Vrije Basisschool Gitsbergstraat 15 Torhoutstraat 7 Koolskampstraat 46 8830 Hooglede-Gits Tel : 051 20 11 86
Beste lezer Voor je ligt de tweede schoolkrant van dit jaar. De lente is aangebroken, ’s morgens hoor je de vogels fluiten en is het vroeger licht. Bovendien kennen we nu al heel veel zonnige lentedagen. De warmte van de zon is heerlijk. Het is haast zomer. Zo komt het dat de paasbloemen nu reeds in volle pracht staan, al is het nog bijna een maand voor het Pasen is. De kinderen brengen straks een stukje lente mee naar huis. Een knutselwerk, een mini-tuintje, een goed rapport… Iedereen heeft opnieuw hard gewerkt, veel geleerd. De vasten in de lentetijd, het gevoel van nieuw en vernieuwen en tóch het goede bewaren. Mensen bewaren veel dingen. Ook als ze versleten zijn of geen praktisch nut meer hebben. Ken je dat? Je vraagt je af waarom je het eigenlijk allemaal bewaart. Aan die bewaardingen kleven namelijk vaak verhalen. Verhalen die betekenis hebben, een persoonlijke of een gemeenschappelijke betekenis die je deelt met anderen. Verhalen die het bewaren waard zijn, om door te geven en nog eens te overdenken. Ze maken deel uit van de levensgeschiedenis van mensen. De levensgeschiedenis van Jezus is zo’n verhaal. Bewaard in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Het wordt uitgebeeld in symbolen, bezongen in liederen en gevierd in feesten zoals Pasen. Het levensverhaal van Jezus is bewaard met als doel het door te geven. Zodat de waarden die in de verhalen over Hem schuilen, opnieuw betekenis krijgen in ons leven. Om elkaar geven, elkaar helpen, jezelf kunnen zijn, opnieuw kunnen beginnen, hoop… Waarden die belangrijk zijn voor het samen leven in onze omgeving en in de school. Zo is Pasen de tijd van een nieuw begin. Het gaat over Jezus’ leven, zijn dood en opstanding. De belofte dat we allemaal waardevol zijn, elkaar nodig hebben en altijd opnieuw mogen beginnen! Wij wensen alle kinderen, ouders, leerkrachten, verzorgers en verdere familie gezegende paasdagen.
De straten lopen vol
Je bent geboren om lief te hebben,
met doodernstige mensen,
om je geboren te voelen
mensen,
en anderen geborgenheid te bieden.
die voor niets of niemand tijd hebben. Gehaaste en drukdoende mensen.
Noem dit geen flauw gezwets of sentiment.
Vermoeide mensen.
Noem levensvreugde en geborgenheid geen suikerzoete saus
Mens, waar is je eigen frisse moed?
die de ernst van het leven verbergt
Ben je gekraakt door de crisis?
of uit de weg gaat, want al die doodernstige mensen
Luister!
Doden elke hoop
Zwaarmoedige mensen
En kinderen zoeken meer dan ooit
worden hopeloze mensen.
naar LICHT in de ogen van volwassenen.
Sombere mensen
Niemand wordt ge誰nspireerd
worden levensmoe.
door ernstige waarheden,
Mensen zonder hoop
als degene die ze uitspreekt
zaaien wanhoop.
er zelf niet gelukkig mee is.
, loed, s b n e e j m ing in l Lieve e t n i t is de r a a gen, w o e j cht in i l t e h d je lie s i oed? r h a a e j w im op u l p en de
Dinsdagnamiddag 25 maart werden onze eerste kleuterklassen opgewacht door zuster Maria bij het kippenpark. Het was er een drukte van jewelste. Vol bewondering keken de kleuters naar de pasgeboren kuikentjes, de kippen, de hanen en vooral ook naar de pauw. Zuster Maria toonde verschillende eieren, eieren van de kippen, eieren van de ganzen,‌ En of het een mooi wandelingetje was. Een verrassende lente uitstap, kijk maar naar enkele foto’s!
