Çocuk ve ergenlerde panik bozukluğu

ÇOCUK VE ERGENLERDE PAN‹K BOZUKLU⁄U TARTIfiMASINDA FARKLI B‹R BOYUT: B‹LG‹ ‹fiLEME YAKLAfiIMI Ilgın Gökler*

ÖZET Amaç: Panik bozuklu¤u tan›s›n›n çocuk ve ergenlerde geçerlili¤i tart›flmal› bir konudur. Bu gözden geçirme çal›flmas›n›n amac›, çocuk ve ergenlerde panik bozuklu¤una yönelik tart›flmalar› bilgi iflleme yaklafl›m› temelinde ele almakt›r. Bu amaç do¤rultusunda panik bozuklu¤unu aç›klamak üzere ortaya koyulmufl bilgi iflleme modelleri tan›t›lacak, bu bozuklukta ortaya ç›kan bilgi iflleme yanl›l›klar›na de¤inilecek ve bilgi iflleme yaklafl›m› ba¤lam›nda çocuk ve ergenlerde panik bozuklu¤u tart›fl›lacakt›r. Yöntem: Panik bozuklu¤unu bilgi iflleme yaklafl›m› çerçevesinde ele alan makaleler ile özgül olarak çocuk ve ergenlerde panik bozuklu¤unu bilgi iflleme yaklafl›m› ba¤lam›nda ele alan makaleler taranm›flt›r. Sonuçlar: Alg›, dikkat ve bellek süreçlerinin ve bu süreçlerde oluflan yanl›l›klar›n panik bozuklu¤unun geliflimi ve sürmesinde rol oynad›¤›n› destekleyen araflt›rma bulgular› giderek artmaktad›r. Çocuk ve ergenlerde panik ataklar› ve panik bozuklu¤una iliflkin literatür incelendi¤inde, karfl›lafl›lan tablo karmafl›k olmakla birlikte, panik bozuklu¤unun çocuklarda görüldü¤üne yönelik son dönemlerde bir görüfl birli¤ine do¤ru gidildi¤i anlafl›lmaktad›r. Tart›flma: Literatür ›fl›¤›nda panik bozuklu¤unun, çocukluk ve ergenlik döneminde atlanan bir tan› oldu¤una ya da bu çocuklara yanl›fl tan›lar konuldu¤una yönelik bir varsay›mda bulunulabilir. Mental Bozukluklar›n Tan›sal ve Say›msal Elkitab›’n›n (DSM) panik bozuklu¤u ölçütleri çocuklar için yeniden uyarlanmal›d›r. Yetiflkinler için geçerli olan ölçütlerin çocuk ve ergenlere uygulanmas› durumunda yaflla birlikte de¤iflen önemli geliflimsel etkilerin göz ard› edilmesi gibi bir sorun söz konusu olabilir.

Anahtar Sözcükler: Panik bozuklu¤u, bilgi iflleme, çocuk, ergen SUMMARY: A DIFFERENT DIMENSION TO THE DEBATE OF PANIC DISORDER IN CHILDREN AND ADOLESCENTS: THE INFORMATION PROCESSING APPROACH Objective: The validity of diagnosis of panic disorder in children and adolescents has been a subject under debate. The aim of the current review is to revisit the discussions surrounding panic disorder in this age group on the basis of information processing approach. Therefore, a brief knowledge regarding the information processing models of panic disorder is presented, information processing biases in panic disorder are mentioned and panic diorder in children and adolescents is discussed within the framework of information processing approach. Method: Articles investigating information processing in panic disorder and examining panic disorder in children and adolescents from the information processing point of view have been reviewed. Results: There has been an accumulation of data revealing that the processes of perception, attention and memory and the biases taking place during these processes have an important role in the development and maintanence of panic disorder. When the literature on panic disorder in children and adolescents is reviewed, it is seen that, despite the complexity of the picture, a consensus has been emerging recently regarding the existence of panic disorder in this population. Discussion: In the light of the literature, it can be suggested that panic disorder is underdiagnosed in children and adolescents or this age group has been misdiagnosed. The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) criteria of panic disorder must be modified for children. Otherwise, problems are likely to arise due to the misapplication of the parameters for adults to the children with disregard to the critical developmental characteristics changing by age.

Key Words: Panic disorder, information processing, children, adolescent

yafland›¤› bir bozukluktur. Kifli, ata¤›n yol açabilece¤i sonuçlarla (örne¤in, kontrolünü kaybetme, akl›n› kaybetme, hayat›n› kaybetme) ilgili yo¤un bir üzüntü duyar ya da ataklarla ba¤lant›l› olarak davran›fllar›nda belirgin de¤ifliklikler ortaya ç›kar (DSM-IV; APA 1994).

Kifliler bu yo¤un ve s›k›nt› veren duyumlar› bir “felaket habercisi” olarak de¤erlendirip, gerçek bir tehlike ile yüzyüze olduklar›n› düflünürler (Kabakç› 2003).

GİRİŞ Panik ataklar›, çeflitli ortamlarda, beklenmedik zamanlarda kendini gösterebilir. Bu ataklar s›ras›nda ortaya ç›kan çarp›nt›, kalp at›fl›nda h›zlanma, terleme, titreme, nefes darl›¤› gibi fiziksel duyumlarla birlikte yo¤un korku ya da rahats›zl›k yaflan›r. Panik bozuklu¤u, yineleyen beklenmedik panik ataklar›n›n ve bu ataklardan en az birini, en az 1 ay süreyle izleyen baflka ataklar›n da olaca¤›na yönelik sürekli bir kayg›n›n

Panik bozuklu¤u, yetiflkinlerde üzerinde çok fazla çal›flma yap›lan ve özellikleri iyi tan›nan bir tan›

*Uzm. Psk., Ankara Üniv. Dil ve Tarih Co¤rafya Fak. Psikoloji Bl., Ankara.

Çocuk ve Gençlik Ruh Sa¤l›¤› Dergisi : 12 (2) 2005

83

GÖKLER

grubu olmakla birlikte, bu bozuklu¤un çocuk ve ergenlerde geçerlili¤i uzun süre tart›flma konusu olmufltur. Çocuk ve ergenlerle yap›lan panik bozuklu¤u ile ilgili araflt›rmalar, epidemiyolojik çal›flmalar, yetiflkinlerle yürütülen geriye dönük çal›flmalar ve olgu çal›flmalar›n› kapsamaktad›r (Baysal 1995). Epidemiyolojik çal›flmalar, panik bozuklu¤unun bafllang›ç yafl›n›n s›kl›kla ergenlik dönemine (15-20 yafl) rastlad›¤›n› göstermektedir (Black ve Robbins 1990, Hayward ve ark. 1989).

Ancak bu çal›flmalar, küçük yafltaki çocuklarda kayg› bozukluklar› tan› grubu içerisinde panik bozuklu¤unun % 2’nin alt›nda görülme s›kl›¤›yla, en seyrek ortaya ç›kan bozukluklardan biri oldu¤una da dikkati çekmektedir (Muris ve ark. 2003).

Yetiflkinlerle yap›lan geriye dönük çal›flmalar da, dolayl› olarak çocuk ve ergenlerde panik bozuklu¤unun yap›s›, bafllama yafl› ve s›kl›¤›na iliflkin bilgi sa¤lamaktad›r. Bu çal›flmalardan elde edilen bulgular da benzer flekilde, panik bozuklu¤unun s›kl›kla 15-20 yafllar› aras›nda ortaya ç›kt›¤›n›, olgular›n gözard› edilemeyecek bir bölümünde (% 18) ise bozuklu¤un 10 yafl›ndan önce bafllad›¤›n› göstermektedir (Baysal 1995, Ollendick 1998).

