A Nova Peneira 108 - Hermes&Atenea 78. FInais de abril 2019

ANO 8 - Nº 108

Abril 2019 - 2€

xornal galego de información xeral

AS ELECCIÓNS ESTATAIS DE ABRIL E MUNICIPAIS DE MAIO:

O BNG, O NACIONALISMO GALEGO EN PÉ 17 a 25

CARME DA SILVA CANDIDATA AO CONGRESO POLA PROVINCIA DE PONTEVEDRA

MANUELA RODRÍGUEZ CANDIDATA Á ALCALDÍA DE GONDOMAR

XABIER PÉREZ CANDIDATO Á ALCALDÍA DE VIGO

XOSE EMILIO BARROS CANDIDATO Á ALCALDÍA DE MONDARIZ

XURXO PARDO CANDIDATO Á ALCALDÍA DE PAZOS DE BORBÉN

ADEMÁIS REPORTAXE: As elecciòns

municipais en A Nova 9 a 15 Peneira REPORTAXE: Festival de Cans

6e7

REPORTAXE: Día das Letras

GUSTAVO BARCIA CANDIDATO Á ALCALDÍA DE MOS

CESAR GIL CANDIDATO Á ALCALDÍA DE MONDARIZ BALNEARIO

TITÍ CANDIDATO á alcaldía de SALVATERRA de miño

Pedro Pereira. Candidato a alcaldía do concello do Porriño

68 Galegas 2019 REPORTAXE: Festa da troita de Ponte Caldelas 74 e 75 NOVA: Tomiño, referente galego na xestón de augas

ASEGURANDO TU TRANQUILIDAD DESDE 1828

REALE SEGUROS

PRÓXIMA INAUGURACIÓN EN PONTEVEDRA, C/PINTORA MARUJA MALLO, 4

RÚA IGREXA Nº 7 PONTE CALDELAS 986 750 228

67

[ 2] Abril 2019

editorial TINO LAGO / Director de A Nova Peneira

ELECCIÓNS DO 28 DE ABRIL, A NOVA PENEIRA APOSTA POR GALICIA

C

ando vostede amable lector ou lectora teña este xornal nas súas mans faltarán apenas dous o tres días para que se celebren eleccións ao parlamento do estado. Malia á, semella máis que evidente, cociña do CIS, dirixido por un ex membro da executiva nacional do PSOE, que pouco menos que lle dá a maioría absoluta aos de Pedro Sánchez, outras enquisas máis serias amosan a posibilidade real de que a dereita cavernícola rancia e casposa, dos lacaios do IBEX, dos representantes do tenebroso nacional catolicismo español herdeiros sociolóxicos da España máis negra, sumen 176 deputados e deputadas e acaden formar un goberno que sería terrible para os intereses das clases traballadoras do estado. Non nos cabe dúbida de que o ultra liberalismo económico ao modo Margaret Thatchert sería o modus operandi, do tripartito de axen-

tes comerciais das elites económicas, que provocaría a pobreza e a desesperación de inxentes cantidades de persoas á par que o enriquecemento inmoral das minorías oligárquicas auténticos amos do trío estarrecedor de convidados a xantar con Bertín Osborne. Por outra banda vemos como o PP xa deu por perdida a Catalunya, sitúan como cabeza de lista por Barcelona a unha nacionalista española extremista co gallo de tirar froitos noutras zonas do estado do seu discurso demencial, non nos cabe dúbida tampouco de que se o trío tenebroso suma 176 a involución no que respecta á consideración de España como un estado plural e convivencia pacífica e harmónica entre as distintas formas de entendelo sería aterradora. Non podemos absternos cómpre votar por calquera partido que imposibilite que esa espantosa posibilidade poida con-

cretarse. A Nova Peneira ten clara a súa aposta, defendemos o voto á opción política que asume con claridade, sen ambigüidades e sen ataduras a intereses alleos, a defensa do noso país.

Galicia ten unhas potencialidades inmensas para que todas e todos os que aquí vivimos poidamos facelo de maneira digna. Porén ten problemas moi serios que son consecuencia de non podermos dispoñer dos nosos recursos con liberdade e polos na súa integridade ao servizo do pobo galego. Galicia produce enerxía suficiente para alimentar a todo o país, pero paga uns prezos abusivos mentres que o seu goberno mira para outro lado ante a defensa dunha tarifa eléctrica propia.

Galicia ten a autoestrada máis cara do estado e unhas comunicacións secundarias lamentables. Galicia perde poboación os seus fillos e fillas teñen que padecer a lacra da emigración

BAR BUGA

PIZZAS, BOCATAS E MENÚ DO DÍA

EN PUXEIROS

para poder ter vivir, o rural esmorece avellentado e despoboado ante a ausencia de servizos dignos e de alternativas laborais solventes para a súa mocidade. A eucaliptización do pais avanza a paso de xigante, a especulación cos nosos montes encontra a complicidade das administracións do Partido Popular.O noso milenario idioma atópase en perigo de morte ante o desleixo intolerable da administración autonómica...e así poderiamos seguir e encher todas e cada unha das nosas páxinas. A Nova Peneira defende o voto para quen pelexe por un trato xusto ao país galego, facendo política de maneira seria e ordenada sen transmitir a sensación de leas internas de cainismo absurdo e de que só se está por se cae algo, e se non cae miro para outro lado e non xogo. A Nova Peneira co país galego, AGORA GALIZA.

Abril 2019 [ 3]

opinión

BALDOMERO IGLESIAS Mero

harmónico co ben común, cun plan agrario

O RURAL, ...CREO QUE XA É MOI TARDE

E

e forestal envexable e moderno que nos prive de invasoras pragas e nos devolva o sosego, a auga, a terra e o aire limpos.

Non queremos seguir sendo o lugar onde

u vivo nese baleiro do que estes días

nicacións. Agora, pasarán por aquí pedir o

veña papeis e burocracia. Botamos os días

botan o lixo das cidades, nin as bolsas de

tanto se fala, no silencio dunha Galiza

voto e prometer o que nunca fixeron, nin

cubrindo papeis, solicitudes, permisos,

plástico cando veñen as fins de semana

rural que esvaece en esquecementos múl-

farán porque non saben que han facer.

controis de pobreza e abandono! Non hai

dar unha volta, ou cando veñen botar con

tiples, na inactividade de sucesivos gobernos

Son, agora tamén, incompetentes e inca-

un plan forestal digno, estamos nese ba-

nocturnidade os lodos das súas depura-

aos que non lles interesa nada e para o

paces de darlle vida ao que mataron, dei-

leiro que loita contra o despoboamento

doras, ou cando nos deixan as minas aber-

que non teñen solucións que eviten a des-

xaron morrer pouco a pouco. Un xardín

pero tamén contra a neglixencia e a falta

tas despois de invadirnos e empobrecernos,

feita. Desde aquí, o rural, vémonos á marxe

que lles enchía os ollos, un aire que lles

de esperanza, contra a decadencia eco-

ou lagoas contaminadas ou vertedoiros

do mundo. Pagamos impostos igual que

alimentaba o ego e os soños, esta bucólica

nómica que perdurou décadas, moitos

cheirentos que todo contaminan, ou aque-

calquera, tal coma se tiveramos os servizos

paisaxe que esvaece muda e xorda. Paraíso

anos de abandono, atraso, falta de servizos

les experimentos suicidas de herbicidas e

que non temos e non chega ningunha in-

onde habita a Nosa Tradición, a Nosa Lin-

básicos, sen promover a creación dun te-

velenos que xa ninguén quería. Por iso

dustria, ningunha empresa con ansias de

gua, a Nosa Cultura máis nosa, a semente

cido empresarial que viñera de políticas

estamos así, neste desespero, pola falta

crear emprego, a xente nova vaise e enve-

de porvir. Eles andan con preocupacións

intelixentes. A ver cando racionalizan o

de vontade política. Entón que? A quen

llecemos sen ruído, neste silencio. A gan-

“taurinas”, neandertais, muros e mouros,

rural, a ver cando teñen o valor de dicir

habemos votar? Paga a pena? Alguén ten

dería e a agricultura caeron en picado e

rexeitamentos aos inmigrantes, armas,

de onde veñen os incendios. A ver cando

solucións cribles? Témome o peor: que

trouxéronnos modelos urbanos no vicio

retirar dereitos que había, piden máis pa-

asumen a verdade. Perdemos o tren e os

volvamos inmolarnos noutro Medulio

do irreal convencemento. A mocidade, can-

peis, moitos papeis e certificados que cer-

beneficios da esperanza sostible. Estamos

máis, baixo aquela máxima de que “de-

do pode, marcha. Aquí so queda deserto,

tifiquen o evidente. Son, como dixen, in-

lonxe dos coidados ao medio ambiente e

nantes mortxs que escravxs” e agora ar-

ao consumo eficiente, moderno e ecolóxico,

didos no medio de tanto eucalipto.

non collen nin os retornados. Pero agora

competentes e buscan escusas, porque ra-

veñen os políticos polos votos, é tempo de

zóns non teñen. Quedaremos cos nosos

eleccións. Traerán investimentos? Todo

recursos naturais, desprotexidos na efi-

está aí, na vontade de facer algo rendible e

ciencia do progreso que non chega. Non

efectivo. Traen estímulos de modernización,

souberon aplicarnos aquela discriminación

sequera organización, proxectos? Non, se-

positiva do desenrolo sostible, deixáronnos

guiremos pechando granxas familiares e

sen capacidade de reacción.

irannos sacando as poucas asistencias. Será

Agora, quizais xa sexa tarde. Que ninguén

máis baleiro e soidade. Temos máis difi-

esqueza quen foron os culpables, dicían

cultades para acceder á normalidade. An-

gobernar e deixáronnos sen expectativas

damos vendo como cada día se pecha unha

laborais, impedíndonos construír e deseñar

nova casa. Estamos en perigo de extinción,

para apostar polo desenvolvemento, polo

no mesmo núcleo, faltos das infraestruturas

acceso á cultura e á información: falta e

e coberturas necesarias, faltos de comu-

faltou sempre a vontade política. Iso si,

[ 4] Abril 2019

opinión / Cartas ao director PEDRO M. CORTEGOSO GAGO MEMBRO DO COLECTIVO NACIONALISTA DE MARÍN

en maio a mudalo todo E

n dúas lexislaturas co goberno do estado, da Xunta e da Deputación a Sra. Ramallo non foi capaz de facer unha obra destacábel. Tampouco dou arranxado problemas creados polo seu partido; como a eliminación da ambulancia ás 24 horas ou as melloras prometidas para o centro de saúde (que naceu mancado pese ás promesas do PP).

En oito anos só a última hora, as portas das eleccións, xestionaron tres zonas de aparcamento disuasorio. Forzados polo malestar xerado pola súa incapacidade de prever unha desfeita no tráfico e no aparcamento en Marín debido ás obras do colector na Avd. de Ourense.

Na presentación da súa candidatura para ás próximas eleccións municipais foi incapaz de nomear ningunha realización destacábel dos seus dous mandatos. Unha lista coas mesmas faces, de continuidade, de outros catro anos de baleiro para a nosa vila.

Porén, se fixo algo ben até o momento foi xestionar a súa imaxe en base á propaganda, conseguiu facer crer a moitas persoas que era unha grande xestora e que tiñamos unha boa alcaldesa. Como Feixoo, que leva anos afundindo Galiza mentres os medios de comunicación ben financiados con cartos públicos desfanse en loas á xestión da Xunta. Marín e Galiza parecen camiñar polo mesmo camiño da man do PP, o do despoboamento e o avellentamento. Somos o único concello da nosa contorna que perde poboación.

A realidade é outra.

A xestión destas dúas lexislaturas pasou de non facer nada a copiar as iniciativas das asociacións culturais, a traer durante catro anos seguidos ás festas de Marín e do Cantodarea á Panorama, e a arranxar un pouco unhas cantas rúas imitando o

cartas ao director

que fan en Pontevedra. Unha acción de goberno festivo cultural con moito circo e pouco pan.

Marín é un concello como os demais, non debemos resignármonos.

Sra. Ramallo, está vostede rodeada. Cangas, Bueu, Moaña, Vilaboa, Pontevedra, Poio... están gobernados ou co-gobernados polo BNG. Nestes concellos medra a poboación e mellora a calidade de vida, avanzase en habitabilidade e urbanizase para as persoas. Marín non tardará moito en darse conta do que se está a perder só comparando a realidade.

Sentarse e deixar pasar o tempo non meténdose en leas non é a mellor estratexia para perpetuarse no goberno municipal, e o que é peor non é a mellor estratexia para o futuro de Marín.

Se nós concellos que están próximos, mais pequenos ou grandes, poden poñer en valor o seu patrimonio histórico e arqueolóxico, poden promover os seus tesouros naturais, ter unha programación cultural estábel e variada ou acadar investimentos de outras administracións, nós tamén podemos facelo. Só temos que mudar o goberno municipal que neste tempo dou evidentes mostras de carecer dun proxecto para Marín.

Temos monte, temos praias, temos ríos cheos de muíños, temos petróglifos, mámoas, pazos, temos persoas con capacidade para a música, a literatura, o deporte, temos unha mocidade preparada que ten que buscar, como fixeron os seus avós, vida fóra. Isto ten que mudar. É hora de deixar paso a novas ideas que xa demostraron a súa valía, e hora de darlle a volta ao concello, de mellorar a calidade de vida da veciñanza recuperando a autoestima e o orgullo de ser de Marín. En Maio temos unha oportunidade para apostar por opcións con ideas claras.

Sr Director da PENEIRA. Tui, 16 de abril de 2019 Estimado Señor: O pasado 2 de abril conmemorouse o día mundial da concienciación do autismo. Son socia de “Un Máis” e de “Autismo Vigo” e este ano non puiden axudarlles. Estou de baixa médica por estrés e ansiedade.

O meu fillo é un adolescente que cumpre 18 anos o próximo 31 de maio e ten autismo severo.

En casa vivimos 3 persoas: a miña filla, o meu fillo e eu; el ten moitas perrenchas, nelas actúa como un neno de 2 anos, coa forza dun home de 70 quilos.

As portas da miña casa teñen fechaduras, cando o meu fillo enfádase, a miña filla e eu encerrámonos e tratamos de acougalo con porta polo medio. Ás veces conseguímolo, outras non, e terminamos en urxencias. Teño partes de lesións, chamadas ao 061, ingresos hospitalarios...

Estou a contar “ friamente” o que estamos a vivir, é moi duro.

O meu fillo acode a campamentos e respiros familiares, que organizan profesionais, que saben como tratalo e a súa conduta é moi distinta á que presenta na casa. A pasada fin de semana estivo de respiro en “O Salgueiro” –Autismo Vigo- e o seu comportamento foi exemplar.

Estou en lista de espera desde o 4 de maio do 2017 (concesión de PIA residencial) para un centro especializado en autismo. En principio solicitara só Castro Navas da Fundación MENELA que está en Nigrán, nós vivimos en Tui (Pontevedra). Quero que o meu fillo afronte esta nova etapa da súa vida sen perder os vínculos familiares, que as fins de semana estea coa súa familia Destes feitos teñen coñecemento o Sr. Presidente da Xunta de Galicia (envíelle dúas cartas), a Valedora do Pobo, a Conselleira de Política Social, á que solicitei unha cita e derivoume, por problemas de axenda, ao Director Xeral de Maiores e Persoas con Discapacidade. Este Sr. si me recibiu, foi moi amable; o que me dixo é que non había prazas e aconselloume que ampliase a petición a toda Galicia.

Hai 4 centros específicos de autismo en toda Galicia, ningún público, a Xunta financia neles prazas públicas.

A situación se enquista cada día que pasa, o meu fillo segue esperando, ata cando?; a súa irmá e eu seguimos vivindo este viacrucis cada novo día, ata cando?; terá que suceder unha desgraza irreparable para que chegue unha solución?; virán logo as inútiles lamentacións e pediranse responsabilidades, para que?; afrontaremos o problema cando xa teñamos vítimas colaterais? Está claro que as prazas que se ofertan son manifestamente insuficientes. POR FAVOR, CREEN MÁIS PRAZAS, DOTEN MÁIS RECURSOS. OS AFECTADOS E AS SÚAS FAMILIAS NECESITÁMOLOS XA, SEN DEMORA! Que as boas intencións e as boas palabras acompáñense de feitos que eviten situacións que, en calquera momento, poden desembocar en males irreparables.

María del Carmen Lorenzo Troncoso

AVDA DE PUXEIROS, 3 BAIXO MOS (AO LADO DE CORREOS) XORNADA DE PORTAS ABERTAS O 27 DE ABRIL DE 10,00 A 19,00

Abril 2019 [ 5]

opinión / a louriña VICTORIA ALONSO Secretaria local do PSOE de Mos

Chegou a hora do Mos que queres E

ste mes oficialmente, no PSdG-PSOE de Mos pechamos unha etapa e comezamos a escribir un novo capitulo. Coa presentación da lista coa que concorrerei a vindeiras municipais, mostrei anta a veciñanza mosense cal é o equipo co que conto para disputarnos o goberno.

Conto cun equipo renovado, que mestura xuventude e experiencia, pero sobre todo, cun equipo que todas e todos os que forman parten del teñen uns principios firmes e compromiso sólido para traballar arreo polas necesidades que o noso concello precisa. Estou orgullosa da xente que quixo participar neste proxecto, xa que son persoas que se implican na sociedade mosense, coñecedores dos problemas actuais que estamos atravesando e coa mesma ilusión ca min para conseguir un Mos mellor.

En definitiva, presentei un equipo co que me sinto orgullosa, un equipo que trae gañas. Unhas mulleres e uns homes que teñen claro que Mos debe dar un xiro de 180 graos. Pero sempre da man da veciñanza mosense, porque podedes ter claro que sempre imos estar para escoitar o que as nosas veciñas e veciños nos queiran dicir, pedir ou suxerir. Eles van a ser o noso pilar primordial, e non lle imos dar as costas a ninguén.

Xuntos quero que elaboremos un pro-

"EN PUXEIROS"

xecto de vila onde a veciñanza e os seus problemas sexan a prioridade absoluta, onde prime máis o interese xeral, que o interese particular. A intención do equipo que encabezo é facer unha política pegada a realidade e que se poña do lado do cidadán, especialmente daqueles dos que máis necesiten a axuda e a solidariedade de todos. Queremos expresar o fiel compromiso de sempre escoitar e poñer toda a nosa vontade en buscar solucións, porque somos consciente que agora temos un goberno que so busca facer a foto, recorre a reunións nas que fai promesas en tempada electoral pero que non cumpre co seu cometido.

Nestes momentos, a prioridade só pode ser unha: as persoas. Por iso as nosas propostas van ir encamiñadas a fomentar o emprego, incrementar o comercio, crear un plan de desenrolo turístico, un plan de servizos sociais e defender servizos públicos e de calidade para todos.

Estas propostas son un firme compromiso de que realmente queremos saber cales son as necesidades dos mosenses e darlles solucións, xa que son o resultado de ter reunións con asociacións de veciños, culturais, comunidades de montes, traídas de augas e colectivos dende os deportivos ata os sociais. Reunións das cales saimos

con ideas que lle damos forma no noso programa. Temos propostas realistas e buscan facer de Mos a vila que merece ser.

Nestes últimos 10 anos, a xestión do Partido Popular foi de asfaltados, amiguismo e oscurantismo, pero as cousas deben mudar. Temos un concello que pide cambios a berros e merece telos. A nosa veciñanza merece que se goberne dende a rúa e non dende un despacho e mirando intereses particulares. Mos merece volver a aquela época na que se facían investimentos co obxectivo de facerlle a vida máis sinxela e mellor a todas e todos.

Mos merece de alguén que realmente crea nas nosas opcións de futuro e aposte por elas, non merece que freen e condicionen o noso progreso polo que diga un par de grandes empresarios que só miran polos seus beneficios.

Estamos convencidos que outra política é posible, unha política inspirada nos valores de humildade, integridade e esperanza que seguro compartimos. Chegou o momento de que Mos coñeza esa outra política que parece que xa se esqueceu.

Esa é a miña oferta, xunto co meu equipo demostrar que hai varias maneiras de xestionar e que Mos pode ser moito máis...

ENTRE TODOS FAREMOS DE MOS UN LUGAR MELLOR PARA VIVIR.

O Xulgado autoriza o pago a provedores bloqueado polos grupos da oposición SALCEDA DE CASLEAS.

O Xulgado Contencioso Administrativo Nº3 de Pontevedra ven de homologar o acordo transaccional acadado entre o Concello de Salceda de Caselas e a Asociación de Provedores, que vai permitir o pagamento dos 998.883,87€ bloqueado ata o de agora polos grupos da oposición de Salceda (PP e PSOE).

A Asociación de Provedores/as do Concello de Salceda de Caselas, logo da negativa de PP e PSOE para aprobar as súas facturas en Pleno, tivo que presentar de novo un recurso contencioso administrativo reclamando o cobro das súas débedas o pasado 15 de marzo, que foi admitido a trámite o 21 do mesmo mes.

O 22 de marzo chegábase a un acordo transaccional entre o Concello e a Asociación de Provedores, para que o pagamento do adebedado puidese facerse canto antes, presentando dito acordo ante o Xulgado o día 26. Tan só dous días despois, o 28, a xuíza encargada do caso emitiu a homologación do acordo transaccional, establecendo un prazo de dez días para que o Concello realice o pago das facturas pendentes. O acordó entre as partes vai supoñer o aforro dos xuros de demora e as custas xudiciais.

[ 6] Abril 2019

reportaxe de G. Figueiredo.

FESTIVAL DE CANS 2019 O

vindeiro mes de maio chega o tan esperado Festival de Cans, este ano celebra a súa XVI Edición e desenvolverase do 22 ao 25 de maio..

Como xa vos teño contado anteriormente, este festival naceu en 2004 por iniciativa dos membros da Asociación Cultural Arela, quixeron crear un espazo alternativo e divertido onde se desen cita anualmente os mellores creadores de curtos do panorama galego. Desde esta primeira edición o festival contou cun importante recoñecemento por parte da prensa e coa asistencia e participación de personaxes destacados do mundo do cinema. Con cada edición o seu éxito e relevancia van en aumento e no ten nada que envexar ao outro festival co que comparten nome e data.

Nesta edición a organización do Festival de Cans decidiu reformular os horarios de tarde para as seccións a concurso de ficción e animación, que terán lugar entre as 16h30 e as 20h30. Desta forma, todas as proxeccións concentraranse antes do concerto de tarde no Torreiro, co obxectivo de que o público quede libre despois e poida asistir a outras actividades do festival.

Acollerá por primeira na súa historia un “Concurso de Pintura Rápida” na cita anual do evento coa creación artística. A actividade substituirá á Can Parade, en busca de abrirse a novos horizontes e disciplinas.

O concurso terá lugar en O Porriño, no entorno da praza do Concello, o xoves 23 de maio. Os participantes pintarán unha obra in situ para desfrute do público, que poderá observar como os artistas desenrolan as súas creacións desde o comezo ata a finalización das mesmas.

O realizador alemán “Hannes Stöhr” asistirá ao Festival este ano, para protagonizar a primeira retrospectiva internacional da historia do certame. A súa presenza subliña a liña de internacionalización que centra esta 16ª edición, unha nova vía na que visibilizar o traballo de directoras e directores ligados a Galicia procedentes doutros lugares

do mundo, sen deixar nunca de lado ás creadoras e creadores do país, protagonistas das seccións competitivas e parte fundamental do Festival de Cans.

Cans dará comezo coa proxección da versión cinematográfica de “Eroski Paraíso”, dirixida por Jorge Coira e Xesús Ron.Alfonso Pato, director do Festival de Cans, presentou a película que abrirá o festival e que ten para Cans moitos significados .Esta película xira arredor da desaparecida sala de festas O’Paraíso de Muros, lugar onde se coñeceran os pais da protagonista Álex, hoxe convertida nun supermercado. Miguel de Lira e Cristina Iglesias, dous dos protagonistas da película estiveron na presentación da imaxe gráfica do XVI Festival de Cans, que tivo lugar na tenda de Nikis Galicia en Santiago de Compostela, e explicaron que o día 23 de maio será a despedida, “estamos na recta final, a proxección da película será broche final a este Paraíso”, dixo Miguel de Lira.

O festival presentou ademais a súa nova canción oficial, titulada “Falando de Cans” e interpretada polo artista Fernando Epelde, baixo o seu alter ego “Chisme”.

“O FESTIVAL DE CANS RECOÑECE A TRAXECTORIA DO ACTOR CARLOS BLANCO CO PREMIO PEDIGREE 2019” AAsociación Arela decidiu concederlle nesta edición o “Premio Pedigree 2019”, o seu máximo galardón honorífico, ao actor Carlos Blanco, “pola súa traxectoria de case tres décadas no mundo da interpretación, e pola súa disposición sempre para traballar con creadores e creadoras novos e, sobre todo, con curtametraxistas”. Ademais disto e da súa ampla traxectoria, o Festival entregaralle este galardón a Carlos Blanco pola súa labor como cidadán crítico e persoa comprometida coa sociedade.

Abril 2019 [ 7]

CRISTÓBAL LÓPEZ PAZO Membro de GañaMós Asemblea Veciñal

Un proxecto de futuro para Mos N

Así mesmo, a organización do festival decidiu outorgarlle os Chimpíns de Prata “Premio Pepe Puime”, que recoñecen cada ano o apoio que unha personalidade lle outorga ao festival e mais o labor dos veciños e veciñas de Cans, á actriz e presentadora Neves Rodríguez, que acude ano tras ano ao festival e o dá a coñecer sempre que ten ocasión, e aos veciños Paz Acuña e Rafa González, propietarios da casa que acolle a todos os convidados e convidadas do festival no seu Día Grande e un dos seus anfitrións máis imprescindibles. A casa de Paz e Rafa é cada ano o punto de partida da súa procesión de chimpíns e, ademais, teñen no seu garaxe un pequeno museo con fotografías da historia do Festival.

Como novidade, o Festival de Cans crea este ano un novo galardón para recoñecer o traballo de profesionais da comunicación destacados pola súa contribución dando a coñecer o traballo do festival. Este Chimpín de Prata levará o nome da veciña da parroquia Divina Campos, pintora, pandereteira, narradora oral e entusiasta do festival falecida este ano aos 86 anos. O Festival quere recoñecer con este Chimpín de Prata “Premio Divina Campos” o traballo da xornalista Pilar Comesaña, unha das grandes referencias da información de cine en Galicia ao adicarse durante máis de tres décadas ao xornalismo cultural.

Para o Festival de Cans, Pilar simboliza o traballo serio e comprometido con creadoras e creadores, sobre todo cos máis novos que están comezando, sempre cun traballo moi rigoroso dende detrás das cámaras.

Todos eles recollerán o seu premio durante a celebración do Festival, que terá lugar do 22 ao 25 de maio. Farano concretamente na “Noite das Homenaxes” que se celebrará o venres 24 no Torreiro de Cans, nun acto que rematará coa colocación de estrela de Carlos Blanco. Deste xeito o actor compartirá espazo no célebre “Torreiro das Estrelas” xunto a personalidades do audiovisual galego como: Antón Reixa, Antonio Durán “Morris”, Mabel Rivera, Javier Gutiérrez, Luis Tosar, María Pujalte ou Chelo Loureiro.

Fonte: Festivaldecans.gal

esta singladura de catro anos tivemos momentos de maior ou menor tino a hora de defender o interese da veciñanza pero en todo este tempo non houbo nin unha soa vez no debate interno se puxera o resultadismo electoral enriba da mesa como factor decisivo. Nunca en todo este tempo a alguén de nós ocurreuselle contar os votos antes de tomar unha decisión colectiva.

Hai xa máis dun ano cando comezou esta longa batalla pola defensa dos nosos montes, moitos nos dixeron que non nos enfrentáramos ao proxecto de Macro Centro Comercial porque íamos perder votos, que fixeramos coma o resto de partidos e nos puxeramos de perfil ou incluso alabáramos as excelencias do proxecto. Pero apenas tivemos algo de información sobre o que se nos viña enrriba non tivemos dúbida de que era un pelotazo urbanístico e así saímos a denuncialo publicamente cando nin tan siquera a Comunidade de Monte de Tameiga emitira aínda comunicado público rexeitando o proxecto.

Tomar as decisións sen contar os votos nos permite encarar o futuro sen estar a esgotar esforzos reescribindo o pasado para construír unha historia distinta na que non saíamos mal parados. Nas concentracións e demais manifestacións en repulsa deste atentado ecolóxico nós nunca tivemos necesidade de axitar bandeiras coas nosas siglas para facernos notar entre a veciñanza comuneira porque esta sente os nosos cóbados ao carón dos seus en cada paso da batalla.

Todo o noso esforzo por darlle vida a GañaMós e dotalo de contido estes anos pagaría a pena só por acadar impedir este pelotazo urbanístico tan dañino para Mos. Nese caso, pola miña meixela non correría ningunha bágoa polas exequias da nosa candidatura de unidade popular, xa que sobran franquicias na esquerda ávidas do noso espazo. No seu seu día non habrá epitafio máis reconfortante para nós que ter sido unha ferramenta util á veciñanza na súa loita por ter un futuro.

Non vou arremeter outra vez contra o pelotazo urbanístico enumerando a longa lista de prexuizos que conleva. Pero si me gustaría compartir en voz alta unha reflexión e non sobre a confrontación ideolóxica entre esquerda e dereita senón sobre a mala e boa xestión, sobre a política como servizo público sen pretensión de perpetuarse no poder e non como medio de enriquecemento persoal.

Imaxenémonos que en vez dun pelotazo urbanístico como este tiveramos a oportunidade dun investimento serio, respetuoso ecolóxicamente, economicamente sustentable no tempo e dinamizador da economía local. Aínda así, ante un proxecto idílico, un goberno responsable ten que velar sempre porque non se asoballen os dereitos dos veciños damnificados. Un goberno responsable ten que manter na discreción as conversas entre o promotor (público ou privado) e os propietarios dos terreos e demais partes afectadas sen buscar precipitadamente os flashes da prensa. Un goberno responsable ten que respaldar no proceso de negociación sempre á veciñanza e só apoiar e anunciar publicamente o proxecto no caso de acadarse un acordo satisfactorio para as partes afectadas e beneficioso no seu conxunto para para Mos. Claro que un Goberno responsable ten un proxecto de futuro para o seu concello mentres que o goberno actual vai de pelotazo en pelotazo sen velar polo interese xeral.

As veciñas e veciños de Mos teñen que velar polo seu futuro. En maio teñen a oportunidade de escoller a un goberno que teña un proxecto de concello, un proxecto de futuro para Mos e sempre un proxecto baseado no consenso, no interese xeral. e na pulcritude ecolóxica.

Un futuro baseado en inversións fóra dos montes, respetuosas coas augas, economicamente sostibles e axeitadas ás necesidades de Mos nas que se dinamice a industria e o comercio local. Ese futuro existe pero non co goberno actual

Nova Xerencia, Peixes e Tapas Praza do Concello, 3 - Salceda de Caselas - 986 349 312

[ 8] Abril 2019

opinión

MARTÍN VÁZQUEZ FERNÁNDEZ Sociolinguista e investigador da Universidade de Vigo e membro de GañaMós Asemblea Veciñal

A

Non imos dexar esmorecer a nosa lingua

s linguas do Estado volveron entrar a debate

formación. As propostas de ruptura teñen que se

que serva de algo é activar a súa comisión de se-

este mandato desde o Estatuto de Autonomía. O

na campaña das eleccións estatais da peor

situar lonxe dos artificios, bélicos ou románticos, e

guimento e facelo incorporando a todos os sectores

Partido Popular parece esquecer que os seus votantes

forma que o poderían facer: co fin de mobilizar aos

asumir compromisos que se plasmen en propostas

da sociedade implicados. O traballo que debe de-

son tamén galegofalantes, que queren manter a

sectores máis reaccionarios. A dereita máis rancia

concretas, cun potencial transformador. Nestas

sempeñar este concello non é unha cousa puramente

súa lingua e que o fan con consciencia plena. Así e

–Casado, Rivera e Abascal, en perpetua disputa

liñas queremos deixar claro que para garantir un

administrativa, ten que buscar a penetración social

todo, nós sabemos que o seu non é maldade senón,

por este título– teima en afirmar a marxinación e

futuro en galego ás nosas descendentes, é necesario

e iso só se consegue co traballo dos movementos

basicamente, unha mestura de incompetencia e

discriminación do castelán nos territorios bilingües

artellar un plan ben definido que poña en riba

asociativos e o tecido empresarial.

falta de imaxinación política.

e propón unha Ley de lenguas como solución a este

formas de actuacións concretas.

problema. Este lei, resumidamente, pretende eli-

Nós, primeiramente, sabemos que un concello

A posta en marcha desta regulación implica

Nós presentamos un programa ben claro e de-

tamén consecuencias fiscais. O propia regulación

finido para a lingua galega neste concello. Esperemos

minar os consensos xerados arredor da normali-

que pretenda traballar pola lingua debe ter as fe-

prevé exencións fiscais para empresas que traballen

que o resto da corporación estea á altura no debate

zación das linguas históricas do Estado diferentes

rramentas adecuadas para iso. Insistimos na nece-

a favor da recuperación do galego (uso, imaxe

e na busca do consenso necesario para levalo a

ao castelán. En síntese, desvalorizar o seu uso e

sidade de tomar a lingua galega e o proxecto de re-

pública, venta en galego etc.). Máis alá da conciencia

cabo. A recuperación da lingua non é un tema que

frear a súa recuperación, negando a discriminación

vitalización en serio, e iso ten que se plasmar de

individual e do esforzo militante de cadaquén, a

se poida aprobar por maiorías simples, senón que

histórica á que foron sometidas as súas falantes.

forma material. A forma de facelo é a través dunha

sociedade debe saber que a participación en pro-

debe partir de acordos amplos e compromisos a

Teiman, como dicimos, en cuestionar a pertinencia,

concellería propia, cunha persoa responsable ao

xectos colectivos pode ter beneficios (fiscais) in-

longo prazo para que as medidas deseñadas non

a utilidade e a dignidade destas linguas sen ser

fronte que manexe un presuposto para as accións

dividuais.

caían no esquecemento cos cambios de goberno.

conscientes –ou si! – de que en realidade desprezan

que se deban tomar.

Así mesmo, unha empresa deste calibre non se

Este concello non ten un minuto máis que perder

Así mesmo, temos que contar con profesionais

leva a cabo con medidas improvisadas e desorde-

para tomar medidas. Ata aquí algunhas das nosas

cualificados que orienten este proceso. Os técnicos

nadas. Hai que artellar, como calquera institución

en materia de lingua!

Semella que as dereitas non dan asumido que

e técnicas de normalización lingüística son esas

pública, un Plan de Normalización Lingüística de

os galegos e galegas non estamos dispostas a asu-

persoas que un concello con responsabilidades asu-

ámbito municipal que sexa consensuado con todos

mirmos o exterminio sistemático do noso, que non

midas en materia de lingua debera ter entre o seu

os actores do concello e que enfronte os principais

estamos dispostas a tolerarmos a discriminación e

persoal. Cómpre recordar que as axudas para a súa

retos da desgaleguización nun concello das nosas

a minusvalorización, propia ou allea. A nosa au-

contratación estiveron, este último ano, ata un

características.

toestima é o suficientemente alta para sabermos o

75% bonificadas e noso concello non fixo ningún

Ademais, débemos ter en conta que a norma-

que non é negociable. Os dereitos civís non o son, a

xesto de se interesar por elas. Necesitamos unhas

lización da lingua galega non é unha cuestión de

- Aplicación do regulamento lingüístico mu-

recuperación da lingua galega tampouco.

profesionais da lingua que se dediquen á interven-

minifundismo. O concello debe tomar a iniciativa e

nicipal (2005), esquecido polo goberno do Partido

e discriminan aos seus falantes que, paradoxicamente, son tamén votantes seus.

As nosas propostas para a dinamización da nosa lingua: - Creación dunha concellería de Normalización Lingüística con orzamento propio.

- Creación dun Servizo de Normalización Lingüística, propio ou comarcal, estable no tempo.

Fronte a esta ignorancia e incomprensión, sec-

ción, non á tradución nin corrección, un servizo

argallar actuacións conxuntas a nivel comarcal,

Popular durante anos. Posta en marcha dos meca-

tores da esquerda caeron en lugares pouco produtivos

que conte cunha retribución digna e que sexa

tratando de traballar coas entidades da súa contorna

nismos de seguimento e aplicación das exencións

para a favor da lingua galega, ben na ritualización,

sostido no tempo, independentemente das axudas

(concellos, servizos de normalización, e Universi-

fiscais para empresas a favor da recuperación do

ben na romantización. Isto é, dunha banda, o uso

para a súa creación e mantemento.

dade). Hai centos de actividades que desenvolver

idioma.

meramente formal nas institucións que non se

Nesta liña, o traballo segue por pór en marcha

nas que implicar a diversos axentes, e moitas delas

- Actualización do regulamento lingüístico

traduce en compromiso político coa lingua e, doutra,

a regulación lingüística que os populares ocultaron

están xa sendo desenvolvidas por entidades arredor

contando cos sectores implicados da sociedade

e o amor e a defensa “do noso” como slogan, pero

nos caixóns. A última vez que lle preguntamos por

nosa sen nós ser partícipes.

mosense (asociacións culturais, empresa privada,

baleiro de propostas realmente transformadoras.

ela, non sabían nin de que lles falabamos. Pois

A normalización lingüística é responsabilidade

As dúas posturas non son a mesma, non. Pero

resulta que é unha regulación lingüística que xa

dos concellos. Dicímolo por convicción, pero, tamén,

- Elaboración dun Plan de normalización lin-

o honesto aquí é ser molesto. A vontade, real ou

logo cumprirá 15 anos e que serviu de ben pouco,

atendendo os mandatos legais. Ignorar isto é ignorar

güística para o Concello de Mos que garanta a re-

simplemente declarada, non é garantía de trans-

pois nunca se tomou en serio. O primeiro paso para

á cidadanía que acordou e espera ver cumprido

cuperación lingüística para as futuras xeracións.

pequeno comercio etc.).