Groot nieuws in eerste kleuterklas B: juf Martine nam deel aan de wedstrijd ’Boektoppers’ in het magazine Juf & Meester en was één van de gelukkige winnaars. Na het heugelijke nieuws vernomen te hebben via mail, was het nu uitkijken naar de prijs. Op maandag 10 maart was het dan eindelijk zover! De postbode stopte een grote briefomslag in de brievenbus van onze school. Nieuwsgierig keken alle kleuters toe terwijl mevrouw Martine die grote omslag open maakte. Maar liefst 4 boeken en een luister cd kwamen tevoorschijn! Dat is niet alleen een aanwinst voor de klasbibliotheek, dat betekent ook heel veel luisterplezier voor alle kinderen van de klas. Proficiat mevrouw Martine, goed gedaan!
Wist je dat… … de kleuters van de 2de kleuterklas een voormiddag naar Dominiek Savio geweest zijn? … dit in samenwerking was met de leerlingen van het 3de tot en met het 6de middelbaar? … ze daar heel goed ontvangen werden? … elke kleuter een koksmuts kreeg, speciaal voor deze gelegenheid gemaakt door de leerlingen van Dominiek Savio? … ze dan samen een heel leuk fruitlied gezongen hebben? … de kleuters dit lied al heel goed konden … omdat ze al veel geoefend hadden op school? … ze dan samen fruit gesneden hebben? … ze elk een begeleid(st)er hadden om dit te doen? … het zelfs met echte messen was? … ze dan lekkere fruitbrochettes gemaakt hebben? … er dan speeltijd was in de grote zaal met verrolbare bakken in het midden? … ze zich groot voelden tussen al die leerlingen? … ze dan samen lekker gezellig alles opgesmuld hebben? … iedereen gewoonweg een ZALIGE voormiddag gehad heeft?
Vanaf januari 2014 kun je op het gemeentehuis van Hooglede terecht om een rookmelder aan te kopen. Naar aanleiding van het artikel ‘Wees gewaarschuwd - plaats een rookmelder’ in Gemeentenieuws 2014, geven we hieronder nog enkele tips mee indien je zo’n toestel aanschaft. Hoeveel rookmelders moet ik aanschaffen? Eén rookmelder is beter dan geen rookmelder! Ideaal is echter om op iedere verdieping van je huis een rookmelder te hangen. Afhankelijk van je woonsituatie kun je dus beslissen om meer toestellen aan te kopen. Op dit schema kun je zien waar je ze best ophangt. Noodzakelijke plaatsen
Aanbevolen plaatsen
Af te raden plaatsen
De kelder
De woon– en eetkamer
Het verwarmingslokaal
De inkomhal
De slaapkamers
De keuken
De gang van elke verdieping
De badkamer
Enkele montagetips:
Lees en bewaar de gebruiksaanwijzing.
Gebruik de bijge- … of de kleefstrip Hang de rookTest of je (zelfs leverde pluggen melder best aan met de radio aan) en schroeven het plafond, nooit in elke kamer het in de hoeken! signaal hoort!
Het onderhoud:
Test elke maand met de testknop.
Test NOOIT met behulp van vuur!
Hou het toestel Overschilder de stofvrij, stofzuig rookmelder hem maandelijks. NOOIT!
Vervang de melder na tien jaar.
Extra tips: Noteer de datum van plaatsing op de zij– of onderkant van het toestel. Zo weet je exact wanneer je het moet vervangen! Breng een oud toestel naar het containerpark. Sommige onderdelen kunnen gerecycleerd worden. Bron: Provinciaal veiligheidsinstituut Antwerpen
Naar jaarlijkse gewoonte werkten we in de vasten rond ‘Broederlijk Delen’. De kinderen leerden op die manier dat niet alle mensen in onze wereld het zo gemakkelijk hebben. Er werden verschillende activiteiten uitgewerkt om volgende projecten te steunen:
Project Broederlijk Delen - Senegal
Project Artsen zonder vakantie (Luc
Project pastoor Frans Verhelle - Brazilië
en Tine Hemeryck-Cneut) - Kameroen / Congo
Aan alle ouders, leerlingen, leerkrachten en medewerkers: bedankt voor jullie bijdrage, inzet en enthousiasme waardoor wij elk jaar opnieuw deze projecten een financieel duwtje in de rug kunnen geven!
We kunnen jammer genoeg het bedrag van de totale opbrengst nog niet meedelen, daar sommige activiteiten gepland werden gedurende de laatste week van dit trimester. Foto’s zijn altijd terug te vinden op de website van onze school.
