A Nova Peneira 93 (Primeira edición) Finais de Xuño 2018

ANO 7 - Nº 93

Xuño 2018 (Primeira edición) - 2€

XORNAL GALEGO DE INFORMACIÓN XERAL

GAÑAMOS: “A SITUACIÓN ECONÓMICA DO CONCELLO DE MOS É RUINOSA, SE FORAMOS UNHA EMPRESA PRIVADA ESTARIAMOS EN SUSPENSIÓN DE PAGOS”

PÁXINAS 10 E 11

O BNG presenta no Parlamento galego unha batería de medidas pola traxedia de Paramos 7

LOURIÑA

Os comuneiros de Tameiga din non ao proxecto do Celta 14 E 15

ENTREVISTA

Marcos Besada alcalde de Salceda 16

O ex tenente Segura visita a Feira do Libro de Redondela VI

BAIXO MIÑO

O Concello de Tomiño pecha 2017 con estabilidade orzamentaria XVIII

REPORTAXE

O asasinato de Amada García XXII

[ 2] Xuño 2018 (Primeira edición) EDITORIAL

A

TINO LAGO Director de A Nova Peneira

OS 19 DE MEIRÁS

existencia da fundación Francisco Franco é unha vergonza moral de proporcións superlativas. Un colectivo que fai apoloxía do máximo responsable dunha salvaxe ditadura, que cometeu incontables asasinatos extraxudiciais, que condenou ao exilio a milleiros de homes e mulleres, que matou a Federico García Lorca, ou a Alexandre Bóveda, non pode ser legal nunha democracia que cumpra cuns mínimos principios éticos. É absolutamente impensable que en Alemaña exista unha fundación Adolf Hitler, ou en Italia unha fundación Benito Mussolini, porque ese tipo de persoas responsables dos espantosos e negros episodios que propiciaron unha das etapas máis estarrecedoras da historia da humanidade, só poden ser presentados como o que foron; uns monstros asasinos. A ditadura franquista puido ser posible grazas a axuda dos nazis alemáns e dos fascistas italianos, que lle proporcionaron a Franco importantes axudas económicas e militares coas que lle puido gañar a guerra civil ao exército da República.

Franco, unha vez xefe do estado, colaborou activamente co nazismo, mesmo enviando un contin-

xente militar, a división azul, a loitar cóbado con cóbado cos soldados xermanos en terra soviética.

Só cando a derrota de Hitler, semellaba evidente, o réxime español mirou para outro lado e comezou a achegarse aos aliados, non por convicción democrática, senón para asegurar a súa propia supervivencia.

O ditador ferrolá, veraneaba no noso país, en concreto no pazo de Meirás, situado no Concello de Sada. Este inmoble foi roubado ao pobo galego para agasallarllo ao tirano, mediante unha serie de “donativos” forzosos aos veciños e veciñas, retencións de parte das nóminas de funcionarios e traballadores de empresas privadas, e a través da obriga que tiñan os concellos de Coruña, de derivar un mínimo do 5% da contribución a un fondo co que sufragar os gastos necesarios para poderlle regalar Meirás ao sátrapa.

O pasado mes de agosto varias persoas militantes do BNG, nun día no que se podía visitar o pazo, accedían ás partes superiores da edificación e de maneira pacífica desenvolvían unha acción de protesta, despregando dúas faixas nas que se lían

as seguintes mensaxes :”O PAZO É DO POBO GALEGO” “FRANQUISMO NUNCA MÁIS” “QUE NOS DEVOLVAN O ROUBADO”.

A principios deste mes de xuño, coñeciamos a nova de que a familia e a fundación Franco demandaban nun xulgado de Betanzos a 19 persoas, militantes do BNG, solicitando para eles 13 anos de cárcere, atribuíndolles distintas conductas delituosas, entre as que cómpre salientar por autenticamente demencial, e polo repugnante que resulta como se revira a realidade, o ter cometido un suposto delito de odio. Só nos queda expresar a nosa solidariedade e afecto coas 19 persoas do bloque, para as que se pide 247 anos de cárcere, algúns deles como Néstor ou Suso ocasionais articulistas xenerosos de A Nova Peneira, e manifestar o noso desexo de que a tan necesaria moción de censura que desaloxou ao infausto goberno do PP, sirva, entre outras cousas, para que a negra etapa de represión coa que se caracterizou o goberno de Mariano Rajoy, quede soterrada no máis profundo sumidoiro da historia para sempre xamais.

OPINIÓN

“

DANIEL LAGO LEIRÓS Secretario programas e estudos políticos. Compromiso por Galicia.

Quero ver todo pintado de negro/ Negro como a noite, negro como o carbón/ Quero apagar o sol do céu/ Quero ver todo pintado, pintado, pintado de negro”. O mesmo caso debe pasar nalgunhas hipóteses de “lidereses” que unicamente ven españois. Camiñen por onde camiñen unicamente ollan españois.

Isto é curioso, porque o meu era unha brincadeira recollendo as suas satânicas maxestades e o do outro é ben a serio!! O discorrer da teimada realidade levou a que a bandeira da “españolidade de Cataluña” rematara a ser a bandeira da “españolidade da España”. Isto é o crecemento do discurso supremacista e próprio do mais xenófobo dos nacionalismos. E claro ao final acabas por ver unicamente

PAINT IT BLACK

españois e por chorar cando escoitas “Soldados del amor”.

Abenzoando e venerando a “españolidade da España” estamos a entrar nunha fase ulterior da creación da “españolidade” que seguiu á aquela, para muitos perda do Império no 1898, e que o Ramón Menéndez Pidal comezou co seu invento da narrativa da “re”conquista e todo o folclorismo que acompañou a este relato da creación da nación española.

Hoxe ese discurso é retomado cunha recentralización do estado, na figura

comezada pelo aznarismo de fins do século XX que retomou o traballo intenso da construcción do castelo do seu feudo, da fortaleza da sua nación, no buraco financeiro no que converteran ao longo da primeira década do século XXI a Madrid. Unha fortaleza-nación coas suas giga-infraestruturas sobre dimensionadas en relação a todo o que non refere a un critério propriamente e exclusivamente político, é dizer, unicamente de vontade política. Cun intento de conversión en “Hub” mundial e plataforma intercontinental coa América,

os governos dirixidos sobre esta encomenda, soterraran millares de millóns de recursos públicos e fixeran ademais mostra da mais infame das tramas de corrupción e cleptocracia, levando á quebra mesma do estado como garante da igualdade de direitos e liberdades.

Un estado construido arredor dun sistema radial de estradas, un sistema radial de alta velocidade, un sistema radial aeroportuário, un sistema radial de médios de información, inclusive xa agora, un sistema radial bancário e ata un sistema radial de “outsourcing” de empresas sediadas nesa fortalezanación da España atual.

Neste andar do mundo ver todo laranxa, ao final, non é calquera brincadeira!!!

Xuño 2018 (Primeira edición) [ 3]

OPINIÓN

BALDOMERO IGLESIAS Mero

BENEDICTO GARCÍA VILLAR, CANTOR P

ode morrer un cantor? Non sei se se poderá dicir que un cantor morre, nin sequera que se perde no medio dun contubernio ambiental cheo de ruídos desagradables, enrarecidos intencionadamente e amplificados para facernos perder na xordeira. Non sei se será acertado dicir que un cantor, daqueles que relatan tempos desde a súa honestidade, pode deixarse no esquecemento. Polo menos mentres queden ecoando as súas melodías, prendidas en lembranzas, coas mensaxes que nos transmitían e que aquel fistor, poeta, trobador quixo facer nosas, loitando contra o silencio, a inactividade, a deixadez, contra as fames.

Quedarán prendidas dos camiños, entre as silveiras, na ingravidez dos saloucos e latexos dos que nos queremos sentir donos de nós, do Noso.

Pasou, e fíxoo en silencio, case sen notarse.

Logo da súa estadía quedou un gran baleiro, difícil de encher, pero cheo de memorias. Como compoñente que foi, daquel movemento da Nova Canción Galega, en Voces Ceibes, tamén na súa profesión de

mestre, como sindicalista, como militante do Partido Comunista, queda pendurada a imaxe do seu sorriso, ao final vitorioso a pesar das múltiplas derrotas. Sabemos que os silencios, a partir de agora, serán moito máis longos e grises, sobre todo se deixamos perder a súa voz entre cantos de serea que nada din, que tanto esconden, que nada nos fan sentir senón adormecementos.

Eses cantos doces, de melodías que militan simplemente na estética aparente, os que non se rebelan esixindo a xustiza social que nos cómpre.

Mais nós lembraremos a aquel cantor de auga fresca -aquel cantor, que non cantante- o daquela rebelde sintonía de intervención social, do compromiso, da referencia de combate que aloumiñaba laios dos que padecían dor e o esquecemento, aquela voz rebelde que batallaba –ao seu xeito, si - polas liberdades colectivas, que falou por nós abríndose a un mundo de soños que merecemos e que temos que facer realidade, cun posicionamento vital que percorra os modelos da forma, mais sen esquecer os do fondo, os éticos, tan

fundamentais nos tempos que corren, aqueles que nos fagan partícipes á hora de sentir como propios os problemas alleos, a empatía que nos faga sentir a sede na seca dos demais, diante dunha sementeira dese rigor necesario, de exemplo, de resistencia.

Son aqueles, os cantores, os que falan de porvir, de dignidade. Os que non calan nada, os que non calan nunca.

Agora habita xa aquela dimensión da nostalxia. Deixou de sufrir a súa propia dor que tivo tanto tempo retirado, anque sen baixar a garda.

Era Benedito, aquela voz rebelde que nunca calou, que reivindicou – naqueles tempos, xa- a nosa lingua e cultura. E fíxoo con orgullo e honra no medio de tantas desconsideracións e censuras.

Onte, día 5, xuntámonos un mar de xente en Boisaca. Chovía. Había oradores que pasaron polo micro a falar, precisar no xa sabido, na personalidade dun cantor que encheu auroras nas olladas grises de grises tempos, que fixo charamuscas na esperanza. Foi como un acto de irmandade sincera e espontánea. Qui-

zais falto da emoción a flor de pel e de fluidez, pouco dinámico. O importante é que nos atopamos no mesmo espazo e convocados por el.

Despois de tanto tempo. Estaba a súa filla, a súa irmá Chus, a súa compañeira Maite. Estaba a viúva de Zeca Afonso. Cantas cousas volvemos desandar as xentes de distintos e variados eidos do sentimento nacional, xúnguenos a mesma loita, estivemos no mesmo lugar. Xuntos os da música e canción galega contestataria. Por un momento, entre as verbas dos distintos oradores, lembrei a outros que coma el pasaron, sentín que non se citaran debidamente a: Bibiano –compañeiro nas loitas, Mingos, Maroñas, Suso,.. .quedaron os seus ecos reclamando a sublime dignidade de quen cantou e tocou por conta propia. E lembrei as verbas noutrora dedicadas a Suso Vaamonde “...quixo o paxaro deixar na ponla o seu chío. Tentou e tentou, deixar o seu son no ar suspendido. Quixo o paxaro pousar na ponla o seu chío. No aloucado intento cantou e cantou,.. .morría co frío!”.

BAR MARACAY

“O TEU LOCAL DE REFERENCIA NA LOURIÑA." CRUZ BUDIÑO, 41 PORRIÑO

[ 4] Xuño 2018 (Primeira edición) OPINIÓN

A Deputación aproba máis de medio millón de euros de axudas para crear novos parques forestais PONTEVEDRA.

A Deputación de Pontevedra vén de aprobar en Xunta de Goberno o reparto de máis de 519.900 euros en axudas a concellos para crear novos parques forestais na provincia de Pontevedra. Segundo explicou o vicepresidente César Mosquera beneficiaranse 18 concellos que poderán tanto redactar proxectos como executar actuacións zonas de monte diferentes.O vicepresidente destacou que a aprobación destas subvencións é unha mostra máis do compromiso da Deputación de Pontevedra coa mellora do monte na provincia, cuxa situación preocupa ao responsable nacionalista, que insiste en cualificar o seu estado como “o primeiro problema ambiental da Galiza”.

Mosquera lembrou que estas axudas son unha parte do traballo provincial na liña de buscar solucións á problemática actual.

PATRICIA PÉREZ UCHA Portavoz Partido Socialista de Mos

A REALIDADE QUE O PP NON CONTA C

ando unha administración leva a cabo un proxecto no noso concello a forma de anuncialo varía en función da cor de dita administración.

Explícome, o concello ten unha débeda recoñecida de máis de 10 millóns, e logo estarían as facturas que aínda non se recoñeceron, polo que non conta con demasiados recursos para acometer moitas inversións. Na practica, o goberno local recorre a subvencións da administración autonómica para obras que son anunciadas un sen fin de veces, inauguradas cun conselleiro e fotografadas varias veces. A cousa é ben diferente cando a obra é por conta da Deputación, sacan unha nota de prensa falando do proxecto e na derradeira liña e de forma pouco relevante nomean a dita Deputación.

O cambio na Deputación notouse, agora xa non hai fondos para asignar a dedo coma os que tiña Louzán, e o reparto faise de forma equitativa entre concellos en función do seu número de habitantes. Non ben ninguén cun cheque gardado na solapa

da chaqueta, nin se precisa ter un padriño para que o concello ou unha asociación acceda a unha subvención.

O bipartito da Deputación de Pontevedra presidida polo PSOE, por moito que o Partido Popular queira ocultar, funciona de forma máis igualitaria ca antes porque traballa de forma transparente.

O PP de Mos usa pero non conta canto diñeiro entra nas arcas municipais procedentes da administración provincial. A realidade é que para o período 2015 - 2017 Mos contou con máis de 4 millóns de euros da Deputación, e para o período 2018 ata metade do 2019 con máis de millón e medio de euros. É dicir, neste ano e no próximo vai financiar parte das obras que vai vender a bombo e platillo de cara as eleccións municipais con cartos dos socialistas.

Este feito cóstalle recoñecelo, xa que cando fala di de onde proceden os cartos coa boca pequena e cando pública a información case a esconde, pero menos mal que temos as obras que nos avala. Investíronse 91.000

euros en rehabilitar a ludoteca de Louredo, más de 261.000 euros na humanización de Avda. de Puxeiros, máis de 140.000 euros para a recollida de lixo no 2017 (debe ser que co imposto que pagamos non lle chegaba), en emprego levan invertido preto de 400.000 euros, e poderíamos seguir así dando cifras e datos porque por moito que o Partido Popular non lle guste recoñecelo a Deputación non mira de cores e atende o financiamento dos proxectos mosenses.

Xa sabemos que a débeda non fai máis ca subir, por moito que queira culpar o anterior goberno socialista a verdade é que levan 9 anos de goberno pero en vez de reducila, aumentaron. Se a débeda creceu durante a súa xestión, será porque xestionaron mal. Co presuposto local nin reduciron dita débeda e nin fixeron obras que avalen a súa xestión. E agora pregúntome eu, que fai cos cartos dos nosos impostos? que pensa facer cos cartos dos atrasos do IBI? onde inviste o presuposto das e dos mosenses?

Xuño 2018 (Primeira edición) [ 5]

OPINIÓN

S

XOÁN ALONSO Corresponsal en Euskadi de A Nova Peneira

altaron todas as alarmas. Coma ouveos de lobo en noite de lúa chea, un arrepío xeado bate nos ollos e nas conciencias domesticadas dos indíxenas do estado español. Nativos que no seu día entregaron con fe cega e con soños de cambio as súas vidas a uns partidos políticos que pretendían rachar cos tempos escuros de sangue do franquismo.

Non embargantes, e ca ventaxe que nos da o tempo para ollar de esguello ó pasado, a loada transición non foi máis ca un Efecto Chamada.

Un Efecto Chamada para colar nas institucuións democráticas certas figuras e cargos herdeiros da dictadura e para sementar os sumidoiros da política ca semente empodrecida da corrupción.

E foinos ben. Foilles ben ata o intre en que as súas raíces taponaron os alvéolos do noso sistema pulmonar.

EFECTO CHAMADA

A día de hoxe, en calquera das enquisas realizadas pódese obervar que a maior preocupación entre a cidadanía é a corrupción por enriba de outros problemas coma a sanidade, o traballo, a vivenda, a educación ou mesmo a unidade do territorio.

O que non atino a comprender é o feble castigo electoral e xudicial ao que son sometidos os partidos e as persoas enfangadas pola corrupción. Ao seu entender, o apoio recibido nas urnas lexitima as súas accións delitivas e o seu dereito a esnaquizar un país.

A pesar da última sentencia que condea ao Partido Popular (PP) por corrupción, o xuízo ao Partido Socialista (PSOE) polos ERES fraudulentos en Andalucía, a obscena e grotesca condea a Iñaki Urdangarín, xenro de Juan Carlos I, cuñado do

rei de España, Felipe VI, a dubidosa lexitimidade do reinado Borbónico e unha morea de imputados e investigados de case todos os partidos políticos que levan gobernando os concellos de toda España, son moitas as voces que advirten dun posible Efecto Chamada dentro da política do país.

Abonda con prestar un chisco de atención ás conversas nos bares, entre os amigos e coñecidos para comprobar que son moitos os que se aferran a debilidade do homo sapiens e a súa inxénita querencia polo alléo para sutificar o insustificabel.

Do mesmo xeito que resulta desconcertante escoitar a un cativo falar sobre o seu futuro como youtuber ou influencer, son tamén abraiantes as voces adultas que estarían dispostas a entrar na política para botar man do que non lles corresponde.

A falla de vontade política e a falla medidas efectivas que detecten este cancro para a nosa sociedade alertan dun inminente Efecto Chamada para ladróns, mafiosos e vendedores de fume patriótico.

Namentres, chegan ao peirao de Valencia 630 inmigrantes rescatados no mar logo de que Italia e máis Malta non lles negaran axuda.

O primeiro buque en chegar foi o Dattilo con 247 persoas. O segundo, o Aquarius con 106 persoas e o terceiro, o Orione da Marina Militar italiana con 250 perosas.

Non lles faltou tempo ós cavernícolas fascistas para guindar pedras contras os buques da esperanza.

Na miña casa sempre se dixo que onde comían dous, comían tres.

Pois iso, onde comen catro, comen 630.

Benvidos, Welcome, Ongi Etorri.

Bo Camiño, a tenda do Peregrino

[ 6] Xuño 2018 (Primeira edición) GALICIA

O deputado de Mobilidade Uxío Benítez confirmou á alcaldesa a viabilidade do proxecto

Construirase una Senda peonil entre San Miguel de Tabagón e Valdemiñotos en O Rosal

PONTEVEDRA.

A Deputación de Pontevedra, a través do departamento de Mobilidade, vai construír unha nova senda para mellorar a seguranza viaria e a mobilidade peonil na estrada provincial EP3302 entre os lugares de San Miguel de Tabagón e Valdemiñotos, no concello de O Rosal.

O deputado de Mobilidade, Uxío Benítez, así llo confirmou esta semana á alcaldesa María del Carmen Alonso nun encontro no que se perfilaron cuestións do proxecto co persoal técnico provincial.

Segundo indicou Benítez, a nova senda ten como obxectivo crear un itinerario peonil seguro segregado do tráfico rodado, aportando alternativas de mobilidade máis seguras para a veciñanza da zona. “Estamos concienciados da necesidade de aumentar a seguranza viaria e de promover actuacións orientadas á mobilidade sostible. Hai que dar maior prioridade aos peóns, e a veciñanza do Rosal quedou sen alternativas para ir a pé entre os núcleos de Valdemiñotos e San Miguel de Tabagón, principalmente pola construción do corredor CG-4.2 Tui-A Guarda,

Unha muller liderará aos Decanos de Ciencias do Mar de España SANTIAGO

que fai que o único medio de transporte posible na actualidade sexa o vehículo privado”, explicou o deputado.

Por este motivo, o persoal técnico da Deputación xa redactou un proxecto centrado en mellorar a contorna e executar unha senda de formigón coloreado cun trazado paralelo á EP-3302 pola súa marxe esquerda. Comezaría no núcleo de Valdemiñotos en dirección sureste (PQ 1+940 ata o vial municipal) ata o núcleo de Tabagón, cruzando superiormente o corredor. Proponse ademais unha mellora da drenaxe lonxi-

tudinal da vía e drenaxes transversais, aumentar a superficie asfaltada actual, e crear un espazo para integrar o actual parque e unha futura marquesiña de autobuses no lugar de Tabagón.

Prevese que o orzamento das obras sexa de 396.061,96 euros e, unha vez adxudicadas, estarían realizadas nun prazo de cinco meses.

Segundo explicou Benítez, o próximo paso para levar a actuación adiante é solicitar unha reunión coa Xunta de Galicia para resolver os problemas de titularidade dos treitos das estradas construídos polo goberno

autonómico que funcionan como variante á vía provincial e enlazan co corredor. A intención é que estes treitos pasen a ser propiedade da Deputación e do Concello. Así mesmo, o obxectivo do encontro tamén será que o goberno galego participe no financiamento da senda coa sinatura dun convenio a tres bandas entre Deputación, Concello e Xunta. Na reunión entre o deputado e a acaldesa do Rosal, esta manifestou a súa satisfacción polo proxecto da senda e destacou que o Concello xa ten todas as cesións de terreos necesarias para levar adiante as obras.

A Conferencia de Decanos de Ciencias do Mar de España, impulsora do International Symposium on Marine Sciences, aproveitaron a nova edición do ISMS en Vigo para celebrar unha reunión entre todos os seus membros para, entre outros aspectos, renovar a súa directiva.

Por primeira vez será unha muller a que lidere esta asociación de ámbito nacional que traballa de forma conxunta polo futuro da profesión: María Esther Torres, decana de la Facultade de Ciencias do Mar de la Universidad das Palmas de Gran Canarias será a nova presidenta da entidade. Xunto con este cambio na directiva, a Conferencia de Decanos debateu outras cuestións de importancia para o futuro das persoas profesionais das ciencias mariñas, como a inserción laboral dos xa licenciados e licenciadas. As decanas e decanos acordaron emprender accións entre as seis Facultades de Ciencias do Mar e as asociacións de oceanógrafos de todas as comunidades autónomas para a mellora desta inserción laboral dos profesionais.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ 7]

GALICIA

A deputada Montse Prado critica a pouca cordinación do Goberno Galego ante unha situación que cualifica de excepcionalidade.

O BNG presenta no Parlamento galego unha batería de iniciativas ante a traxedia de Paramos en Tui

SANTIAGO.

A deputada do BNG Montse Prado, a portavoz municipal en Tui, Carme Núñez, e Xosé M. Tato, concelleiro do BNG, deron a coñecer recentemente en rolda de prensa, despois de manter unha xuntanza, na zona cero de Paramos, cos portavoces da Plataforma de afectados, unha batería de iniciativas presentadas no Parlamento Galego que recolle as demandas da Plataforma de Afectad@s pola explosión de Paramos,e, que busca un "plan de actuación concreto, que non sexa simplemente un anuncio de axudas que se dilatan no tempo".

Cun balance de dúas víctimas mortais,dúas crianzas orfas, máis de 311 vivendas afectadas, 63 vehículos danados, e 792 persoas afectadas, o BNG demanda que a administración pública debe ser eficiente, áxil, e pasar acción.

Así as cousas, o pasado xoves publicábase no DOG a orde de axudas para a rehabilitación de vivendas,a cal as nacionalistas

consideramos que as contías que contempla dita orde son totalmente insuficientes, pois, defendemos que se debe cubrir o 100% do custe da vivenda, sexa vivenda habitual ou non.Denunciamos tamén que é incomprensíbel que nesta orde non se recolla a reposición de vehículos e axudas directas a empresas afectadas, e, a súa vez,a insificiente partida no caso dos enxovais.Asímesmo consideramos

que se debe especificar, dun xeito claro e conciso que as axudas estean exentas de tributar para evitar posíbeis atrancos, pois tal e como está redactada pode dar lugar a outra interpretación.

"Nunha situación coma esta, cómpre que a Xunta de Galicia, vía catastro, rexistro da propiedade, etc, recopile toda a documentación necesaria,e, poña os medios suficientes para axilizar

a tramitación,como se ten feito noutras ocasións, e evitar estes trasnorno aos afectados e afectadas" apuntou a deputada Montse Prado.

Ante unha catástrofe desta maginitude, as afectadas e afectados precisan de ter unha atención piscolóxica. "Para o BNG é imprescindible que se dote ao centro de saúde de Tui de persoal psicolóxico e así evitar o desprazamento a Vigo que non é unha solución moi acaída, esta medida mínima hai que prestala no inmediato", comentou a deputada nacionalista.