Son y›llarda çocukluk dönemi panik bozuklu¤unu ele alan olgu çal›flmalar› da artmaktad›r (Ballenger ve ark. 1989, Black ve Robbins 1990, Klein ve ark.

1992). Araflt›rmalar, panik bozuklu¤unun erkeklere oranla k›zlarda daha fazla görüldü¤ünü ve bafllang›ç yafl›n›n k›zlarda daha erken dönemlere rastlad›¤›n› ortaya koymaktad›r (Reed ve Wittchen 1998).

yaln›zca agorafobi ve panik bozuklu¤unun geliflmesiyle ba¤lant›l› olmakla kalmay›p, di¤er kayg› ve duygudurum bozukluklar› ve stresle iliflkili bozukluklarla ba¤lant›l› oldu¤u bulunmufltur. Bu bulgu, panik ataklar›n, daha ciddi düzeydeki hemen her tür psikopatoloji için özgülolmayan bir risk iflareti oldu¤unu ortaya koymaktad›r (Reed ve Wittchen 1998). Ayr›ca, çocuk ve ergenlerde panik bozuklu¤u, psikososyal ve akademik sorunlar›n efllik etti¤i ve yetiflkinlik döneminde de baflka psikiyatrik bozukluklar›n (di¤er kayg› bozukluklar›, depresyon, madde kullan›m› vb.) ortaya ç›kmas›nda risk etkeni oluflturan bir durumdur (Diler ve ark. 2004).

Pek çok araflt›rma, panik bozuklu¤u ya da panik ataklar› olan çocuk ve ergenlerde güçlü ailesel etkinin alt›n› çizmektedir. Anne babada panik bozuklu¤u, di¤er kayg› bozukluklar› ya da depresif bozukluklar, çocukta panik bozuklu¤u görülme riskini artt›rmaktad›r. Ayr›ca, erken dönemde ayr›l›k kayg›s›, okula gitmeyi reddetme ya da tan›d›k olmayan uyaranlar karfl›s›nda davran›flflal ketlenme gösteren çocuklar›n risk grubu içerisinde olduklar› vurgulanmaktad›r (Masi ve ark. 2000).

Kayg› bozukluklar›, birbiriyle etkileflim içinde olan genetik, geliflimsel, çevresel ve psikolojik etkenlerin biraraya gelmesiyle kendini göstermektedir (Beck ve Emery 1985). Panik bozuklu¤unun etyolojisine iliflkin pek çok farkl› yaklafl›m ve bu yaklafl›mlar› inceleyen çok say›da araflt›rma bulunmaktad›r. Son dönemlerde ise kayg› bozukluklar›n› inceleyen psikolojik kuram ve araflt›rmalar, kayg›n›n biliflsel temelini anlamak üzere, deneysel biliflsel psikolojinin bir uzant›s› olan bilgi iflleme paradigmalar›ndan yola ç›kmaktad›rlar. Çeflitli psikopatolojilerin aç›klanmas›nda önemli katk› sa¤layan bilgi iflleme yaklafl›m›, panik bozuklu¤unun daha iyi anlafl›lmas›na da yard›mc› olmufltur. Bu alanda, farkl› kuramc›lar taraf›ndan birbirini tamamlar nitelikte gelifltirilmifl olan modellerle birlikte ortaya ç›kan deneysel paradigmalar, çok say›da araflt›rmaya zemin oluflturmufltur. Bilgi iflleme yaklafl›m›, biliflsel içeriklerin yan› s›ra, biliflsel süreçlerin de incelenmesini olanakl› k›lm›flt›r.

Panik bozuklu¤u, çocuk ve ergenlerde, yetiflkinlerdekine benzer bir görünüm sergilemektedir (Diler ve ark. 2004). Bununla birlikte, gözlenen belirtiler geliflimsel bir s›ra izlemektedir. Çocuk ve ergenlerle yap›lan çal›flmalar, küçük yafltaki çocuklarda en s›k gözlenen belirtilerin çarp›nt›, nefes darl›¤›, terleme, bayg›nl›k ve güçsüzlük oldu¤una iflaret etmektedir. Ergenlik döneminde gö¤üs a¤r›s›, bafla¤r›s›, k›zarma, titreme ve bafl dönmesi gibi yeni yeni kendini gösteren belirtiler daha s›kt›r. Biliflsel belirtiler daha sonra geliflmektedir. “Ölece¤inden korkma” küçük yafltaki ve ergenlik öncesindeki çocuklar taraf›ndan dile getirilen en erken biliflsel belirtidir. Daha sonra ortaya ç›kan biliflsel belirtiler ise “delirece¤inden korkma” (“kontrolümü kaybetti¤imi hissediyorum”) ve kiflilik-yitimi / gerçeklik-yitimidir (depersonalizasyon/derealizasyon) (“kim oldu¤umu bilmiyorum” ya da “nerede oldu¤umu bilmiyorum”) (Masi ve ark. 2000).

Bu gözden geçirme çal›flmas›n›n amac›, çocuk ve ergenlerde panik bozuklu¤una yönelik tart›flmalar› bilgi iflleme yaklafl›m› temelinde ele almakt›r.

Bu amaç do¤rultusunda, panik bozuklu¤unu bilgi iflleme yaklafl›m› çerçevesinde ele alan makaleler ile özgül olarak çocuk ve ergenlerde panik bozuklu¤unu bilgi iflleme yaklafl›m› ba¤lam›nda

Çocuk ve ergenlerde görülen panik ataklar›n›n,

84

Çocuk ve ergenlerde panik bozukluğu

ele alan makaleler taranm›flt›r. Tarama kapsam›nda ilk olarak, Sosyal Bilimler Endeksi’ndeki (Social Science Index) süreli yay›nlara ulaflmay› sa¤layan çeflitli veritabanlar› temel al›nm›flt›r.

Bunlar Yüksek Ö¤renim Kurumu ULAKB‹M veritaban›, Pub Med. ve EBSCOhost veritabanlar›d›r.

Daha sonra, bu veritabanlar›ndan elde edilen yay›nlar›n kaynakçalar› incelenerek, konuyla iliflkili di¤er makalelere ulafl›lm›flt›r. Ayr›ca, ülkemizde yap›lan çal›flmalara ulaflabilmek amac›yla, Türkiye’de ruh sa¤l›¤› alan›nda yay›mlanan süreli yay›nlar taranm›flt›r. Çal›flmada, panik bozuklu¤unu aç›klamaya yönelik çeflitli bilgi iflleme modelleri tan›t›lacak; bu bozuklukta genel olarak dikkat, bellek ve yorumlama ifllevlerinde ortaya ç›kan bilgi iflleme yanl›l›klar›na de¤inilecek ve bilgi iflleme yaklafl›m› ba¤lam›nda çocuk ve ergenlerde panik bozuklu¤u tart›fl›lacakt›r.

mekte ve kendi baflaç›kma güçlerini az›msamaktad›rlar. Bu bireylerde, yanl› ya da abart›l› tehlike alg›s› iç ve d›fl çevrenin gerçekli¤i ile uyuflmamaktad›r.