Naar aanleiding van de vastentijd en Broederlijk Delen werkten de kleuters van de derde kleuterklas 2 weken rond het belangstellingscentrum “Senegal�. Aan de hand van kleurrijke foto’s maakten ze kennis met de ondeugende, 6-jarige Codou. Codou woont samen met haar familie op het platteland en beleeft er heel wat avonturen. Samen met haar gingen de kinderen op reis naar Senegal en leerden door de verhalen en gesprekken hoe jonge kinderen in Senegal eten, spelen, leven,...
Tijdens het thema carnaval experimenteerden de leerlingen uit het eerste leerjaar met houtskool. Ze tekenen heel gekke maskers. Dit was geen gemakkelijke klus. Ze leerden dit stukje houtskool op verschillende manieren te hanteren. Er waren echt mooie kunstwerken tussen. Geniet maar van deze grappige en griezelige creaties.
Prinses Imke is spoorloos verdwenen! Haar boezemvriendin Ajte de fee begint heel hard te wenen. Jolien de fee zwaait met haar toverstaf. Ze gilt: Imke, kom toch af !! Kjell zwaait met zijn geweer, agent Yben is echt zeer kwaad! Ook Cis de soldaat en Lowie de ridder staan paraat. Jerke,Nolle en Jasper, de Zwarte Pieten van dienst, lopen op de daken, en daar in dat ene huis ligt prinses Imke te slapen. 3 enge heksen Amina, Fé en Axelle, en hun knechten Ward, het skelet en de duivel Cériel, willen de prinses in de pot, met een sausje van spinnen, muizen, slakken en kikkerdril! Aan Marthe de poes hebben de heksen de restjes beloofd. Marthe wou een mals stukje prinses, lekker gestoofd ! De 2 kokkinnen Lise en Jelena willen de prinses bevrijden. Ze weigeren te doen wat de heksen zeiden.
De lieve prinses ligt nog altijd vredig te slapen. Kom, we vallen de heksen aan, met onze pollepel als wapen ! Oef, we zijn buiten, vlug naar het voetbalplein … De rode duivels Gaulthier en Siebe staan naar de mooie prinses te fluiten. Seppe, Melvin, Thibault, Sibe en Abdu, 5 voetballers op ’t veld, wensen de prinses veel geluk toe! Laure de cowboy met de prinses achterop, vlucht weg, in galop. Ook Thomas en Arthur Xavier en de Olivia’s Sielke, Isolde en Maura zijn mee. Garagist Tibo, rijdt mee met zijn auto! Zorro Jelle, Sid Boba Fett, Lowie de boer, de boeven Quinten en Renée, de indianen Senne en Maxim, de Ninja ’s Wout, Seppe en Stan, liggen op de loer ! Ook zij hopen dat de prinses ontsnappen kan ! Febe de discogirl en Zannah, de Indische meid, springen een gat in de lucht en slaken een grote zucht …
De kinderen van het tweede leerjaar mochten in de taalles bij mevrouw Christine hun eigen droomhuis beschrijven. Beste ouders, begin maar te sparen voor de nodige verbouwingen! Mijn huis staat op een berg van snoep. Niemand kan op de berg komen, want hij is veel te glad. Mijn huis is helemaal van snoep. De bomen zijn zelf ook van snoep. Ik heb vijf kippen en een vliegtuig. Ik eet elke dag wel honderd snoepjes en dan groeien ze er zelf terug. Elke avond kijk ik naar Ketnet. Dan eet ik een zakje chips. Mijn mama en papa wonen ook bij mij en ook mijn zussen, Nel en Emy. Lowie
Mijn droomhuis staat op een eiland met palmbomen rond het huisje. Het is gemaakt van hout. De muren zijn wit. En het dak is blauw. Ik klim elke dag in de palmbomen om kokosnoten te plukken samen met mijn vriendinnen. Ik vaar soms met een bootje op zee om te gaan vissen. Mijn mama maakt dan een lekker maal klaar. Marthe
Ik woon in een huis waar de zon altijd schijnt. En waar een veranda staat met een groot zwembad. Ik woon er bij mijn mama en papa en mijn vriendinnen. Ik zwem heel veel in mijn zwembad. Mijn huis is groen met hele grote ramen. Mijn kamer is beneden. Ik slaap op een kussen dat er uitziet als de zon. Febe
Lola
Cédric
Mare
Renske
Henri
Guillaume
Irene
Jef
Anouchka
Harley
Céleste
Aaron
Elian
Suzanne
Arne
Marie
Fran
Yoran
Pauline
Romy
Marthe
Bo
Lauric
Emmy
Elise
Oscar
Elize
Nell
Flore
Flore
Briek
Maaike
Maxim
Tenzin
Kyara
vrijdag 17 januari 2014 tanden poetsen met Ben de Bever
Koks aan het werk: opgevulde eitjes, een fruitcocktail, petit-beurre taart en broodtorentjes bereiden!
