Andrzej Jakub Olejniczak / Plane Transformation from the series: Vanishing Space

Transformacja płaszczyzny z cyklu: Zanikająca przestrzeń

Andrzej Jakub Olejniczak

wrzesień – listopad 2017

Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu

Plane Transformation from the series: Vanishing Space September – November 2017

Mazovian Centre of Contemporary Art Elektrownia in Radom

tylko pozornie pustynia może wyglądać tak samo z różnych punktów obserwacji

2

only seemingly the desert may look the same from every observation point

3

Wystawa Andrzeja Jakuba Olejniczaka w MCSW Elektrownia już zakończona…

W naszej pamięci zapisała się jako niezwykłe wykorzystanie zjawisk optycznych.

Z perspektywy czasu, z obserwacji reakcji zwiedzających można z całą pewnością określić ją jako niecodzienną, niepowtarzalną i niezwykłą.

Ta wystawa to nie tylko powieszone w przestrzeni obiekty – obrazy.

To współgranie trzech podmiotów optycznych. Pierwszym z nich był obiekt jako taki.

Duża aluminiowa blacha (było ich 12) z precyzyjnymi nacięciami wydobywającymi dodatkowe kształty poprzez uwypuklenie bądź wgłębienie naciętych fragmentów. Drugim był cień, rzucony przez obiekt na białą ścianę, tworzący pełną gamę odcieni szarości od delikatnej do stuprocentowo nasyconej. Trzecim było połączenie obiektu z jego cieniem, co tworzyło zupełnie inny wymiar przestrzeni.

Wystawa obiektów połączonych z ich cieniami o różnej gradacji szarości nie do uzyskania w innej materialnej formie. Dodatkowymi elementami stanowiącymi jakby kontrapunkt płaszczyzn (umownych) obrazów były dwa spiralne obiekty, biały i czarny, ruchome w wyniku ich podwieszenia i dające wspólny cień w kolorze szarym, jakby wymieszanie ich barw w równych częściach. Przestrzeń wystawy dopełniały dwa elementy stałe sali. Szary, ażurowy sufit i głęboka szarość podłogi.

Pełna wszechotaczająca monochromatyczność, mimo pozorów statyczności, cechowała się ogromną dynamiką. Zaskakiwała co chwila zwiedzających w zależności od miejsca w przestrzeni otaczającej. Widać to było w wielu indywidualnych reakcjach widzów. Od „zaniemówienia” do entuzjastycznie wyrażonych zachwytów i wielu widocznych wzruszeń.

Zbigniew Belowski kurator Dyrektor artystyczny MCSW Elektrownia

Andrzej Jakub Olejniczak’s exhibition at the MCSW Elektrownia is over…

In our memory it has been saved for its remarkable use of optical phenomena. From the perspective of time, judging from the observations of visitors’ reactions, we can definitely describe it as unusual, unique and extraordinary.

This exhibition consisted not only of the objects – pictures hung in space.

It embraced an interplay of three optical subjects. The first was the object as such. A large aluminum sheet (there were 12 of them) with precise incisions, revealing additional shapes by protrusions or hollows of the notched fragments. The second element was the shadow, cast by the object onto a white wall, creating a whole range of grey tones, from delicate to very intense ones. The third was a combination of the object with its shadow, which created a completely different dimension of space.

An exhibition of objects joined with their shadows in varying grades of grey is unobtainable in another material form. Additional elements which provided a counterpoint for the (illusory) surfaces of the pictures were two spiral objects, white and black ones, mobile because they were hanging, and giving a shared grey shadow, as if mixing their colours in equal parts. The exhibition space was complemented by two permanent elements of the room in which they were presented. The grey, openwork ceiling and the deep grey tones of the floor.

Despite the illusions of static equilibrium, the ubiquitous monochromacity was extremely dynamic. Every now and then it astonished visitors, depending on their position in the surrounding space, which was evident in the viewers’ individual reactions. From being ‘speechless’ to enthusiastically expressed delight and many visibly expressed emotions.

Zbigniew Belowski curator Art director MCSW Elektrownia

4

Z Andrzejem znamy się od zawsze i znam większość Jego prac oraz kierunków poszukiwań.

Jest to często fascynującym tematem naszych długich dyskusji. Wszystkie prace budzą mój podziw i fascynację, ale serie Zanikające kompozycje przestrzenne – Transformacja płaszczyzny / Vanishing Space Compositions – Plane Transformation (2011) i Czarno-biały powód do reakcji – myśląc o Archimedesie / Black and white reason for the reaction – thinking about Archimedes (2011) są zupełnie wyjątkowe.

Abstrakcja geometryczna Minimalizm

Iiczba elementów ograniczona do – można powiedzieć – jednego, no może półtora.

A jednocześnie żywe, głębokie i intymne wręcz doznania dla widza.

To idealne połączenia:

geometrii i żywych emocji,

prostoty i kompleksowych wrażeń,

minimalizmu i wizualnego bogactwa.

Tekst Andrzeja perfekcyjnie opisuje założenia Artysty i prezentowane prace.

Mogę tylko dodać garść osobistych wrażeń i refleksji.

Mam nadzieję, że na wystawie w MCSW Elektrownia w Radomiu udało się odpowiednio wyeksponować wszystkie wspomniane przez Autora elementy i aspekty. White cube/białe pudełko, czyli pusta biała przestrzeń galerii, to standard dla wielu wystaw, wzbogacony został w Radomiu o naturalny i unikalny lokalny element – okna z widoczną w ich ramach rzeczywistością zieleni, miasta, zmiennych warunków światła, pogody, słońca, dnia i nocy.