RÙA COMPOSTELA, 2 SALCEDA 622 461 125

Abril 2019 [ 9]

AS ELECCIÓNS MUNICIPAIS EN A NOVA PENEIRA

reportaxe de Elvira Cienfuegos.

COMARCA A COMARCA E CONCELLO A CONCELLO En menos dun mes teremos unhas cruciais eleccións municipais .Tal como fixemos no ano 2015, ofrecémoslle un amplo traballo de análise e de previsión de resultados nas 8 comarcas da nosa área de influencia, en todos e cada un dos 32 concellos nos que se distribúe A Nova Peneira.

COMARCA DE REDONDELA

CONCELLO DE REDONDELA CORPORACIÓN ACTUAL ALCALDE JAVIER BAS - PP corporación actual: PP 9, PSOE 6, A.E.R. 4, BNG 1, NON aDCRITOS (podemos) 1.

Neste concello dáse unha evidente anomalía.

Con preto de 2.000 votos menos que a suma dos votantes de esquerdas, o PP goberna en Redondela. Desta volta consideramos que Javier Bas vaino ter máis complicado para repetir, pois entra en escena un novo actor Ciudadanos, que presenta como cabeza de lista á ex líder do PP redondelán, Paqui Canal, e a división de voto conservador probablemente lle reste algunha acta ao PP local. En calquera caso, haberá que estar atentos aos posibles

YOLITEYPE@HOTMAIL.COM

pactos ou non pactos, xa que semella que a corporación resultará moi atomizada. E non é descartable que, se de novo as forzas de esquerda non son capaces de entenderse, o PP volva gobernar en minoría.

CONCELLO DE PAZOS DE BORBÉN

CORPORACIÓN ACTUALL ALCALDE ANDRÉS IGLESIAS - PP corporación actual: PP 6, AEAV (AGRUPACIÓN DE ELECTORES ALTERNATIVA VECIÑAL) 4, PSOE 1.

En Pazos atrevémonos a prognosticar que o goberno do PP, o goberno de Andrés Iglesias toca ao seu fin. O PP de Pazos ten moitísimos problemas, a concelleira Lorena Domínguez abandonou o grupo de goberno e pasou a votar coa oposición deixando ao

PP en minoría, o tenente de alcalde Severino Reguera tivo problemas coa xustiza, e a maioría da sociedade de Pazos amósase cansada dun goberno abúlico. Luciano Otero de Alternativa Veciñal, será o próximo alcalde do pobo, case con seguridade. Por outra banda o pp ten outro problema en Pazos; o ex alcalde popular Conde, encabezará a lista de Ciudadanos e algún edil seguro que lles quita tamén. O deste “partido” é de traca.

Presentarse como paradigma da rexeneración e de novas formas de facer política e encabezar a lista de Pazos con Conde e a de Redondela con Paqui Canal, sería como se o fixeran en Ponteareas con Pepe Castro ou en Covelo con Jose Costas. Ciudadanos non é un partido, é un produto de mercado, unha vergonza para a democracia.

[ 10] Abril 2019

reportaxe

CONCELLO DE SOUTOMAIOR

ALCALDE AGUSTÍN REGUERA - PP corporación actual: PP 7, BNG 5, PSOE 1.

Esta é outra das localidades nas que parece máis claro que haberá cambio de alcalde. Manu Lourenzo do BNG será case con certeza o próximo alcalde de Soutomaior.

O BNG local é unha organización potentísima cunha enorme penetración no tecido social do pobo, e cunha implicación superlativa, que non tivo o goberno do PP nin de lonxe, en temas esenciais para o pobo como o transvasamento do río, o instituto ou a defensa dunha sanidade digna para Soutomaior. No 2015,o BNG estivo a moi poucos votos de acadar a alcaldía, e desta volta cremos que o logrará con solvencia.

CONCELLO DE FORNELOS DE MONTES

ALCALDE EMILIANO LAGE - PSOE corporación actual: PSOE 6, PP 2, BNG 1.

Aquel fermoso verso de Antonio Machado ”Todo pasa y todo queda...” vennos xenial para comentar a situación política de Fornelos. O 26 de maio pasará e no

concello de Fornelos, todo quedará igual.

O PSOE do alcalde Emiliano Lage seguirá gobernando con maioría absoluta, o BNG conservará o concelleiro( agora será concelleira, a veciña de Traspielas Milagros) que ten, e o único cambio que vexo posible é que os dous concelleiros que ten a dereita en mans do PP, divídanse entre o PP e Isabel, a candidata de Ciudadanos.

COMARCA DE VIGO

CONCELLO DE VIGO ALCALDE ABEL CABALLERO - PSOE corporación actual: PSOE 17, PP 7, MAREA DE VIGO 3

Abel Caballero é un paradigma empírico sobresaínte do que en politoloxía se denomina atrápalo todo. Populista e localista ata o extremo, ao igual que no seu momento foi Paco Vázquez na Coruña, pesca votantes en todo tipo de caladoiros con independencia da súa adscrición ideolóxica. Non é nada fácil facelo, e cómpre recoñecerlle o mérito de saber ser liberal, socialdemócrata, susanista, sanchista españolista ou galeguista dependendo do contexto. Malia que pareza incríbel creo que aínda non tocou teito e subirá algún concelleiro máis, a costa dun PP nefasto que ten toda a pinte de rozar o ridículo nos seus resultados. O BNG que no 2015 perdera a representación presenta desta volta un candidato de extraordinaria solvencia intelectual, o activista Xabier Pérez Igrexas, e non debera ter problemas para recuperar a súa presencia no concello.

A Marea de Vigo con 3 asentos no 2015 só repite ao seu cabeza de lista Rubén Pérez, a antiga concelleira Marga López, e o de-

putado provincial Jácome desaparecen da lista, feito que supoño se poderá contextualizar no proceso de ruptura interna que sufriu o espazo EN MAREA. Entendo que eses 3 asentos terán que disputalos co BNG 2-1 ou 1-2,haberá que velo.

COMARCA DE O MORRAZO

CONCELLO DE MARÍN ALCALDESA MARIA RAMALLO - PP corporación actual: PP 11, PSOE 4, BNG 3, MARÍN 3

Considero que, como ata agora, este vai ser o único concello do Morrazo que gobernará a dereita. Non creo que o PP perda o undécimo concelleiro, e entendendo que despois do 26 de maio, María Ramallo seguirá a ser a alcaldesa de Marín. De ser o caso, o mérito abofé que non sería da súa acción de goberno, senón do mal traballo da oposición no seu conxunto. Ata tal punto foi así, que as tres forzas de oposición mudan as súas cabezas de lista. Manuel Pazos, Aarón Franco e Lucía Santos serán quen respectivamente encabecen as candidaturas do PSOE, da Marea de Marín e do BNG. Pero temémonos que é tarde e non será suficiente para que o PP perda a alcaldía desta Vila.

CONCELLO DE BUEU

ALCALDE FÉLIX JUNCAL - BNG corporación actual: BNG 12, PP 3, PSOE 1, A.G.E 1.

Nunha das miñas últimas visitas a este concello, case todas as veciñas e veciños a quen lles preguntaba pola situación política do seu pobo contestábanme da mesma maneira: Félix Juncal será alcalde de Bueu ata que el queira seguir séndoo. O motivo

é ben sinxelo; o goberno do BNG é extraordinario. Os populares presentan como cabeza de cartel á ex alcaldesa Elena Estévez, que no seu momento protagonizara a moción de censura que apartou temporalmente aos nacionalistas da alcaldía da vila de Joham Carballeira, pero bastante fará se logra conservar as 3 actas que ten.

O BNG volverá gañar cunha comodísima maioría absoluta

CONCELLO DE CANGAS

ALCALDE:XOSE MANOEL PAZOS - ACE corporación actual: PP 8, ACE (ALTERNATIVA CANGUESA DE ESQUERDAS) 4, BNG 4, ASEMBLEA POLA UNIDADE 3, PSOE 1, CANGAS DECIDE 1.

No momento de redactar este informe, o alcalde Pazos estaba pendente dos resultados dunhas probas médicas para determinar se volvía encabezar a candidatura de ACE. Se, como agardo, todo sae ben, volverá a liderar a lista que ao meu xuízo ten máis posibilidades de acadar a alcaldía desta vila. Porén non vai ser nada doado, pois a división da esquerda semella non ter fin.

As conversas entre ACE e ASPUN, non chegaron a bo porto, e novamente o que é o mesmo, presentará dúas listas diferentes, ACE repetirá denominación e os seus socios de goberno semella que irán co nome de AVANTE. Non é descartable que Podemos se presente tamén polo seu lado mentres o BNG e o PSOE terán as súas propias listas. Pola parte dereita Sotelo volverá encabezar ao PP, todo indica que Gestido intentarao novamente con Cangas Decide, e semella que Ciudadanos presentará tamén candidatura.

ESTACIÓN DE SERVICIO SALCEDA Salceda de Caselas 986 349 054

Abril 2019 [ 11]

reportaxe

CONCELLO DE MOAÑA

ALCALDESA LETICIA SANTOS - BNG corporación actual: PP 7, BNG 6, PSOE 3, XM 1.

Eu creo que Moaña é o exemplo evidente de dúas situacións; o escaso carácter democrático do PP que non sabe asumir as derrotas e o que soen ser os gobernos do BNG. Chegan ao goberno en situacións aritméticas difíciles, e despois da primeira experiencia a xestión aválaos para conseguir maiorías moi cómodas. A precampaña do PP, do ex alcalde e novamente candidato Fervenza, está sendo moi agresiva coa utilización a nivel local dos dous mantras típicos da dereita: ETA,VENEZUELA, pouco menos que comparando á alcaldesa cunha batasuna das de cóctel molotov. En fin, estamos seguros de que a maioría da sociedade de Moaña saberá distinguir o que non é máis que propaganda de pésimo gusto, da realidade dunha moi boa xestión en todos os terreos en xeral, sendo especialmente brillante no campo económico a labor do concelleiro nacionalista Aldán Santamarina reducindo a débeda do concello en máis de 7.000.000€, e o 26 de Maio o BNG estará moi cerca da maioría absoluta na vila de Moaña.

CONCELLO DE VILABOA

ALCALDE JOSE LUIS POCEIRO - PSOE corporación actual: PSOE 6, BNG 4, PP 3.

Vilaboa, alén de ser unha vila boa e fermosa presentaba unha situación política moi estable desde hai tempo. O Bipartito Psoe Bng parecía consolidado coa alcaldía para os socialistas e a tenencia de alcaldía para a nacionalista Ornela Fernández. Porén este ano vaise producir un cambio significativo, pois o alcalde Poceiro após de 16 anos no cargo anunciaba que non repetiría como candidato. O seu substituto na cabeza do cartel dos socialistas será Francisco Costa, actual concelleiro de Medio ambiente e deporte. Costa estreouse na corporación no ano 2015 e está por ver se terá o mesmo tirón que o seu antecesor ou se mudarán os papeis e serán os nacionalistas quen ocupen a primeira posición.

COMARCA DA LOURIÑA

CONCELLO DE MOS ALCALDESA NIDIA ARÉVALO - PP corporación actual: PP 9, GAÑAMOS 4, PSOE 3, BNG 1.

No ano 2015 o PP conservou a maioría absoluta por non demasiados votos e desta volta considero que a situación vai estar aínda máis axustada. O resultado será 9 PP,8 a suma das forzas de esquerda, ou 8 PP e 9 a suma das forzas de esquerda, e a diferencia vai estar en nuns poucos centos de votos. A chave que decida se o PP conserva a vila de Mos vai ser, ao meu xuízo,

dupla: -Quen consiga mobilizar mellor á súa abstención votante potencial -O voto de Tameiga. Se o castigo que sofren os populares nesa parroquia, polo delirante proxecto especulativo que pretende arrasar cos seus montes, é importante, é máis que probable que o PP perda o 9 concelleiro e polo tanto a maioría. De ser o caso, agardo que na confección das súas listas tanto GañaMós, como o PSOE como o BNG fosen rigorosamente escrupulosos na selección de persoas honestas, porque xa sabemos como as gastan os populares de Mos.

CONCELLO DE O PORRIÑO

ALCALDESA EVA DE LA TORRE - PSOE corporación actual: PP 8, PSOE 4, UDDL 2, EU SON 1, BNG 1, NON ADSCRITOS 1.

Este Concello entendo que vai ser recuperado polo PP. Alejandro Fernández, “Caroca”, alcalde pedáneo de Chenlo e candidato dos populares será o novo alcalde de O Porriño case con seguridade.

O pacto de Eva de La Torre con Manuel Carrera e Marcelino Coto, non funcionou, non foi ben percibido polos votantes dos segmentos máis conservadores do PSOE

nin polos máis progresistas que non entenderon como o PSOE pactaba coa dereita, que é o que é UDDL, e non o facía co

[ 12] Abril 2019

reportaxe BNG e con EU SON. Considero que o PP subirá ata as 9 actas, obterá a maioría absoluta e está por ver como se distribuirán as 8 restantes nunha corporación poliédrica que probablemente incluirá a un actor a maiores, C,S.

CONCELLO DE SALCEDA

ALCALDE MARCOS BESADA - MOVEMENTO SALCEDA corporación actual: MS (Movemento Salceda) 6, PP 5, PSOE 2.

Ás veces as circunstancias obrígannos a convivir con quen non quixeramos, e témome que esta situación darase novamente en Salceda. Non é ningún segredo que as relacións entre o alcalde Marcos Besada e a líder do PSOE salcedense, Verónica Tourón non son nada boas, de feito MS acusou en numerosas ocasións neste mandato aos socialistas de facer pinza co PP para dificultar a acción de goberno. E lembramos que pouco despois das municipais do 2015 circulou polas terras de Salceda un ruxe ruxe referente ao ofrecemento que os populares presuntamente

fixeron aos socialistas de darlle a alcaldía a Verónica se se prestaba a desaloxar a Marcos. O resultado das municipais de maio non debera presentar unha situación moi diferente á actual; MS volverá a gañar sen maioría absoluta, o PP volverá a perder e o PSOE terá que decidir que facer.

COMARCA DO CONDADO PARADANTA

CONCELLO DE SALVATERRA ALCALDE ARTURO GRANDAL - PP corporación actual: PP 7, PSOE 4, BNG 2.

Despois de 40 anos na alcaldía en 4 organizacións diferentes( ucd, independente, psdg, pp) a carreira política do veterano Arturo Grandal chega ao seu fin, e non se presentará á reelección o 26 de maio. Xa no 2015 tivera serios problemas para conservar a súa maioría, e agora no 2019 ábrese un novo escenario que entendemos será extraordinariamente competido. A tenente de alcalde Marta Valcárcel é a candidata que encabezará o cartel dos populares, que xa ateigaron a vila de valados publicitarios coa súa imaxe. En fronte terá a arquitecta Rocío Bernárdez candidata socialista

con serias posibilidades de disputarlle a alcaldía a Marta. O resultado entendemos nós que estará axustadísimo, e calquera das dúas pode gañar. Sexa quen sexa a que leve o gato ao auga farao por moi poucos votos. A chave estará en quen sexa capaz de captar mellor o voto do casco urbano, que é onde se xogará o primeiro posto.

CONCELLO DE AS NEVES

ALCALDE XOSÉ MANUEL RODRÍGUEZ - BNG corporación actual: PP 5, BNG 4, PSOE 2.

O goberno do nacionalista Xosé Manuel Rodríguez non o tivo nada fácil no seu primeiro mandato. Tivo que enfrontarse a unha catástrofe descomunal, os lumes que arrasaron o pobo, con pouca axuda e moita insensibilidade por parte da Xunta de Galicia, e tivo no partido socialista un socio de goberno manifestamente mellorable, de feito os socialistas mudan o seu cabeza de cartel. Porén consideramos que o alcalde pasou a proba con moi boa nota; o seu inxente esforzo por construír unha imaxe de As Neves como un pobo moderno, dinámico e atractivo para vivir, a súa constancia e interese por abordar históricos problemas

como por exemplo o cruce de Setados e a súa imaxinación e creatividade con toda probabilidade farán que repita alcaldía con mellores resultados incluso ca no 2015.

CONCELLO DE COVELO

ALCALDE PABLO CASTILLO - PP corporación actual: PP 8, BNG 2, PSOE 1.

Neste concello hai moi pouco que dicir, o PP do alcalde Pablo Castillo volverá arrasar como de costume, e seguirá gobernando con comodísimas maiorías absolutas.

Tantos anos de goberno de José Costas fan moi difícil competir contra a forma de entender a política que leva Galicia padecendo ao longo de toda a súa historia.

CONCELLO DE MONDARIZ BALNEARIO

ALCALDE JOSE ANTONIO LORENZO - PP corporación actual: PP 4, BNG 3.

O actual alcalde deste pequeno Concello leva no posto desde 1.983, e a verdade é que Mondariz Balneario precisa un cambio con urxencia. O deterioro do seu patrimonio, a caída de poboación e os problemas do comercio local fan necesarias políticas

Abril 2019 [ 13]

reportaxe activas concretas por parte da administración municipal. Entendemos que a maioría da veciñanza así o ve e que César Gil, traballador do Balneario e candidato do BNG será o novo alcalde deste pobo.

CONCELLO DE CRECENTE

ALCALDE JULIO CÉSAR GARCÍA - PP corporación actual: PP 9, PSOE 2.

Crecente é un pobo que desde as eleccións municipais de 1.979 só tivo dous alcaldes Julio César García-Luengo Montero(1.979-2.007),e Julio César García-Luengo Pérez, desde o 2.007 ata a actualidade. E si, son pai e fillo, e si son do PP .En Crecente, a modo dos CAESAR IMPERATOR de Roma a alcaldía pasa de Pai a Fillo,e así seguirá de momento, o PP volverá a gañar cunha cómoda maioría absoluta.

CONCELLO DE PONTEAREAS

ALCALDE PEPE REPRESAS - BNG corporación actual: PP 7, BNG 5, PSOE 4, ACIP 3, ARDT 1, EU-SON 1

En Ponteareas o goberno tripartito BNG,PSOE,ARDT colleu ao concello nunha situación económica pésima, na ruína máis absoluta, froito da desastrosa xestión económica do PP, ata o punto de que as contas do concello estaban intervidas pola administración estatal. Increiblemente, nun período de tempo moi curto o actual goberno conseguiu reverter a situación e chegar a unha situación de equilibrio económico, situando de novo a Ponteareas na senda da normalidade e ás portas da prosperidade .Como resultado da entrada de novos actores, a corporación que saia das eleccións de maio presúmese moi atomizada,

pero consideramos que a suma das actas de forzas de esquerda superará os 11 asentos actuais e que un home conciliador, dialogante e razoable como o alcalde Pepe Represas sairá reforzado, repetindo alcaldía e novamente coa socialista Chus Garrote na tenencia de alcalde.

CONCELLO DE MONDARIZ

ALCALDE XOÁN CARLOS MONTE “CALIS” ALTERNATIVA POR MONDARIZ corporación actual: APORM 4, PP 3, BNG 2, MST 1, PSOE 1.

Despois de doce anos o popular Julio Alén foi por fin derrotado nas eleccións municipais do 2015.O PP tivo moitos problemas para topar un candidato para as eleccións de maio, de feito ata pouco antes da designación de Ana Corredoira, especulábase con que sería novamente Julio Alén o candidato popular. Non debera ter problemas Calis para conservar a alcaldía pois é moi difícil, case imposible, que a dereita chegue aos 6 escanos xa que o seu traballo nestes 4 anos de oposición foi inexistente. O que si podería darse é que a distribución de asentos 4 APORM 2 BNG mudase a 3 cada grupo político, non vai ser doado, pero non o descarten.

calde, o nacionalista Xabier Simón. No momento de redactar este informe non están moi claras as intencións de Simón e os seus, non se sabe se el animarase novamente a dirixir unha candidatura alternativa que lle poida disputar con solvencia a alcaldía aos populares ou se será Fabiola a que o substitúa. En calquera dos dous casos, o alcalde popular parte coa lixeira vantaxe que lle sempre ten o que compite desde a alcaldía. Considero que Horacio volverá gañar pero non o vai ter doado.

CONCELLO DE A CAÑIZA

ALCALDE MIGUEL DOMÍNGUEZ - PP corporación actual: PP 7, PSOE 6.

Os namorados do bipartidismo como o mellor dos sistemas políticos deberan pasar unha temporada pola Cañiza e aprender como fan as cousas porque este pobo é o paradigma dese sistema dunha maneira que xa quixera Luis María Ansón ou Paco Marhuenda para todo o estado. Nas eleccións municipais do ano 2015 o 90,65% dos votos válidos foron para o PP e para o PSOE, verdadeiramente impresionante.

Considero que nas eleccións do 2019 o al-

calde, o popular Miguel Domínguez volvera repetir maioría.

COMARCA DO VAL MIÑOR

CONCELLO DE GONDOMAR ALCALDE PACO FERREIRA - PSOE corporación actual: PSOE 4, PP 4, M.M. 3, IXG 3, CABE 3.

Paco Ferreira o alcalde actual, repetirá sen ningún tipo de dúbida, e non cremos que estea moi lonxe da maioría absoluta ou incluso que a obteña. Ao modo atrapalo todo Abel Caballero, o PSOE vai debilitar a todas as demais opcións pescando votos nos caladoiros das demais opcións existentes, tanto pola esquerda Manifesto Miñor e Cabe, que desta volta presenta unha candidatura sen os seus referentes do 2015, desaparece Josué e desaparece Pauliño, como na dereita PP e CS,(A antiga IXG, outro exemplo notorio da ridiculez que supón que este produto de mercado chamado Ciudadanos preséntese como os rexeneradores da política).Apostamos porque a tendencia ao alza que presenta o BNG en liñas xerais afectará tamén a Gondomar e os nacionalistas, li-

CONCELLO DE ARBO

ALCALDE HORACIO GIL - PP corporación actual: PP 6, AGRUPACIÓN DE ELECTORES DE ARBO 5.

Nas eleccións do ano 2015 o PP de Horacio Gil acadou esta alcaldía só por 38 votos, conseguiu 1.024 fronte aos 986,que logrou a agrupación de electores do ex al-

Concerto:

VENRES 3 De Maio ás 23,00h.

TURRES BAND

CALLE RAMÓN GONZÁLEZ, 12 O PORRIÑO - 986 337 807

[ 14] Abril 2019

reportaxe derados pola veciña de Peitieiros Manuela Rodríguez obterán esta vez si o premio dunha ou dúas actas. A verdade, fóra da corporación traballaron moito e meréceno.

CONCELLO DE BAIONA

ALCALDE ÁNGEL RODAL - PP corporación actual: PP 9, PSOE 4, BNG 2, EU-SON 2

As cómodas maiorías das que gozaba o PP en Baiona co actual conselleiro Almuiña, como alcalde, pasaron a mellor vida. Xa no 2015 os populares tivérono difícil para manter a maioría absoluta e, o noveno asento dos populares na corporación local decidiuse por poucos votos. A desastrosa xestión do asunto do campo de Golf en Baredo, cunha resposta contraria unánime da parroquia, ao meu xuízo foi a tumba dos gobernos populares nesta vila, Ángel Rodal perdeu aí, a alcaldía para a dereita baionesa. O normal é que este concello sexa gañado polo PSOE, e de ser así toda a comarca do Val Miñor, estaría en mans de alcaldes socialistas. Porén deberemos estar atentos a aparición de Son Baiona, marca coa que o ex alcalde socialista Carlos De La Peña decidiu presentarse as eleccións. Ollo que se obtén representación, que probablemente sexa así, non descarten que decida apoiar a un goberno do PP en minoría. De non ser así o PSOE terá unha nova alcaldía.

CONCELLO DE NIGRÁN

ALCALDE JUAN GONZÁLEZ - PSOE corporación actual: PSOE 7, PP 6, SON 2, U.C.NIGRÁN 1, BNG 1

O concello de Nigrán tan afeito a gobernos convulsos a tensións políticas elevadísimas e a situacións cuase sicilianas, lembremos por exemplo cando lle queimaron o coche ao ex alcalde nacionalista David Giráldez, viviu este mandato do historiador socialista Juan González de maneira plácida. O alcalde de Nigrán soubo gañarse o respecto e a consideración da maioría da sociedade do seu pobo, e consideramos que manterá o posto con moitísima solvencia sen descartar de ningún modo que poida acadar a maioría absoluta.

COMARCA DO BAIXO MIÑO

CONCELLO DE TOMIÑO ALCALDESA SANDRA GONZÁLEZ - BNG corporación actual: BNG 10, PP 4, CdT 2, PSOE 1

Recen estreada como portavoz do BNG A Nova Peneira entrevistaba a Ana Pontón quen nos dicía que a alcaldesa de Tomiño Sandra González era unha das súas referencias en política. E abofé que non lle faltaba razón, Sandra é unha magnífica alcaldesa e volverá gañar as municipais en Tomiño cunha cómoda maioría absoluta. Ás veces que temos falado coa

alcaldesa de Tomiño insiste que o seu é un equipo, que ela está comodísima na labor de goberno cos seus compañeiros e compañeiras e que o mérito dos obxectivamente moitos logros acadados na vila de Tomiño son sempre colectivos. Non temos ningunha dúbida de que así seguirá sendo.

CONCELLO DE OIA

ALCALDESA CRISTINA CORREA - PP corporación actual: PP 4, PSOE 3, C.G. 3, EN MAREA 1

É moi difícil prognosticar o que pode suceder neste concello. A alcaldesa Cristina Correa do PP, unha muller extraordinariamente agradable no trato persoal nas distancias curtas, accedeu ao cargo a través dunha moción de censura contra a anterior alcaldesa do PSOE. Inicialmente gobernou co apoio dos 3 concelleiros de Converxencia Galega, porén as relacións foron distanciándose ata romper a alianza e ter que gobernar en minoría. Considero que o PP será a lista máis votada en Oia, vexo difícil que acade a maioría absoluta e haberá que determinar os posibles pactos nunha corporación de difícil encaixe. Semella claro que o BNG liderado por Xúster, presidente da comunidade de montes de OIA, un home de moito prestixio na localidade recuperará a presenza no concello.

CONCELLO DE TUI

ALCALDE CARLOS VÁZQUEZ PADÍN - CXXI corporación actual: PP 4, PSOE 4, C21 2, BNG 2, CsT 2, At.T 1, SON 1, APTUI 1

Se o tema de Oia está complicado que dicir de Tui¡¡.Neste caso cómpre ser experto en exiptoloxía cun máster en criptoloxía, pero un máster real non deses que supostamente lle regalan a algúns, para interpretar a aritmética dunha corporación na que 8 forzas repártense os 17 asentos. Non creo que exista un concello en todo estado español tan atomizada e difícil como a da fermosa cidade tudense. O alcalde Carlos Vázquez Padín de CXXI accedeu ao cargo con só dous concelleiros despois de pactar co PP unha moción de censura que desaloxou do poder ao socialista Quico Cabaleiro. A valoración do goberno multi partito que encabezaba o PSOE era moi boa nas rúas de Tui, e a maioría da sociedade nin entende nin comparte a necesidade da moción e considero que así o fará saber nas urnas o 26 de maio. O PSOE gañará as eleccións en Tui, outra cousa e que teña a posibilidade aritmética de gobernar, iso deixámolo para os exiptólogos. Non me resisto a acabar a análise de Tui, sen falar de C,S que como todos sabedes presenta unha candidatura encabezada por Diz Guedes, outro exemplo máis de que o da rexeneración política deste produto de mercado con forma de partido é de risa.

Abril 2019 [ 15]

reportaxe / a louriña

CONCELLO DE O ROSAL

ALCALDESA MARIA DEL CARMEN ALONSO - PP corporación actual: PP 8, BNG 3, PSOE 2.

En xaneiro do ano 2018 o histórico alcalde de O Rosal Jesúa María Fernández decidía, despois de case 20 anos, abandonar a alcaldía ao cumprir os 65 anos, o seu posto era sumido pola súa compañeira Carmen Alonso. Malia que puidera parecer que o PP goza dunha cómoda maioría absoluta e que esta alcaldía tena asegurada, as cousas non están tan claras como parecen na vila de O Rosal. Se hai algo relevante na sociedade rosaleira é a súa banda de música e o seu equipo de balonmán. O BNG soubo ler moi ben a situación e presenta unha lista extraordinaria encabezada por unha muller para quen o adxectivo brillante quédase curto, Ánxela Fernández da banda de música, e co histórico “Jimi” do equipo de balonmán como número dous. O Bloque vai experimentar unha importantísima suba no Rosal, e malia que a distancia co PP é grande e a empresa difícil non descarten en absoluto que poidan facerse coa alcaldía

CONCELLO DE A GUARDA

ALCALDE ANTONIO LOMBA PSOE corporación actual: PSOE 7, PP 5, BNG 3, C.G. 1, CCD 1.

Os 2.020 votos acadados polo PSOE no ano 2015, case un 37% dos sufraxios,

son un capital o suficientemente importante como para considerar que a alcaldía desta vila corra perigo. As obras de reforma da rúa Concepción Areal teñen o casco da Guarda nunha situación moi deficiente e existe certo malestar, especialmente entre o comercio da zona, pero fora dese asunto non creo que teña moito problema Antonio Lomba en conservar esta alcaldía. En liñas xerais a oposición do BNG é ben valorada polo conxunto da sociedade guardés, e entendo que a lista que encabeza o prestixioso hosteleiro Anxo Baz ten serias opcións de acadar algún concelleiro máis.

COMARCA DE PONTEVEDRA

CONCELLO DE A LAMA ALCALDE JORGE CANDA - PP corporación actual: PP 6 PSOE 4 C,S 1

Nunha das miñas viaxes polas terras de A Lama parei a tomar unha caña nun fermoso lugar chamado Pelete, tan fermoso como afastado, e ocorréuseme preguntar ás persoas que comigo compartían a barra do bar pola súa opinión sobre o nacionalismo galego...e mi madriña, as respostas serviron para decatarme de que, probablemente por unha confluencia de motivos moi diversos A Lama é unha vila socioloxicamente de dereitas e de momento así seguirá sendo. Entendo que o PP conservará a maioría absoluta desta vila. Agardo que o vindeiro goberno traballe mellor as comunicacións, que no caso dalgunhas estradas son lamen-

tables. Convido a todas e todos os lectores que teñan interese en coñecer o terriblemente fermosa que é a Galicia interior a que dean unha volta pola estrada entre A Lama e Forcarei, iso si cunha dose extra de paciencia e serenidade insuflada directamente en vea para non desesperar.

CONCELLO DE PONTECALDELAS

ALCALDE ANDRÉS DÍAZ - PSOE corporación actual: PSOE 3, AVP (AGRUPACIÓN VECIÑAL DE PONTE CALDELAS) 2, BNG 2, PP6.

Ao igual ca no caso de Crecente este é un exemplo palmario da forma caciquil de entender a política dos gobernos do PP. Esta alcaldía tamén pasou de Pai a Fillo, Fidel Rodríguez foi sucedido no ano 2.003 polo seu fillo Perfecto, que gobernou ata o ano 2015 cando o exceso de confianza de toda unha vida de gobernos populares levoulles a minusvalorar o problema que fixo agromar á AVP e perderon a maioría, a mans dun goberno de coalición liderado polo socialista Andrés Díaz. O PP deuse de conta, tarde, pero decatouse dos eu erro nesta vila, e procurou un perfil moi diferente co candidato que escolleron este ano, o xornalista Antón Xil. Porén considero que non ten nada que facer, Andrés conectou extraordinariamente ben coa sociedade do seu pobo, con todo o tipo de estratos sociais e vai acadar a maioría absoluta ou estar moi cerca dela.

Salceda de Caselas pecha 2018 con máis dun millón e medio en tesourería SALCEDA DE CASELAS.

Os resultados económicos do Concello de Salceda de Caselas reflicten unha situación de Estabilidade Orzamentaria, dando cumprimento óestablecido na Lei Orgánica 2/2012, que permite que o Concello faga fronte ós gastos correntes e de capital.

Constátase tamén o cumprimento da “Regra de Gasto” con respecto óexercicio económico anterior, xa que no ano 2018 o Concello de Salceda tivo un gasto 278.483,89 € inferior ao gasto de 2017.

Pola diferenza dos ingresos de 5.624.989 € e dos gastos de 5.261.828 € obtense un resultado orzamentario que segundo recolle o informe do interventor municipal ascende a 363.106,73€ de superhávit, o cal constata a estabilidade orzamentaria do Concello. Por outra banda o remanente de tesourería é de 1.504.111,24€, fronte aos 417.761,02 € do ano 2017, o que deixa ao Concello nunha situación inmellorable de cara á realización de novos proxectos.

O periodo medio de pago correspondente ao último trimestre de 2018 foi de 49,06 días, dentro dos parámetros establecidos polo Ministerio de Facenda, que establece un periodo de 60 días na normativa de morosidade.

[ 16] Abril 2019

ROMÁN GONZÁLEZ GARRIDO, CANDIDATO DE GAÑAMÓS Á ALCALDÍA DE MOS

“É IMPRESCINDIBLE PARA A SAÚDE DE MOS UN GOBERNO ALTERNATIVO AO PARTIDO POPULAR” Román González, e veciño de Tameiga, e o candidato de GañaMós á alcaldía de Mos. Román é un traballador do metal, amable, razoable e culto. Implicadísimo na vida cultural e social do seu pobo, preséntase a estas eleccións coa convicción da necesidade imperiosa que ten o seu pobo de mandar a oposición ao PP, e cunha enorme ilusión en ser o vindeiro alcalde de Mos. Quen é Román González Garrido?

Eu estou orgulloso de ser mosense, a miña familia paterna procede de Cela, a materna de Sanguiñeda e que ten a residencia en Tameiga. Estou casado e teño dous fillos. Implicacome na vida do meu pobo, así por exemplo, por salientar algo, son membro da asociación Viaxamos No Tempo, que entre outras moitas cousas organiza a Festa da prehistoria ou Arde o Pazo, levo tamén desde hai máis de 30 anos participando no grupo de baile Nosa Terra de Pereiras.

Corríxeme se me equivoco Román, pero eu teño a sensación de que en Mos, está pouco desenvolvida, ou polo menos non o suficiente, a identidade de ser de Mos,? unha persoa de Cela, di que é de Cela, unha de Torroso di que é de Torroso, unha de Tameiga di que é de Tameiga..

Non te equivocas, e esta situación non é allea ás decisións políticas. A administración do concello de Mos busca os enfrontamentos, as alianzas con que lle baila ao son que eles queren, a división entre os “amigos” e os “inimigos”, e non resulta fácil construír unha identidade colectiva. Eu son e síntome mosense.

E profesionalmente a que te dedicas?

Eu comecei a traballar moi novo, aos 16 anos. Sempre traballei no sector do metal E un traballador do metal vese como alcalde de Mos? Estou ilusionadísimo e ser o vindeiro alcalde de Mos. Se facemos unha investigación xornalística e mergullámonos nas redes para ver o teu CV, non aparecerá que es doutor en filosofía ou licenciado en astronomía?

Ha ha ha ha ha. Non, de ningunha maneira. Non é necesario ser licenciado en nada para ser alcalde, só ser honesto, concibir a política como un servizo ao ben común, non como unha profesión que te permita gañar soldos altísimos, e ter a vontade inquebrantable de dar o mellor dun mesmo para mellorar a vida do teu pobo.

Cando comezou o teu interese pola

política?

Desde moi noviño tiven inquedanzas e interese por contribuír e implicarme no ben común, tanto na política como no sindicalismo. Creo que a organización das veciñas e veciños, o asociacionismo e a toma de decisións colectivas é a única maneira de facer fronte aos abusos que en moitas ocasións cometen os que máis teñen contra as maiorías sociais.

E a túa vinculación con GañaMós?

Comezou case desde o principio, un pouco antes das elecións municipais do 2015 GañaMós, ao pouco de nacer converteuse na principal forza de oposición en Mos. Como foron estes catro anos?

Foron moi duros. O PP de Nidia Arévalo compórtase de maneira ditatorial e antidemocrática e resulta moi complexo convivir con eles.

Concréteme un pouco máis o das supostas prácticas antidemocráticas do PP de Mos? A nosa obriga legal e moral como oposición ao goberno, é fiscalizar o seu traballo, e a do goberno debera ser a transparencia máxima, pola contra abusan sistematicamente da súa maioría absoluta, incumpren constantemente o prazo legal de 5 días de facilitar a información cando se lle require, e poñen todas as trabas posibles, para dificultar a acción política da oposición.

GañaMós levou á fiscalía RPT do Concello, verdade?

Si, e deunos a razón botándoa abaixo.

Esta RPT que fixo a alcaldesa premiaba aos afectos ideolóxicos e castigaba aos que non o eran. O tribunal na súa resolución dixo textualmente que era :”arbitraria, inxusta, discriminatoria e que atentaba contra os intereses dos traballadores”.

A saída do voso anterior portavoz, Paco Troitiño, deixou algunha ferida no voso grupo?