Por outra banda, consideramos que a Xunta debe de cordinar e porse ao frente de coa labor de desentullo. A través do ISGA poden autorizar a unha empresa para comezar canto antes coas obras de rehabilitación para que os afectados e afectadas poidan ir recuperando as súas vidas. O BNG apunta que xa é hora de pasar a acción e deixarse de boas palabras,e, todas estas propostas son perfectamente viables e realizables.

CIG-Ensino pide aos centros educativos a amosar a súa repulsa polo caso da “Manada” SANTIAGO.

Logo de se coñecer o auto da Sección Segunda da Audiencia de Navarra, a CIG-Ensino vén de remitir a todos os centros educativos do país unha proposta de resolución para o claustro de profesorado e outra para os consellos escolares.

Nestas resolucións recóllese a preocupación do profesorado e do conxunto da comunidade educativa por todo o acontecido no xuízo da “Manada”, tanto no seu desenvolvemento como na sentenza ou a posta en liberdade provisional dos cinco violadores. A CIG-Ensino entende que a gravidade dos feitos debe ser aproveitada para reflexionar sobre o noso papel como educadoras e educadores, sobre a existencia de desigualdades ou discriminacións caras as mulleres, mozas e nenas nos centros escolares, así como os recursos cos que se contan para erradicalas e apostar con claridade por un modelo educativo con firmes alicerces na educación inclusiva e a coeducación.

[ 8] Xuño 2018 (Primeira edición) A LORIÑA

Porriño candidata ao programa LIFE PORRIÑO.

Dende a Plataforma Antilindano da Louriña saudamos con alegría a nova de que o concello do Porriño e a Dirección Xeral de Calidade Ambiental e Cambio Climático da Xunta de Galicia presenten unha candidatura ao proxeto “Phytomanagement of peri-urban soils contaminated by lindane residues" incluído no programa LIFE. Somos conscientes de que é só unha candidatura, pero pon de manifesto que a presión exercida sobre as administracións dá resultado e por iso imos seguir loitando para que a contaminación por lindano se aborde dun xeito integral e rigoroso. Pola nosa banda, poñemos en marcha unha campaña de divulgación a toda a poboación co envío dun boletín informativo a

todos os fogares e unha charla informativa que se celebrará o vindieiro venres 29 de xuño no Centro Cultural do Porriño ás 20:00 horas. O obxectivo é concienciar dun xeito sinxelo sobre unha situación que nos afecta non só a nós, senón ás futuras xeracións se non se pon remedio.

Agardamos que, segundo o compromiso do concello, as obras para dotar de traída municipal de auga ao Contrasto comecen xa nun prazo máximo de dúas semanas. Asemade, non esquecemos que a alcaldía debe presionar á Confederación Hidrográfica para que non faga efectivo o ultimátum de clausura dos pozos que non están contaminados ata que teñan conexión á rede municipal. Os problemas de competencias administrativas

O Concello porriñés inicia os traballos na cuberta do colexio de Atios

PORRIÑO.

xúntase neste caso coa falta de sensibilidade e as consecuencias págaas quen non é responsable das verteduras, ata o punto de verse afectado ata o mesmísimo dereito a auga potable.

Tal e coma se comprometerá coa Asociación de Nais e Pais (ANPA) do CEIP Plurilingüe de Atios, nunha xuntanza mantida o pasado día 7, a alcaldesa do Porriño informa do inicio das obras de mellora da cuberta do centro, “traballos que asume na súa totalidade o Concello, por medio da Concellería de Educación”.

No mesmo centro, e como adiantara García de la Torre ás Nais e Pais e ao director do mesmo, o Concello fará unha avaliación do estado no que se atopan os baños e, en vista do mesmo, decidirá sobre a actuación nos mesmos.

Eva García de la Torre vén denunciando, “insistentemente”, o estado de “abandono” no que a Xunta de Galicia ten os colexios públicos do Porriño, nalgúns casos, como o do CEIP de Atios, con

“danos estruturais nas fachadas que causan filtracións de auga provocando curtocircuítos no sistema eléctrico”, sen que o Goberno galego “asuma as súas obrigas, aínda que teña a competencia exclusiva nesta materia”.

A alcaldesa subliña que “o Goberno local velará pola seguridade das nenas e nenos que estudan nos centros da nosa vila e a calidade da educación que reciben, que ademais de na capacitación dos seus profesores e nas materias que imparten, tamén está en que dispoñan de colexios en perfectas condicións, algo que, polo que se ve, non preocupa á Xunta”. García de la Torre comunicou, polo miúdo, aos responsábeis de Educación da Xunta esta situación, a última ocasión o pasado día 8, ao xefe territorial da Consellería de Educación na provincia.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ 9]

A LORIÑA

A alcaldesa de Porriño lamenta que o PP local non loite polos centros públicos PORRIÑO.

Á vista das declaracións do Partido Popular do Porriño sobre o estado dos colexios públicos da vila, asegurando que o seu mal estado e os arranxos dos mesmos son competencia exclusiva do Concello, Eva García de la Torre fai varias preguntas que agrada que o PP conteste ás veciñas e veciños.

En primeiro lugar a alcaldesa quere que o PP do Porriño explique a razón pola cal se non é competencia da Xunta de Galicia a Consellería de Educación prometeu, en numerosas ocasións, arranxar a cuberta do CEIP de Atios, obra que finalmente foi asumida polo Concello. “¿Por qué, se non é competencia da Xunta,

Educación destina a cada centro unha partida, paupérrima, iso si, para mantemento que a dirección de cada un deles inviste no que considera oportuno?”. Se a Xunta de Galicia non ten competencia, “¿por qué en lugar de arranxar as garderías da Galiña Azul construíu unha nova en Mos á que acoden, na súa maioría, nenas e nenos do Porriño?”.

García de la Torre pregunta ao Partido Popular do Porriño “¿por qué, se non é competencia da Xunta de Galicia, a Consellería de Educación decide onde constrúe os centros, cal ten comedor, cal non, ou por qué inviste en colocar un elevador no CEIP Fernández López?”.

II Mini BTT Concello de O Porriño

PORRIÑO.

O velódromo municipal de O Porriño vestiuse de gala de mans da Asociación Deportiva Avanza para dar acollida a segunda edición do Trofeo Mini BTT Concello de O Porriño, ata onde se desprazaron preto de trescentos cincuenta bikers chegados de toda Galicia para disputar a sexta proba do calendario do campionato galego de mini Btt. Os integrantes da A. D. Avanza iniciaban a xornada do domingo cos dous podios conseguidos polos seus compañeiros no día anterior onde viñan de participar na II edición do XC Concello de Oroso onde na categoría cadete David Fernández lograba o terceiro posto no podio e na categoría Júnior Óscar Fernández a segunda posición do podio.

Xa a xornada do domingo todo apuntaba como unha xornada de festa para Asociación Deportiva Avanza que desde primeiras horas do día recibían

eloxios polo circuíto preparado para os pequenos bikers.

O primeiro podio para a escola da asociación chegaría de mans de Nerea Soto na categoría Promesa Fémina conseguindo subir o mais alto podio unha vez mais esta tempada. Unha Nerea Soto imparable que conta todas as súas participacións como vitorias.

O segundo podio chegaba de mans do pequeno biker Guillermo García na categoría Promesa Masculino entrando en quinta posición.

Na categoría alevín Fémina compre destacar o papel de Aroa Otero que a pesar de non entrar en postos de podio, presenta unha progresión espectacular quedando sexta as portas de entrar en postos de podio no seu primeiro ano neste deporte.

Na categoría Alevín masculino Haritz Serrano lograba a merecida terceira posición.

Na categoría infantil Fémina Uxía soto asinaba unha nova

vitoria para o seu palmares, cun espectacular inicio de tempada contando todas as súas participacións no mini Btt como vitorias, tamén na categoría infantil Fémina Laura Mira lograba a terceira posición despois dunha dura loita coa biker do club ciclista Corbelo pola segunda posición.na categoría infantil masculino Andrés Valverde lograba subir o terceiro posto do podio, destacando tamén o papel de Iván Fernández e Hugo Martínez que quedaron as portas de entrar en posicións de podio.

Na categoría Cadete o podio tinguiuse das cores da escola da A. D. Avanza o contar con catro integrantes no podio Álvaro Romero 1º, Gabriel conde 2º, David maquieira 3º e Jordi Rodríguez 5º.

Tamén na xornada do domingo na modalidade de DH Senén Bastos lograba o segundo posto no V DH Kamikazes, proclamándose sub-campeón da Copa Galicia de DH.

[ 10] Xuño 2018 (Primeira edición) ENTREVISTA

GAÑAMOS:

“DURANTE OS DOUS ANOS QUE LEVAMOS PADECENDO O PROBLEMA DA A55, O GOBERNO DE MOS NON FIXO OUTRA COUSA QUE MIRAR PARA OUTRO LADO” Na eleccións municipais do 2.015 o PP sufriu unha importantísima redución de poder municipal na área de influencia de A Nova Peneira, de feito a perda do goberno da deputación é un exemplo evidente desa situación. Agora despois de que o PSOE de Pedro Sánchez se fixera co goberno do estado, o partido popular está nunha situación moi perigosa, con serio risco de perder boa parte do seu espazo tradicional. Mos é un dos concellos das 7 comarcas que compoñen a zona de traballo do noso xornal que aínda é popular.

Falamos coa principal forza de oposición deste concello,GAÑAMOS, para coñecer a súa visión da realidade política da súa localidade.

Velaí vai o que deu de si a nosa conversa.

Como, cando, e por que motivo xurde GañaMos? Ben, houbo un momento no que a xente do común estoupou farta da inacción dos partidos tradicionais, nun contexto histórico en todo o estado español no que a corrupción sistémica aparecía por todas as esquinas e a podremia do réxime amosábase día si e día tamén.

En Mos, unha serie de persoas veciñas e veciños comezamos a organizarnos na procura dunha ferramenta colectiva que puidera ser unha alternativa solvente e rigorosa a todo o que significa o PP. E montastes GañaMos. Efectivamente, sopesamos a forma política para sermos unha realidade, e

decidimos montar un partido político propio. Fomos coa marca SON de En Marea, con obxecto de ter representación parlamentar e de poder trasladar as demandas da veciñanza de Mos, tanto a Santiago como a Madrid, pero somos un partido mosense independente.

A experiencia saíu razoablemente ben, porque de non ser nada en poucos meses conseguistes serdes a primeira forza da oposición superando ao BNG e ao PSOE. Agora 3 anos despois xa temos tempo dabondo para facer unha valoración cargada de contido. Cal é?

A valoración global é moi positiva. En moi pouco tempo fixemos moito, su-

peramos todo tipo de problemas e atrancos. A mesma estrutura do noso concello que carece dun centro urbano, que ten parroquias con unha forte identidade propia e pouca conexión entre elas fai moi difícil crear un proxecto político global, practicamente da nada, con garantías de éxito. Seguro que nos equivocamos moitas veces, que poderiamos ter feito mellor as cousas, pero pensamos que temos motivos obxectivos para estarmos satisfeitos do traballo feito.

Cada día estamos máis e mellor organizados, entendemos dunha maneira máis axeitada as necesidades do concello e pensamos que somos un instrumento máis útil para defender os intereses do conxunto da veciñanza. Nada xorde da improvisación, toda a nosa labor política leva detrás moito traballo previo.

Galicia ten un problema histórico ;o caciquismo. Unha forma de entender as relacións entre a administración e os administrados antitética a calquera maneira ética de facer política. Ao voso xuízo, o goberno do PP de Mos encaixa neses parámetros?

Absolutamente. O goberno de Mos é unha imaxe fiel das peores prácticas do PP. Hai moitos exemplos, se cadra

un dos peores é o tema das subvencións, a súa forma de entendelas é: se es afín ás miñas ideas vas ser beneficiado, senón non.

O anterior portavoz municipal de GañaMos, Paco Troitiño abandonou o concello e o partido. Cal foi o problema que levou á ruptura?

GañaMos nace cunha visión radicalmente democrática; unha persoa un voto, ninguén é máis nin menos ca ninguén. Somos unha forza asemblearia e as nosas posicións decídeas a maioría das nosas asembleas. Ningunha persoa do noso partido pode defender posicións individuais que vaian contra as decisións maioritarias do colectivo. Ese modus operandi provoca que, quen así actúe, se sitúe el mesmo fóra de GañaMos. No tema en concreto da cidade deportiva do Celta decidimos que a palabra a tiñan que ter as propias persoas afectadas; a veciñanza de Pereiras e de Tameiga.

Paco considerou unilateralmente defender en público posicións contrarias ás da práctica totalidade da nosa militancia, co que perdeu a confianza do conxunto de GañaMos e presentou a dimisión. Penso que está perfectamente explicado, non hai ningún caso no mundo no que o voceiro dunha forza

Xuño 2018 (Primeira edición) [ 11]

ENTREVISTA política vaia por un camiño contrario ao que decidide transitar o colectivo ao que representa.

Fíxate se este tema era importante, que recentemente os comuneiros de Tameiga acaban de rexeitar unanimemente o proxecto do Celta nos seus montes. A ver como amaña o goberno este problema, resultante da súa peculiar concepción da democracia, que lles leva a tomar decisións que afectan enormemente a moitísimos veciños e veciñas pasándose polo forro as súas opinións.

A persoa que entrou no Concello como substituto de Paco Troitiño fíxoo como non adscrito, por que?

Esta persoa tomou libremente a decisión de desvincularse de GañaMos hai tempo, bastante antes da dimisión de Troitiño. A postura honesta, entendemos nós, debería ter sido que renunciase á súa acta, porque foi escollido nunha lista na que el mesmo manifesta non sentirse representado. Alá cada un coa súa conciencia.

Ben, no momento presente como está a saúde interna de GañaMos? A nosa saúde interna é excelente. En verdade hai un ambiente de comodidade, de paz, e de harmonía realmente sobresaínte. Convidamos a todas as veciñas e veciños de Mos, que consideren que o noso pobo merece algo mellor que o nefasto goberno do PP, a que se acheguen a calquera das nosas asembleas e alí poderán ver a un grupo de persoas normais que de maneira leal e construtiva só desexan traballar para que Mos teña un goberno que se preocupe do interese xeral da veciñanza, e non do interese particular deles mesmos.

Falemos da A 55.

Agora que houbo cambio de goberno no estado, seguro que a alcaldesa volve a pórse en actitude combativa e reivindicativa. Como sabes a aprobación que se produciu no congreso dos deputados tanto da supresión da peaxe de Porriño, como da mellora da rotonda de Puxeiros foi unha proposta de GañaMos que defendeu En Marea en Madrid, porque

nós lle pedimos que o fixera. En definitiva nós procuramos solucións concretas, mentres que a alcaldesa só busca saír na foto cando non lle queda máis remedio.

Este non é un problema que veña de agora. Como valorades a actitude do goberno de Mos ao longo destes anos no que a A55 se refire?

Pódese dicir con rotundidade absoluta, porque é verdade, que durante estes dous anos o goberno de Mos non fixo outra cousa que mirar para outro lado.

A alcaldesa fixo o paripé dun par de mobilizacións cando non lle quedaba máis remedio, estamos a un ano das próximas eleccións municipais, pero foi unha cuestión meramente estética.

Se fóra unha posición verdadeiramente honesta, tería que ter protestado de maneira contundente moito antes, tería que ter defendido de verdade o interese de Mos, moito tempo antes. Como dis ti, este non é un problema que veña de agora, levamos dous anos con el. As manifestacións que fixo Nidia Arévalo, non foi outra cousa que populismo.

A operación da cidade deportiva do Celta é un pelotazo?

Nós temos unha posición moi crítica con este tema. Consideramos que só beneficia a dúas persoas: ao presidente do Celta, e á propia alcaldesa para que ascenda no escalafón social do seu par-

tido.

Entendemos que son os propios veciños e veciñas de Pereiras e Tameiga quen teñen que decidir, pero iso si, tendo toda a información real do que significa esa operación e das consecuencias que lles suporá ás súas parroquias. Nós estamos especialmente preocupados pola situación na que quedarían, de realizarse a operación, as traídas de augas e como se xestionaría o volume de tráfico que suporía. A recalificación sería unha operación redonda para o celta, podería mercar barato e logo vender caro. A cidade deportiva dunha empresa privada, sería sufragada polo centro comercial que estaría ao seu carón.

O concello, é promotor de toda esta operación e o que nos transmiten a nós os afectados; comunidades de montes e de augas é que en ningún momento se dignou a informalos directamente a eles dos motivos, das consecuencias e dos supostos beneficios deste proxecto.

A elección como pregoeiro da festa da Rosa dun futbolista do Celta, pensades que ten como obxectivo a procura de apoio social para esta operación da cidade deportiva?

Sen dúbida. Así como o cambio que houbo na directiva da comunidade de montes de Pereiras, cando se estaba a discutir deste asunto, e na que entraron dous ex concelleiros do PP. GañaMos

ten unha posición moi crítica con este tema porque non pode estar a favor da especulación.

Como está a situación económica do Concello de Mos? En estado ruinoso.

En verdade é tan catastrófica?

Si. Se foramos unha empresa privada estariamos en situación de suspensión de pagos ou cun ERE butal. Cando entrou Nidia Arévalo había algo máis de 3 millóns de € de débeda e un millón e pico de remanente para facer un novo concello. Non só se dilapidou ese millón de € sen facer, como é evidente, o concello novo, senón que a débeda está agora en arredor de once millóns de €.A verdade é moi difícil de entender a desastrosa xestión económica, xa que non se fixo, con cartos do concello, ningunha obra importante que o xustifique.

Pero a débeda bancaria algo se reduciu?

Si, pero porque estamos sometidos a un plan de axuste que nos obriga a facelo, non queda máis remedio. Paralelamente á redución da débeda bancaria auméntase a que temos cos provedores.

En definitiva, non se pagan as facturas.

Hai un informe de tesourería que afirma con claridade que non se cumpre co período de pago a provedores, e que se non se modifica a xestión económica chegaremos neste ano a non poder pagar nin as nóminas nin a débeda bancaria.

Miña nai iso sería o colapso.

Absolutamente.

A Nidia Arévalo non lle dades o aprobado en ningún aspecto?

Si, nun; a propaganda.

Rematamos agradecendo a vosa amabilidade e cunha última cuestión. Pódeselle a gañar ao PP nas eleccións do 2019?

Estamos seguros de que así será. É unha necesidade perentoria para Mos que o PP abandone o goberno da nosa vila. Queda un ano, e GañaMos está en disposición e ten a vontade clarísima de vitoria.

[ 12] Xuño 2018 (Primeira edición)

OPINIÓN CRISTÓBAL LÓPEZ PAZO Integrante da Asemblea Veciñal GañaMós

A BÁSCULA NON ENGANA “

Sopesa fillo, pon pros e contras na balanza e mira de que lado se inclina!”. Unha das leccións maternas para toda a vida que vou aplicar agora, coa vosa aquiescencia, ao proxecto do Macro Centro Comercial do mandatario do Celta impulsado pola señora Arévalo.

Para non facer trampas antes de cargar os pratos da balanza, vou desfacerme da miña alma ecosocialista e agochala baixo sete chaves, xunto coa clarividencia de que Mos está sendo usado como peza de cambio na ambición desmedida de Arévalo en medrar politicamente no seu partido contentando ao seu xefe de filas, Rueda, no seu corpo a corpo con Caballero.

Ben, unha vez embargado pola amnesia, comezamos a pór en xogo a gravidade.

Para non dar renda solta aos abo-

nados aos tongos, vou pór a primeira no prato a prol do Macro Centro. A primeira e derradeira xa que por máis que rebusque o único beneficio que podo atopar para o Concello de Mos é a posible entrada de ingresos vía recadación de impostos.

A priori, isto podería parecer un argumento definitivo ante a crítica situación económica a que nos levou a xestión do Partido Popular. Pero como soe pasar as aparencias enganan porque Arévalo asubía cada vez que lles preguntamos polas exencións de impostos que esixen os promotores do proxecto.

O que semellaba un argumento incontestable, imposible de contrapesar, resulta estar totalmente oco cando temos en consideración que recente e oportunamente o PP aprobou unha ordenanza para librar de pagar o IAE ou ICIO as novas empresas que se instalen en Mos e que ademais unha vez que o Goberno Municipal declare ao proxecto como de interese público ou social poderán aplicar legalmente exencións no resto de impostos e taxas municipais.

Tras esta case imperceptible inclinación do fiel imos cara ao outro prato onde a auga acada un enorme peso específico. A auga de Rita, a que non se dá pero se quita. A auga de centos de

familias comprometida pola ambición dunha e a avaricia doutro.

Arévalo vai de ETAP en ETAP pedindo que lle abran a billa do Oitavén para o mandatario do Celta pero de momento o único caudal que desbordou foi o desdén con que Arévalo esta tratando as e os comuneiros das Traídas de Augas afectadas.

A propia Dirección Xeral de Ordenación do Territorio e Urbanismo advirte que o Goberno de Mos debe “xustificar” a decisión de recorrer á expropiación forzosa de monte comunal e veciñal para forzar un baixo prezo de compra para logo recualificalo e que unha empresa privada o revenda a un alto prezo para acoller dotacións privadas. Pero quen neste país non coñece a lendaria capacidade do Partido Popular de facer caso omiso das leis.

Así este pétreo argumento contra o proxecto vólvese ingrávido tendo a Rueda como excelso conselleiro de (in)Xustiza.

Imos considerar baladí que na Modificación Puntual do PXOM non haxa un informe ou memoria de sustentabilidade económica do proxecto, a ver agora se Arévalo e Mouriño van a ter que dar explicacións, fan o que queren e punto. E nada de pararse a perdelo tempo co impacto paisaxístico ou as

afeccións aos xacementos arqueolóxicos. Informes, para que?, se iso o arranxan eles a golpe de escavadora.

A paisaxe?, o patrimonio? Agora o ves, agora non o ves. Como as obras da A-55.

E falando da A-55, aminoremos a velocidade que agora chegamos a ela e non estamos para máis receitas. A esta ferida que sangra tódolos días queren meterlle ata 12.000 vehículos máis diarios e o tráfico pesado que xera un Macro Centro Comercial. Insensato?, non, o seguinte, roza o macabro.

Anunciar un proxecto como cousa feita sen ter tan sequera mercados ou apalabrados os terreos na nosa terra chámase pór o carro diante dos bois e no noso Concello dise facer as cousas ao “xeito de Arévalo”.

Cantos NON teñen que dicir a veciñanza para ser escoitada. Cantas veces van ter que repetir NON as Comunidades de Augas e a Comunidade de Montes de Tameiga. Cantos NON ao Macro Centro Comercial fan falta para que Arévalo caia na conta que ese apoio unánime e incondicional das e dos mosenses ao seu proxecto só existe na súa imaxinación.

Porque a crúa realidade é que de ir adiante este despropósito de proxecto, imos perder a nosa identidade como vila para pasar a ser un arrabalde de Vigo, convertendo o noso monte nun grande aparcadoiro.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ 13]

A LOURIÑA

CANDO VAI PRESENTAR O PARTIDO POPULAR O PLAN DE AXUSTE?

X

a non é ningunha sorpresa que na orde do día de calquera pleno de Mos figure un Expediente de Recoñecemento Extraxudicial de Crédito. O pleno ordinario de xuño non ía ser menos e na súa orde do día xa loce o Expediente nº 2018/58, por un importe de 160.548,41 Euros.

Antes de nada debemos empezar por definir en que consiste o Recoñecemento Extraxudicial de Créditos. As facturas de gastos executados entre o 1 de xaneiro e o 31 de decembro de cada ano deben ser aceptadas e pagarse nese mesmo ano.

Se non existe crédito (cartos) suficientes para pagalas, non poden recoñecerse nin, polo tanto, pagarse. Só o Pleno Municipal pode ampliar o límite do Orzamento de Gastos –porque é o Pleno o competente para aprobar o Orzamento– e permitir que se paguen fóra de sede xudicial esas facturas, sen ter que obrigar ós provedores a acudir ós Tribunais a reclamar o seu dereito a cobralas.

Polo tanto, o Recoñecemento Extraxudicial de Créditos consiste en que o Pleno recoñeza fóra do ámbito xudicial a obriga de pagar esas facturas para que os provedores non teñan que acudir a un Xulgado para reclamar o seu dereito e en que amplíe o límite do Orzamento de Gastos, na cantidade necesaria para cubrir as facturas que están sometidas a ese procedemento e que non contan con partida orzamentaria. Como xa se pode entrever, un recoñecemento extraxudicial de créditos, que carece de partida orzamentaria de gasto aprobada, supón un incremente da débeda Que a metade de ano xa perdéramos a conta da cantidade de Expedientes de Recoñecemento de Crédito presentados deixa patente a improvisación e desorganización na xestión económica do Goberno Municipal de Mos. O Goberno do Partido Popular é incapaz de organizar nun só expediente os

pagos de todas estas facturas do ano 2017 que quedaron sen pagar. O Goberno do Partido Popular é acosado diariamente polos provedores e acredores que ameazan con cortar o abastecemento ou demandar ao Concello ante os reiterados impagos e a alta morosidade.