Powieszone w znacznym odstępie od ściany prace w prawie niedostrzegalne falowanie wprawiało, poruszane przez przechodzących widzów powietrze.

To w tajemniczy sposób realizowało opis Artysty: W końcowym rezultacie odbiorca jest decydującym choreografem tych zdarzeń, a moja rola sprowadza się do tworzenia struktur, które zapraszają do interakcji i nowego postrzegania.

Intensywne, skierowane światło obejmowało też peryferyjnie sąsiadujące prace, stwarzając przypadkowe delikatne interferencje. Dodatkowym elementem wzbogacającym minimalistyczne abstrakcyjne kompozycje było światło. Sztuczne oświetlenie galerii, mieszając się z ciągle zmieniającym nasyceniem, kolorem, obrazem i światłem z okien, kreowało nieskończone kombinacje i wciąż nowy i żywy odbiór prac.

Abstrakcyjne, geometryczne kompozycje Andrzeja Olejniczaka, to dla mnie ideał tego typu twórczości. Pomimo minimalizmu i ograniczeniu liczby elementów, w dialogu z widzem i rzeczywistością ekspozycji nabierają wręcz cech żywych istot i wywołują głębokie wrażenia i emocje.

Andrzeju – dziękuję, że mogłem współpracować przy prezentacji Twoich prac.

Dr Żuk (Józef Piwkowski) kurator

I have known Andrzej for ages and I know most of his works and directions of his pursuits. It is often a fascinating topic of our long discussions. They all arouse my admiration and fascination but the series Vanishing Space Compositions – Plane Transformation (2011) and Black and White Reason for the Reaction – Thinking about Archimedes (2011) are absolutely extraordinary.

Geometrical abstraction Minimalism

The number of elements limited to – you could say – one, maybe

one and a half.

And at the same time the intense, deep and even intimate emotions for the viewer. They are ideal combinations of: geometry and vivid emotions,

simplicity and complex impressions,

minimalism and visual richness.

Andrzej’s text perfectly describes the artist’s principles and his presented works. I can only add a few personal impressions and reflections.

I hope that the exhibition at the MCSW Elektrownia in Radom succeeded in the right presentation of the elements and aspects mentioned by the artist. The white cube or an empty, white space of a gallery, which is standard for many exhibitions, in Radom was enriched by natural and unique elements – windows showing the reality of greenery, city, changing conditions of the light, weather, sun, day and night.

The air, moved by the passing visitors, set the works hung at a considerable distance from the walls in an almost imperceptible waving.

In a mysterious way it realized the artist’s description: In the final outcome, it is the viewer who becomes a decisive choreographer of those happenings, and my role is reduced to creating structures that invite them to interaction and a new perception.

Intense spotlight peripherally embraced the neighbouring works, thus creating delicate, random interferences.

The light became an additional element enriching the minimalist, abstract compositions. Mixing with the constantly changing intensity, colour, image and light from the windows, the artificial lighting of gallery created the infinite combinations and the continuously new and vivid reception of the works.

Andrzej Olejniczak’s abstract, geometrical compositions epitomize an ideal of such art for me. Despite extreme minimalism and a limitation of the number of elements in dialogue with the viewer and the reality of the exhibition, those projects acquire the features of living creatures and evoke deep personal impressions and emotions.

Andrzej – thank you for allowing me to collaborate with you in this presentation of your work.

Dr Żuk (Józef Piwkowski) curator

5

Transformacja płaszczyzny z serii Zanikająca przestrzeń Cykl prac zatytułowany Transformacja płaszczyzny jest jedną z prób odkrycia podwójnej zależności. Jedną z nich jest element monochromatycznej bazy – tła z utajonym dynamizmem ledwo dostrzegalnych natężeń, którego porządek jest zakłócony poprzez załamania i rozcięcie powierzchni. Ten drugi aspekt ma głębsze działanie, bowiem przez relację światła i cienia uzyskuje dodatkową cechę zmienności i przenikania przez warstwę tła, tworząc nowe napięcia dynamiczne.

Powoduje to wariacje w postrzeganiu reliefu, staje się mechanizmem transformującym te kompozycje. W końcowym rezultacie odbiorca jest decydującym choreografem tych zdarzeń, a moja rola sprowadza się do tworzenia struktur, które zapraszają do interakcji i nowego postrzegania.

Są to próby ustalenia fundamentalnych zasad harmonizacji tych minimalistycznych działań, które przez kontrast wielkości i dynamizm definiują wewnętrzne relacje płaszczyzny. Często mówiąc o moich pracach, używam terminów muzycznych. Podobnie jak w muzyce, moje prace grają, wpływając na wyobraźnię poprzez rytmiczne powtórzenia i tonalne interpretacje. Harmonizują się lub tworzą dysonanse, ciągle dekonstruując, przetwarzają i ukazują się w lustrzanym odbiciu ze zmienionym kątem widzenia czy też deformacją. Zaistniałe dekonstrukcje są wyrazem nowego punktu widzenia. Powodują one zmianę relacji do płaszczyzny i tworzą nową dynamikę wizualną

Niejednoznaczna przestrzeń | Przedmioty iluzji Iluzje wizualne zawsze porywały moją wyobraźnię… dlatego w moich pracach niezmiennie jest miejsce na niejednoznaczną reprezentację przedmiotów… podaję zamysł, symbol.

