vaak draaide. In de originele opnamen hoor je een ontwik keling. Het wordt steeds moderner; startpunt is de bebop van Dizzy Gillespie, eindpunt de freejazz van George Russell. Een mooie serie stukken.”
Ja zz & Poet ry
Foto: Pieter Boersma
gewerkt. Hij vertelde me dat hij in 1965 een aantal collega schrijvers heeft gevraagd terug te kijken op de beweging van de Vijftigers. Lucebert stuurde een telegram waarin alleen acht jazztitels stonden. Er was geen toelichting en het is niet duidelijk waarom hij die titels heeft uitgekozen. Het begint met Hot House, eind jaren veertig en eindigt met The Stratus Seekers, eind jaren vijftig. Het moeten belangrijke stukken zijn geweest, die hij
Het balletje ging twee jaar geleden pas rollen, toen jazz fotograaf Pieter Boersma Braam benaderde. Boersma is de schoonzoon van Lucebert. Hij wilde een jazzfotoboek uitbrengen met daaraan toegevoegd een cd van nieuwe arrangementen van Luceberts titels in dat telegram. Dat boek, getiteld Lucebert En jazz - Ik Ben Een Gemankeerde Saxofonist (uitgeverij Huis Clos), bevat nog een tweede cd: een opname van de uitreiking van de Constantijn Huygensprijs aan Lucebert (1965), waar hij zijn gedicht Jazz En Poetry voorlas. Daarnaast leest Jaap Harten andere gedichten van Lucebert voor, afgewisseld met muziek van het Misha Mengelberg-Piet Noordijk Quartet. De presentatie van het boek is 1 november in het Bimhuis. Remco Campert krijgt het eerste exemplaar uitgereikt, daarna volgt een concert van FBB. Naast dat Braam de acht favorieten van Lucebert arrangeerde, heeft de pianist ook zijn eigen fantasie losgelaten op acht korte Japanse epigrammen van de schilder uit 1959 (onder andere Zorg, Spijt en Plek). In deze werken neemt Braam een stemming als uitgangs punt. De Flex Bent Braam moet dezelfde openheid creëren als de Bik Bent Braam: er moet van alles kunnen gebeuren. En, minstens zo belangrijk, iedereen is
Die afwisseling is erg boeiend.” De manier van componeren verschilt ook: de toetsenist begint blanco voor de akoes tische formaties en schrijft uit zijn hoofd, terwijl hij voor eBraam de geluiden van de Nord gebruikt. Daarbij probeert hij zijn ‘tekort komingen’ op het nieuwe instrument los te laten. “Mijn Tegenhanger levensmotto is dat je deficiën In zijn groepen laat Braam ties veel belangrijker zijn voor verschillende werelden je persoonlijkheid dan je samensmelten. Voorbeelden skills. Je tekortkomingen zijn zijn de samenwerking met belangrijk om erachter te het klassieke Matangi String komen wie je bent. Ik probeer Quartet in het Hybrid 10tet met de Nord niet te veel en het improviseren met antwoorden op te zoeken, blazers als Morris Kliphuis. omdat ik anders Daarnaast werkt de pianist standaardoplossingen vind en ook in kleine bezettingen. Het die maken het geluid minder rockgeoriënteerde eBraam ‘Michiel Braam’.” trio (met bassist Pieter Douma De concepten van Braam zijn en drummer Dirk-Peter verre van standaard, dat blijkt Kölsch) is totaal anders dan bijvoorbeeld uit het laatste het beroemde trio eBraam-album 3, dat diverse BraamDeJoodeVatcher. lagen en symboliek De pianist ziet bevat. Zo is eBraam als het hun “Ik kan alle kanten tegenhanger op met het thema drie, derde plaat, van zijn zowel letterlijk, als in verwijst het de diepere lagen” akoestische naar het bestaan. Daarbij album Third doelt hij op de (1970) van het elektrische en rauwe aspecten psychedelische rocktrio Soft die in de muziek van het trio Machine en zijn in songs terugkomen. De piano is drieklanken, triolen en walsen bijvoorbeeld verruild voor een te horen. Braam berekent met hightech Nord keyboard. Uit de stelling van Pythagoras de dat instrument tovert hij afstand van noten. Hoe komt stevige Hammond, Rhodes, zo’n concept tot stand? “Het Wurlitzer en andere sounds. idee om naar Soft Machine te De geluiden van de Nord zijn verwijzen, kwam van opna totaal nieuw voor Braam. metechnicus Dick Lucas en “Het is voor mij een manager Patrice Zeegers. Ik ontdekkingsreis waar ik een kan alle kanten op met het jaar geleden aan begon. Het thema drie, zowel letterlijk, improviseren met Pieter en als in de diepere lagen. Soms Dirk-Peter is anders dan met hoort de luisteraar dat niet Michael en Wilbert, met die terug, maar dat geeft niks. Ik twee improviseer ik voor de kan er muzikaal mee vooruit, volle honderd procent. In op zoek naar avontuur.” eBraam leggen we vaak de Angelique van Os grooves en structuren vast.
gelijkwaardig op het podium. “Mijn rol als leider beperkt zich tot het bedenken van concepten en het leiden van de repetities. Ik doe niet meer op het podium dan andere muzikanten. Ik vraag mensen om mee te werken, omdat ze mooie ideeën hebben, dus moeten ze ruimte krijgen. Zo luidt mijn filosofie.”
www.jazzism.nl
OKTOB E R / N OVE M B E R 2013 23