donderdag 30 januari 2014 bezoek aan ‘t Motehof in Hooglede
dinsdag 4 februari 2014 Yoghurt maken in de kinderboerderij van Torhout donderdag 7 februari 2014 zelfgemaakte yoghurt smullen mmmmmmm lekker!!
woensdag 12 februari 2014 Gezond ontbijt maandag 17 februari 2014 LABO Leren afval beheren op school
vrijdag 28 februari 2014 carnaval vieren
Naar aanleiding van het thema “Nauw verbonden met de natuur”, traden de leerlingen van klas 4A in de voetsporen van de kunstenaars van Aboriginal art uit Australië. Goed gedaan hoor!
In het thema 'Ik wil alles' leerden de kinderen over consumeren, reclame, gezonde voeding... In dat kader ontwierpen ze zelf een affiche om hun favoriete fruit te promoten...
Op 13 maart gingen de leerlingen van het vijfde leerjaar op studiereis naar Gent. Zij brengen hierover verslag uit: Eerst gingen we naar het Gravensteen. Vic was natuurlijk geïnteresseerd in de wapenkelder en ik in de vergeetput. (Cisse)
We stonden héél hoog op het dak van het Gravensteen. Cisse had een beetje hoogtevrees. Vandaar kon je heel Gent zien. (Vic)
Er zijn veel trappen in het Gravensteen. Die trappen vonden de meesten lastig. Maar we kwamen altijd uit in een mooie zaal. Behalve dicht bij deze trap op de foto. Daar waren de wc’s. (Yentl)
Hier staan we in het MSK voor een heel groot kunstwerk: ‘Het vlot van Medusa’. Daar vertelde onze gids dat schilders vaak met een diagonaal werken. Met dit schilderij was het van wanhoop naar hoop. Ik verzeker je: het is een prachtig schilderij. (Helena)
Ik hou Tomas vast want ik ben zijn vader en hij is dood en valt bijna van het vlot. De foto was geïnspireerd op het schilderij ‘Het vlot van de Medusa’ waar er ook een vader zijn kind vasthield. Dan hebben Tomas en ik het nagedaan. Dat was een opdracht van de gids. (Jannes)
In het SMAK was er een grote kleurrijke ronde en dat was van 5050 verschillende schilderijen gemaakt. Op het laatste schilderij stond er 5050. (Eloïse) In het midden was een open ruimte. De gids zei dat we er niet aan mochten komen. (Tomas)
In het SMAK stond er een leuke verfmachine. Jackson Pollock uit Amerika had die gemaakt. Ik vond het wel vreemd want overal hing er verf. Er stonden ook minigebouwen bij. Dat was kunst waar je in kan wandelen! (Hanne Vangheluwe)
Na het bezoek in het SMAK keerden we terug naar het station. Het was een dubbeldektrein. Er was weinig plaats. We moesten op de trappen zitten. Na een tijdje was er nog plaats voor 5 man, waaronder ikzelf. Rond halfzes waren we terug in Lichtervelde (Cérian)
Op donderdag 19 december 2013 namen de vijfdeklassers de trein naar Brussel. Ze bezochten het Natuurhistorisch Museum. Juf Tine en juf Emely leidden hen rond bij de dinotentoonstelling en de rest van het museum. Aan de hand van dit thema werd een fantasierijk verhaal geschreven. Stijn Vandepitte uit 5A kwam tot het volgende resultaat: Pffffffffffff … Het zweet parelde over mijn rug. Ik fietste het hart uit mijn lijf. Vlug sloeg ik de sprookjesdreef in. Ik ontweek behendig enkele putten in de weg. Maar … wat was dat? Een reusachtig ei… een dino-ei? … Ik hoorde mijn remmen piepen en … ze werkten niet, het scheelde geen haar of het ei was kapot. Ik zette mijn fiets aan de kant en bekeek het ei aandachtig. Het was te groot om mee te nemen en … het ei begon al te kraken! Het kwam uit! Ik nam mijn fiets om te vluchten maar de ketting lag eraf! Pech! Geen tijd om hem er terug op te leggen, dus rennen maar. De dino achtervolgde me alsof ik een mama was. Ik had een idee: ik lokte de dino naar mijn vriend. Hij is een paleontholoog. Gelukkig maar, het was een diplodocus, dus een planteneter. Ik zei: “Als hij wat groter is, laat ik hem los in het grootste bos ter wereld. Dan is hij gelukkig voor altijd.”
