Amsta personeelsmagazine STA juni 2017

# JUNI 2017

2

VOOR MEDEWERKERS EN EXTERNE RELATIES

Start verbouwing De Poort Zie pagina 2

/ 4 SAMENWERKING BEN SAJETCENTRUM / 6 ARABISCHTALIGE WOONGROEPEN / 8 FEITEN EN CIJFERS AMSTA 2016

< Op 6 juni 2017 gaven Geer en Goor het startschot voor de verbouwing van de begane grond van locatie De Poort. Deze enthousiaste medewerkers staken ook de handen uit de mouwen!

# Uitgelicht

Inhoud / 3 ZIN IN WERK

Samir: Amsta stroomt door

m'n bloed!

Ontmoeten en verbinden

6

De Poort wordt verbouwd! Deze zomer wordt er een nieuwe ontmoetingsruimte voor jong en oud gerealiseerd op de begane grond.

/ 4 Ruimte om kennis te delen

‘De Ontmoeting’: een plek die bruist, modern en groen is. Wat de verbouwing extra bijzonder

/ 6 Arabischtalige woongroepen

bij Amsta

maakt, is de betrokkenheid van Geer en Goor.

De verbouwing staat namelijk centraal in een aantal afleveringen van hun nieuwe tv-

/ 7 COLUMN

Mattheus Wassenaar

programma Stevig gebouwd, dat dit najaar op de buis komt.

/ 8 Feiten over Amsta

Wie weet kom je dus een BN’er tegen als je de komende weken op De Poort bent. Noemen we dat ook ‘een ontmoeting’? Wat is er anders dan dat je iemand gewoon tegenkomt? Mattheus Wassenaar staat er bij stil in zijn column op pagina 7. Éen ding is zeker: op De Schutse vinden in de

11

14

/ 13 Ander leven in De Schutse

wandelgangen bijzondere ontmoetingen plaats tussen jong en oud. Want onder de bewoners bevinden zich ook vijf studenten. Elske Cazemier schrijft op pagina 13 over de dynamiek die dit met zich meebrengt.

/ 14 Vrijwilligerswerk maakt gelukkig

8

/ 16 Prikbord

/ Elize Fallon

/ 10 Op weg naar een nieuw

besturingsmodel voor Amsta / 11 VeiligPlus aanpak bij Amsta

Karaad / 11 KLANT EN KLACHT Zien / 12 Gezond de nacht door

CO LO FO N

STA is een uitgave van Amsta en verschijnt vier keer per jaar. STA is bestemd voor medewerkers van Amsta, vrijwilligers en externe relaties. Amsta biedt persoonlijke ondersteuning, wonen, zorg en welzijn aan mensen met een verstandelijke beperking en ouderen in Amsterdam # Jaargang 10 nummer 2, juni 2017 # Oplage 3.200 exemplaren # Eindredactie Elize Fallon # Redactie Grietje Babois, Joke Bart, Elske Cazemier, Lia Edel, Elize Fallon, Jolien van der Jagt, Bonne Linthorst, Lotte van der Meulen, Sandra Tadić # Adviseur Petra van Dam # Ontwerp Studio Zwaan, Amsterdam # Fotografie redactieleden, Suzanne Blanchard (foto Mattheus Wassenaar) # Infographic Remke Beckers # Drukwerk Drukkerij Peters # Redactieadres Amsta, afdeling C ­ ommunicatie, Roetersstraat 2, 1018 WC Amsterdam # Vragen of tips? Mail de redactie op redactie@amsta.nl.

2

JUN17STA2

Zin in werk

Samir el Hasnaoui, huismeester kleinschalig wonen West en Guus Sluiters, teamleider facilitair

Samir: ‘Amsta stroomt door m’n bloed!’

Samir en Guus zijn dienstverleners bij uitstek. Voor hen geen 9 tot 5 mentaliteit, nee, zij noemen het 7 tot 8 mentaliteit.

