceren windturbines geluid, dat in dit geval meestal wordt omschreven als suizend, ruisachtig of zoevend. Het geluid van een windturbine bestaat uit twee componenten: een mechanische en een aerodynamische component. Het mechanische geluid is afkomstig van de overbrenging van de wieken naar de generator en de generator zelf. Het aerodynamische geluid wordt veroorzaakt door de hoge snelheid waarmee de wieken door de lucht snijden. De omgeving is vervolgens van invloed op het bereik van het geluid. In een „ruw‟ gebied (bomen, gebouwen) zal het geluid minder ver dragen dan in gebieden die vrij zijn van obstakels. Er is veel onderzoek gedaan naar geluid en de effecten van blootstelling aan geluid. Op basis van deze onderzoeken zijn relaties bepaald tussen de hinderbeleving in relatie tot de blootstelling aan (hoge) geluidniveaus. Deze relaties hebben de basis gevormd voor de geluidwetgeving in Nederland. De onderzoeken zijn met name gericht geweest op stationaire bronnen, zoals industrie gerelateerde bronnen, en mobiele bronnen, zoals weg- en railverkeer. Onderzoeken naar bronnen die een directe relatie met de windsnelheid hebben, zoals windturbines, zijn inmiddels eveneens uitgevoerd. In de richtlijnen voor de m.e.r. wordt ingegaan op drie verschillende maten voor geluid: WNC: waarbij de geluidsnormen windsnelheidsafhankelijk zijn gemaakt om rekening te houden met het gegeven dat met een toenemende windsnelheid niet alleen de windturbines sneller draaien en daarom meer geluid maken, maar ook het achtergrondgeluid (ten gevolge van de wind) toeneemt. Op grond van het Besluit
MER Algemeen Deel 14 juli 2009 | INFORMEEL CONCEPT