και κοινωνικής αποµόνωσης. Η χρήση της κάνναβης (ganja) για θρησκευτικούς σκοπούς υιοθετείται από τους Ρασταφάρι και αποτελεί µέρος των θρησκευτικών µυστηρίων τους. Η κάνναβη θεωρείται φυτό εξαιρετικής θρησκευτικής σηµασίας και χρησιµοποιήθηκε από τα πρώιµα στάδια της εξέλιξης του ρασταφαριανισµού, αρχικά ως µέσο κοινωνικής αντίδρασης και σύµβολο αυθεντικής ελευθερίας, µε δεδοµένο το γεγονός πως ήταν απαγορευµένη ουσία, αποκτώντας σταδιακά ιδιαίτερο ρόλο στις τελετουργίες τους. Οι Ρασταφάρι αναγνωρίζουν στην κάνναβη τόσο µία αναζωογονητική δράση όσο και ευρύτερες θεραπευτικές ιδιότητες, θεωρώντας παράλληλα πως ενισχύει τη σοφία και τη δυνατότητα κατανόησης τού ανθρώπου. Χρησιµοποιείται κατά κύριο λόγο στη διάρκεια των θρησκευτικών συγκεντρώσεών τους. Σε αντιδιαστολή, είναι αντίθετοι στη χρήση αλκοόλ ή καπνού, θεωρώντας πως η χρήση των ουσιών αυτών είναι περισσότερο επιβλαβής, ενώ συγχρόνως συνδέεται µε την ενίσχυση µεγάλων οικονοµικών βιοµηχανιών. Οι Ρασταφάρι ακολουθούν συγκεκριµέ-
νες διατροφικές συνήθειες στα πλαίσια των καθηµερινών πρακτικών τους. ∆ίνουν έµφαση στην κατανάλωση αποκλειστικά φυσικών προϊόντων (ital food ή απλά ital, από τον όρο vital) και είναι κατά κύριο λόγο χορτοφάγοι, αποκλείοντας µεταξύ άλλων τη χρήση αλκοόλ, αλατιού ή εν γένει τροφών που έχουν υποστεί χηµική επεξεργασία. Η πρακτική αυτή εναρµονίζεται µε µία ευρύτερη τάση των Ρασταφάρι για τη διατήρηση της «πίστης στη Γη και στη φύση», υποδηλώνοντας παράλληλα µία αποποίηση άλλων Αφρικανικών παραδόσεων. Η µουσική διαδραµάτισε σηµαντικό ρόλο στο κίνηµα των Ρασταφάρι και υπήρξε άρρηκτα συνδεδεµένη µε αυτό, αποτελώντας αναπόσπαστο τµήµα των θρησκευτικών τελετουργιών του όσο και µέσο διάδοσής του. Το πιο αυθεντικό είδος που ταυτίζεται µε το Ρασταφαριανισµό είναι η θρησκευτική µουσική νιαµπίνγκι που χαρακτηρίζεται από το έντονα ρυθµικό της στοιχείο, αφρικανικής καταγωγής. Αποτελεί τη βάση του µεγαλύτερου µέρους της σύγχρονης τζαµαϊκανής µουσικής και περιλαµβάνει κυρίως ύµνους υπό τον επιβλητικό ήχο τυµπάνων και άλλων κρουστών. Η µουσική
29
των ρασταφάρι αντανακλά τις πεποιθήσεις τους και διαπνέεται από βαθύτερους συµβολισµούς, ενώ χαρακτηρίζεται ως ένα είδος µουσικής επίκλησης. Συνδυάζει στοιχεία της µουσικής γκόσπελ του 19ου αιώνα και του είδους burru της αφρικανικής µουσικής παράδοσης. Σηµαντική συµβολή στη διαµόρφωση και εξάπλωση της µουσικής των Ρασταφάρι είχε ο Όσβαλντ Γουίλιαµς, γνωστός ως Count Ossie, εισάγοντας τον τελετουργικό τυµπανισµό που τη χαρακτηρίζει. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο ρασταφαριανισµός συνδέθηκε στενά και µε τη ρέγγε, η οποία µε τη σειρά της συνέβαλε σε µεγάλο βαθµό στη διάδοσή του, ειδικότερα στις ΗΠΑ, στον Καναδά και σε χώρες της Ευρώπης. ∆ιακεκριµένοι µουσικοί και οπαδοί του Ρασταφαριανισµού, όπως ο Μποµπ Μάρλεϊ, χρησιµοποίησαν σύµβολα των Ρασταφάρι, ενσωµάτωσαν στοιχεία της θρησκευτικής µουσικής τους στη ρέγγε, ενώ µέσα από τους στίχους τους εξέφρασαν τις κοινωνικοπολιτικές πεποιθήσεις τους και υιοθέτησαν το λεξιλόγιο τους. Written by sky_valley