Paco non estaba na posición da maioría e marchou, como é lóxico, porque ninguén ten que estar nun espazo político co que discrepa das súas posicións

fundamentais. Iso é, ou debera ser a normalidade democrática,. GañaMós está unido e forte, con gran capacidade de traballo e a situación de paz interna é sobresaínte.

Cales foron, ao voso xuízo, as características más significativas do goberno do PP de Mos? A incapacidade de xestión social e política, a bipolarización da sociedade en amigos e inimigos e a nefasta xestión económica que nos levou a unha situación de bancarrota. De feito se foramos unha empresa privada hai tempo que estariamos en suspensión de pagos. As pequenas empresas que son provedores do Concello están nunha situación moi complicada.

Que sería o primeiro que farías se es alcalde de Mos? Unha auditoría urxentísima para saber o estado real das contas do Concello.

E do asunto do Celta que nos dis?

Ben a nosa posición é sobradamente coñecida, xa a manifestamos en multitude de foros. Quixera salientar o paradoxo do consenso que di pedir a alcaldesa. O consenso xa existe; a comunidade de montes de Tameiga, de maneira case unánime manifestou que non quere o centro comercial nos seus montes. Unha persoa que fose demócrata de verdade, que obedecese ao interese da veciñanza de verdade xa tería recuado.

Ti cres que a cidade deportiva é unha escusa para poder facer o centro co-

mercial que é o que realmente importa de todo isto?

Si, rotundamente si.

Se estades no próximo goberno ides eliminar a modificación puntual do PXOM que supostamente pretende dar amparo legal ao proxecto do celta?

Contéstoche o mesmo que antes; si, rotundamente si.

E se mantén o PP o goberno?

Agardo que non sexa así, e creo que non vai ser así, o que eu percibo pola rúa, as sensacións que nos transmiten as veciñas e veciños é que non vai ser así, pero se por desgraza para Mos, fose así, teño a convicción de que lle importaría un pemento a opinión de Tameiga e arrasaría cos seus montes.

Nese caso tería que falar a xustiza por suposto que non nos quedariamos calados.

Se tal como vos percibides dáse a situación aritmética que posibilite un goberno alternativo terá ser resultado dun pacto a tres. De ser o caso de estarmos nesa hipótese, cal será a posición política de GañaMós?

Sentarnos co BNG e co PSOE e non levantarnos ata acadar un acordo de goberno. Quero que as veciñas e veciños de Mos teñan absolutamente claro que por GañaMós, teña as actas que teña, non haberá o máis mínimo problema para construír un goberno alternativo. É imprescindible para a saúde de Mos.

Abril 2019 [ 17]

O BNG E OS PROCESOS ELECTORAIS DE ABRIL E MAIO A situación na que o BNG afronta os vindeiros procesos electorais é moi positiva, se a comparamos coa do 2015 case poderiamos dicir que infinitamente mellor. Os nacionalistas contan con opcións moi serias de recuperar a presenza no parlamento do estado e están en disposición de obter, nas municipais de maio uns resultados históricos en número de alcaldías e de concelleiros e concelleiras. Ofrecémoslle de seguido un amplo traballo sobre a situación do nacionalismo na nosa área de influencia, velai van as conversas con Carme Da Silva candidata do BNG por Pontevedra ao congreso e cos candidatos e candidatas nacionalistas ás alcaldías de Vigo, Xabier Pérez; Mondariz, Xose Emilio Barros; Mondariz Balneario, César Gil; Pazos de Borbén, Xurxo Pardo; Mos, Gustavo Barcia; Gondomar, Manuela Rodríguez; Salvaterra, Tití e O Porriño, Pedro Pereira.

XABIER PÉREZ IGREXAS, CANDIDATO DO BNG Á ALCALDÍA DE VIGO

“EN VIGO NON HAI GOBERNO, HAI UN SÓ CONCELLEIRO QUE SE CHAMA ABEL RAMÓN CABALLERO ÁLVAREZ” Xabier é o candidato do BNG á alcaldía de Vigo, con capacidade para ter toda a cidade curruncho a curruncho na súa cabeza e cunha mente brillante, non me cabe dúbida de que a medio prazo este mozo acabará sendo alcalde da cidade viguesa.

Xabier, estamos a un mes escaso das municipais, cal é o teu estado de ánimo neste momento?

Enormemente positivo, porque o que estamos a comprobar no intensísimo traballo que desenvolvemos pola rúas é que existe unha campaña de simpatía cara ao BNG dunha dimensión elevadísima. Neste mandato Vigo padeceu unha maioría absoluta que lle sentou moi mal á cidade.

Por que?

Non hai proxecto de cidade e a xestión é manifestamente mellorable en case todos os eidos. Eu convido ás viguesas e vigueses a que se pregunten en que mellorou a súa calidade de vida nestes últimos anos e penso que obxectivamente podemos dicir que en moi pouco.

O transporte é de terceira categoría, as carencias en política cultural e social son notables. Vigo ten 60.000 persoas en risco de exclusión ou pobreza. Eu teño a certeza de que a ausencia do BNG do pleno da corporación sentoulle moi mal á cidade.

Por que?

Temos un mal goberno, pero as forzas políticas que están na oposición puxé-

ronllo moi fácil. Os plenos son practicamente un monográfico de Abel Caballero e mentres se discute sobre as súas bondades ou maldades, ninguén fala dos problemas reais da cidade.

Cales son a xuízo do BNG os problemas máis significativos de Vigo?

Para o BNG Vigo son as mulleres e homes que aquí vivimos e iso significa pór as necesidades reais das persoas no centro da política municipal.A primeira é evidente, nunha cidade cun desemprego tan alto, é a de sermos un axente activo na creación de emprego digno. As prioridades sociais é o que nós consideramos que debe significar humanizar Vigo de verdade.

E iso é incompatible coas políticas de humanizacións de espazos que desenvolve o goberno de Vigo?

Humanizar é o que fixo o BNG cando tivo a alcaldía no Calvario e na praza de Independencia. Humanizar non é só anovar as beirarrúas debe ser tamén concibir un modelo urbano no que se democratice o acceso aos espazos públicos. E para que iso sexa posible ten que haber unha verdadeira política de transporte que estea a altura dunha

grande cidade. O goberno actúa sobre rúas xa humanizadas ao tempo que ten as parroquias a aos barrios absolutamente abandonados. Humanizar é humanizar toda a cidade, non só o distrito electoral 1.

Fálanos dos perfís das persoas que te acompañan na túa candidatura? É unha candidatura plural, acompáñame no número 2 unha persoa independente, Maica Rivas, que foi presidenta de FOANPAS. Temos unha candidatura fortemente feminista e feminizada, temos moita mocidade, persoas implicadas co sindicalismo, co tecido asociativo. Entendo que reflicte a pluralidade da sociedade viguesa.

E sobre a candidatura que presenta o alcalde? É unha aposta clara pola continuidade por un goberno que non ten proxecto de cidade ata tal punto que non foi capaz de investir todo o que orzamen-

taba. En Vigo non hai goberno, en Vigo hai un só concelleiro que se chama Abel Ramón Caballero Álvarez.

Cal é o modelo para Vigo que propón o BNG? Queremos facer de Vigo unha cidade para o pobo, moito máis que unha administración que coloca bancos e farois.

As necesidades reais das persoas por encima de todo, pór todos os recursos da administración municipal para resolvelas .O Bloque é unha organización cun proxecto e modelo serio, por favor pensemos en Pontevedra, Bueu o Tomiño por exemplo, temos experiencia e ilusión. E con toda a humildade creo que estes catro anos que non estivemos amosouse que a cidade necesita un BNG determinante e decisivo.

Ti es novo, tes 34 anos, veste con folgos para liderar o proxecto do BNG de Vigo e construír un proxecto que a corto medio prazo estea en disposición de competir para volver a ter un novo alcalde nacionalista na nosa cidade?

Eu asumo o papel no momento presente de ser o voceiro municipal no concello de Vigo, estou seguro de que será así.

Eu teño un concepción de apostar polo colectivo, e o que che digo é que o BNG está nas mellores condicións de impulsar un proxecto de transformación da cidade. Sempre que o BNG foi decisivo á cidade foille moito mellor.

[ 18] Abril 2019

candidat@s do bnG

CARME DA SILVA, CANDIDATA DO BNG AO CONGRESO POR PONTEVEDRA

“ESTES CATRO ANOS GALIZA ESTIVO DESAPARECIDA DA POLÍTICA ESTATAL” Carme é a candidata do BLOQUE ao congreso pola provincia de Pontevedra, é concelleira nesa cidade e desde o 2015 tenente de alcalde da capital da provincia. Carme é unha muller rigorosa, intelectualmente moi sólida que desborda enerxía e ilusión por devolver a representación institucional ao nacionalismo galego no congreso do estado.

Carme ti es moi coñecida na cidade de Pontevedra e na súa contorna, pero para as persoas que aínda non te coñezan, quen é Carme Da silva?

Carme é unha cidadá galega, do rural, en concreto da parroquia pontevedresa de Mourente, que desde moi nova decatouse de que no país galego, malia termos unhas potencialidades inmensas, nada é de balde e todo, absolutamente todo o necesario para que as persoas que aquí vivimos poidamos ter unha vida digna, debemos conseguilo pelexando ao máximo. E deime de conta tamén que as nosas necesidades colectivas só se poden defender adecuadamente a través de forzas políticas propias, que non obedezan outros intereses cós da defensa do pobo galego.

Tamén tes relación coa parroquia de Chapela, non?

Si, o meu pai criouse na parroquia de Chapela. Eu coñézoa ben, é unha parroquia con problemas moi serios, está moi encaixonada entre infraestruturas que a cortaron e que aínda por riba as súas veciñas e veciños non poden gozar.

Sofren as consecuencias da auto estrada e non teñen dereito a utilizala sen a peaxe.

Nos teus actos falas con certa frecuencia de recuperar a presenza de Galiza no parlamento do estado. Estes 4 anos nos que o BNG non estivo en Madrid, ao teu xuízo o país estivo desaparecido na política estatal?

Si, Galiza, estes anos nos que o BNG

non obtivo representación no parlamento estatal, no existiu. E non existiu nin cando o goberno era presidido polo partido popular, nin no goberno que xurdiu despois da moción de censura.

Pero esa moción era moi necesaria?

Desde logo que si, nós alegrámonos moito, pero o goberno do PSOE apoiado por Podemos En Marea de cara a Galiza foi máis do mesmo.

Máis do mesmo?

Cara a Galiza foi o mesmo .É máis, a proposta de orzamento pactada polo PSOE con PODEMOS EN MAREA supuñan os peores para Galiza nos últimos 17 anos. Quero recordar que cando o BNG foi decisivo, conseguíronse os orzamentos máis altos da nosa historia.

Eles argumentan que son uns orzamentos moi sociais?

Iso é unha escusa que a nós non nos vale. O estado recada en Galiza bastante máis do que logo ven de volta e nós temos dereito que se invista nas nosas infraestruturas e así o esixirá o BNG no parlamento do estado. A diferenza é que non houbo estes 4 anos ninguén con capacidade para esixilo Faltaba capacidade de incidencia política só, ou tamén vontade?

A vontade das deputadas e deputados galegos de forzas con subordinación a proxectos estatais está determinada pola obriga de obedecer as instrucións que lles ditan desde Madrid, que é onde está o seu centro de decisión.

Como sabes, Carme, A Peneira ten unha gran penetración nas zonas rurais do interior de Pontevedra, e o que observamos cando percorremos as súas corredoiras e camiños é que o problema do avellentamento e a despoboación é gravísimo, case estarrecedor. Que solucións propón o BNG? O problema demográfico é gravísimo, abofé que si. E o dramático é que a nosa mocidade está enormemente formada, pero igual cás súas nais e pais, igual que leva padecendo Galiza ao longo de toda a súa historia vense obrigados a emigrar, pero é que non lle queda outra porque na maioría dos casos non teñen oportunidade de desenvolver un proxecto vital nos seus lugares de nacemento. E iso no é casual, é consecuencia de decisións políticas.

A solución que propón o BNG é sinxela; termos capacidade de xestionar nós os nosos recursos económicos, e polos ao servizo dos intereses do noso pobo, non ao servizo do interese que decidan uns señores en Madrid.

A defensa dunha tarifa eléctrica galega foi un eixo moi importante da acción política do BNG, se ti es deputada...? É que nese tema somos tratados como un país do terceiro mundo; producimos enerxía para o beneficio de outros. É intolerable que teñamos a tarifa eléctrica máis cara ca noutras zonas do estado non produtoras. Nós producimos, e esa enerxía debe servir para que se potencien as nosas empresas e para que a cidadanía galega pague a luz máis barata, para iso é a que sofre o impacto ambiental.

Ti e eu non nos coñecemos, Carme, é a primeira vez que falamos, pero, corríxeme se me equivoco por favor, dáme a sensación de que estás tremendamente ilusionada?

Non te equivocas en absoluto, iso si tamén inmensamente responsabilizada e ao mesmo tempo emocionada polas incontables mostras de agarimo, e ánimos que percibo nas rúas.

No mes de xullo vou ter que pasar uns día en Madrid, falaba eu o outro día co teu compañeiro Néstor Rego, candidato do BNG pola Coruña, e pregunteille se por esas datas poderiamos tomar un café nesa cidade, el contestoume que si, que tomariamos ese café con seguridade. Poderemos tomalo os tres?

Tomaremos ese café os tres Tino, eu estarei encantada. O BNG é un proxecto serio, unido, cun rumbo certo, cun liderado magnífico de Ana Pontón, cometemos erros si, pero desde logo nunca nos equivocamos de lealdades, as nosas son única e exclusivamente ao pobo galego, e teño a certeza de que así o amosaran as urnas o 28 de abril.

JOSÉ LUIS TEIXEIRA RODRÍGUEZ DELEGADO Rúa Redondela Nº 1 Baixo - Ponteareas

Abril 2019 [ 19]

candidat@s do bnG

MANUELA RODRÍGUEZ PUMAR, CANDIDATA DO BNG Á ALCALDÍA GONDOMAR

“O GOBERNO DE PACO FERREIRA FORON CATRO ANOS PERDIDOS PARA GONDOMAR” A situación do BNG no 2019 é moi diferente á de hai catro anos. Nunha evidente tendencia ao alza en todo o país galego todo apunta que o intenso traballo dos e das súas militantes de Gondomar desta volta verase recompensado coa recuperación da representación municipal. A veciña de Peitieiros Manuela Rodríguez é a súa cabeza de lista.

A escasamente un mes das eleccións municipais cales son os ánimos da candidata do BNG á alcaldía de Gondomar?

Estou máis ilusionada e animada ca nunca, a corrente de simpatía que acompaña ao BNG en xeral, é tamén moi elevada nas rúas de Gondomar e a verdade é moi emocionante constatar os azos, cariño e folgos que nos dan tantas veciñas e veciños.

Cóntanos o perfil das persoas que te acompañan na candidatura? É unha candidatura que aposta claramente pola mocidade, de feito nos primeiros postos temos tres persoas mozas.

Hai tamén varias persoas non afiliadas ao bloque que nos acompañan, o que enmarco nesa tendencia xeral á simpatía cara ao BNG que se observa na sociedade. Hai xente da cultura, do mundo sindical, e en liñas xerais todas e todos somos persoas cunha vinculación moi intensa co noso concello.

Como valoras estes catro anos do goberno de Paco Ferreira?

Foron catro anos perdidos. O que se

pode vender como traballo feito é de moi pouca relevancia en comparación co que se esperaba dese goberno. Nas cousas importantes como o PXOM, o TRANSPORTE, o SANEAMENTO ou o REGULAMENTO DE PARTICIPACIÓN VECIÑAL a xestión deste goberno merece un suspenso rotundo.

O único que poden vender son obras e moi centradas na Vila de Gondomar.

A praza do Concello ten pinta de que vai quedar preciosa.

Si, supoño que quedará bonita, pero o problema é que non se pode facer iso exclusivamente. As expectativas que xerou aquel pacto tripartito quedaron a quilómetros de distancia da realidade da acción de goberno.

O goberno tratou por igual ao centro cás parroquias?

Non, claramente non, as parroquias foron absolutamente esquecidas e así nolo trasladan as veciñas e veciños das distintas parroquias de Gondomar. O BNG mantén xuntanzas periódicas cos distintos colectivos veciñais e así nolo fan saber.

O PXOM é unha necesidade histórica de Gondomar, de quen é a responsabilidade de que nestes catro anos nos se puidera concretar?

A responsabilidade de que non se fixo, que é moito, é do conxunto do goberno.

Que a actitude do alcalde influíu moito na parálise de temas transcendentes seguro que si, pero eu non comparto que esa sexa a única razón, por que entón para que están os demais concelleiros e concelleiras?

Cal é a posición do BNG en relación ao tema dos praceiros?

Nós consideramos que os postos había que sacalos a concurso, sabemos que hai que legalizar a situación das persoas que están na praza, e entendemos que hai que facelo sen prexudicar a ninguén, consensuando todo coas persoas que levan moitos anos traballando alí. Para nós o exemplo a seguir é o que fixo o goberno de Tomiño. O que fixo o goberno de Gondomar con este tema enmarcámolo na tónica xeral deste goberno; as liortas internas.

Cales son as perspectivas realistas coas que o BNG de Gondomar se presenta ás vindeiras eleccións municipais?

Estou convencida de que recuperaremos a nosa presenza no concello, eu non son moito de quinielas, pero si digo con firmeza que a nosa vontade e a

nosa convicción é sermos unha forza determinante no vindeiro goberno de Gondomar.

E se hai maioría absoluta do PSOE? Non a vai a haber.

En caso de que sexa como dis e sexan necesarios os pactos cal vai ser a posición do Bloque?

Primeiro hai que ver o que din as urnas e logo xa veremos que posición tomar, pero nós temos clarísimo que nunca facilitaremos o goberno da dereita.

E con Antonio Arauxo veste compartindo goberno?

Nós non pactamos con individuos, facémolo con organizacións políticas sempre baseándonos nos contidos concretos dos programas electorais. O BNG é unha organización moi seria que ten amosado con feitos sempre que cumpre, que é de fiar é que aqueles sitios nos que se nos dea a oportunidade mudan para mellor.

[ 20] Abril 2019

candidat@s do bnG

CESAR GIL, CANDIDATO DO BNG A ALCALDÍA DE MONDARIZ BALNEARIO

“O GOBERNO DE MONDARIZ BALNEARIO CAEU NA DESIDIA NA APATÍA E NA ABULIA, NON TEÑEN MODELO DE POBO É UN PROXECTO ACABADO HAI MOITO TEMPO” César é un mozo de 27 anos de idade que ten serias posibilidades de ser o novo alcalde de Mondariz Balneario. A Nova Peneira conversou con el.

Quen é César Gil? Son un mozo de 27 anos, que circunstancialmente naceu en Cangas, pero que vin vivir a Balneario cando tiña menos dun ano. Estudiei en Vigo Administración e Finanzas e agora mesmo leva 5 anos traballando no Balneario como xestor de compras. Iniciei a miña actividade política hai bastantes anos xa despois de que varios mozos e mozas nos xuntaramos e tomaramos conciencia da necesidade de implicarse e buscar solucións ante o declive evidente que sufre o noso concello.

Gústache o teu traballo?

Si a verdade é que me gusta moito Fíxate, nunca tiven oportunidade de ir e teño un montón de gañas de coñecelo, supoño que mo recomendas non....

Ha ha ha ha, abofé que cho recomendo, desde logo que si.

Este é un dos concellos máis pequenos do estado non César?

O máis pequeno.

E cales son os problemas máis grandes do concello máis pequeno de Galicia?

A perda de poboación e a falta de ideas e proxecto de pobo dun goberno abúlico, alén do desleixo polo noso importante protección como por exemplo o Hotel Roma que caeu hai un ano ou o hotel Avelino que está totalmente abandonado ou a caída do tellado da fonte de Troncoso.

Caramba e o goberno non fixo ningún tipo de actuación?

Non, ningunha E os motivos ao teu xuízo?

A desidia da administración municipal .Están tan cómodos no posto, que caeron na apatía, na abulia e na indolencia.

Acabáronselle hai moitos anos as ideas e o seu proxecto de pobo é ningú A despoboación que antes mencionabas é un problema xenérico gravísima de todo o rural galego. Que solucións propón o BNG? Mondariz Balneario ten unha bolsa de vivendas valeiras realmente grande absolutamente valeira. Unha das nosas medidas máis importantes é un banco de vivendas cun prezo accesible .Mondariz Balneario é un sitio fermoso con moitas potencialidades pero que non son aproveitadas en absoluto. Ofrecer atractivos aos turistas está ben, pero o desleixo evidente deste goberno para os que vivimos aquí todos os días é intolerable. Para o BNG o exemplo de Allariz sería adecuado para o noso pobo; o modelo de tendas de outlets

de turismo rural e de creación dun modelo de pobo para as veciñas e veciños sería estupendo para proporcionar unhas alternativa vital. Este goberno carece de imaxinación, e o máis grave en varias ocasións temos levado propostas que o PP rexeita no pleno, e tempo despois preséntana como se fose dele.

Vaia, dime un exemplo Os pasos elevados de peóns, a gardería municipal.

Cóntanos os perfiles máis relevantes de quen te acompaña na candidatura?

Somos unha candidatura de xente moza como Marta Gómez a filla de Manolo o portugués ou Mauro Chivite ou tamén históricos como Alicia Lorenzo.

Veste como alcalde César?

Estou moi ilusionado en que así sexa.

E se é así cales serían as medidas máis urxentes a tomar?

Como che dixen antes incentivar a chegada de xente que queira vivir aquí, facilitando o acceso á vivenda, promover incentivos para facilitar o traballo do comercio local e reactivar a vida lúdica e cultural do pobo coa creación dun centro social para que a veciñanza poida reunirse, potenciar as festas gastronómicas e culturais.

NOS TRASLADAMOS AL CENTRO DE VIGO

"Comida caseira, saudable, vexetariana e para levar"

Síguenos en Facebook. Reparación de calzado “A bruxa dos fios” Allí os iremos informando de dónde y cuándo inauguraremos las nuevas instalaciones para que vengais a tomaros un vinito y un pinchito con nosotros.

Planta superior Plaza de Abastos de Ponteareas 886 099 357 600 043 274

Telf.: 986 488 533 - 676 863 964

www.alpuntoponteareas.es

986 346 853

Abril 2019 [ 21]

candidat@s do bnG

TITÍ, CANDIDATO Á ALCALDÍA DE SALVATERRA

“EN SALVATERRA RESPIRASE CAMBIO, E O BNG ESTA LISTO PARA LIDERALO ” Definide os perfís das persoas que compondes a candidatura?

En principio quixeramos aclarar que no ADN do BNG está a toma colectiva de decisións e a participación de todas e todos na xestión dos asuntos públicos, por ese motivo preferimos afrontar esta entrevista de maneira conxunta. Tití é o candidato, pero puidera ser calquera outra muller ou home da nosa lista. Gústanos darlle prioridade ao colectivo sobre calquera individuo.

Paréceme estupendo, imos logo a falar un pouco das persoas que compoñen os primeiros postos da vosa lista. Tití, o número 1 é xa todo un veterano non?

Si a verdade é que si, levo en política desde os anos 90,desde a época en que se acadou o primeiro concelleiro, Xenaro Piñeiro. Son natural de Salvaterra, nado na emigración, porque os meus pais tiveron que sufrir o triste destino de tantos galegos e galegas, ter que marchar do país na procura de oportunidades. Eu entrei como concelleiro no ano 2.014, presenteime como candidato á alcaldía nas eleccións do 2015, e esta será a segunda vez que me presento como candidato.

Ben, e as persoas que te acompañan?

As persoas que me acompañan representan unha candidatura formada e implicada na vida do concello. Sen dubida, a mellor candidatura que se presenta a estas eleccións. A única con capacidade de transformar Salvaterra de Miño.

Para min é moi agradable percibir como a mocidade se achega ao proxecto do BNG. Acompáñanme nesta lista como número 2 Patricia, actual concelleira e avogada no sindicato CIG, Eva a número 3 é de Pesqueiras, é enxeñeira e traballa como coordinadora dun grupo de desenvolvemento rural, outras persoas que nos acompañan son Javi, moi implicado en cuestións sociais, Lucas é historiador e especialista en Patrimonio e Sheila de Leirado é tamén avogada e especialista en materia de xénero e dereitos humanos.

Falemos de política local; Salvaterra é unha localidade cun tecido asociativo enormemente rico. Non todas as asociacións se senten ben tratadas polo goberno municipal. Cal é a opi-

nión do BNG? As asociacións realizan un importante traballo cultural, deportivo e social que debe ser valorado e apoiado polo concello, este apoio debe ir acorde coas actividades que realizan e en concorrencia competitiva.

O PP intenta controlar as asociacións, proba delo é que cada vez que se aproban as subvencións en pleno, 4 dos 7 concelleiros teñen que sair cando se vota a axuda da asociación que dirixen.

Galicia é un país que ven padecendo a política caciquil desde a noite dos tempos, a bipolarización que fai o poder entre os que están con el, amigos, e os que non están, inimigos, e habitual nas relacións entre a administración e os administrados. Esa forma de entender a realidade ao voso xuízo dáse en Salvaterra?

Claro que si. É a definición perfecta do goberno de Arturo e de Marta.

Pagan viaxes, comidas e copas con diñeiro de todos.

Despois de 40 anos, Arturo Grandal retírase. Unha valoración global do seu amplo mandato?

Son 40 anos, e como sabes en catro siglas diferentes, UCD,INDEPENDENTE,PSOE,PP Só lle faltou o Bloque?

Iso non é posible, a política clientelar non é compatible co BNG. Nós entendemos que a súa forma de gobernar carece completamente de planificación. Estamos quedando moi lonxe de Monçao, aquí o único reponte de poboación que houbo foi pola chamada da PLISAN nada máis. Non hai planificación política global, non hai PXOM. Fíxate con maioría absoluta desde sempre non temos nin PXOM nin Orzamentos. A quen lle cabe na cabeza que un goberno con maiorías absolutas non sexan capaces de elaborar un orzamento desde hai máis de 10 anos¡¡¡.O comercio esmorece aos poucos, a mesa local do comercio non se reúne en todo o ano.

E malia que falemos da valoración de Arturo, non o podemos desligar de Marta Valcárcel, pois leva moito tempo sendo partícipe directa da nefasta política do goberno Local O goberno do PP tratou por igual ao centro cás parroquias?

Non de ningunha maneira. As parroquias están abandonadas .No noso programa electoral está habilitar so-

lucións de transporte para que as veciñas e veciños poidan achegarse á Vila da mellor forma posible a faceren as xestións que precisen. O goberno do PP o único que lle deu ás parroquias foi farois e asfalto. Nós queremos darlle vida, servizos e SANEAMENTO. Os edificios históricos de Salvaterra están adecuadamente tratados?

A recuperación dos edificios históricos de Salvaterra é unha proposta do BNG de hai moito tempo; de feito a rehabilitación do concello vello e Casa Sindical é unha proposta nosa.

Por outra banda as parroquias tamén teñen moito patrimonio, Casa Sindical de Fornelos, antigas escolas rurais, igrexas, cruceiros, petos de ánimas...e todos están total e absolutamente desatendidos pola concelleira de cultura.

E que pasou co pantalán que seica se asolaga?

Pois outro exemplo máis da súa desastrosa xestión, arredor de 240.000 € nunha obra fixa nun río con moitísimas variacións de nivel. Hai moitos exemplos de malgastar recursos, outro claro é o da obra das Termas realizada sen a máis mínima planificación nin permisos de Industria.

No ano 2015 o PP conservou a maiorías absoluta por moi poucos votos, e no 2019?

Desta volta haberá novo goberno en Salvaterra.

As sensacións que percibimos son moi positivas, unha cantidade enorme de veciñas e veciñas párannos pola rúa e transmítennos a ilusión e as ganas de cambio. Non hai volta atrás.

Se se dá a situación aritmética que posibilite a existencia dun goberno alternativo terá que ser resultado dun pacto BNG PSOE..?

Confiamos no apoio dos veciños e veciñas no proxecto do BNG e polo tanto encabezaremos ese novo goberno necesario, que vai cambiar a xestión municipal.

Queremos deixar claro a toda a veciñanza de Salvaterra que o BNG está decidido a participar dun goberno alternativo que poña fin a 40 anos de despilfarro.

Rematamos agradecendo a vosa amabilidade e cunha última cuestión; Eu son un veciño de Salvaterra que teño dúbidas en quen depositar a miña confianza, por que debería facelo no proxecto do BNG? O equipo do BNG sabe que Salvaterra ten un enorme potencial económico, turístico, ambiental e Patrimonial que está desaproveitado. Estes potenciais teñen que converterse no motor que puxe por unha Salvaterra máis moderna e social.

O noso programa xira en torno aos seguintes eixos:-Uns servizos sociais de calidade para todas e todos, sen deixar a ninguén atrás-Atención xusta e equitativa a todas as zonas de Salvaterra-Reactivar a economía en xeral e o comercio en particular da nosa vila-Traballar cóbado con cóbado coas comunidades de montes e co asociacionismo na protección e valorización do noso patrimonio ambiental e forestal-Defender e valorizar o noso patrimonio histórico e monumental- Tratar a todos os veciños e veciñas por igual –Unha política escrupulosamente xusta nas relacións do concello co tecido asociativo. O voto ao BNG é un voto a unha candidatura de persoas moi formadas, profesionais, implicadas na vida do noso concello e cunha ilusión enorme en facer da política un instrumento ao servizo da xente.

[ 22] Abril 2019

candidat@s do bnG

XURXO PARDO, CANDIDATO DO BNG Á ALCALDÍA DE PAZOS DE BORBÉN

“QUEREMOS CREAR AS CONDICIÓNS QUE PERMITAN DESENVOLVER UN PROXECTO DE VIDA EN PAZOS” No 2015 o BNG de Pazos viviu a enorme frustración de quedar fóra do Concello por só 5 votos. Hoxe cunha nova cabeza de cartel, o veciño do Pousiño Xurxo Pardo, un mozo preparadísimo, cabal, implicado e traballador, e nunha situación global do BNG moito mellor ca hai catro anos afronta con ilusión e esperanza un novo proceso electoral.

Cóntanos o máis significativo das persoas que forman parte da candidatura do BNG de Pazos?

Son xente representativa de todas as parroquias, que na súa maioría fan a vida no noso concello e que están implicados no tecido asociativo local. O seu resultado deixoume moi satisfeito, foi un traballo moi longo no que procuramos unha representación moi plural, e con toda a humildade podo dicir que é unha moi boa candidatura.

Vexo que incorporaches xente moi nova?

Si, é unha aposta clara pola mocidade e polo feminismo, é unha candidatura feminizada e feminista. Sobre todo quixera destacar que somos persoas moi concienciadas coa situación de parálise inaceptable na que o abúlico goberno do PP sumiu ao noso concello. Temos moita xente nova si,porque á mocidade de Pazos está condenada a emigrar, e desde o BNG queremos contribuír a pór o Concello a funcionar xa para

construír as condicións que permitan poder desenvolver un proxecto de vida en Pazos.

Cales son os principais problemas que ten Pazos?

O principal é a despoboación, tanto por falta de alternativas como por falta de vivenda. Parece incrible pero en Pazos é moi difícil o acceso á vivenda.

Outro tema esencial é a falta de servizos, sen opcións de traballo, sen servizos dignos e cuns servizos deficientes, ou hai un cambio de políticas xa, ou Pazos acabará sendo un concello non viable.

O BNG estivo moi activo na reivindicación dunha sanidade digna para Pazos?

Non é que estiveramos moi activos, senón que fomos quen impulsamos e abandeiramos esa xustísima reivindicación.

No asunto do polígono de Amoedo, cal é aposición do BNG? O polígono ten que crecer e xerar emprego. O que temos é un pseudo polí-

"PROBA A NOSA LAMPREA"

RÚA CASTELAO Nº 33 - SALVATERRA

gono sen ningún tipo de servizos e a esta situación levounos a nefasta política do PP. No 2015 o BNG de Pazos tivo un resultado moi frustrante pois quedastes a 5 votos de obter representación no concello. Cales son as expectativas realistas coas que vos presentades no 2019?

Imos a por todas, imos coa intención de sermos unha forza determinante na conformación dun goberno alternativo ao PP, que é imprescindible para o noso pobo.

Cal é a túa opinión do tema da concelleira Lorena Domínguez?

Ben, ela decidiu deixar ao goberno en minoría, supoño que terá os seus motivos

e non creo que me corresponda a min valorar as leas internas doutros partidos.

Afortunadamente o BNG vive unha situación interna extraordinaria e iso é o que creo que debo salientar eu.

E do asunto Severino?

Paréceme unha vergonza, non me merece o máis mínimo respecto político Xa sei que son insistente neste tema Xurxo, pero a min paréceme un erro que o que é o mesmo, ou polo menos moi semellante o BNG e AV camiñedes por separado. A medio prazo non ves posible pechar vellas feridas e sexa do modo que sexa, traballar xuntos?

Xa sabes a miña opinión. Estou de acordo contigo. Non teño ningún problema en falar con ninguén, todo o contrario, gustaríame sentarme con Luciano.

Se tedes oportunidade de participar no posto que sexa nun goberno alternativo ao PP, cales serían as liñas esenciais da vosa acción política?

Como che dixen antes pular porque a administración municipal sexa un instrumento de verdade ao servizo das persoas, construír un modelo de concello que nos permita ter opcións laborais, acceso á vivenda e dotar de medios suficientes aos servizos municipais.

Abril 2019 [ 23]

candidat@s do bnG

GUSTAVO BARCIA, CANDIDATO Á ALCALDÍA DE MOS

“OS 10 ANOS DE GOBERNO DO PP FORON NEFASTOS EN TODOS OS EIDOS PARA O CONCELLO DE MOS” Os nacionalistas mudan o seu cabeza de cartel para as próximas eleccións municipais, o historiador e músico Gustavo Barcia será quen os lidere.

A un mes escaso dunhas cruciais eleccións municipais, nas que tanto se xoga Mos, cales son os teus ánimos neste momento?

A verdade cando recibín a confianza maioritaria da militancia do bloque de Mos para encabezar a candidatura, sentinme alén de moi honrado enormemente responsabilizado, pero a medida que pasa o tempo tanto os azos e os ánimos que nos transmite a veciñanza como a comodidade inmensa que me fan sentir os meus compañeiros e compañeiras lograron que me sinta enormemente ilusionado e animado para conseguir un extraordinario resultado o 26 de maio.

Caramba véxoche cunha enerxía como nunca A verdade é que si Tino, ten clarísimo que o BNG de Mos, desta volta vai a por todas.

Ben, está xenial o optimismo pero no caso de que o PP perda a maioría absoluta, evidentemente o posible goberno alternativo que xurda terá que ser froito dun pacto a tres?

Si claro, somos conscientes de que terá que ser así. E desde logo agardo que sexa así porque as políticas regresivas e caciquís do goberno nefasto de Mos,

están levando ao noso concello ao borde do precipicio e cómpre un goberno alternativo de contado.

Ves factible que o PP perda a maioría?

A sensación que percibo polas rúas de Mos é que vai ser así. A maioría da xente está xa cansa dun goberno autoritario, que se pasa polo forro a opinión da veciñanza e cuxa xestión económica levou ao noso concello ás portas da bancarrota. O PP leva 10 anos gobernando, xa a forma na que entraron, cun tránsfuga denota o tipo de goberno que padecemos, e estes 10 anos foron absolutamente nefastos en todos os planos, no social, no cultural e no económico.

O BNG ten un modelo do pobo, é unha

forza seria que amosa nos concellos que goberna que as cousas melloran cando nos dan aoportunidade.

Quen é Gustavo Barcia?

Eu son un veciño de Torroso, graduado en xeografía e historia e mestre de música. A historia e a música son as miñas dúas grandes paixóns Cóntanos os perfiles máis significativos das persoas que che acompañan na candidatura? É unha candidatura moi plural que pretende reflectir o que é a sociedade mosense no seu conxunto, asemade tenta ser unha mestura de experiencia, por exemplo o número 2 é Miguel Aldea, actual voceiro do BNG no Concello que xa leva 8 anos como concelleiro, e de mocidade como por exemplo o noso número 5 David Otero, ou como Yolanda ou Jenifer.

Non me digas que desta volta non contas con “Pesca”(Pepe Cabaleiro)?

Por suposto que conto. Pesca vai pechando a lista e estará como sempre en primeira liña en toda a campaña, el é un activo sobresaínte do BNG de Mos, e seguirá séndoo mentres el queira selo. Todas e todos os que me acompañan son veciños e veciñas de Mos que fan vida no noso pobo.

Como levas a exposición pública?

Por agora ben, non é o mesmo claro

pero como sabes eu son músico e xa teño certo costume do que significa a exposición mediática.

E no asunto do celta?

Estamos radicalmente en contra, tanto da cidade deportiva como do centro comercial.

PRAZA DO CASTELO 4 SALVATERRA

[ 24] Abril 2019

candidat@s do bnG

PEDRO PEREIRA, CANDIDATO Á ALCALDÍA DE PORRIÑO

“OFRECEMOS TRABALLAR CON HONESTIDADE, ÉTICA E RESPONSABILIDADE NA DEFENSA DOS INTERESES PÚBLICOS” Estamos a un mes das eleccións municipais. Que balance fas como candidato do BNG destes catro anos de goberno de Eva García De La Torre?