Panik bozuklu¤una iliflkin ilk bilgi iflleme modeli Beck (1985) taraf›ndan ortaya koyulmufltur. Daha sonra gelifltirilen kuramlar, bu modelin üstüne kurulmufl ya da modelde eksik kalan yönleri tamamlam›flt›r.

Bu model, kayg›n›n ortaya ç›k›fl›n› üç aflamal› bir bilgi iflleme süreci ile aç›klamaktad›r. Tehdit bilgisinin ifllenmesinde ilk aflama, uyaran›n seri ve otomatik olarak alg›lanmas›n› içerir. Otomatik ifllemlemenin egemen oldu¤u bu aflama, bilgi iflleme sisteminin, uyaran›n ilk farkedilmesi/ tan›nmas›ndan sorumlu bölümüdür. Kayg› durumunda, olumsuz ve kiflinin kendisiyle ilgili olan bilgiye yöneltilmifl seçici dikkat biçiminde ortaya ç›kan yanl› bir ifllemleme söz konusudur. ‹kinci aflamada, daha ilkel biliflsel örüntüleri kapsayan, birbiriyle iliflkili bir flemalar bütünü harekete geçer. Bu aflama hem otomatik hem de kontrollü süreçleri içermektedir. Dikkat kaynaklar›n›n büyük bölümü, ifllemleme önceli¤inden dolay› tehdidin de¤erlendirilmesine aktar›l›r.

Biliflsel ifllemlemenin bu flekilde s›n›rlanmas› belli yanl›l›klar ve hatalara yol açar. Kayg› yaflayan kifli, içinde bulundu¤u durumun olas› tehdit içeren yönlerine afl›r› duyarl› duruma gelir ve daha olumlu yönleri gözard› eder. Tehdidin olas›l›¤› ve fliddetinin oldu¤undan abart›l› alg›lanmas›, panik bozuklu¤unun temel özelliklerinden olan katastrofik düflüncelerle sonuçlan›r. Ayr›ca, tehdit ve tehlike temalar› tafl›yan otomatik düflünceler ortaya ç›kar. Son aflamada ise, ayr›nt›land›r›lm›fl anlamsal ifllemlemenin devreye girdi¤i ikincil bir de¤erlendirme süreci bafllar. Bu süreçte, kayg› yaflayan birey, alg›lanan tehdidin üstesinden gelmede bafletme kaynaklar›n›n ulafl›labilirli¤ini ve etkilili¤ini de¤erlendirir. Panik bozuklu¤u gösteren bireyler güvenlik sinyallerini farketmede, güvenlik duygusunu oluflturma ve sürdürmede genellikle baflar›s›z olurlar ve böylece süregen bir kayg› durumu ortaya ç›kar (Beck ve Clark 1997).

Beck’in Şema-Temelli Bilgi İşleme Modeli

Clark’ın Kısır Döngü Modeli

fiema-temelli bilgi iflleme modeline göre, biliflsel ifllevler, olaylara iliflkin dikkat, yorumlama ve belle¤i etkileyen flemalar ya da biliflsel yap›lar arac›l›¤›yla yönetilmektedir. Bu flemalar zarar gördü¤ünde, bilgi ifllemede bozulmalar ortaya ç›kmaktad›r.

Clark (1986), panik ataklar›na efllik eden fiziksel ve biliflsel belirtiler aras›ndaki ayr›mdan yola ç›karak, panik bozuklu¤una iliflkin bir bilgi iflleme modeli ortaya koymufltur. Clark (1986), panik atak s›ras›nda ortaya ç›kan olaylar›n döngüsünü flu flekilde aç›klamaktad›r: Pek çok uyaran ataklar› bafllatabilir. Bu uyaranlar bazen d›flsal olabilmekle birlikte, genellikle içseldir (bedensel duyumlar).

Panik bozuklu¤u gösteren bireyler, bedensel duyumlara oldukça duyarl›d›rlar ve bu duyumlar› normal d›fl› olarak alg›larlar. Bu duyumlarla ilgili sürekli olarak afl›r› tetiktedirler ve dikkatlerini bunlar üzerine yo¤unlaflt›r›rlar. Uyaranlar birer

Panik Bozukluğunu Açıklamaya Yönelik Bilgi İşleme Modelleri Bilgi iflleme yaklafl›m›, duygusal bilginin türü ve bu bilginin ifllemlenme biçiminin, kayg› bozuklu¤unun etyolojisi, süreklilik göstermesi ve tedavisi aç›s›ndan önemli etkenler oldu¤u görüflüne dayanmaktad›r (Beck ve Clark 1997).

Bilgi iflleme kuramlar›, biliflsel psikolojinin temel varsay›mlar› üzerine kuruludur. Biliflsel modeller, bireyin kendine ve dünyaya iliflkin alg›lar›n›n, davran›fllar›n› etkiledi¤ini ve her psikopatolojinin kendine özgü bir biliflsel içerik tafl›d›¤›n› öne sürmektedir. Buna göre, panik bozuklu¤unda biliflsel içerik afl›r› incinebilirlik ve tehdit temalar› çevresinde yo¤unlaflm›flt›r (Perris ve ark. 1988).

‹fllevsel olmayan flemalar arac›l›¤›yla, uyaranlar›n hatal› ya da yanl› biçimde, kiflinin fiziksel ya da psikolojik iyilik durumu aç›s›ndan tehdit edici ya da tehlikeli olarak yorumlanmas›, kayg› bozuklu¤unun temel özelli¤idir. Tehdit ve tehlike içeren uyaranlar›n seçici ifllemlenmesine ek olarak, bireyler çevredeki güvenli uyaranlar› gözard› et-

85

GÖKLER

tehdit olarak alg›lan›rsa, kifli bir miktar kayg› duymaya bafllar. Bu duruma çeflitli bedensel duyumlar efllik eder. Panik bozuklu¤u olan bireyler bu duyumlar› katastrofik (felaket habercisi) olarak yorumlama e¤ilimindedirler. Bu içsel/bedensel duyumlar›n, biyolojik (ölüm), zihinsel (delirme ya da bilincini yitirme) ya da davran›flsal (kontrol kayb›) “felaketlerle” sonuçlanaca¤›n› hayal ederler ve kayg› düzeyleri artar. Bu hatal› alg›lar sonucunda, otonomik sinir sisteminin etkinlik düzeyi yükselir ve rahats›z edici bedensel duyumlar giderek fliddetlenir. Böylece panik atakla sonuçlanan bir k›s›r döngü oluflur (Margraf ve ark. 1993).

kapsamaktad›r. Bu yap› panik bozuklu¤unun geliflmesinde biliflsel bir risk etkeni oluflturmaktad›r (McNally 1990).

Cox (1996), panik bozuklu¤unu aç›klamaya yönelik varolan modelleri bütünlefltirerek, k›s›r döngü modelini, kayg›ya duyarl› yap›y› da içine katarak geniflletmifl ve etkileflimsel bir modele do¤ru gitmifltir.

Buraya kadar, bilgi iflleme paradigmas› aç›s›ndan panik bozuklu¤unu ele al›rken temel bir çerçeve oluflturmay› sa¤layacak modeller özetlenmeye çal›fl›lm›flt›r. Literatürde, bu modelleri daha kapsaml› aktaran çal›flmalar da bulunmaktad›r (Gökler 2005). Bundan sonraki bölümde, panik bozuklu¤undaki bilgi iflleme yanl›l›klar› üzerinde durulacakt›r.