De aankondiging van ‘de grote rekendag’ maakte heel wat leerlingen in de Torhoutstraat toch wel een tikkeltje argwanend. Maar op woensdag 19 maart ondervonden ze dat rekenen ook erg leuk kan zijn. In groepjes van 6 mochten ze in en buiten de school op stap om allerlei activiteiten uit te voeren in verband met meetkunde. Hieronder kunnen jullie aan de hand van enkele foto’s de sfeer van die rekendag opsnuiven.
HOOGLEDE - Naar jaarlijkse gewoonte konden alle leerlingen uit de basisscholen van Hooglede-Gits, meedoen aan de ‘Junior Journalistenwedstrijd’, een schrijfwedstrijd georganiseerd door het Davidsfonds Gits, in samenwerking met het Davidsfonds Nationaal. Emiel Vandevyvere uit de Vrije Basisschool Gits - campus Torhoutstraat, kroonde zich dit jaar tot winnaar en dingt in april mee naar de nationale prijzen. De Junior Journalistwedstrijd georganiseerd door het Davidsfonds nationaal, is in Hooglede-Gits uitgegroeid tot een spannende competitie onder een zestigtal schrijvende creatievelingen. Moeilijke opdracht De organisatoren van de ‘Junior Journalistenwedstrijd’, kozen dit jaar voor het thema “Oorlog & Vrede”, thema dat perfect past in de herdenking van ‘De Groote Oorlog’, die 100 jaar geleden begon. Geen gemakkelijke opdracht voor deze jongeren die de gruwel gelukkig niet zelf hebben moeten meemaken en dus hun informatie moesten verzamelen uit de lessen geschiedenis, boeken en tijdschriften, radio en televisie en/of van een of ander familielid die de oorlogsgruwel aan de lijve heeft ondervonden. Uit de vele inzendingen werd de 12-jarige Emiel Vandevyvere door de jury als winnaar gekozen. ‘Het was heel spannend en eigenlijk een nek-aan-nek race met de tweede. De juryleden hadden het dan ook niet onder de markt om een winnaar aan te duiden’, zo stelde Dominiek Bonte van het Davidsfonds van Hooglede-Gits. ‘ Maar helaas er kan maar één iemand de eerste prijs wegkapen.’ Emiel woont in Gits en zit in het zesde leerjaar van de Vrije Basisschool Gits, campus Torhoutstraat. Naar we achteraf op de receptie in “De Blekne Moane” van zijn leerkracht vernamen, is Emiel wel verslingerd op boeken en zeer geïnteresseerd in onze geschiedenis, met het gevolg dat Emiel al tal van boeken op zijn nog jonge leeftijd verslonden. Twee laureaten per klas Veel lezen is uiteraard een groot voordeel als je zelf in de pen wil kruipen. Emiel ontving net als alle andere klaswinnaars – per klas werden twee laureaten gekozen en beloond – alvast een boekenpakket uit de handen van Dominiek Bonte van het Davidsfonds Hooglede-Gits. Eind april dingt hij nog mee naar de nationale overwinning, waar tal van mooie prijzen hem evnetueel te wachten staat. In de komende dagen gaan we de winnende laureaten en hun gemaakt opstel aan jullie lezers voorstellen en dit in willekeurige volgorde. Beginnen doen we wel met heet bekroonde werk van Emiel Vandevyvere. Volledigheidshalve moet ik er nog aan toevoegen, dat ook leerlingen van de basisschool Onledemolenstraat aan de wedstrijd hebben deelgenomen, maar de winnaars worden daar op een later tijdstip bekendgemaakt en hun prijs overhandigd.