Tratarei que a miña resposta sexa o mais obxectiva posíbel. No que respecta á forma de gobernar, ás actitudes da alcaldesa, pois a verdade esperaba outra cousa. Recorreu con demasiada frecuencia a confrontación, a mentira e a falla de transparencia. Demostroume que o seu concepto de exercer a política está moi lonxe dos conceptos de diálogo, negociación, acordo, transparencia, participación, en definitiva, dunha democracia real, que son os valores que si defende o BN. Valores que se exercen.

Non basta con pronuncialos.

No que atinxe a súa xestión. So foi capaz de aprobar un orzamento en catro anos, e non porque lle votaran en contra,

senón porque só presentou un en catro anos. No foi este goberno capaz de aprobar inicialmente o PXOM( Plan Xeral de Ordenación urbana) cando está adxudicada a súa modificación dende o ano 2010. En materia económica levou ó concello a un Plan de Saneamento Financeiro por incumprir a Lei de Estabilidade Orzamentaria. Recorreu con demasiada frecuencia na contratación de servizos e obras a procedementos irregulares provocando un incremento do gasto sen partida económica que ten como consecuencia que haxa mais de catro millóns de euros pendentes de recoñecer para poder pagarlle aos provedores. En definitiva un balance negativo. Quedou demostrado que este goberno formado polo Psoe e dereita non tiña un proxecto político para o Porriño.

Vostede e o candidato do BNG á Alcaldía do Porriño. Que ofrece o BNG ás veciñas e veciños do Porriño para que o voten nestas eleccións?

Ofrecemos traballar con honestidade, ética e responsabilidade na defensa dos intereses Públicos. A vocación de servizo público é a nosa guía para poder seguir avanzando na transformación do Porriño despois de sete anos de parálise. Temos un proxecto definido, ben sexa, en tódolos ámbitos do social, no económico, na prestación de servizos como na planificación urbanística e territorial.

O Porriño necesita un novo impulso para por en marcha as enormes potencialidades que ten para seguir avanzando na calidade de vida. E preciso apostar pola participación social, que sexa realmente activa e protagonista na toma de decisións. Avanzar con decisión na peonalización do Porriño e na humanización de distintos espazos comunitarios

nas parroquias. O BNG seguirá ampliando a rede de saneamento nas parroquias e impulsará un modelo de xestión de residuos que aposte pola reciclaxe e a compostaxe.Ttraballaremos na defensa dunha sanidade pública e universal. E preciso seguir instando a Xunta de Galiza a que constrúa dunha vez a ampliación do centro de saúde e que o dote de mais persoal e medios materias. Mais tamén e preciso reactivar a vida cultural do concello. Ampliar e dinamizar a oferta cultural para que chegue a toda veciñanza.

Ten xa conformada o BNG a candidatura coa que se presenta ás eleccións?

Si. Fixémola pública no acto de presentación que celebramos o pasado día dez de abril. Sería longo facer unha descrición das características de cada unha das persoas que a integran pero no seu conxunto e unha candidatura formada por unha maioría de mulleres.

Persoas, todas elas con compromiso e vocación de servizo público. Cunha formación variada e contrasta bn sexa no ámbito privado como no servizo público. Con ampla representación territorial e procedentes do tecido asociativo parroquial. Compaxinamos persoas con experiencia e xente moza.

Estou orgulloso desta candidatura e agradezo ao BNG que me propuxera para encabezala.

ASESORÍA TERRA “Consultoría, Servicios Integrales en Asesoría Organización, Planificación Productividad y Eficiencia"

GASOLINERA GEDAS 24h: CAFETERIA LA PARADA 24h

RÚA MARQUÉS DE VIANA Nº 9 BAIXO. SALVATERRA

DESAYUNOS - MENU DE DIA CENAS - BOCADILLOS Y PLATOS COMBINADOS - COMIDA Y POSTRES PARA LLEVAR TERRAZA - PARQUE INFANTIL APARCAMIENTO CLIENTES

TIENDA CONVENIENCIA - BUTANO/PROPANO, PELLETS,CARBON Y LEÑA - LAVADO DE COCHES (TUNEL, BOXES Y ASPIRADO) APARCAMIENTO CLIENTES

TALLER SALCO

(9-13:30/15-19)

NEUMATICOS - ALINEACION MANTENIMIENTO

Abril 2019 [ 25]

candidat@s do bnG

XOSE EMILIO BARROS, CANDIDATO DO BNG Á ALCALDÍA DE MONDARIZ

“O GOBERNO DE CALIS FOI UNHA OPORTUNIDADE PERDIDA PARA MONDARIZ”

dixen antes nós aspiramos a gobernar e traballaremos para gañar as eleccións E se fora necesario pactar con Calis?

Esa é unha hipótese que valoraremos despois das eleccións se se converte en realidade, pero antes de que o pobo fale non creo que debamos considerar ningún posible escenario pos electoral.

Xosé Emilio Barros é un veciño de Mondariz, natural da parroquia de Queimadelos, entidade menor gobernada polo BNG, que encabezará a lista dos nacionalistas galegos ás eleccións municipais desta localidade. A Nova Peneira conversou con el Con que ánimos afronta o BNG de Mondariz as próximas eleccións municipais?

Os ánimos están en todo o alto, así o percibo no noso traballo político interno como así nolo fan saber as numerosas mostras de ánimo e alento que nos transmiten os nosos veciños e veciñas.

A nosa intención é encabezar o futuro goberno de Mondariz que afronte os numerosos retos que a nosa vila ten por diante.

Véxoche con moitísima enerxía Emilio?

Estou moi ilusionado, e asemade moi convencido do que fago. Hoxe o BNG é o único proxecto político cun rumbo fixo, nidio limpo e claro. Nós aspiramos a dirixir o futuro goberno de Mondariz, e dígoo co convencemento obxectivo de que temos serias posibilidades de que sexa así.

Cóntanos os perfís máis significativos das persoas que che acompañan na candidatura?

Todas e todos somos persoas comprometidas, un grupo de mulleres e homes que participamos da actividade política por principios e por valores. Todas e

todos somos veciños de Mondariz que facemos vida diaria na nosa localidade e que vivimos día a día as necesidades e problemas que ten o noso pobo.

Cal é a túa valoración destes catro anos de goberno do alcalde Calis?

Non é en absoluto positiva. Fíxate por exemplo no tema tan transcendente como o da sanidade o goberno foi excesivamente compracente non tivo iniciativa e foi substituído pola sociedade civil. Significou unha profunda decepción porque non foron afrontados os problemas estruturais da localidade.

Dedicáronse a facer política con vistas a asegurar a reelección no canto de enfrontarse con valentía aos auténticos problemas que ten Mondariz.

E cales son os problemas máis importantes?

O problema esencial é a grave caída demográfica malia estarmos nunha privilexiada situación xeográfica. Esta grave perda de poboación condiciona en negativo tanto o noso comercio como os servizos que lle podemos ofrecer á nosa veciñanza.

Cales serían as liñas de actuación política que propón o BNG para tentar

reverter ese grave problema?

Debemos afrontar con urxencia as graves carencias que ten o noso concello; a carencia de infraestruturas turísticas, a falta de solo industrial local, o que ocasiona o esmorecemento do tecido empresarial de Mondariz. Propomos tamén un plan de recuperación de terras abandonadas.

Os exemplos de gobernos BNG tan próximos como o de Pepe Represas en Ponteareas ou Xosé en As Neves serían modelos válidos para ti?

Desde logo que si, ambos gobernos son un exemplo evidente do bo facer que supoñen os gobernos coa marca BNG. Se a situación aritmética que xurda das eleccións de maio dános unha corporación atomizada que obrigue a pactar para conformar un goberno, cal vai ser a posición do BNG? O BNG de Mondariz nunca se negou a falar con ninguén de ningunha cuestión que afecte a Mondariz, pero como che

[ 26] Abril 2019

opinión PEDRO OCAMPO Concelleiro de EU-Son do Porriño “O único modo de predicir o futuro é organizarse e facer que iso que queres ocorra· Antonio Gamsci

O

27 de marzo presentaba a miña candidatura á alcaldía do Porriño. Acompañáronme na mesa Eva Solla (Coordinadora de Esquerda Unida), Marcos Cal (Secretario de Organización Institucional de Podemos Galicia) e Ruben Pérez (Portavoz de Marea de Vigo e Secretario de Organización de Esquerda Unida).

EU-SON saímos a estas elección con moito ánimo e confianza en conseguir un moi bo resultado, pero o acto confirmounos que estabamos no bo camiño e que non nos enganabamos ao crer que é posible cambiar o concello dende o noso proxecto e sumando máis xente a el.

Nas anteriores eleccións eramos conscientes de que queriamos chegar ao Concello e que a nosa presenza se notase, aportase unha “mirada” e xeito de facer as cousas diferente. Non queriamos chegar para ser un grupo máis; realmente pensabamos que era necesario unha auténtica “revolución democrática” no Porriño.

Entramos con un Concelleiro e fomos decisivos para o cambio de goberno, que vimos como unha oportunidade, un chisco de luz despois dos nefastos gobernos do PP. A oportunidade quedou niso e non se fixo realidade; dende a mesma configuración do goberno que fixo a Alcaldesa, que optou por socios da dereita en vez da esquerda, e que agora amosa o seu fracaso coa ruptura que deixa un goberno con catro membros de dezasete concelleiros/as; ate a repetición de hábitos, de formas, de xeitos de facer política municipal e de poñerse de costas á realidade e problemas da veciñanza do Porriño.

Eu non entrei, na corporación dende o principio e, cando tocoume afrontar o feito de facelo, a verdade é que tiven moitas dúbidas.

A miña candidatura á alcaldía do Porriño

A política para min forma parte da miña vida faga o que faga, e non entendo o privado sen compromiso co público. Pero a política municipal asustábame e non me sentía identificado nin coas formas nin cos intereses personalistas e partidistas que alí se xogan. O meu grupo sabe ben o que me custou. Pero o certo é que a día de hoxe podo dicir que se un está convencido, se ten interiorizado un xeito de facer as cousas, transmitilo e non renunciar a elo, acaba sendo recoñecido e recibindo o mesmo trato. Eu teño un grupo no que traballamos así; fun educado nun xeito de afrontar a relación cos outros e outras e de defender o que penso e creo dun xeito que é unha segunda pel en min e que é importante que se vexa coa mesma claridade que a ven a outra pel.

Pouco puidemos cambiar no Concello con un só concelleiro, pero penso que deixamos un carácter, que deixamos moi claro como tratar con nós, que iamos permitir e que non. Non antepoñemos nunca intereses partidistas; non fixemos política dende o resentimento persoal, que é motor da política municipal no Porriño dende os inicios da democracia; se tiñamos que facilitar que este goberno gobernase o facilitamos, aprobando orzamentos ou medidas que desen unha oportunidade de mellora para a veciñanza; se tiñamos que levar propostas de mellora da transparencia, democratización, as levamos e foron aprobadas, aínda que despois quedaran sen cumprimento; conseguimos algo tan básico para a transparencia como cámaras no Salón de Plenos para que puidesen ser vistos polas veciñas e veciños dende a súa casa; levamos máis de corenta mocións; preguntas e rogos. Reunímonos con asociacións, e levamos ás diferentes institucións, a través das nosas organizacións de referencia: Esquerda Unida, Podemos ou En Marea, os problemas do Porriño: sanidade, lindano, paso a nivel, transporte...

Cando chegou o momento de decidir como afrontar o reto das eleccións municipais comezamos facendo unha reflexión de se queriamos volver ao traballo institucional e de que xeito o fariamos; a outra opción era seguir na política pero fóra do traballo institucional no Concello, nas propias organizacións políticas ás que pertencemos, nas rúas, nas asociacións, nas plataformas cidadás ou calqueira outra forma de organización da vida civil ou política.

Xa pasaron os catro anos para coller experiencia, para aprender, para coñecer os entrañas da vida política municipal; se queriamos estar no concello agora tiña que ser para transformar o concello. A vida institucional e moi traballosa, desgasta, ten pouca repercusión e non chega a coñecerse todo o traballo que implica. De feito, o noso traballo nas rúas, asembleas, manifestacións, actos ou noutras institucións é máis coñecido.

Pero, como pode un desentenderse cando ve o que ve, escoita o que escoita, sabe o que sabe e é capaz de predicir que as cousas non van cambiar se non se intervén nelas dun xeito que ata o de agora non se fixo. E o que é peor, como podemos desentendernos deixando que as veciñas e veciños do Porriño segan a sufrir a inacción, falta de compromiso e ata de empatía ante os problemas que están a sufrir e, incluso, os perigos aos que están expostos e expostas.

A política é compromiso; non se pode coñecer, saber e desentenderse. Iso sexa dentro ou fóra dunha institución.

E o que nos ocorreu, o que me ocorreu, foi que o que comprobamos, vimos, escoitamos e intuímos, dende que entramos na vida institucional deste concello non nos permite desentendermos do compromiso de cambialo: Non podemos seguir así; non podemos deixar pasar outra lexislatura neste concello sen unha auténtica “revolución democrática”; non podemos deixar ás veciñas e veciños sen protección fronte ao perigo do lindano; non podemos deixar á veciñanza sen protección fronte a quen explota recursos de todas e todos como é o granito e o fagan sen que repercuta no ben do Porriño e sen control dos sucesivos gobernos municipais; non podemos seguir sen que poidamos estar orgullosas e orgullosos dunha vez deste pobo; non podemos eguir sen un goberno traballe e pense na veciñanza e non no ben particular ou partidista; non podemos seguir sen orzamentos ou planificación urbanística para as persoas; non podemos seguir sen que pechen empresas mentras outras traballan de cotío e de forma cando menos oscura para o concello; non podemos seguir sen que unha parroquia coma Torneiros deixe de estar esquecida e menosprezada

goberno tras goberno; non podemos seguir sen participación, transparencia e democracia real.

No Porriño o resentemento persoal e partidista foi un motor cada vez que un novo partido chegaba ao poder. Necesitamos partir dun “punto cero”: mirando cara adiante e co único fin do “ben común”, construíndo un Porriño orgulloso do seu carácter social, amable, solidario e alegre.

Temos que chegar a un acordo con outras forzas para partir dun mínimo de regras para o xogo político; temos que ser exemplo de diálogo, de debate político e de traballo aínda dende posturas ideolóxicas nas antípodas.

EU-SON conformamos un grupo plural, aberto, con presenza das dúas organizacións que son a nosa base, Esquerda Unida e Podemos, pero tamén xente independente, pero igual comprometida. A nosa candidatura reflictirá esa pluralidade, ao igual que reflictirá a necesaria presenza de mulleres comprometidas na loita feminista e que cren que é posible a igualdade se cambiamos a realidade na que vivimos: con medidas reais, con educación, investimentos e exemplaridade.

Queremos cambiar o Concello do Porriño e necesitamos moitas miradas e voces; o traballo é arduo, polo atraso democrático que levamos respecto a outros concellos, pero as ganas e a confianza son moitas e desta vez imos ser capaces.

Quero rematar este escrito como rematei o acto: co adianto dun nome da lista: Alfonso Del Moral, que vai de 17, pechando a lista nese posto que se chama de honra. Para nós é unha honra, por suposto, pero Alfonso pecha a lista porque sen el estaría incompleta e non tería o sentido que nós queremos darlle. Podería ir en calquera outro lugar, pero el non quería, argumentado a súa idade. Só dicir que se el non fose na lista eu tampouco iría; non quero pensar que vivo nunha sociedade que pode prescindir de persoas como Alfonso, menos aínda que poida facer unha lista sen a a súa presenza; polo que el significa e polo que el representa: os imprescindibles dos que falaba Brecht.

Alfonso é un vello e bello loitador que foi na única lista que o PCG presentou no Porriño.

El e a sua compañeira, Carmen, coñecéronse nunha manifestación contra a guerra de Vietnan en Alemaña, onde os dous estaban emigrados.

Dende entón son incansables loitadores que para o noso grupo significan un honor e unha sorte. Son a nosa forza moral e a nosa seguridade de que estamos no bo camiño.

Saúde e República neste mes de abril que espero que sexa de frores e revolución e non de tebras e involución.

[ 28] Abril 2019

opinión

ÁNGEL PÉREZ Profesor de Filosofía

A

exigua comunidade filosófica en español está estes días de loito polo pasamento do filósofo andaluz, radicado desde novo en Madrid, Javier Muguerza. Teñen en común a propiedade de seren practicamente descoñecidos fóra dos ambientes académicos.

A vocación da filosofía non é a do éxito público, máis ben ao contrario, ten certa manía por minar as ideas sobre as que se monta o éxito, en particular no ámbito da política.

Muguerza escribía moito, pero non publicaba tanto. Confesaba certa lentitude ante o papel en branco. Os seus escritos sobre ética son de lectura obrigatoria para os estudantes de filosofía.

Imaxino que nunha sociedade formada por unha cidadanía activa, intolerante coas as accións e as leis do seu goberno que non garanten o mesmo trato para todos, os seus libros estarían nos primeiros lugares da lista dos máis vendidos.

Atoparían neses libros, por exem-

Javier Muguerza plo, en Desde la Perplejidad, argumentos fortes para xustificar que a esixencia ética de ter, cada quen, igual autonomía, é independente de calquera condicionamento que afecte aos individuos ou á sociedade. Non importa que sexan homes ou mulleres, vellos ou novos, ricos ou pobres, sans ou enfermos, da aldea ou da cidade, que falen galego ou calquera outra lingua; dunha cultura europea, asiática ou subsahariana; que profesen unha relixión ou ningunha, que saiban moita filosofía ou que nunca cuestionen o establecido. Non importa nada diso. O que conta é a posibilidade de sermos, todos, axentes autónomos, de actuar sen tutelas.

Agora ben, certo, todos vivimos baixo condicións, empezando polas que nos impón o noso corpo, a nosa familia, a nosa lingua, a nosa clase social, a nosa nación, etc. Daquela, pregúntase todo o pensamento moral moderno, somos autónomos ou non?

Temos a posibilidade de actuar libremente ou, pola contra, por sermos seres naturais estamos sometidos ás leis da natureza e a conciencia de sermos axentes libres non é máis que ilusión e fantasía?

A ciencia teno claro. É fantasía.

Imaxinámonos libres por ignorancia.

Se coñecéramos as leis da natureza incluídas ás da natureza humana, como funciona o cerebro, por exemplo, deixaríamos de usar o vocabulario da tradición moral. Non diríamos que aquela é unha muller libre, ou que ese home é culpable do que lle pasa, senón que xulgaríamos o seu comportamento en termos de axustado ao seu fin ou non.

Libre sería quen soubese elixir os medios máis adecuados para alcanzar o seu fin. Culpable, en cambio, quen non elixe adecuadamente. Simple.

Pero, falso. Ningunha ciencia ten a posibilidade de definir o fin da vida humana. Porque a ciencia definiría necesariamente o mesmo fin para todos.

De feito, semella pretender que todos os humanos se comporten consonte ao que en cada momento define como “natureza humana”.

Agora ben, iso é mala ciencia.

A boa non traspasa os límites da validez empírica. Esa foi a gran achega do gran filósofo ilustrado Kant e que Muguerza fixo súa nun presente no que a ciencia escraviza máis do que libera.

Abril 2019 [ 53]

AS ENTREVISTAS DE VERÓNICA

RAQUEL PÉREZ, DA EXECUTIVA COMARCAL DA CIG VIGO E CANDIDATA DO BNG NAS ELECCIÓNS MUNICIPAIS

“O 8M MARCOU UN ANTES E UN DESPOIS NA LOITA FEMINISTA” Escribira Bertolt Brecth que as persoas que loitan toda a vida son as imprescindibles. Sen dúbida Raquel Pérez e dese tipo de persoas, ela forma parte da executiva comarcal da CIG de Vigo, acompaña a Xabier Pérez no posto nº 5, na candidatura do BNG ao concello de Vigo e é unha superlativa activista da Marcha Mundial das Mulleres, alén de ser unha persoa sensible e culta coa que foi un pracer conversar.

-Que valoración fas do resultado do pasado 8 deMarzo na comarca de Vigo?

Un balance tremendamente positivo. Ás veces traballase moito e non se ve o resultado pero esta vez foi tanxible e produciume unha satisfacción inmensa .O labor era complicado; ir polas empresas e explicar, concienciar ás traballadoras e aos seus compañeiros da importancia da folga. Tamén para os delegados homes foi difícil ter que pedirlle as compañeiras que parasen, ou explicarlle a importancia de facer folga mentres eles non poidan parar .

-O 8M é o día internacional da muller traballadora. Cres que a reivindicación de xénero e a reivindicación de clase traballadora son percibidas pola sociedade da mesma maneira?, ou se cadra a perspectiva de clase está un tanto esquecida?

Si, a perspectiva de clase está un tanto diluída. O capital e os poderes oligárquicos teñen a capacidade de disfrazar e manipular a linguaxe de tal maneira que lle rouban o contido .Poden chegar a admitir a reivindicación feminista pero só para as mulleres dun determinado status. O que non van admitir é que as obreiras deixen de producir barato .

-Fixeches folga ese día?

Si claro, desde logo que si.

-Eu si, pero bastantes mulleres do meu contexto máis próximo non a fixeron.

Que lle dirías ás mulleres que non comprenderon a necesidade da folga de mulleres do 8M? Ben, en todas as loitas hai persoas que se miran afectadas pero optan por deixar que outras sexan as que pelexemos.

Esa comodidade é igual ao individua-

lismo exacerbado, a sociedade tende a facer individuos e non colectivos unidos, antes eramos pobo e agora cidadáns iso nos vai facendo individuos e que non nos sintamos parte de ningún colectivo .

-Ao meu xuízo, as xeracións máis novas non están tan implicadas na práctica política ou sindical como as anteriores. Iso pode supor un problema serio para as organizacións políticas

e sindicais á hora de afrontar os necesarios relevos xeracionais. Como se pode atenuar esta situación e facer que un mozo ou unha moza sinta que deben ser eles mesmos os que participen na construción dunha realidade máis xusta? É un problema moi serio, concordo contigo Verónica. Xa dende pequenos sempre temos alguén que nos dirixe, non se lles deixa os nenos expresarse coma eles queren en liberdade como faciamos antes, non teñen a capacidade de aburrirse, están sempre con actividades extraescolares co tempo ocupado e o que se fomenta e a competencia entre nós co cal non se sinte ese vinculo de pertenza. Logo, cando comezan a vida laboral chegan os contratos temporais, a precariedade ..co que resulta moi difícil a organización colectiva dos segmentos máis novos da sociedade.

Non queda outra que a concienciación e a pedagoxía. Ao capitalismo interésalle dirixir a rebeldía e a ansia de xustiza inherentes á mocidade a causas que non cuestionen o estado das cousas. E os colectivos que consideramos a necesidade imprescindible da organización como a única forma posible de fa-

Restaurante O´Rianxo 25 años a su servicio TERRAZA DE VERANO INTERIOR Carretera N-120 Vilasobroso - Mondariz Telf.: 986 654 434 Móvil 681 377 509

REMEMBER TASPAS - CAFÉ PIZZAS - BOCATAS RÚA MIGUEL DÁVILA, 14 ARBO

PIZZERÍA

La Moderna Rúa Ramón Peinador Mondariz Balneario 622 62 64 54 986 07 76 73

[ 54] Abril 2019

as entrevistas de Verónica cer unha sociedade xusta, debemos exercer pedagoxía de maneira constante coas mozas e mozos.

-Cando rematará o sen sentido da existencia de dúas centrais sindicais nacionalistas CIG e CUT cun corpus teórico idéntico?. Cando vos sentaredes as persoas responsables de ambos sindicatos coa firme convicción de pechar feridas e proceder á necesaria unidade?

Desde logo que esa situación deberá mudar o antes posible. Non ten sentido ningún.

-Estades en pleno proceso de eleccións sindicais, cales son as expectativas da CIG, consolidar a súa posición como a primeira central sindical galega?

Desde a CIG agradecemos infinitamente as persoas das fábricas e centros de traballo que dan a cara polas nosas siglas, por un proxecto sindical de loita coherente e que é para mellorar a vida

de todos e todas. Este ano estamos mellorando incluso, o cal dáche moito pulo para seguir loitando.

-Como está a xuízo da CIG a situación xeral do traballo na comarca de Vigo?

Horrible. A xuízo da CIG e de calquera que teña honestidade intelectual. O emprego de calidade está mudando a pasos axigantados cara á precariedade, grazas ás políticas suicidas do PP que levan a pobreza ao conxunto das clases traballadoras .

-Cales son os actos previstos para o próximo primeiro de Maio?

Faremos a manifestación de costume, e un ano máis agradamos que sexa multitudinaria, para deixar claro unha e mil veces que coa CIG na rúa a loita continua.

-Falemos de política Raquel, ti es candidata do BNG nas eleccións municipais do 26 de maio, pero antes o 28 de abril temos un proceso electoral esta-

tal. Que expectativas realistas ten o BNG nas eleccións ao parlamento do estado?

Nas últimas eleccións autonómicas as enquisas dábanos moi pouca representación, finalmente acadamos 6 marabillosas deputadas e deputados. Estou convencida de que o BNG volverá ao congreso español, porque no caso contrario Galiza estaría desaparecida como o estivo esta lexislatura. Así o perciben segmentos cada vez maiores da sociedade galega, e así o amosaremos o 28 de abril -En verdade consideras, como defende o BNG, que estes catro anos nos que o Bloque non tivo representación en Madrid os intereses de Galicia non foron adecuadamente defendidos no congreso español?

Si considéroo, rotundamente si.

-O Bloque presenta a unha muller como cabeza de lista por Pontevedra.

Para as persoas que non a coñecemos, fálanos un pouco dela, como é Carme da Silva?

Tiven o gusto de compartir recentemente con ela, un encontro sindical, e podo dicir que Carme é unha muller brillante, e será unha magnífica deputada como o foron Olaia Fernández ou Rosana Pérez -E no que respecta ás municipais quero preguntarche por Vigo en particular e pola área de influencia de A Nova Peneira en xeral. Supoño que no caso de Vigo as aspiracións serán

recuperar a presenza no concello?

Si por suposto que si.

-No que se refire á nosa área de influencia as vosas expectativas son conservar as alcaldías de BUEU, MOAÑA, TOMIÑO, AS NEVES E PONTEAREAS? Teño a certeza de que as conservaremos todas. Félix e Sandra seguirán sendo alcalde de Bueu e alcaldesa de Tomiño con solvencia absoluta, e Leticia, Pepe e Xose melloraran as maiorías de Moaña, Ponteareas e as Neves. Cando o BNG ten a oportunidade de gobernar un concello soe acadar maiorías moi amplas, porque a veciñanza percibe que o que nos move é o ben común, só iso e nada máis ca iso.

-Considerades posible gañar algunha máis?

Si, ollo con Soutomaior, Mondariz Balneario e O Rosal. E non descartes Mondariz pobo nin A Guarda -Remato Raquel agradecéndoche a túa amabilidade e cunha pregunta que me atinxe persoalmente, pois eu son de Mos. Consideras que no meu pobo por fin poderemos rematar co nefasto goberno de Nidia Arévalo?

O goberno do teu pobo, Verónica, é desastroso. Ten ao concello de Mos sumido na ruína económica froito dunha xestión pésima, impórtalle un pemento a opinión da veciñanza, e si, agardo que desta volta poidades mandalos á oposición.

Moitas grazas

Abril 2019 [ 55]

ÓSCAR PEREIRO Óscar é un rapaz de Mos, que no ano 2006 gañou unha das competicións deportivas de máis prestixio do mundo, o tour de Francia. A Nova Peneira conversou con el Óscar, ti naciches en Mos, como lembras eses anos da túa infancia?

A miña infancia foi emocionante, a medias. A familia do meu pai é dunha parroquia de Porriño e pódese dicir que ata os 18 anos estiven entre os dous sitios, eu son un rapaz de aldea.

E cando decides coller unha bicicleta?

Ao meu pai gustáballe o fútbol, eu quería seguir os seus pasos no fútbol pero, o ciclismo colleu un boom con Perico Delgado gañando un Tour no ano 88, na miña casa seguíase moito o deporte e despois de aquelo decidín coller unha bicicleta, pero sen ningún tipo de perspectiva. Fun eu o que pouco a pouco pedinlle unha bici aos Reis Magos e así comecei, con todo o apoio da miña familia, por suposto. Ata os 13 anos xoguei ao fútbol e collía a bicicleta, logo tiven que elixir porque non tiña tempo para tanto, tamén tiña que estudar. Escollín a bici.

Aí e cando te metes de cheo co ciclismo?

Si, aí comecei a dedicarlle todo o tempo libre que tiña, pero non profesionalmente.

Cando chegas a profesional, como é? É un longo camiño, eu o comparo como unhas oposicións, moitos voluntarios para unha poucas prazas e é moi complicado chegar.

Hai que estar moi en forma, moito traballo, moitos anos,

non chega con estar un mes en forma, é un traballo constante de anos. É un dos deportes máis duros que pode haber?

Si, é moi complicado, un deporto moi duro que che da uns valores na vida brutais, pero un deporte moi chulo.Aquí en España era complicado estar nun equipo de primeiro nivel e marchei dous anos para Portugal, alí me fixeron unha boa oferta.

Entón comezaches en Portugal?

Como profesional si, marchei para alí con 23 anos. O equipo Portugués Phonak deume a oportunidade de poñerme ao nivel de equipos coma Once, kelme,… e que me miraran os mellores equipos de Europa.

No ano 2002 coa chegada de Álvaro Pino ao Tour, chameinos directamente para ofrecerme ao equipo e a partir de aí comeza para min unha historia incrible. Álvaro Pino era o favorito que tiñamos todos de pequenos.

Si. Eu cando digo que Perico Delgado foi o culpable de meterme no mundo da bici polo que conseguiu e pola súa forma de ser, pero anos antes Álvaro Pino fixera unha xesta para min incrible de gañar a Volta Ciclista a España, el foi o que me deu a ponte, ou a persoa que me deu a oportunidade de fichar

por un gran equipo e de competir nas grandes carreiras para demostrar que valía para isto.

Ganaches un Tour non?

Si, no 2006. Gañar un Tour é o colofón a unha carreira, unha vitoria diferente.

Pero este non foi o meu Tour favorito, aínda que o gañei, foi unha carreira moi louca na que o pasei moi mal, sufrín unhas sensacións antes de poñerme de líder moi malas, gocei máis de outros Tours que no que no gañei.

Ao lesionarse Alex Valverde a presión caeu sobre ti, non?

Si, pero nese aspecto eu nunca fun unha persoa que me afectara a presión, non tiña ningún problema por votarme o equipo ás costas. Un dos días claves da carreira non tiven un bo día e perdín 28 minutos, practicamente a carreira vaise ao traste, pero como teño un punto de loucura, en vez de virme

entrevista abaixo e afundirme, o primeiro que fixen ao chegar ao hotel foi pensar que ao día seguinte tiña que tentar facer algo diferente. Nos seguintes días metinme varias escapadas e deses 28 minutos de perda, recupereinos e gañei o Tour. A partir dese momento foi unha guerra de ti a ti cos mellores.

Despois do Tour de Francia, no ano 2010 retíraste?

Si, despois deste ano e con moita atención dos medios de comunicación co tema da dopaxe eu xa non desfrutaba da bicicleta, perdín a motivación e decidín retirarme do ciclismo.

Do ciclismo, pero non do deporte?

Non, despois do ciclismo competín en varios rallyes e despois, de rebote, no fútbol. Xoguei no Coruxo FC na Segunda División B durante dous anos.

Actualmente onde estas agora?

Traballo na radio e na televisión. Viaxo tódalas semanas a Madrid, estou con Pepe Domingo Castaño, Paco González e Manolo Lama na Cope, síntome un privilexiado por isto e estoulles moi agradecido de que me abriran as portas.

Comecei como comentarista de ciclismo e pouco a pouco funme metendo co fútbol comentando os partidos do R.C. Celta. Practicamente na mesma época coñecín a Pedrerol e me convidou ao programa de “El Chiringuito de Jugones” e desde entón levo 9 anos con Josep Pedrerol no programa televisivo.

Moitas grazas

[ 56] Abril 2019

o condado Os nacionalistas preguntarán no Pleno e sopesan enviar probas obtidas á Fiscalía

O BNG alerta dun “escándalo” polo uso privado dun camión municipal en Mondariz Balneario MONDARIZ

O portavoz e candidato do BNG á alcaldía de Mondariz Balneario, César Gil, denuncia “o uso indebido do camión que a Deputación Provincial entregou ao concello, no marco do desenvolvemento do Plan Revitaliza”.

Trátase, segundo indica Gil, “dun pequeno camión dotado de guindastre destinado a funcións de apoio á implantación do programa de compostaxe do lixo”.

Tal e como lle trasladaron veciños da localidade ao portavoz do BNG, “a camioneta é

utilizada por un empregado do concello para a realización de traballos de construción e reformas remunerados a particulares”. Os representantes do Bloque realizaron “un seguimento da queixa veciñal, podendo comprobar á súa veracidade”. “No último mes o traballador municipal utilizou en varias ocasións este e outros medios de traballo municipais, fóra da xornada habitual do seu traballo, en execución de obras en domicilios particulares”, indican dende o BNG.

O BNG obtivo “probas dos feitos” e asegura contar “con diversas testemuñas que así o acreditan”, polo que levará a Pleno a cuestión esixindo explicacións ao alcalde. Os nacionalistas indican que “José Antonio Lorenzo deberá responder ás preguntas coas que o BNG pretende coñecer se a actuación do traballador contou co permiso do rexedor ou se este actuou sen contar con ela.”

Dende o BNG sopesan pór en coñecemento da Fiscalía estes feitos, que segundo afirma Cesar

Gil, “non é a primeira vez que suceden, e sospeitamos que son perfectamente coñecidos polo alcalde”. Gil asegura que os feitos “proban a arbitrariedade e descontrol existente na xestión municipal, especialmente na organización de persoal e medio municipais”. O portavoz do BNG resaltou tamén “a inadmisible competencia desleal e o dano que así se lle provoca a empresas do ramo legalmente establecidas no propio concello de Mondariz Balneario, onde crean emprego e riqueza”.

“A SÚA AXENCIA NO CONDADO” E-MAIL: MARPI@MARPI.ES WWW.MARPI.ES

Urxencia dunha política de prevención AS NEVES.

O alcalde de As Neves, Xosé M. Rodríguez Méndez, mantivo, como membro dunha delegación galega, encabezada pola eurodeputada do BNG, Ana Miranda, un encontro con Andrew Bianco, Xefe de Gabinete do Comisario de Medio Ambiente, e Yvon Slingenberg, Directora de Coordinación Política da Dirección Xeral de Cambio Climático, así como con funcionarios das Dirección Xerais de Medio Ambiente, co obxectivo de abordar os problemas do modelo forestal galego, e “en concreto da eucaliptización e o seu impacto nos incendios”.

Rodríguez, primeiro alcalde de As Neves que é recibido oficialmente na Unión Europea, valorou positivamente o encontro na Comisión. “Trátase dun feito salientable, non porque te reciban senón porque hai unha escoita activa e hai gañas de que ocorran cousas arredor dun diagnóstico como o que plantexamos”, comentou.

Abril 2019 [ 57]

entrevista de Verónica Costas.

ANTONIO ARAUXO MANIFESTO MIÑOR

“SERÍA DIFICIL EXPLICAR UN PACTO CON QUEN NOS EXPULSOU DO GOBERNO SEN MOTIVOS E A TRAICIÓN” O ex Alcalde Antonio Arauxo volverá a encabezar o proxecto de Manifesto Miñor nas vindeiras eleccións municipais. A Nova Peneira conversou con el -Que queda Antonio daquela foto no cruceiro de Mañufe de Paco, Josué e ti mesmo?, podemos dicir como cantaba Rocío Jurado que “Se nos rompió el amor de tanto usarlo”?

Lamentablemente o amor ten pouco que ver coa política, e se porriba é cousa de tres.......O PSOE púxolle moitas dificultades ao goberno tripartito, ben pola incapacidade para o consenso e as inseguridades de Paco Ferreira, ben porque o PSOE aínda vive instalado na idea do bipartidismo. Canto antes entendan as claves nas que se vai mover a política no S. XXI, mellor para todxs. O tempo das maiorías absolutas acabouse, e agora toca gobernar atendendo a unha sociedade diversa no político, pero tamén no social, e iso produce corporacións municipais e parlamentos plurais na súa composición. É dicir, imponse a cultura do pacto e do consenso, e aí é onde a figura do alcalde é clave como elemento moderador.

Paco Ferreira actuou xusto ao contrario.

Pensou que un goberno municipal a tres era como mandar e ordenar a Policía Local.

Nunca admitiu de boa gana as nosas propostas, as nosas suxestións, e xa non digamos a crítica. Dende o comezo sempre nos viu como competidores, poñendo paus nas rodas e atrancos ao noso traballo, incluso, criticándoo publicamente. O final xa é coñecido: a nosa expulsión do goberno sen

explicacións previas e nas redes sociais.

Faltoulle mandar o motorista.

-Fainos unha valoración xeral destes 4 anos de mandato, primeiro tripartito, logo bipartito e finalmente só do PSOE? A valoración que fago, deixando fóra o episodio lamentable da expulsión, e malia a todos os atrancos e ás desautorizacións que sufrimos por parte do alcalde, é que o resultado do paso de Manifesto Miñor polo goberno municipal foi positivo. Logros que agora o alcalde pretende vender como seus en exclusiva, son froito do traballo conxunto do goberno, como a Pza. da Paradela ou as obras do primeiro Plan Concellos da Deputación. Nas nosas áreas destacaría a implantación da administración dixital (fomos pioneiros no Estado); a criación do voluntariado medio ambiental, a compostaxe urbana, o traballo discreto e intenso de Rocío Cambra a carón das persoas máis desfavorecidas en asunto sociais, o esforzo por poñer a Gondomar no Mapamundi do turismo, etc, etc.