Reszta należy do odbiorcy i odnalezieniu indywidualnych wartości estetycznych. Moje prace nie mają na celu tworzyć złudzeń i iluzji dla oka, ale służą do zachęty odkrycia możliwości nowego postrzegania.

Przedstawiam pomysł lub symbol… o reszcie decyduje interpretacja odbiorcy i umiejętność odkrywania unikatowych wartości estetycznych.

Najbardziej interesuje mnie to, co reprezentują wartości wizualne i ich nieograniczone interpretacje rzeczywistości. Poszukiwania gramatyki wizualnej są podstawą mojego procesu twórczego.

Po raz pierwszy cykl tych prac był zaprezentowany w 2011 roku na wystawie indywidualnej w Łodzi.

Andrzej Olejniczak

6

Plane Transformation from the series Vanishing Space A series of works entitled Plane Transformation is one of the attempt to discover the double dependency. One of them is part of a monochromatic base – the background of latent dynamism barely perceptible intensity, whose order is disrupted by the surface folds and incisions. This second aspect has a deeper effect because the relationship of light and shadow gives an additional feature of variability and penetration through the background layer that creates new dynamic tension. This causes variations in the perception of relief and becomes a mechanism for transforming these compositions. The end result is choreographed by recipient of these events, and my sole role is to create structures that invite interaction and new perceptions.

Ambiguous Space | Objects of Illusion Visual illusions have always captured my imagination. My work consistently engages an ambiguous representation of objects to be later defined by the viewer. They are not meant to trick an eye but encourage to discover various possibilities and be entertained in the process.

I present an idea or a symbol‌ the rest is determined by the recipient interpretation and ability to discover unique aesthetic values.

The search for visual grammar is the basis of my creative process.

I’m most interested in what visual values represent and their unlimited interpretations of reality.

For the first time, a series of these works was presented in 2011 at the solo exhibition in Lodz.

7

Andrzej Jakub Olejniczak artysta wizualny | projektant

Urodzony w 1948 roku w Łodzi. Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi (dawnej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych). Studiował malarstwo i kompozycję między innymi w pracowniach profesorów: Stanisława Fijałkowskiego, Tomasza Jaśkiewicza, Lecha Kunki i projektowanie graficzne w pracowniach Bogusława Balickiego, Stanisława Łabęckiego, Krzysztofa Lenka i Krystyna Zielińskiego. Dyplom w dziedzinie malarstwa, projektowania graficznego i historii sztuki otrzymał w roku 1974.

Od przeszło 35 lat mieszka w Nowym Jorku, gdzie jest uznanym projektantem i jednocześnie kontynuuje swoją pracę twórczą. Jest założycielem i dyrektorem artystycznym w studio projektowym Envisioning Business, Inc. w Nowym Jorku (poprzednio O&J Design, Inc.) Opracowało ono wiele kompleksowych programów identyfikacji wizualnej, koncepcji opakowań oraz wydawnictw korporacyjnych w różnych mediach i znane jest ze swojego innowacyjnego podejścia do komunikacji wizualnej. Działalność studia oparta jest na interdyscyplinarnym podejściu do projektowania, szybkiej adaptacji do zmieniającej się technologii/procesów komunikacyjnych a także na dogłębnym zrozumieniu potrzeb klientów.

Andrzej Olejniczak dzieli swój czas i wyobraźnię pomiędzy sztukę użytkową i działalność artystyczną, bez wysiłku poruszając się pomiędzy dwu- i trójwymiarowymi poszukiwaniami w różnorodnych mediach: malarstwie, fotografii, rzeźbie i sztuce generatywnej. Zajmuje się także projektowaniem wnętrz i przedmiotów.

Jego prace znajdują się w prywatnych kolekcjach zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Europie. Zaprojektowane przez Olejniczaka przedmioty użytkowe o charakterze artystycznym były prezentowane i sprzedawane w MoMA (Museum of Modern Art) w Nowym Jorku i w sieci wydawnictwa Rizzoli.

W pracach Olejniczaka dominuje generatywne postrzeganie świata wizualnego. Zarówno w dwu- jaki trójwymiarowych kompozycjach tworzy systemy o niekończących się możliwościach przedstawiania zagadnień wizualnych. Niejednokrotnie ten sam temat jest kontynuowany w różnych mediach wykorzystujących czas/ruch, jako element kompozycji. W swojej pracy twórczej poszukuje konfiguracji przestrzenno-kolorystycznych, które pozwalają mu docierać do nowych doznań wizualnych. Często jego sztuka skupia się na zjawiskach przypadkowości i nieprzewidywalnej naturze tych zjawisk w procesie twórczym.

Zasady geometrii są często punktem wyjścia dla mojej pracy i są zawsze obecne w moich twórczych poszukiwaniach. Rygorystycznie rozwinięte prowadzą mnie do spontanicznego eksperymentowania, gdzie formy graficzne i wielkości mają decydujący wpływ na ich korelacje i prawidłową funkcjonalność.

Przestrzeń, światło, czas i ruch to moje narzędzia. Podział, układ i zestawienia płaszczyzn prowadzą mnie do rozwiązań zarówno oczekiwanych, jak i nieoczekiwanych.