Kaygıya Duyarlı Yapı Modeli Beck (1985) ve Clark (1986) taraf›ndan ortaya koyulan modeller, panik bozuklu¤un aç›klanmas›nda anlaml› katk›lar sa¤lamakla birlikte, baz› bireyleri katastrofik yanl›fl yorumlamalar yapmaya yönelten ölçülebilir bir ay›r›c› özellik belirleme aç›s›ndan yeterli olmam›fllard›r (Goldberg 2001). “Kayg›ya Duyarl› Yap› Modeli” (Anxiety Sensitivity Construct), öne sürdü¤ü önyatk›nl›k etkeni ile bu a盤› kapatmaktad›r.

Panik Bozukluğunda Bilgi İşleme Yanlılıkları Panik bozuklu¤unun geliflimi ve sürmesinde, bilgi iflleme sürecinde kendini gösteren (a) tehditle ilgili bilgiye iliflkin dikkat yanl›l›klar›, (b) bellek yanl›l›klar›, (c) riske yönelik çarp›t›lm›fl yarg›lamalar ve (d) tehdide iliflkin yorumlama yanl›l›klar› rol oynamaktad›r (Gökler 2005).

Tüm bireyler benzer bedensel duyumlara sahiptirler; ancak her bireyin bu duyumlar karfl›s›nda gösterdi¤i tepkiler birbirinden farkl›d›r ve bedensel duyumlar herkes taraf›ndan katastrofik olarak alg›lanmaz. Bu noktada, “al›fl›k olunmayan bedensel duyumlar karfl›s›nda panik tepkisi verilmesinde belirleyici olan nedir?” ya da “neden baz› bireyler bedensel duyumlar› birer felaket habercisi olarak yorumlamaktad›rlar?” sorular› akla gelmektedir. Kayg›ya Duyarl› Yap› Modeli, bu soruya yan›t verirken, panik bozuklu¤u olan bireylerdeki bir ay›r›c› özellikten (trait) söz etmektedir. Bu ay›r›c› özellik, “bedensel duyumlar tehlike iflaretidir” biçimindeki bir temel varsay›ma sahip olmakt›r (Bouton ve ark. 2001). Bedensel duyumlar›n zarar verici oldu¤una iliflkin önceden varolan bu inançlar, bu duyumlar›n katastrofik olarak alg›lanmas›na, dolay›s›yla pani¤e neden olmaktad›r (Kearney ve Silverman 1992). “Kayg›ya Duyarl› Yap›”, kayg› ve uyar›lma belirtilerinin olumsuz/ zarar verici sonuçlar› oldu¤u inanc›na dayanarak, bu belirtilerden duyulan korkuyu tan›mlamaktad›r (McNally 1990, Scmidth ve ark. 2001).

Kayg›ya duyarl›k yap›s›, sürekli kayg›dan (trait anxiety) farkl›l›k göstermektedir. Sürekli kayg›, genel olarak stres kaynaklar› karfl›s›nda korkuyla tepki vermeyi tan›mlarken, kayg›ya duyarl›k yap›s›, kayg› belirtileri karfl›s›nda korku tepkisi vermeyi tan›mlamaktad›r. Kayg›ya duyarl›k yap›s›, kayg› belirtilerine iliflkin inançlar›

Dikkat Yanlılıkları Dikkat yanl›l›klar›nda kontrollü ifllemleme, otomatik (çaba gerektirmeyen, istemsiz) ifllemleme ve kar›flt›r›c› (interference) etkiler gibi çeflitli mekanizmalar söz konusudur. Normal bireylerde, kontrollü dikkati tehdit içeren uyaranlardan uzaklaflt›rma e¤ilimi varken; panik bozuklu¤u olan bireylerde kontrollü dikkat, tehditle iliflkili uyaranlara odaklanmaktad›r. Dikkatte seçicilik olarak isimlendirilen bu durum, genifl bir olumlu ba¤lam içerisine yer yer yerleflmifl olan olumsuz uyaranlara yöneltilen afl›r› dikkati tan›mlar (Craske ve Pontillo 2000). Dikkat yanl›l›klar›, tehditle iliflkili bilgiye yönelik otomatik ifllemleme yanl›l›klar›n› da içermektedir. Normalde, tehdidin saptanmas›nda, otomatik dikkat yanl›l›klar›, tehlikeye yönelik erken bir uyar› sistemi ifllevi görebilmekte ve kiflilerin tehlikeden kaçmalar›na olanak tan›yabilmektedir. Ancak, bu sistem, uyaranlar›n tehdit içerme düzeyini hesaplarken düflük bir ölçüt kulland›¤›nda; bir baflka deyiflle gerçekte zarars›z uyaranlar› da birer tehdit kayna¤› olarak alg›lad›¤›nda, uyumu bozucu nitelik tafl›yabilir (McNally 1990). Yanl› bir otomatik ifllemleme sonucunda tehdide iliflkin bilinçli bir fark›ndal›k olmaks›z›n, kiflinin kayg› düzeyinde art›fl olur. Panik bozuklu¤u gösteren kifli, kalp at›fl› h›z›ndaki de¤iflimin tam anlam›yla fark›nda olmadan, bu de¤iflime kayg› tepkileriyle

86

Çocuk ve ergenlerde panik bozukluğu

yan›t verir (Craske ve Pontillo 2000). Biliflsel yanl›fl yorumlamalar ve tehdit ça¤r›fl›mlar› o kadar h›zl› ve otomatik geliflmektedir ki, kiflinin kendisi bile bunlar› fark edememektedir. Otomatik ifllemleme, patolojik kayg›n›n yordanamazl›k ve kontrol edilemezlik özelliklerini anlamak aç›s›ndan önem tafl›maktad›r (Windmann 1998). Panik bozuklu¤unda gözlenen bir di¤er dikkat yanl›l›¤› mekanizmas›, kayg›l› düflüncelerin ortaya ç›kt›¤› s›rada, dikkati belli bir fleye yo¤unlaflt›rmada yaflanan güçlükler ve benzer flekillerde kendini gösteren kar›flt›r›c› etkilerdir (Craske ve Pontillo 2000).

temelinde, nesnel olarak varolan gerçeklikten çok, bireyin öznel alg›lar› rol oynamaktad›r. Uyaranlar›n taranmas› sonucu elde edilen bilgiler yoruma aç›kt›r. Kifli ayn› bedensel belirtileri (örne¤in, nefes al›p vermede h›zlanma) tehlike olmad›¤› fleklinde yorumlayabilece¤i gibi (örne¤in, merdiven ç›kt›¤› için yorulmufl oldu¤u), tehlike oldu¤u fleklinde de yorumlayabilir (örne¤in, hasta oldu¤u). Yanl›fl yorumlamalar iki flekilde kendini gösterebilir: (a) Olumsuz bir sonucun ortaya ç›kma olas›l›¤›n›n oldu¤undan fazla alg›lanmas›; (b) Beklenen olay›n ciddiyetinin abart›lmas› (Erol ve Öner 1999). Kiflisel riskin oldu¤undan yüksek alg›lanmas›, panik bozuklu¤unun önemli özelliklerindendir (Craske ve Pontillo 2000). Panik bozuklu¤u olan hastalar›n klinik olmayan kontrol gruplar›yla karfl›laflt›r›ld›¤›nda, normalde kayg› verici olmayan durumlar›, tehlikesiz olaylar sonucu oluflan ya da belirsiz otonomik duyumlar›, yaklaflmakta olan fiziksel ya da zihinsel bir felaketin belirtileri olarak yorumlama ve bu yorumlara inanma olas›l›¤›n›n daha yüksek oldu¤u bulunmufltur (Clark ve ark. 1997). Ayn› zamanda bu bireylerin fizyolojik duyumlara kayg› ile yan›t verme e¤ilimlerinin daha yüksek oldu¤u görülmüfltür. Fiziksel duyumlar›n yo¤unlu¤unu, süresini ve s›kl›¤›n› daha yüksek rapor etmektedirler. Panik ataklar›na efllik eden fizyolojik duyumlar, klinik olmayan popülasyonlar taraf›ndan da s›kl›kla deneyimlenmektedir; ancak bu popülasyondaki bireyler, söz konusu duyumlar karfl›s›nda genellikle kayg› tepkisi üretmemektedirler. (Rapee ve ark. 1988).