Que a metade de ano xa pasaramos do millón de euros no importe resultante da suma de todos os expedientes dá a medida do desastre económico ó que nos levou a irresponsable xestión da Sra. Arévalo e o seu Goberno.

Non nos podemos esquecer que a maiores hai outro millón de euros en facturas sen pagar do ano 2017 que, ante a imposibilidade de abordar o seu pago neste ano 2018, se pospón o seu pago para o ano 2019. Isto require legalmente dun novo Plan de Axuste Económico.

Polo que sabemos o Partido Popular anunciou hai dous meses a presentación urxente deste obrigado Plan de Axuste pero a día de hoxe non temos noticia algunha de que se levara a cabo. É imprescindible a presentación, e posterior cumprimento, deste novo Plan de Axuste para poder evitar a situación – da que xa alertou a Tesoureira– na que se chegue a non poder pagar nin tan sequera as nóminas das e dos traballadores municipais.

A irresponsable xestión económica do Goberno de Arévalo vai ter un alto custe, e por desgraza non o vai a pagar ela nin o seu partido. O están pagando as empresas que non cobran, ou cobran con moito atraso, o cal repercute nos seus balances e no peto dos seus traballadores.

E, finalmente, tamén o imos pagar todos/as os/as veciños/as de Mos cando nos impoñan un plan de axuste no que os impostos se multipliquen e as prestacións e servizos municipais se recorten drasticamente. Pero saben cal é a peor noticia de todas?, que aínda teremos que sufrir un ano máis esta nefasta xestión.

O Polígono do Rebullón, outro desastre do PP

O Concello pode verse abocado a abonar unhas millonarias indemnizacións se prosperan as demandas dos propietarios das naves industriais do Polígono do Rebullón prexudicadas por non facer ben o PXOM e que tendo licencia de construción e de actividade expedida polo Concello de Mos agora pasan a pertencer a Vigo en terreos forestais coa conseguinte grave perda de valor dos inmobles.

Cando GañaMós preguntou por esta alarmante situación no pasado pleno, a resposta da concelleira de urbanismo foi “non sei/non contesto”.

GañaMós avisa que agora ademais Vigo reclama o IBI que pagaron a Mos os propietarios de todas esas naves industriais deste polígono. Ter un goberno que non fai as cousas ben sáenos moi caro. Isto pasa cando Arévalo escolle a guerra partidista con Vigo en vez de dialogar e chegar a acordos que redunden no beneficio das veciñas e veciños. GañaMós sinala que ademais o Concello acaba de gastar medio millón de euros no saneamento dun polígono que agora é de Vigo a meirande parte. Mentres, varias zonas de Mos carecen de rede de saneamento. O Concello xa ten uns números vermellos bastante avultados como para seguir pagando os pratos rotos do Partido Popular.

Perigoso Paso Peonil no barrio da Florida

GañaMós leva tempo reclamando unha solución para o perigoso paso peonil na estrada O Porriño-Gondomar, no barrio da Florida, unha vella demanda da veciñanza deste barrio. Denuncia que leva todo este tempo escoitando por parte do Goberno Municipal que esta situación se vai a arranxar sen que, finalmente, nada se leve a cabo quedando sempre en promesas incumpridas. No último pleno GañaMós volveu lembrar ao Partido Popular que isto segue sen solución. Os populares, en resposta, anunciaron que hai un compromiso da Xunta para resolvelo xa. Agardamos que desta vez si sexa verdade que van arranxalo porque en calquera momento pode ocorrer unha desgraza.

O papel mollado do Partido Popular

Hai un ano o goberno municipal encheu a prensa de titulares anunciando a súa cruzada contra o "feísmo" na sinalización. GañaMós denuncia que un ano despois todo segue igual, a ordenanza converteuse en papel mollado igual que todo o que di o PP. Aseguran que isto só é unha mostra máis da súa inoperancia e incapacidade porque como con esta ordenanza pasa con todo o que anuncia ou promete o PP, sempre se quedan en meros titulares de prensa e foto e non se levan a cabo.

Asemblea Aberta San Eleuterio

GañaMós continúa coa súa xira polas parroquias de Mos. O xoves 5 de xullo celebrará unha asemblea aberta en San Eleuterio, no local social municipal.

Na reunión con simpatizantes e veciñanza farán un repaso a actualidade política do Concello. As veciñas e veciños poderán informarse da gravidade da situación económica á que nos levou a nefasta xestión do goberno do PP e dos graves prexuízos que pode ter a construción do Macro Centro Comercial nos montes de Tameiga que impulsa Arévalo.

Entre todas e todos buscar solucións para rematar coa burla de Fomento, quen non remata de arrincar de verdade coas obras. E como en todas as asembleas abertas, o grupo municipal GañaMós recollerá todas as deficiencias do barrio que sinalen as veciñas e veciños.

[ 14] Xuño 2018 (Primeira edición) OPINIÓN / A LOURIÑA

ROMÁN GONZÁLEZ GARRIDO Integrante de GañaMós Asemblea Veciñal

OS VALORES DO PASADO “

Sen sacrificio non hai beneficio”, dicía o meu bisavó cada vez que tiñamos unha daquelas produtivas charlas, unha persoa á cal lle teño que agradecer moitos dos valores que teño adquiridos a dia de hoxe.

O sacrificio da vida política na actualidade, e máis a nivel municipal, ten que ser o valor persoal que máis hai que ter presente, xa que o noso concello así o precisa. Digo isto porque dentro do meu grupo de traballo, GañaMós, así o estamos a facer. Sobrepoñéndonos a tódolos contratempos que se nos van presentando no día a día, xa sexa a nivel institucional, vencendo todas as trabas que nos pon o PP de Arévalo, como a nivel interno, superando as trabas que nos puxeron antigos participantes do noso grupo.

Pero, como tamén dicía meu bisavó, “ o tempo pon cada cousa no seu sitio”, e por suposto que as está poñendo. Nós estamos a superar todas esas trabas con moitísimo sacrificio e o tempo estanos a dar a razón. Dixemos que o fariamos a base de traballo e así o estamos a facer. E facémolo encantados e satisfeitos, contentos de que todo o

feito está a dar moi bos resultados para nós e, como consecuencia, para todo o conxunto da veciñanza do noso concello.

Fago toda esta reflexión porque creo sinceramente que tal e como están a transcorrer as cousas no noso concello, a xente que participamos en GañaMós somos os únicos capaces de ofrecer un goberno real e beneficioso para todas e todos os mosenses. Este futuro goberno será para todas, independentemente dos pensamentos ou afinidades que poida ter cada veciña ou veciño, algo que, como sabemos, a día de hoxe co goberno de Nidia Arévalo faise imposible.

Por iso, para min e importantísimo facer fincapé nos valores perdidos do pasado: sacrificio, honestidade, veracidade e empatía.

Ter a capacidade de poñerse na pel do próximo é fundamental para poder axudala ou axudalo a atopar unha solución os seus contratempos e so así poderemos traballar polo ben de todas e todos.

Isto é algo que o goberno do PP é incapaz de levar a cabo. Eles só son capaces de mirar para o seu propio embigo e, como conse-

cuencia, ten abandonados as e os que non pensan coma eles. Unhas prácticas que deben ser erradicadas da vida política con extrema urxencia.

Persoalmente, seguirei como ata agora, facéndolle caso os meus valores para non caer nas redes da escuridade, traballando con honestidade e en base aos meus principios e valores. Traballarei dentro de Gañamos como o fago no meu día a día, un traballo honesto e sacrificado dunha Asemblea que repercutirá en todo o resto da veciñanza.

Xa para rematar, como dicía antes, todos eses valores do pasado, que se perderon por culpa de ter unha sociedade cada vez mais oprimida e manipulada, temos que volver recuperalos para poder ter un concello con vida propia e libre nas súas ideas. Lembrade que o único camiño para poder saír da represión e o caos político no que nos atopamos é que entre todas e todos botemos fóra das institucións o PP de Arévalo.

Pensade que con GañaMós facendo unha oposición como a que estamos a facer, seria, responsable e consecuente como ningunha outra, será moito mais doado. Nós estamos no camiño para derrocalos, cada día moito máis fortes, guste a quen lle guste.

OS COMUNEIROS DE TAMEIGA DIN NON AO PROXECTO DO CELTA.Polo seu

importantísimo impacto publicamos literalmente o comunicado que aparece nas redes sociais da comunidade de montes de Tameiga

MOS.

O pasado domingo 17 de xuño tivo lugar unha Asemblea Xeral da Comunidade de Montes Veciñais en man común de Tameiga, na cal abordáronse distintos temas na orde do día, e no punto sexto, estaba a información sobre as conversas mantidas entre a Comunidade de Montes e os representantes do Proxecto da Área Comercial do Celta de Vigo.

O presidente pasou a explicar secuencialmente o contido das distintas xuntanzas mantidas cos representantes da Área Comercial do Celta de Vigo. Despois do verán recibimos unha chamada, na que se nos transmite a intención do Celta de Vigo de manter unha xuntanza coa Comunidade, a fin de explicar un proxecto que teñen pensado levar a cabo, e no cal precisaban mercarlle terreos a Comunidade de Montes de Tameiga.

Nesa xuntanza a Comunidade aclarou que non se pode vender Monte Comunal. Os representantes do Celta preguntaron entón como poderían facerse con terreos Comunales de xeito legal, ao cal se lles respondeu que cun arrendamento a longo prazo, permutando terreos ou con unha expropiación forzosa.

A resposta dos representantes do Celta foi que no proxecto non está contemplada a opción do arrendamento, que queren terreos en propiedade para logo poder urbanizar e vendelos. Tamén dixeron que non lles interesa iniciar o proceso da expropiación, pola negativa transcendencia social que acarrearía, co cal soamente queda opción da permuta. Aclaramos que

Xuño 2018 (Primeira edición) [ 15]

OPINIÓN / A LOURIÑA na actualidade temos soamente autorización para permutar terreos periurbanos para aumentar a superficie do Monte Común, e a relación de cambio para as permutas é de oito a un. Quedaron co recado e rematou a xuntanza.

Propuxeron unha segunda xuntanza, na que ofertaron permutar metro por metro, e como compensación, arrendar outras seis hectáreas para facer un parque forestal de ocio, que sería xestionado pola Comunidade cobrando un arrendamento.

Preguntados como se farían coa titularidade dos terreos para permutar coa Comunidade, comentan que terían que facer unha expropiación de terreos ós particulares, para logo permutar con nos.Aparte de transmitirlles que non é interesante para a Comunidade esa proposta, comentamos o tema que no Monte Comunal de Tameiga hai varias captacións de augas.

Quedaron entón en facer un estudo de impacto e afección, que sobre as augas Tameiga tería a construción da Área Comercial do Celta de Vigo, e como solucionar o abastecemento de auga a toda a poboación que se sirve desa auga na actualidade, no caso dunha afección que reducira o caudal oua potabilidade da auga.

Nunha terceira xuntanza voltaron a propor a permuta cunha relación de cambio de “un a un”, e compensar economicamente o resto de metros a permutar.

Tamén se nos fai entrega do mencionado “estudio de afección das augas pola Área Comercial do Celta de Vigo”, dito estudo non pasou de ser unha mera redacción sobre as augas e depó-

sitos.Voltamos a comunicarlles que non é interesante para a Comunidade esta proposta, e que faremos entrega ás distintas Comunidades de Augas de Tameiga, do chamado “estudo de afección das augas”, que en realidade é un “Informe da Localización xeográfica das captacións de auga” en Tameiga.

Contactamos coas distintas Comunidades de Augas de Tameiga, para facerlle entrega do “Informe de Localización xeográfica”, que unha vez lido polos interesados, a conclusión final e unánime é que non sirve para o propósito que se solicitou, pois non fala nunca das posibles afeccións.

Durante as múltiples xuntanzas mantidas coas distintas traídas de auga de Tameiga, o rexeitamento xeral polas consecuencias que traerá sobre os habitantes de Tameiga e sur de Mos, é unánime.

Transmitida toda esta información á Asemblea Xeral de Comuneiros de Tameiga, e despois de varias quendas de palabra entre a multitude de asistentes, o rexeitamento ás consecuencias que este proxecto acarrearía sobre a vida e a tranquilidade dos habitantes en Tameiga, é unánime tamén.

A Xunta Directiva da Comunidade de Montes transmitiu tamén a súa oposición a este proxecto de Área Comercial que o Celta de Vigo quere facer nos terreos da Comunidade de Tameiga, e a firme vontade de defender os intereses da Comunidade, e que tódalas decisións que se teñan que tomar será a Asemblea Xeral quen decida o futuro do Monte Comunal.

VICTORIA ALONSO Secretaria local do PSOE de Mos

CANDO SE DESCUBRE QUE NON TODOS SOMOS IGUAIS

S

abedes cando alguén critica o que no seu momento fixo ou cambia o seu sentido critico coma quen muda de chaqueta?

Pois na política tamén acontece.

“Onde digo digo digo Diego”. E isto foi o que pasou ca moción de censura que lle presentou Pedro Sánchez a Mariano Rajoy.

Un partido condenado por corrupción gobernaba España e non queren que digamos que vivimos no país da pandeireta, cunha “caixa b”, con socios con condenas por tramas de corrupción, este é o panorama que tíñamos no noso país. O Partido Socialista tomou a palabra para poñerlle fin, non se podía permitir que o partido que goberna fose sentenciado por corruptela, a súa moción contou co apoio da maioría da cámara e dunha forma democrática cambiaron as tornas.

O debate da moción englobou días tensos nos que liamos atónitos declaracións ou comentarios nas redes socias daqueles que dicían “non podemos permitir isto, estes rojos veñen a romper España”... e tiñan razón... viñamos a romper moitas cousas. Viñamos a romper prexuízos machistas e teitos de cristal que provocaban que houbese moitas menos mulleres ca homes no goberno, romper ca tónica de que fose un avogado o que tomase as decisión no ministerio de sanidade por exemplo,

porque igual sabe pero saberá máis un experto na materia e romper cas limitacións de desenrolo e investigación, xa que por primeira vez e para asombro de todos un astronauta sería ministro de ciencia.

O Partido Popular apresurou a votación pensando que así Pedro non tería tempo a sacar a diante a moción e Unidos Podemos esperou expectante cos dedos cruzados para que fracasase e dar un pasiño máis no seu soño de tumbar o PSOE. Finalmente, un partido con 85 deputados e que terá que ter o dialogo por bandeira goberna o noso país a través dun recurso totalmente democrático.

Apesares de que algúns o tacharon de feito ilegal, non foi tal. Foi cos votos de tódolos partidos da oposición, excepto Ciudadanos porque cada día simpatiza máis co PP. E é aquí onde quería chegar. O PP defendíase dicindo que este método non era democrático, os mesmos que recorren a unha moción de censura cada vez que poden, acúsannos de non ser legais. Pero recordades como entrou a gobernar o PP en Mos? Fai 9 anos que gobernan coa colaboración dun tránsfuga, entraron pola porta de atrás e prometendo tratos de favor. Esta parécelle mellor opción ó PP? Naquel momento, Nidia Arévalo converteuse en alcaldesa gracias a un desertor, moi o meu

pesar, socialista e dicía presentar unha moción de censura por responsabilidade xa que en Mos había un desgoberno. Debemos entender que está de acordo coa moción que fixo presidente a Pedro Sánchez, porque de xeito contrario estaría caendo nun sen sentido e non sería coherente co que defendeu no seu día. Ou máis ben non será a teoría de “teño estes principios pero se non che van ben teño estes outros tamén”?.

Poderán dicir moitas cousas desde novo goberno socialista pero non poderán dicir que somos iguais ó PP. Con 6 días de vida hai máis mulleres no goberno, revalorizáronse as pensións de acordo ó IPC, compromiso de acoller os refuxiados do Acuarius, propor unha lei para formar os xuíces en violencia de xénero e ver a dimisión dun ministro que dimite no mesmo día que transcendía que defraudou a Facenda, cousa tan rápida nunca se vira en España. Algúns membros ou simpatizantes doutros partidos xa tiñan debate para varios días ou xa estaban afiando os coitelos, dirán un simple “é o que tiña que facer” pero a realidade é que neste país están acontecendo cousas que non aconteceran nunca.

Respirase un alo de esperanza de que as cousas poden cambiar, gracias Pedro por demostrar que non todos somos iguais.

[ 16] Xuño 2018 (Primeira edición)

AS ENTREVISTAS DE VERÓNICA (VII)

MARCOS BESADA. ALCALDE DE SALCEDA

“SE A ALTERNATIVA A MOVEMENTO SALCEDA É A PINZA PP-PSOE EU TIRAREI, DE MANEIRA DEMOCRÁTICA CLARO, DO NON PASARÁN” A piques dunha nova edición das festas do Cristo, achegámonos ata Salceda para conversarmos co seu alcalde. Velaí vai o que deu de si.

-Moitas grazas alcalde, un ano máis por atendernos Moitas grazas a vós por contar comigo e por manter este fermoso proxecto de xornalismo comarcal.

-En xaneiro do 2019, faremos a III gala de entrega de premios A Nova Peneira. Na anterior dúas compañeiras túas estiveron con nós, desta volta agardo que nos poidas acompañar ti.

Se non hai algunha causa de forza maior que mo impida, estarei encantado de estar con vós.

-Consumidas as ¾ partes do mandato, fainos unha valoración de como foi?

En breves cumprimos 3 anos de mandato. Xunto co meu magnífico equipo chegamos nunha situación de colapso económico e social despois de 32 anos de maiorías demoledoras do PP. Cambiaron moitas cousas pero queda aínda moito que facer.

Neste período quixemos planificar a Salceda dos vindeiros 25 anos unha aposta moi ambiciosa e dende o minuto 1 puxémonos a traballar nela, por desgracia neste mandato e despois de 8 anos o PSOE preferiu aliarse nun xiro de 180 grados co PP, algo inesperado botando abaixo os proxectos que tiñamos en mente. Outro

grave problema é a lei Montoro de control de gasto, limítanos e non deixa contratar persoal colapsando a administrativamente economicamente os concellos sobre todos os pequenos.

De todos xeitos Salceda conta por primeira vez cun remanente de Tesourería de catrocentos mil euros pero non podemos tocalos e por tanto tampouco investilos.

-Para cando será unha realidade o novo centro médico?

O que depende do Concello de Salceda rematou no pleno de maio de 2011 coa entrega do terreo. Este mesmo mes comezaron as obras do terreo para urbanizar o aceso para o novo centro saúde na rúa Martínez Sobredo.

Prevemos o inicio dos traballos para outono de 2019 contando cun tempo de execución de 15 meses mais menos.

-O Psdg local denunciaba recentemente supostos problemas na calidade da auga. Que tes que dicir ao respecto?

Considero moi grave esa acusación e paréceme unha irresponsabilidade poñer en cuestión a calidade da auga alén dunha falta de respecto aos técnicos do consorcio de augas do Louro. É unha acusación non verificable por ningunha vía. Os profesionais do centro de saúde descartaron tal acusación, xa que non atoparon nada anómalo na auga de Salceda. A nosa auga esta en perfecto estado para o consumo humano, cumprindo todos os parámetros estipulados para a saúde.

-O xulgado deuvos a razón no asunto dos pagos a provedores. Este tema está solucionado definitivamente?

Outra irresponsabilidade máis do PSOE, que non dubida en danar as

empresas aos autónomos e aos veciños de Salceda con tal de colmar a súa frustración.

Pasou no 2016 e volveu pasar agora.

Ao final a xustiza deunos a razón o que si perdemos a consecuencia deste litixio foi unha subvención de setenta mil euros para o traballos no fogar, pero quitando iso estamos satisfeitos polo resultado a favor.

-A situación do colexio Altamira é tan mala como afirma o PSdG? Todo e mellorable, non esquezamos que estamos ante un edificio de 1973.

Fixéronse algunhas remodelación como a carpintería exterior, un ascensor e múltiples obras de mellora. O que si e certo que necesita ser ampliado xa que en Salceda existe unha gran demanda debido a poboación nova que temos. Os cidadáns e cidadás en idade escolar están en mil seiscentas persoas.

Explícanos as motivacións da urbanización de Rafael Tilve Adrio, e se se fixo todo o necesario para minimizar as molestias á veciñanza?

Ben cando se fai unha reforma sempre e lóxico esperar sorpresas cando te metes a humanizar un espazo que previamente foi intervido e dunha forma pouco controlada na época do anterior goberno do PP. Tilve supón coser o que e o corazón da vila, e a praza do concello e as vías anexas. É certo que o tempo non acompañou e as obras foron en condicións pouco apropiadas pero a prioridade é o trafico peonil e a coexistencia cos vehículos. Ese é o método que queremos para o concello de Salceda.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ 17]

A LOURIÑA -Como están as relacións coa Asociación de Comerciantes?

Son boas. A relación con ACISA É fluída, intensa e con espírito de colaboración traballamos ata onde podemos en conxunto.

-Como se presentan as inminentes festas do Cristo?

Están pechando o programa... en Salceda gústanos o traballo pero tamén o lecer, xunto con todas as persoas que se acerquen e queiran gozar das festas nos estaremos encantados de que veñan a compartir con nos a musica, cultura e a gastronomía de Salceda.

-Que opinas sobre a situación política no estado despois da moción de censura?

Dende unha perspectiva hixiénica a moción era imprescindible aínda que foi sorprendente o proceso, pola súa rapidez e pola súa contundencia quitando un goberno decadente e atrofiado, e que ademais cometeu erros impropios e imperdoables contra toda a cidadanía.

Esta claro que o goberno formado vai ter un duro traballo por diante pola complexidade que o conforma, pero eu penso que seria un goberno axeitado para un mandato completo e adecuado para poder facer algo de proveito.

Falemos de política galega. Nos últimos tempos a implicación de Movemento Salceda en En Marea foi moi intensa. Semella evidente que a situación do que Rubén Pérez definiu como “Partido Ornamental” non é nada boa. Arrepínteste de ter tomado a decisión de implicar a MS en En Marea?

Eu non me arrepinto. A nosa aposta é aglutinar forzas nun momento moi importante e complexo para todos, especialmente para os que temos un obxectivo, que o PP non goberne nos concellos nin nas deputacións e por suposto no país.

Despois do colapso do BNG tomamos unha decisión en Salceda que creo que foi acertada. As eleccións do 2015 así a avalaron.

-No que se refire ás próximas eleccións municipais, como estás ti de ánimo. Tes ilusión por aspirar a un cuarto mandato?

Sempre mellorando e con animo a tope, a miña decisión vai estar vinculada ao que os veciños de Salceda queiran. Se eles creen que eu son o axeitado para continuar como alcalde alí estarei. Por outro lado se a alternativa é que entre o PP ou a pinza que poida facer co PSOE pois eu tirarei de frase dicindo o de: “NON PASARAN” pero claro esta democraticamente.

-Por que motivo, seu eu fose unha veciña de Salceda debería seguir confiando ou se aínda non o fixen confiar en Movemento Salceda?

O voto e algo moi serio e humildemente creo que podo dicir que os feitos falan por si solos e en 2019 seguiremos falando. Somos un goberno traballador e de confianza con xente de proveito sen caciquismos como cando gobernaba o anterior partido no concello de Salceda.

-Xa levas 11 anos como alcalde, 20 máis e superas a Chicho?

Eu son firme defensor das limitacións de mandatos. As democracias que contan con mais de 300 anos xa chegaron a esa conclusión pero tamén e certo que mentres o cidadáns queiran contar comigo eu estarei disposto cen por cen e comprometido cos intereses e demandas de Salceda e dos seus cidadáns e cidadás.

MOITAS GRAZAS.

O peche dos procesos xudiciais abertos, clave para a negociación do Convenio de Salceda

SALCEDA.

Os/as representantes sindicais do Concello de Salceda pretendían o debate dunha moción que a propia secretaria municipal informou como “contraria á legalidade por prescindirse total e absolutamente do procedemento establecido”, na que solicitaban o recoñecemento da antigüidade mediante trienios ao persoal laboral (non funcionario) do Concello. Cabe lembrar que xa foron varios os empregados e empregadas municipais que levaron o asunto aos tribunais, denegándose por parte dos xulgados todas e cada unha das peticións nesta liña. Advirte a secretaria municipal que o feito de tomarse este acordo no Pleno “sería determinante de nulidade de pleno dereito conforme dispón o artigo 47.1 da Lei 39/2015, do 1 de outubro, do Procedemento Administrativo Común das Administracións Públicas”.