8

Andrzej Jakub Olejniczak visual artist | designer Born 1948, Lodz, Poland, is the graduate of the Strzemiński Academy of Fine Arts in Lodz (formerly National High School of Fine Arts).

He studied fine arts and graphic design with the following professors’: Stanislaw Fijałkowski, Tomasz Jaśkiewicz, Lech Kunka as well as with Boguslaw Balicki, Stanislaw Łabęcki, Krzysztof Lenk and Krystyn Zieliński.

He received MFA in fine arts, graphic design and art history in 1974.

He began his career as a graphic design artist in Lodz and later moved to US. He has been living and working in New York for over 35 years. He built a wide spread recognition in the visual communication field.

Andrzej Olejniczak is the founder and the artistic director of the visual communication design studio Envisioning Business, Inc. (formerly O&J Design, Inc.) His studio developed many comprehensive visual identity programs, packaging concepts and corporate publications in various media and is known for its innovative approach to visual communication.

The studio’s success has been based on interdisciplinary approach to design, rapid adaptation to ever changing technology/communication processes and in-depth understanding of clients’ needs,.

Andrzej divides his time and imagination between applied arts and fine arts moving effortlessly between 2- and 3-dimensional regions in multiple media: painting, photography, sculpture and generative art. He also designs interiors and objects.

His works can be found in private collections in the United States and Europe. The art objects designed by Olejniczak were presented and sold at the MoMA (Museum of Modern Art) in New York and the Rizzoli publishing network.

Olejniczak’s works are guided by the generative perception of the visual world. In both two and three-dimensional compositions he develops systems with endless possibilities of presenting visual issues. Often the same topic is continued in various media using time / movement, as part of the composition. In his creative work, he is looking for spatial and color configurations that allow him to reach new visual experiences. Often his art focuses on the phenomena of randomness and the unpredictable role of this phenomena in the creative process.

Geometry principles are often a starting point for my work and are ever present in my creative quest. Rigorously developed they lead me to spontaneous experimentation where graphic forms and dimensions have the decisive influence on their correlations and correct functionality. Space, light, time and motion are my tools. The division, layout, and planes juxtaposition lead me to solutions, both expected and unexpected.

9

…

Abstrakcja geometryczna Minimalizm

Iiczba elementów ograniczona do – można powiedzieć – jednego, no może półtora.

A jednocześnie żywe, głębokie i intymne wręcz doznania dla widza.

To idealne połączenia:

geometrii i żywych emocji,

prostoty i kompleksowych wrażeń,

minimalizmu i wizualnego bogactwa. …

10

…

Geometrical abstraction Minimalism The number of elements limited to – you could say – one, maybe one and a half.

And at the same time the intense, deep and even intimate emotions for the viewer.

They are ideal combinations of: geometry and vivid emotions,

simplicity and complex impressions, minimalism and visual richness. …

11

… Pełna wszechotaczająca monochromatyczność, mimo pozorów statyczności, cechowała się ogromną dynamiką. Zaskakiwała co chwila zwiedzających w zależności od miejsca w przestrzeni otaczającej.

Widać to było w wielu indywidualnych reakcjach widzów. Od zaniemówienia" do entuzjastycznie wyrażonych zachwytów i wielu widocznych wzruszeń. … "

12

… Despite the illusions of static equilibrium, the ubiquitous monochromacity was extremely dynamic. Every now and then it astonished visitors, depending on their position in the surrounding space, which was evident in the viewers’ individual reactions. From being "speechless" to enthusiastically expressed delight and many visibly expressed emotions. …

13

14

… Cisza Kontemplacja Czysta myśl Czysta emocja Duchowość

Przestrzeń dla pojęcia

…

Tej wystawy wśród tych niezliczonych widzianych nigdy nie zapomnę.

Nie często się zdarza, że mi słów i porównań brakuje, ale w tym wypadku tak jest.

Dziękuję, Andrzeju, za to przeżycie – bardzo często wracam do tej przestrzeni i to mi pomaga uporządkować moją wewnętrzną przestrzeń.

Mayka Holst

…

Silence Contemplation Pure thought Pure emotion Spirituality

Space for understanding …

I will never forget this exhibition among the countless seen.

It does not happen often that I lack words and comparisons, but in this case it is.

Thank you, Andrzej, for this experience – I often come back to the space you created and it helps me to organize my inner space.

Mayka Holst

15

16

PT VS_03F_12 2011

PT VS_03F_08 2011

17

18

PT VS_03F_03 2011

PT VS_03F_06 2011

19

20

W mojej pracy zawsze jest jedno bardzo ważne wyzwanie. Znaleźć zestaw ograniczeń, które będą rządzić procesem umożliwiając stworzenie serii kompozycji z określoną energią i indywidualnym charakterem dla każdej z nich. Ten rodzaj „struktury” jest niezbędny, zanim cokolwiek będzie można zrobić, aby odkryć, czy któreś z prac/kompozycji mają prawo zaistnieć. Te reguły są niewidoczne w ukończonych pracach, ale są niezbędne do osiągnięcia ich pełnej kwintesencji.

In my work there is always one very important challenge.

To find a set of limitations that will govern the process and allow to create a series of compositions with specific energy and a sense of the individual character for each piece. This kind of “structure” is essential before anything can be done in order to discover if any of works/compositions has its right to exist.

These rules are invisible in completed works, but are necessary to achieve their full quintessence.

