KRAPTE OP DE ARBEIDSMARKT

ZEEUWS-VLAANDEREN ZET IN OP SPAANSE WERKNEMERS ‘WE HOEVEN NIET OPNIEUW HET WIEL UIT TE VINDEN’

DE PROVINCIE ZEELAND IS EEN ZOGENOEMDE KRIMPREGIO. GEVOLG:

EEN TOENEMEND TEKORT AAN ARBEIDSKRACHTEN IN TAL VAN SECTOREN, OOK IN HET TRANSPORT.

EEN MOGELIJKE OPLOSSING LIJKT ZEEUWS-VLAANDEREN NU TE HEBBEN GEVONDEN IN HET AANTREKKEN VAN SPAANSE WERKNEMERS.

“H et is een vergelijkbare situatie met die van de jaren zestig.” Zo schetst Rudie Tieleman, directeur van het gelijknamige Tieleman Transport in Kloosterzande, de huidige krapte op de arbeidsmarkt in Zeeland en het idee om arbeidskrachten te zoeken in Spanje. “Daar hebben we in Zeeland goede ervaringen mee opgedaan in het verleden. Ook toen haalden we Spaanse werknemers hiernaartoe om het tekort aan personeel op te vangen. Sommigen van hen keerden na een aantal jaren terug naar hun geboorteland, anderen hebben hun leven lang hier gewerkt en zijn hier ook blijven wonen. Tot nu toe gaat het alleen nog om een idee. We zijn nu aan het onderzoeken wat exact de mogelijkheden zijn.”

NETWERK Over de vraag hoe ze in Zeeuws-Vlaanderen op het idee gekomen zijn om personeel te gaan werven in Spanje hoeft Tieleman niet lang na te denken. “Het idee is eigenlijk ontstaan door het ernstige tekort in Zeeland aan personeel in de zorg en de verpleging. Ik ben lid van de rotary en een van ons heeft goede contacten met een opleidingsinstituut voor zorg en verpleging in Valencia. Vandaar dat we weten dat er daar goed opgeleid personeel is dat graag in Nederland zou willen werken. We zijn aan dat idee handen en voeten gaan geven en als rotary trekken we graag de kar vanwege het brede netwerk dat we hebben. Zo is een van onze leden directeur van een woningbouwstichting en hij zou kunnen zorgen voor onderdak voor de Spaanse werknemers.”

KANS Als vervoerder was Tieleman ook meteen enthousiast over dit idee. “Want als je verzorgend en verplegend personeel vanuit Spanje naar Zeeland kunt halen, dan moet dat ook kunnen met chauffeurs. Dat gaan we nu dan ook bekijken.” Een bijkomend voordeel zou kunnen zijn dat in Spanje mensen in tegenstelling tot in de rest van Europa pas op hun 21ste hun grootrijbewijs mogen halen en op de vrachtwagen mogen rijden. Het hierheen halen van gemotiveerde jongelui geeft hen de mogelijkheid al vanaf hun achttiende hun grootrijbewijs te halen en op een vrachtwagen te gaan rijden. Tieleman: “Als dat goede chauffeurs oplevert, dan zouden we als bedrijf best willen bijdragen in de kosten voor het behalen van het grootrijbewijs. Natuurlijk wel onder de voorwaarde dat ze dan ook een aantal jaren voor ons blijven rijden.”

‘ALS JE VERZORGEND EN VERPLEGEND PERSONEEL VANUIT SPANJE NAAR ZEELAND KUNT HALEN, DAN MOET DAT OOK KUNNEN MET CHAUFFEURS’

Tieleman verwacht tegen het einde van 2019 meer duidelijkheid te hebben over de mogelijkheden en kansen voor het aantrekken van (potentiële) chauffeurs uit Spanje. “Op zich is dit overigens niets spectaculairs. We vinden hiermee niet bepaald het wiel opnieuw uit. Maar in het verleden heeft dit goed gewerkt en waarom zou het niet weer kunnen werken? We kampen hier met onder andere een ernstig en toenemend chauffeurstekort. Slechts 60 tot 65 procent van de chauffeurs in deze regio blijft werken voor het bedrijf waar hij of zij al langere tijd in dienst is. De overige 30 tot 35 procent hopt van het ene bedrijf naar het andere, vooral richting België. Reserve potentieel om dit tekort op te vangen, hebben we niet meer. Wellicht kunnen we dat met Spaanse chauffeurs ondervangen.”