-Nas vosas redes sociais referídevos aos vosos ex socios como “o falso socialismo oportunista”, por que?

Paco Ferreira ten de socialista o que eu teño de Bispo. Dende cando un socialista cobra quilometraxes por “asisitir” a reunións ás que non foi?......para min isto é meter a man na caixa. Por non falar do pacto co PP

para privatizar a recollida dos RSU......

-Supoño que lerías a entrevista que A Nova Peneira lle fixo ao alcalde o mes pasado.

Cóntanos a versión de Manifesto Miñor de por que se produciu a vosa saída do goberno?

Paco Ferreira pactou co PP a nosa expulsión do goberno a cambio do voto favorable no asunto da contratación da recollida de RSU...e seguramente hai máis cousas que xa iremos descubrindo. Para quen teña dúbidas non ten máis que mirar a foto da asemblea do PSOE que publicou en outubro a VOZ DE GALICIA, onde nas primeiras filas están coñecidos militantes do PP en activo, votando a ruptura dun goberno de esquerdas. O outro motivo da nosa expulsión foi a pretensión de Paco Ferreira de aproveitarse do noso traballo e vendelo coma propio.

-Ti fuches concelleiro de urbanismo, a imposibilidade de concretar o tan necesario

RÚA ROMANA BAIXA Nº 3

PXOM para Gondomar, é un fracaso colectivo, un fracaso persoal teu ou un pouco de todo?

Eu non o vería en termos de éxito-fracaso pois o meu traballo está aí, perfectamente documentado, para quen o queira revisar: borrador do PXOM, exposición pública do mesmo, explicación e debate polas parroquias e ao movemento veciñal, máis de 600 suxestións presentadas, etc. Outra cousa son os motivos que levaron ao alcalde a torpedear a tramitación do PXOM, explícome: Paco Ferreira pensou en clave electoral e considerou que se Arauxo sacaba adiante o plan xeral cubriríase de gloria e sería un opoñente moi perigoso nas eleccións municipais.

Unha vez máis Paco Ferreira pensou primeiro en si mesmo desprezando o interese xeral.

A día de hoxe, e dende setembro pasado que está resolta legalmente a posibilidade de facer a cesión do contrato para a redacción do PXOM de EPTISA á nova empresa, aínda non foron ao Notario a formalizar a escritura desa cesión, é dicir, estamos formalmente sen equipo redactor do PXOM. -Falemos de Manifesto Miñor. Só vos ides presentar en Gondomar ou desta volta tamén nalgún dos outros dous concellos da comarca?

Pois vouche dar unha primicia: Manifesto Miñor ten a candidatura de Gondomar feita, a de Baiona tamén e case rematada a de Nigrán. Todo indica que nos imos presentar en toda a Comarca, e ademais ímolo facer en coalición con En Marea. Candidaturas

[ 58] Abril 2019

entrevista renovadas, en persoas, en ideas en metodoloxías, etc....

Que opinión tes sobre a pasada gala do deporte?

Definiuna moi ben a Presidenta da Deputación, Carmela Silva, cando dixo que se parecía á entrega dos Oscars de Hollywood.

Eu quedo coa marabilla de deportistas que temos en Gondomar que habería que apoiar todo ano e non só nunha gala do deporte por moi hollywudiense que sexa. A cacicada de pórlle o nome ao Pavillón Municipal, sen acordo plenario e ás agachadas, é un insulto á Corporación Municipal e un feo que o deportista homenaxeado non merece.

Bernabé Costas, como persoa e como deportista, ten méritos abondo para dárlle o nome a unha vila olímpica completa. Non merecía esa cacicada de Paco Ferreira.

-E as liñas políticas básicas do que pensades facer se tedes a oportunidade de gobernar en Gondomar?

Nós cremos na auto organización da veciñanza. A democracia representativa sen participación cidadá queda coxa. Isto tampouco o entende o alcalde, que presume de falar con todo o mundo pero, en realidade só fala el e non escoita. Hai un regulamento de participación cidadá aprobado inicialmente

hai dous anos que Paco Ferreira meteu no caixón por que lle ten medo a veciñanza organizada.

-A corporación de Gondomar está bastante atomizada,5 forzas con representación para 17 postos .Considero verosímil a posibilidade de que a atomización actual poida ser igual ou maior. Se é necesario pactar para formar goberno, en que situación estará Manifesto Miñor?

Eu creo que non vai cambiar moito, e para nós iso non é un problema. Hai 4 anos entendemos perfectamente o mandato das urnas: falar, acordar e gobernar conxuntamente dende a esquerda e o galeguismo. Quen non o entendeu foi o PSOE e o alcalde.

Agora toca agardar ás eleccións do 26 de maio.

Ti como ves os veciños ante este panorama de política bélica que nos comentas ?

Xa o din as enquisas, a segunda preocupación dos cidadáns son os políticos.....Eu diría os espectáculos que dan certos políticos alimentando irresponsablemente populismos moi perigosos. Nós procuramos sempre resolver as diferenzas dentro do goberno municipal pero, Paco Ferreira sempre se negou a ter unha xuntanza de coordinación á semana. El é máis de “mando y ordeno”. Nós

só saímos á palestra cando o alcalde mente ou nos agrede verbalmente en público....como por exemplo chegada de VITRASA a Vincios, ou suposta dedicación exclusiva miña.

-Ti persoalmente serías capaz, se fose necesario, de sentarte con Paco para negociar un acordo de goberno?

Vou contestar á galega. A ti si te expulsaran do goberno desa maneira tan infame poderías negociar algo co “expulsador” ? Pois eu tampouco .... Obviamente falo da persoa, non do partido....

-Manifesto Miñor forma parte activamente de EN MAREA. Hai espazo Antonio na esquerda galega para 3 proxectos como EN MAREA, BNG, e UNIDAS PODEMOS? A ver, Unidas Podemos non é esquerda galega, e dígoo con todo o respecto. Nos outros dous casos penso que si. En Marea coma un espazo nacional galego, mestizo e aberto á sociedade galega do S.XXI, e no caso do BNG máis enrocado nos seus principios político-ideolóxicos.

-Non cres necesario darlle unha repensada a todo isto para organizar a esquerda galega de maneira máis racional e realista ?

Necesario e urxente. Eu militei case corenta anos no Bloque, sempre traballando, e chegou un momento que ves

como a organización vai por un camiño e a sociedade vai por outro sen posibilidades de encontro. Ou queremos gobernar o País, ou nos conformamos con ser o “Pepito Grilo” da política galega. Dito en resumo: se queremos cambiar as cousas ten que ser gobernando.

-Unha persoa do Val Miñor e de manifesto é a número 1 de En Marea ás eleccións ao parlamento do estado pola provincia de Pontevedra. Ves a Iris no congreso dos deputados?

Eu vexo a Iris como a parlamentaria máis nova do futuro Congreso dos Deputados, e sobre todo véxoa defendendo Galiza con forza e con frescura..

-Rematamos Antonio agradecéndoche a túa amabilidade e cunha última cuestión.

Se eu fose veciño de Gondomar por que tería que depositar a miña confianza no proxecto que ti vas encabezar?

Como case estamos en Semana Santa, voume poñer bíblico. Polos seus feitos, coñecerédelos.......Nós levamos toda vida a vida loitando por Gondomar e polos dereitos da veciñanza, e seguiremos.... Esa é nosa carta de presentación e a nosa garantía.

Grazas á nova Peneira por esta oportunidade.

- Salón de billar y dardos - cafetería - bocatería - tapería - bocatas y hamburguesas caseras XXL

A RAMALLOSA - NIGRÁN 986 387 156

Abril 2019 [ 59]

opinión XABIER RODRÍGUIEZ BNG Nigrán

L

embro a comida do colexio cando eu era pequeno. As lentellas tiñan aspecto de lentellas e sabían a lentellas. O arroz con polo tiña aspecto de polo con arroz e sabía a arroz con polo. Por suposto que non nos gustaba toda a comida. Iso é consubstancial co feito de ser neno. Habíaos que non soportaban a coliflor por ben cocida que estivese ou quen se laiaba cada vez que tocaba peixe. E iso provocaba que se desenvolvesen toda unha serie de técnicas para facer que parecese que se comera máis cantidade da que en realidade se inxerira.

Pero os alimentos que non nos sabían era porque non nos gustaban. Non pola súa aparencia, nin pola súa temperatura, nin pola súa textura. Iso é o que pasa agora en boa medida cos menús de moitos comedores escolares. Preparados ás 6 da mañá a ducias de quilómetros, non poden, por moito que se esforcen as empresas, manter o sabor e as propiedades dos co-

Por un prato de lentellas ciñados no propio lugar pouco antes de ser servidos.

Por iso hai que louvar iniciativas como a que puxo en marcha a comunidade educativa do CEIP Humberto Juanes de Nigrán.

Un colexio cunha pequena e inutilizada cociña que está empeñado en que se acondicione para que se volva a preparar alí a comida dos seus alumnos. Para conseguilo ten que vencer numerosos atrancos. Empezando por unha importante inversión para adaptar a cociña, cambiar a dinámica de anos da Xunta de desmantelamento das cociñas escolares, e economías de escala que din que os menús escolares son máis rendibles para as empresas a partir de mil unidades. Claro que nada é imposíbel se nos atopamos cunha ANPA unida e un Consello Escolar absolutamente determinado, coa directora do centro, Cristina Fernández, á cabeza.

Por iso dende a Consellería xa lle trasladaron a disposición a modificar os pregos

de condicións do inmediato concurso de comedores escolares para contemplar a posibilidade de que tamén se poida cociñar nos propios centros. Isto abriría as portas a que desde o Humberto Juanes se preparase non xa o xantar dos seus nenos, senón incluso os dos rapaces de outros colexios de Nigrán que tamén así o desexasen. Non creo moi necesario relatar aquí os beneficios dunha cociña de pro-

ximidade, non só polo que atinxe a unha alimentación saudable, senón tamén polo que supón o feito de fornecerse dos produtos no mercado local. Non é de estrañar, entón, que este proxecto acadase igualmente o consenso político, obtendo o apoio de todos os grupos municipais, que aprobaron reservar crédito suficiente para acometer a obra necesaria para adaptar a cociña do centro. Tan só dende fóra da corporación, membros de Manifesto Miñor amosaron os seus reparos á proposta.

Cousas da política.

"ENCARGA CON NÓS A TÚA COMIDA OU CEA ESTE NADAL"

[ 60] Abril 2019

BAR AS CERCAS NA ESTACIÒN DE AUTOBUSES DE GONDOMAR

Tomiño conmemora o Día Europeo da Información Xuvenil TOMIÑO.

Continuando cos actos de conmemoración da Semana Europea da Mocidade, o Concello de Tomiño, a través da súa Oficina Municipal de Información Xuvenil, vén de celebrar un encontro informal coa mocidade tomiñesa “Toma un café con Europa”, co fin de conversar e debater de forma distendida sobre temáticas coma a Unión Europea, retos de futuro, etc. O primeiro encontro tivo lugar onte (Día Europeo da Información Xuvenil) pola mañá no propio Concello e pola tarde no mercado, e terá unha nova sesión o vindeiro xoves, 25 de abril, na Escola Obradoiro de Goián, entre as 18.30 e as 21.30 horas.

Nos encontros celebrados onte a sensación xeral entre os mozos e mozas tomiñeses que asistiron á actividade, foi a de sentir Europa moi

lonxe deles, comentando a desinformación existente nos seus centros de estudio sobre programas europeos coma o Erasmus Plus ou acción de voluntariado e sobre as institucións europeas en xeral. A Oficina Municipal de Información Xuvenil aproveitou a ocasión para proporcionar información de interese sobre programas de mobilidade, voluntariado, etc.

Os mozos e mozas participantes recoñeceron ter a sensación de pertenza a un espazo europeo común, no que poden viaxar sen pasaporte, coa mesma moeda e un servicio de itineranza de datos, o que conciben coma unha clara vantaxe. “Percibimos menos barreiras, aínda que haxa diferentes culturas e idiomas, sabemos que podemos viaxar ou facer estudos noutros países de Europa, e iso é algo positivo”, comentaba Sofía Areal, de 2º de Bachalarato.

OS CASQUEIROS

NA PRAZA DO SEIXO - Tomiño

Abril 2019 [ 61]

reportaxe

PRINCIPAIS FESTAS DO CONCELLO DE A GUARDA O concello de A Guarda forma parte da Comarca do Baixo Miño.

Esta é unha fermosa vila cunha profunda relación coas augas do Pai Miño e coa inmensidade do atlántico, fai fronteira natural con Portugal polo río e está rodeada polo Atlántico polo oeste. O espírito dos seus veciños está intimamente relacionado co mar e a montaña, pois de todos e ben coñecido o seu Monte Santa Tecla desde onde se pode gozar dunha vistas inmellorables como a desembocadura do río Miño no Océano Atlántico ou os montes de Portugal e Galicia.

Hoxe imos falar das súas festas máis coñecidas: A Festa da Lagosta, A Festa do Peixe Espada e as Festas do monte.

A FESTA DA LAGOSTA E DA COCIÑA MARIÑEIRA: A súa celebración é sempre o primeiro fin de semana de xullo, este ano cadra no 5, 6 e 7.

Está organizada polo concello no porto da vila e foi declarada Festa de Galicia de Interese Turístico.

No porto e baixo unha carpa pódese degustar a lagosta e outros pratos mariñeiros. A calidade recoñecida da gastronomía guardesa traduciuse en 1991 coa primeira Festa da Lagosta. Desde esta

VENDA DE TELEFONÍA E SERVIZO TÉCNICO IPHONE USADOS DESDE 120€

primeira edición a gran afluencia de visitantes asegurou o éxito da festa.

Co paso dos anos a festa foi crecendo en días de celebración e a variedade de produtos do mar e doces que permitiron aumentar a oferta gastronómica e así chegar a todos os gustos. Deste xeito conseguiuse revalorizar a festa.

No porto instálase unha carpa de

1.000 m² con mesas e cadeiras para que os asistentes poidan degustar comodamente da lagosta e demais pratos. Cada ano a oferta de animación e entretemento para adultos e pequenos multiplícase cun amplo e variado programa con actuacións de música, eventos deportivos e culturais, animación infantil, etc.

Fonte: turismo@aguarda.es.

[ 62] Abril 2019

reportaxe

A FESTA DO PEIXE ESPADA: Celébrase o último fin de semana de xullo, este ano cadra no 26, 27 e 28.

Organízaa ORPAGU no porto da vila mariñeira Unha parte importante da economía da Guarda é a pesca e no caso da frota espadeira representa o 40% a nivel nacional. Esta festa recuperouse tras uns anos sen celebrarse para dar a coñecer este peixe e tamén dar maior visibilidade á pesca e ao peixe espada.

Durante a fin de semana poderase degustar o peixe espada á prancha e noutras elaboracións. Ademais organízanse

xornadas técnicas, eventos culturais e música para o goce de todos. Tamén haberá actividades para nenos.

No porto e baixo unha carpa pódese degustar o peixe espada en variadas receitas.

Fonte: turismo@aguarda.es.

AS FESTAS DO MONTE: Este ano a súa celebración é do 5 ao 12 de agosto e está organizada pola Asociación Veciñal Cultural e Deportiva O Cancelón.

Destaca pola variada programación con tres eventos centrais: sábado co

AVDA. DOCTOR RAMOS PEREIRA, 121 VILA PRAIA DE ANCORA - CAMINHA - POTUGAL RESERVAS: +351 258 115 688 INFO@ATALAIAGALICIANSEAFOOD.COM ATALAIAGALICIANSEAFOOD.COM @ATALAIAGALICIANSEAFOOD.COM @ATALAIAGALICIANSEAFOOD

desfile folclórico; domingo coa romaría no monte de Santa Trega e martes despedida coa tirada de lumes e está declarada Festa de Galicia de Interese Turístico.

Estas festas xa centenarias son as máis destacadas da comarca. Durante a semana diferentes actos culturais e deportivos atraen por centos de visitantes e as noites están reservadas ao entretemento con citas musicais e as verbenas.

Un dos principais eventos é o Desfile folclórico do sábado ao que asisten miles de persoas para contemplar os traxes rexionais e os grupos de gaitas e folclóricos invitados que enchen de

TAPERÍA GAVIOTA PASEO, 42 -A GUARDA

música as rúas no seu percorrido. Tamén destacan a vintena de bandas mariñeiras que co seu toque de tambores e caixas fan único este desfile. Estas bandas mariñeiras, familias e os visitantes ascenden ao Monte Santa Trega a mañá do domingo para celebrar a cita máis importante, a romaría centenaria. As bandas distribúense pola cima do monte nunha ambiente moi animado cos seus tambores e caixas como protagonistas.

O seu son pódese escoitar en todo o municipio sen descanso durante toda a romaría.

Fonte: turismo@aguarda.es

[ 64] Abril 2019

baixo miño

Tomiño conta con 500 puntos de luz que aforran un 70% TOMIÑO.

O Concello de Tomiño continúa executando o proxecto de eficiencia e aforro enerxético asumido ao principio da lexislatura, co fin de aforrar un 70 por cento do consumo eléctrico habitual e respectar ademais o medio ambiente.

Dito proxecto, implicou o cambio e reposición de equipamentos (cadros eléctricos, postes, cables, etc.) e lámpadas de luz led, en numerosos barrios de diferentes parroquias (Pousadela, Rotea Vella, Cristelos, entrada á estrada de Tebra, Barro, todo Pinzás e Vilachán do Monte, etc.), cun investimento nos últimos catro anos de máis de 100.000 euros na substitución de 500 puntos de luz led e na reposición de equipamentos varios.

Manuel Álvarez, responsable da área municipal de Seguridade Cidadá e Iluminación Pública, informa que a intención do equipo de goberno é a de continuar repoñendo toda a infraestrutura eléctrica do concello para unha maior eficiencia e aforro enerxéticos, máis limpos co medio ambiente e cun custe moito menor para as arcas municipais.

"OS NOSOS MELLORES DESEXOS PARA TODOS OS NOSOS CLIENTES E AMIGOS"

Reestruturación e mellora dos espazos públicos de Goián TOMIÑO.

O Concello de Tomiño presentou o proxecto de reestruturación e mellora dos espazos públicos de Goián, un dos dous núcleos urbanos que artellan a vila tomiñesa e que ata o de agora carecía dunha planificación urbanística sostible acorde coas necesidades da veciñanza, ameazando o futuro do seu patrimonio arquitectónico.

CASA TELLEIRO, EN TOMIÑO, A CARÓN DO SANTUARIO DE SAN CAMPIO DE FIGUEIRÓ

986 621 998

Abril 2019 [ 65]

A CIG volve gañar con maioría absoluta as Tomiño recibe tres novas subvencións do IDAE por importe eleccións sindicais na Guarda A GUARDA.

A CIG volveu gañar con maioría absoluta as eleccións sindicais que se veñen de celebrar no Concello da Guarda ao lograr 3 dos 5 representantes no comité de empresa e o único que se escollía entre o persoal funcionario.

No proceso electoral celebrado entre o persoal laboral a central sumou un total de 44 votos: 31 no colexio de especialistas (2 delegados/as) e 13 no de técnicos/as e administrativos/as (1 delegado/a).

O comité de empresa complétano 1 representante de CCOO -grazas aos 8 votos obtidos no colexio de técnicos/as e administrativos/as- e outro da CSIF, que tamén logrou 8 apoios, neste caso entre os especialistas.

A representación sindical dos traballadores/as do Concello complétase co delegado/a que se escollía entre o persoal funcionario, que tamén foi para a CIG ao recoller 10 votos, fronte aos 9 da UGT.

Dende a Unión Local da CIG do Baixo Miño agradecen o apoio e a confianza amosada polos/as empregados/as do Concello na candidatura da central e reiteran o seu compromiso coa defensa das condicións laborais de todo o cadro de persoal.

Lembran que nestes momentos se está a negociar a Relación de Postos de Traballo (RTP), e que unha vez remate comezarán as conversas para renovar o convenio colectivo.

O taller de cerámica máis antigo de Tomiño abre tenda no centro urbano TOMIÑO.

José Manuel Álvarez Comesaña leva 30 años ao fronte de Androx, o taller de cerámica máis lonxevo de Tomiño, situado en Vilachán e coñecido por locais e visitantes, por mor dos cursos de verán que veñen impartindo dende hai varias décadas.

Pero a noticia non é o taller esta vez, nin o museo situado

a carón, senón a tenda de artesanía “Feito en Tomiño”, que veñen de abrir en pleno centro de Tomiño, co fin de dar a coñecer as diferentes coleccións de cerámica que elaboran e vendelas a prezos moi razoables.

A nova aventura empresarial empréndea Álvarez Comesaña xunto a outros ceramistas da casa, Mª Teresa e

Beatriz Iglesias e Marina Martínez, titulada en Belas Artes.

“Dábanos pena que a xente non soubera que estamos en Tomiño dende hai 30 anos”, comenta a primeira, ceramista principal do taller na actualidade. E é que son máis coñecidos en Vigo e Galicia en xeral, e tamén en varios puntos de España e do estranxeiro, coma Budapest, onde soen

BAR PUENTE CIGUÑEIRAS 26 - TUI - GUILLAREI

de 827.000 euros para proxectos de eficiencia enerxética

TOMIÑO.

O Concello de Tomiño vén de recibir tres novas subvencións do IDAE (Instituto para a Diversificación e Aforro de Enerxía (Ministerio de Transición Ecológica de España), por importe de 827.067,77 euros, para acometer importantes proxectos de eficiencia e aforro enerxético.

O pleno de Tomiño aprobou en sesión extraordinaria este luns un expediente de modificación de crédito de 502.993,19 euros que lle permitirá achegar ao Concello a parte que lle corresponde na financiación de tales proxectos, para os que o Concello achegará uns 470.000 euros de fondos propios.

Estes proxectos son os de mellora da eficiencia enerxética do Concello de Tomiño, rehabilitación enerxética da Escola Obradoiro de Goián e a reconfiguración de espazos públicos e usos no núcleo urbano de Goián. Tres grandes proxectos que veñen a sumarse

á inminente rehabilitación do edificio de Benestar Social, e que marcarán un antes e un despois en materia de eficiencia e aforro enerxético de equipamentos municipais.

O primeiro en licitarse, nestes días, será a rehabilitación enerxética do edificio de Benestar Social, cun orzamento total superior aos 237.000 euros, cunha achega municipal de máis de 60.000.

Trátase dun proxecto de mellora da calidade e sostibilidade do edificio do antigo centro de saúde (hoxe adicado á atención ao público das áreas de Benestar Social, Cultura, Turismo, Mocidade, Deporte, Protección Civil e Policía Local), que comprende a instalación dun sistema de illamento térmico en paredes exteriores; cambio de tellado e carpintería exterior, así coma a instalación dun sistema novo de iluminación led, recuperador de calor e colocación de arborado que protexa da chuvia a fachada oeste.

[ 66] Abril 2019

AS REPORTAXES DE G. FIGUEIREDO (XVII)

“5 ASASINATOS EN OURENSE, 5 VIDAS SEGADAS POLO TERROR FASCISTA” da xeografía e contou coa colaboración do Concello de Amoeiro, localidade de orixe das vítimas.

Mágoa que estas escavacións non deron o seu froito. A ARMH sospeita que os corpos poden estar debaixo dos panteóns, o que complicaría moito a súa recuperación, mais sinalan que continuarán coa investigación, buscando información no Arquivo Militar de Ferrol e no xulgado de Ribadavia.

SALUD TORRES DÍAZ: Era natural de Ourense e ama de casa. Era delegada da Unión Xeral de Traballadores, UXT, e tiña tan só 25 anos cando foi sacada da Prisión de Mulleres de Bande xunto a María do Val Lozano e conducidas a unha paraxe coñecida como Lomba de Lamas, Termo Municipal de Xinzo de Limia, onde foron asasinadas.

Tras os seus asasinatos, os veciños decidiron trasladar os seus corpos nun carro ao cemiterio que rodeaba a igrexa parroquial de Santa María de Mosteiro, Mosteiro de Ribeira, onde foi escavado un foso ao que foron arroxadas. Redactáronse, ademais, dúas actas de defunción nos rexistros, aínda que ambas non recollen os seus nomes, senón que aparecen inscritas como “unha muller descoñecida”, cos números 1 e 2.

A ARMH ten programadas outras dúas intervencións de fosas do franquismo para este ano en Ourense das cales xa está a tramitar os permisos necesarios.

Unha delas será en Mosteiro de Ribeira, Xinzo de Limia. Nesta fosa poden poderíanse atopar os restos de Saúde Torres e María do Val.

MARÍA DO VAL LOZANO: Naceu o 12 de novembro de 1886 en Canedo, Ourense, filla de Joaquín e Manuela. De profesión ama de casa e propietaria, casou en 1905 con Manuel Gómez Ucha, co que tivo 8 fillos: Laureano Ernesto, María Rosa, Mercedes, Ricardo, Branca, Ester Pilar, Manuel e Luís. Era colaboradora de obras benéficas e relixiosas, alén de simpatizar e estar afiliada ao Partido Comunista. Enviuvou en 1937, o mesmo ano en que foi detida e trasladada ao cárcere de Celanova, e desta á de Bande, de onde foi sacada e asasinada o 29 de outubro de 1937, cando tiña 51 anos. O seu fillo, o poeta Manuel Gómez del Valle, tamén fora detido nos primeiros días tralo Golpe de Estado e fusilado o 11 de agosto no Campo de San Francisco, en Ourense. Outro dos seus fillos foi obrigado a loitar na guerra no bando franquista, sendo asasinado por un soldado nacional en 1939, acusado de comunista.

Desde logo que os asasinos franquistas non tiveron miramentos á hora de deixar sen ningún proxenitor a 7 dos 8 fillos que tivo o matrimonio.

BENIGNO FRAGA PITA, ALCUMADO “ O ALEJANDRO”: O Alejandro, naceu en 1892 en Somozas-Ferrol e traballou como mestre armeiro nos arsenais ferroláns. Nos primeiros días do levantamento franquista foi detido, pasando algún tempo no cárcere. Depurado, foi expulsado do seu traballo no Arsenal véndose na necesidade de traballar como mosaísta en na cidade. Membro do Comité provincial coruñés do Partido Comunista de España en 1946, exercendo de secretario de Organización en Ferrol, veríase forzado a fuxir ao monte ao ser descuberto pola policía a súa pertenza ao PCE. Ao incorporarse á guerrilla de Alto sería enviado a Ourense en agosto de 1946, como delegado do PCE para crear a II Agrupación Guerrilleira de Galicia e reorganizar a loita contra o Réxime franquista. Fraga Pita permanecería en Ourense desempeñando o cargo de comisario político da recentemente creada II Agrupación. Nunha ficha policial datada 30 de xaneiro de 1947 aparece Fraga Pita como «elemento destacado no Partido comunista clandestino desta Rexión», segundo información facilitada por Alejandro Gama Casalderrey, que lle acusa de ser o Secretario de Organi-

Hoxe imos falar de cinco veciños de Ourense, 5 persoas asasinadas polo réxime franquista no eido dunha guerra civil arrepiante. Cinco persoas humildes, traballadoras, loitadoras e boas persoas, algunhas con familia, un deles foi o último alcalde republicano de Amoeiro. Cástor Sánchez Martínez, Antonio Pérez Gutiérrez “ Pinante”, María del Valle Lozano, Salud Torres Díaz e Benigno Fraga Pita “O Alejandro”. Para que os vosos nomes sigan nas nosas memorias.

CÁSTOR SÁNCHEZ MARTÍNEZ: Nacido o día 8 de xaneiro de 1894 e casado con Rudesinda Chao González, no momento da súa desaparición tiña 7 fillos.

De profesión canteiro, foi representante dos traballadores nas obras do ferrocarril da zona do oeste de Ourense.

Loitador pola abolición dos foros, foi presidente das sociedades agrarias en Parada de Amoeiro. En 1919 marchou a Francia para evitar as represalias pola súa loita como agrarista, retornando en 1921. Fundou en Parada de Amoeiro a UXT e a Agrupación Socialista de Amoeiro, da que foi o seu primeiro secretario. Coa chegada da Segunda República foi elixido alcalde de Amoeiro o 5 de xuño de 1931. O 11 de outubro de 1934 foi cesado e deportado. Regresou a Amoeiro en xaneiro de 1935.

O 20 de febreiro de 1936 asumiu novamente a alcaldía de Amoeiro. Foi colaborador das revistas: A Gadoupa, A República e A Loita, utilizando o pseudónimo “José do Arroio”.

Co golpe de estado do 18 de xullo de 1936 foi detido o 25 de agosto e asasinado na estrada de Carballino a Ribadavia, no cruzamento ou empalme da que conduce de Beade a Beariz.

Pouco antes os falanxistas asasinaron a Antonio Pérez Gutiérrez " Pinante”, na estrada de Amoeiro a Parada. Ambos foron enterrados nunha fosa común extramuros do cemiterio de Beade e que posteriormente, coa súa ampliación, quedaría dentro do mesmo.

ANTONIO PÉREZ GUTIÉRREZ ALCUMADO “ PINANTE” Sobre este carpinteiro afiliado ao partido socialista hai escasos datos, unicamente o que nos achega a anotación marxinal na acta de defunción atopada no Rexistro civil de Beade con data do 26 de agosto de 1936 a nome de “un descoñecido”.

Na data do seu asasinato tiña 32 anos, “nacido en Palmés, Canedo, e veciño de Fonte Fría de Amoeiro, casado con Manuela Fernández Martínez, tiña dous fillos na data do seu asasinato”.

Os últimos días das dúas vítimas

transcorreron zafándose dos falanxistas da zona, Castor Sánchez refuxiouse nunha casa-taberna propiedade doutro concelleiro na a zona de Rouzós. Posteriormente escondeuse na casa do seu sogro en Souto, a súa intención era fuxir a Portugal, non o conseguiu xa que o 25 de agosto foi asasinado xunto ao seu veciño Antonio Pérez na estrada de Carballino a Ribadavía, no cruzamento da que conduce de Beade a Beariz. No momento da aparición dos corpos tiroteados o Xulgado de Ribadavia xerou unhas dilixencias co remate de identificar ás dúas vítimas, este expediente daría moitas pistas da localización exacta da fosa común, pero non foi localizado no Arquivo Histórico Provincial, a ARMH dá por feito que foi cosido a un dos centos de atados da provincia de Ourense depositadas no Arquivo Miliar de Ferrol. Posterior ás dilixencias abertas, os corpos foron enterrados nunha zona anexa ao cemiterio, a ampliación posterior incluíuna no cemiterio.

Despois de varios anos de indagacións e recompilación de documentación e grazas á colaboración dos veciños, a ARMH puido coñecer o lugar onde podía estar enterrado o último alcalde republicano de Amoeiro e “pinante” o outro veciño da súa localidade, ambos os asasinados por un grupo de falanxistas o 25 de agosto de 1936 e enterrados nunha fosa común extramuros entón do cemiterio de Beade.

A ARMH levou a cabo sondaxes arqueolóxicas no cemiterio de beade en busca dos restos destes dous represaliados do franquismo.

A exhumación foi dirixida polo arqueólogo Serxio Castro e o equipo estivo integrado por voluntarios e voluntarias chegados de diferentes puntos

Abril 2019 [ 67]

reportaxe / baixo miiño zación do PCE en Ferrol. Así mesmo, por confesión de Jesús Calvo García á policía coruñesa no 17 de marzo de 1947, afírmase que pertencía á organización do PCE en Ferrol, acusándolle de actividades políticas de tipo comunista. O 28 de abril de 1949, figura noutra ficha policial coruñesa a do 30 de abril, caeu baixo as balas das forzas da Garda Civil o comisario político da II Agrupación Benigno Fraga Pita, cando se atopaba na súa base de Edreira, na Serra de San Mamede.

Esta sería a outra intervención, prevista para agosto, en Celeiros, Chandrexa de Queixa, e preténdese exhumar os restos do guerrilleiro antifranquista, Benigno Fraga Pita “O Alejandro” abatido pola Garda Civil o 28 de abril de 1949, posteriormente inhumado, segundo a dilixencia de enterramento que consta no procedemento militar 146/49 do fondo de Ourense e depositado no Arquivo Militar de Ferrol no Cemiterio de Celeiros.

A ARMH interveu en máis de 30 fosas comúns en Galicia desde o ano 2003 e devolveu os restos de 57 vítimas da ditadura franquista aos seus familiares.

A última intervención levada pola Asociación, que se fundou no ano 2000 despois da exhumación de 13 homes Priaranza del Bierzo, foi en Paramos, preto de Santiago de Compostela en 2016.

Rematada a primeira escavación o 5 de abril sen éxito, agradecemos a Asociación para la Recuperación de la Memoria Histórica, ARMH, a información para poder facer esta reportaxe. A Nova Peneira está moi honrada polo coñecemento que ten a ARMH do noso xornal. Parabéns e moito ánimo para seguir buscando a tantas persoas asasinadas pola barbarie franquista sen ter outro delito que ser de esquerdas e defender os dereitos dos traballadores.

Tomiño, referente galego no apoio ás traídas de auga e á autoxestión TOMIÑO.

O Concello de Tomiño celebrou na mañá do pasado sábado unha reunión coas máis de 30 traídas de augas do municipio, co fin de avaliar a liña de subvencións que o goberno local venlles concedendo. Estas axudas están a punto de saír por importe de 50.000 euros do Orzamento Municipal, que xa entrou en vigor, e que supón un importante respaldo económico para as distintas obras que necesitan facer as traídas do concello, de forma de optimizar o seu servizo.

Segundo a concelleira responsable de Medio Ambiente, María Xosé Vázquez, o estado das traídas de auga en Tomiño é moi bo e a calidade

sanitaria das augas está reflectida no SINAC, no que se deben introducir os datos para poder comprobar as analíticas de augas que realizan as traídas; dese xeito todos os usuarios do concello poden comprobar a calidade da súa auga de consumo.

No transcurso da xuntanza desta mañá, falouse ademais da utilidade do Protocolo Sanitario, un manual de instrucións para as traídas, que foi financiado polo Concello de Tomiño, coa finalidade de que as directivas que entran poidan encontrar documentado o traballo realizado, e coñecer do mesmo xeito as tarefas pendentes. Na reunión, o Concello comprometeuse a dar unha formación especial ás traídas sobre o SINAC e

sobre como sacarlle o máximo partido ao protocolo sanitario.

“O concello de Tomiño está a apostar pola autoxestión da auga a través das traídas de augas, unha figura a potenciar neste Concello, e que serviu de exemplo para que a FEGAMP convidáranos a participar nun coloquio con todos os concellos galegos, para explicar a experiencia e o exemplo de Tomiño, a mediados do ano pasado”, explicou Vázquez.

No devandito coloquio, celebrado no mes de xuño de 2018, a concelleira, acompañada pola alcaldesa, Sandra González, explicou o chamado “Plan Plurianual do Concello de Tomiño para apoiar ás comunidades de augas”.

"ESPECIALIDADE EN PULPO, PEIXES E CARNES"

[ 68] Abril 2019

reportaxe / baixo miño

LETRAS GALEGAS 2019: ANTÓN FRAGUAS O historiador, xeógrafo, escritor, investigador, docente, galeguista e pupilo de Castelao e Antonio Losada, Antón Fraguas Fraguas foi a personalidade literaria elixida pola Real Academia Galega (RAG) para protagonizar o Día das Letras Galegas deste ano 2019.

A

ntonio Fraguas Fraguas naceu en Loureiro, Cotobade, un 28 de decembro de 1905 e rematou a andaina da súa longa vida un 5 de novembro de 1999 en Santiago de Compostela cando contaba con 93 anos.

Estudou o bacharelato en Pontevedra, onde foi alumno de Castelao e Antonio Losada Diéguez, e a carreira de Filosofía e Letras en Santiago de Compostela, onde se licenciou en 1928.

Cando era un mozo de tan só 18 anos foi un dos fundadores da Sociedade da Lingua, en Pontevedra, co obxectivo de promover a defensa do galego e publicar un dicionario, que nunca saíu á luz.

Cando marchou cara Santiago ingresou nas Irmandades da Fala e publicou na revista “Nós” e no xornal galeguista “Nosa Terra”, tamén deixou biografías de personaxes ilustres como Manuel Murguía e Castelao, alén da que foi a súa tese de doutoramento sobre o Colexio de Fonseca da Universidade de Santiago de Compostela.

No ano 1928 foi admitido como membro do Seminario de Estudos Galegos nas seccións de Xeografía e de Etnografía e Folclore. Dentro do Seminario iniciou o estudo da xeografía histórica de Galicia, dedicándose especialmente ás Rías Baixas e ás terras de Cotobade. Como etnógrafo, comezou co estudo dos costumes ao redor do entroido.

Foi profesor auxiliar de Xeografía e Historia na USC e en 1933 conseguiu a cátedra no instituto da Estrada, que lle foi arrebatada trala sublevación militar de 1936, sufriu represión por ser galeguista, motivo polo que foi expulsado do seu posto de traballo. Foi detido e obrigado a borrar con sosa cáustica as pintadas a favor do Estatuto de Autonomía. Por este motivo tivo que dedicarse á educación privada na academia de Menéndez Pelayo, aberta en 1938 na capital galega. A partir de 1942, unha vez revisado o seu expediente de depuración, compatibilizou a dirección desta escola coa docencia na Facultade de Xeografía e Letras da USC, ata que en 1950 volveu gañar a cátedra de instituto da que fora suspendido.