21

22

PT VS_03F_04A 2011

PT VS_03F_14 2011

23

24

PT VS_03F_13 2011

PT VS_03F_09 2011

25

•

Gra współistnieniem płaszczyzny i przestrzeni

•

Zgłębianie zagadnień światła i cienia

•

Skupianie się nad problemami przestrzeni dziejącej się w czasie

•

Odczuwanie wieloznaczności i nieokreśloności efektów wizualnych wymuszających pytania o realność naszych doznań

Wszystkie te korelacje odczytywałem na wystawie prezentowanej w MCSW Elektrownia, oglądając sztukę Andrzeja Jakuba Olejniczaka.

Mojego przyjaciela od 70 lat, kumpla z podwórka, później – kolegi ze studiów w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, a potem – z pracy, kiedy rozpoczął ją na nowo utworzonym Wydziale Grafiki, a przede wszystkim – artysty, którego karierę miałem przez lata przyjemność obserwować, kiedy podróżował twórczo pomiędzy Polską a Nowym Jorkiem.

Przebywanie w tym magicznie zaaranżowanym wnętrzu utwierdzało mnie w przekonaniu, że to właśnie ja jestem adresatem zbudowania autorskiego wizualnego fragmentu przestrzeni w nienasyconej drodze autora, korzystającego ze swojej przenikliwej i cierpliwej obserwacji natury, do ciągłego na nowo się spełniania, świadkiem użycia najprostszych form i środków do skonstruowania synergicznej i kondensacyjnej przestrzeni, korzystając ze swojej przenikliwej i cierpliwiej obserwacji natury.

Autor wystawy był i jest (piszę to absolutnie, bez najmniejszej przesady), przykładem artysty tak zaangażowanego w istotę zawodu i swojej idei sztuki, że wydają się być one dla niego podstawową sprawą życiową i ogromną namiętnością.

Na wystawę tę składa się suma życiowych doświadczeń artystycznych autora.

Studia w Akademii w Łodzi, uczelni z bardzo dobrą kadrą o silnych tradycjach modernistycznych, zainicjowały nierozerwalne współistnienie sztuk pięknych i projektowych w jego dokonaniach artystycznych, gdzie fascynacja artysty op-artem i silne relacje z nurtem sztuki konkretnej przeplatają się z wieloletnimi, bogatymi doświadczeniami w dziedzinie projektowania graficznego.

Sądzę jednak, że w wykuwaniu się postawy artysty, jego niezwykłej umiejętności precyzyjnej analizy rzeczywistości, zasadnicze znaczenie miały doświadczenia fotograficzne, podglądanie świata w jego artystycznej wizualności i dociekliwe doświadczanie jego fizyczności. W rezultacie oglądamy w Radomiu wyjątkową wystawę – piękną wizualnie, purystyczną, oszczędną i przewrotnie sugerującą brak twierdzących odpowiedzi na pytania, czy to, co zwykle widzimy jest tylko prawdą, jej odbiciem, czy może ułudą.

26

prof. dr hab. Marek Wagner

•

A game of coexistence of plane and space

•

Touching light and dark issues Exploring the depth of light and shadow

•

Focusing on interrelation of space and time

•

Sensing ambiguity and indeterminacy of visual effects that force questions about reality of our sensations

I had observed all these correlations at the exhibition presented at MCS Elektrownia while watching the art of Andrzej Jakub Olejniczak.

We’ve been friends for 70 years. First, the backyard friends, later - the college friends at the Academy of Fine Arts in Lodz and later as co-workers when we both taught at the same Academy. Then for years I had the pleasure to observe his career as the artist when he traveled creatively between Poland and New York.

Being in this magically arranged exhibition convinced me that I was the addressee and that it was build for me. My own visual fragment of space in the author's insatiable way of continuous fulfillment, I was witnessing the use of the simplest forms and means to construct a synergistic and condensed space. He achieved that by using his penetrating and deep observation of nature.

The author of the exhibition was and is (I write it absolutely, without any exaggeration), an example of an artist so committed to the essence of his profession and his idea of art that they seem to be his life’s essence and a huge passion.

This exhibition consists of the sum of the author's artistic experiences. Studies at the Academy of Lodz, a university with the very good faculty and strong modernist traditions influenced his artistic development. it initiated the inseparable coexistence of fine arts and design in his artistic achievements The artist's fascination with the Op-art and strong relations with the current of Concrete Art are intertwined with many years of rich experiences in the field of graphic design.

However, I think that photographic experiences were most instrumental in forging the artist's attitude and his extraordinary ability to precisely analyze the reality.

The essential elements were his observation the expressive visuality of the world and the inquisitive experience of its physicality. As a result, we were watching a unique exhibition in Radom - visually beautiful, purist, economical and perversely suggesting the lack of affirmative answers to the questions whether what we usually see is only the truth, its reflection or maybe an illusion.

prof. dr hab. Marek Wagner 27

28

PT VS_03F_05 2011

PT VS_03F_07 2011

29

30

PT VS_03F_11 2011

PT VS_03F_02 2011

31

Cykl prac Zanikająca przestrzeń jest niekończącym się tematem poszukiwań artystycznych Olejniczaka. Wykorzystuje on wielorakie metody realizacji poszczególnuch serii.