Bellek Yanlılıkları Kayg›n›n tehdit ipuçlar›yla olufltu¤u düflünüldü¤ünde, belle¤in önemi ortaya ç›kmaktad›r.

Bellek, tan›ma ifllevi arac›l›¤›yla her ortam›n, ilk kez karfl›lafl›lan yeni bir ortam gibi alg›lanmas›n› engeller. Önceki kayg› ve korkular, bellek yoluyla hat›rlanabilir. Geçmiflteki deneyimlerin hat›rlanmas›, kayg› gibi temelde yaflam› sürdürmeye yönelik bir tepki aç›s›ndan oldukça önem tafl›maktad›r. Böylece kifli, ayn› uyaranla her karfl›laflt›¤›nda ayn› de¤erlendirmeleri yeniden yapmak durumunda kalmadan, daha önce yapm›fl oldu¤u de¤erlendirmelere dayanarak, daha h›zl› tepki üretebilir. Panik bozuklu¤u olan bireyler tehdit ile iliflkili bilgiye yönelik yanl› belle¤e sahiptirler.

Bu bireyler tehditle iliflkili uyaranlar›, di¤er uyaranlara k›yasla çok daha iyi hat›rlamaktad›rlar (Coles ve Heimberg 2002). Seçici dikkat ile bellek aras›nda iliflki söz konusudur. Baz› durumlarda önceden yaflanm›fl olan kayg›, dikkati etkiler.

Bazen de, çok önemli olmayan olaylar kayg›l› kifli taraf›ndan çok önemliymifl gibi hat›rlan›r (Erol ve Öner 1999). Baz› kuramc›lar, panik bozuklu¤u olan bireylerde patolojik bellek yap›s› oldu¤unu savunmaktad›rlar. Bu savunuya göre, bu bireylerin belleklerindeki korku temsili, normal bireylerin belleklerindeki korku temsilinden farkl›l›k göstermektedir. Yani, bedensel duyumlar›n bellekteki temsili ile tehdit temsilleri birbirleriyle ba¤lant›l›d›r. Bellekte, fiziksel uyar›lmaya iliflkin bilgiler ile tehlikeye iliflkin bilgiler aras›nda ba¤lant› bulunmaktad›r (McNally 1990).

Bilgi İşleme Yaklaşımı Bağlamında Çocuk ve Ergenlerde Panik Bozukluğu Biliflsel kuram, yetiflkinlerde oldu¤u gibi çocuk ve ergenlerde de, rahats›zl›k yaratan duygular›n büyük ölçüde ifllevsel olmayan inançlar taraf›ndan belirlendi¤ini varsaymaktad›r. Ak›lc› olmayan düflünceler ve bilgi ifllemedeki çarp›tmalar, yetiflkinlerde oldu¤u gibi, çocuk ve ergenlerde de kayg› yaratabilir (Türkçapar ve ark. 1995).

Kendall’›n (1985), çocukluk kayg›lar›na yönelik kuram›na göre, patolojik korku ve kayg›, tehlike ve ölüm temalar› çerçevesinde örgütlenmifl biliflsel flemalar›n sürekli olarak afl›r› etkin olmas›ndan kaynaklanmaktad›r. Afl›r› etkin olan flemalar, bilgi iflleme kaynaklar›n›n sürekli olarak tehditle iliflkili bilgiye odaklanmas›na yol açmaktad›r. Kendall’›n kuram›, biliflsel çarp›tmalara vurgu yapmaktad›r.

Yanl› ya da hatal› biliflsel süreçlerle ba¤lant›l› bu çarp›tmalar, ifllevsel olmayan ve uyumu bozan düflünce ve davran›fllara neden olmaktad›r. Bu

Yorumlama ve Yargılama Yanlılıkları Bilgi iflleme yaklafl›m›, kiflilerin, fiziksel ya da sosyal tehlikeler nedeniyle tehdit alt›nda olduklar›na inand›klar› durumlarda, kayg› yaflad›klar›n› ileri sürmektedir. Kayg›n›n ortaya ç›kmas›nda önemli olan, korkulan tehlikenin gerçekte varolup olmamas› de¤il, kiflinin söz konusu uyaran› bir tehdit iflareti olarak yorumlamas›d›r (Salkovskis ve ark. 1996). Bir baflka deyiflle, kayg› yaflant›s›n›n

87

GÖKLER

çarp›tmalar›n bir k›sm›, bilgi ifllemenin erken basamaklar›ndaki otomatik süreçlerde kendini gösterir. Kayg›l› çocuklar›n, olas› bir tehdit içeren bilgiye yönlendirmifl olduklar› afl›r› dikkat, otomatik biliflsel çarp›tmalara iyi bir örnektir.

Biliflsel ifllemenin sonraki, daha kontrollü aflamalar›nda ortaya ç›kan biliflsel çarp›tmalar ise, yorumlama yanl›l›klar›d›r. Kayg› bozuklu¤u olan çocuklarda, belirsiz durumlara yönelik olarak olumsuz yorumlama yapma e¤ilimi oldu¤u görülmüfltür. Panik bozuklu¤u olan çocuklar, tehdit ipuçlar›na karfl› afl›r› duyarl›d›rlar ve bu tür bir uyaran› yakalad›klar› an, h›zl›ca yorumlama basama¤›na geçerler ve di¤er bilgileri gözard› ederek durumun tehlikeli oldu¤u sonucuna var›rlar (akt: Muris ve ark. 2003). Yorumlama yanl›l›klar›, anababan›n etkisine de aç›kt›r. Panik bozuklu¤u gösteren anababalar›n, ileride bu bozuklu¤u gelifltirme riski yüksek olan çocuklar›nda da, annebabalar›na benzer biliflsel özellikler saptanm›flt›r (Schneider ve ark. 2002). Özet olarak, tehdit alg›s›ndaki çarp›tmalar, çocuklarda kayg›n›n sürmesinde rol oynamaktad›r (Muris ve ark. 2003).

Alg›, dikkat ve bellek süreçlerinin ve bu süreçlerde oluflan yanl›l›klar›n panik bozuklu¤unun geliflimi ve sürmesinde rol oynad›¤›n› destekleyen araflt›rma bulgular› giderek artmaktad›r; ancak çocuk ve ergenlerde panik ataklar› ve panik bozuklu¤una iliflkin literatür bilgisi incelendi¤inde, karmafl›k bir tablo ile karfl› karfl›ya kal›nmaktad›r.