Foi docente no Instituto Masculino de Lugo e no Feminino Rosalía de Castro de Santiago, onde exerceu ata a súa xubilación forzosa en 1975. Compaxinou o ensino coa investigación, en contacto con órganos como o Instituto Pai Sarmiento e a RAG, na que ingresou en 1956 no sitio que deixou Cas-

telao, foi presentado por Salustiano Portela Pazos, Ramón Otero Pedrayo e Luís Igrexas Igrexas, e o seu discurso de ingreso, Roseiras e paxariños nas cantigas dun serán, foi contestado por Otero Pedrayo.

En 1963 foi nomeado director do Museo Municipal de Santiago, instalado no convento de Santo Domingo de Bonaval, que en 1975 pasou a ser denominado Museo do Pobo Galego. Xaquín Lorenzo era o presidente da Fundación e, tras a morte deste en 1989, Fraguas ocupou os cargos de director e presidente. En 1994 doou ao Museo a súa biblioteca particular, composta por 20.000 volumes.

Outros cargos que desempeñou Fraguas ao longo da súa vida foron, entre outros, a coordinación da sección de Antropoloxía do Consello da Cultura Galega en 1983, membro numerario da Real Academia Galega das Ciencias, correspondente da Real Academia da Historia,6 a Associação dous Arqueólogos Portugueses ou a Sociedade Portuguesa de Etnoloxía e Arqueoloxía.

Recibiu, entre outros galardóns, o Pedrón de Ouro, a Medalla Castelao, o Premio Trasalba e o Premio das Letras e das Artes da Xunta de Galicia. Escribiu sobre xeografía e arqueoloxía, pero no campo no que máis destacou foi na cultura espiritual campesiña.

As festas e romarías populares, as cantigas, as crenzas e os costumes aparecen nolos seus ensaios. Tal e como afirmou o profesor de Historia Eiras Roel, “non son amenos relatos, senón unha manifestación temperá e adiantada para Galicia do que hoxe se chama historia das mentalidades”.

En 1989 foi nomeado fillo adoptivo de Santiago de Compostela e trala súa morte, creouse a Fundación Antonio Fraguas no Museo do Pobo Galego, co obxectivo de “proxectar, conservar e dinamizar o patrimonio que Fraguas e toda a xeración por el representada crearon e rescataron para a conservación futura da memoria de Galicia”.

Así mesmo, a Deputación Provincial da Coruña convocou na súa memoria o Certame de Artesanía Antonio Fraguas Fraguas.

A Xunta de Galicia, a Real Academia Galega, o Museo do Pobo Galego, o Consello da Cultura Galega e a Fundación Antonio Fraguas Fraguas elaboraron unha programación de actos en diferentes campos desde o expositivo ao deportivo pasando

polo empresarial ou o musical que axuden a coñecer a figura do que foi integrante das Irmandades dá Fala.

A programación das Letras Galegas de 2019 promoverá "o orgullo de Galicia" a través da figura deste célebre galego, Antón Fraguas.

Entre outras actividades, está previsto que leven a cabo xornadas de portas abertas, rutas e funcións teatrais, alén dunha VI Carreira Camiño dás Letras, obradoiros, certames e sesións de narración.

Como exposición está prevista unha mostra central conmemorativa itinerante “Antonio Fraguas, Memoria dun soño”. A exposición iniciará o seu percorrido na Biblioteca Ánxel Casal de Santiago de Compostela e comezará un percorrido que, entre outros puntos de Galicia, levaralle a Cerdedo e Pontevedra.

Tamén están previstas outras 16 exposicións bibliográficas, artísticas, antropolóxicas e etnográficas nas principais capitais de Galicia.

A colectividade galega na emigración pechará un amplo conxunto de actividades que se celebrará ao longo de todo o ano con conferencias, feiras, exposicións, proxeccións audiovisuais, recitais e concertos.

Este historiador, profesor, escritor, dedicado ao estudo da cultura e do territorio galego, á antropoloxía, contribuidor de defender o idioma propio como lingua de expresión para calquera coñecemento ben se merece que se lle dedique este ano o Día das Letras galegas .

Tomiño concede subvencións a asociacións sen fins de lucro por valor de 100.000 euros TOMIÑO.

O Concello de Tomiño concederá un ano máis subvencións a asociacións e entidades sen fins de lucro, que realicen actividades no ámbito cultural, deportivo e social da vila. A convocatoria, publicada onte no Boletín Oficial da Provincia de Pontevedra, ten coma finalidade apoiar ás entidades que desenvolven actividades para promover a cultura, o deporte ou o benestar social da cidadanía do concello.

No caso das asociacións culturais, veciñais e xuvenís, as subvencións poderán ser solicitadas para financiar actividades ou proxectos que contribúan á promoción e recuperación da cultura e tradicións locais durante o 2019, coma por exemplo, a realización de actividades culturais por asociacións culturais, veciñais e xuvenís; a realización de actividades de recuperación e difusión do patrimonio cultural; a realización de actividades de promoción dos produtos agrícolas ou gastronómicos da zona; as actuacións tendentes á recuperación de espazos naturais e/ou de lecer, etc.

No que se refire ás asociacións deportivas, poderán ser beneficiarias da subvención os clubs e entidades federadas que participen regularmente en competicións oficiais organizadas polas respectivas federacións deportivas. No caso de deportistas individuais, poderán ser beneficiarios da subvención os deportistas do Concello de Tomiño recoñecidos a nivel galego, estatal e internacional.

Serán subvencionables os gastos federativos de 2019; gastos de arbitraxe, de transporte e aloxamento relacionados coa asistencia a competicións deportivas; de material deportivo de carácter funxible e vestimenta deportiva, etc. As entidades de carácter social, pola súa banda, deberá solicitar as axudas para proxectos ou actividades “de especial interese cultural e social”.

Abril 2019 [ 69]

baixo miño

O Consello da Infancia de Tomiño organizou no IES unha exposición sobre os Obxectivos de Desenvolvemento TOMIÑO.

O Consello da Infancia e da Adolescencia “Voces Novas” de Tomiño foi o encargado de montar no IES Antón Alonso Ríos, a exposición “ODS, moito + que unhas siglas”, sobre os Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable (ODS) integrados dentro da Axenda de Desenvolvemento Sustentable 2030, promulgada pola ONU (Organización das Nacións Unidas) e adoptada en 2015 por 193 países.

A mostra, achegada por Unicef Galicia e montada no salón de usos múltiples do

instituto, reúne unha vintena de paneis cos 17 obxectivos que a comunidade internacional ten que alcanzar para todas as persoas, facéndoo dunha forma sustentable e con equidade. A presidenta do consello tomiñés, Sofía Areal, explicou que a actividade tivo moi boa aceptación por parte da comunidade educativa.

Fin da pobreza, fame cero, saúde e benestar, educación de calidade, igualdade de xénero, auga limpa e saneamento, enerxía non contaminante, traballo decente, industria e

innovación, cidades sostibles, consumo responsable, acción polo clima, vida submarina e terrestre, e paz e xustiza, son algúns ODS que a ONU in-

cluíu dentro da Axenda de Desenvolvemento Sustentable 2030, ante o incumprimento dos chamados Obxectivos do Milenio.

EN REBORDÁNS, TUI

[ 70] Abril 2019

baixo miño

Tui xa forma parte da Red de Juderías TUI.

Tui entra a formar parte da Red de Juderías de España. Así o acordou onte na súa Asemblea Xeral celebrada en Madrid esta entidade conformada por 18 municipios, que a partir de xuño estará constituída por 22 coa incorporación de Tui, Béjar, Sagunto e Lorca. Precisamente a entrada efectiva producirase na segunda asemblea da Red a finais de xuño.

Tui presentou o ano pasado a súa candidatura para entrar a formar parte da Red de Juderías de España coma un paso importante e imprescindible para seguir pondo en valor e promocionando o seu patrimonio vinculado á presenza de xudeus e xudeus conversos na cidade. O pro-

ceso incluíu a presentación dunha memoria, a defensa da candidatura e a visita á cidade do comité avaliador.

Concluíu co visto e prace dando onte pola asemblea xeral onde a Comisión de Admisión de Cidades expuxo as súas conclusións. Dende a Red de Juderías valoran o legado xudeu que Tui atesoura no que destacan os Sambenitos, pezas únicas en Europa, atopados na Catedral de Tui. Tamén a presenza da casa de Salomón na rúa Canicou, única na súa tipoloxía en Galicia, cun patio central arredor do que se distribúe a vivenda, xunto á menorá gravada na pedra do claustro catedralicio, que testemuña a relación existente entre a comunidade xudía e a cristiá.

O alcalde de Tui, Carlos Vázquez Padín, explicaba que Tui entra así nun grupo de cidades moi selectas en canto a patrimonio, o que “pon a Tui noutra división a efectos de promoción turística e patrimonial, e recoñecemento da importancia patrimonial e histórica que ten a cidade”.

Engadía que isto pode redundar na dinamización da economía de Tui con xeración de emprego e investimento, e pode ser quen de xerar investimento privado para a rehabilitación patrimonial.

Coa entrada de Tui na Red de Juderías se deseñará un programa de actuacións encamiñados a cumprimentar os requisitos de pertencer á Rede.

Tomiño recibe á fotógrafa Pily Reñones, nominada aos Premios Goya de Fotografía TOMIÑO.

A fotógrafa tomiñesa Pily Reñones foi recibida onte no Salón de Plenos, polo equipo de goberno de Tomiño, presidido pola alcaldesa Sandra González.

Deste xeito, o equipo de goberno quixo ter un xesto de recoñecemento á fotógrafa, recentemente nomeada aos premios Goya de fotografía (que concede a Asociación de fotógrafos profesionais de Zaragoza), pola súa instantánea “Holanda”, na que retrata a unha ancián de Riós (Ourense).

Nun acto emotivo e íntimo, Reñones, acompañada por familiares e amigos, agasallou ao Concello cunha copia enmarcada da súa fotografía nomeada. A alcaldesa, pola súa banda, fixo entrega á artista dunha peza de Sargadelos coa figura de Rosalía de Castro.

Sandra González, agradeceu o agasallo e felicitou á fotógrafa polo seu traballo relacionado coa visibilización da muller; “un tema co que estamos moi sensibilizados neste goberno, en aras de conseguir unha maior igualdade e poder das mulleres na nosa sociedade”.

Pily Reñones expresouse longamente e moi emocionada para agradecer o recoñecemento do Concello, familiares, amigos e compañeiros de traballo, e para, a continuación, explicar a súa traxectoria profesional, que comezou cando era unha nena de apenas seis anos, co apoio incondicional dos seus pais.

[ 72] Abril 2019

vigo

Xoán Cortés, candidato de CxG á alcaldía de Vigo VIGO.

Os galeguistas vigueses, escolleron no proceso de primarias a Xoán Antonio Cortés, como candidato galeguista para a alcaldía de Vigo. A agrupación local do partido en Vigo escolleu por unanimidade ao seu candidato para as municipais de Maio de 2019. O xa candidato, Xoán Antonio Cortés, indica que Vigo está a vivir un momento de parálise empresarial, sen solo industrial, nen PXOM aprobado. “Isto no final, ao que leva é á falta de xeración de emprego e á falta de xeración de riqueza, a cidade leva mais de 8 anos parada” comentou Xoán Antonio Cortés.

Os nacionalistas vigueses demandan que o Concello destine máis orzamento para “dignificar” o Cheque Social VIGO.

O BNG de Vigo vén de pedir que se aumente a partida orzamentaria destinada ao chamado cheque social que inicio hoxe o período de solicitudes. Desde o Bloque reclaman ao goberno local que aumente o orzamento destinado a esta axuda social que agora está dotado con apenas 1.640.000 euros, cifra para o Bloque, insuficiente.

Dende a fronte nacionalista recordan que xa presentaron unha emenda aos orzamentos municipais deste ano pedindo precisamente que se aumentase esta partida orzamentaria en 1.100.000 euros adicionais. “É a única maneira de garantir que as axudas que se reciben son dignas para as familias que ca-

recen de recursos en situacións de emerxencia social”, enfatiza o candidato nacionalista á alcaldía, Xabier P.Igrexas. Lembra ademais que o pasado ano foron case 3.000 as viguesas e os vigueses que tiveron que solicitar esta axuda e que “facendo un cálculo rápido, a axuda que recibiron foi ridícula, miserenta e mínima e desde logo non insuficiente para paliar a situación de empobrecemento que atravesan”.

Pero para Igrexas hai outro dato preocupante en torno ao cheque social: “Preto de 1 de cada 3 solicitudes, arredor de 1000 persoas, non recibiron un só euro das axudas o pasado ano porque quedaron excluídas por superar os ingresos máximos que permiten as bases”, un dato que motiva que o Bloque esixa ademais unha modificación dos requisitos para solicitalo. “Volvemos demandar unha modificación das bases que este 2019 por exemplo obrigan a que familias de tres membros non poidan superar os 750€ mensuais de ingresos.

VIGO.

Daniel Lago afirma a necesidade mais do que nunca de levar para adiante a idea de Europa e do europeísmo como defensa dos valores da democracia, as liberdades e os dereitos humanos, fronte aqueles que queren levarnos cara o oscurantismo e a involución dos nosos dereitos e liberdades como seres humanos.

O candidato nas listas do senado pola formación galeguista apuntou á urxencia, neste sentido, da europa levar unha especie de plan marshall para áfrica, levando xeración de riqueza, redistribución e democratización. Segundo Daniel Lago: “a crise demográfica que está a chegar a Europa; a crise dos refuxiados, a crise migratoria; unicamente ten a solución política dun gran plano de inversións na África, mellorando as condicións de vida dos seus habitantes.

En vilachán, Tomiño

986 627 354

TABERNA

RIKITRÍ

Rúa Hernán Cortes, 14 Vigo

SE NOS DIS QUE NOS VICHES NA PENEIRA TES UN 15% DE DESCONTO NAS TÚAS COMPRAS

Daniel Lago asiste en Liubliana ao Congreso dos demócratas

Abril 2019 [ 73]

vigo

O BNG de Vigo oponse ao proxecto de novo recheo de Bouzas e pide a súa cancelación VIGO.

O BNG de Vigo reuniuse esta mañá con representantes da Plataforma en Defensa da Ría para avaliar o anuncio de novos recheos por parte da Autoridade Portuaria que se pretenden levar a cabo na terminal de Bouzas. O candidato á alcaldía, Xabier P.Igrexas, que estivo acompañado pola candidata número 3, Elsa Quintas e o responsábel local do Bloque, Serafín Otero, amosou a súa “oposición frontal” diante dunha decisión que considera “unha gravísima agresión

medioambiental contra a ría” e unha decisión inxustificada e arbitraria que comprometería un “espazo natural de incalculábel valor” O BNG valora así, xunto a Serxio Regueira, presidente da Plataforma en Defensa da Ría, o anuncio da Autoridade Portuaria de facer novos recheos: “Está inxustificado seguir gañándolle terreo ao mar para gañar superficie portuaria nun momento onde o Porto non conta nin cun plan especial nin con delimitación de usos”, recorda Igrexas. E engade

que é inxustificábel unha agresión medioambiental deste calado para ampliar unha área de aparcadoiro para vehículos “que é o que se pretende facer”.

O candidato á alcaldía di que é moi chocante ademais que este anuncio chegue precisamente nun momento onde se está poñendo en marcha, por fin, a plataforma loxística da Plisan en Salvaterra que estaba chamada a ser o porto seco de Vigo e onde se reúnen as condicións óptimas para almacenar mercadorías que non van ser

trasladadas por mar no mesmo momento: “Que se queiran gañar 65 mil metros cadrados ao mar atentando novamente contra a ría cando en poucas semanas van estar dispoñibles 200 mil na Plisan, e que ese recheo se vaia financiar vendendo as parcelas das que é propietaria a Autoridade Portuaria na propia Plisa, parécenos unha absoluta tomadura de pelo”, denunciou.

[ 74] Abril 2019

reportaxe de G. Figueiredo.

LIII EDICIÓN DA FESTA DA TROITA DE

O

utro ano máis chega a tan esperada Festa da Troita de Ponte Caldelas.

Desta volta será a súa 53ª edición e xa ten nova data, os amantes da pesca e da boa comida poderán gozar unha semana antes da festa máis popular de Ponte Caldelas. Como novidade nesta edición, O Goberno local (PSdeG-PSOE, AVP e BNG) pechou definitivamente un calendario que este ano madruga especialmente para esquivar a coincidencia coas Eleccións Municipais, cuxa xornada de votación está programada para o 26 de maio, por iso adiantan nesta edición o seu peche ao día 19 de maio.

A súa andaina comezou alá polo ano 1.967 como iniciativa dun grupo de amigos para que, á vez que se promocionaba o Concello, dábase saída a unha afección moi compartida na comarca como é a pesca de río e nela se leva a cabo un Concurso de Pesca Internacional na modalidade de salmónidos.

A festa nace coa particularidade da edición do por todos coñecido "Libro da Festa da Troita" no que se recollen os programas de festexos, o regulamento do concurso de pesca, os acontecementos máis destacados da vida do municipio (a construción do Colexio Público, a Capela do Casteliño, opinións políticas, a estrada a Pontevedra, o Instituto de Educación Secundaria ...) así como aportacións da vida cultural galega. Por todo elo estes exemplares supoñen para todos os habitantes de Ponte Caldelas o recordo ao longo do tempo de todo aquilo que

foron e foi a súa vila e o camiño que recorreu ata os nosos días.

Un segundo denominador común de todas e cada unha das edicións da festa é a celebración do Concurso Internacional de Pesca que é coñecido polos afeccionados a este deporte de toda Galicia e mesmo Portugal, e que en consecuencia aglutina a gran cantidade de pescadores que agardan cada ano tan ansiada cita.

Este espectacular libro contou con colaboradores do noso país tan importantes como Álvaro Cunqueiro, José Filgueira Valverde ou Celso Emilio Ferreiro.

No primeiro número de 1.967 aparece un artigo titulado "Laude da Troita" asinado por Álvaro Cunqueiro. En este mesmo número aparece outra colaboración titulada " Quodlibet da Troita" do historiador José Filgueira Valverde. Outra colaboración de Cunqueiro ao ano seguinte con "A troita en Ponte Caldelas" e repite Filgueira Valverde coa conti-

GAÑADOR DO CONCURSO DE PESCA DA PASADA EDICIÓN.

nuación do artigo do ano anterior. Reaparición de Cunqueiro con "Á troita, en Ponte Caldelas" en 1.970 e que continuará ao ano seguinte con "De novo en Ponte Caldelas". Destacable é o artigo, outra vez de Cunqueiro, en 1.972 " Troitas en Ponte Caldelas" que xa escribe en galego. En 1.976 aparecen unha exhibición de Taekwondo e a organización dun concurso de fotografía. En 1.977 podemos gozar doutro ilustre das letras

galegas, Celso Emilio Ferreiro con "O Pescador de Cana". En 1.987 o falecido cineasta galego Chano Piñeiro asina un artigo sobre o teatro na vila. En 1.991 celébrase unha exposición filatélica na que se inaugura un mataselos especial conmemorativo da Festa dá Troita.

Desde logo que estes libros son todo un tesouro para ter expostos nos andeis das nosas casas.

O Concurso desenvólvese durante tres días nos que se fan competicións de todas as modalidades e categorías. Os pescadores, chegados de toda Galicia, e do noso país veciño, Portugal, aproveitan as boas augas do río Verdugo ao seu paso pola vila para competir polos prezados trofeos, doados polas diferentes administracións públicas así como polos diferentes locais comerciais do Concello.

A organización corre a cargo da Sociedade de Caza e Pesca Verdeseixo de Ponte Caldelas co asesoramento da Federación Galega deste deporte. Proba da magnitude do evento, é que todas e cada unha das sociedades de pesca existente na nosa Comunidade Autónoma son convidadas a participar na competición, dándoselle toda clase de facilidades para que poidan acudir á ansiada cita respondendo as mesmas de forma moi positiva. Outra proba desta magnitude é que no ano 1.973 ese Concurso foi valedoiro para o Campionato de España da especialidade.

Outro aspecto importante deste concurso é o lugar idóneo no que se celebra:

Abril 2019 [ 75]

reportaxe

PONTE CALDELAS

EQUIPO DE COCIÑEIROS DA PASADA EDICIÓN XUNTO CO ALCALDE DA VILA.

leva a cabo no paseo fluvial, de gran beleza paisaxística, que une a Praia Fluvial da Calzada coa mesma vila. Grazas a esta accesibilidade os afeccionados a este deporte, poden ver in situ as evolucións dos participantes no Concurso.

Trátase, está claro, dun aspecto moi aproveitado tanto para afeccionados como para a prensa.

En canto ao que á gastronomía refírese, pódese degustar a troita en todas as súas formas de preparación, estando a disposición dos visitantes en todos os restaurantes da vila xa durante os días anteriores e posteriores á data da festa.

Agora ben, desde que en 1.993 prohibiuse a comercialización da troita de río, os hostaleiros tiveron que recorrer aos exemplares criados en piscifactoría, experimentando un leve descenso na súa petición. Con todo a organización, para paliar e recuperar este descenso, soubo sacar adiante outras iniciativas como é a degustación popular de troitas.

Así mesmo os responsables dos establecementos hostaleiros souberon estar á altura das circunstancias con outras especialidades culinarias como o cabrito, a caza (perdiz e coello), etc… que se poden degustar a par das troitas nestas datas.

A degustación lévase a cabo na Alameda de Ponte Caldelas, lugar próximo ao río, e que serve como escaparate destas festas por diversos motivos: celébrase o sábado pola tarde en horario que coincide co final do concurso de pesca,

polo que o citado recinto serve de lugar de reunión de pescadores, afeccionados, turistas e prensa. Así mesmo outras iniciativas veñen completar a oferta cultural e deportiva durante os días de celebración.

Referímonos ao torneo de fútbol base que organiza a Escola de Fútbol de Ponte Caldelas e que nalgunhas edicións adquiriu carácter internacional. Destacado o papel que supoñen as exposicións que cada ano sucédense no Salón de Exposicións do Centro Cultural, onde presentaron as súas obras artistas de renome como Carlos García Mourón ou o pintor belga presente na Guía Europea de Belas Artes, Yvan Descamps.

Tratamento á parte requiren a entrega de trofeos do Concurso de Pesca: nel reúnense numerosas autoridades da contorna autonómica que participan nesta entrega, así como os vencedores, participantes, afeccionados e prensa que participan na mañá do domingo do punto e final de tan singular concurso. Volve encherse a alameda de Ponte Caldelas con xentes de toda Galicia.

Como colofón destes actos está o banquete oficial, lugar de reunión das autoridades, organizadores, participantes no concurso de pesca e afeccionados que así o desexen. Celébrase no marco incomparable do Hostal O Verdugo, situado a beiras do mesmo río, e que fora o antigo "Balneario de Ponte Caldelas".

Concluíndo, poderiamos dicir que nos atopamos cunha festa que aglutina á perfección o aspecto cultural, folclórico,

de lecer e gastronómico que toda celeKg de troita, é dicir, unha cifra xa moi bración deste tipo debe ter. próxima á que se serviu durante a fin de O programa da edición da única festa semana final na Alameda. gastronómica de toda Galicia que na O peixe sérvese fritido ou en escabesúa actualidade conta con un mes de che, ao prezo de 3 euros incluídos pan e festexos e actividades por todo o territorio viño, a veciñanza achega doces caseiros municipal, xeira que comezou hai tres e/ou licor café e a festa continúa ata ben anos, arrancará o 21 de abril, domingo, pasada a media noite, especialmente nas na Fraga para rematar a fin de semana fins de semana. Ao remate da degustación do 17 ao 19 de maio, no que, ademais, comeza a animación musical a cargo de moitos poderán facer ponte pola celegrupos locais. Desde logo que os veciños bración do Día dás Letras Galegas, na d Ponte Caldelas saben aproveitar ben Alameda de Ponte Caldelas. esta festa declarada de Interese Turístico A Festa crece este ano cunha parada Nacional e anímovos a pasar por alí máis, a da Fraga, por petición expresa para compartir con eles este exquisito dunha veciñanza que, ata o de agora, manxar alén de gozar dos innumerables tiña que desprazarse ata Caritel. Ao non atractivos dun pobo fermoso. existir Casa do Pobo na Fraga, a cita será no baixo da casa dunha veciña que ofreceuse a colaborar.

As seguintes citas serán, por esta orde, en Forzáns, A Esfarrapada, Laxoso, A Roca, Xustáns, Vilarchán, Silvoso, Rebordelo-Coveliño, Tourón, Pazos, Buchabade, Anceu, Chaín, A Reigosa, Taboadelo, Paradela-Gradín, Parada, Contixe, Barbudo, Cuñas, A Insua, Baltar, Caritel e Mirón. O remate final ao periplo polas parroquias será, en Regodobargo.

A Festa da Troita polo rural, unha novidade introducida este mandato polo Goberno caldelán é xa un evento plenamente consolidado. As noites nas parroquias convertéronse nun evento social Calle Aguasantas, 8 bajo comercial no que participa toda a veciñanza Ponte Caldelas e tamén visitantes chegados dou986 750 508 / 659 714 232 tros lugares. Tanto é así que o Síguenos en Facebook ano pasado consumíronse 1.500

[ 76] Abril 2019

OS SITIOS MÁIS CURIOSOS DO MUNDO (XVII) POR G. FIGUEIREDO

“O ATOLÓN BIKINI” Hoxe imos coñecer ao Atolón Bikini, unha illa paradisíaca do Pacífico contaminada pola radiación das probas nucleares dos señores da guerra dunha chamada primeira potencia mundial como os E.E.U.U.

U

n atolón é unha illa coralina oceánica, polo xeral con forma de anel máis ou menos circular, ou tamén se entende como o conxunto de varias illas pequenas que forman parte dun arrecife de coral, cunha lagoa interior que comunica xeralmente co mar. Os atolóns fórmanse cando un arrecife de coral crece ao redor dunha illa volcánica, a medida que a illa se vai afundindo no océano. Debido a que é unha illa maiormente formada por coral, que forma un hábitat favorable para a vida oceánica, a diversidade de peixes que a habitan é considerablemente grande.

O atolón Bikini está agora deshabitado, por mor dar armas nucleares dos señores da guerra, duns 6 km² de superficie. É un dos atolóns que compoñen as illas Marshall, na rexión de Micronesia, ao noroeste de Australia, que está composto de 34 illas. É famoso polas probas nucleares que se levaron a cabo nel. Como parte dos Territorios de Proba do Océano Pacífico, foi un sitio onde se probaron máis de 20 bombas de hidróxeno e atómicas entre 1946 e 1958.

De contado despois do final da Segunda Guerra Mundial, no contexto internacional da Guerra Fría, os Estados Unidos decidiron renovar as probas de armas nucleares no atolón de Bikini.

Unha vez evacuados os seus habitantes, levaron a cabo 67 explosións nucleares no período 1946-1958, entre as que destacou a da primeira bomba H (1952).

Os buques afundidos na lagoa do atolón durante as probas efectuadas en 1946 e o xigantesco cráter orixinado pola maior de todas elas –a operación Castle Bravo– son testemuñas das explosións nucleares. Dotadas dunha potencia sete mil veces maior que a da bomba lanzada sobre Hiroshima, esas explosións tiveron fondas repercusións na xeoloxía e o medio ambiente de Bikini, así como na saúde das poboacións suxeitas ás radiacións atómicas. Malia a súa imaxe de pacífico paraíso terreal, o atolón de Bikini é paradoxicamente o símbolo da era das armas atómicas.

Antes das probas nucleares, a poboación indíxena foi expulsada ao atolón Rongerik. A finais dos anos 1960 e principios dos anos 1970, os nativos volveron aos seus fogares despois de que a Comisión de Enerxía Atómica declarase que a illa estaba libre de radiación e que a auga e os alimentos locais non representaban ningunha ameaza para a saúde.

Oito anos despois do regreso descubriuse que os niveis de radiación eran máis altos do que se previu e unha vez máis houbo que evacuar a illa.

Na actualidade a maior parte dos antigos habitantes do Atolón Bikini viven na pequena illa de Kili, a certa distancia do seu fogar, e reciben unha pequena compensación económica por parte do goberno estadounidense. A illa séguese considerando inhabitable, aínda que o maior risco de radiación non se atopa no aire senón nos cultivos.

Desde que as probas comezasen en 1946 o goberno estadounidense fixo moitas promesas á pequena comunidade de nativos de que algún día devolveranlles as súas terras. Tan forte é a conciencia de débeda cara a eles que en 1987 adoptaron a bandeira de Estados Unidos como símbolo e a modo de recordatorio.

Con todo, algúns dos detalles da bandeira lémbrannos o vergoñoso episodio: as 23 estrelas brancas do rectángulo azul representan as illas do Atolón; as tres estrelas negras as tres illas que foron destruídas en 1954 como resultado das probas nucleares; as dúas estrelas negras na parte inferior dereita son as illas Kili e Ejit do Atolón Majuro, onde os nativos foron recolocados. Ademais, na parte inferior aparece un texto que di « MEN OTEMJEJ REJ ILO BEIN ANIJ» e que se traduce como «Todo está en mans de Deus», que é a resposta que Judá, líder dos insulars, deu ao almirante Ben Wyatt cando se lles pediu o Atolón para mellorar a humanidade.

Antes da explosión da primeira bomba atómica na illa, a lagoa do atolón era usada como cemiterio de naves durante a Segunda Guerra Mundial polos Estados Unidos. Hoxe en día a lagoa é o fogar dun gran número de buques afundidos dos Estados Unidos e doutros países.

Os perigos da radioactividade e os

servizos limitados na área mantiveron afastados aos mergulladores dun dos sitios con maior potencial no Pacífico para a práctica dese deporte. De feito, en 1972, o biólogo estadounidense Eric Freehsee organizou a primeira expedición de mergullo naquela zona. Os mergulladores nadaron ata os buques afundidos: o portaavións estadounidense Saratoga, o cruceiro de combate xaponés Nagato, e o cruceiro alemán Prinz Eugen. A lagoa de 55 km fora elixida como sepultura para setenta e oito navíos.

Hoxe en día un número limitado de mergulladores achégase á lagoa do atolón cada ano para vivir a experiencia de achegarse a un lugar que atesoura tantos buques da Segunda Guerra Mundial. O lugar volveuse moi popular na última década. Con todo, as verteduras de petróleo suspenderon as actividades na área os anos 2008 e 2009. A lagoa contén un gran número de vida mariña, numerosos peixes, corais de ata 7 metros e moitos outros seres vivos, incluíndo algunhas especies de quenllas.

O 31 de xullo de 2010, a UNESCO inscribiu ao atolón de Bikini como o primeiro Patrimonio da Humanidade das Illas Marshall. É unha mágoa que un paraíso cheo de vida mariña sexa destruído pola man do home e do seu afán de gobernar o mundo coas súas amas de guerra.

Abril 2019 [ 77]

ponte caldelas

A artista do Mural da Troita enche de natureza e petróglifos o valado do colexio PONTE CALDELAS.

Se as escaleiras que conducen á Casa do Concello de Ponte Caldelas locen dende hai semanas un gran mural que representa a dúas troitas brincando no río Verdugo, o valado de peche do colexio Cordo Boullosa, está a converterse nunha homenaxe ao patrimonio natural e cultural do municipio.

O Goberno local (PSdeGPSOE, AVP e BNG) continúa coa súa campaña de ornato no centro e puxo agora a vista neste valado que ofrecía unha mala imaxe. Unha vez que retirou o aparcamento dos autobuses nesta zona e trasladou os colectores de lixo (aínda queda un) decidiu ornamentar este pequeno muro.

O traballo volveu estar a cargo da artista plástica de Baiona Lula Goze, que atesoura inter-

A concentración de Mercedes clásicos de Ponte Caldelas vence ao mal tempo PONTE CALDELAS.

vencións en diversos lugares de España, pero tamén en Bélxica, México, Estados Unidos (Nova York e Virxinia), Suecia, Portugal, Alemaña, Irlanda e Azerbayán.

Lula Goze, que hoxe recibiu a visita do alcalde, Andrés Díaz, plasmou neste muro unha ale-

goría da infancia por medio de niños de paxaros, que chegan á vida para aprender a voar sós.

O pano inclúe tamén copias realistas dos petróglifos de Ponte Caldelas, entre as que destacan algunhas das insculturas máis coñecidas da Área Arqueolóxica de Tourón.

Éxito da XIII Concentración de Mercedes clásicos organizada polo W123 Club España e que celebrouse en formato de simultáneas en Ponte Caldelas, pero tamén en Cudillero (Asturias), Cerdanya (Lleida), Navacerrada (Madrid), Ayamonte (Huelva) e Cabo de Palos (Murcia). Un total de 23 vehículos chegaron a Alameda caldelá e estiveron alí todo o día para goce da veciñanza.

O Club W123 España logrou que participaran vehículos coas catro carrocería existentes no mercado, é dicir, a limusina, coupé, berlina e familiar, procedentes dende toda Galicia.

O evento concluíu unha comida de confraternidade nun restau-

rante local. A Concentración está dedicada ao modelo que hoxe coñécese como Clase E de Mercedes fabricado entre os anos 1976 e 1985, un coche que denomínase no mundo enteiro como W123, pero que en Galicia chamamos Mercedes 300 D por ser esta a versión máis vendida. A proliferación deste vehículo en Galicia débese, sen dúbida, ao éxito de moitos emigrantes que fixeron fortuna no estranxeiro e mercárono como símbolo de estatus social.

KINUA

TENDA BIO AVDA.

PONTEVEDRA, 23 PONTE CALDELAS

LOURDES HERBORISTERÍA 0647 902 621

CARMEN

RESTARURANTE

CASA 501

RÚA DA PONTE, 12 - PONTE CALDELAS

Pedreira, 7 Baixo A Lama

986 768 261

[ 78] Abril 2019

ponte caldelas

Comeza a terceira fase das obras do camiño central do núcleo de Tourón PONTE CALDELAS.

A terceira fase das obras de ampliación do camiño principal de Tourón, que dá acceso a un total de 46 vivendas ao longo de pouco máis dun quilómetro, comezou estes días e estará rematada no prazo aproximado dun mes. As obras céntranse agora na escavación necesaria no talude rochoso para gañar o ancho necesario para erguer o muro de contención.O proxecto permitirá que os aproximadamente 200 metros que cubre esta nova fase pasen dun ancho que apenas chegaba aos dous metros a cinco metros, deixando incluso un espazo previsto para que poida aparcar a veciñanza desta zona.

O Goberno local (PSdeG-

PSOE, AVP e BNG) está a realizar esta complexa obra por fases. A primeira, acometida en xaneiro de 2018 centrouse en resolver as dificultades da entrada ao camiño dende o antigo trazado da estrada autonómica. A obra requiriu da construción dun gran muro de contención de 7 metros de altura. A segunda fase, que dispón tamén dun gran muro, atopouse con dificultades polas cotas das tubaxes de augas pluviais, que foi necesario mo-

dificar e tamén pola dureza do talude. Unha vez finalizada esta terceira, xa en marcha, a intención do Concello é acometer o resto do camiño nunha cuarta e última fase.

O alcalde, Andrés Díaz, visitou as obras e remarcou a dificultade que supón traballar nunha zona coas vivendas moi apegadas ao camiño e con rocha viva nun talude que é preciso retirar. Ao tempo agradeceu a colaboración da veciñanza, que está a ceder os terreos necesarios para facer posible esta actuación demandada dende hai moito tempo.

O camiño central de Tourón dá servizo a un total de 46 vivendas, polo que é un dos que alberga maior densidade de poboación de Ponte Caldelas.

PONTE CALDELAS

A situación das escolas de Covelo centra a visita á Lama das e dos candidatos ás cortes xerais A LAMA.

As candidatas e candidatos socialistas ás Cortes Xerais pola provincia de Pontevedra continúan coa campaña e os encontros coa veciñanza nesta segunda xornada. Este sábado, Guillermo Meijón e José Antonio García Lores, candidatos ao Congreso, e Margarita Adrio, candidata ao Senado, visitaron o concello da Lama da man do cabeza de lista socialista á alcaldía, Enrique Vaqueiro, e acompañados tamén pola deputada autonómica Patricia Vilán.

A xornada incluíu unha visita ás Escolas de Covelo, “un patrimonio impresionante que calquera concello se pelexaría por telo e que desgraciadamente

está totalmente depauperado”, denunciou Meijón. O actual deputado e candidato á reelección denunciou o “proceso caótico e con tremendas sospeitas” que derivou na desaparición da fundación que se viña facendo cargo delas.

As e os socialistas, que xa presentaron varias proposicións sobre estas escolas no Parlamento de Galicia da man de Vilán, escoitaron as inquedanzas da AAVV de Laxedo.

“Lamentablemente, foi moi desgraciada a intervención que se fixo nos anos 80”, continuou explicando Meijón.

“Pareceríanos totalmente interesante que este patrimonio se puidese recuperar”, afirmou.

PONTE CALDELAS

Abril 2019 [ 79]

ponte caldelas

A exposición “Rompe, Xoga en Igualdade” chegou a 229 alumnos/as PONTE CALDELAS.

A exposición “Rompe, Xoga en igualdade”, que pasou por Ponte Caldelas durante os meses de febreiro e marzo, tivo unha fonda repercusión na Vila do Verdugo. Un total de 229 alumnos/as dos centros educativos pasaron pola montaxe das artistas Isabel Blanco e Irene Silva na Casa da Cultura. Ao estudantado cómpre engadir tamén os numerosos veciños/as que visitárona.