W tym konkretnym wypadku 12 prac Transformacja płaszczyzny wykonane zostały eksperymentalną techniką. Podstawowym materiałem jest anodyzowana płyta aluminiowa o grubości 3 mm. Technika druku cyfrowego była użyta do wykonania elementów graficznych a cięcia elementów kompozycji były wykonane w procesie używającym waterjet" Obie metody gwarantowały duży stopień precyzji. Przestrzenny aspekt "został uzyskany poprzez manualne formowanie płyt.

Wielkość prac: 91.5 x 91.5 x cir. 2.5 cm

The cycle of works Vanishing Space is an endless topic of artistic search for Olejniczak.

He uses a variety of methods of execution of different series.

In this particular case, the 12 works Plane Transformation was carried out with experimental technique. The basic material is an anodized aluminum plate 3 mm thick. The digital printing technique was used to make graphical elements, and cuts of the elements of composition were made in a process using a waterjet. Both methods guaranteed a high degree of precision.

The spatial aspect was obtained by manual plate forming.

The size of works: 36 “x 36” x cir.1“ 32

33

34

Nasz wzrok jest nieustannie przyciągany do wzorów stworzonych przez naturę.

Te powtarzające się wzory hipnotyzują nasze postrzeganie tworząc iluzję i reprezentację rzeczy, których nigdy nie dostrzegaliśmy wcześniej.

Nigdy nie dowiemy się o autentycznym źródle inspiracji Archimedesa, które doprowadziło do odkrycia podwójnej spirali.

Our vision is constantly attracted to patterns created by nature.

These repeating patterns mesmerize our perception by creating the illusion and representation of things that we have never seen before.

We will never find out about the true source of Archimedes’ inspiration that led to the discovery of the double spiral.

Czarno-biały powód do reakcji – rozmyślając o Archimedesie 2011 instalacja: wymiary w przybliżeniu 3D obiekty srednica 46 cm, polichromowane aluminum, illumincja 500 x 400 x 300 cm

Black and White Reason for Reaction – thinking about Archimedes 2011 installation: approximate overall dimensions 3D objects 18” Ø, painted aluminum, illumination 197” x 158” x 120”

35

Instalacja ruchomego obiektu Andrzeja prezentowana na wystawie GameOmetry, grupy OSAS (Open Structures Art Society) w Muzeum Vasarely w Budapeszcie była pierwszą prezentacją jego pracy na Węgrzech. Światło i gra światła i cienia są ważnymi elementami w jego twórczości. Dwa doskonałe, całościowo zaplanowane, biało-czarne kuliste obiekty stworzyły aranżację, która razem zbudowała teatr światła i cienia! W nieustannym ruchu, te obiekty ciągle dają coraz to inną animującą się projekcję cieni na ścianie.

Nie jest przypadkiem, że artysta w katalogu do wystawy OASA tak pisze: Iluzje są moją zdecydowaną słabością. W mojej pracy zawsze jest miejsce na dwuznaczną reprezentację przedmiotu.

Rzeczywistość i iluzja – tak myślę – są najważniejszą istotą sztuki i to oferują nam prace Andrzeja Jakuba Olejniczaka.

István Haász

Andrzej's installation of mobile object presented at the GameOmetry exhibition by the OSAS (Open Structures Art Society) group at the Vasarely Museum in Budapest ... for Andrzej it was the first presentation of his work in Hungary.

Light and the play of light and shadow are an important elements in his work. Two exquisite, thoroughly planned, 'black and white spherical' objects created the unique arrangement. They bring into being the theater of light and shadow! These objects, always in constant motion project ever changing animation of shadows on the wall.

It is no an accident that the artist writes in the OSAS exhibition catalog: Illusions are my definite weakness. In my work there is always a place for ambiguous representation of objects.

Reality and illusion – I think – is the most important essence of art and this is what Andrzej Jakub Olejniczak's work offers to us.

István Haász

36

posłowie

Poniższy tekst zanotowałem dawno temu, ponieważ mnie bardzo zaintrygował (niestety nie wiem, kto to napisał). To nie jest kompletny historyczny przegląd faktów, ale chcę się nim podzielić jako czymś, o czym można pomyśleć. Jak ja to nazywam: pokarm dla myśli… „Sztuka nie zawsze była tym, jak ją traktujemy dzisiaj. Obiekt uważany dziś za sztukę może nie być postrzegany jako taki, wtedy kiedy został stworzony po raz pierwszy, ani osoba, która go wykonała nie była uznawana za artystę. Zarówno pojęcie 'sztuki', jak i idea 'artysty' są względnie nowoczesne.

Wiele przedmiotów, które dziś nazywamy sztuką – ceramika grecka, iluminacje średniowiecznych rękopisów itd. – powstało w czasach i miejscach, w których ludzie nie znali pojęcia 'sztuki' tak jak to jest rozumiane dzisiaj. Obiekty te mogły być doceniane na różne sposoby i często podziwiane, ale nie jako 'sztuka' w dzisiejszym znaczeniu.

Sztuka nie ma zadowalającej definicji. Łatwiej jest opisać sposób, w jaki coś się robi – 'wykorzystanie umiejętności i wyobraźni w tworzeniu przedmiotów estetycznych, środowisk lub doświadczeń, które można dzielić z innymi'.

podziękowania

Jestem bardzo wdzięczny moim kuratorom, Zbigniewowi Belowskiemu Dyrektorowi artystycznemu i Dr Żukowi, kuratorowi wystawy i instalacji.