Lamentan dende o equipo de goberno que os sindicatos traten de enganar ao persoal municipal, facéndolles partícipes de solicitudes contrarias á lei, tal e como lle teñen manifestado xa varios xuices: “Descartado que el personal laboral del Concello sea perceptor de ese haber por trienios, circunscribiéndose su ámbito subjetivo al personal funcionarial”, ratificando incluso este feito por parte do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia. Deste xeito, manifestan dende o Goberno que “prodúcenos moita tristura ver a persoal municipal participar nunhas reivindicacións

que non se axustan a dereito, e máis aínda saber que o fan enganados/as por quen quere aproveitarse da súa boa fe para poñelos/as na palestra”.

Lembran tamén dende o equipo de goberno que o único xeito de recoñecer antigüidade no persoal laboral é mediante as mesas de negociación, que tiveron que interromperse ao decidir os traballadores e traballadoras presentar demandas xudiciais ao mesmo tempo que se estaban a levar a cabo as negociacións do convenio, facendo absolutamente inviable dita negociación, que se poderá retomar unha vez rematen os xuizos pendentes por parte dos empregados e empregadas municipais.

A pesar de que a moción na que se pedían os trienios para o persoal laboral non era competencia plenaria, o Alcalde admitiu a solicitude de debate e de intervención por parte dos representantes sindicais do Concello. Ditos representantes solicitaron a negociación do convenio colectivo para o Concello de Salceda, e o equipo de goberno incidiu na necesidade de rematar cos procesos xudiciais abertos por parte dos traballadores e traballadoras para poder retomar as negociacións. O Goberno Local lembra que no ano 2009 chegouse coa negociación á proposta de arbitraxe por parte do Inspector Xefe da Delegación de Vigo, Jose María Casas de Ron, proposta aceptada polo Equipo de Goberno e rexeitada polos representantes sindicais daquel entón.

[ 18] Xuño 2018 (Primeira edición) A LOURIÑA / VAL MIÑOR

PROGAMACIÓN DO VERÁN CULTURAL DE SALCEDA

O alcalde de Nigrán e o edil de participación cidadá visitaron o invernadoiro

Alumnos do Humberto Juanes recollen a súa colleita escolar no remate do curso NIGRÁN.

Os alumnos do CEIP Humberto Juanes de Nigrán pecharon onte o curso escolar realizando unha última colleita no seu invernadoiro xunta o alcalde, Juan González, e o edil de participación cidadá, Alfonso Vázquez. A instalación, de 14 metros de lonxitude por 8 de ancho, foi recuperada este curso coa colaboración do Concello de Nigrán, que aportou boa parte do material para a súa reconstrución e os apeiros.

Ao longo do ano, os 400 alumnos, divididos en clases, plantaron e recolectaron leitugas, repolos, remolachas, patatas, cenorias, xudías, tomates, herbas aromáticas, brecol... Todo elo dentro do pro-

xecto 'Ñam, ñam, comemos san!", que ten como obxectivo guiar aos nenos no camiño da alimen-

tación saudable cun aprendizaxe integral e lúdico sobre os vexetais, dende a súa orixe ao prato.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ 19]

VAL MIÑOR

Catro actores e seis actrices de idades comprendidas entre os 25 e os 70 anos, aprenden a facer teatro da man dunha experta profesional galega

Vive Nigrán pecha o seu cartel coa incorporación de diferentes grupos NIGRÁN.

A segunda edición de Vive Nigrán, que se celebrará no antigo campo de fútbol de Lourido (Praia América) os próximos 20 e 21 de xullo, incorpora ao seu cartel o pop folk contemporáneo de Alondra Bentley, aos zaragozanos Calavera, a expresividade e frescura de Maryland, aos vigueses Inerttes (tras gañar o concurso de SonidosMans); e aos emerxentes Indian Hawk, Mireia Vilar e Odd Cherry Pie a través do programa da Deputación de Valencia "Sona la Dipu".

Ademais, a organización presenta tamén a súa programación por días, que quedará do seguinte xeito: o venres 20 actuarán Depedro, Nathy Peluso, Maryland, Mujeres, Calavento, Mireia Vilar, Odd Cherry Pie, Esteban & Manuel e Abraham Boba DJ set (León Benavente); e o sábado 21 os asistentes poderán gozar do Concerto Mahou Cinco Estrellas de Sidonie, The Limboos, Mueveloreina, Bigott, Las Odio, Alondra Bentley, Cala-

vera, Inerttes, Indian Hawk, Sidonie DJ set, Esteban & Manuel DJ set e Picnic Pop DJ.

Outras actividades e entradas

O festival continuará apostando por fusionar a música con experiencias ao aire libre.

Ademais da vintena de propostas musicais do seu cartel, as persoas asistentes terán á súa disposición dende xogos

e talleres, ata unha gran oferta gastronómica a cargo de foodtrucks, un mercadiño, charlas, as sesións Esteban & Manuel, ou de DJ de Abraham Boba (León Benavente) e Sidonie no Espazo Mahou... Unha infinidade de actividades que debuxan un "picnic pop festival" de cultura creativa, unha filosofía e un estilo de vida para que todos os públicos poidan gozar intensamente Nigrán dende a mañá ata a noite.

As persoas interesadas en adquirir as súas entradas xa poden facelo a través da propia web do festival, www.vivenigran.com, na que se poden adquirir os abonos de dous días por 30 € ou as entradas para asistir soamente un día a un prezo de 15 €. As entradas tamén estarán dispoñibles en puntos de venda físicos como Elepé e La Juakina en Vigo, Plaza Fitness Sport Center e Chac - Mool en Nigrán, Doppler e Torgal en Ourense, A Reixa tenda en Santiago de Compostela e Carnaby en Pontevedra.

Nigrán repón a pasarela de acceso ao Castro de Chandebrito NIGRÁN.

O Concello de Nigrán ven de repoñer o acceso ao monte do Castro de Chandebrito mediante a instalación dunha nova pasarela e escaleiras de madeira despois de que se queimaran totalmente nos incendios do 15 de outubro. Cun investimento de 18.500 € e unha lonxitude de preto de 200 metros, a nova infraestructura é idéntica á que había anteriormente e permite que

o castro, os muíños e o miradoiro resulten accesibles.

"Despois das políticas de emerxencia emprendidas dende o Concello nun primeiro momento, agora nos atopamos nunha segunda fase que consiste en devolver á parroquia ao estado no que se atopaba antes do 15 de outubro, esta é unha acción máis nesta liña e virán outras máis que reflicten a nosa aposta por Chandebrito", resume Juan González, alcalde de Nigrán.

[ 20] Xuño 2018 (Primeira edición) VAL MIÑOR

En xullo, Gondomar aposta pola música

GONDOMAR.

A Concellería de Xuventude do Concello de Gondomar, dirixida por Nuria Lameiro organiza dúas actividades centradas na música para o mes de xullo. A música en tódalas súas expresión é unha peza vital no desenvolvemento da mocidade, con ela fomentamos a creatividade e a comunicación.

A primeira é un obradoiro de percusión que se vai levar a cabo do 9 ao 20 de xullo en horario de mañá no Auditorio Lois Tobío. O ritmo traballado co corpo, con instrumentos, todo o que nos rodea pode ser un instrumento en potencia.

Do 23 de xullo ao 3 de agosto porase en marcha un Curso de DJ, si o teu son as mesturas e a música electrónica este é o teu curso, recibirás a formación cun DJ profesional.

Con esta iniciativa a Concellería de Xuventude quere achegar a mocidade a aprendizaxe de distintas formas de facer música.

As inscricións para participar nestes talleres será do 15 ao 28 de xuño, máis información na Oficina Municipal de Información Xuvenil de Gondomar 986.369.746

Recepción alumnos americanos intercambio co I.E.S. I Primeiro de Marzo de Baiona

Nigrán inicia as obras que farán do río muíños un espazo fluvial de referencia

BAIONA.

O Alcalde de Baiona, Ángel Rodal, e a Concelleira de Educación, Beatriz González, recibiron no Salón de Plenos aos 20 alumnos neoiorquinos procedentes do instituto Newark Academy, que están de intercambio desde o 15 ata o 28 de xuño co instituto I.E.S. I Primeiro de Marzo de Baiona. Os estudantes, de entre 16 e 17 anos, estudantes de español, acudiron acompañados doutra vintena de alumnos e alumnas baioneses, da directora do centro, María Luisa Bueno, e os coordinadores do programa de inmersión lingüística do Primeiro de Marzo, Piedad García e Marcos Lago, e Mª Teresa Mc Neillgn coordinadora do Newark Academy.

Rodal explicoulles tamén a historia do ' Scarlet Knight', o primeiro robot submarino non tripulado que realiza tal proeza de atravesar o Océano Atlántico. O seu obxectivo era solicitar información para o estudo dos océanos. O planeador submarino chegou a Baiona tras unha odisea de 225 días, nos que percorreu case 7.500 quilómetros. Atravesou o Océano Atlántico sen motor desde Nova Jersey ata Baiona, utilizando só a enerxía das súas

NIGRÁN.

baterías e aproveitando as correntes de auga. Os estudantes mostráronse moi sorprendidos coa historia.

Ademais, Rodal e González, intercambiaron impresións cos alumnos quen animou a coñecer a idiosincrasia e todos os aspectos turísticos, culturais, etc. que ofrece o municipio.

Os estudantes, atópanse estes días convivindo nas diferentes familias que participan no programa de intercambio impulsado e fomentado polo instituto baionés.

Os alumnos chegaron a Baiona o pasado día 15. Os escolares están a gozar dun completo itinerario por todo o municipio e arredores ata o próximo 28 de xuño. Visitarán Soutomaior, Ourense, Santiago, Ría de Arousa e O Grove e ata farán unha

Os Tonios e a decisión de Feijóo

etapa do Camiño de Santiago (Ou Cebreiro- Triacastela).

Os estudantes americanos están a convivir en casas de familias baionesas e o próximo 6 de setembro e ata o 20 dese mes será a quenda do alumnado baionés de 1º de Bacharelato, que viaxará ata Nova York, onde serán acollidos por familias outorgándolle a oportunidade de coñecer a coidade a todos os niveis tanto social como educativo, cultural e turístico.

Esta enriquecedora iniciativa permite que os alumnos baioneses nútranse dun importante intercambio de culturas, tradicións e costumes, poñendo en práctica o idioma inglés.

No acto de benvida, o rexedor destacou a importancia de viaxar e coñecer a cultura doutros países e o seu idioma.

O Concello de Nigrán iniciou as obras de acondicionamento das marxes do río Muíños adxudicadas á empresa Audeca por 510.000 € e que inclúen tamén a creación de núcleos de ocio e deportivos totalmente integrados na paixase. Os traballos devolverán o equilibio natural o río facendo del un espazo fluvial de referencia en Galicia dende o punto de vista paisaxístico, ambiental e incluso técnico, xa que para a súa recuperación se aplicarán solucións de drenaxe sostible pioneiras na comunidade. Neste eido, Audeca é unha empresa especialista en restauracións hidrolóxicas con obras señeiras a nivel nacional como a recuperación do río Negro (Zamora), orzamentada en 3 millóns de euros a cargo do Ministerio de Medio Ambiente e que supuxo unha mellora na calidade das súas augas, o acondicionamento da súa canle e, consecuentemente, a recuperación da colonia de náyades (Especie de mexilón protexido).

As obras previstas, que deberán estar rematadas este ano, comprenden 300.000 metros cadrados nos máis de 2 km de curso medio en Porto do Molle e 3 no río Nespereira.

HUMOR: MARCOS ESCUDERO http://cousasdebuxo.blogspot.com.es

Xuño 2018 (Primeira edición) [ 21]

VAL MIÑOR

Gondomar crea un banco de microcréditos GONDOMAR.

O Concello de Gondomar abre unha vía de financiamento, a través de microcréditos, para proxectos productivos. 3000€ será a cantidade máxima a solicitar, por cada solicitude.

Favorecer o crecemento de proxectos económicos e vitais, require na maioría dos casos o acceso ao financiamento. En moitas ocasións boas ideas, que precisan cantidades modestas de diñeiro, para dar un chimpo cualitativo, quedan afogadas, por falta de remanente co que comprar: maquinaría, ferrementas, sementes, prantas, alugar terras, etc.

Vivimos nun contexto económico-social onde as clases máis desfavorecidas teñen mui difícil facer proxectos de vida correndo o risco e cair nunha grave exclusión social. O crédito nos sectores productivos, que suministran os mercados financeiros habituais son máis caros e quedan restrinxidos a proxectos de maiores dimensións.

Pola contra vías alternativas de financiamento para cantidades de rango menor, cargan uns xuros e gastos moito máis altos.

Dende a concellaría de comercio queremos contribuir, con esta iniciativa pioneira, a contra-

rrestar as desigualdades sociais e a loitar contra a discriminación social, para iso creamos o banco de microcréditos que nace para favorecer o desenvolvemento de pequenos proxectos productivos, para que aquelas persoas que teñen dificultades para acceder a créditos para desenvolver proxectos de vida que lles permitar vivir dignamente.

Somos conscentes que unha concellaría como a de Turismo e Comercio, que a penas dispón de 7.000€ anuais de orzamento, nun concello sen orzamentos propios, ten unha limitada capacidade de actuación, pero tamén somos conscientes que a vontade colaborativa dos veciños, e un potente instrumento de transformación económica e social que xenera beneficios mútuos. A nosa contribución estará baseada na posta en contacto e asesoramento entre os particulares prestamistas e prestatarios. É certo que non existen moitas experiencias de microcréditos semellantes, pero tamén é certo que no noso propio concello, están funcionando experiencias deste tipo, con normalidade e satisfactoriamente, tal como acontece na Comunidade de Montes de Couso.

O Concello adxudicou un posto de aluguer de esquí náutico e vela 2

Nigrán engade 1.000 m ao espazo dunar protexido de Praia América

NIGRÁN.

O Concello de Nigrán engadiu mil metros cadrados ao espazo dunar protexido de praia América-Panxón tras desmantelar a Escola de Vela que, durante 14 anos, viña ocupando eses terreos irregularmente e de xeito gratuito. Esta zona xa está acotada para impedir o tránsito e será rexenerada nos vindeiros días.

Deste xeito, o espazo dunar de Nigrán suma xa 36.000 metros cadrados.

Paralelamente, o Concello incluíu este ano xunto a adxudicación de quioscos de verán un posto de aluguer de esquí náutico e vela cun cánon de 2.500 € que se ubicará ata o 30 de setembro nestas inmediacións. "Queremos protexer ao máximo o ecosistema natural de Praia América devolvéndolle o seu equilibrio natural, esta é unha medida nesta liña e que casa co proxecto actual de mellora dos marxes do río Muíños que busca, entre outras cousas, evitar a gran erosión do sistema dunar", explica Juan González, alcalde de Nigrán.

O Servicio Provincial de Costas del Estado, a petición do Concello tras detectar diversas irregularidades, retiroulle á antiga

Escola de Vela 'Beach Escolas' a concesión administrativa que lle permitía ocupar mil metros cadrados do dominio marítimoterrestre de Lourido, polo que en marzo os propietarios procederon a retirar a instalación da gran caseta de madeira. "Ocupaban un espazo desmesurado de xeito permanente pese a só funcionar no verán e non abo-

naban nin un euro ao Concello, nin sequera o consumo de luz e auga", explica o rexedor, quen reitera a súa aposta polos deportes náuticos "pero de xeito regulado e suxeito á normativa municipal, como se fixo coa nova concesión temporal de verán". Paralelamente, o Concello de Nigrán instalará na vindeira novos paneis educativos no sistema dunar.

[ 22] Xuño 2018 (Primeira edición)

ANDRÉ G. MAYO Historiador

A

transición do 75, a pesar do que a maioría da xente poda pensar, non é un episodio illado, único e exclusivo do caso español, senon que se enmarca nun contexto máis amplo que os historiadores acuñaron co nome de: A terceira onda. Baixo este termo, os historiadores situamos unha serie de episodios similares que comparten un marco xeográfico e cronolóxico común. En todos estes episodios prodúcese o tránsito dun sistema dictatorial a un sistema democrático.

Grecia e Portugal no 74, España no 75 son os exemplos. O caso español polo tanto non é excepcional, pero si que presenta unha característica que o fai diferente dos outros dous casos, pois é o único no que uns dos principais actores do proceso transitorio son os membros da clase política da dictadura.

No caso grego foi Constantinos Karamanlis, membro da clase política do período liberal anterior ao golpe, o principal protagonista da volta á democracia en Grecia. En Portugal sería o Movemento das Forzas Armadas o encargado de protagonizar a Revolución dos Claveis o 25 de Abril de 1974. Este feito iniciaría a transición portuguesa. O exemplo español é moi diferente. A transición en España non se entende sen dous actores fundamentais con distintos intereses, pero

cun obxectivo común: garantir a súa supervivencia. Estes dous actores son o Franquismo e a Monarquía.

Os tempos estaban a cambiar, xa que en 1973, tres de cada catro españois eran partidarios da liberdade de prensa e de cultura, ademais de que a maior parte estaba a favor da liberdade de sindicación. O réxime cada vez estaba mais deteriorado, a súa imaxe pública mais mancada e os seus apoios decrecían a vez que medraba a súa oposición. O 20 de Novembro de 1975, a morte de Franco, os principais dirixentes franquistas sabían que era imposible que sobrevivira o Franquismo sen o dictador, mentres que medraba a demanda por parte da poboación da creación de partidos políticos. A parte da oposición interna hai que ter en conta tamén a externa, pois o caso de Grecia ou Portugal exercía unha gran presión e puña a España no punto de mira do resto das potencias europeas.

O Franquismo sabía que ou se transformaba ou morrería. Aquí xogou un papel moi importante os sectores mais reformistas dentro do propio réxime, nos que destacan pola súa participación na transición, nomes como Adolfo Suarez ou Manuel Fraga. Ambos proviñan da falanxe, pero dun sector mais moderado e de corte máis liberal e apostaban por un lavado de

o encrucillado A B C D E F

G H I

K L

1

2

3

4

5

6

7

8

de Khan Deán 9

10 11

12

HORIZONTAIS: A- XORNAL GALEGO. B- ÁRBORE-SÍMBOLO DE SUESTE-VOGAL. C- PRONOME DE PRIMEIRA PERSOA-LETRA DE PLURALVOGAL-FACER QUE ALGO QUE ESTÁ PECHADO DEIXE DE ESTALO. D- NECROSE TUBULAR AGUDA-ANTIGO EQUIPO DE BALONCESTO DE FERROL-A PRIMEIRA VOGAL-OUTRA VOGAL. E- RÍO DE BEMBRIVE EN VIGO AFLUENTE DO LAGARESO QUE FAI A NOVA PENEIRA CADA DOUS ANOS NO PORRIÑO. F- EN OURENSE EL-VOGAL-NATIVOS DUN POBO QUE HABITA EN SIRIA, LÍBANO, XORDANIA E ISRAEL E QUE NON SON NIN ÁRABES NIN XUDEUS. G- MULLERES NATIVAS DO PAIS DE LEÓN TOLSTÓI-DO REVÉS SITUACIÓN DIFÍCIL DE RESOLVER-1.000.

H- RELATIVA AO ÓSO-XORNAL DEPORTIVO ESPAÑOLMAMÍFERO CÁNIDO. I- PAÍS DO GOLFO PÉRSICO-APARELLO PARA MEDIR A VELOCIDADE DOS VEHÍCULOS NAS ESTRADAS. K- DURA LEX SED....-APARELLO UTILIZADO PARA PESCAR-VOGAL-VOGAL. L- PASAR POR RIBA,ESMAGAR-MENOS CA DOUS

O Sergas quere pechar as consultas de tarde no centro de saúde de Gondomar durante o verán

GONDOMAR.

Continuando coa súa política de recortes e amortización de prazas na atención primaria, o Sergas ven engadir un novo chanzo no desmantelamento da sanidade pública no xa deprimido servizo que presta nesta localidade, ao programar o cesamento das consultas as tardes do verán. O Centro de Saúde de Gondomar padece unha penuria de recursos humanos, agravada pola ausencia de cobertura para as profesionais sanitarias por baixas ou vacacións. Sirvan de exemplo as carencias en pediatría, cunha soa praza para unha asignación de 1.300 pacientes sen substitución durante as vacacións, ou unha única matrona tamén sen substituta, obrigando á suspensión das revisións xinecolóxicas, do seguimento de embarazos ou da realización de controis ás mulleres. O BNG de Gondomar solicita do Pleno da Corporación Municipal o acordo de instar ao Goberno Galego a: 1. Garantir por parte do SERGAS a cobertura de todo o persoal sanitario do C.S. Gondomar, para asegurar a atención sanitaria durante o verán e evitar un maior deterioro da prestación do servizo nesta época do ano, na que se incrementa a poboación coas persoas desprazadas ao noso concello.

2. Garantir por parte do SERGAS a substitución do persoal sanitario nos casos de vacacións e baixas médicas desde o inicio.

3. Instar ao SERGAS a dotar ao Centro de Saúde de Gondomar dunha nova praza de atención pediátrica en horario de tarde.

VERTICAIS: 1- ÁRBORE-NOTA MUSICAL. 2- O SUBMARINO DO CAPITÁN NEMO-2º PERSOA DE SINGULAR DO PRESENTE DE INDICATIVO DO VERBO SER. 3- LINGUA PROVENZAL-DOMINIO DE AFGANISTANPEDRA DURA DE PEQUENO TAMAÑO. 4- ACHÉGASTE ATA ONDE ESTAMOS-VOGAL-RÍO DE SUIZA-BARCELONA. 5- LUGAR SITUADO A POUCA DISTANCIA-DO REVES GAÑAS DE DURMIR-NOME DE MULLER.6- CORPOS MORTOS EN ESTADO DE DESCOMPOSICIÓNRELATIVO AO ANO. 7- INTERXECCIÓN USADA PARA ANIMAR-OS COCHES TEÑEN 4-SOCIEDADE LIMITADA. 8- CONSOANTE-VOGAL-SEGUNDA NOTA MUSICAL-DO REVES O MESMO RÍO DE SUIZA CA ANTES. 9- CHORA-CONSOANTE10- DO REVÉS MONARCA-ARTIGO FEMININO PLURALPOEMA LÍRICO. 11- CONSOANTE-1-O APELIDO MÁIS COMÚN ENTRE AS PERSOAS NATIVAS DE A GUARDA-VOGAL. 12- RELATIVAS AO AIRE-CIDADE DE ALXERIA

HORIZONTAIS A-ANOVAPENEIRA.B-MACEIRA-SE-E.C-EU-S-E-ABRIR.D-NTA-OAR-A-E.E-EIFONSO-GALA.F-IL-O-DRUSOS.G-RUSAS-AEL-M.H-OSEAAS-LOBO.I-IRÁN-RADAR.K-LEX-NASA-A-A.L-ASOBALLAR-UN VERTICAIS 1-AMENEIRO-LA.2-NAUTILUS-ES.3-OC-AF-SEIXO.4-VES-O-AAR-B.5-AI-ONOS-ANA.6-PREAS-ANAL.7-EA-RODAS-SL.8-N-A-RE-RAA.9ESBAGULLA-R.10-IER-AS-ODA.11-R-I-LOMBA-U.12-AEREAS-ORAN

A TRANSICIÓN

cara do réxime se este quería sobrevivir.

Por outra banda, a monarquía era o réxime desexado por Franco e así o expresa o nomeamento de Juan Carlos de Borbón como Principe de España en 1969. Dende este ano foise producindo un acercamento progresivo entre Juan Carlos e as novas clases políticas do réxime que daría lugar a esa alianza tácita entre os dous sectores. O 27 de Novembro de 1975, Juan Carlos de Borbón era proclamado como Rei de España. O novo rei era representante dunha lexitimidade dinástica, a pesar diso a institución monárquica carecía de un apoio real do conxunto da sociedade española e incluso dentro dalgúns sectores do propio réxime e do exercito. Foi a chegada da democracia e a aprobación da nova constitución en Decembro do 78 cando a monarquía se presenta como garante do novo sistema democrático.