Een portret van twee collega’s die van elkaar leren én elkaar inspireren.

G

uus en Samir leerden elkaar 6 jaar geleden kennen

bij de Amsteldijk, nu Het Amstelhuis, waar Samir

achter de receptie zat. Guus: “Ik zag Samir aan het werk en dacht: dat is een pareltje dat ik kan afstoffen. Ik wakkerde zijn interesse aan voor het vak van huismeester.

Daarnaast kon Samir mij soms ondersteunen als woordvoerder richting collega’s uit andere culturen over belangrijke veranderingen. In ons vak heb je oog voor detail nodig en een enorm improvisatievermogen. Dit herkende ik in Samir.”

Je zou bijna denken dat Samir een modelmedewerker is, was hij altijd al zo’n gemotiveerde vent? Samir, lachend: “Ik doe altijd mijn best. Maar toen ik op nog op school zat was ik niet zo gemotiveerd hoor. Ik leer liever in de praktijk, ben wat dat betreft een beetje autodidact”.

Samir:

"De vraag achter de vraag van een bewoner of collega achterhalen, dat vind ik het leukste van mijn werk"

Wie zijn Samir en Guus?

Samir el Hasnaoui (36) woont - naar eigen zeggen ‘op stand’ in Amstelveen met zijn vrouw en dochter Lina van zes.

Hij werkt sinds 13 jaar bij Amsta. In 2016 rondde hij de opleidingen tot Huismeester Facilitair 1 en 2 af bij FMH Academy. Na werktijd is het tijd voor spanning en sensatie, op tv welteverstaan. Met een spannende serie als The Blacklist op Netflix.

In 2022….

Guus Sluiters (58) al 43 jaar werkzaam in de zorg. LinkedIn

Waar wil Samir staan over 5 jaar? “Ik wil graag bij Amsta blijven.

Amsta stroomt door mijn bloed! Hoewel Amsta in beweging is, zie ik hier zeker mijn toekomst.” Guus: “Ik benadruk bij mijn teamleden: je moet altijd klaar zijn voor de toekomst.

Bijvoorbeeld door opleidingen en trainingen te volgen, zoals Samir dat gedaan heeft.”

Guus ziet een toekomst voor huismeesters. Hij fantaseert over de rol, uitrusting en toerusting van de huismeesters: “Ze zouden nog wel beter gefaciliteerd mogen worden. Een autootje, een goed magazijn. Het is écht een vak.”

Samir knikt instemmend: “Meer dan de helft van ons werk is onzichtbaar. Van stromend water tot brandend licht. Juist dan de

vertelde hem deze week nog dat hij 6 jaar en 2 maanden bij Amsta werkt. Na werktijd komen Guus en Samir elkaar ook wel eens tegen buiten Amsta, samen met oud collega’s.

vraag achter de vraag achterhalen van een bewoner of collega, dat vind ik het leukste van mijn werk.” Als dat niet ‘terug naar de bedoeling’ is… / Elize Fallon

JUN17STA2

3

Amsta en het Ben Sajetcentrum

Ruimte om kennis te delen Vanaf 1 juni 2017 werkt Amsta samen met het Ben Sajet Centrum. Wat is het Ben Sajet Centrum? Wat brengt de samenwerking bewoners en medewerkers van Amsta?

H

et Ben Sajet Centrum is een stichting die in april 2016

is opgericht door Cordaan. Het is een initiatief om de

langdurige zorg aan ouderen en aan mensen met een verstandelijke beperking te verbeteren. Het centrum brengt wetenschap, beroepsopleidingen en de praktijk in Amsterdam bij elkaar om vernieuwingen in de zorg vorm te geven. Niet als doel op zich, maar om het leven van kwetsbare mensen te verbeteren. Het Ben Sajet Centrum is er voor professionals die de zorg voor hun cliënten willen verbeteren. Voor wetenschappers die hun inzichten willen delen. Voor opleiders die hun studenten optimaal willen voorbereiden op de beroepspraktijk van straks.