Wie: Jeffrey Houtman (26) de twee bedrijven die mijn vader heeft opgericht: verhuurbedrijf van Deense karren Hoco en op- en overslagbedrijf Logistiek Centrum Boskoop (LCB). Daarnaast zijn we in 2016 samen transportbedrijf Houtman Logistiek begonnen. Tot eind 2017 reed ik voor Houtman Logistiek zelf regelmatig lading van en naar ons plantenverzamelbedrijf LCB of naar andere bestemmingen. Sinds het plotselinge overlijden van mijn vader vorig jaar was het zelf rijden niet meer te combineren met het kantoorwerk dat ook moest gebeuren. Ik doe nu samen met mijn moeder de

administratie en acquisitie voor alle drie de bedrijven.”

als kind meegekregen. Mijn vader had vroeger een transportbedrijf. Nadat hij daarmee is gestopt, is hij in 1994, 1995 gestart met de verhuur van Deense karren. We zitten in

Boskoop in het hart van de bloemen- en plantenteelt, dus

lagen daar de mogelijkheden. Rond 2010 nam mijn vader een op- en overslagbedrijf voor planten over en ging verder onder de naam Logistiek Centrum Boskoop. Hier werden planten verzameld vanaf de kweker en transportklaar gemaakt. Vervolgens zijn we gaan nadenken over een transportbedrijf. In 2016 zijn we dat officieel gestart nadat ik mijn papieren daarvoor had gehaald bij OUB. We rijden nu in de regio met vijf tot zeven vrachtwagens.”

Truck: DAF Bedrijf: Houtman Logistiek,

‘KIJK ALTIJD NAAR DE TOEKOMST’

Voor wie werk je en wat doe je precies? “Ik run sinds een jaar

Hoe ben je hier terechtgekomen? “Ondernemen heb ik al

Boskoop van planten. Daardoor kunnen we het resultaat van beide bedrijven upgraden. Verder heb ik tijdens mijn hbo-opleiding facility management geleerd hoe je als bedrijf het beste in dienst kunt staan van je klanten. Dat is vooral goed luisteren naar wat ze willen, hen ontzorgen en een totaalpakket aanbieden. ICT speelt daarin een belangrijke rol. Als een van de eerste in onze regio werken we met digitale planningen, ritlijsten, facturatie en proberen we ook klanten zoveel mogelijk orders digitaal in te laten schieten. Dat scheelt veel manuren. Daarnaast willen we ook efficiënter vervoeren. Als wij bij

kwekers laden, lossen we op dat moment geen lege

karren. Per stop scheelt dat circa 5 minuten. Doe dat eens dertig keer. Daardoor kunnen wij wel veertig tot vijftig stops per rit doen in plaats van dertig. Daarmee winnen we manuren en een extra truck.”

Wat zijn je verdere plannen? “We zijn als transportbedrijf binnen een paar jaar gegroeid van niets tot vijf vrachtwagens. Zoals we

nu werken zitten er groeikansen in de regio en die gaan we zeker benutten.”

Tips of adviezen voor collega’s? “Als ondernemer moet je altijd naar de toekomst kijken. En zeker als klein bedrijf altijd kijken wat je kunt toevoegen voor je klant. Natuurlijk kun je gewoon rijden en een boterham verdienen. Maar ik wil meer. Had ik geen doel en visie gehad, dan hadden we na drieënhalf jaar niet gestaan waar we nu staan.”