A transición do 75 o 78 hai que entendela nun contexto máis amplo ca do propio territorio español e que responde a unhas transformacións que se están vivindo noutros lugares de Europa, non obstante presenta unha serie de particularidades que o diferenza dos outros exemplos e lle confire o novo sistema democrático que xorde dela unha serie de características propias. A alianza entre a Monarquía e o Franquismo, así como o seu papel como directores da transición blindou a súa posición á cabeza do novo sistema democrático grazas a nova constitución e a ratificación desta por sufraxio universal.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ 23]

KIKE ESTÉVEZ PUNTA DA NAVALLA

COMO FACER MOITO “DISTINTA BOSTA, MESMO CHEIRO” DIÑEIRO RÁPIDO E CON POUCO ESFORZO REGUEIFA DE BENVIDA AO NOVO PRESIDENTE DO GOBERNO

C

un traballo decente, unha persoa pode vivir decentemente e ter unha vida digna. Entendemos a maioría de nós por vida digna aquela que nos permite morar baixo un teito;comer todos os días; ter luz eléctrica e calefacción; ter un proxecto de futuro no que poidamos ser nais, se estamos en idade de procrear, ou coidar da nosa prole, se xa a temos e ter algún argent de poche, que din en Francia, para tomar unhas birras, ir ao cine e poñernos un pouco guapas. E pouco máis. Pero eu non falo diso. Falo de facer moito diñeiro que é cando tes unha vida digna e ademais tes en algures moreas de billetes grandes en feixes atados cunha goma. E iso ninguén o consegue só co seu traballo. Ti es, por exemplo, mariscadora, ou economista e traballas nun banco, ou condutora de autobús, ou mesmo médica da Seguridade Social. Pois olvídate de amasar unha fortuna co teu traballo. Por aí non imos a ningures.

Agora ocórreseme facer unha reflexión. E se temos unha vida digna, para que queremos ter moito diñeiro? Escoitar música, contemplar unha paisaxe fermosa, ver a tele coa persoa amada, ler un bo libro, cantar nun furancho con amigos, ter tempo libre para pasmar, mirar como xogan teus fillos, falar de política coas

amigas... custa moito diñeiro?

Non, verdade? É que, se cadra, non necesitas estes consellos meus que te farán inmensamente rica, porque non ves que selo sexa tan interesante.

Pero,claro, se estás lendo estas liñas é que, polo que sexa, queres facer moito diñeiro rápido e con pouco esforzo e eu prometinche explicarche como.

Pois sigamos.

Pola cabeza de todo o mundo pasan agora algúns métodos rápidos e infalibles. Viches Fariña? Pois a iso me refería.

Pero, mi madriña! Que vidas!

Como lles compensa o que teñen que facer pra non ter que ir ao mar? : Os colombianos, que medo! As carreiras nocturnas nas planeadoras, as cargas e descargas de paquetes grandísimos e pesados, as loitas internas, os ollos da poli na caluga... iso é vida? É que eu non me refiro a iso, por suposto.

Os tres pasos que tes que seguir para faceres moito diñeiro e que agora paso a dicirche non saen, como si o fan no caso anterior, dos límites da ética e da legalidade. Están ante os teus ollos e teñen máis que ver coa oportunidade e coa anticipación, coa ciencia e coa tecnoloxía que con calquera outra cousa. A ver se no pouco espazo que teño podo explicarcho.

O primeiro...

Comezo neste momento Vouno dicir no ensanche Porque anda a xente contenta Con ese tal Pedro Sánchez?

Por se a xente non se entera Xa o dicía Mostovoi Os do “soe” son os mesmos Que puxeran ao Rajoy…

E haberá a quen lle guste un “líder” de todo a cen Xa “temos” un presidente Que parece un Action Men!

E cos cartiños de todos Ao dicilo quedo manco O pepé mailo psoe Rescataron os “seus” bancos!

E a cousa me incomoda Eu que nunca merco en Zara Nin que fose iso para tanto Nin que fose o Che Guevara

E pobriño o Raxoi Non ten gaita de bubinga Oito horas nun garito!

Creo que saíu “bolinga”

Xa imaxino o que pediu Que puxeran cataplasma O que quería Mariano Era unha moción por “plasma” A cousa haina que ver A terra pra quen a sacha Entre pepé ou pesoe Quen dos dous será máis facha?

Porque hai moito radical No psoe sono fixo Mira ti o presidente Que xurou sen crucifixo!

E pactaron cos de Bildu Cos indepes e a maraña Que che vai ser de nosoutros Estes van romper Espanha!

Hai que irvos relembrando Que o Pedro non é tan bo É o mesmo que hai pouco Dicía o de “No es no”

E tamén hai que ter claro Non peguedes tanto brinco Que aplaudían coas orellas O cento cincuenta e cinco E de corrupción xa saben Dende aquí a Andalucía E senón que llo pregunten A unha tal Susana Díaz

Que o psoe e o pepé xa o sabe o mundo enteiro sonvos a mesmiña merda pero con distinto cheiro

E outra cousa que che importe Outra cousa non atures Que o tema da Nosa Terra N´aparece por ningures

Temos que dicilo moito A verdade que apetece Catalunya máis Euskadi E a Galiza sempre esquecen…

E se hai algo que sabemos Que no mundo estamos sós E que aló nese congreso Galiza ten pouca vos…

Para Euskadi vai o “cupo” Con Catalunya hai “piques” E a nós só nos ignoran ou che nos mandan caciques…

Nunca nos teñen en conta Cando faremos manobra?

Unha cousa fica clara Pra Galiza só “as sobras” E só estaremos contentos Cando estes non nos rouben E transfiran dunha vez A autoestrada AP9 Que nos paguen ben o leite Xa o dicía a tía Aurora protección para o noso mar e ás nosas mariscadoras!

E xa imos despedindo Porque aquí ninguén se move Seguen a mexar por nós E nós dicimos que chove!

Porque a nós tanto nos ten Quen goberne nese establo!

Tanto nos dá o Raxoi que Rivera, Pedro ou Pablo…

Así que menos euforia Meus queridos camaradas Que aínda que cambie algo Ao final, non muda nada

Director: Tino Lago Vargas

anovapeneirapublicidade@gmail.com

Edición, deseño e maquetación: A Nova Peneira anovapeneira@gmail.com

Redacción: G. Figueiredo

anovapeneiraentrevistas2@gmail.com

Edita e publica: Edicións Mide S.L.

2018

Rúa García Lorca 3, 6º AB. 36209 Vigo edicionsmide@gmail.com Teléfonos: 662187102 / 670274709

Imprime: Publicaciones Tameiga S.L. Fotografía: Arquivo.

Publicidade: Departamento propio.

Colaboradores: Ángel Pérez, Moncho Lareu, Vi-

cente Alló, Carlos Rey, Josiño Araújo, X. S. Páramos,

Lucia Santos, Santi Mallo, Segundo González, X. C. de la Fuente, Mero Iglesias, Juan Karlos Pérez, Pedro Ocampo, José Manuel Durán, Xabier P. Igrexas, Marcos Escudero, Roger, Aarón Franco, Ana Hermida, Verónica Costas.

Corresponsal en Madrid: Juan Louzán / 665715149 Corresponsal en Euskadi: Xoán Alonso.

Depósito Legal: VG175-2012

Este xornal imprimiuse en papel reciclado

Nº 63 (PRIMEIRA EDICIÓN)

XORNAL GALEGO DE CULTURA E DEPORTE

Xuño 2018 - 2€

ENTREVISTAMOS AO GAITEIRO DE REDONDELA

XULIO LORENZO

PÁXINAS IV E V

Peluquería

Corte de chico - Corte de chica Mechas - Tinte Manicura - Pedicura Depilaciones hombre y mujer - Masajes Esmaltado semi permanentes...

Alto do Viso, 35 - O Viso - Redondela 611 49 59 47

[ II] Xuño 2018 (Primeira edición) OPINIÓN TINO LAGO

ALEJANDRO FIGUEROA

Director de A Nova Peneira

SX das xuventudes socialistas

“

PALABRAS PARA MARCOS Non podo darche solucións para todos os problemas da vida, nin teño respostas para as túas dúbidas ou temores, pero podo escoitarche e compartilo contigo.

Non podo cambiar o teu pasado nin o teu futuro. Pero cando me necesites estarei xunto a ti. Non podo evitar que tropeces.

Soamente podo ofrecerche a miña man para que te suxeites e non caias. As túas alegrías, os teus triunfos e os teus éxitos non son meus. Pero gozo sinceramente cando che vexo feliz. Non xulgo as decisións que tomas na vida. Limítome a apoiarche, a estimularche e a axudarche se mo pides. Non podo trazarche limites dentro dos cales debes actuar, pero se che ofrezo o espazo necesario para crecer.

Non podo evitar os teus sufrimentos cando algunha pena pártache o corazón, pero podo chorar contigo e recoller os anacos para armalo de novo. Non podo dicirche quen es nin quen deberías ser. Soamente podo quererte como es e ser o teu amigo.

Nestes días púxenme a lembrar ás miñas amizades mais preciosas. Son unha persoa feliz: teño mais amigos do que imaxinaba.

Iso é o que eles me din, demóstranmo. É o que sinto por todos eles. Vexo o brillo nos seus ollos, o sorriso espontáneo e a alegría que senten ao verme. E eu tamén sinto paz e alegría cando os vexo e cando falamos, sexa na alegría ou sexa na serenidade, nestes días pensei nos meus amigos

Ás veces os camiños da vida fan que se cruce na nosa andaina algunha persoa excepcional, desas que dá sen pedir, que acompaña sen esixir. Para unha desas persoas, o meu amigo e camarada Marcos, estas fermosas palabras de Borges.

e amigas, entre eles, apareciches ti. Non estabas arriba, nin abaixo nin no medio.

Non encabezabas nin concluías a lista.

Non eras o numero un nin o numero final.

O que se é que destacabas por algunha cualidade que transmitías e coa cal desde hai tempo é mellor a miña vida. E tampouco teño a pretensión de ser o primeiro, o segundo ou o terceiro da túa lista. Basta que me queiras como amigo. Entón entendín que realmente somos amigos.”

O ARMARIO SEGUE BEN PECHADO NO RURAL

O

colectivo LGTBI pasou da clandestinidade e da persecución sen piedade durante a ditadura franquista a actual visibilidade e igualdade legal a cal non lle foi doado chegar, foron moitos e moitas as homosexuais, tamén os que non o son pero están concienciados coa igualdade sexa cal sexa a orientación sexual, os que loitaron duramente para que hoxe poidamos falar por exemplo de matrimonio igualitario entre dous homes ou dúas mulleres con normalidade, pero a igualdade legal non se traduce nunha aceptación social e desgraciadamente seguimos vendo casos de malleiras, acoso e discriminación.

As administracións son as primeiras que deberían tomar parte neste problema social, pero mentres sigan mirando para outro lado parte dalgúns ou dalgunhas dirixentes políticas dicindo que un concello non ten porque por ningunha bandeira multicor na fachada en apoio a visibilidade dun colectivo que aínda lle quedan moitas barreiras por superar, especialmente no rural, porque se non tamén tiñan que por a do neno xesús, persoalmente creo que non saben moi ben en que lugar se atopan, nin os problemas dos e das veciñas as que representa e da a sensación de que por desgraza aínda nos quedan máis barreiras das que pensamos con dirixentes ancorados nos anos da represión.

Si, estou a falar do Partido Popular de Mos. Ese partido que ten o noso concello somerxido na penumbra, que non coñece a realidade da meirande parte da veciñanza, que so actúa por intereses políticos sen importarlle o mais mínimo o que ou a quen teña que levar por diante, con tal de seguir no poder soamente co fin de beneficiar os seus sen importarlle o avance do concello, ou mellor dito, si que lle importa moito, para o Partido Popular canto menos avanzado está o concello mellor.

Pola contra sempre se atoparán a xuventudes recordándolle onde viven, insistindo en que Mos por máis que o intenten ocultar é un concello plural, novo e con gañas de prosperar, por iso vamos a seguir facendo as nosas falcatruadas aínda que non lle gusten, seguiremos defendendo a igualdade entre homes e mulleres, seguiremos defendendo que o rural non é máis homofóbico que a cidade aínda que por desgraza sexa onde as persoas LGTBI lle custe máis amosar a súa afectividade, onde a fuxida as grandes cidades é a saída que atopan xa que consideran que alí poden vivir abertamente a súa orientación sexual porque nun pobo “la gente habla”, debe ser que nas cidades están caladiños.

Sempre me din que son un pouco optimista de máis nalgúns casos e nesta ocasión non quero perder o costume, tanto as persoas coma os partidos políticos tamén teñen dereito a mudar de opinión e ir adaptando as súas políticas as novas realidades sociais. Aínda que no caso do Partido Popular deberían dar unha explicación a sociedade española, despois de presentar un recurso ante o tribunal constitucional contra a lei do matrimonio igualitario en Setembro do 2005 que foi aprobada en Xulio de ese mesmo ano. No caso do Partido Popular parece que algúns dos seus dirixentes comprenderon aquilo que di Alaska de “ la gente me señala me apuntan con el dedo, susurra a mis espaldas y a mí me importa un bledo” e cada vez son máis os que comprenden a realidade na que nos atopamos e intentan romper as barreiras aínda que non lle deixen, é unha verdadeira magoa que aínda sigamos vendo representantes públicos que non son quen de ver que as fobias sexuais so engaden máis inquedanzas a unha existencia xa de por si complexa.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ III]

OPINIÓN

C

CARLOS MÉIXOME Historiador

ontábanos á cativada, o meu tío-avó Nilo, o conto da mudanza. Cando narraba, para darlle máis verosimilitude ante as nosas inocentes mentes, asignaba os feitos fantásticos a familias do lugar. Se o que contaba era moi desagradable, outorgáballo a algunha da veciñanza ou a un personaxe imaxinario. Nós considerabamos reais todas as súas historias; se alguén sorría incrédulo ante o que lle contabamos, enrabiabámonos e afirmabamos con rotundidade: é certo que nolo dixo o tío-avó Nilo!

Desta xeira o asunto ía dunha familia, á que lle apuña nome, así como a cada un dos seus membros, e localizaba a casa con total exactitude (non lle facía falta GPS, víñalle de serie nos miolos) que tiña a desgraza de ter un trasno no faiado.

O diañiño pasaba a noite movendo mobles vellos, batendo contras, miañando como gato ou ouveando cal can adoecido e, de resultas, non podían pegar ollo. Ata polo medio día, dáballes uns sustos de morte facendo uns ruidazos que facían tremer a casa e ata se escoitaban nas vivendas veciñas. Nos últimos tempos a cousa ía a peor. O patrón procurou nova vivenda, subiu ao carro os mobles e apeiros que puido e encetou a mudanza. Na última das viaxes cruzouse cun veciño

MUDAMOS DE CASA doutra parroquia. Este preguntoulle que para onde ía. Sen darlle tempo a responder, de entre o medio de armarios e cadeiras, escoitouse unha voz que dicía: “Mudamos de casa”.

Na vella e grandísima casa dos de Borbón teñen un problema semellante.

Dende sempre, pola banda oriental do faiado e mesmo na fachada que dá para ese lado, teñen un trasgo barulleiro que ata anda a esbandallar os valados desa beira. O tío avó dinos que é un trasno transgresor, que iso aprendérao nos poucos meses que aguantara no seminario, onde lle dixeran que viña de “trans gradi” que era cometer infraccións, e o de trasno ou trasgo de aí viña. Por iso meteron algúns daquela banda no cárcere. Pero o balbordo non só non amainara senón que ía a máis, polo que, na súa opinión, tirada dun libro ben groso e que falaba de nós, ben podería tratarse de tronantes, tempestarios ou nubeiros que seica, segundo dicía o Risco que escribiu o libro, de todas esas formas se lles podía chamar, pois aínda que non fosen idénticos parecíanse moito.

Tamén polo lado do norte comezaron a escoitarse boureos dende varias esquinas e mesmo coa algarabía empezou a escangallarse algunha das bufardas, como se varios deses diañiños inquedos andasen a poñerse de acordo para esmendrellar a banda setentrional. Por onde se escoitan tamén algunhas miañadas é pola beira occidental, aínda que non se dan distinguido ben dos ouleos do océano que sopra daquel lado.

O caso é que os catro parceiros do grandioso predio andan na procura de solución; ou mellor seica comezaron a falar da posibilidade de falar de atopar algún remedio para restaurar a harmonía ou cando menos acougar o barullo, en especial o do cacho do leste.

Olla que non dan encetado co choio.

O máis grande dos catro morreu de morte morrida e aínda non se sabe ben quen vai ser o herdeiro. Dos outros tres cada un esfía o novelo como lle parece.

O melenista, que seica tamén foi marxista, di que cómpre falar cos diabiños, sexan da caste que sexa, para convence-

los de que se porten ben e os deixen durmir, non só pola noite senón tamén pola sesta, que non anden a escangallar os muros e, por riba de todo, que paren de descubrirlle aos veciños os males dos donos do inmoble. Tantas voltas lle da ao choio que o outro día desorientouse e non se decatou de que tamén hai algún que outro tronante da banda do mar das tebras.

Outro dos parceiros, que agora está na quenda do seu mando, vai e vén, di e non di, sabe e non sabe, quere e non quere, e pretende convidar a veciñanza pero sen ter que afrouxar o peto. Estes dous andan mareados e pregándolle a todos os seus santos para que deixen os trasnos apampados e mudos.

O terceiro, di que o mellor é poñer tracas cun tres por cento de pólvora e estouralas. Coida que dese xeito os demiños collerán medo e fuxirán espantados. O cuarto, como dixemos, está na agarda do vinculeiro. Con máis gusto ou con menos todos coidan que cómpren mudanzas.

Mais, que anden con tino, non vaia ser que ao pouco de que a fagan, máis grande ou máis pequena, mellor ou peor, tornen de novo as voces a dicir: mudamos de casa!

[ IV] Xuño 2018 (Primeira edición) ENTREVISTA POR MARCOS SANTOS

XULIO LORENZO, GAITEIRO REDONDELÁN

“TIÑA UNHA ENORME ILUSIÓN EN PRESENTAR O MEU DISCO EN REDONDELA, E O RESULTADO FOI MARABILLOSO” A música é unha das manifestacións máis intensas da sensibilidade humana. Axuda a coñecer o noso interior e é unha ferramenta excepcional para facer posible a expresión dos nosos sentimentos, dos nosos desexos, das nosas frustracións e do conxunto das nosas emocións. A música está en nós e en cada curruncho que nos rodea, no aire que respiramos, nos camiños que andamos e en cada persoa que amamos. En Redondela falamos con Xulio Lorenzo, un gaiteiro excepcional coñecido como o fillo do carniceiro, como el se encarga de aclarar nos seus concertos.

Hai menos dun ano estiveches na Casa da Torre presentando o disco “Cantos da Ialma” XXL. Explícame por que XXL’.

XL son as iniciais de Xulio Lorenzo, e Cantos da Ialma é o título do disco.

Cóntanos un pouco, que ten este disco?

Temos, sobre todo, temas de composición propia. No 95% son temas meus e hai un pouco de todo. A primeira que compuxen é a “Muiñeira de Mos” e despois temos desde temas con frauta estilo balada a temas de muiñeiras, xotas e cousiñas así.

E tes unha canción dedicada a Illa se San Simón?

Si, unha fermosa canción. Esta canción é miña, a letra é dunha compañeira que se chama Lara Boubeta, que fai unhas letras impresionantes. Eu transmitinlle o que quería facer, envieille a música e ela sacou unha letra que… para min este é un dos temas do disco.

Logo, tes un tema dedicado a túa nai?

A miña nai, a miña filla, temos así moitas cousas, é un disco un pouco persoal.

Con que colaboracións contas no disco?

Ese disco, como foi o primeiro, movía

toda a ilusión e tódalas ganas de facelo ben feito, nesta traxectoria que levo pasado desde o 2015 fun colaborando con algúns dos grandes músicos. Entre eles Luar na Lubre, con Bieito Romero, que son fantásticos.

Como colaborei con eles nun par de concertos en Vigo e en Coruña, pois pedinlle que axudaran no disco e graváronnos unhas melodías súper chulas.

Está Alberto Vilas, fantástico pianista e compositor de Redondela, un moi bo amigo e un dos grandes compositores de piano que temos aquí.

Pedro Fariñas… moi boa xente e moi grandes co que fan na música folk.

Como foi presentar o disco en Redondela?

Para min foi un sorpresón que estivese tan ateigado, tiña moitas ganas de tocar na Casa da Torre en Redondela dende sempre, e co tema do disco tiven a miña oportunidade.

Estabamos preparados para saír, a miña banda sempre comeza antes ca min a tocar facendo unha introdución.

Cando saín eu ao escenario, ía mirando cara o chan, exento, e cando collín a frauta e levantei a cabeza, para min foi… buafff, foi inmenso aquelo, ver tanta xente e todo o mundo aplaudindo foi moi especial e emotivo.

Como comeza Xulio a tocar?

Comezo con 12 anos no pobo, con clases de gaita co mestre, o Sr. Xosé.

Así comezo a facer algo.

Lembro o primeiro día, eu nunca tocara nada pero si que me gustaba escoitar moita música, cando ía as feiras, ou as gasolineiras, mercábame algunha cinta.

Neste grupo eramos uns 15, déronnos uns punteiros para que tocaramos algo, eu o primeiro que toquei foi a Muiñeira de Lugo, tiña esa melodía na cabeza e toqueina, a si foi como comecei.

Paseime tres ou catro anos alí ata que un día, José Cortizo de Reboreda, que ten unha empresa de materiais de construción, estaba facendo unha obra na miña casa, escoitoume tocar e díxome que tocaba moi ben, logo convidoume a pasar por Reboreda.

Ao domingo seguinte fun por alí co meu pai e me tiña unha gaita incrible, con cincuenta mil roncos, e eu non mo cría, aquilo tocaba a dios… Aí

enganchoume e funme para Reboreda, aprendín moitísimo e estivemos bastante tempo xuntos ata os 17 anos, eu xa quería avanzar máis e marchei cara Vigo, a Sarabal, alí estaba Carlos Núñez. Fixen moitos amigos e estiven moi ben, con Antón Corral aprendes sen facer nada, só mirando para el, é unha persoa marabillosa.

Despois no 2002-2003 deixei de tocar en grupos ata que no 2011 volvín a collelo con ganas, merquei unhas frautas e fun a clases con grandes mestres de frauta, entre eles Oscar Ibáñez, que é un inmenso profesor e un magnífico artista. Metinme nun grupo de por alí cerca, cando tocabamos a xente nos felicitaba ao rematar os concertos, iso me foi dando confianza e foi cando pensei e facer un pouco do que me gusta, do que me gustou sempre.

Aí tirei uns temas, saíume unha xira súper chula a Brasil de tres meses.

Toquei nun grupo de alí cun brasileiro

Xuño 2018 (Primeira edición) [ V]

REDONDELA que coñecín nun concerto que dei en Tui, co grupo folk que tiña, ao que lle puxen Sabenga, este era o alcume da miña avoa. Este rapaz escoitounos, encantoulle a nosa música e convidoume a tocar no Brasil. Marchei a Brasil á aventura, aquilo saíu moi ben, marchei cunha gaita, unha frauta, a mochila e unha ilusión tremenda.

Isto saíu fantástico, tivo moita repercusión na prensa e nos medios de comunicación, e me axudou a tirar cara adiante en solitario. De aquí saíu Xulio Lorenzo o XL. E para rematar, onde podemos adquirir o disco?

A parte da Carnicería de Julio, temos páxina web Xuliolorenzo.com.

Tamén temos puntos de venda como O Corte Inglés, dixitalmente en Spotify, Itunes e a través da tenda que nos distribúe que é Inquedanzas Sonoras en Vigo.

Como vai de ventas o disco?

A día de hoxe levamos mil discos vendidos e tivemos que encargar 500 máis para os concertos deste verán.

Moitas grazas Xulio.

Comunicado do BNG ás demandas do “goberno de Javier Bas, de aparcadoiro en Chapela” REDONDELA.

A raíz das declaracións da concelleira de urbanismo, sobre os atrasos na concesión de subvencións por parte da Deputación de Pontevedra, para a Renovación de aparcadoiro a carón da Alameda de Chapela, e a efectos clarificadores, comunicamos ante a veciñanza de Redondela: A convocatoria das bases do Plan Concellos da Deputación de Pontevedra, publicáronse o día 3 de xaneiro de 2018.

Nas bases da propia convocatoria, recóllese que o prazo de presentación de instancias e proxectos remataría tres meses despois de dita convocatoria, polo tanto o 3 de abril. Situación similar

ao que sucede noutros concursos públicos desta índole que afectan a outras administración, incluído o propio Concello.

A concelleira de urbanismo, pretende manipular á opinión pública ocultando toda a información. O concello dispón do Proxecto Tecnico de Reordeación do Aparcadoiro de Chapela dende maio do ano 2017, tempo máis que suficiente para poder solicitar axudas por outras vías, ou executalo con fondos do propio Concello.