A mostra, patrocinada pola Deputación, leva de xira pola provincia unha metáfora que parte da utilización das coñecidas bonecas Barbie para denunciar situacións de inxustiza social. A boneca aparece en furnas de metacrilato cun mar-

Carn

telo ao lado, configurando así verdadeiras “performances” visuais das situacións de desigualdade que pasan inadvertidas na vida cotiá.

No acto inaugural participaron 42 alumnos/as de Terceiro ESO e Primeiro de Bacharelato do Instituto de Ponte Caldelas. Posteriormente as artistas Isabel Blanco e Irene Silva acudiron a realizar unha charla ao IES, dirixida ao alumnado de 3º ESO e 1º de Bacharelato e na que participaron outros 97 estudantes.

Ademais, todo o grupo de 1º de Bacharelato fixo un traballo propio solicitado pola profesora, polo que traballaron na aula e acudiron á exposición 37 persoas.

Ponte Caldelas volve reclamar a cesión da estrada de Vilarchán PONTE CALDELAS.

Catorce meses despois de telo solicitado sen recibir resposta, o Goberno local de Ponte Caldelas (PSdeG-PSOE, AVP e BNG) volveuse dirixir á Consellería de Infraestruturas para pedir que se transfira ao Concello a estrada PO-180, un sobrante da estrada autonómica PO-532 ao seu paso por Vilarchán.

O abandono total desta infraestrutura, que forma parte do trazado vello da estrada entre Pontevedra e Ponte Caldelas, está a provocar moitas queixas da veciñanza. Máis aínda cando se trata dunha vía que conecta un elevado número de vivendas e que constitúe unha auténtica rúa que cruza Vilarchán.

O Concello mesmo tivo que proceder a reparar as fochancas que se van abrindo no deteriorado firme, pero a intención é acometer un proxecto que permita deixalo en perfectas condicións, algo que agora mesmo é imposible ao tratarse dunha vía que pertence á Rede Autonómica de Estradas.

O alcalde, Andrés Díaz, lamenta que a Consellería non dera ningunha resposta en 14 meses, máis aínda cando tan só se solicitou a transferencia ao Concello, sen sequera reclamar o arranxo integral antes da transferencia, como sería o normal. Lémbralle aos responsables da Consellería que o mal estado contribúe a acentuar, ademais, os problemas

de seguridade viaria dunha estrada que resulta estreita e precisa unha reforma para darlle un carácter máis urbano.

Díaz non entende esta actitude de falta de colaboración da Consellería cun Concello que sempre está disposto a colaborar e, neste caso, mesmo a asumir un tramo de estrada que se atopa nun estado de conservación pésimo.

Suido o d % e 100

La Parada TAPERÍA VICTORIA PONTE CALDELAS

O mellor ambiente da Comarca Ponte Caldelas

Director: Tino Lago Vargas

anovapeneirapublicidade@gmail.com

Edición, deseño e maquetación: A Nova Peneira anovapeneira@gmail.com

Redacción: G. Figueiredo

anovapeneiraentrevistas2@gmail.com

Edita e publica: Edicións Mide S.L.

Rúa García Lorca 3, 6º AB. 36209 Vigo edicionsmide@gmail.com Teléfonos: 662 187 102 Imprime: Publicaciones Tameiga S.L. Fotografía: Arquivo.

Publicidade: Departamento propio.

Colaboradores: Ángel Pérez, Moncho Lareu, Vi-

cente Alló, Carlos Rey, Josiño Araújo, X. S. Páramos,

Lucia Santos, Santi Mallo, Segundo González, X. C. de la Fuente, Mero Iglesias, Juan Karlos Pérez, Pedro Ocampo, José Manuel Durán, Xabier P. Igrexas, Marcos Escudero, Roger, Aarón Franco, Verónica Costas.

Corresponsal en Madrid: Juan Louzán / 665715149 Corresponsal en Euskadi: Xoán Alonso.

Depósito Legal: VG175-2012

Este xornal imprimiuse en papel reciclado

NOVAS INSTALACIÓNS ALMACENES MOLINER

INAUGURACIÓN SÁBADO 27 DE ABRIL. HINCHABLES PARA NENOS E NENAS

CONTAMOS CONTIGO

POLÍGONO A GRANXA PARCELA 259 NAVE 6 O PORRIÑO - 986346787 - info@jmoliner.com

FOTO DE JOSE MANUEL DURÁN

Nº 78

XORNAL GALEGO DE CULTURA E DEPORTE

" A FESTA DO CHOCO CHEGA A REDONDELA"

Abril 2019 - 2€

páxinas IV e V

AVDA. ERNESTINA OTERO, 57 BAIXO - REDONDELA

[ II] Abril 2019

redondela

AER recolle sinaturas para poder presentarse novamente ás eleccións REDONDELA.

A Agrupación de Electores de Redondela (AER) é un colectivo veciñal asembleario que naceu en abril do 2011 froito da indignación cidadá coa situación social, democrática e política; que para non ser un partido máis, decidiu presentarse ás eleccións municipais baixo o formato dunha Agrupación de Electores. Para presentar candidaturas, as agrupacións de electores necesitan dun mínimo de firmas que as avalen, que no caso de Redondela son 500 sinaturas; e constitúense exclusivamente para cada proceso electoral, polo que deben proceder a unha nova recollida de firmas para presentarse a unhas novas eleccións. Nas eleccións do 2011 AER recolleu parte do

descontento cidadán, acadando 832 votos e un concelleiro.

No 2015 volveu concorrer ás eleccións municipais, conseguindo desa vez 2.837 votos e 4 concelleir@s. Despois destes oito anos e da experiencia adquirida, AER decidiu volver presentarse de cara a dar un novo salto para as eleccións locais deste 2019, polo que necesitan outra vez 500 firmas.

AER fai asembleas abertas tódalas semanas. A través delas, colectivos, asociacións e veciñ@s particulares fixéronlle chegar os seus problemas, dúbidas, críticas, propostas e inquedanzas durante estes oito anos. Reunións abertas onde a veciñanza puido ver o traballo da Agrupación. AER sacou á rúa arredor de 60 boletíns informativos, onde tentan comunicar á xente moitas cousas que pasan no concello. Manteñen unhas redes sociais activas para que a veciñanza se informe e participe debatendo e aportando; onde publican novas de Redondela e de todos os grupos políticos, vídeos, fotos, comunicados e información/documentación do Concello que non chega á cidadanía por outras canles.

CAFETERÍA PASTELERÍA

ACUÑA

Arcade

Rosalía de Castro, 16 Baixo - Arcade

RESTAURANTE MEXICANO

FREEDA Avenida de Castelao, 48 Arcade - 682 045 530

Redondela acolle a visita dos candidatos socialistas REDONDELA.

Redondela foi un dos puntos de encontro no que se deron cita as candidaturas ás Cortes Xerais neste domingo de Pascua.

Olga Alonso, Guillermo Meijón, Olga Rodríguez e Antonio Vázquez estiveron acompañados da candidata á alcaldía de Redondela, Digna Rivas nun acto no que ducias de veciñas e veciños achegáronse á carpa socialista para coñecer as propostas progresistas de futuro de Pedro Sánchez.

Neste sentido, Rivas destacou precisamente que o seu proxecto municipal é o espello das políticas sociais, de emprego e de futuro de Pedro Sánchez. A candidata á alcaldía de Redondela aproveitou o acto para destacar o peso deste municipio: “Redondela é o

cuarto concello da Pontevedra, e precisamos todo o que as políticas progresistas de Pedro Sánchez poidan conseguir para mellorar este municipio e por iso loitarei como alcaldesa”, explicou. “Para min as políticas de Pedro Sánchez son un espello no que reflexarse para trasladar a este concello a equidade e a igualdade, rompendo co clientelismo que é a bandeira do Partido Popular”, rematou Rivas.

Abril 2019 [ III]

redondela

O concello pagará 17.000 euros durante dous anos por alugar dez “walkie talkies” REDONDELA.

A finais do ano pasado tivemos coñecemento dos problemas que estaba a ter a empresa “Radiospectrum” para cobrar as facturas polo servizo de alugueiro dos aparellos de radiocomunicación (“walkie talkies”) que utiliza a Policía Local de Redondela. Por algún motivo, estas facturas non se estaban pagando, e non se abonaban porque ninguén firmaba a recepción das mesmas.

Soubemos que se acumulaban facturas de varios meses e supuxemos que debía existir

un contrato, xa que as facturas eran por un servizo repetido de subministro, e como tal debían ter un contrato.

Conclusión 1: para gastos repetitivos é obrigatorio facer un contrato.

Conclusión 2: ocultan información á oposición.

Conclusión 3: como aer demostra que existe, o contrato aparece.

Conclusión 4: existe un contrato asinado por un concelleiro, do que non teñen constancia no concello, e ¡tratan de quitarlle importancia!

Conclusión 5: contrato caro con dificultades para cobrar pero non se denuncia.

Conclusión 6: recoñecen que actúan de xeito irregular.

Conclusión 7: existe un contrato irregular, caro e xustificado polo alcalde, ademais de levantar un reparo de intervención que lle facía unha clara advertencia.

Conclusión 8: así fai oposición aer: seguimento do goberno, contrasta información, leva a pleno os temas e denuncia publicamente as irregularidades.

Novo "Venres cativo" organizado polo Departamento de Normalización REDONDELA.

Chega a Redondela unha vez máis un novo "Venres Cativo". Desta volta mirámonos o venres 26 de abril no Multiúsos da Xunqueira.

Haberá dúas sesións: 17:30, para crianzas entre 0-4 anos; 18:30, para crianzas entre 5-10 anos.

Títeres Babaluva impartirá este obradoiro para pro-

mover a lectoescritura xogando e cantando, relacionando sons con garabatos.

Esta proposta procura conectar nas nosas cativas e cativos co ritmo, a palabra e o debuxo.

Para os nenos e nenas de 4-10 anos o propósito consiste en ilustrar as letras das cancións ao ritmo da música. Canción e ilustra-

ción van xuntos pois mentres escoitas tamén tes que debuxar como expresión inmediata dos nosos sentidos.

Este obradoiro ten límite de prazas. Para inscribirse podedes enviar os datos da crianza e dos familiares que acompañen a normalizacion@redondela.gal ou chamando o 986400300.

A actividade é de balde.

A mala xestión política do PP pon en situación de precariedade os servizos sociais de Redondela REDONDELA.

A Agrupación de Electores de Redondela (AER) vén de denunciar o abandono por parte do goberno local do Partido Popular do Departamento Municipal de Servizos Sociais. Cada vez vén sendo máis preocupante a total descoordinación política da Concellería de Servizos Sociais, dirixida por Mari Carmen Amoedo. Así é o que está acontecendo coa contratación de dúas traballadoras sociais por un período de 5 meses a través dunha bolsa da Deputación. Este novo persoal foi contratado sen que se habilitase un posto de traballo para poder atender aos usuarios de Servizos Sociais coa necesaria confidencialidade e uns medios mínimos para desenvolver a súa labor. Ou sexa, podendo empregar a planta baixa do actual edificio

de servizos sociais ou algunha dependencia acorde coa súa función, non é así, e dificilmente van poder desenvolver dignamente o seu traballo deambulando por diferentes dependencias dos diferentes edificios municipais.

[ IV] Abril 2019

reportaxe de G. Figueiredo

XXXIII FESTA DO CHOCO 2019 R

edondela é unha fermosa vila da provincia de Pontevedra e está integrada na área Metropolitana de Vigo, de feito, é un dos municipios fundadores. É coñecida como “A vila dos Viadutos”, son dous os que cruzan o concello, que dende a súa creación, ata hoxe, cargan a vila dun valor histórico e cultural moi importante.

Limita ao norte co Concello de Soutomaior, ao leste con Pazos de Borbén, ao sur cos de Mos e Vigo, e ao oeste coa ría de Vigo, que conforma na súa parte máis interior a Enseada de San Simón. Neste contorno desembocan os dous ríos que atravesan o municipio: o Alvedosa e o Maceiras.

A capital da vila atópase na parroquia de Santiago de Redondela e xunto coas parroquias de Cabeiro, Cedeira, Cesantes, Chapela, Negros, Quintela, Reboreda, Saxamonde, Trasmañó, Ventosela, Vilar de Infesta e O Viso compoñen

unha extensión de 51.9 km cadrados de terreo. Desta extensións uns 18.7 Km de lonxitude son de costa, onde destacan as praias de Cesantes e a Punta do Cabo e Arealonga, na parroquia de Chapela.

Da súa contorna natural imos falar das illas de San Simón e de Santo Antón que son un excepcional e paradisíaco enclave situado na enseada da ría de Vigo, cunha forte carga emocional

e simbólica vinculada cos seus diversos papeis ao longo da historia: testemuña de traxedias e avatares marítimos, idílica referencia literaria da poesía do medievo, refuxio monacal, lazareto para enfermos infecciosos, cárcere do réxime da ditadura franquista propiciada por Franco onde se asasinou a presos políticos...

A illa de San Simón é hoxe un espazo público para o desenvolvemento cultural de Galicia, nun enclave recu-

perado de gran valor patrimonial e ambiental. En 1999 foi declarado Ben de Interese Cultural pola Xunta de Galicia e a illa e a súa enseada forman parte da Rede Natura 2000 como hábitat natural europeo protexido.

Cornide Saavedra, un dos máis coñecidos membros da ilustración en Galicia, na súa descrición circunstancial da costa galega, definiu Redondela en 1764 como:

Peixes e mariscos da Ría de Vigo

Menú do día

R/ Isidoro Queimaliños, 41 Redondela - 986 401 194

Repostería creativa Panadería Lambonadas Xeados

Abril 2019 [ V]

reportaxe / redondela "A dúas leguas de Ponte de San Paio, sobre un pequeno río, está situado o porto de Redondela, no que só poden entrar os barcos de pescadores. A vila está sobre un río pouco máis arriba da barra nun sitio moi delicioso e abundante en todo tipo de froitos. Ten catrocentos veciños, entre os que hai algúns mogardos de boa esgrevia, nobreza, moitos pescadores matriculados, e algúns menesterales e campesiños.”

Nesta vila celébranse moitas festas, romaxes e festas gastronómicas. Hoxe vouvos falar da súa Festa do Choco. A data deste evento gastronómico e na primeira quincena de maio, este ano conta coa súa XXXIII edición e está declarada de Interese Turístico de Galicia.

Esta é a celebración gastronómica de exaltación deste produto tan típico do municipio, o choco vai asociado ao nome de Redondela,, aquí os redondeláns eran coñecidos como choqueiros porque en ningún lugar abunda este cefalópodo como nas augas da enseada de San Simón xa, e leva celebrando desde 1987.

Estes "chocos" son capturados polos mesmos pescadores do lugar, sobre todo, durante a primavera que é a etapa tradicional deste molusco.

Para isto, os mariñeiros fan uso de artes tradicionais como as "nasas", para capturar as pezas, que poden chegar a varios quilos de peso chegando ata os dous kilos.

Esta festa reúne na fin de semana na que se realiza, os máis importantes hostaleiros do municipio, que participan nunha competición gastronómica dividida en dúas categorías, a de pratos tradicionais e a máis exótica, que recolle as receitas máis innovadoras, nas que se poden observar as distintas maneiras nas que se mestura o "choco" con múltiples ingredientes. Os premios establécense en catro modalidades: á mellor

Denuncian verteduras ilegais de escombro no monte da Pedreira REDONDELA.

receita creativa, chocos na súa tinta, chocos con arroz e empanada de choco. Este concurso é a estrela principal da festa redondelá, na que o municipio mostra e enxalza o seu produto por excelencia.

O recinto da festa sitúase no mesmo centro de Redondela, no aparcadoiro existente á beira dos xardíns da Alameda, nun espazo no que se instalan os distintos vendedores e mesas para os comensais. No mesmo lugar celébrase a tradicional verbena, así como distintas actividades de grupos folclóricos e un amplo programa de actividades festivo-culturais Ademais, hai outras actividades pola vila como as actuacións de bandas de música, así como outros postos de venda de artesanía.

Pero aos que non teñan plans para esa fin de semana, non dubiden máis, un paseo pola vila dos viadutos, unha visita á illa de San Simón, un pouco de sendeirismo aproveitando o Camiño de Santiago no seu paso por Redondela, unhas vistas panorámicas desde o miradoiro de Castro de Negros, unha visita para contemplar o centenario carballo da Lareira, un mergullo na praia de Arealonga, ... e moito máis nesta fermosa vila.

Veciños de Soutomaior denunciaron nesta semana as verteduras ilegais e incontroladas de escombro que se están a realizar “con total impounidade” nos terreos da Comunidade de Montes da Pedreira Segundo afirmaron os propios veciños, estas verteduras levan tempo producíndose e conforman xa talud de varios metros de altura ateigado de pláticos lixo e restos de materiais de obra.

Pero se esta situación xa sería grave en si mesma, moito máis o é cando o lixo que alí aparece verquido é doadamente identificable cos restos de obras realizadas polo propio Concello de Soutomaior.

Ante esta situación rexistrouse a pasada semana unha denuncia no SEPRONA sen que ata o de agora se obtivese tivese resposta ou información sobre as actuación levadas adiante de ningún tipo.

Informado desta situación, o Portavoz Municipal do BNG Manu Lourenzo destacou que “ o que está a acontecer con este vertedorio ilegal e incontrolado

é simplemente intolerable pero se ademais se demostrase, como parece que así é pola gran cantidade de información gráfica e audiovisual que existe, que esas verteduras son de obras do propio concello de Soutomaior, estaríamos ante unha situación moito máis grave.

Manu Lourenzo destacou que “ No vertedoiro pódese comprobar doadamente que os vertidos correspóndense cos restos de obras municipais. Alí están tiradas as as columnas do vello lavadoiro do Rial recentemente arranxado ou restos de outras obras. Pero por se isto non fose dabondo, Manu Lourenzo desacou que existe documentación gráfica e audiovisual ben clarificadora sobre os responsables do verquido.

O portavoz Municipal do BNG quixo salientar tamén que “ se se demostrase esta máxima estariamos non só ante un delito ambiental moi serio, senón que alguén nos terá que explicar que pasou cos cartos que todos os veciños pagamos para que os restos das obras municipais se traten de maneira limpa e adecuada.

Café - Bar

REDONDELA. Ao lado do parque do Salgueiral

[ VI] Abril 2019

entrevista por Marcos Santos

XX EDICÓN DO “FESTIVAL DE TÍTERES DE REDONDELA”

“AGARDAMOS QUE ALGÚN DÍA REDONDELA POIDA GOZAR DUN MUSEO DEDICADO AO MONICREQUE” Do 13 ao 19 de maio Redondela gozará dunha nova edición do seu marabilloso festival de monicreques. Nós falamos con dous dos seus organizadores Luis Crespo, e Luis Borines Xa van 20 anos, podemos dicir como Carlos Gardel que: “20 anos non son nada”?

Ha,ha ha, primeiro agradecerche que nos chames “organizadores” malia que iso non é exactamente así. Nós representamos a un colectivo, sabemos que iso é o que se di sempre, pero no noso caso é unha realidade. Hai moitísima xente implicada, xente que leva 20 anos e que merece ser destacada como é o caso de Fredi ou as taquilleiras. En fin, por moito que diga a canción, 20 anos si son moitos anos.

E que temos pensado facer este ano?

Cambiamos un pouco a estrutura na rúa, queremos facer unha programación stándar cos espectáculos na rúa nos escenarios habituais, e a maiores cada día vai haber o que chamamos un especial; Temos especiais de concertos, de “cabalos de Menorca”,de Lume e pirotecnia e cunha das marionetas máis grandes que hai en Europa que pechará a programación de rúa.

Este ano haberá pasarrúas?

Si, de feito este ano témolos moi potenciados. Adoitabamos ter unha media de tres e nesta edición imos ter seis.

Ao noso festival acode moita xente e potenciando os itinerantes o que queremos e fornecer as obras dunha maneira próxima e que ninguén se quede sen velas.

Canta asistencia tivestes o ano pasado?

Calcúlase que máis de 30.000 persoas.

Mi madriña.. e este ano que previsións tendes?

Pensamos que por aí andará, o espazo onde se desenvolve o festival é finito e moitos máis non caben.

As compañías participantes son moi diversas non?

Si, veñen 31 compañías das que 13 son galegas, logo hainas catalás, de Madrid, de Andalucía, de Chequia, de Arxentina de El Salvador, dúas compañías francesas...Tamén quixera salientar a nosa exposición de marionetas do mundo que ven do museo da marioneta de Lalín. Agardamos que algún día Redondela poida gozar dun museo dedicado ao Monicreque.

Os especiais son ao aire libre?

Si, e son de balde. O único que é de pago é o teatro portátil que montamos na depuradora que ten un prezo de 5€ Redondela perde cantidade e calidade da produción cultural do seu tecido asociativo, perdemos os curtos, arde Rande, a noite dos fachos, o festival de Ventosela....cal é a vosa opinión?

Está claro que algo sucede. Neste concello, a diferencia de outros, por desgraza no que a cultura se refire só está o cargo electo, temos equipo eléctrico, de carpintería de policía pero no aspecto cultural só está o cargo electo. Isto no

vai mudar ata que haxa alguén que catalice as relacións entre o cargo político e o tecido asociativo que fai cultura no noso pobo.

A continuidade do festival de “títeres” corre perigo?

Como sabes está en mans da asociación “xente titiriteira” e nós non vemos ningún indicio que indique que poida correr perigo a corto prazo. Agora ben, temos que advertir que é imprescindible a renovación xeracional e fan falta axudas para que a xente nova poida formar grupos de teatro.

Para quen non o saiba, cóntanos que é “Xente Titiriteira”? É a asociación que programa o festival ano tras ano desde o principio, é unha asociación cultural sen ánimo de lucro.

Da asociación forman parte as xentes que traballan no festival. A única premisa que temos nós é achegar o teatro de monicreques ao cidadán. Quixeramos aproveitar a oportunidade que nos dá A Nova Peneira para facer un chamamento a todas e todos os lectores a que se acheguen a Redondela a acompañarnos e gozar con nós do noso marabilloso festival.

Alternativa Veciñal, "para poñer Pazos a funcionar" REDONDELA.

A agrupación de electores Alternativa Veciñal (AV) tivo o seu acto de presentación o pasado sábado na Casa da Cultura de Nespereira. No evento, ao que asistiron máis de cen persoas, deuse a coñecer a lista coa que buscará arrebatarlle a alcaldía a Andrés Iglesias, unha lista chea de "ideas, traballo e ilusión".

O edil e actual portavoz de AV, Luciano Otero, repetirá como cabeza de lista. Asegurou que Alternativa Veciñal nace do desencanto cos partidos pero coa convicción de que "implicarse na política é bo, ademais de necesario para mellorar o noso concello". "Alternativa Veciñal é a única forza con opcións de gañar e poñer Pazos a funcionar", sentenciou entre aclamacións e aplausos ao candidato.

A Otero e aos outros tres concelleiros, Vitoria Couñago, Mercedes Míguez e Martin Harris, súmanse nos postos altos novas caras de veciños e veciñas "fartos de tanto amiguismo e mala xestión". A lista electoral fórmana 20 persoas de todas as parroquias do concello, “un equipo que reforza este proxecto veciñal en condicións de gobernar”.

Durante a presentación fíxose un repaso da traxectoria e o traballo da agrupación no último mandato. O acordo do polígono de Amoedo, o horario dos plenos, a modificación do sistema de contratación municipal, ou a denuncia de facturas e subvenciones irregulares foron algunhas das iniciativas que AV debullou no evento.

Os intervenientes tamén destacaron a honestidade como un piar fundamental de Alternativa Veciñal que “non promete nada que non poida ou queira cumprir”. Puxeron como exemplo a transparencia, “demos a cara diante dos veciños e veciñas facendo asembleas abertas tal como prometemos”. Apuntaron, tamén, que moitas das persoas que se achegaron ás asembleas agora forman parte da súa candidatura “porque nun momento de enorme desencanto coa política a xente valora a nosa honestidade”.

No acto tamén se adiantaron algunhas das prioridades de Alternativa "para poñer Pazos a funcionar": a reactivación do polígono de Amoedo, o fomento do emprego local, a mellora do colexio, a prevención de incendios e o cuidado dos montes ou una unha reforma do sistema de adxudicación de subvenciones más aberto e igualitario.

Abril 2019 [ VII]

redondela

Tachan de “desprezo coas mariscadoras a pé”, que Javier Bas negue o debate dunha moción REDONDELA.

O voceiro municipal, Xoán Carlos González considera inxustificábel, que o alcalde non se reunira co colectivo das mariscadoras, para informarse sobre a suba das cotizacións á seguridade social, pactada por PSOE, PP, Cidadáns e Podemos. A moción pretendía que o alcalde mediara cos responsábeis Instituto Social da Mariña, ante un abusivo incremento de ata o 25%.

A modificación do formato de celebración de Plenos do concello de Redondela, supuxo que algunhas mocións de alcance social, como a presentada polos nacionalistas, “non constara nin sequera no expediente”, denuncia o edil nacionalista. Un coleitivo como o das mariscadoras, arredor de 120 en Redondela, viron incre-

A NOVA PENEIRA O teu xornal

Na Pantalla Cesantes 682 152 025 - 886 310 577

mentadas as subas da cotización á seguridade social de 190 a 246, cada mes sen ter en conta ao sector.A suba únicamente se cingue a continxencias comúns, non á mellora das prestacións para a xubilación.

Recorda como na xuntanza mantida cun grupo de mariscadoras a pé, confirmaron que nalgún mes, “os ingresos redúcense tanto que nin sequera lles van permitir afrontar o pago das cotizacións”. A moción pretendía que Javier Bas, exercera realmente o seu papel de alcalde, primeiro xuntándose co coleitivo, para posteriormente dirixirse ao Instituto Social da Mariña, para unha renegociación desta suba. “A negativa ao debate, constitúe un desprezo absoluto ao sector, que se ve indefenso e sen o respaldo

AO CARÓN DO INSTITUTO

do Pleno, e polo tanto do resto da veciñanza redondelá. Negáronlles esta posibilidade”, afirma.

Para Xoán Carlos González a cuestión revirte maior gravidade ao tratarse dun colectivo prácticamente de mulleres, co que bota por terra toda a propaganda do goberno municipal sobre as políticas de igualdade.

“Trátase dun sector que permite ingresos a moitas familias, respeituoso coa Ría, que aporta un selo de calidade a un producto de primeira. Asumimos con responsabilidade as demandas de moitas mariscadoras, de buscar un futuro para o sector, porque queren que os seus fillos e fillas, sigan vivindo desta actividade en condicións dignas”, remata na súa nota o voceiro do BNG.

[ VIII] Abril 2019

entrevista

PABLO COUÑAGO

“ÁS VECES SINTO NOSTALXIA DO DÍA A DÍA DUN EQUIPO DE FÚTBOL”

O ex futbolista redondelán Pablo Couñago, abriu un negocio en Redondela; o parque infantil e cafetería Mola, na rúa Ernestina Otero. Foi un pracer tomar un café con el e conversar sobre a súa prolífica carreira no mundo do fútbol profesional Cóntanos os teus inicios no mundo do fútbol?

Ben, cando tiña 6 anos fun para a Picota, e alí paso a maior parte da miña infancia, e penso que foi nese momento xogando cos meus amigos na rúa cando comezou o meu contacto co balón, a verdade xuntabámonos moitos rapaces a xogar e os meus recordos desa época son moi bonitos.

Vaia na Picota, seguro que coñeces ao noso correspondente en Euskadi, Pipa, que tamén xogou ao fútbol e tamén é desa zona.

Pipa¡¡ si home claro que o coñezo, foi un magnífico porteiro e é moi bo rapaz.

E os teus primeiros equipos?

No colexio, eu tería arredor de 7 anos e tiña un profesor que facía equipos de fútbol sala, xogabamos onde están agora as piscinas, e aos poucos xa comecei a xogar con Casa Paco.

Co gran Manolo de Casa Paco Manolo é unha persoa moi querida, deu moitísimo, o mellor da súa vida, polo deporte base.

Estabas no Casa Paco cando marchaches para o Celta?

Si, xogabamos os sábados en Vigo e os domingos en Redondela. Naquel momento en Casa Paco eramos un grupo con moi bos xogadores. Recordo a un que lle chamabamos Platini, Antonio Picón, que tiña unhas condicións soberbias para poder ter chegado á elite, pero o mundo do fútbol é tan complexo e inflúen tantos factores que un nunca sabe onde vai rematar. El tivo unha grave lesión, e por desgraza nunca puido recuperar de todo Fuches ao Celta como xuvenil, como foi esa etapa?

Foi todo moi rápido, os 3 anos de xuvenil xoguei co Celta B entre 3º e 2ºB Debutaches con 17 anos no primeiro equipo e no teu primeiro partido marcaches un gol, lémbralo?

Recórdoo perfectamente, o primeiro sempre é especial. Saín no descanso, nun partido de copa contra o Ferrol, e marquei o gol do empate arredor de 10/15 mnt despois. Por desgraza despois dese gol o adestrador non volveu contar comigo A canteira do Celta está tan ben tratada como parece?

Eu creo que o Celta como todos os equipos usa moito a canteira en épocas de necesidade, cando non lle queda máis remedio. Nos períodos que dispoñen de liquidez, van mercar fóra o que probablemente poidan atopar na casa.

E despois daquel debut?

Seguín co filial, adestraba de cando en vez co primeiro equipo, e fun cedido ao Numancia. Ese foi un ano moi bo para min, fun coa selección, gañamos o mundial, eu persoalmente a bota de ouro e tiven a oportunidade de xogar en segunda división e o equipo ascendeu a primeira

Quedaches no Numancia?

Non, volvín ao Celta, tiña a intención e pensaba que merecía quedarme, pero volvéronme mandar cedido ao Recreativo de Huelva. Alí non me foi moi ben, non xoguei tanto como quería e o equipo tivo un mal ano en liñas xerais.

Ao ano seguinte quedaches no Celta non?

Si, e a temporada comezou moi ben, xoguei case todos os partidos da copa Intertoto, que gañamos e deunos acceso a xogar a UEFA, tamén era asiduo da sub 21, metía moitos goles e comezaron a chegar ofertas de equipos tanto de España como de fóra. O meu desexo sempre foi quedar no Celta, pero as ofertas que tiña eran infinitamente superiores ao que me ofrecía o Celta, considerei que non me valoraban e decidín marchar a Inglaterra.

A que equipo?

Ao Ipswich.

Fuches só?

Si, fun só.

Falabas inglés daquela?

Non, agora si o falo, pero daquela non.

E non foi duro?

Eu adapteime ben. Era unha oportunidade moi bonita; a posibilidade de disputar a premier, competicións europeas, e a verdade sentinme moi ben valorado .

Sabendo o que sabes hoxe, repetirías a experiencia inglesa?

Si, sen dúbida de ningún tipo. De feito, estiven catro anos en Inglaterra, logo volvín a España para o Málaga dous anos, e ao ano de estar en Málaga eu xa estaba desexando volver á premier Acaba a túa segunda etapa en Inglaterra e lánzaste a coñecer ligas exóticas?

Pois si, estiven en Vietnan e en Hong Kong.

Caramba, foron experiencias bonitas?

Si, duras, pero tamén bonitas, coñecer culturas lonxanas e formas de vida diferentes ás nosas é moi enriquecedor.

E finalmente retirácheste no Choco?

Si, cunha parada intermedia na liga finlandesa.

Miña nai, si que estiveches nun montón de sitios diferentes. E de todas as experiencias cal foi a máis bonita?

Todas tiveron a súa parte interesante, pero teño que dicir que como en Inglaterra non me sentín en ningún sitio.

De todos os xogadores que pasaron polos equipos nos que estiveches houbo algún que te impresionara especialmente pola súa calidade futbolística?

Mostovoi no Celta. Era un xogador que podería ter destacado no Madrid ou no Barcelona. E na selección Xabi Hernández, un xogador cunhas condicións brutais.

O fútbol, dentro é un deporte limpo?

Non. Hai dirixentes futbolísticos que utilizan este deporte como un trampolín para os seus negocios particulares?

Eu non o sei de ninguén, pero se tivera que dar a miña opinión persoal diría que si, sen dúbida.

Agora tes un negocio en Redondela, a cafetería MOLA, que ten tamén un parque moi chulo para as nenas e nenos. A idea é que este sexa o negocio da túa vida?

Non, estou sacando o carné de adestrador e gustaríame moito seguir vinculado ao mundo do fútbol.

Sentes nostalxia do día a día nun equipo de fútbol?

Hai momentos en que si.

Segues a actualidade de todos os equipos nos que estiveches?

De todos non, pero dos que teño mellor recordo; o Celta o Choco o Numancia e o Ipswich desde logo que si.

Rematamos Pablo, ti des dous nenos se che dixeran que queren ser futbolistas?

Apoiándoos en todo o que poida desde logo, tanto se deciden tirar polo mundo do fútbol como se o fan por calquera outro camiño.

Abril 2019 [ IX]

entrevista

marcos santos

AUGUSTO FERNANDEZ ESCOLA DE MUSICA EMMBA REDONDELA

A MÚSICA ESTÁ NO INTERIOR DE TODAS AS PERSOAS,NÓS ENSINAMOS A PÓR OS SONS A ESES PENSAMENTOS En Redondela, na rúa Ernestina Otero abriu EMMBA(Escola de música moderna e belas artes).A música axúdanos a coñecer o noso interior, é unha ferramenta excepcional para axudar á expresión do que sentimos e do que desexamos. A música está ao noso carón, en cada curruncho da realidade cotiá. A escola de música EMMBA é unha razón máis entre moitas, para visitar unha e mil veces Redondela. Nós falamos co seu director Augusto Fernández Como xurdiu a túa vocación musical?

Eu teño un irmán que estudou percusión eu tamén quería estudar, pero as ofertas existentes eran moi limitadas e dificultaban o acceso a formas de expresión musical menos convencionais.

Isto nun rapaz tan novo como era o meu caso foi frustrante, de aí que decidiramos abrirnos cara as formas de

sons referente no século vinte e poder estudalos e ensinalos.

Tedes outra escola en Ponteareas verdade?

Si, montouna o meu irmán no ano 97,leva 22 anos funcionando.

Cales son as características do centro de Ponteareas?

Empezou como unha escola infantil

de música, logo demos un paso máis na pedagoxía musical cun plan de estudos cun programa de Inglaterra que se chama rock scholl de estudios de música moderna, tamén cun acceso á

universidade de Vigo e agora actualmente aprobouse coa xunta de Galicia a creación dun centro autorizado para estudos de música moderna.

E en Redondela?

[ X] Abril 2019

entrevista Empezamos o mes de outubro do ano pasado e foi a consecuencia dun especie de estudo que fixemos o meu irmán e máis eu que concluíu que en Galicia existía unha importante demanda e que Redondela era unha zona potencialmente interesantísima.

Calquera persoa ten posibilidades de aprender?

A vontade é moito máis importante que a habilidade. Se tes vontade podes desenvolver a sensibilidade musical sen ningún tipo de dúbida.

Que tal os trata o concello de Redondela?

A verdade é que moi ben, sobre todo o técnico de cultura que é realmente con quen mais relación teño. Doulle unha nota alta, implicáronse moito desde o primeiro momento malia que xa tiñan o conservatorio de música clásica na vila.

Este local era un parque infantil, vexo que conservastes o parque de bolas e a cafetería?

Si, así é porque lle damos moita importancia ao ensino dende cativos, así pois ao saír tamén poidan estar un rato de lecer de divertimento mentres as nais e os pais poden tomar un café de maneira tranquila e relaxada.

Cal é o voso horario lectivo?

Este curso estamos os luns xoves e venres a partir das catro da tarde hasta as dez da noite.

Cal e o abano de idade para tomar clase?

Dende os 4 anos de aí en diante todo o mundo pode vir tomar clases, de feito temos alumnos de ata oitenta anos ..a xente relaxase é feliz a verdade facendo algo que alegra o espírito e sentes unha gran delicia a hora de facer ti mesmo música, Temos un sistema amplo de posibilidades, tanto podes asistir ao curso completo seguindo os horarios marcados ou en forma de clases soltas ou particulares vai un pouco en función da demanda.

Que tal esta resultado a resposta da xente de Redondela?

A verdade e que e moi satisfactoria.

Esta é unha escola de música moderna. Dende cando se entende como música moderna ?

Música moderna para min son os sons fusionados da música caribeña, europea africana, españoles pero sobre todo a capacidade de quen queira crear música non estea atado a convencionalismos, existen unha serie de estratexias que te axudan a ter creatividade ritmo...

Cal e o teu estilo de música preferido ?

Antes gustábame mais o bluss e o rock agora e agora todas as fusións; flamenco música electrónica. Eu creo que ao final vou evolucionando como a música que non deixa de ser unha especie de simbiose.

La lujosa RÚA MEIXÓN FRÍO, 22

REDONDELA

Deficiente iluminación a carón do club de remo de Chapela REDONDELA.

Usuarios de arealonga en Chapela manifestaron a este xornal que no paseo da Praia,na zona que está a carón do Club de Remo de Chapela, a iluminación e moi deficiente xa que supostamente estropéase con moitísima frecuencia, ata o punto que técnicos do Concello tiveron que acudir en moi numerosas ocasións a facer apaños, que seica resultan de moi pouca utilidade pois constantemente está a cair a luz e o paseo queda sen iluminación.S endo esta zona un lugar á que habitualmente acode xente moza algún usuario do club de remo amosou a súa preocupación polas numerosas ocasións na que este paseo carece completamente de iluminación.

