B18
468 期 | 2020 年7 月15 日 华侨新天地
ASIAN NEWS
www.asiannews.nl
Lily’s dagboek
& favorieten
AsianNL
Volg Lily op: www.hashtagbylily.com
De bananengeneratie Zes-en-een-half jaar geleden ben ik begonnen met mijn blog. Als ik kijk naar de afgelopen jaren, zie ik de revolutie van social media en persoonlijke ontwikkeling. Mooi, hoe dit alles is vastgelegd op mijn eigendom, Hashtagbylily.com. Door de jaren heen heeft mijn doel van fashion inspiratie een groter plaatje gekregen. Ik wil mensen helpen met mijn stem. Ik ben op zoek naar een connectie die ik kan maken met mensen via mijn kanalen. In 2018 heb ik een stuk geschreven op mijn blog over ‘de bananengeneratie’. Een banaan is een persoon met een Aziatisch etniciteit, opgegroeid in de westerse wereld. In mijn geval ben ik een Chinees geboren en getogen in Nederland. Iets wat ik in deze krant waarschijnlijk niet hoef uit te leggen. Geen idee waar de oorsprong van de term ligt, maar opgegroeid hier in Nederland hoorde ik het mijn familie weleens noemen. Ik heb geschreven over de twee botsende culturen, waardoor ik me in beiden niet thuis voelde. Toen ik een piek in mijn statistieken zag dat het artikel wereldwijd een paar duizend keer was gelezen en ik berichten kreeg van andere bananen of non-bananen die het super interessant vonden, ging er een lichtje bij mij branden. Er is een connectie! Een paar maanden later had ik een draaidag voor een commercial, waar Pete Wu mijn kersverse echtgenoot speelde. Tussen de takes door leerden we elkaar een beetje kennen en net als met elke Aziaat die ik spreek maakten we gauw een connectie, omdat we de bananengeneratie gemeen hebben. Hij vertelde later dat hij een boek aan het schrijven was hierover en vroeg mijn nummer om een keertje af te spreken om hier dieper op in te gaan voor zijn boek. Het onderwerp ligt zo dichtbij mij en er is hier zoveel over te vertellen. In eerste instantie was Pete benieuwd naar mijn werk. Met twee opleidingen in mijn pocket voor een steady toekomst is het niet heel gebruikelijk om de boeg om te gooien en mijn passie te volgen. Een blog en Instagram als baan was toentertijd niet perse een standaard keuze. Sterker nog, de eerste twee jaar van mijn nieuwe carriere had ik nauwelijks inkomen. Daar kwam de druk van de familie weer. De vraag “wanneer ga je een echte baan zoeken?” heb ik meerdere malen moeten incasseren. Toch heeft het altijd al in me gezeten om naar mijn gevoel te luisteren en die gebruik ik als munitie om het tegendeel te bewijzen. Ik was gewend om het zwarte schaapje te zijn in de familie. Dat gevoel had ik in ieder geval heel erg. Ik bedoel, ik had toen ook al acht jaar mijn relatie geheim gehouden. Don’t get me wrong, alle liefde naar mijn familie, no matter what. Zij hebben alleen de beste intenties voor me, maar dat betekent niet dat ik het nooit oneens ben met hun normen en waarden. Integendeel, het gat is soms te groot om op één lijn te komen. Met dat gegeven, moet je anders dan anderen door het leven navigeren, wetende dat ik de volledige acceptatie niet zal krijgen. Het enige wat ik kan doen is zelf 1000% achter mijn keuze staan. Ik moet de credits geven aan mijn vader die wel in mij geloofde en voor me op kwam wanneer die vervelende vragen kwamen.
Ik vind het mooi om te zien hoe hij op zijn manier laat zien dat hij trots op mij is. Het zijn geen letterlijke woorden, het zit in kleine gebaren als mijn grootste supporter. Mijn moeder is door de jaren heen veel minder streng geworden en ze is op mijn intuitie gaan vertrouwen, waardoor onze band nu sterker is dan ooit. Geen makkelijke keuze geweest, maar ze doet het toch. De “fouten” hebben we eenmaal al gemaakt en hieruit zijn veel lessen gehaald om het leven gelukkiger te maken. Anyway, om terug te komen bij mijn interview met Pete. Ik vertelde hem vele voorbeelden, hoe het is om een banaan te zijn, waaronder mijn liefdesverhaal. Nigel was namelijk in het begin van onze relatie niet geaccepteerd door mijn familie. Dit had te maken met meerdere factoren: mijn leeftijd (17 jaar toen), afstand (Eindhoven en Amsterdam), ik ben de enige dochter, de oudste van mijn generatie en hij is niet Chinees. Door de druk van mijn familie hadden we het toen zogenaamd uitgemaakt. We hadden onze relatie vervolgens acht jaar geheim gehouden. Na die acht jaar was ik inmiddels afgestudeerd van twee studies, ik had een baan, en was klaar voor de volgende stap om met Nigel te gaan samenwonen. Ik heb mijn leven zo goed mogelijk op orde gemaakt en voorbereid voor de verdediging. Met twee scenario’s in mijn hoofd, uit de familie worden gekickt of acceptie, ging ik opnieuw het gesprek aan. Dit keer kreeg ik gelukkig mijn happily ever after en is Nigel nu volledig geaccepteerd in de familie. Eindstand, mijn band met mijn moeder is beter dan ooit en we begrijpen elkaar nu veel beter. Dit verhaal heeft Pete in zijn boek “De bananengeneratie” verwerkt. Kort daarna heeft hij me gevraagd voor zijn documentaire “Pete en de bananen”. Een serie over de liefde in het bestaan van een ‘banaan’. De zoektocht voert Pete langs de psycholoog, bruiden (ik!), sekstelefonistes en fotomodellen. Samen met mijn broertje hebben we de eerste aflevering gevuld over “het perfecte plaatje”. Ik was mega zenuwachtig om het eindresulaat te zien, en heel erg benieuwd wat de reacties hierop zouden zijn. Net als Pete’s doel, vind ik ook dat er veel meer Oost-Aziatische representatie in de media moet komen. Ik had dat in ieder geval graag willen zien toen ik opgroeide. Dat was de reden waarom ik in de eerste instantie een blogpost had geschreven en daarom heb ik meegedaan aan de projecten van Pete. De reacties hierop bewijzen dat hier behoefte aan is. Wat er nu staat is slechts een begin, en wetende dat dit niet alle Aziatische Nederlanders zal vertegenwoordigen. Het is fantastisch om te zien dat onze generatie zo sterk is samen. Er is zeker een beweging gaande. Stap voor stap hopen we op een meer divers en inclusief Nederland te werken. Mijn verhalen van de vorige generatie klinken zoals de stereotypes. Dit kan je amper meer van de bananengeneratie zeggen. Hoewel ik in mijn tienerjaren zoveel mogelijk afzijdig heb gehouden van mijn Chinese afkomst, omarm ik het nu juist. Ik zie de bananengeneratie meer als een kracht, we kunnen immers het beste van beide werelden combineren!