Kersemis
U leest 't goed, het is geen spelvaudt, ik spel 'kersemis' zoals het inmiddels befaamde ruziënde echtpaar Tiny en Lau. Ik heb werkelijk blauw gelegen van het lachen toen ik dat filmpje voor het eerst zag. Lau maakt zich druk over het ophangen van de kerstversiering. Hij tiert en vloekt er lustig op los, terwijl vrouwlief alleen maar giechelt en vertelt hoe gezellig het allemaal wel niet is. Tot overmaat van ramp gaat er het ene na het andere mis waar wij - als kijkers - natuurlijk van smullen. De man des huizes houdt niet van 'gemaakte' gezelligheid en dat steekt-ie niet onder stoelen of banken. Zelf ben ik ook niet van de 'gemaakte' gezelligheid, en van het woord zelf krijg ik vaak al uitslag wanneer ik het hoor. Als je het woord gezellig wilt horen, kijk dan een willekeurige avond naar het weer van Piet Paulusma. Brrrrrr. De enige gemaakte gezelligheid die ik heerlijk vond en vind is die rond en tijdens de Kerstmis. Mijn paspoort vermeldt ‘katholiek’, maar ik bestempel mezelf liefst als heiden. Toch ging ik vroeger met Kerstmis lekker schijnheilig naar de kerk. Niet om onze Lieve Heer, maar omdat ons moeder daarna de tafel gedekt had, de worstenbroodjes warm en de balkenbrij gebakken. Het hout knisperend in de allesbrander. Na enig overleg hebben we met het hele gezin besloten om niet meer mee te doen aan de avondmis, maar wel aan het vervolg; het lekker ongegeneerd schransen en genieten van elkaars aanwezigheid. Gemaakte gezelligheid? Misschien wel, maar wél 'the real deal'. Het was echt! Dit jaar is mijn vader overleden, en dit wordt dus voor mijn moeder de zwaarste kerst van de afgelopen veertig jaar. Kerst zal voor niemand van ons gezin ooit meer hetzelfde zijn, maar ik hoop toch dat we er iets van weten te maken. Ik weet ook dat er mensen zijn die het er heel wat slechter afbrengen dan ikzelf, en met die gedachte troost ik mij dan ook. Ik wens iedereen vanaf deze plek het allerbeste voor het komende jaar en stiekem denk ik al aan de carnaval waar ik erg veel zin in heb. Ik ben geen pastoor, maar zou toch iedereen het volgende advies willen meegeven: Count your blessings. Geniet van wat je hebt, en denk met liefde terug aan wat ooit was en helaas niet meer is. Die warme herinneringen pakt niemand je ooit nog af. Prettige kerstdagen en een muzikaal 2012 gewenst. René van Rooij
René va n Rooij
De veertigjarige René van Rooij is een all-
round rasartiest. De muzikant is geboren in Herpen, maar tegenwoordig woonachtig
in Oss. Naast zijn jonge acteercarrière
als zingend bendelid in het historische
misdaaddrama De Bende van Oss, staat
hij ook regelmatig met zijn trekzak op het
podium. Tevens neemt hij de toetsen
voor zijn rekening bij de Raamsdonks-
veerse rock-and-lolband WC Experience.
En hoewel hij er nooit van gedroomd
heeft zanger te worden, zingt hij regel-
matig een coupletje mee. Op het podium
is niets hem te gek en wordt hij regelmatig gespot in een roze Mega Mindy-
outfit, inclusief masker. “Ik ga door met muziek maken tot ik er dood bij neerval.”
Daarnaast is René de eerstgenoemde
helft van het illustere duo Pap en Pud-
ding uit zijn geboortedorp. Met hits als
Plastieke Annemieke, Opblaasbare afwasbare Barbara en De kanarie van Arie
domineert het tweetal menig Brabantse feesttent tijdens de carnaval. Momenteel
is hij bezig met de afronding van een nieuw album.
René zet zich niet alleen in op het po-
dium. Hij is vier keer per jaar verantwoordelijk voor het verschijnen van de
Pleeboy, het fanclubblad van WC Expe-
rience. Op de website kuuskuus.nl en bin-
nenkort ook op deoptocht.nl deelt hij in een column in een onvervalst Brabants zijn visie met iedereen die het lezen wil. Volg René op Twitter via
www.twitter.com/papohnepudding
39 a ren a