Het begon allemaal in de kazerne. Jack riep zijn mannen samen. Hij was sergeant dus de baas over ons. We kregen te horen dat de Duitsers aan het oprukken waren aan de Somme. Dan weet je natuurlijk hoe laat het is, wij moesten ook naar de Somme! Een paar uur later zaten we al in de loopgraven. Er was niets te zien, het was er zelfs rustig. Tot dan! Grote ontploffingen rond ons, de scherven vlogen alle kanten uit. Plots hoorde ik iets. Wat was het? Het was iemand die om hulp riep midden tussen de ontploffingen. Jack beval me om hem te gaan halen. Ik was juist uit de loopgraven toen de machinegeweren in actie kwamen. Ik kon me nog juist tegen de grond smijten, anders was ik doorzeefd door kogels. Nu moest ik nog die gewonde gaan halen. ``Zou ik wachten tot vannacht of zou ik hem nu gaan halen?´´ dacht ik bij mezelf. “Nee, ik haal hem nu.” Ik sloop naar de gewonde toe. Toen de machinegeweren herladen waren stond ik op met de gewonde op mijn rug en rende terug naar de loopgraven. Ik riep ``geef me dekking !´´ De soldaten begonnen te schieten. Ik slaagde erin om met de gewonde terug in de loopgraven te komen. Het werd nacht, Jack zei tegen mij om de wacht te houden. Ik kon nog amper iets zien, zo donker was het. Maar dan hoorde ik voetstappen in de modder, ik kon een schim zien. De schim had geen Amerikaanse helm aan maar een Duitse helm aan. Ik riep zo hard ik kon`` Alarm!!!´´ Niet veel later was er al een hevige strijd. De Duitsers trokken zich terug, wij bleven zitten in de loopgraven tot het ochtend werd. Toen konden we pas echt zien welk bloedbad het was. Overal lagen Duitse, Amerikaanse, Britse en Belgische soldaten in de modder. Maar in de andere loopgraven was er bijna niemand meer te zien. Jack riep ons samen en zei`` Wij moeten de Duitsers(moffen) hier weg krijgen!´´ Dus we planden een aanval, ik moest versterking oproepen en voor munitie zorgen. De volgende de dag kwam de kolonel naar ons toe met manschappen en tanks. We waren dus klaar voor de aanval. Maar! De moffen hadden ook versterking geroepen. Toch gingen we in de aanval. `` Uit de loopgraven!´´ hoorden we opeens. Iedereen liep naar de vijandelijke loopgraven. Overal vlogen soldaten in de lucht door ontploffingen. Nu begonnen de machinegeweren ook al met schieten, maar wij hadden al een gat gevonden waar geen Duitsers stonden. We geraakten in de loopgraven. Toen riepen we naar de anderen dat ze hierheen moesten komen. Zo konden we rap meer en meer veroveren. De Duitsers gaven zich over. Wij namen ze gevangen en brachten ze naar een kamp.