Görece büyük yafltaki çocuklar ve ergenlerin (1017 yafl), panik bozuklu¤u tan› ölçütlerini karfl›layabildi¤i ve karfl›lad›¤›na yönelik daha kesin araflt›rma bulgular› bulunmaktayken; küçük yafltaki çocuklarda panik ataklar› ve panik bozuklu¤unun varl›¤› tart›flmal› bir konudur (Kearney ve Silverman 1992). Bu alanda, araflt›rmac›lar aras›ndaki çekiflme, hem geliflimsel hem de yöntemsel ba¤lamdaki tart›flmalardan kaynaklanmaktad›r (Kearney ve ark. 1997).

Gelişimsel Bağlamdaki Tartışmalar Çocuklarda panik bozuklu¤una iliflkin geliflimsel tart›flmalardan en önemlisi ve belki de en çok ses getireni Nelles ve Barlow (1988) taraf›ndan ortaya at›lm›flt›r. Nelles ve Barlow (1988), çocuk ve ergenlerde panik bozuklu¤u alan›ndaki araflt›rmalar› gözden geçirdiklerinde, küçük yafltaki çocuklar›n panik bozuklu¤u ile iliflkili fiziksel duyumlar› (örne¤in, hiperventilasyon) deneyimledikleri, ancak bu belirtilere iliflkin katastrofik yorumlamalar yapmad›klar›n›; bu yafl grubunda pani¤in biliflsel belirtilerinin ortaya ç›kmad›¤›n› gözlem-

88

lemifllerdir. Bu bulguyu göz önünde bulundurarak ve Clark’›n bilgi iflleme modelini referans alarak, kendili¤inden oluflan panik ataklar›n›n, çocuklarda çok ender olarak gözlenebilece¤i ya da hiç gözlenemeyece¤ini ileri sürmüfllerdir. Küçük yafltaki çocuklar, fiziksel duyumlar› (somatik belirtileri) tehlike ya da tehdit olarak yorumlama için gerekli olan biliflsel kapasiteye sahip de¤ildirler. Bir baflka deyiflle, çocuklardaki biliflsel olgunlaflma düzeyi, pani¤in ortaya ç›kmas›nda gerekli bir biliflsel bileflen olan “içsel nedensellik at›flar›” yapmaya yeterli de¤ildir. Ayr›ca biliflsel tepkilerinde d›flflal nedensellik ve d›flsal at›flar›n baflat oldu¤u varsay›lmaktad›r. Çocuklar, içsel duyumlar› ya da belirtileri içsel nedenler (bedensel duyumlar) yerine, d›fl çevrede halihaz›rda bulunan ipuçlar›na atfetme (somut neden-sonuç iliflkisi kurma) e¤ilimindedirler (Last ve Strauss 1989, Masi ve ark. 2000, Muris ve ark. 2003). Böylece, küçük çocuklarda panik bozuklu¤unun varl›¤›na yönelik görüfller sars›lm›flt›r. Ancak çocuklar biliflsel anlamda olgunlaflmaya bafllad›kça, yaralanma ve ölüm konusundaki bilgi ve kavray›fllar› da artar (Kearney ve ark. 1997). Ergenlikteki biliflsel geliflim, d›flsal at›flardan (kardeflim kap›y› h›zla çarpt›¤› için kalbim çarpt›), içsel at›flara (heyecanland›¤›m için kalbim çarpt›) do¤ru bir geçifle neden olmaktad›r (Weems ve ark. 1998).

Ergenler, soyut düflünme yetene¤inin de geliflmesiyle birlikte, daha geliflkin bir biliflsel donan›ma sahip olduklar›ndan bu yafl grubunda panik bozuklu¤unun varl›¤›ndan çok daha rahat bir flekilde söz etmek mümkündür (Kearney ve ark.

1997, Masi ve ark. 2000, Muris ve ark. 2003).

Nelles ve Barlow bu varsay›mlar›n›, Bibace ve Walsh’›n çal›flmalar›na dayand›rmaktad›rlar.

Bibace ve Walsh (1980), çocuklarda fiziksel hastal›klar›n nedenlerine yönelik kavramsallaflt›rman›n geliflimsel olarak nas›l ilerledi¤i üzerine önemli bilgiler sunmufllard›r: 2-6 yafl aras›ndaki çocuklar, o anda d›fl çevrede varolan ipuçlar› / uyaranlar ba¤lam›nda, hastal›¤a iliflkin neden-sonuç iliflkileri kurmaktad›rlar. Mekansal yak›nl›k ve büyüsel düflünce, hastal›¤a yol açan neden ve hastal›k aras›ndaki iliflkiyi aç›klamaya arac›l›k etmektedir.

Piaget’in somut ifllemler dönemi olarak isimlendirdi¤i ve 7-10 yafllar› aras›n› kapsayan dönemde, çocuk yavafl yavafl içsel uyaranlarla d›flsal uyaranlar› ay›rtetmeye bafllar. Bu dönemde çocukta geliflmeye bafllayan “bulaflma” kavram›, hastal›¤›n nedeninin, d›flsal bir uyaran›n fiziksel temas yoluyla bedene bulaflmas› olarak alg›land›¤›n› yans›tmaktad›r. Yine bu dönem çocu¤una özgü, “içe alma” kavram› ise, solunum gibi yollarla

Çocuk ve ergenlerde panik bozukluğu

d›flsal uyaran›n bedene s›zmas› ve hastal›¤a neden olmas›n› yans›tmaktad›r. Son geliflim basama¤› olan, soyut ifllemler döneminde ise, içsel dünya ve d›flsal çevre aras›nda ay›r›m yapabilme becerisi tamamen geliflmifltir. Fizyolojik aç›klamalar getirmeleri, ergenlerin hastal›¤›n kayna¤›n›n içsel fizyolojik yap›lar oldu¤una yönelik bir de¤erlendirme yapt›¤›na iflaret etmektedir. D›flflal uyaranlar da tetikleyici bir ifllev görebilmektedirler.

Hastal›¤›n nedenine yönelik en üst düzey aç›klama olan “psikofizyolojik” aç›klama da yine, hastal›¤›n kayna¤›n› içsel yap› ve süreçlere atfetmeyi gerektirir ve çocuk art›k psikolojik etkenlerin rolünü de fark etmeye bafllam›flt›r (akt: Ollendick 1998).

ç›kar›r (akt: Schneider ve ark. 2002). Bu bireysel etkenler aras›nda, yak›n dönemde üzerinde en çok durulan› kayg›ya duyarl› yap›d›r. Kayg›ya duyarl› yap›n›n, yetiflkinlerde oldu¤u gibi, çocuk ve ergenlerde panik bozuklu¤unun geliflmesinde bir biliflsel risk etkeni olabilece¤i ileri sürülmektedir (Lau ve ark. 1996). Baz› araflt›rmac›lar, yaflla birlikte bu psikolojik önyatk›nl›¤›n da geliflti¤ini ve geliflmekte olan biliflsel yeteneklerle biraraya gelerek soyut fleylere yönelik korkular›n oluflmas›na zemin haz›rlad›¤›n› dile getirmektedirler. Bu aç›klamaya göre, örne¤in, afl›r› uyar›lma ve kayg›ya duyarl› yap›y› birarada bulunduran bir çocuk ya da ergen, yaflad›¤› bir nefes darl›¤› soncunda, nefes alamayarak ölece¤ine yönelik biliflsel varsay›m› nedeniyle afl›r› tepki verebilir (Kearney ve ark. 1997). Kayg›ya duyarl› yap›n›n da çocukluk döneminden çok, ergenlik döneminde kendini gösterdi¤ine iflaret eden araflt›rmalar da bulunmaktad›r. Ancak, kayg›ya duyarl› yap›n›n at›flardan çok inançlar› temsil etti¤i ve çocuklar›n da ö¤renme yoluyla (model alarak ö¤renme, koflulama) fiziksel belirtilerin olumsuz sonuçlar tafl›d›¤›na yönelik inançlar gelifltirebilece¤i ileri sürülerek, bu tez çürütülmüfltür (Weems ve ark. 1998).