Considerar as declaracións de “malintencionadas”, posto que ata día de hoxe, nas convocatorias do Plan Concellos, as asignacións a Redondela, sempre se cum-

pliron ao 100%. Para esta anualidade dispón de 1.200.000€, para inversións que sen ningún tipo de presións o Concello de Redondela pode xestionar.

Vía Plan Concellos do ano 2017, o Concello de Redondela tén retidas obras como o saneamento en Cabeiro (255.000€) ou a reforma da ponte sobre a vía férrea en Saxamonde (173.000€).

Nunha mostra de cinismo político, a concelleira de urbanismo, denuncia atrasos, cando dende o goberno de Javier Bas, retense a execución destas obras con claros fins eleitoralistas.

Enmarcamos, dende o BNG, as declaracións da

concelleira de urbanismo, na busca dunha posición de partida ventaxosa nas loitas internas polo poder, no Partido Popular de Redondela.

Recordar ao goberno de Javier Bas, que as prácticas clientelares e caciquís que caracterizaban á xestión da Deputación de Louzán, morreron hai catro anos. Como exemplo o desvío de fondos públicos da obra de humanización da estrada de Vilar, que non se executou na súa totalidade Dende o BNG, seguen apostando pola disolución deste ente noutras administracións, mais mentras isto non suceda, a xestión democrática e transparente caracterizan a concesión de subvencións e axudas.

Peixes e mariscos da Ría de Vigo

Menú do día R/ Isidoro Queimaliños, 41 Redondela - 986 401 194

Repostería creativa Panadería Lambonadas Xeados

[ VI] Xuño 2018 (Primeira edición) REDONDELA

O ex tenente Segura visita a Feria do Libro de Redondela

REDONDELA.

O pasado 9 de xuño, Luis Gonzalo Segura,ex tenente do exército español,e escritor consagrado achegouse á feira do libro de Redondela convidado por os nosos amigos da librería LA IMPRENTA, a asinar exemplares do seu último traballo "EL LIBRO NEGRO DEL EJÉRCITO ESPAÑOL".Esta

obra é un alegato contra as prácticas corruptas na institución militar, alén dun berro desesperado de millares de homes e mulleres que traballan como militares, nunhas condicións que distan moito de ser minimamente dignas.Na imaxe Luis Segura, acompañado de Dosi da prestixiosa librería Redondelá que antes mencionamos.

PAZOS DE BORBÉN.

Augas de Galicia dá a razón a AER na denuncia das obras da senda do Maceiras REDONDELA.

Augas de Galicia contestou recentemente á queixa formulada por AER o pasado 13 de maio, onde solicitabamos ante este organismo a inmediata paralización das obras ata o mes de xullo, así como a retirada da escollera e dos muros que non estaban contemplados no proxecto autorizado. Augas de Galicia comunícanos que “mediante oficio remitido ao Concello de Redondela requiriuse a paralización das obras a partir do día seguinte da recepción do escrito ata o remate do mes de Xuño e que as modificacións tanto dos muros que se están a realizar como da tipoloxía de pedra da que se

compoñen deben ser comunicadas e solicitadas a este organismo". Antes desta petición a Augas de Galicia, o 3 de maio xa solicitaramos ao Concello por rexistro a paralización destas obras. Non tivemos resposta formal. A resposta veu vía prensa.

O 10 e 11 de maio, Radio Redondela e Faro de Vigo respectivamente publican sendas novas nas que o concelleiro de Medio Ambiente do Concello de Redondela afirmaba que os técnicos de Augas de Galicia e do Servizo de Conservación da Natureza avalaban o cumprimento da condición mencionada ao non afectar as obras á canle do río. Á vista destas novas e

Pazos de Borbén traballa para fortalecer o sector empresarial de la zona

ante a suposta visita dos técnicos, o 11 de maio preguntamos por rexistro saber en que data se realizou esta visita dos técnicos, saber se existe algún informe por escrito dos técnicos e copia do mencionado informe, se é que o había.

A día de hoxe non teñen resposta a estas preguntas por parte do Concelleiro de Medio ambiente; e visto o que di Augas de Galicia na súa resposta (que non se poderán executar traballos na zona de servidume de 5 metros entre abril e xuño), entendemos que o concelleiro de Medio Ambiente mentiu publicamente; polo que AER considera que debería dimitir do seu cargo.

"NOVA XERENCIA.GOZA DAS NOSAS TAPAS E BOCATAS"

JULIO 608 576 434

O proxecto de comarcalización da Asociación de Empresarios de Redondela, exposto xa na visita que o concelleiro de Economía, Emprego e Industria, Francisco Conde, realizara o pasado mes de abril a Redondela, consolídase agora en iniciativas concretas. A primeira accións previstas consiste na realización dun estudo de diagnóstico das necesidades das empresas do municipio no que se espera acadar a participación do 80% do sector empresarial local.

O proceso de diagnóstico comprenderá varios estudo e enquisas que se realizarán ás empresas de produción, servizos e comercio para identificar e coñecer os problemas que permitan formular un plan de acción específico e orientado a dar resposta as necesidades do sector empresarial. Nos último días, empresarios de Arcade, tamén están mostrando interese por sumarse a esta iniciativa empresarial de asociacionismo comarcal impulsada pola Asociación de Empresarios de Redondela en torno ao concepto de “Fondo de Ría”.

Unha nova xestión sobre o uso da auga REDONDELA.

Dentro do programa de charlas de concienciación ambiental previstas polo Departamento de Medio Ambiente para este ano, a pasada semana presentouse no CRPL Lenda unha das que se desenvolverán esta tempada: “Unha nova xestión sobre o uso da agua”.

Nesta charla informouse de como influímos coas nosas actividades cotiás nun recurso

finito e indispensable para a vida, sen sermos en moitas ocasións conscientes da súa escaseza así como da importancia que ten realizar un uso sostible do mesmo.

Este recurso vese cada vez máis ameazado por consumos abusivos, pola contaminación, polo noso actual estilo de vida e mais por unha demanda que non deixa de medrar sobre un ben tan escaso.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ VII]

REDONDELA

Os socialistas de Redondela pregunta polos incumprimentos do Goberno Municipal do PP REDONDELA.

IX Torneo de Tenis e Padel.En Soutomaior

SOUTOMAIOR.

O Club Tenis e Padel Soutomaior organiza o seu IX Torneo de Tenis e Padel que se celebrará nas pistas do Pavillón da Montesiña desde o día 1 ao 8 de Xullo.

En tenis as categorías son individual, dobres e + 45 anos. En pádel: Feminino(1ª-2ª iniciación e + 40) Masculino(1ª-2ª iniciación e + 45) Mixto: (única e + 45), e Infantil Sub 10 e sub 14 As inscricións poderanse realizar no Pavillón Municipal desde o 18 ao 27 de xuño.

O PSdG de Redondela ven de cominicar que no pleno de setembro de 2015, aprobáronse dúas mocións sobre a problemática dos refuxiados e refuxiadas. A día de hoxe, os compromisos destas mocións supoñerían ter ao noso Concello preparado para o que está acontecendo cos refuxiados e refuxiadas da embarcarción “Aquarius” xa que a administración central do Goberno de España, contra a inacción doutros países da nosa contorna ante un problema tan serio de índole humnitaria, acaba de compormeterse a acoller aos refuxiados e refuxiadas.

Unha das mocións presen-

tada conxuntamente por PP, AER, BNG e a concelleira non adscrita e aprobada por unanimidade levaba o acordo de “colaborar co Goberno de España, coa Xunta de Galicia, no reasentamento das persoas refuxiadas na nosa comunidade, en todo o posible, a poñer en marcha programas de integración e sensibilizacioìn con esta poboación e facer seguimento do proceso a través dun órgano creado a tal efecto. Xestionar a mobilización e disposición de créditos orzamentarios para axudar as persoas refuxiadas ou migrantes asentadas no noso concello”.

A outra moción presentada polo PSdeG-PSOE de Redon-

dela e aprobada pese á abstención do PP, solicitada, entre outras cousas: “o concello Redondela comprométese a sumarse á denominada rede de cidades-refuxio preparando dispositivos de acollida, e convida á cidadanía a implicarse e colaborar, na medida das suìas posibilidades, na atención e axuda aos refuxiados”, “desenvolver unha campaña de sensibilización da poboación sobre a necesidade de contar cunha política de asilo como parte esencial da democracia, o respecto á dignidade humana e aos dereitos humanos, e que, así mesmo, procure previr a aparición actitudes racistas ou xenófobas” e “a Corporación

Municipal creará unha Mesa de Apoio a Refuxiados para realizar un traballo estable e permanente que poña en marcha as diferentes medidas para a súa mellor atención e apoio”.

En relación con todo o exposto anteriormente, a edil socialista Anabel Rey declara “dende o PSdeG-PSOE de Redondela solicitamos por rexistro ter coñecemento do nivel de cumprimento e xestión dos acordos probados” xa que “temos coñecemento do non cumprimento da parte do Goberno Municipal do PP de parte dos acordos como pode ser a creación da Mesa de Apoio a Refuxiados para realizar un traballo estable e permanente”.

[ VIII] Xuño 2018 (Primeira edición) REPORTAXE POR MARCOS SANTOS

ROCK DE CALIDADE FEITO EN REDONDELA

CHALECO REFLECTANTE: “O MILLO VERDE FOI UNHA MARABILLOSA EXPERIENCIA PARA NÓS” Conversamos co grupo musical “Chaleco Reflectante” composto por Andrés Núñez, vocalista e guitarra; Nicolás, baixista; Xurxo, guitarrista e fáltalles o batería que está estudando en Ourense. Un novo e impactante grupo musical que chega pegando forte no Rock Redondelán.

Levades un ano tocando non?

Si, algo menos dun ano.

Unha carreira meteórica, non? Levades menos dun ano tocando e xa sodes cabeza de cartel e flamantes gañadores do Millo Verde deste ano.

Si, nos empezamos con 16 anos máis ou menos. Deixámolo un ano e logo volvemos xuntarnos con cancións propias.

O disco que tedes agora é todo voso?

Si, tirámolo a principios deste ano.

Quen compón as letras?

Andrés, eu fago as letras e as bases e eles axúdanme a montalas cancións e os adornos.

Ti es guitarra, cantante e letrista?

Si, eles están empezando a compoñer e a facer as bases que xa me fai falla unha axudiña.

E fai un ano como se vos deu por comezar con este proxecto?

Xa tiñamos ganas, levabamos moito tempo parados e a enerxía que da tocar é unha gozada.

Pero xa tedes un montón de fans, e todos cantan as vosas cancións?

Ao tirar a maqueta axudou a que nos coñeceran, claro. Se non sacas unha maqueta a xente non vai coñecer as cancións e aquí en Redondela si que temos bastantes fans.

Que tal a experiencia do festival Millo Verde?

Moi especial, xa estiveramos como grupo invitado un ano e nesta edición nos presentamos competindo xa.

Unha moi boa experiencia.

Vos sodes outro dos descubrimentos

do Millo Verde xunto con Relámpago e Cha, Cerveja e Violao. Facedes un Rock and Roll fácil estilo Loquillo, Extremo Duro. Como se vos deu por facer este estilo de Rock?

Porque é o que eu escoito, ao escoitalo e gustarche e o que che da a compoñer. É un Rock and Roll que lle gusta a xente. Hai que facer algo sinxelo e con pegada.

E para cando o salta a fóra de Galiza?

Pouco a pouco, para saír fóra son máis horas e é complicado, todos estudamos e para xuntarnos non é moi doado. Xa para nós tocar no Millo Verde foi impresionante.

Con que frecuencia ensaiades?

Pois unha vez a semana, todos estudamos en distintas comarcas da provincia e non é moi doado xuntarnos.

E ensaiando unha vez a semana, non tendes mono de poder facelo máis?

O batería que está estudando en Ourense soamente ven as fins de semana que é cando nos xuntamos todos, logo cada un na súa casa vai ensaiando cando pode. Hai que facelos deberes.

Onde vos xuntades para ensaiar?

Agora mesmo na cociña do batería, o Concello de Redondela cerrounos o local de ensaio. A versión oficial para cerrar o local foi que non cumpría as normas do concello. Alí ensaiabamos moitos grupos e de súpeto un día atopamos o local pechado, agora ensaiamos onde podemos.

Nos vos deron un local alternativo?

Non, que va. De feito tiñamos no local un pedal de batería e un pe de micro que desapareceron. Todos os instrumentos que había no local pertencían ao concello, pero estaba todos estragados e non funcionaban, tiñamos que ensaiar cos nosos e cando baleiraron o local desapareceron as nosas cousas.

Vaia tela, sabedes que as asociacións que estaban na Casa dos Mestres tamén están desafiuzadas, entre elas varias asociacións de veciños. Non tedes pensado facer un concerto protesta ou algo así?

Non, meteremos algunha mensaxe nalgún concerto. A verdade e que tiñamos que xuntarnos tódolos grupos que estabamos no local e facer algunha protesta.

Volvendo a vosa música, tedes pensado tirar outra maqueta?

Estamos compondo agoa mesmo, temos cinco ou seis temas novos, para o ano que ven a ver se podemos, agora estamos desfrutando desta.

Por certo, esta maqueta onde se pode mercar?

De momento nos nosos concertos ou contactar con nós nas nosas redes sociais como Facebook ou Instagram.

Tamén mercalo de forma virtual en tódalas plataformas musicais. Pero o mellor e ir ao concerto, gozar coa nosa música unha hora e despois mercar alí o disco.

Como levades o tema dos fans?

Aquí en Redondela a xente responde moi ben, son todos amigos tamén, é xenial. A Ver se cando saiamos fóra a xente responde igual de ben. Estamos moi contentos.

Moitas Grazas

Xuño 2018 (Primeira edición) [ IX]

REDONDELA

A portavoz nacional, Ana Pontón cualificou de “estafas legalizadas as peaxes que soporta Galiza”.

O BNG reclama nacionalizar a AP-9 e incluír a Galiza no plan para eliminar as peaxes REDONDELA.

Tras a próxima eliminación da peaxe hacia Redondela, celebrouse acto reivindicativo na entrada e saída da autoestrada en Vigo para reclamar a “transferencia da AP-9, sancionar a AUDASA polos abusos e incluír a Galiza no Plan para eliminar as peaxes”, Pontón lembrou que dende a súa construción recadáronse máis de 2.400 millóns de euros en peaxes, mentres que AUDASA investiu 1.400M€. Na súa opinión, a AP-9 “está máis que amortizada” e non podemos permitir que “as autoestradas eliminen as peaxes mentres en Galiza nos condenan ao pago ata o

ano 2048. Si hai cartos para as radiais madrileñas ten que haber cartos para a AP-9” polo que instou ao goberno de Pedro Sánchez a “activar a transferencia”.

A nacionalista tamén reclamou “incluír a Galiza no Plan de eliminación de peaxes”.

No acto ao que asistiron cargos institucionais da comarca, membros do consello comarcal e local de Vigo, Leticia Santos, alcaldesa de Moaña, Luciano Sobral, alcalde de Poio, Xosé Manuel Fernández Abraldes, alcalde de Barro, o deputado por Pontevedra, Luís Bará, e o deputado e vicepresidente da Deputación de Pontevedra, Cesar

Mosquera, a líder do BNG volveu a demandar unha “compensación para Galiza despois de todo o que os galegos e galegas levamos pagado, a AP-9 debe ser pública e que merece o mesmo trato que o resto das autoestradas da mesma xeración.

Ademais, resulta “escandaloso” dixo, que sexa máis caro cruzar Galiza que viaxar a Madrid. “Vigo a Coruña con 150 quilómetros custa máis que viaxar de Vigo a Madrid con máis de 600 quilómetros”.

Para o BNG, a “AP-9 é unha cuestión de país” e en todo o Estado existen tres autoestradas co máximo período de concesión

A Cruz Vermella xa ten local en Redondela REDONDELA.

O pasado 11 de xuño asinouse no Concello a cesión do local sito no baixo da Casa da Cultura á asociación Cruz Vermella.

Neste local Cruz Vermella desenvolverá accións no ámbito da Xuven-

tude, no ámbito Social, e na área de Formación.

As actividades de Cruz Vermella Española alcanzaron durante o ano 2016 a máis de once millóns de persoas, tanto en España como notros lugares do mundo.

que permite a lei, 75 anos. Das tres, autoestradas dúas están en Galiza, a AP-53 e a AP-9. Para Pontón existe “unha responsabilidade política dos diferentes gobernos de turno no Estado que foron ampliando as concesións.

O goberno de Aznar, coa “complicidade de Feixóo” ampliou a concesión de AUDASA no ano 2000 até o ano 2048 e no 2003 decidiu “privatizala a prezo se saldo”. Agora, como despedida do goberno de Raxoi, o ministro de Fomento deixou firmada a suba do 1% para as peaxes. Xa sabemos, ironizou, “de que nos valeu o goberno amigo de Feixóo.

Sen embargo, replicou a realidade non é unha foto fixa e dende o BNG queremos un cambio de rumbo por iso reclamos “o rescate para o público da AP9” e que a concesionaria “deixe de facer caixa a conta de todos os galegos e galegas”. Os gobernos de turno, insistiu, antepuxeron os intereses da concesionaria aos das persoas usuarias da autoestrada e nós queremos rematar “ coa estafa desta infraestrutura”.

Ante os previsibles atascos de tráfico na AP-9 coa entrada do verán, Pontón avogou por asinar “un protocolo que obrigue a AUDASA a abrir as barreiras”.

O novo goberno debe obrigar a concesionaria a levantar as barreiras, realizar unha auditoría sobre o funcionamento de AUDASA e “abrirlle un expediente sancionador ante os múltiples abusos detectados”, concluíu.

[ X] Xuño 2018 (Primeira edición) REDONDELA

Novas actividades organizadas polo club de baloncesto de Redondela, colaborando con asociacións como a de ASLAN

Torneo de Basket 3x3 e curso de tecnificación no Concello redondelán REDONDELA.

Desidia do Concello ante o arranxo de problemas cidadáns

REDONDELA

Edificio sen rematar na rúa Eidos nº 15 onde se acumulan todo tipo de refugallos como podedes observar na foto. Unha veciña informa o día 17 de abril desta situación. O non ter resposta chama dúas veces o Con-

cello de Redondela para saber porque non se solucionaba. A primeiros deste mes tamén AER comunicou esta situación na comisión de medio ambiente ao ser advertidos pola interesada da nula atención do Concello A día de hoxe todo segue igual.

AER califica a suspensión da tirada de bombas de palenque nas festas da coca de oportunismo noxento do PP

REDONDELA.

O goberno do PP decidiu suspender, segundo eles por "solidariedade coas vítimas” de Tui, a tirada de bombas de palenque que tería lugar o dia 30 ás 12.00 horas co gallo das Festas da Coca de Redondela. Soubemos desta decisión, coa que estamos dacordo, a través da páxina de Facebook do Concello de Redondela. O que se esqueceron comentar os “Populares

de Redondela” é que a empresa encargada da tirada de bombas de palenque era a mesma que causou a traxedia de Tui. Parécenos unha actitude mesquiña e un oportunismo político do máis noxento falar de suspensión do acto por "solidariedade coas vítimas” despois de comprobar que a empresa encargada era a causante da traxedia, e non facilitar esta información á veciñanza.

A asociación Xuvenil Aslan organiza un torneo de Basket 3 x 3. O obxectivo de este torneo é facer promoción aos proxectos do AX Aslan, unha asociación que utiliza as actividades lúdicas e educativas para traballar con nenos en risco de exclusión social, para integrarlles na sociedade.

DATAS: 5 ao 7 de Xullo LUGAR: Redondela :Xoves 5 na Alameda Ponteareas : Venres 6 en o Parque dás Pombas HORAS: 18:30-21:00 PREZO: 40€ por equipo (máximo 4 xogadores) PRAZO DE INSCRIPCION: Ata o 28 de Xuño a as 14.00 h INFO: tel. 986913386 – 647437525 (horario oficina) Whatsapp só- 638246861 A folla de inscrición pódescha descargar na páxina www.unidavigo.es Enche os campos de o persoal con os datos do capitán do equipo e seguidamente os outros xogadores que desexas inscribir. Unha vez enviado o formulario contactaremos contigo para confirmarche a praza. Para iso, a inscrición ten que estar paga. O Torneo Basket Aslan 3x3 é unha actividade especial de verán que

Curso de tecnificación

organiza a A.X. Aslan. Esta pensada para adultos desde os 16 anos e consiste en un torneo de basket 3x3 con modalidades feminino e masculino. Cada equipo ten unha garantia de xogar 3 partidos. Para máis información contactar con a AX Aslan. Esperamos unha gran acollida por parte de a sociedade neste torneo solidario. Para inscribir o teu equipo necesitas: ● Os datos de contacto do capitán ● Un nome para o teu equipo ● Elixir unha localidade para as preliminarias ● Nome, apelidos, DNI, talla de camiseta e data de nacemento de cada xogador*

O Clube de Baloncesto Redondela ven de ofrecer un curso de tecnificación, que se desenvolverá no pavillón polideportivo da Marisma entre os días 2 e 6 de Xullo, dirixido a niñ@ s nacidos entre o 2005 e o 2008.

Para apuntarse terase que encher unha folla de inscrición que colgaremos no blogue, ou que podedes solicitar ao número de teléfono indicado no cartel, vía wassap ou correo electrónico.

O prezo é de 15€, 7€ para os niñ@ s do club. Para esta ocasión, contamos con profesionais do baloncesto como Pedro Fernández Campos e Javier López Rodríguez, como adestradores superiores, e xogadores profesionais de Liga EBA masculina e Liga LF feminina, como Javier Domínguez Fraiz e Patricia Vicente Alonso. As xornadas serán de mañá, entre as 10:00 e as 13:00,e dividiranse entre os niñ@ s do 2005 e 2006, e os de 2007 e 2008. Para consultar máis cousas sobre estas xornadas, o coro electrónico é tdeportivocbr@ gmail.com, e o número de WhatsApp é 722 617 212.

BAR PUENTE

CIGUÑEIRAS 26 - TUI - GUILLAREI

Na Pantalla Cesantes

682 152 025 - 886 310 577

Xuño 2018 (Primeira edición) [ XI]

REDONDELA

O BNG, amosa a súa preocupación polas posíbeis molestias das obras en Peinador REDONDELA.

Jessica García, representante nacionalista no Consello Parroquial de Vilar, expuxo ante os colectivos os aspectos básicos desta obra, ante a falla de información por parte do Concello.

Hai varias semanas que se iniciaron unhas obras na cara norte do aeroporto, correspondentes ao concello de Redondela. “Estase a construír un valado en escolleira dobre que alcanzarán os 15 metros de altura, cunha lonxitude de ata 350 metros e unha inversión de 900.000€”, afirman dende o BNG. Isto suporá un importante movemento de camións de grande tonelaxe o que supostamente provocará molestias aos veciños da zona.

Novo logotipo para a concellería de Deportes de Redondela REDONDELA.

O alumnado da especialidade “Deseño de Produtos Gráficos” do Obradoiro de Emprego “REDempreg@” do Concello de Redondela deseñou como parte da súa práctica un logo para a Concellería de Deportes, así como unha guía de clubs e diferentes sinálepticas para as instalacións deportivas.

En referencia ao logo, a simboloxía que busca e transmitir a enerxía e diversión presente en todos os deportes.

O seu desenvolvemento foi mudando partindo das letras R e D para que as palabras

Redondela é Deporte se manteñan reflexadas no logotipo, e a sua vez creando a silueta dun deportista en movemento cun punto que simboliza a súa cabeza.

As cores seleccionada foron o azul e maxenta principalmente para manter as mesmas que xa se empregaran en distintos eventos da Concellería de Deportes, pero tamén co ánimo de representar a indiferencia de xénero masculino e feminino sexa calquera deporte.

A cor azul tamén fai un guiño aos deportes acuáticos e ó mar.

TAPERIA

O MUELLE

Cesantes Avda. Mendiño. 76 Nova Xerencia. Coñécenos.

[ XII] Xuño 2018 (Primeira edición) BAIXO MIÑO

Catro actores e seis actrices de idades comprendidas entre os 25 e os 70 anos, aprenden teatro O Consorcio do Louro non cobrará as no Concello de Tomiño da man dunha profesional galega taxas de abastecemento e saneamento ás vivendas afectadas pola explosión de Tui A Escola Municipal de Tea-

A Escola Municipal de Teatro consolídase coa creación dun grupo de adultos

TOMIÑO

TUI.

Atendendo a solicitude do Concello de Tui, e en base á relación de vivendas afectadas facilitado polo servizo de urbanismo dese Concello, o Comité Directivo do Consorcio acordou por unanimidade tramitar a baixa temporal no padrón de usuarios para aquelas vivendas que quedaron inhabitables a consecuencia da explosión do material pirotécnico de Paramos do pasado 23 de maio. Deste xeito, os veciños afectados non terán que facer fronte ó pago do recibo de maio-xuño de 2018 nin dos seguintes e mentres que as vivendas afectadas non estean rehabilitadas e volvan a ser habitables.