Wielkie podziękowania całemu zespołowi MCSW Elektrownia za umożliwienie mi zaprezentowania moich prac i włączenia ich do stałej kolekcji muzeum.

Specjalne podziękowania dla dyrektora Włodzimierza Pujanka, dyrektora artystycznego Zbigniewa Belowskiego, i Dr. Żuka za możliwość wydania tego katalogu.

Jak zawsze chciałbym podziękować mojej żonie Basi Olejniczak, dzięki za Twoje ostre oko krytyka, serce, miłość i partnerstwo.

Andrzej Jakub Olejniczak

Idea obiektu będącego dziełem sztuki pojawiła się wraz z koncepcją artysty w XV i XVI wieku we Włoszech. W okresie renesansu słowo „sztuka” pojawia się jako zbiorowy termin obejmujący malarstwo, rzeźbę i architekturę, zgrupowanie swoistych wartości, odnotowane przez włoskiego artystę biografa Giorgia Vasariego w XVI wieku. Następnie grupa ta została poszerzona o muzykę i poezję, które stały się znane w XVIII wieku jako sztuki piękne. Te pięć sztuk utworzyło nieodwracalne jądro, z którego na ogół wykluczano sztuki dekoracyjne i rzemiosło, takie jak ceramika, tkactwo, obróbka metali i produkcja mebli, które wszystkie mają określony cel.

01.08.2019 Nowy Jork

Czym więc SZTUKA wyróżniła się od sztuki użytkowej i rzemiosła dekoracyjnego? Jak i dlaczego artysta różni się od rzemieślnika?”

Naprawdę nie wiem, co odpowiedzieć, gdy jestem pytany „czym jest SZTUKA?”.

Nie poświęcam wystarczająco dużo czasu, żeby się zastanawiać co ja manifestuję, robiąc swoje prace.

Co jest absolutnie satysfakcjonujące, to dzielenie się z innymi i przyciąganie ich uwagi. Jeśli uda mi się przekazać ogólną koncepcję, jeśli praca nawiązuje kontakt z innym człowiekiem... Nie oczekuję nic więcej. Ponieważ Sztuka nie istnieje bez publiczności / widzów.

37

afterwords

I collected the text below long time ago because it intrigued me (unfortunately I don’t know who wrote it).

It is not a complete historical overview of facts but I like to share it with you as something to think about … just food for thought…

“Art has not always been what we think it is today. An object regarded as art today may not have been perceived as such when it was first made, nor was the person who made it necessarily regarded as an artist. Both the notion of 'art' and the idea of the 'artist' are relatively modern terms.

Many of the objects we identify as art today – Greek painted pottery, medieval manuscript illuminations, and so on – were made in times and places when people had no concept of 'art' as we understand the term today. These objects may have been appreciated in various ways and often admired, but not as 'art' in the current sense.

Art lacks a satisfactory definition. It is easier to describe it as the way something is done – 'the use of skill and imagination in the creation of aesthetic objects, environments, or experiences that can be shared with others' — rather than what it is. The idea of an object being a 'work of art' emerges, together with the concept of the artist, in the 15th and 16th centuries in Italy.

During the Renaissance, the word Art emerges as a collective term encompassing painting, sculpture, and architecture, a grouping given currency by the Italian artist and biographer Giorgio Vasari in the 16th century. Subsequently, this grouping was expanded to include music and poetry which became known in the 18th century as the ‘fine arts’. These five arts have formed an irreducible nucleus from which have been generally excluded the ‘decorative arts’ and ‘crafts’, such as pottery, weaving, metalworking, and furniture making, all of which have utility as an end result.

But how did art become distinguished from the decorative arts and crafts? How and why is an artist different from a crafts person?”

I honestly don’t know what to answer when asked “what is ART?” I guess, I am too busy creating it and not having enough time to think what it is. I just manifest it by making my works. It’s absolutely rewarding at the time when I share it with others and capture their attention. If I managed to communicate the general concept, if there was contact with another human being… I don’t expect more than that.

Because ART does not exist without the audience/spectators.

38

acknowledgments

I am very grateful to my curators, Z. Belowski, the Art Director and Dr Żuk who curated and installed my exhibition.

Huge thanks to entire team of MCSW Elektrownia for giving me the opportunity to present my works and being included into the museum permanent collection.

I also would like to thank the director W. Pujanek, art director Z. Belowski, and Dr Żuk for making this catalog a reality.

Lastly I’d like to thank my wife Basia Olejniczak… thank for your critic’s eyes, your heart, your love and your partnership.

Andrzej Jakub Olejniczak 08.01.2019 New York

Wystawy indywidualne:

Exhibitions:

Galeria Kobro – Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego – Łódź – listopad 2011

Galeria Kobro – Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego – Lodz - Poland – November 2011

Galeria Nowa Prestrzeń – AHE – Łódź – październik - listopad 2011

Galeria Nowa Prestrzeń – AHE – Lodz - Poland – October - November 2011

Galeria Olimpus – wystawa pt. „Miraż” – Łódź – październik - listopad 2013

Galeria Olimpus – exhibition “Mirage” – Lodz - Poland ­­– October - November 2013