Bu kuramsal çerçeveye dayanarak, Nelles ve Barlow, d›flsal nedenselli¤in a¤›r bast›¤› dönemden, psikofizyolojik aç›klaman›n devreye girdi¤i döneme geçmeden, çocuklar›n panik bozuklu¤unun temeli olan içsel katastrofik at›flar yapabilecek biliflsel kapasiteye sahip olamayaca¤›n› öne sürmektedir (akt: Ollendick 1998). Panik yaflant›s›n›n ortaya ç›kabilmesi için, çocu¤un fizyolojik belirtiler için içsel at›flar yapmas›, bunlar›n içsel kaynakl› oldu¤una inanmas› gerekir.

Baz› araflt›rma sonuçlar›, bu görüflü destekler niteliktedir. Örne¤in, Essau ve arkadafllar›n›n (1999) yapt›¤› çal›flmada, fiziksel belirtiler aç›s›ndan yafl gruplar› aras›nda farkl›l›k bulunmamakla birlikte, biliflsel belirtiler (kontrolü kaybetme, ölme ya da akl›n› yitirme korkusu) yafla göre de¤ifliklik göstermifltir. Ergenlik öncesi çocuklar, fizyolojik duyumlarla ba¤lant›l› olarak ölme, akl›n› yitirme ya da kontrolü kaybetme korkular›ndan söz etmemifllerdir.

Yöntemsel Bağlamdaki Tartışmalar Küçük yafltaki çocuklarda panik bozuklu¤unun varl›¤›ndan kesin olarak söz etmenin önüne geçen bir baflka engel de, henüz tam bir sonuca ba¤lanamam›fl olan yöntemsel tart›flmalard›r. Çocuk ve ergenlerde panik bozuklu¤u alan›ndaki çal›flmalar› yöntemsel aç›dan gözden geçiren araflt›rmac›lar, baz› yöntemsel s›n›rl›l›klara de¤inmektedirler. Söz konusu s›n›rl›l›klar, bu alandaki çal›flmalar›n genellikle hastanede yatmakta olan çocuklardan oluflan küçük örneklemler ile yap›lm›fl olmas›; s›kl›kla standardize edilmemifl de¤erlendirme yöntemlerinin kullan›lmas›; panik ataklar›n›n düzeyinin incelenmemifl olmas›; yeterince farkl› bilgi kayna¤›ndan de¤erlendirme al›nmam›fl olmas› fleklinde özetlenebilir (Kearney ve ark.

1997). Ayr›ca, bu alandaki çal›flmalar›n ço¤u, panik bozuklu¤u olan yetiflkinlerle yap›lan geriye dönük araflt›rmalar› kapsamaktad›r. Bu tür geriye dönük çal›flmalar›n güvenilir olmayabilece¤i ve panik bozuklu¤unun çocuklukta görüldü¤üne iliflkin yan›lt›c› bulgulara neden oluyor olabilece¤ine de dikkat çekilmektedir (Weems ve ark.

1998).

Tüm bu kuflku yaratan tart›flmalara karfl›n, yine de son dönemlerde panik bozuklu¤unun çocuk-

Ancak yine de son dönemde, Nelles ve Barlow’un, savunusu ile örtüflmeyen çal›flmalar›n say›s›nda art›fl gözlenmektedir (Lau ve ark. 1996). Baz› araflt›rmac›lar (Ollendick 1998), çocuklar›n panik belirtilerinin (ya da hastal›¤›n) nedenini içsel etmenler yerine d›flsal etmenlere atfetseler bile, yine de bu belirtileri birer felaket habercisi olarak yorumlayabileceklerini savunmaktad›rlar. Yani, çocuklar›n bu belirtilerin anlam›na iliflkin yorumlar›, çocuklarda panik bozuklu¤unun ne flekilde kendini gösterdi¤ine iliflkin önemli bir ipucu sa¤lamaktad›r.

Di¤er yandan, Nelles ve Barlow’u elefltiren baflka baz› araflt›rmac›lara (örne¤in Mattis ve Ollendick 1997) göre, içsel katastrofik at›flar, çocukluk döneminde s›k karfl›lafl›lan bir durum olmasa da, belirli bireysel etkenler, baz› çocuklar› bedensel duyumlar karfl›s›nda içsel katastrofik at›flar yapmaya yatk›n k›labilir ve panik atak olas›l›¤›n› ortaya

89

GÖKLER American Psychiatric Association (1994) Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Ed. APA, Washington DC.

larda görüldü¤üne yönelik bir görüflbirli¤ine do¤ru gidilmektedir. Bununla birlikte, önceki y›llarda ergenlik öncesinde panik bozuklu¤una neden s›k rastlanmad›¤› ya da neden bu yafl grubunda panik bozuklu¤unun saptanamad›¤› sorusu gündeme gelmektedir. Bu soruya yan›t olarak çeflitli aç›klamalar getirilmifltir. Bu aç›klamalardan biri, kuramsal olarak, çocukluk dönemi kayg› bozukluklar›n›, ayr›l›k kayg›s›, okul korkusu ya da afl›r› kayg›l›l›k bozuklu¤u olarak tan›land›rma yönünde bir e¤ilimin olmas› ve klinisyenlerin, çocuklarda özel olarak panik bozuklu¤u belirtilerini araflt›rma yönünde bir al›flkanl›klar›n›n olmamas› biçimindedir (Alessi ve Magen 1988).

Bir di¤er aç›klama, Nelles ve Barlow taraf›ndan ileri sürülen kuramsal temel nedeniyle, panik bozuklu¤unun çocuk ve ergenlerde araflt›r›lmam›fl bir konu olarak kalm›fl olmas› olas›l›¤› üzerinde durmaktad›r (Essau ve ark. 1999) Ayr›ca, çocuklar›n, panik bozuklu¤u belirtilerini, ergenler ve yetiflkinler kadar aç›k biçimde belirleyememeleri de, baz› yazarlar taraf›ndan, bu yafl grubunda panik bozuklu¤unun saptanmas›n› zorlaflt›ran bir durum olarak ileri sürülmektedir (Alessi ve Magen 1988). Ergenlik öncesinde panik bozuklu¤unun yaflant›lanmas›nda farkl›l›klar söz konusu olabilmektedir. Bir baflka deyiflle, çocuklar panik bozuklu¤u göstermekle birlikte, bu bozuklu¤un çocuklardaki görüntüsü yetiflkinlerdeki tablodan farkl› olabilmektedir (Black ve Robins 1990). Baflka baz› yazarlara göre ise, ergenlik öncesinde, panik bozuklu¤u belirtileri, tedaviye baflvuracak kadar rahats›z edici olmayabilir. Buna ba¤l› olarak, ergenlik öncesi olgular, ergenlikte agorafobik bir kaç›nma gelifltirinceye kadar klini¤e baflvurmuyor olabilirler (Black ve Robbins 1990, Ollendick 1998) ya da yanl›fl tan› al›yor olabilirler (Baysal 1995).