Ten einde Emiel Vandevyvere
Vormselcatechese in Gits Na ons bezoek met een zelfgemaakt kerstkaartje aan het rusthuis en het Dominiek Savio Instituut, een 4-tal leuke beurten ten huize van onze catechist waar we werken met de GO4God krantjes en de vormselintentie keken we met z’n allen uit naar de krokusvakantie. Eindelijk was het dan zo ver. We verzamelden op donderdag 6 maart om 10.00 uur aan het Cultureel Centrum gewapend met onze fiets, fluojas, lunchpakket en knutselgerief. We waren er klaar voor en onder een stralende lentezon vertrokken we op zoektocht, samen met de stripfiguur Lambik die in het album ‘De zeven snaren’ verontwaardigd is dat er niemand meer de zeven werken van barmhartigheid kan opsommen. De catechisten vonden het dan ook de moeite waard, vooral dan in de vastenperiode, die 7 werken even in de kijker te zetten en zo Lambik tevreden te stellen. Bij de start werden we in 2 groepen verdeeld. De ene groep startte in het centrum en de andere fietste naar Onledemolen. Het werd een héél interessante tocht; bij iedere stopplaats kregen we eerst een tekst, een kleine zin waardoor wij het werk konden raden. Uiteraard kregen we een boekje mee waar de 7 werken opstonden en was het aan ons om de link met de stopplaats te leggen. Bij het kerkhof was het helemaal niet moeilijk om het werk te raden: de doden begraven. We kregen ook oude foto’s te zien van hoe het vroeger was zoals bij ‘t Withuys, waar foto’s werden getoond van
het klooster van de Witte paters waarvan de stichter opkwam voor de mensenrechten en destijds een campagne opstartte tegen gevangenschap, marteling, executie… We kregen bij de 7 werken zowel de figuurlijke als letterlijke betekenis en heel wat voorbeelden van organisaties die hulp bieden aan noodlijdenden zoals: Schone Kleren Campagne, Café zonder bier, Collectief straatdoden voor overleden daklozen, de Overzet, Tralies uit de weg, Poverello, de Daansorganisatie, Damiaanactie… en nog zoveel meer dat we ze niet allemaal kunnen opnoemen (en heel eerlijk: we hebben ze niet allemaal onthouden). Na de nodige uitleg wierpen we telkens met een teerling waarop de icoontjes: verhaal, spel of stelling waren afgebeeld. Bij het werk ‘de vreemdelingen herbergen’, op het kasteel Mariasteen, waar tijdens WO II verzwakte oorlogskinderen terecht konden, daarna werd er een sportschool opgericht om tenslotte onder het bewind van EH Andries Favorel een onderkomen te bieden aan mensen met een beperking en waar toentertijd in de kelders ook de eerste beschutte werkplaats werd opgericht (ter info want wij vonden dit wel heel interessant), speelden we een spel waar 2 vormelingen buiten de gesloten kring moesten staan. De overigen moesten ervoor zorgen dat zij geenszins binnen de kring konden. Het werd een moeilijke maar niet te vergeefse opdracht. We geraakten in de cirkel, in het begin gaf het ons toch een raar gevoel om zo buitengesloten te worden wat
ons natuurlijk deed denken aan hoe de vreemdelingen in ons land zich wel moeten voelen als ze nergens terecht kunnen, geen papieren hebben enz. Gelukkig bestaan er dan ook vrijwilligersorganisaties die vluchtelingen en vreemdelingen helpen bij de intergratie. Na de opdracht vervuld te hebben, dachten we zelf eens na wat wij konden doen. Met heel wat kilometers in onze benen kwamen we om 13.00 u. terug allemaal samen in het Cultureel Centrum waar we lekkere soep kregen en onze boterhammetjes verorberden. Ter ontspanning knutselden we een cadeautje voor onze ouders en een uitnodiging voor onze vormselmeter of vormselpeter in elkaar. Ondertussen waren we wel heel benieuwd om te weten waarom de catechisten een soort van omheining klaar zetten want er was geen enkele kip, koe, konijn… in de beurt te zien. Ons geduld werd beloond want na het spelen van het spel ‘door de mazen van het net’ werd alles duidelijk. Bij het begin van het spel wierp Emelie een pingpong balletje door de gaten wat heel gemakkelijk was (het waren grote gaten). Daarna kregen we per catechesegroepje drie touwtjes. Samen met haar en Anthea speelden we dan verschillende kansspelen waarbij we per groepje zelf mochten kiezen hoeveel touwtjes we inzetten. Bij verlies waren we ze kwijt, als we wonnen werd onze inzet verdubbeld. De winnende groep mocht de touwtjes aan het net binden zodat de gaten kleiner werden. Catechist Linda verduidelijkte dat er in ons land geen balletjes
