ALEXANDER ZORNIGER του ποδοσφαίρου και να τους ανταγωνιστώ. Νομίζω ότι στην αρχή, ήμουν πεπεισμένος ότι ως προπονητής μπορείς να επηρεάσεις το 100% της μεγάλης εικόνας. Τώρα, μερικές φορές είμαι χαρούμενος αν μπορώ να επηρεάσω το 60% της συνολικής εικόνας. Αυτό είναι ίσως λίγο διαφορετικό στο επαγγελματικό επίπεδο, χρειάζεσαι μερικούς ανθρώπους δίπλα σου που σε στηρίζουν και που σκέφτονται συνήθως με τον ίδιο τρόπο με σένα.
ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΡΙΤΙΚΟΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΗΜΟΥΝ ΚΥΡΙΩΣ ΕΓΩ. Πώς ήταν να διαχειρίζεστε στην προπονητική σας καριέρα μερικά μεγάλα ονόματα ποδοσφαιριστών; Νομίζω ότι το μεγαλύτερο βήμα ήταν την στην πρώτη μου θητεία στη Στουτγάρδη, όταν ήμουν βοηθός προπονητής. Εκείνη την εποχή η ομάδα πάλευε στο Champions League και έπρεπε να προκριθούμε απέναντι σε μια ρουμανική ομάδα. Αυτά ήταν τα πρώτα μου βήματα σε αυτό το επίπεδο. Και μετά από δύο εβδομάδες, σκέφτηκα ότι αυτό ήταν. Ότι ήταν πολύ έντονο. Ότι δεν μπορούσα ούτε να κοιμηθώ καλά. Και θυμάμαι την πρώτη συνάντηση που είχα με τον Τόμας Χιτσλσπέργκερ, αρχηγό τότε της ομάδας και μέλος της Εθνικής Γερμανίας. Με ρωτούσε γιατί είσαι εδώ; Και σκέφτηκα, «αυτή είναι μια καλή εισαγωγή στην πρώτη μου συνάντηση με έναν παίκτη». Του απάντησα λοιπόν ότι σπούδασα γύρω από τον αθλητισμό και νομίζω ότι είμαι πολύ καλός στην ανάλυση δεδομένων και των λεπτομερειών. Στην ομάδα υπήρχε τότε ο Γενς Λέμαν, υπήρχε ο Σάμι Κεντίρα που είμαι ακόμα σε επαφή μαζί του. Εκεί ήταν ο Αλεξάντερ Χλεμπ. Άρα υπήρχαν παίκτες κορυφαίας ποιότητας. Και είδα ότι όλα όσα κάνεις στην προπόνηση πρέπει να είναι πραγματικά πολύ καλά σχεδιασμένα. Και πρέπει πραγματικά να είσαι πειστικός σε αυτά που κάνεις. Διαφορετικά, αν αυτοί οι κορυφαίοι επαγγελματίες χάσουν ακόμη και ένα μικρό παιχνίδι στην προπόνηση και αυτό οφείλεται στον τρόπο προπόνησης, τότε σε «σκοτώνουν». Είχατε πρόβλημα στο να τους πείσετε; Όχι, όχι. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος κάθε μέρα. Όταν ήμουν μαζί τους στο γήπεδο, συμμετείχα όλο και περισσότερο σε θέματα ανάλυσης. Γιατί ο Μάρκους Μπάμπελ, ο προπονητής μου εκείνη την εποχή, είδε ότι είμαι καλός στο να αναλύω τα πράγματα. Την προετοιμασία για τον επόμενο αντίπαλο ή ανάλυση βίντεο από το τελευταίο παιχνίδι. Αυτό ήταν επίσης ένα πράγμα που έκανα εκείνη την εποχή. Αλλά ήταν πιεστικό. Από την
άλλη πλευρά όμως, έβλεπα ότι μπορούσα να διαχειριστώ αυτό το επίπεδο. Και αυτό ήταν πολύ σημαντικό καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας μου. Νομίζω ότι για τους περισσότερους από τους παίκτες, πάντα μετά από λίγο, είχα την αίσθηση ότι θέλουν να με στηρίξουν, παρόλο που μερικές φορές φαινόταν σαν να θέλουν να με «σκοτώσουν». Γιατί είναι τόσο δύσκολο για αυτούς τους νέους που κερδίζουν πολλά χρήματα, αλλά είναι πραγματικά σε μία δυσχερή θέση επειδή αντιμετωπίζουν αρκετά θέματα και δεν υπάρχουν κάποιοι να είναι επικριτικοί μαζί τους. Κάποιος πρέπει να είναι επικριτικός μαζί τους. Και αυτός ήμουν κυρίως εγώ. Τότε βέβαια ήξερα την θέση μου. Οπότε, υπήρχε ο επικεφαλής προπονητής και ήμουν εγώ ως βοηθός προπονητή. Αλλά, παίκτες όπως ο Κακάου, ο οποίος ήταν πρώην Γερμανός διεθνής, ήταν εκεί και είχα πολλές συζητήσεις μαζί του για το πόσο σημαντικό είναι για τους παίκτες που δεν αγωνίζονταν συχνά, να μένουμε σε επαφή μαζί τους. Για να τους πούμε τους λόγους που δεν αγωνίζονται, να είμαστε ειλικρινείς μαζί τους. Και αυτή η ειλικρινής σχέση με τους παίκτες είναι τόσο δύσκολη γιατί μερικοί από αυτούς έχουν μια εντελώς διαφορετική κατανόηση των πραγμάτων επειδή λαμβάνουν πολύ διαφορετικές συμβουλές από άλλους. Από έξω, από τους μάνατζερ, από γονείς, από γυναίκες και φίλους. «Δεν ξέρω γιατί δεν παίζεις, ο άλλος παίζει χάλια και εσύ δεν αγωνίζεσαι, είμαι σίγουρος ότι δεν αρέσεις στον προπονητή».
ΚΟΙΤΑΖΩ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ. Αλλά το «δεν του αρέσεις» δεν έχει νόημα για τον προπονητή. Κάθε παίκτης που σε φέρνει πιο κοντά στην επιτυχία, σε βοηθά να διατηρήσεις τη δουλειά σου. Γιατί λοιπόν ένας προπονητής να μην βάζει τους καλύτερους παίκτες στο γήπεδο; Αλλά τους καλύτερους παίκτες στο δικό του μυαλό, όχι τους καλύτερους παίκτες στο μυαλό των παιχτών. Κοιτάζω πολύ προσεκτικά ποιος κάνει ότι κάνει για χάρη της ομάδας και όχι για χάρη του εαυτού του. Και μερικές φορές είναι δύσκολο να το αποδεχθεί κανείς αυτό.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2022 I 9