Ballenger JC, Carek DJ, Steele JJ ve ark. (1989) Three cases of panic disorder with agoraphobia in children. Am J Psychiatry 146: 922-924.

Baysal ZB (1995) Çocuk ve ergenlerde panik bozuklu¤u: Bir gözden geçirme. Çocuk ve Gençlik Ruh Sa¤l›¤› Dergisi 2: 87-92.

Beck AT, Emery G (1985) Anxiety Disorders and Phobies: A Cognitive Perspective. Basic Books, Inc, New York.

Beck AT, Clark DA (1997) An information processing model of anxiety: Automatic and strategic processes.

Behav Res Ther 35: 49-58.

Black B, Robbins DR (1990) Panic disorder in children and adolescents. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 29: 36-44.

Bouton ME, Mineka S, Barlow DH (2001) A modern learning theory perspective on etiology of panic disorder.

Psychol Rev 108: 4-32.

Clark DM (1986) A cognitive approach to panic. Behav Res Ther 24: 461-470.

Clark DM, Salkovskis PM, Breitholtz E ve ark. (1997) Misinterpretation of body sensations in panic disorder.

J Consult Clin Psychol 65: 203-213.

Coles ME, Heimberg RG (2002) Memory biases in the anxiety disorders: Current status. Clin Psychol Review 22: 587-627.

Cox BJ (1996) The nature and assessment of catastrophic thoughts in panic disorder. Behav Res Ther 34: 363-374.

Craske MG, Pontillo C (2000) Cognitive biases in anxiety disorders and their effect on cognitive behavioral treatment.

Bull Menninger Clin Suppl 65:58-77.

Diler RS, Birmaher B, Brent DA ve ark. (2004) Phenomenology of panic disorder in youth. Depress Anxiety 20: 39-43.

Erol N, Öner Ö (1999) Anksiyeteye Yeni Bak›fllar. Çocuk ve Gençlik Ruh Sa¤l›¤› Dergisi 6: 52-60.

Essau CA, Conradt J, Petermann F (1999) Frequency of panic attacks and panic disorder in adolescents. Depress Anxiety 9: 19-26.

Dolay›s›yla, panik bozuklu¤unun, çocukluk ve ergenlik döneminde atlanan bir tan› oldu¤una ya da bu çocuklara yanl›fl tan›lar konuldu¤una yönelik bir varsay›mda bulunulabilir. DSM’nin panik bozuklu¤u ölçütleri çocuklar için yeniden uyarlanmal›d›r. Aksi durumda, yetiflkinler için geçerli olan parametrelerin otomatik olarak çocuk ve ergenlere uygulanmas› gibi bir sorun söz konusu olabilir. Bu tür bir uygulama, yaflla birlikte de¤iflen biliflsel, sözel, fiziksel ve davran›flsal kapasiteler gibi önemli geliflimsel etkileri gözard› etmifl olur.

Goldberg C (2001) Cognitive processes in panic disorder: An extension of current models. Psychol Rep 88: 139159.

Gökler I (2005) Bilgi iflleme yaklafl›m› ba¤lam›nda panik bozuklu¤u. Türk Psikoloji Yaz›lar› 8(Özel Ek Say›):41-60.

Hayward C, Killen JD, Taylor CB (1989) Panic attacks in young adolescents. Am J Psychiatry 146: 1061-1062.

Kabakç› E (2003) Panik ve yayg›n anksiyete bozukluklar›nda biliflsel-davran›flç› tedaviler. Biliflsel-Davran›flç› Terapiler içinde, I Savafl›r, G Boyac›o¤lu ve E Kabakç› (ed) Türk Psikologlar Derne¤i Yay›nlar›, Ankara, s: 91112.

KAYNAKLAR

Kearney CA, Albano AM, Eisen AR ve ark. (1997) The phenomenology of panic disorder in youngsters: An emprical study of a clinical sample. J Anxiety Disord 11: 49-62.

Alessi NE, Magen J (1988) Panic disorder in psychiatrically hospitalized children. Am J Psychiatry 145: 1450-1452.

90

Çocuk ve ergenlerde panik bozukluğu Kearney CA, Silverman WK (1992) Let’s not push the “panic” button: A critical analysis of panic and panic disorder in adolescents. Clin Psychol Rev 12:293-305.

Rapee RM, Ancis JR, Barlow DH (1988) Emotional reactions to physiological sensations: panic disorder patients and non-clinical Ss. Behav Res Ther 26:265269.

Klein DF, Mannuzza S, Chapman T ve ark. (1992) Child panic revisited. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 31: 112-114.

Last CG, Strauss CC (1989) Panic disorder in children and adolescents. J Anxiety Disord 3: 87-95.

Reed V, Wittchen HU (1998) DSM-IV panic attacks and panic disorder in a community sample of adolescents and young adults: How specific are panic attacks? J Psychiatr Res 32: 335-345.

Lau JJ, Calamari JE, Waraczynski M (1996) Panic attack symptomatology and anxiety sensitivity in adolescents.

J Anxiety Disord 10: 355-364.

Salkovskis PM, Clark DM, Gelder MG (1996) Cognitivebehavior links in the persistence of panic. Behav Res Ther 34: 453-458.

Margraf J, Barlow DH, Clark DM ve ark. (1993) Psychological treatment of panic: Work in progress on outcome, active incredients, and follow-up. Behav Res Ther 31: 1-8.

Schmidt NB, Santiago HT, Wernicke R (2001) Evaluating the etiology of anxiety sensitivity: Relation to cardiovascular perception and reactvity. Journal Psychopathology and Behavioral Assessment 23: 85-92.

Masi G, Favilla L, Mucci ve ark. (2000) Panic disorder in clinically referred children and adolescents. Child Psychiatry Hum Dev 31: 139-151.

Schneider S, Unnewehr S, Florin I ve ark. (2002) Priming panic interpretations in children of patients with panic disorder. J Anxiety Disord 16: 605-624.

McNally RJ (1990) Psychological approaches to panic disorder: A review. Psychol Bull 108: 403-419.

Türkçapar MH, Sungur MZ, Akdemir A (1995) Çocuk ve Ergenlerde Biliflsel Terapiler. Çocuk ve Gençlik Ruh Sa¤l›¤› Dergisi 2: 93-100.

Muris P, Rapee R, Meesters C ve ark. (2003) Threat perception abnormalities in children: The role of anxiety disorders symptoms, chronic anxity and state anxiety.

J Anxiety Disord 17: 271-287.

Weems CF, Hammond-Laurence K, Silverman WK ve ark.

(1998) Testing the utility of the anxiety sensitivity construct in children and adolescents referred for anxiety disorders.

J Clin Child Psychol 27: 69-77.

Nelles WB, Barlow DH (1988) Do children panic? Clin Psychol Review 8: 359-372.

Windmann S (1998) Panic disorder from a monistic perspective: Integrating neurobiological and psychological approaches. J Anxiety Disord 12: 486-507.

Ollendick TH (1998) Panic disorder in children and adolescents: New developments, new directions. J Clin Child Psychol 27: 234-245.

Perris C, Blackburn IM, Perris H (1988) Cognitive Psychotherapy. Springer, Verlag, Berlin.

91