Geschiedenis
de diverse wegvakken. Voor elk wegvak zijn er drie mensen in de weer. Onder leiding van de kantonnier wordt de weg geschouwd en waar nodig worden kleine reparaties verricht. Oud-Spooldenaar Klaas Onderdijk is in die tijd één van die kantonniers. Hij begint in 1957 als chauffeur op de oude locatie, wordt later kantonnier en wordt verantwoordelijk voor een wegvak van 12 kilometer tussen Zwolle en de Lichtmis. Aanvankelijk doet hij
Klaas Onderdijk
kel met als regelmatige vraag: “ wanneer moeten de wagens er uit om te strooien!?” Om de juiste beslissing te kunnen nemen moet het glijbaarheidsgehalte van de weg op een bepaalde manier gemeten worden. Daartoe moeten ter plekke metingen verricht worden en daarvoor moet je er dus regelmatig op uit. Later doet de computer z’n intrede en komen vanuit de weg de gegevens binnen. In het begin van het computertijdperk wordt er nog wel eens getwijfeld aan de betrouwbaarheid van de binnenkomende gegevens en dan moet je er voor alle zekerheid toch nog op uit. Op het laatst van z’n werkbare periode kan Klaas gelukkig volledig vertrouwen op de computer en kun je bij de warme kachel maatregelen nemen op de binnengekomen gegevens. Klaas stopt in 1974 en zal de grootste veranderingen niet meer meemaken.
z’n werk op de fiets. Uit die tijd stamt het beeld van de kantonnier met in de linker fietstas een paar klinkers en in de rechter een tegel. Al gauw doet de brommer zijn intrede terwijl Klaas het geluk heeft een poosje later in het oude Dafje van de opzichter te mogen rijden. Uiteindelijk wordt de vertrouwde Volkswagens als vervoermiddel ingezet. Langzamerhand wordt er in grotere trajecten gedacht en Klaas wordt opzichter over een heel rayon. Vooral in de winterperiode is er vaak extra werk aan de win-
Veranderingen In de tachtiger jaren is er een behoorlijke ommekeer. De wet “Herziening Wegen” heeft tot gevolg dat heel wat door RWS afgestoten wordt. Intussen zijn er de nodig snelwegen bijgekomen en worden wegen die vroeger de hoofdverbinding tussen twee plaatsen vormden van de hand gedaan. Met deze herstruc30
turering worden er veel wegen overgeheveld naar de provincie, wat de nodige consequenties heeft voor de personele bezetting. “Weg over, is een man over”, is in die dagen de kreet die over de werkvloer gaat en dat betekent dat men met minder personeel toe kan. Gelukkig kan het boventallige personeel weer aan de slag bij de provincie zodat er wat werkgelegenheid betreft weinig pijn geleden wordt. Alles wordt geprivatiseerd en is nu uitbesteed, zodat er voor Riekus Bendijk nog weinig in de werkplaats te doen valt. Geleidelijk aan kalft zijn functie af, maar zoals dat meestal bij herstructurering gaat komen er andere functies voor terug. Riekus wordt hoofd steunpuntbeheerder en gaat naast het beheren van de materialen de diverse werkzaamheden coördineren. Met de provincie wordt een nieuw strooibeleid opgezet. RWS zal met groot materieel werken, de provincie met kleine strooimaterialen. Wat nog blijft is het onderhoud en beheer van hekken en borden. Nog even keren de oude tijden terug als de bewegwijzering verandert en er met behulp van
De bouw van de loodsen.