O Consorcio informa ademais que o último recibo emitido a estas vivendas corresponde co bimestre marzo-abril, período no que as vivendas non puideron verse afectadas pola explosión.

Mantense ao dispor dos usuarios as oficinas situadas nos catro concellos, o teléfono de atención 24 horas 900810103.

tro de Tomiño foi consolidando a súa labor, que comezou hai preto dunha década, e que este curso sumou aos grupos infantil e xuvenís, un de adultos. A experiencia resultou un grande acerto. Así o testemuña a decena de actores (4) e actrices (6), con idades comprendidas entre os 25 e os 70 anos.

A profe encargada é Beatriz González Campos, actriz, presentadora, narradora e directora teatral.

Ela explica que o de adultos “é un grupo moi diverso que comezou de cero e con idades moi diferentes. “Hai de todo di- así que os primeiros meses traballamos para conseguir unificar o grupo e que tivese unha linguaxe común. Para min, era moi importante que aprendesen a traballar en grupo e que ademais, entendesen que existen moitos xeitos diferentes de facer teatro, máis alá de chapar un texto de memoria e recitalo”.

Os primeiros meses fixeron improvisacións sobre temas pró-

ximos a eles e á historia de Tomiño. Buscaron información sobre O Pisco, a chegada dos kiwis ou a emigración dos seus antepasados. “Eles investigaban e despois viñamos a clase e improvisaban sobre as historias que traían”, relata Beatriz.

Paralelamente a este traballo, foron facendo escenas, a partir dunha lenda artúrica. “Pasado un tempo decidimos que nos apetecía facer unha obra para mostrarlle o traballo á xente, e agora estamos nese momento ensaiando as escenas da peza “Que é o que queren as mulleres?”, explica.

Trátase dunha creación colectiva, xa que mediante im-

provisacións os alumnos van facendo eles mesmos o texto, que a monitora vai recollendo e organizando. Este traballo leva máis tempo que memorizar un texto teatral que xa existe, pero é máis creativo, xa que eles convértense en escritores, improvisadores e actores. “O que me importa é que entendan a situación, que conten o que pasa na escena e que fagan os personaxes, e que o pasen ben, iso é o máis importante” comenta a profesora.

A obra presentarase o domingo 1 de xullo ás 20h30 no auditorio de Goián e leva por título “A lenda da cabeleira negra”.

Beatriz Campos é licenciada en arte dramático pola ESAD de Galicia, onde recibiu o premio de interpretación Marta Sieiro, e compoñente da compañía teatral Migallas, fundada pola súa familia. Actualmente ademais de traballar en Migallas Teatro, vén de estrear un espectáculo de rúa “A tropa do Doutor Milagre”, primeira montaxe da compañía Inventi Teatro, da que tamén é fundadora.

Traballou como actriz en diferentes compañías de teatro, entre as que destacan Triatreros, Inversa Teatro, Avento producións, Matreska Teatro ou Arela das Artes.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ XIII]

BAIXO MIÑO

A rotonda da PO 404 farase antes de finais de ano cun investimento de 350 mil euros

TUI.

Entregados os premios do III Concurso de Debuxo Infantil

TUI.

Os representantes dos Concellos de Mos, O Porriño, Salceda de Caselas e Tui fixeron entrega recentemente dos premios do III Concurso de Debuxo Infantil do Consorcio do Louro, que este ano tiña como lema “Auga para Grifus; a emocionante viaxe da auga dende a natureza ata a túa casa”.

Os catro primeiros premios, un por Concello, recibiron unha tableta electrónica e os oito finalistas, dous por Con-

cello, recibiron unha cámara acuática. Os representantes dos concellos quixeron agradecer a participación dos nenos nesta terceira convocatoria, na que se presentaron preto de 250 debuxos, e resaltaron a importancia de difundir e concienciar da importancia da boa xestión e dun uso responsable dun ben escaso e prezado como é a auga.

Os debuxos gañadores poden consultarse na web do Consorcio www.consorciodolouro.es

Antes de que remate este ano a rotonda na Po 404 en Guillarei debería ser unha realidade. As obras, que teñen un prazo de execución de catro meses, saíron a licitación, polo que deberían adxudicarse a finais do verán e comezar no mes de setembro.

Suporá un investimento entre execución de obra, expropiacións, e reposición de servizos de 350.359€.

Así o expuxeron o alcalde de Tui, Carlos Vázquez Padín, o delegado territorial da Xunta, José Manuel Cores Tourís, o xefe territorial de Infraestruturas e Vivenda, Jose Luis Díez, e o xefe do Servizo da Axencia Galega de Infraestruturas de Pontevedra, Fausto Núñez. Tamén estiveron presentes o concelleiro de Obras, Antonio Castro, e o presidente da Asociación de Veciños de Guillarei, Manuel Méndez.

O alcalde de Tui, Carlos Váz-

quez, apuntou que esta era unha obra “na que todos coincidimos que era necesaria porque aí había un punto na que a seguridade vial estaba moi menoscabada” e a súa execución suporá unha mellora de seguridade vial e de servizo aos veciños que transitan por esta estrada. Amosou o seu agradecemento á Xunta pola execución deste proxecto que dicía “dende o goberno municipal quixemos priorizar”. Tamén lembrou que os veciños xogaron un papel moi importante reclamando esta obra durante moitos anos.

José Manuel Cores, delegado territorial da Xunta, salientou que “este é un día para felicitarnos” apuntando que se trata dunha obra moi demandada, será unha realidade antes de que remate o ano. O xefe provincial explicou as características técnicas do proxecto que contempla unha glorieta de 32 metros de diámetro exterior, unha calzada de 2 carrís de 4 metros de ancho cada un, con beiravía interior e exterior dun metro de ancho, senda ciclista de 2,5 metros e senda peonil de 2 metros.

[ XIV] Xuño 2018 (Primeira edición) REPORTAXE DE G.FIGUEIREDO

QUE VISITAR NO CONCELLO DE O ROSAL O

Rosal é unha fermoso concello situado na parte meridional da comarca do baixo Miño,. Atópase a beiras do río Miño, que fai fronteira entre España e Portugal, e próximo á súa desembocadura. A Rosal tamén ten saída ao océano Atlántico, e limita cos municipios pontevedreses da Garda, Oya e Tomiño, e coas freguesías portuguesas de Gondarén, de Vilanova de cerveira, Lañelas e Sejas, ambas no municipio de Camiña.

Está formado por 4 parroquias, As Eiras, O Rosal, San Miguel de Tabagón e Tabagón.

A súa casa consistorial é un pazo construído no século XVIII. Nesta vila podemos atopar vestixios paleolíticos, que inclúen pinturas rupestres, e da Idade do Bronce. A cultura dos castros estivo moi presente nesta zona.

Para os amantes da natureza vouvos contar que podedes visitar unha fermosas rutas: Os Muíños do Folón e do Picón: 67 muíños de auga declarados Ben de Interese Cultural en 1998. O enoturismo e a ruta dos Muíños do Folón e do Picón son a base dun incipiente desenvolvemento do turismo no municipio impulsado pola asociación de comerciantes do Rosal e o propio concello.

Por eles descorre unha pequena

ruta que fará gozar aos visitantes dun atractivo percorrido polos coñecidos muíños. Estas construcións, situadas dentro deste municipio de fermoso e fragante nome, asíntanse

nunhas ladeiras que serven de magnífico miradoiro sobre O Rosal.

Os muíños destacan pola impoñente marabilla de enxeñería tradicional que mostran, así como polo seu aparentemente fráxil equilibrio sobre as costas onde se atopan. Ademais a súa contorna, coidado con esmero, permite ver multitude de especies vexetais especialmente favorecidas pola bonanza do microclima da zona.

Na procura dos antigos sons das “moas” e dos “rodicios”, os camiñantes poderán conseguir, desde as alturas, unhas magníficas vistas de singular beleza sobre o monte Santa Tegra e sobre o Miño.

"ESPECIALIDADE EN PULPO, PEIXES E CARNES"

Sendeiro de Pescadores Río MiñoTamuxe

Desde a Praia dás Eiras conecta coa área recreativa do río Tamuxe onde se poden contemplar as ruínas dun gran serradoiro de vapor así como o Muíño dás Aceñas.

Este enclave, pertencente á Rede Natura 2000, presenta un ecosistema natural de gran beleza e interese formado por bosques de ribeira, canas, xunqueiras e piñeiros, cunha gran variedade de paxaros que fan deste hábitat un enclave ornitolóxico de gran interese.

Grandes areais e marabillosas pa-

norámicas do estuario do río Miño acompáñannos nesta ruta apta para realizar en familia. Como actividade deportiva, recomendo alugar un kaiak na zona das Eiras e visitar as pequenas illas a medio camiño da beira portuguesa e penetrarnos no río Tamuxe.

Este río é un río troiteiro en toda a súa canle, dáse o reo e a lamprea na súa canle baixa.

Aquí tamén podemos ver “A ponte do Tamuxe”, construído no século XIX sobre unha anterior ponte romana con modificacións debidas á deterioración causada por diversos accidentes automobilísticos.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ XV]

BAIXO MIÑO

“FEIRA DO VIÑO DO ROSAL”

Miradoiro natural de "Niño do Corvo"

Dende este miradoiro podemos observar o val de Portugal e a desembocadura do Río Miño.

Tamén contarvos que O Rosal é terra de Cruceiros, catalóganse máis de 50, entre os que destacan o de San Miguel de Tabagón ou Barrio Novo. Da súa arte relixiosa destacan a igrexa de Santa Mariña de estilo neoclásico do S-XIX, conservando no seu interior un retablo do século XVIII, a de San Bartolomé de Eiras

O Rosal é unha das subzonas da Denominación de Orixe Rías Baixas onde se elabora uns dos viños brancos con máis prestixio e recoñecemento no panorama vitivinícola.

Os viños do Rosal acumulan distincións e galardóns nas máis prestixiosas catas e testemuñan a súa presenza nas mesas de todo o mundo.

Cada terceiro fin de semana do mes de xullo celébrase a feira de exaltación deste viño de sabor incomparable e único.

Un evento consolidado, declarada Festa de Interese Turístico de Galicia, e amparada pola participación de adegas que forman parte da D.O. Rías Baixas.

Unha celebración que á súa vez se complementa con actividades lúdicas, culturais e deportivas.

ou a Igrexa de San Miguel, con fermosa imaxinería dos séculos XVIIXVIII. O museo etnográfico ou Casa dos Oficios do Rosal que conta cunha sección de cerámica industrial de teceríaa e os tecervos.

Son afamados os seus viños que pertencen á denominación de orixe Rías Baixas que organiza a mediados de xullo a "Feira do viño do Rosal", declarada de Interese Turístico en 2016.

PORTAL DO RÍO MIÑO COOPERATIVA

TUI

A Lomba, 49 - O Rosal Teléfono 986 625 242 - Fax: 986 626 370

Couso, 18 - O Rosal 986 62 50 85 986 62 50 12 restaurante@gmail.com www.restaurantejuan.com FB: restaurantecafeteriajuan

AGROMOTO MARTÍNEZ, S.L.

VENTA, MANTENIMIENTO Y REPARACIÓN

Motocicletas y Scooters Multimarca

Maquinaria Agrícola, Forestal y Jardín

Diagnosis Moto Multimarca

Avda. Ramón Franco, 9 - Bajo - O Rosal 986 62 50 26 agromotomartinez@agromotomartinez.com

EN O ROSAL

[ XVI] Xuño 2018 (Primeira edición) BAIXO MIÑO

O colectivo asistencial, con máis de 100 persoas asociadas e numerosos voluntarios, celebrará unha comida solidaria o vindeiro día 24 en Tui

A asociación “SOS Tomiño-Baixo Miño” fai un balance positivo dos seus primeiros dez anos TOMIÑO.

A asociación asistencial SOS Tomiño-Baixo Miño, cumpre o seu 10º aniversario. Para celebralo, organiza un xantar solidario co fin de “dar as gracias a todas as persoas voluntarias que colaboran coa entidade.

“Esta comida anual está pensada coma un agradecemento a socios e colaboradores, que, coas súas achegas, axudan a manter viva a nosa labor”, explica Jose Quinteiro, presidente da asociación.

Días atrás, a alcaldesa de Tomiño e a concelleira de Servizos Sociais, Cristina Martínez, recibiron no Concello ao equipo directivo e a outros membros da asociación, para felicitarlles pola súa labor e dedicación ao longo dunha década.

Este ano é un ano especial porque o colectivo, que axuda na actualidade a un centenar de familias dos concellos de Tomiño, Tui e O Rosal, cumpre dez anos de actividade. “Dez anos de traballo, esforzo e ilusión, para axudar ás familias máis necesitadas da comarca”, en palabras do directivo.

No 2017, SOS Tomiño-Baixo Miño, entregou máis de 137.000 quilos de alimentos, e no que vai de ano, levan repartidos máis de 64.000. Alimentos que proceden na súa maior parte, do Banco de Alimentos de Vigo e de fondos europeos (Fondo Español de Garantía Agraria). Case 140 persoas voluntarias recollen, clasifican, rexistran, almacenan e entregan os produtos, levando un estrito control de cada caso.

Anualmente, redáctase unha memoria que se envía a aso-

ciados, voluntarios, particulares, empresas, e administracións colaboradoras, así coma aos medios informativos. Tamén hai moitas agrupacións, clubs, colexios e concellos que promoven ou adaptan actividades para solidarizarse coa asociación asistencial; accións que o presidente de SOS Tomiño-Baixo Miño, agradeceu durante a recepción no Concello tomiñés.

A comida solidaria terá lugar o día domingo 24 de xuño ás 13.30 horas no Colexio dos Maristas de Tui, seguindo a

costume de ir alternándoa e facela cada ano nun concello diferentes.

Poranse á venda 200 convites a un prezo de 20 euros para os adultos e 10 para os menores.

Dende a asociación advirten que as persoas que non poidan asistir ao xantar, terán a posibilidade de mercar uns tíckets solidarios por valor de 5 euros.

Un pouco de historia

A orixe da Asociación SOS Tomiño-Baixo Miño remóntase ao ano 2008, en Tomiño, cando

un grupo de xente, con José Luis García Mengual coma socio fundador (na actualidade continúa coma presidente de honra) comeza a recollida e entrega de alimentos a familias necesitadas; pago de recibos de servizos básicos, coma a auga, a electricidade, gas, gastos sanitarios, de vivenda, etc. Na aquela posta en marcha, foron persoas relevantes tamén, o párroco de Figueiró, José Luis Portela Trigo e o concelleiro de Benestar Social, Pablo Baquero.

En marzo de 2012, é elixido presidente Jose Quintero; apróbanse novos estatutos e expándese a actividade ao concello de Tui, pasándose a chamar SOS Tomiño-Baixo Miño. A partir dese momento, a asociación modernízase, comezan a chegar máis voluntarios, recursos e axudas; conséguese un novo local, con máis superficie e incorpóranse cámaras de frío, sistema de palletes, andeis industriais, etc. Sendo o ben máis prezado o furgón, cofinanciado pola Deputación, para recollida e entrega dos alimentos.

Na actalidade, a entidade dispón de equipos informáticos e bases de datos cos beneficiarios, “co fin de evitar duplicidades de datos e conseguir un reparto máis equitativo, xusto e eficiente dos alimentos ou servizos”.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ XVII]

BAIXO MIÑO

Aberta a preinscrición para o programa Os socialistas urxen á Xunta un plan transversal de axuda aos ‘Deporte para todas as persoas’ TOMIÑO.

Os concellos de Tomiño e Cerveira promoven conxuntamente un programa de actividades deportivas gratuítas que se levará a cabo en equipamentos municipais ata finais do ano 2019. ‘Deporte para todas as persoas’ trátase dunha iniciativa na que se inclúen ata tres variedades de actividades que os e as participantes poderán escoller: piscina en familia, que se celebrará o primeiro sábado de cada mes; activida-

des para maiores de 55 anos, todos os martes e xoves; e a práctica de diversas modalidades deportivas en parroquias de Tomiño e na Instituição Particular de Solidariedade Social (IPSS) de Vila Nova de Cerveira.

Todas as persoas interesadas en participar poden realizar xa a súa preinscrición vía online en galego ou preinscrición en portugués nas páxinas web de ambos os dous concellos (www.tomino.gal e

www.cm-vncerveira.pt), así como na de Amizade Cerveira-Tomiño (amizade-cerveira-tomino.eu).

Tamén pode facerse de forma presencial, en papel, cubrindo os formularios dispoñibles en varias entidades sociais dos municipios.

Unha vez recibidas as solicitudes, organizaranse os diferentes grupos e comunicarase posteriormente as datas de inicio das actividades a todas as persoas interesadas.

Historia dunha sobreira en A Guarda

A GUARDA.

O Martes día 13 de Xuño, os nenos de cuarto do colexio Manuel Rodríguez Sinde, puxeron en escena, a obra de teatro para nenos Historia dunha Sobreira. do escritor, Ramón Caride Ogando.Obra que o autor tiña escrita fai algúns anos pra o dia mundial do arbore. Os nenos dirixidos pola súa mestra Glroria Vázquez Castro. Os pequenos comportáronse cama profisionais e fixeron as delicias e puxeron todo o seu empeño no noso disfrute. Historia dunha Sobreira presentouse no Centro Cultural de A Guarda, com moito publico sobre todo infantil.

veciños afectados pola explosión da pirotécnica

TUI.

O responsable socialista Abel Losada reclamoulle á Xunta un “plan transversal o máis rápido e áxil posible” para axudar aos 750 damnificados pola explosión do almacén pirotécnico clandestino de Tui. Así o dixo no debate dunha pregunta oral no Pleno do Parlamento de hoxe na que acusou á Xunta e ao delegado do Goberno saínte de “botar balóns fora” ao sinalar á Deputación para unha competencia autonómica.

O responsable socialista puxo en valor a actuación da Deputación de Pontevedra para apoiar ao concello liberando 9 millóns de euros á súa libre disposición e enviando no primeiro día a 6 dos 7 asistentes sociais. Tamén enviou, aos bombeiros do Consorcio Provincial e arquitectos e enxeñeiros. Criticou o desleixo do goberno galego, que tardou oito días en aprobar as axudas

anunciadas. Desbotou as críticas do PP á xestión da Deputación porque, dixo, “as leis atribúen competencias, cooperación toda, pero as competencias son de quen son”.

Lembrou a actuación do anterior presidente da Deputación, o “popular” Rafael Louzán, que “tiña 25 millóns de euros de libre disposición para darlle aos concellos como lle petaba” e así asegurar réditos electorais.

Losada reclamoulle á Xunta que “se preocupe menos pola Deputación e faga o traballo máis dilixencia que na tramitación das axudas dos incendios de outubro, que se retrasaron 8 meses, e reclamou “un procedemento o máis áxil posible”. Esixiulle ao goberno galego “que non obrigue aos afectados a adiantar os fondos e contemple todo o que lles poida facilitar que as súas vivendas poidan ser reconstruídas canto antes”.

[ XVIII] Xuño 2018 (Primeira edición) BAIXO MIÑO

O pintor Carlos Ramos expón a súa colección Faros de Galicia no Centro Cultural de A Guarda

O concello tomiñés pecha 2017 con estabilidade orzamentaria e cumprindo a regra de gasto

A GUARDA

TOMIÑO.

Faros de Galicia é unha exposición de pinturas de Carlos Ramos Fernández presente no Centro Cultural da Guarda ata o vindeiro 7 de xullo.

Trátase dunha mostra que recolle un total de 19 obras en acrílico sobre papel, realizados coa técnica de Copic, no que o artista quixo expor a través destes lenzos a riqueza e beleza visual da ampla variedade de faros existentes ao longo da costa Galega, coma o Faro de Cabo Silleiro, o Faro das Illas Cíes, o Faro de Finisterre, o Faro de Corrubedo, entre outros. Ademais tamén se inclúen varias obras de temática urbana de Madrid e Portugal.

A Exposición está organizada pola Concellería de Cultura do Concello da Guarda e se pode visitar nas instalacións do Centro Cultural da Guarda, en horario de Luns a Venres de 9:00h a 14:00h e os sábados en horario de 10:00h a 13:00h.

O concello de Tomiño pechou o pasado exercicio con estabilidade orzamentaria, é dicir, que os gastos non sobre pasaron os ingresos; así como cumprindo a regra de gasto. Deste xeito, no 2017 obtívose un superávit de 947.702,95 euros, tal coma reflicte o cálculo obxectivo de estabilidade orzamentaria, realizado polo Departamento de intervención. Destes e outros datos, deuse conta no último pleno ordinario, tal coma a lei o require.

Asemade, existe a obriga legal de comprobar, coa liquidación dos orzamentos, o cumprimento do obxectivo da Regra de Gasto que, segundo os informes preceptivos, cómprese no caso de Tomiño.

Do mesmo xeito, o nivel de débeda

do Concello, estaría moi por debaixo do 75% dos ingresos correntes.

O concelleiro de Fazenda, Uxío Benítez, explica que “o Concello foi responsable na execución do gasto, axustando o que se gasta aos ingresos previstos”.

A Alcaldesa, Sandra González, pola súa banda salienta que “o máis importante, ademais destas cuestión técnicas de boa execución orzamentaria, é que o Concello de Tomiño segue destacando pola puntualidade nos pagos aos provedores, estando a media en menos de trinta días.

“O concello é solvente economicamente e ten un nivel de execución óptimo, o que nos permite estar satisfeitos coa nosa xestión económica, agradecendo a labor de concelleiros, concelleiras e do equipo de intervención, que realiza a xestión diaria”, comentou a rexedora.

Campamento de inglés en O Rosal O ROSAL

Aínda hai prazas para o campamento de inglés que se realizará a segunda quincena de xullo de 9.30 a 13.30 en instalación municipais do Concello de O Rosal. Está dirixido a nenos e nenas que este curso estivesen matriculados en educación primaria.

As interesantes actividades que se realizarán son cociña, zumba, balon-

mano, arte e manualidades, pilates.

Máis de 20 nenos e nenas están facendo efectiva agora mesmo a inscrición no campamento.

Se te animas aínda estás a tempo para participar nesta nova iniciativa¡¡¡¡ Chama ó 986625000 ou envíanos un email a informaciónxuvenil@concellodorosal.es e enviámoste toda a información.

Alumnos dun semanario visitan Tomiño e Cerveira para coñecer a cooperación transfronteiriza TOMIÑO.

O pasado xoves 7 de xuño, ás 16.00h, a alcaldesa de Tomiño, Sandra González, recibiu no Concello, aos participantes do Seminario CPS ESPON (Cross Border Public Services.1), organizado en Vigo pola Agrupación Europea de Cooperación Territorial Galicia - Norte de Portugal. A delegación estivo integrada por 30 representantes de sur América e de diferentes concellos, universidades e entidades galegas e portuguesas, interesados en coñecer a experiencia de cooperación transfronteiriza entre Tomiño e Cerveira.

Logo da recepción no Concello, a alcaldesa, entrevistouse coas Valedoras da cidadanía transfronteiriza, e seguidamente, a delegación desprazarase ata Vila Nova de Cerveira, para visitar a piscina municipal e a exposición de proxectos sobre a futura ponte peonil.

Previamente, e durante a mañá do

propio día 7, técnicos dos concellos de Tomiño e Cerveira participaron en Vigo, no marco do citado Seminario CPS ESPON, na Mesa redonda sobre Cooperación Local para a prestación de servizos públicos municipais transfronteirizos, presentando o relatorio “Amizade CerveiraTomiño: construíndo unha eurocidade participativa”, na que expoñerá a traxectoria de traballo conxunto dos dous concellos, con experiencias tan singulares coma o OPT (Orzamento Participativo Transfronteirizo); a figura das valedoras da cidadanía transfronteiriza ou os servizos, equipamentos e actividades compartidas.

(1) O obxectivo do programa de cooperación ESPON 2020 é apoiar a eficacia da política de cohesión da UE e doutros programas e políticas sectoriais, no marco dos fondos estruturais e de investimento europeos, así coma as políticas de desenvolvemento territorial.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ XIX]

BAIXO MIÑO

Tomiño loita contra o lume tramitando Forma parte do programa de Normalización Lingüística Douscentos estudantes da ESO a limpeza de 300 fincas das denuncias foi de dous meses. “A coñecen a dobraxe da man de actores O Concello de Tomiño, leva a cabo, maioría dos expedientes resólvense encoma medida de prevención de incendios, viando so unha notificación ás persoas galegos especializados unha labor de control sobre os terreos de propietarias, aínda que un dos principais

TOMIÑO.

núcleo rural do municipio, máis faixas de xestión secundaria da biomasa.