maar mensen figuurlijk door de mazen van het net vallen omdat ze arm, zijn, op de vlucht, ziek zijn… mensen die minder kansen krijgen in onze samenleving. Daarom is het dan ook heel belangrijk dat zij steun vinden bij organisaties of mensen in hun omgeving. En dat ook wij daaraan kunnen meehelpen door samen een vangnet te zijn voor mensen die het moeilijk hebben, om mee te werken aan het geluk van mensen in (kans)armoede. Die touwtjes stonden voor de vele organisaties en wijzelf die de gaatjes wat kleiner konden maken. Met de zeven werken in ons achterhoofd en blij dat wij van Lambiek een gelukkig mens hadden gemaakt, vertrokken we om 16.30 uur met onze eigenhandig gevulde fles doopwater naar ‘Let it shine’. En wat hebben we ervan genoten, zo tof, op het einde bijna zelf een festival. We hebben er gezongen, gebeden,… Mijn trainster van de volleybal, Annelies was er presentatrice, twee ‘gedreven’ tieners uit ons dorp die wij heel goed kennen nl. Arne en Anthea, brachten een getuigenis over hun jaren dat ze misdienaars waren en hun hobby: wielrennen, waar heel wat komt bij kijken en wat heel wat te maken heeft met olie voor de ketting en de benen. Dat het natuurlijk niet dezelfde smeer– of massageolie is waarmee we gezalfd worden op zondag 18 mei werd ons ook wel duidelijk gemaakt tijdens deze samenkomst. Op het einde kregen we een ‘glow
in the dark stick’ en zongen we uit volle borst mee met het liedje ‘Let it shine’. Met het armbandje, gekregen bij aanvang met het ‘Onze Vader’ er op, de kaars en onze, bijna lege fles doopwater, trokken we tevreden richting Gits. Maar het vuur in ons bleef branden want op zaterdag 8 maart kwamen we terug samen, buiten de Chirowietjes die op weekend waren, om de handen uit de mouwen te steken en appels te verkopen tvv van Broederlijk Delen. Met 11 in de voormiddag en 8 in de namiddag brachten we al onze appeltjes aan de man met als eindresultaat: 614 euro. Wij, de vormelingen en ouders van Gits, danken dan ook de catechisten, de mama’s van de catechisten voor de lekkere soep, het team van Let it Shine, de gulheid van de Gitsenaars en de weergoden voor het prachtige weer tijdens onze activiteiten. Dankzij jullie werd het een supertoffe vakantie. We kijken dan ook reikhalzend uit naar het vormselweekend. Tot ziens, Ruth, Amber, Jana Demunster, Thymon, Julie Vanrolleghem, Marie, Dries, Mathias, Julie Vandenbrande, Lies, Arthur, Lise-Marie, Luka, Joran, Liesbeth, Jana Cappelle, Thomas, Kevin, Aline, Mattice, Renée, Emiel, Lise, Viktor, Lore, Michiel en Bieke. Uit ‘Kerk & leven’ 19 maart 2014
Verticaal 1. Daar smullen we van 3. Begin van nieuw leven 6. Lekkernij 7. Zondag voor Pasen 8. Activiteit om eieren te vinden 9. Dag van het laatste avondmaal 11. Krijg je op palmzondag in de kerk 12. Periode voor Pasen 14. Jonge diertjes
Horizontaal 2. Voorjaarsbloem 4. Jong schaapje 5. Seizoen 10. Bloeien in het voorjaar 12. Activiteit met Pasen 13. Daar leggen we de eieren in 14. Leggen eieren 15. Wieg van eieren en vogeltjes 16. Dag waarop Jezus gestorven is 18. Feest van de heropstanding van Jezus
17 december 2013
Dhr. Remi Bonte vader van Wim en Lieveke Garsbeke-Bonte. Mevr. Lieveke is poetsvrouw op onze school.
24 december 2013 09 maart 2014 Finn Zoontje van Laurens en Sanne 31 december 2013 Messeyne-Denoo. Kleinzoontje van mevr. Nele Vanhoutte, middagmoeder in vestiging 2—Torhoutstraat. 04 januari 2014 11 maart 2014 Mila Zusje van Zita Vandenaweele. 12 maart 2014 Emma en Marie zusjes van Milan Ververken.
Dhr. AndrĂŠ Brabant overgrootvader van Tara en Joppe Decancq.
Mevr. Irene Verbeke overgrootmoeder van Marte en Nore Dekoninck.
Mevr. Liliane Lapere grootmoeder van Lore Malfait.
08 januari 2014
Mevr. Francine Cattrysse grootmoeder van Zita Desmedt.
13 januari 2014
Dhr. Juliaan Provoost grootvader van Jeffrey en Stefanie Provoost.
26 januari 2014
Dhr. Jules Verhaeghe overgrootvader van Silke en Jordy Vanrolleghem.
03 februari 2014
Mevr. Marcelle Dorme overgrootmoeder van Jarne Cappelle.
27 februari 2014
Dhr. Lucien Malfait overgrootvader van Lore Malfait.