華僑 新 天地 華僑 新 天地
Editie 23
06/06/2013
EDITIE 324
C04
2012年2月9日
Asian News Exclusief
Interview ‘Ik had niet verwacht dat het leeglopen van de badeend zoveel publiciteit zou trekken.’ Exclusief interview met kunstenaar Florentijn Hofman in zijn studio te Rotterdam Afgelopen maand was de gigantische badeend van de Nederlandse kunstenaar Florentijn Hofman in de Victoria Harbour van Hong Kong te bezichtigen. De aanwezigheid van deze 16,5 meter hoge badeend trok veel aandacht van media en voorbijgangers. De badeend komt in vrede en staat symbool voor vriendelijkheid. Maar hoe komt Florentijn op dit idee? En had hij zoveel reacties verwacht? Asian News bezocht zijn studio in Rotterdam om hem deze en andere vragen te stellen.
Florentijn Hofman met zijn befaamde badeend
Florentijn Hofman (Delfzijl, 1977) maakt gigantische kunstwerken van alledaagse voorwerpen en materiaal. Naast de oppompbare badeend heeft hij ook in het Zweedse Örebro een grote gele konijn opgezet met traditionele Zweedse dakspaanders. Verder heeft hij onder andere in San Paolo een dikke liggende aap gemaakt van teenslippers en was de Nijmeegse uitkijkkonijn gemaakt van bij elkaar geschroefde houten plankjes. door: Liyen Siaw
Hoe ben je eigenlijk begonnen met het maken van gigantische kunstwerken? In 2001, een jaartje nadat ik was afgestudeerd, had ik al ideeën voor de badeend en dat vertelde ik aan iedereen die ik tegenkwam. Mensen dachten toen dat ik al grote kunstwerken maakte en via een galerie bedacht ik de Vlaardingse Reus, een gigantische afvalhouten konijn. Al gauw volgden er meer en kreeg ik ook internationaal meer bekendheid. Als uitgangspunt neem ik vaak een lokaal onderwerp. Ik gebruik lokaal materiaal en vrijwilligers uit de buurt helpen met bouwen. Ik wilde per se grote kunstwerken maken, omdat het werken met een groep mensen meer verbintenis geeft. Het bouwen kostte vaak weken en nieuwsgierige mensen zagen langzaam hoe de kunstvorm gevormd werd. Ze gingen het al gauw beschouwen als deel van het landschap en ze misten het ook als het weer weg was. Maar hoe kwam je op het idee van een gigantische badeend? Door een yoghurtdrinkreclame met een Indiaan op een speedboot die met een Brabants accent zei dat je een ‘dikke vette badeend’ kon winnen. De woorden ‘dikke vette badeend’ bleven me bij en toen ik in een museum schilderijen van Hollandse landschappen aan het bekijken was, bedacht ik me hoe mooi het zou zijn als er iets alledaags in zou zitten. Bij het zien van het water dacht ik aan die badeend. Ik ben
toen naar de yoghurtdrinkfabrikant gegaan en kreeg toestemming om een haalbaarheidstest uit te voeren voor het maken van een twintig meter hoge badeend. Ze waren erg enthousiast over de resultaten, maar het project is nooit van de grond gekomen. Toen ik in 2005 mijn website lanceerde en ook het prototype badeend van vijf meter hoog vermeldde, ontdekte de Franse biënnale de badeend en werd een 26 meter hoge variant van de badeend voor het eerst openbaar vertoond. Hoe maakt de badeend eigenlijk zijn wereldreis? Dat doet hij niet. Omdat elke opdrachtgever andere afmetingen wil, wordt de badeend in elke stad zelfgemaakt en opgepompt. Ik mail de ontwerpen voor de badeend en de cirkelvormige ponton, dat is een drijvend platform waarop de badeend wordt vastgemaakt. De opdrachtgever schakelt lokale mensen in om de eend te maken. Het voordeel hiervan is dat als er iets met de badeend gebeurt, dan zijn er meteen mensen ter plaatse die weten hoe ze het moeten reparen en onderhouden. Hong Kong zorgt voor enorm veel publiciteit van de badeend. Hoe verschilt deze reactie van andere steden? De badeend is erg autonoom, ik heb als quote: ‘De rubberen eend kent geen grenzen, discrimineert niet,
heeft geen politieke betekenis en de wateren in de wereld is eigenlijk een grote badkuip’. Ik zie ook dat de reacties overal in de wereld bijna hetzelfde is. De enorme publiciteit komt doordat er in Hong Kong zeventien verschillende kranten en diverse tijdschriften zijn die allemaal een andere doelgroep aanspreekt. Ik heb een week lang alleen maar interviews afgelegd, omdat elke media net iets anders wilde weten dat paste bij hun doelgroep. De wereldpers heeft deze informatie opgepikt en wereldwijd verspreid. Ik krijg wereldwijd veel fanmail, maar ook kunstwerken of gedichten. Hoe is je eerste indruk van Hong Kong? Ik vond de lichtshows en hoogbouw erg inspirerend. Ik vond het wel bizar dat er bij winkels van bekende merken, zoals Gucci en Armani, vaak ontzettend lange rijen staan, ook van mainland Chinezen die speciaal naar Hong Kong gaan om echte merkproducten te kopen. Wat ik wel jammer vind, is dat Hong Kong erg bebouwd is. Je hebt overal grote winkelcentra met airco en overdekte bruggen die leiden naar andere winkelcentra met airco. Ik mis meer natuur of parken. Toen ik in Japan was, vertelde iemand dat ik rijk was. Niet in geld, maar in vrije tijd. Dat zie ik ook terug in Hong Kong, de mensen werken hard en op hun vrije zondagen gaan ze zoveel mogelijk shoppen.