Con este fin, informa á veciñanza das distintas normativas existentes nas administracións, no relacionado, sobre todo, coa limpeza de fincas para a prevención de incendios ou obrigas de xestión da biomasa.

Un aspecto moi importante, nos que os técnicos da Concellalía de Medio Rural, que dirixe Lois Vázquez Calvo, fan especial fincapé é a distancia das plantacións nos distintos tipos de solo existentes no municipio e obrigas de xestión de biomasa nos seus terreos.

No ano 2017 foron máis de 300 as parcelas que foron denunciadas por non cumprir a normativa; a maioría tramitadas por demandas de veciños ou veciñas, e una menor parte, de oficio, pola mesma concellalía ou policía local. No que vai do ano 2018, as denuncias superan xa as 230, é dicir, que creceron un terzo máis que o ano pasado.

O concelleiro responsable indica que o tempo medio de resolución da maioría

problemas cos que nos atopamos é a localización dos donos, xa que moitas veces, os datos do catastro municipal están incompletos ou son erróneos”, explica. O procedemento habitual comeza pola solicitude (aos propietarios) de limpeza da finca, seguida dun informe da Policía Local, unha consulta catastral, o envío dunha primeira carta certificada, e dunha segunda, se fora necesario. No caso de que os propietarios non contesten (menor parte dos casos), o Concello procede á publicación no BOE e á execución subsidiaria.

Toma medidas

“Toma Medidas” é o nome da campaña de prevención de incendios forestais, organizada pola Xunta de Galicia e a asociación “Faite Corta Lumes”, coa que o Concello de Tomiño está a colaborar de forma activa. Trátase de informar á cidadanía da importancia de respectar as distancias das plantacións, manter o monte limpo e facerse responsable das propiedades de cada un.

Tui pide 500 mil euros para reposición de servizos en Torre en Paramos

TUI..

O Concello de Tui vén de solicitar á Deputación de Pontevedra 499.815,97 ao abeiro do Plan Depo-Remse para a reposición de servizos no barrio da Torre en Paramos, afectado pola explosión do pasado 23 de maio.

En concreto na solicitude presentada contémplase o asfaltado e pintado da si-

nalización horizonal en 13.855 metros cadrados de viais no barrio da Torre, a reposición de servicios varios de canalización e a substitución do alumeado público, báculos e colocación de luminarias led en 111 puntos de luz. Tamén se solicita o financiamento para a preinstalación de 10 mil metros de tubaxes para canalizar o cableado de telefonía e doutros servizos.

TOMIÑO.

Preto de dous centenares dos cursos de 1º e 3º de ESO, do IES Antón Alonso Ríos, de Tomiño, veñen de vivir unha experiencia moi especial. Trátase dun Obradoiro de Dobraxe, impartido polos actores galegos Suso Pando e Manuel Pombal (dous dos membros do grupo Fulano, Mengano e Citano).

A actividade, enmarcada dentro do programa do Departamento de Normalización Lingüística, ten coma obxectivo achegar aos mozos e mozas ao proceso de dobraxe, amosándolles que o idioma galego ten riqueza suficiente coma para transmitir unha mensaxe de interese.

Foron catro días de obradoiros, polos que pasaron todos os primeiros e terceiros cursos de ESO, entre o 21 e o 24 do mes pasado. Era a primeira vez, para case todo o alumnado, de tomar contacto cun estudo profesional de dobraxe e participar, coas súas propias voces, na gravación dunha escena. Tamén para os dous actores veteranos, era a primeira vez que traballaban con estudantes de Secundaria.

“Tentamos explicarlles o proceso com-

pleto de dobraxe dunha forma teatral”, explica Suso Pando. Logo da explicación, os actores proxectan unha escena dunha coñecida película de vampiros, en xaponés para máis inri.

A continuación, cámbiase a letra orixinal por outra humorística, en galego, e divídese a clase en tres grupos, para que ensaien as frases que lles tocou a cada un. Tras os ensaios, so resta animarse a ser actor ou actriz de dobraxe por un día, e prestar a voz para representar un personaxe. Por último chega o mellor momento: ver de novo a escena dobrada, e recoñecerse entre risas e sorpresas.

Laura Santos e Suria Guerreiro (3ºD), son dous das alumnas participantes, que confesan ao final do taller, que lles gustaría aprender máis sobre o tema.

Rúa do Porto, 56 - A Guarda - 986 614 571 www.arruaz.com reservas@arruaz.com

[ XX] Xuño 2018 (Primeira edición) BAIXO MIÑO

Medio centenar de estudantes benefíciase do programa de reforzo escolar É Aprender TOMIÑO

O programa de reforzo escolar “É Aprender”, continúa colleitando éxitos despois de varios anos, nos que foi consolidándose coma unha alternativa de sacar adiante os estudos de Primaria e Secundaria, no Concello de Tomiño.

Durante o curso lectivo 20172018 pasaron polas aulas do programa uns cincuenta nenos e nenas de diferentes puntos do municipio, que necesitaban algún tipo de reforzo escolar ou apoio psicolóxico, para levar os seus estudos cara adiante.

Organizado en 8 grupos, repartidos en 6 parroquias (Currás, Barrantes, Piñeiro, Estás. Goián Primaria, Goián ESO, Tomiño Primaria e Tomiño ESO, o alumnado recibe clases dúas veces

á semana. A estrutura das sesións, coordinadas por unha psicóloga, unha educadora social e unha mestra de apoio, consiste en recibir formación, por unha parte, en técnicas de estudo, resolución de dúbidas e realización de tarefas escolares, e por outra, en dinámicas de grupo, comunicación, habilidades sociais, resolución de conflitos, toma de decisións, etc.

A pesar de que sempre comezan máis escolares dos que rematan, as organizadoras constataron un considerable aumento de casos entre o curso pasado e este. Durante as últimas semanas, as traballadoras reuníronse coas familias dos nenos e nenas, para avaliar o desenvolvemento da actividade e os progresos realizados.

Nova edición da Semana da Árbore centrada na problemática das especies exóticas invasoras TOMIÑO.

O Concello de Tomiño celebra unha nova edición da Semana da Árbore. Este ano o tema central son as ameazas á biodiversidade derivadas da presencia de especies exóticas invasoras no noso territorio.

Para informar e concienciar sobre este problema, na planta superior do Mercado de Tomiño sitúase unha exposición baixo o título “Unha invasión silenciosa. A biodiversidade baixo ameaza”, realizada pola Dirección Xeral de Patrimonio Natural da Xunta de Galicia e a Asociación para a Defensa Ecolóxica de Galiza (ADEGA). A exposición pode visitarse ate o domingo día 10 de xuño.

Ademais desta exposición celebraranse, tamén na planta superior do mercado, dúas conferencias. O xoves día 7 de xuño, ás 19.00h, Ramsés Pérez e Paco Bañobre, responsables do Educación Ambiental e do Proxecto Rios, de ADEGA, explicarán a magnitude do problema en Galicia, cales son as principais ameazas, os seus efectos, e posibles intervencións. Se o tempo o permite, haberá unha

saída de campo á ribeira do Miño para identificar algunhas das especies de flora invasora máis frecuentes no Baixo Miño.

O venres día 8 de xuño, ás 20.00h, o biólogo Xurxo Mouriño, abordará a problemática concreta que existe no Baixo Miño, e presentará as intervencións que xa se levaron a cabo, en colaboración con Concello de Tomiño, e as que están planificadas para o futuro. A Zona Especial de Conservación (ZEC) do Baixo Miño é a segunda área natural de Galicia con maior número de especies exóticas invasoras e, polo tanto, é impor-

tante tomar conciencia do problema e comezar a implantar medidas.

Nesta edición, non falta o traballo cos nenos e nenas dos colexios de Tomiño. Aproximadamente 200 escolares dos diferentes colexios de Tomiño veñen realizando, durante a semana pasada e a actual, visitas á Fundación Sales, en Vigo, para visitar o excelente xardín botánico desta fundación e participar en obradoiros relacionados co coñecemento e coidado da natureza. Estas visitas están organizadas polo Concello de Tomiño en colaboración con ACUBAM (Asociación Cultivos do Baixo Miño).

En declaracións da Concelleira de Medio Ambiente, María Xosé Vázquez, “a Semana da Árbore é un proxecto de información e educación ambiental de longo prazo, que intenta que os tomiñeses e tomiñesas coñezan as riquezas naturais do seu entorno, as ameazas que existen para a súa conservación e que todos e todas poidamos colaborar, na medida do posible, no coidado do máis valioso e diferenciador que temos.

Xuño 2018 (Primeira edición) [ XXI]

BAIXO MIÑO

Adxudican a Covsa as obras da nova avenida-variante de Tomiño

TOMIÑO.

Medio centenar de accións a celebrar entre os meses de xuño e setembro

Tomiño propón unha axenda de verán con máis de 50 actividades

TOMIÑO

O Concello de Tomiño vén de publicar unha avultada axenda de verán, con máis de 50 actividades que terán lugar entre os meses de xuño e setembro.

Os concertos, as xeiras polo patrimonio histórico-artístico, natural e etnográfico, o teatro de rúa, o cine ao aire libre, e os cursos e campamentos de verán, enchen de contido unha axenda que dará moito de si. O punto de partida da nova publicación, editada polos departamentos de Cultura, Mocidade, Patrimonio, Deporte e Voluntariado, é o III Simposio de Escultura, organizado con Vila Nova de Cerveira, entre os días 11 e o 30 de xuño.

A 2ª cita será “Non hai ladrón que por ben non veña”; unha obra da Escola Municipal de Teatro, o domingo 17 de xuño, ás 20.30h no Auditorio de Goián.

Entrada libre. O día de San Xoan, 24 de xuño, actuará en concerto a Agrupación Musical de Goián, celebrando o seu XX aniversario. Será tamén no auditorio, a partir das 19.30 horas.

No mes de xullo, chega de novo á Praza do Seixo, o ciclo “O Son da Praza”, con concertos e festivais musicais, coma o Barrantes Folk (sábado 14, 22.30h) ou o XXV Encontro dos Pobos (sábado 21.

22.30h). Contra o final de mes, será o

Encontro de Bandas de Música de Goián, o que se instale no Espazo Fortaleza de Goián (venres 27, 22.30h), e o sábado 28, chegará o momento máis estelar, co concerto “Readmirando a condición” da cantora coruñesa SES (Praza do Seixo.

22.30h). Todos estes espectáculos, para todo público, serán de balde.

En agosto, segue a música con “O Son da Praza” e o Galicat Jazz Quartet (domingo 5. 22.30h) e Sonus de Gaia (sábado 11, 22.30h). O venres 24 de agosto volve a banda de Goián con Ei cantar coa Agrupación Musical de Goián (Praza do Seixo, 22.30h), e rematan o ciclo o Quinteto Rubato e Banda Sinfónica Xuvenil de Galicia (sábado 25, Praza do Seixo, 22.30h), e A banda da loba, cinco mulleres que dan voz a un repertorio musicalizado de poetas célebres (venres 31Praza do Seixo, 22.30h).

Paralelamente, en xullo e agosto, realizaranse tamén actividades relacionadas ca Aula- Museo Antonio Fernández (exposicións, rutas, certame de pintura ao aire libre, etc.) e co Tomiño Único (visitas guiadas para descubrir o rico patrimonio da zona, por exemplo, o Monte Tetón, as fortalezas, ou o Camiño de Santiago).

Asemade terán lugar diferentes campamentos e cursos, coa participación do Grupo de Voluntariado Local.

A Deputación de Pontevedra vén de adxudicar á empresa Construcciones, Obras y Viales SA (COVSA) a construción das obras da nova avenida variante de Tomiño que servirá para retirar o tráfico de paso do núcleo da vila. O deputado de Mobilidade Uxío Benítez explicou que a Xunta de Goberno provincial aprobou a contratación, que finalmente terá un orzamento de execución de 1.920.116,65 euros.

Nos vindeiros días a empresa terá que asinar o contrato formalmente, presentar o seu plan de seguridade e saúde para as obras, así como a acta final de replantexamento. Estes trámites coincidirán coa finalización do proceso de levantamento de actas para a ocupación dos terreos necesarios para a nova vía.

Segundo explica o deputado de Mobilidade, persoal técnico da Xunta e da consultora responsable das expropiacións estivo a pasada semana no Concello de Tomiño levantando as actas previas, que terán que resolverse definitivamente para facer os pagos aos propietarios. O deputado agarda que o proceso burocrático estea totalmente pechado o vindeiro mes de xullo para poder iniciar as obras, que terán un prazo de execución máximo de 12 meses.

O proxecto da nova avenida-variante de Tomiño enlazará polo sur coa estrada provincial EP-3102 e polo Norte coa PO-344 (rúa Gondomar), proporcionando unha saída natural á rúa da República

Arxentina e, de forma complementaria, ao Camiño do Alivio e ao Camiño da Pedra cara o leste do núcleo. Tamén enlazará coa futura vía de Alta Capacidade (VAC) Tui-A Guarda.

O trazado da nova vía esténdese durante 1.318 metros. A sección abrangue 16 metros de largo medio, 10 metros dedicados a unha plataforma de dobre sentido de circulación e seis metros dedicados a unha senda peonil e ciclista pola marxe esquerda e a unha separación intermedia coa calzada. Amais, o proxecto complétase mediante o deseño das interseccións co viario existente, incluíndo cinco glorietas.

A primeira glorieta estará no punto 0+000. Serve de conexión da variante coa EP-3102, coa PO-344 e coa rúa Gondomar, terá catro ramais de entrada e un radio de calzada de 18,65 metros.

A segunda glorieta (no punto 0+230) serve de conexión da variante co Camiño do Alivio, con catro ramais de entrada, un único carril de circulación e un radio exterior de 14,68 metros.

EN REBORDÁNS, TUI

[ XXII] Xuño 2018 (Primeira edición)

AS REPORTAXES DE G. FIGUEIREDO (VI)

O ASASINATO DE AMADA GARCÍA RODRÍGUEZ Nesta reportaxe imos falar de Amada García Rodríguez, nai de tres fillos, militante do partido comunista, detida embarazada e fusilada despois de alumar ao seu único fillo varón no castelo de San Felipe.

A

mada foi nada un 7 de outubro de 1909 en Mugardos, na Comarca de Ferrol e finada o 27 de xaneiro de 1938, contando con 28 anos fusilada polos franquistas.

Foi unha muller valente, era moi nova e militaba no Partido Comunista da súa vila natal. Activa na súa militancia, protagonizaba accións raramente asumidas por mulleres, o que provocaba escándalo nos sectores reaccionarios da sociedade da súa época.

Despois do golpe de estado liderado por Franco, un 18 de xullo de 1936, que deu acceso ao poder aos falanxistas e os militares do réxime, propiciouse un plan de represión en toda Galicia, pero de maneira moi dura e extensa en Ferrol, o Caudillo era nado da Comarca Ferrolá e centenares de persoas morreron sen xuízo nin procedementos legais, por represións sociais e políticas.

Amada foi detida cando estaba embarazada, o que fixo que máis tarde o Consello de Guerra no que foi condenada por "vermella e revolucionaria", aprazase a aplicación da sentenza de morte, ata o nacemento do seu fillo Gabriel, o único home de tres irmáns.

Chamoulle Gabriel, como o pai, Gabriel Toimil. Estivo confinada no Cárcere de Mulleres de Ferrol ata o 31 de outubro de 1937, cando foi trasladada ao "Hospital de Caridade de Ferrol", onde pariu. Amada só viviría 88 días máis, o xusto para aleitar brevemente

ao recentemente nado. O 27 de xaneiro de 1938 morría fusilada contra o muro do castelo de San Felipe, unha prisión militar nas marxes da ría de Ferrol, na bocana da ría. Contan que sostivo en brazos ao seu fillo ata o último minuto. Outros presos ofrecéronse a morrer no seu lugar pero os mandos non se abrandaron, as mans dos verdugos non tremeron e foi executada por un pelotón de fusilamento, tiña 28 anos.

Alí, en xaneiro de 1938, mesmo día en que tamén foron executados, no mesmo lugar, outras sete persoas da mesma comarca: Juan José Teixeiro Leira, José María Montero Martínez, Anxo Roldos Gelpi, Antonio Eitor Caniça, de Mugardos, Ramón Rodrigues Lopes, Jaime Gonçales Peres, de Ares e Germán Lopes García, de Cabanas.

O consello de guerra ao que foi sometida tiña irregularidades, "Acusárona de bordar unha bandeira comunista que gardaba na casa”, isto era falso. Foi outra muller á que os franquistas indultaron. O delito de Amada consistiu en ser unha activista valente e unha boa oradora. Contan que a denunciaron por receos e envexas, "enganando" a veciños analfabetos aos que obrigaban a asinar declaracións "inventadas". "Un quixo retirar a acusación, pero ameazárono, mesmo desterraron a dous curas que trataron de axudala", fontes orais dixeron que houbo un movemento de solidariedade

entre os presos para evitar o fusilamento da moza mugardesa.

O fillo de Amada, Gabriel, visitaba anualmente o muro do castelo, onde fusilaron á súa nai, continuando a denuncia e difundindo o acontecido, conta como foi aquel negro día do fusilamento da súa nai. Nun pequeno bote de pescadores, o pai de Amada, o seu esposo e a súa irmá afastábanse remando da fortaleza militar cara ao outro lado da ría, co bebé enroscado nunha manta. Aquel neno, Gabriel Toimil García, hoxe está finado pero contou que o seu pai foi encarcerado e criouse en Mugardos, xunto aos seus avós maternos, un pescador e unha redeira. Conta que a súa familia relatoulle unha mil e veces o tortuoso camiño de volta, e o estrondo da descarga dos

fusís en metade da ría naquel fatídico día. Gabriel Toimil nunca esqueceu e coa axuda da Asociación da Memoria Histórica Democrática de Ferrolterra buscou e rebuscou entre os arquivos militares da cidade naval para rescatar a súa traxedia familiar. Na súa casa de Caranza, Gabriel gardaba con celo o extenso proceso do consello de guerra que nesgou a vida de Amada García.

Centenares de folios infestados de acusacións e falsos testemuños que serviron aos fascistas para sentenciar á súa nai e a outros 37 veciños. Tamén unha carta escrita a lapis por Amada ao seu esposo desde a prisión ferrolá onde sinala, un por un, aos seus delatores e os seus motivos.

“Na memoria viva de Amada, nai, esposa, muller e republicana.”

Xuño 2018 (Primeira edición) [ XXIII]

OS SITIOS MÁIS CURIOSOS DO MUNDO XII G.FIGUEIREDO

Nesta edición vouvos falar Dos Xeroglíficos de Nazca, uns impresionastes gravados nos que o paso do tempo premiou o enxeño daqueles incribles humanos preservando a súa obra.

OS XEROGLÍFICOS DE NAZCA, PERÚ A

s liñas de Naza son antigos xeroglifos que se atopan nas pampas de Jumana, no deserto de Naza, entre as poboacións de Naza e Palpa, en Ica, Perú, situado ao borde dos Andes Occidentais, a 450 quilómetros ao sur de Lima e preto do océano Pacífico, atópanse a 588 metros sobre o nivel do mar.

Estas liñas foron trazadas pola cultura naza que abarca un marco temporal entre os anos 100 d.C. e 600 d.C. Están compostas por varios centos de figuras desde deseños tan simples como liñas ata complexas figuras zoomorfas, fitomorfas e xeométricas que aparecen trazadas sobre a superficie terrestre, cuxo ancho oscila entre os 50 e os 300 centímetros. Están nunha terra entre negruzca e avermellada que se torna violácea á noitiña. Un semicírculo de cerros ao lonxe conforman un xigantesco anfiteatro natural aberto cara ao poñente. O seu clima mantén unha temperatura media anual de 25 graos centígrados nunha das zonas máis secas do planeta, o que axuda a conservar os debuxos. O aire quente actúa como un "colchón" que impide que as liñas se borren porque obriga ao vento a cambiar a súa dirección.

Entre estes espectaculares debuxos atopamos figuras de animais, árbores e a figura antropomorfa coñecida como "Home-Bufo", que algunhas teorías pseudoarqueolóxicas identifican cun astronauta.

Outras formas xeométricas, particularmente na Pampa de San José como, meandros, representacións animais, vexetais e humanas, labirintos, e outros debuxos xeométricos.

O máis representativo son os debuxos de animais que van dende aves de entre 259 e 275 metros de longo, colibrís xigantes, cóndores, a garza, a grulla, o pelícano, a gaivota, o papagaio e

outras, un mono, unha araña, un caracol, unha balea de 27 metros, un can con patas e cola longa, dúas chamas, etc.

Na categoría de réptiles, unha iguana, unha lagartiña e unha serpe. Moitos dos debuxos atópanse mesturados con liñas e espirais.

Desde 1994, o Comité da Unesco inscribiu As liñas e xeroglifos de Naza e de Pampas de Jumana como Patrimonio da Humanidade. O 26 de xuño de 1993 declárase área de reserva arqueolóxica, integrante do patrimonio cultural da nación peruana e o 11 de agosto de 2004 precísase os seus límites.

Descubrimento, estudo e significado.

Os primeiros vestixios da existencia das liñas e xeroglifos de Nasca remóntanse ao ano 1547, cando Cieza de León, convertido polo Novo Mundo en historiador e cronista español contou que viu “sinais nalgunhas partes do deserto de Nasca”. Co pasar dos anos esta afirmación foi esquecida ata que, moito tempo despois foron redescubertas polo arqueólogo peruano Toribio Mejía Xesspe, que as divisou cando facía sendeirismo na zona en 1927 e interpretou estas liñas como parte dun culto desaparecido.

Dous anos máis tarde, Julio César Tello, outro arqueólogo peruano, en 1929 describiu este enigma como “es-

tradas sacras”, o estadounidense Paul Kosok, o mesmo ano, interpretounas como “un gran libro astronómico”, pero foi a arqueóloga alemá María Reiche Neumann quen realizou estudos en profundidade que explicaron as liñas e geoglifos de Nasca como un xigantesco calendario solar e lunar para os antigos astrónomos peruanos, quen as utilizaba para prognosticar cal era a mellor etapa para cultivar e cando era tempada de choivas.

Como todo o patrimonio da humanidade do noso planeta, nos últimos anos sufriron danos, algúns moi graves, coma sempre, pola man do home. Por exemplo: ao construír a estrada Panamericana Sur cortaron o debuxo dun lagarto e as rodadas de todoterreos durante a realización do Rally Dakar no

2013, causaron danos nestes magníficos gravados.

Máis con todo isto, recoméndovos visitalos e gozar das marabillas do noso fermoso planeta.

Para chegar por terra pódese viaxar en buses turísticos que parten desde as cidades de Lima, Arequipa e Cusco pois non existen voos regulares comerciais ata Ica. Pero, sen dúbida, para gozar e observar as Liñas de Nasca creo que é preferible velas desde o aire, espazo desde onde a perspectiva das figuras pode ser única e irrepetible. Para iso, podedes realizar un paseo en avioneta, as aeronaves que sobrevoan este atractivo contan cun guía cualificado que comenta as figuras que se observan coa información máis importante de cada unha delas.

Viño de Autor...

en O Rosal

Avenida de la Concordia, 29 - TUI www.ladejoseluis.com

Director: Tino Lago Vargas

anovapeneirapublicidade@gmail.com

Edición, deseño e maquetación: A Nova Peneira anovapeneira@gmail.com

Redacción: G. Figueiredo

anovapeneiraentrevistas2@gmail.com

Edita e publica: Edicións Mide S.L. Rúa García Lorca 3, 6º AB. 36209 Vigo edicionsmide@gmail.com Teléfonos: 662187102 / 670274709

Imprime: Publicaciones Tameiga S.L. Fotografía: Arquivo.

Publicidade: Departamento propio.

Colaboradores: Ángel Pérez, Moncho Lareu, Vi-

cente Alló, Carlos Rey, Josiño Araújo, X. S. Páramos, Lucia Santos, Santi Mallo, Segundo González, X. C. de la Fuente, Mero Iglesias, Juan Karlos Pérez, Pedro Ocampo, José Manuel Durán, Xabier P. Igrexas, Marcos Escudero, Roger, Aarón Franco, Ana Hermida e Verónica Costas.

Corresponsal en Madrid: Juan Louzán / 665715149 Corresponsal en Euskadi: Xoán Alonso.

Este xornal imprimiuse en papel reciclado

Depósito Legal: VG-195-2011

Para encontrar a mellor vivenda coa máxima satisfacción

AVENIDA DA CONCORDIA, 28 - TUI