Abril 2019 [ XI]

redondela

14 DE ABRIL SEMPRE ! Colectivo Republicano de Redondela REDONDELA.

Como cada ano, o Colectivo Republicano de Redondela ven de celebrar os actos anuais na conmemoración da II Repúlica. Se cadra este máis significativos, pola colaboración de varios colectivos da Vila que somos os que aportamos a maior parte da cultura no concello. Desta volta contamos coa colaboración de Sinha Paca e Arte Lixo.

Dabamos comezo o venres 12, na casa da cultura, onde varios centos de persoas puideron visualizar o pase do documental amablemente cedido pola ETB, inédito en todo o territorio español agás no Pais Vasco pola censura do estado fascista, e digo fascista pois non é unha democracia, un pais que leva 84 anos sen elixir ao seu xefe de estado.

Gozamos de "La monaquía

un negocio rentable?" ou tal vez nos indignamos con el.

O sábado 13 foi o día grande dabamos comezo os actos na foxa común dos Eidos, como cada ano lembrando aos asasinados polo feroz fascismo ao que foi sometido o noso pobo; pouco despois baixamos en comitiva, ate a nosa praza a praza da II República amenizados por gaiteiros, alí se fixeron socios

de honra polo seu traballo pola República a Marga Maderal Cal e a "Pepiño da Estación", incansables traballadores do Colectivo Republicano en vida, e a Tamboril Furado que dende o principio nos aledan os actos coa súa música. E xa por fin de foliada republicana na Discotaska (inestimable colaborador de hai moitos anos) onde gozamos duns grandes concertos.

“ TRASPÁSASE NEGOCIO A PLENO RENDEMENTO" Calle General Rubín, 22 - Redondela 986 400 972 - 635 910 087 susoacova@hotmail.es

[ XII] Abril 2019

publicidade

CAFETERÍA

PASTELERÍA

ALEXANDRE BÓVEDA, 3 SOUTOMAIOR

Abril 2019 [ XIII]

redondela

Xuventude organiza tres concertos-talleres de percusión REDONDELA.

“ELEKTRONIK KONTAINER” é un proxecto educativo que xurde da necesidade de divulgar a cultura musical a través dunha das disciplinas máis atractivas e fascinantes como é o mundo da percusión. Toda persoa toma parte activa; de unha forma ou outra, desde a súa infancia, do contacto cos nosos primeiros sons percusivos. Os máis pe-

quenos apóianse na observación, no interese e na curiosidade por coñecer novostimbres.

Con este plantexamento, confío nunha nova visión deste campo. Adaptándoa a nova era tecnolóxica coa introdución de medios electrónicos e visuais. Dando forma a un proxecto educativo/divulgativo de música electroacústica apoiada con arte visual sincronizado. Este proxecto é

fresco e innovador. Contextualizado en música que está continuamente cambiándose, movéndose e renovándose.

Robertoliveira propón unha serie de 3 concertos/talleres de percusión e novas tecnoloxías “Elektronik Kontainer” no Concello de Redondela.

Representacións todas elas con variación de contidos dentro da temática do proxecto e onde

da man do artista Robertoliveira tamén farán un análise Sonoro/Visual das obras interpretadas, conseguindo que cada representación sexa especial, irrepetíble e dándolle un maior aporte educativo e cultural o Concello de Redondela.

REPRESENTACIÓN: “ELEKTRONIK KONTAINER 6 de ABRIL” 17:00H - Auditorio do Piñeiral

do Crego de CHAPELA “ELEKTRONIK KONTAINER 11 de MAIO” 17:00H - Auditorio Multiusos da XUNQUEIRA “ELEKTRONIK KONTAINER 15 de XUÑO” 17:00H - Auditorio Multiusos da XUNQUEIRA

Ernestina Otero, 33 - Redondela - 986 40 44 21 molacoffee.es - contacto@molacoffee.es

[ XIV] Abril 2019

XI edición, ARDE O PAZO, Mós-1809 MOS.

O 27 de abril “Arde o Pazo, Mós-1809” chegará á súa 11ª edición para recrear expulsión definitiva do exército de Napoleón do sur de Galiza e lembrar os acontecementos histó-

ricos e aos personaxes locais máis destacados na comarca da Louriña. As representacións terán como punto culminante o incendio do Pazo dos Marqueses de Mós, provocado polos franceses na súa retirada de Tui.

Dende a asociación cultural “ViaxaMos no Tempo” queremos divulgar esa parte da historia local para, seguindo a proposta do escritor Pedro Feijoó, redefinir como “Guerra de Galicia” o que no resto do estado

se deu en chamar “Guerra da Independencia”. Lonxe da versión “oficialista” dos feitos queremos salientar que aquela loita foi protagonizada e liderada pola xente do pobo.

José Benito Bernárdez, xefe

PRIMEIRA CONSULTA E LIMPEZA GRATUITA (BAIXO PRESCRIPCIÓN MÉDICA)

clinica@novaodontointegral.com

da Alarma de San Antoíño, o Frade Giráldez ou o valente veciño de Petelos, Juan Araujo, foron os personaxes mosenses que conseguimos rescatar do esquezemento.

Para axudar a expulsar aos franceses, os mosenses contarán ca axuda da Milicia de Vigo, as Heroicas Alarmas de Pontesampaio, a Alarma de Casal de Eirigo (Valga), pertencentes a outras asociacións que recrean nos seus pobos esta loita que hai 211 anos aconteceu en toda a provincia de Pontevedra.

Ao mesmo tempo recrearase a vida social da época co pago dos foros aos marqueses de Mós durante a celebración do mercado de artesanía e produtos gastronómicos, e varios artesáns estarán realizando demostracións dos seus oficios tradicionais. O público infantil poderá participar nos “Xogos do Marqués” e disfrutar dos títeres de Tanxarina.

Os asistentes tamén presenciaran a loita dialéctica que enfrontará a un galego e un francés en clave de regueifa.

O incendio do pazo de mós e o remate da festa.

O momento máis agardado da noite será a recreación do incendio do pazo de Mós provocado polo exército do Xeneral Maucune na súa fuxida da comarca. Ao igual que na pasada edicón, unha proxección sobre a fachada do pazo dará paso á simulación do incendio.

A Banda da Loba, un dos grupos máis prometedores da escea galega porá remate á festa.

Organiza: Asociación Cultural “ViaxaMos no Tempo” Máis información en: http://ardeopazo.blogspot.com.es / telf: 673 54 84 85

Abril 2019 [ XV]

opinión

FRANCISCO ALVAREZ KOKI

D

ende fai algún tempo, ando con unha rabia que non me cabe no peito, por que dende lonxe ollo na Galiza, como ocurren feitos medievais, e a xente dorme en silencio. Nunha sociedade progresista e común, nun tiñan que pasar estas cousas. Os lampantíns o servicio do poder, pensan como sempre co bandullo. Esta visto que ai moito intelectual que se sirve de Galiza, non que sirve a Galiza.

Coando chego a Nova York, no ano 84, o profesor Dino Pacio e mais eu falabamos da lingua e el comentábame que nunha conferencia do profesor Antón Santamarina, este comentaba que a lingua galega atravesaría un camiño difícil en cuanto a falantes.

Digo isto en relación a unha mestra galega que por ensinar matemáticas,

Este e o cantar que cantamos

en galego, e reprendida pola Conselleira de Educación. Sabendo que o 99 por cento da educación en Galiza e en castelán, inda non miramos que ninguén da Conselleira de Educación, reprendese a ningún mestre por facelo.

Galiza sufre a involución meirande da súa historia. Volvemos os tempos de .- Hableme en cristiano por favor. O goberno central na figura de Rajoy tivo un gran aliado no goberno galego.

Cortaron a esperanza de raíz. Por que a esperanza esta na escola. Eu son católico, por que sen saber, meus pais bautizáronme nesa relixión. A lingua e o mesmo. O neno termina falando a lingua da escola. Fai pouco tempo Ana Pantón fixo un proxecto cara a lingua, proxecto de escola, que seria o único que pode salvarnos. Agora que se ache-

gan as eleccións e despois delas, os gobernos cataláns e vascos, son os que teñen forza e presionan, coando queren conseguir algo para as súas comunidades. Coando se fala de Galiza e como falar de Madri. ¿Que nos pasa? ¿Por que depreciamos tanto o noso?

O acontecido coa mestra de Pontenova e grave. Seria importante que o goberno galego, sacase a mascara e prohibira o galego, que e o que tratan.

Pero e que pasa coas institucións que deberían de defendernos destes atrancos. Para que serven A Real Academia Galega.

O consello de Cultura Galega. A Asociación de Escritores. E un longo rexistro de asociacións que dormen no limbo. Aquí non pasa nada, cada un na sua leira e na súa leria. Apenas

fai uns dias A profesora e escritora Mixteca. Yasuaya Aguilar, falou en México onde existen mais de 68 linguas. Ela dixo textualmente. “ Nuestras lenguas no mueren, las mata el estado, las mata con el pensamento único, la cultura única ” Resulta que o profesor Dino Pacio, conseguiu que na universidade do estado de Nova York, lle dean créditos os seus alumnos por saber a lingua de Rosalía, e en Galiza nos repriman. Resulta que nos concellos pasa o mesmo, eu coando vou o meu concello na Guarda, non sei si estou na Guarda ou en Madri. Sigamos esperando a que ocorra o milagre.

Unha vez mais, relembro estes versos de Rosalia. “ ESTE E O CANTAR QUE CANTAMOS, MAIS QUE FACER SE OUTRO MILLOR NUN HAI.

- Habitaciones con baño - Tapas y raciones - Café - Bar - Parking Servicio taxi:

670 80 39 89

Nerga (bajada a la playa), 40 - Hio 986 32 95 08 986 32 99 82 670 80 39 89

Bajada Playa de Arneles, 1 - Hio - Cangas 986 32 83 02 - 986 32 91 06 infor@hoteldoade.com - www.hoteldoade.com

DISTRIBUIDOR EXCLUSIVO

Avenida de Ourense, 50 - Marín Telf. tienda: 986 88 39 31 - Fax: 986 88 00 95 Telf nave: 986 70 32 14 - Móvil 666 45 00 95 gonbelventas@gonbelmar.es www.gonbelmar.com

[ XVI] Abril 2019

publicidade

Bar - Restaurante

O Buraquiño

Pintés, 48 - 986 328 546 - Hio - Cangas

Rúa de Ramón Cabanillas, 2 Moaña 886 096 330

AGRO POSADA PRODUTOS AGRÍCOLAS, FERTILIZANTES, ALIMENTACIÓN ANIMAL.....

RAMÓN CABANILLAS, 105 MOAÑA 986 31 56 25

PORTA DO SOL, 64 MEIRA - MOAÑA

Abril 2019 [ XVII]

o morrazo

Programa do BNG paras as Reunión coa oficina técnica do pacto Eleccións Municipais no eido dos alcaldes polo clima e a enerxía A adhesión ao Pacto dos do ensino Félix Juncal, alcalde de Alcaldes aprobouse na sesión BUEU.

CANGAS.

A Comisión Electoral do BNG en Marín ven de aprobar o seu programa para mellorar o ensino no concello. Desde o BNG vemos con preocupación a situación do ensino público no termo municipal de Marín, pois é evidente o seu deterioro nos últimos anos, cunha forte perda de unidades escolares no concello. O Sequelo perdeu dúas unidades de infantil nos últimos 10 anos, O Grupo 6 unidades nos últimos 15 anos, O Carballal unha unidade infantil hai 5 anos, A Laxe leva varias, etc. Temos centros públicos cunha parte importante do seu espazo totalmente baleiro.

As políticas de ensino velarán e cooperarán para que a planificación e ordenación educativa garanta a prestación en parámetros de calidade. O desinterese demostrado por parte do goberno

municipal de Marín con levou a unha situación de desleixo no eido educativo. Para o BNG o ensino público e de calidade forma parte dos eixos fundamentais da nosa acción de goberno, ademais de apostar por un bo servizo educativo que potencie e que faga posíbel que moitas familias miren a Marín para fixar a súa residencia, incrementando polo tanto o censo de habitantes.

Desde o BNG vamos traballar para cambiar esta situación, mellorando as infraestruturas (pintados externo e interno, rede eléctrica, fibra óptica, zona wifi, pavillóns axeitados para o alumnado, mellora integral dos comedores fomentando o seu uso pola comunidade escolar, acción íntegra contra a humidade nos centros, transporte, etc) para conseguir en todo o municipio un ensino de calidade.

Candidatura Completa de AVANTE! - Candidatura Veciñal CANGAS.

O pasado día 17/04/2019) celebrouse unha nova Asemblea de AVANTE! - Candidatura Veciñal, onde se presentou a candidatura completa coa que a nosa organización participará nas eleccións municipais do 26

de maio de 2019. Resaltar a alta participación ao longo de todo este proceso para a elección da candidatura. Éde sinalar a aposta pola renovación e pola xuventude na lista, que inclúe a dez persoas menores de 25 anos.

Bueu, reuniuse na mañá deste xoves cun responsable da Oficina Técnica do Pacto dos Alcaldes polo Clima e a Enerxía, órgano que servirá de enlace para asesorar a municipios e entidades participantes. Tras o encontro, o rexedor salientou que o próximo paso é elaborar ao longo deste ano o Plan de Acción para o Clima e Enerxía (PACE), un instrumento de acción que terá que xestionar o propio Concello e que deberá incluír varias liñas estratéxicas, como as infraestruturas e equipamentos públicos, o uso residencial, o transporte público e privado ou os residuos...

plenaria da corporación municipal en xuño do pasado ano, e supón o compromiso de reducir a emisión de CO2, así como a realización de accións encamiñadas á mellora do medio ambiente.

Por iso, a proposta conxunta dos catro grupos municipais, acordou, entre outros puntos, solicitar a adhesión ao Pacto dos Alcaldes polo Clima e a Enerxía, cuxo obxectivo primeiro é “reducir as emisións de CO2 (e, posiblemente, outras emisións de gases de efecto invernadoiro) no territorio do noso municipio en polo menos un 40 % de aquí a 2030, en parti-

cular a través da mellora da eficiencia enerxética e un maior uso de fontes de enerxía renovables”.

Esta aposta polo medio ambiente supón, en palabras do alcalde, que “Bueu sexa un concello comprometido á hora de deseñar políticas e cumprir coas estratexias polo clima e a enerxía”.

Bueu continúa co programa de apoio psicolóxico a menores BUEU.

Dende o Departamento de Benestar Social do Concello de Bueu desenvólvese un ano máis o servizo de atención psicolóxica á/ao menor, subvencionado polo Programa Operativo FSE Galicia 2014-2020 da Xunta de Galicia. Este servizo estará dispoñible outubro, e con el actuarase en tres ámbitos: educación e apoio fami-

liar, reforzo socioeducativo para menores, e formación adaptada.

Así, fomentarase a adquisición de competencias e habilidades educativas para as familias en risco de exclusión social e de forma especial as/os menores, así como o fortalecemento da xestión emocional, a integración e participación na vida comunitaria e a pre-

vención de situacións que provoquen vulnerabilidade ou risco social ás familias. No ámbito socioeducativo, levaranse a cabo labores de orientación e apoio ao alumnado para previr o fracaso escolar e o abandono prematuro da etapa de escolarización obrigatoria, así como reducir o absentismo e facilitar a transición entre a educación primaria e secundaria.

Os Petróglifos de Mogor nas Guías Petite Futé CANGAS.

Na edición de 2019, novamente a guía de viaxes francesa Petite Futé selecciona o Centro de Interpretación dos Petróglifos de Mogor como un dos lugares que recomenda visitar, neste caso na edición dedicada a Ga-

licia-Asturias-Cantabria-Castela e León.

Os visitantes franceses soen ser cada ano un dos grupos máis numerosos de entre os turistas estranxeiros que se achegan a coñecer estes famosos petróglifos.

TROFEOS - GRABACIONES

Avenida de Vigo, 103 - Galería 2, Local 9 - Cangas

ARIZAGA C/ AUGUSTO MIRANDA, 5 986 882 089 - MARÍN

[ XVIII] Abril 2019

o morrazo

Meijón acusa ao PP de mentirlle “a todo o sector industrial da liña de costa” CANGAS.

As candidaturas ao Congreso e ao Senado comezaron esta campaña electoral en Cangas denunciando “as mentiras que o PP está empregando con todo o sector industrial da liña de costa do noso país". Guillermo Meijón, número dous ao Congreso, asegurou que os conservadores “saben perfectamente que non se está tramitando ningunha reforma da lei” que afecta a este sector económico, de vital relevancia na provincia.

O candidato ao Congreso dos Deputados explicou que o que se está a tramitar é un regulamento de Costas “adaptado ao que di o Tribunal Constitucional” para establecer criterios claro e con seguridade xurídica “porque tal e como o deixaron era potestativo para a administración conceder graciosamente ou non as concesións”.

“Neste momento xa houbo alegacións por parte do sector que se están estudando no ministerio”, sinalou Meijón, afirmando que unha vez estea rematado o primeiro borrador este será enviado ao sector para que poida alegar e poñer “as emendas precisas para chegar a un acordo beneficioso para todas e todos”.

Pola súa banda, Olga Alon-

so, cabeza de lista ao Congreso, asegurou que Cangas e a provincia “merece que traballemos” para mellorar o emprego, “algo fundamental”. A actual concelleira en Vigo fixo mención á conversa mantida durante o reparto con un matrimonio da vila, que se queixaban de que en 10 anos de goberno de Rajoy “só nos subiron un 0,25%”, recoñecendo o compromiso das e dos socialistas coas pensión, que o goberno de Sánchez subiu nun 1,6%, beneficiando a 8,7 millóns de persoas.

Ademais, nos 10 meses de Goberno socialista aprobouse a subida das pensións mínimas e non contributivas nun 3%, unha medida que chega a 2,3 millóns de pensionistas, e tamén

OS” TONIOS” ZAPEANDO.

a as de viuvez nun 7%, aumentando a base reguladora ata o 60%. Unha aposta por un Estado de Benestar forte, “ese que defenden as e os socialistas e que co PP perdemos”, asegurou Alonso.

A candidata á alcaldía de Cangas exerceu de anfitrioa neste paseo polo mercado da vila, que celebraba o Venres de Dolores, festivo local. “Imos traballar para conseguir as condicións apropiadas para o desenvolvemento das empresas, das PEMES e das e dos autónomos” en colaboración coas e cos representantes socialistas nas diferentes institucións. Tamén se comprometeu a conseguir “un tecido de solo industrial que axude a xerar emprego de calidade”.

Propostas para a seguranza viaria dos/as motociclistas MARÍN.

Marín é un concello con moitos afeccionados e afeccionadas ao uso e goce da motocicleta. No BNG concordamos na idea de que a moto debe facer parte da solución á mobilidade sustentábel. Por iso comprometémonos a defender todas as propostas que van encamiñadas a garantir unha maior seguranza para a circulación en motocicleta.

Considerarmos fundamental a mellora das infraestruturas viarias para garantir maior seguranza e reducir o número de accidentes, prestando especial atención,pola súa vulnerabilidade, ás motocicletas e bicicletas, particularmente no que atinxe a sistemas de protección (espazos delimitados, gardarraís seguros, pintura antideslizante...).

Dentro do noso programa electoral para estas eleccións Xerais, e despois de diálogo mantido con diversas entidades sociais do mundo do motociclismo incluímos as seguintes propostas: • Plan de instalación de Sistemas para Protección de Motoristas(SPM) en todos os gardarraís, conforme á norma UNE 135900-2017 e realización de auditorías independentes de calidade.

• Adopción dun plan de adecuación de estradas ás necesidades de seguranza viaria

de motociclistas.

• Redución de superficies pintadas na sinalización horizontal.

• Formación do persoal de estradas.

• Eliminación do proxecto para instalar bandas sonoras na mediana das estradas e prohibición da instalación de elementos delimitadores de carrís que puideren supor un obstáculo na vía.

• Regulación normativa dos pasos de peóns semaforizados para que sexan sinalizados coa mesma marca viaria que os pasos de ciclistas coa fin de reducir a superficie pintada no pavimento.

• Fomento de medidas de renovación do parque de motocicletas para incorporar tecnoloxías de ofrezan maior seguranza.

• Actuar na formación, tanto no persoal específico ao servizo das administracións públicas como da cidadanía en xeral, especialmente incorporando de forma efectiva a seguranza viaria ao sistema educativo.

Desde o BNG de Marín comprometemos, dentro das capacidades competencias do concello, a implementar estas propostas en Marín. Ademais, estudaremos as mudanzas normativas que puideren ir na liña de facilitar o uso da motocicleta con máis seguranza.

HUMOR: MARCOS ESCUDERO

Abril 2019 [ XIX]

o morrazo

Luita Verde solicita a caducidade da licenza e a paralización da actividade do campo de golf de Domaio MARÍN.

O Colectivo Ecoloxista Luita Verde solicitoulle o pasado 9 de xaneiro de 2019 ao Concello de Moaña, por escrito e a rexistro, a incoación de expediente para a Declaración de Caducidade da licenza para a construcción dun hotel de soto e dúas plantas no campo de golf de Domaio outorgada pola Comisión de Goberno do Concello de Moaña o 28 de outubro de 2002 á Sociedade Interburgo SA. Luita Verde lémbralle ao Concello de Moaña que esta non é a primeira solicitude ao tanto senón que secunda a outra realizada nos mesmos termos o 11 de maio de 2012 sen que ata a data respostara nin tampouco iniciara o correspondente expediente de caducidade.

Esta solicitude parte da xustificación que despois de máis de oito anos dunha sentenza xudicial do 23 de novembro de 2009 na que o Xulgado do Contencioso n.º 3 de Pontevedra ordea o inicio das obras da construcción do dito hotel, cun prazo máximo de execución de seis meses despois de notificada esa sentenza, estas nunca foron iniciadas, o que demostra sen dúbida algunha un manifesto inte-

rese de Interburgo SA de non facer a obra.

Luita Verde aclara que a de dita sentenza xudicial do 23 de novembro de 2009 é froito do recurso contencioso no que Interburgo consigue a anulación da resolución do 21 de xullo de 2008 da Alcaldía do Concello de Moaña desestimando as alegacións de Interburgo e declarando caducada a licenza de obra para o dito hotel outorgada pola Comisión de Goberno do Concello de Moaña o 28 de outubro de 2002.

E que esa resolución nace doutra anterior do 20 de novembro de 2006 da Xunta de Goberno Local, na que, segundo informe do asesor xurídico do propio Concello de Moaña, se acorda incoar expediente para a declaración de caducidade da licenza municipal de obra concedida a sociedade Interburgo o antedito 28 de outubro de 2002, trala solicitude presentada anteriormente ao tanto por Luita Verde o 16 de marzo de 2006.

Por outra banda, Luita Verde solicitou o pasado 1 de marzo de 2019, así mesmo por escritos e a rexistro, dirixidos ao Concello de Moaña e ás Delegacións de Pontevedra da Consellería de

Medio Ambiente e de Sanidade, a clausura e cese da actividade do campo de golf de Domaio ata que a empresa propietaria, a antedita Interburgo SA, execute as medidas do Dictame de Efectos Ambientais do 14 de marzo de 1991 polo que a Comisión Galega de Medio Ambiente dicta, entre outras cuestións, a realización de analíticas periódicas cada seis meses dos mananciais situados na parcela do campo de golf e nos puntos de surxencia ou canalizacións dos mesmos augas abaixo, prestando especial atención aos compostos organoclorados e organofosforados, sendo ditas analíticas remitidas á Consellería de Sanidade.

En numerosas ocasións dende Luita Verde e mesmo da Comunidade de Augas de Calvar e Verdeal, interesada por ter

mananciais afectados pola actividade do campo de golf, se ten denunciado o incumprimento tanto por parte da propietaria orixinaria do campo, Golf Domaio SA, como dende o ano 1998 por parte de Interburgo SA como empresa sucesora na propiedade trala súa adquisición por subasta, da obriga de realizar as analíticas indicadas no antedito Dictame de Efectos Ambientais, sen que ata a actualidade se tivera en conta o incumprimento reiterado do dito Dictame, mirando as distintas administracións públicas para outro lado e facendo caso omiso das nosas denuncias malia que detrás das consecuencias do incumprimento do dictaminado ambiental e, en especial, da falta de analíticas das augas, pode estar entre outras a afección e

grave da saúde das persoas.

Luita Verde solicitou así mesmo que se inicie un expediente sancionador a Interburgo SA por dito incumprimento do Dictame de Efectos ambientais.

Finalmente Luita Verde solicitou a Rexistro por escrito dirixido ao Concello de Moaña este pasado xoves 14 de marzo a aplicación do artigo 145 da Lei 2/2016, do 10 de febreiro, do solo de Galicia e o inicio do expediente de caducidade das licenzas de obra concedidas o 12-02-2001 e o 09-06-2003 pola Comisión de Goberno do Concello de Moaña para 50 e 52 vivendas respectivamente a Construcciones Mirón y Agarvi SL no sector B da Unidade de Actuación S.A.U. A-7 Residencial Golf Domaio. E a paralización das obras de construcción e a suspensión dos usos que destas se derivan, polo deterioro ambiental da paisaxe, do medio e dos recursos naturais como é a auga.

[ XX] Abril 2019 XOÁN ALONSO Corresponsal en Euskadi de A Nova Peneira

Bo día teñan lectores e lectoras da Peneira, un saúdo dende Euskadi e un bico para quen queira.

Non atopo mellor xeito para escribir este artigo, que cantándolle unhas coplas dende a terra onde vivo.

Terra que me acolleu e deume todo o que teño, sen esquecer quen son eu sen esquecer de onde veño.

Apoiado na varanda fronte o mar que latexa, Mar Cantábrico do norte que de esguello me asexa.

Dende hai dezasete anos vivo eu por estes lares, moito chorou miña nai cando me mirou marchare.

COPLAS DE MAIO Coplas para o mes de Maio que xa peta na túa porta, enche de flores o campos e cubre de cor a horta.

Tamén morre a nosa lingua os cativos non a empregan, as liguas son coma as flores que morren se non as regan.

Verde Maio eu te quero verde coma a esperanza, ven que te vou peitar cos aveños de labranza.

Isto que aquí che escribo é certo, é a verdade, contoumo Kike Estévez é a triste realidade.

Teño un peite de madeira, de madeira de carballo para peitear a herba coma se fose un cabalo.

O Kike anda a traballar espallando a Regueifa, seica ademais escribe tamén na Nova Peneira.

Hei de sementar os campos con versos e con palabras, para que non teñas medo e as túas xanelas abras.

Veu un día de visita a Donostia a regueifare, arrimouse moito ó mar e unha onda foino mollare.

Hei de remover a terra con este sacho que teño, para sementar as leiras xa que rematou o inverno.

Maio antes de que chegues cos teus vestidos floridos vouche contar unhas cousas, despexa os teus ouvidos.

Esta fouce que herdei co gume ben afiado, antes cortaba os toxos durme agora no faiado.

Supoño que saberás que o país anda revolto, ca cousa das eleccións anda moito tolo solto.

Foise toda a xuvente a traballar na cidade, Maio, mórrense as terras xa non hai que as traballe.

Tolos que abren a broca buscando enfrontamentos, a patria, a fé e a familia estes son seus argumentos.

Tamén chorou o meu pai, meus tíos e a irmá miña coido que tamén chorou, Terra, a cadela que tiña.

Agardo que estas coplas que no meu corazón medran, cheguen a ver os teus ollos e na viaxe non se pedran.

o encrucillado 1 A

2

3

4

5

6

7

8

D E

A patria indivisibel nin se toca nin divide, xa ben o dicía Franco “patria unida, grande y libre”.

Maio parece mentira nestes andares da historia, a xente anda perdida e vai perdendo a memoria.

Polas sendas dos camiños, vai perdendo a memoria, cometendo os mesmos erros coma a roda dunha noria.

Maio dígoche unha cousa non con moita confianza, agardo que o pobo esperte non vou perder a esperanza.

Maio para cando chegues eu estarei agardando apoiado na varanda fronte ó mar ceibe brúando.

Cantaban en Redondela Maiño ponte pé a ver se logo gañamos para xeado e café.

Ata aquí o meu artigo, ata aquí o meu traballo, ben rimadas estas coplas para a chegada de Maio.

BUEU.

A problemática sobre o cupo de Ons e a necesidade de que del quede excluída a veciñanza será un dos asuntos a tratar na próxima sesión plenaria do 6 de maio, última da presente corporación. Así se acordou este luns na xuntanza mantida entre o goberno local bueués e os veciños e veciñas da Illa, na que mostraron a súa unidade para reivindicar “o noso acceso á Illa con total liberdade e sen restriccións”.

Por iso, e tras un debate no que se escoitaron as diversas propostas, Félix Juncal, alcalde da vila, transmitiu que o seguinte paso será consensuar unha declaración institucional co resto de voceiros dos grupos da corporación e coa propia cidadanía da Illa, a cal debe facerse con premura dado que o 15 de maio o cupo entraría de novo en vigor.

Ante a preocupación da veciñanza, o consistorio decidiu convocar estas reunións, da que a terceira se celebrará o vindeiro 3 de maio, ás 18.30 h, no Centro Social do Mar. No encontro de onte tamén estiveron presentes @s edís Ana Isabel Otero, María José Pérez e Adrián Ferrer, quen defenderon que “o que deberían facer desde a Dirección Xeral é convocar mesas de traballo coa veciñanza e non impoñernos criterios”.

O alcalde explicou aos/ás asistentes que a pasada semana se remitiu un escrito a Ana Belén Do Campo, Directora Xeral de Patrimonio Natural da Xunta de Galicia, no que solicitaba que se reconsidere a decisión de aplicar as restricións do cupo de visitantes ás familias de Ons e ao seu entorno, e da que aínda non se obtivo resposta oficial.

HORIZONTAIS:

de Khan Deán 9

10 11 12

A- CONCELLO DA COMARCA DO CONDADOCONSOANTE. B

MULLERES NATURAIS DA ANTIGA IUGOSLAVIAVOGAL.

C

DO REVÉS DEUS EXIPCIO-DISE DA ACCIÓN NA QUE UNHA OVELLA EMITE O SEU SON-CONSOANTECIRCUITO ELÉCTRICO QUE CONTÉN UNHA RESISTENCIA E UNHA BOBINA EN SERIE.

B C

O alcalde de Bueu levará o tema do cupo de Ons ao vindeiro pleno

D

SENSACIÓN PRODUCIDA POLA FALTA DE AUGAARTIGO DETERMINADO MASCULINO PLURAL-PARTE DA GAITA EN FORMA DE BOLSA DE COIRO.

E

PARTE FINAL DO DÍA-RECOLLE.

F

SENSACIÓN DE INTENSO CALOR PRODUCIDA POLA SEDE-LUGAR NO QUE ULISES VIVÍA FELIZ COA SÚA MULLER PENÉLOPE.

VERTICAIS: 1

PARROQUIA DE PONTEAREAS-PARROQUIA DE MARÍN.

2

CIDADE GALEGA-PARTE TRASEIRA DAS PERSOAS.

3

DOMINIO PARA NIXERIA-MÉDICA.

4

BURACOS QUE CERTOS ANIMAIS FAN NO CHAN PARA AGOCHARSE—OGAL.

5

LETRA DE PLURAL-PINZA PARA ABRIR OS OURIZOS E TIRAR AS CASTAÑAS.

6

EXCLAMACIÓN EMPREGADA PARA DAR ÁNIMO-LIGA NACIONAL DE POKER.

7

ESTRAÑO-BARCOS DE LUXO.

8

ELECTRONVOLTIO-GOBERNANTE DESPIADADO.

9

RÍO DE SUIZA-O QUE É GALICIA-CONSOANTE.

F

G

TÉCNICA CONSISTENTE EN COSER RETALLOS DE CORES E FORMAS DIFERENTES.VOGAL-

10 POLICÍA POLÍTICA DA ALEMAÑA NAZI-TIPO DE NAVALLA-PARA EN LA TÍN.

G

H

500-VOGAL-....DE ULLA,CONCELLO DA PROVINCIA DE LUGO-MOEDA ROMANA.

11 CAPA DE SUCIEDADE QUE SE FORMA NA PEL POR NON LAVARSE-365 DÍAS.

H

I

CIDADE ISRAELÍ,UNHA DAS MÁIS ANTIGAS DO MUNDO-....GUARDIOLA-NOME DE MULLER.

12 CADA UNHA DAS PEZAS EMPREGADAS PARA CUBRIR O TELLADO-FEMIAS DOS OSOS

I

K

ESPIDA-UN-HOMES NATURAIS DA ILLA DE SARDEÑA

HORIZONTAIS A-PONTEAREAS-T.B-IUGOSLAVAS-E.C-AR-BEAR-RL.D-SEDE-OS-FOL.E-NOITE-APAÑA.F-ASURA-ITACA.G-RETALLAIRAO.H-D-O-ANTAS-AS.I-ACRE-PEP-SARDOS VERTICAIS 1-PIAS-ARDÁN.2-OURENSE.CU.3-NG-DOUTORA.4-TOBEIRA-E-.5-ESE-TALA-I.6-ALA-E-LNP.7-RARO-IATES.8-EV-SATRAPA.9AAR-PAIS-R.10-SS-FACA-AD.11-ROÑA-ANO-TELLA-OSAS

K

Abril 2019 [ XXI]

o morrazo

Parabéns a Laura Rodríguez (Club Cinania T.M.) BUEU.

A Concellaría de Deportes e tódolos seus membros, en nome e representación do Concello de Cangas, desexan expresarlle os seus máis sinceros parabéns á palista canguesa LAURA RODRÍGUEZ (Club Cinania T.M.), pola consecución da MEDALLA DE PRATA no A Concellaría de Deportes e tódolos seus membros, en nome e representación do Concello de Cangas, desexan expresarlle os seus máis sinceros parabéns á palista canguesa LAURA RODRÍGUEZ (Club Cinania T.M.), pola consecución da MEDALLA DE PRATA no Campionato de España Escolar de Tenis de Mesa (Seleccións Autonómicas) que tivo lugar nestes días en cidade Alcázar de San Juan (Cidade Real).

Dende aquí, ademais desta felicitación puntual á deportista e o seu club, gustaríanos transmitirlles os mellores desexos de futuro e que cheguen moitas máis alegrías coma a que motiva a presente felicitación.

CASA CASA DOS DOS DRUIDAS DRUIDAS Acuña Vilaboa Av. de Ourense, s/n. - Marín Tel.: 622 52 19 86

FANSE TRABALLOS DE DESBROCE E LIMPEZA DE FINCAS

[ XXII] Abril 2019

RESTAURANTE

PLAYA DE MOGOR

En Marín, na Praia de Mogor

+ QUE 2 En Moaña, na zona das fragatas.

Un concepto integral da hostelería.

COÑÉCENOS¡¡

Restaurante

Marusia

Avenida José Costa Alonso, 96 Moaña

Carnes á brasa (porco / terneira) - Picantones Picaña de criollos - Polbo - Brochetas de Rape e marisco - Cataplanas de Rape e marisco - Gambas Rape - Navallas - Espada - Langostinos - Merluza...

A Xunqueira, 4 - Moaña Telf.: 986 310 000

Abril 2019 [ XXIII]

conto Un conto de X. Santiago Paramos

I

TOUTIZO

nda ben non acabaran de cear, escoitaron broucar no portalón que da ó camiño.

A nai de Xacobe non contestou… baixou, abriu e berregou: -Vostede, sempre feita un toutizo, ¿como anda polos camiños a estas horas…? ¡Ande pase!

Cun candil na man dereita, unha leiteira na esquerda e un cesto na cachola entrou na casa unha vella.

Vestía de maneira que máis parecía un feixe de farrapos que outra cousa.

Pousou o que traía no chan e sen saudar foi dereitiña a lareira.

Xacobe ó verlle quitar das tamancas aqueles garduños pés, retortos como cañotas de carballo, coas uñas longas, negras e fumegando da humidade: Pensou que aquela vella sería unha bruxa, ou algo parecido.

Xa enxoita da a friaxe, despois de comer unha cunca de caldo e beber catro de viño… comezou a espoliar.

Todo por culpa de Xacobe dicir que non lle gustaba a leite de cabra.

Ela xurou e perxurou que non lle traería

máis nada mentres vivira (como así foi) Xacobe, deuse conta que aquela era a súa avoa materna. Tamén se decatou, que con caldo e viño colle folgos ata o máis coitado.

Director: Tino Lago Vargas

anovapeneirapublicidade@gmail.com

Edición, deseño e maquetación: A Nova Peneira anovapeneira@gmail.com

Redacción: G. Figueiredo

anovapeneiraentrevistas2@gmail.com

Edita e publica: Edicións Mide S.L. Rúa García Lorca 3, 6º AB. 36209 Vigo edicionsmide@gmail.com Teléfonos: 662 187 102 Imprime: Publicaciones Tameiga S.L. Fotografía: Arquivo.

Publicidade: Departamento propio.

Colaboradores: Ángel Pérez, Moncho Lareu, Vi-

cente Alló, Carlos Rey, Josiño Araújo, X. S. Páramos, Lucia Santos, Santi Mallo, Segundo González, X. C. de la Fuente, Mero Iglesias, Juan Karlos Pérez, Pedro Ocampo, José Manuel Durán, Xabier P. Igrexas, Marcos Escudero, Roger, Aarón Franco e Verónica Costas.

Corresponsal en Madrid: Juan Louzán / 665715149 Corresponsal en Euskadi: Xoán Alonso.

Este xornal imprimiuse en papel reciclado

Depósito Legal: VG-195-2011

BODEGAS

IGLESIAS

CASAL - BUDIÑO O PORRIÑO 986 34 61 10