Yoga Shanti – inwidualna wystawa – Nowy Jork – USA – czerwiec - październik 2014

Yoga Shanti – private show – New York - USA – June - October 2014

What’s Up? – prywatny pokaz internetowy – Nowy York – USA – grudzień 2015

What’s Up? – internet private show – New York - USA – December 2015

Galeria XX1 – wystawa indywidualna – Warszawa – sierpień - wrzesień 2017

Galeria XX1 – solo exhibition – Warsaw - Poland – August - September 2017

MCSW Elektrownia – wystawa indywidualna – Radom – wrzesień - listopad 2017

MCSW Elektrownia – solo exhibition – Radom - Poland – September - November 2017

Udział w wystawach zbiorowych:

Group exhibitions:

Rynek Sztuki – aukcja – Łódź – styczeń 2012

Art Market – auction – Lodz - Poland – January 2012

Warszawa Art Show – wystawa – Warszawa – październik 2013

Warsaw Art Show – exhibition – Warsaw - Poland – October 2013

Year in Review 2013 – wystawa – Nowy Jork – USA – marzec 2014

Year in Review 2013 – exhibition – New York - USA – March 2014

SeeMe – multimedialny pokaz – Time Square, Nowy Jork – USA lipiec, 2014

SeeMe – multimedia show at Time Square – New York - USA – July 2014

Rempex Dom Aukcyjny – aukcja – Warszawa – marzec 2014

Rempex Auction House – auction – Warsaw - Poland – March 2014

Artnet / DESA – aukcja – Warszawa – październik 2014

Artnet / DESA – auction – Warsaw - Poland – October 2014

Galeria Delfiny – Prace artystów posługujących się językiem geometrii pt. „Światło w geometrii” – Warszawa – wrzesień 2017

Galeria Delfiny – Works of artists using the language of geometry: “Light in Geometry” – Warsaw – September 2017

Galeria Kobro – wystawa „Awangarda i Awangardy” – ASP Łódź – listopad 2017

Galeria Kobro – exhibition "Avant-garde and Avant-gardes" – ASP – Lodz - Poland – November 2017

MCSW Elektrownia – wystawa „Światło w geometrii” – Radom – marzec - kwiecień 2018

MCSW Elektrownia – exhibition "Light in Geometry" – Radom – March - April 2018

mia ART GALLERY – „Gest przyjaźni”, Kolekcja Bożeny Kowalskiej – Wrocław – maj - czerwiec 2018

mia ART GALLERY – "A Gesture of Friendship", Collection of Bożena Kowalska – Wrocław - Poland – May - June 2018

Galeria Delfiny – Prace artystów posługujących się językiem geometrii pt. „Geometria i piękno” – Warszawa – wrzesień 2018

Galeria Delfiny – Works of artists using the language of geometry: “Geometry and Beauty” – Warsaw – September 2018

GamEOMETRY – The Vasarely Museum and the Open Structures Art Society (OSAS) – Budapeszt – Węgry – listopad 2018 - luty 2019

GamEOMETRY – The Vasarely Museum and the Open Structures Art Society (OSAS) – Budapest - Hungary – November 2018 - Fabruary 2019

MCSW Elektrownia – wystawa „Geometria i piękno” – Radom – marzec - kwiecień 2019

MCSW Elektrownia – "Geometry and Beauty" – Radom - Poland – March - April 2019 39

Andrzej Jakub Olejnic zak Transformacja płaszczyzny z cyklu: Zanikająca przestrzeń wrzesień - listopad 2017

Plane Transformation from the series: Vanishing Space September - November 2017

Autorzy: Zbigniew Belowsk - dyrektor artystyczny Dr Żuk (Józef Piwkowski) Andrzej Jakub Olejniczak

Authors: Zbigniew Belowski – Art Director Dr Żuk (Józef Piwkowski) Andrzej Jakub Olejniczak

Krytycy: István Haász – artysta, członek Széchenyi Akademii Literatury i Sztuki Mayka Holst – psycholog i tłumacz Marek Wagner – prof. dr hab. ASP w Łodzi

Critics: István Haász – artist, member of Széchenyi Akademii of Literature and Art Mayka Holst – psychologist and interpretor Marek Wagner – prof. dr hab. ASP in Lodz, Poland

Tłumaczenia: Maria Apanowicz Basia S. Olejniczak

Translations: Maria Apanowicz Basia S. Olejniczak

Fotografie: Marcin Kucewicz Andrzej Jakub Olejniczak

Photography: .

Marcin Kucewicz Andrzej Jakub Olejniczak

Film: Krzysztof Ziembicki

Movie: Krzysztof Ziembicki

Projekt graficzny: Envisioning Business, Inc., Nowy Jork

Graphic Design: Envisioning Business, Inc., New York

Wydawca:

Publisher:

Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu 26-600 Radom, ul. Kopernika 1, Polska Tel. +48 (048) 383 60 77 www.mcswelektrownia.pl

Mazovian Centre of Contemporary Art Elektrownia In Radom 26-600 Radom, 1 Kopernika Street, Poland Phone: +48 (048) 383 60 77 www.mcswelektrownia.pl

© Copyright by Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu, © 2019 Andrzej Jakub Olejniczak

© Copyright by Mazovian Centre of Contemporary Art Elektrownia in Radom © 2019 Andrzej Jakub Olejniczak

Druk:

Printig:

Nakład: 400 egz.

Edition: 400 copies

Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu jest instytucją finansowaną ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego.

Mazovian Center for Contemporary Art Elektrownia in Radom is an institution financed with funds of Mazovian Voivodeship Self-government.

ISBN 978-83-62140

40