Wat is het doel?

Het doel van het centrum is om nieuwe zorgpraktijk te ontwikkelen, waardoor de kwaliteit van leven van mensen die op een vorm van langdurige zorg zijn aangewezen structureel verbetert. Om dit te bereiken werkt het Ben Sajet Centrum met de volgende 5 programmalijnen, waarbinnen wetenschappelijk onderzoek, professionals uit de zorgpraktijk, en beroepsopleidingen op alle niveaus samenwerken:

meerwaarde hebben en wat deze inzichten voor de werkvloer betekenen. Wat kán en moet er beter. Vervolgens ondersteunt het Ben Sajetcentrum opleiders en professionals bij het implementeren van de nieuwe inzichten.

Waarom in Amsterdams verband samenwerken?

Amsta heeft zich vanaf januari 2017 georiënteerd op een eventuele samenwerking met het Ben Sajetcentrum.

Tijdens een bijeenkomst op 21 februari 2017 waarbij zowel collega’s van Cordaan en Ben Sajet als van Amsta aanwezig waren is in kaart gebracht welke vragen gezamenlijk zouden kunnen worden opgepakt om kwaliteit van leven van bewoners te verbeteren. Er zijn die avond drie thema’s onderzocht: wat zijn toekomstbestendige woonvoorzieningen en zorgcentra, wat betekent toenemende diversiteit voor de inhoud van de zorg en hoe brengen we als zorgverleners verbinding aan tussen de verschillende soorten van zorg in de keten?

Allemaal vraagstukken die ook bij Amsta spelen.

Op basis van de uitkomst van deze bijeenkomst is besloten om per 1 juli 2017 een samenwerkingsovereenkomst met het Ben Sajetcentrum aan te gaan.

• De zorgvriendelijke stad

Wat brengt de samenwerking Amsta?

• Sociale veerkracht van ouderen • Zorg en ondersteuning aan mensen met een verstandelijke beperking • Langdurige zorg en dementie • Gezondheidszorg voor kwetsbare ouderen

Hoe werkt het Ben Sajet Centrum?

Eerste stap in elke programmalijn is dat in beeld wordt gebracht wat zorg is die werkt. Hierbij wordt gebruik gemaakt van wetenschappelijk onderzoek uit binnen- en buitenland, maar wordt er ook gekeken naar goede voorbeelden uit de praktijk.

Hiervoor organiseert het Ben Sajetcentrum dialoogavonden: bijeenkomsten om mensen uit de zorg, beroepsopleidingen en wetenschap bij elkaar te brengen. Doel is steeds om met elkaar na te gaan wat deze nieuwe inzichten voor cliënten voor

4

JUN17STA2

Samenwerking met het Ben Sajet Centrum biedt Amsta kansen om kennis en vernieuwing op het gebied van ouderenzorg en zorg aan mensen met een verstandelijke beperking naar de werkvloer te brengen én om tijdens de dialoogavonden kennis die er op onze werkvloer is onder de aandacht van wetenschappers te brengen. Onze professionals kunnen zo leren én hun kennis delen.

"Dialoogavonden brengen de kennis van de werkvloer naar de wetenschappers."

Daarnaast biedt de samenwerking kansen om onze Amsta expertise, bijvoorbeeld op gebied van jonge mensen met dementie, Korsakov of gerontopsychiatrie meer bekendheid te geven en wetenschappelijk te onderbouwen.

Hoe doe ik mee?

De dialoogavonden zijn vrij toegankelijk voor medewerkers van Amsta. Aan de afgelopen twee bijeenkomsten over dementie hebben collegaâ&#x20AC;&#x2122;s van De Beusemaecker, De Raak en Jan Bonga deelgenomen.

Op Amstanet en Speakap worden de dialoogavonden aangekondigd. Tijdens een dialoogavond deel je ervaringen met collegaâ&#x20AC;&#x2122;s uit andere instellingen, zorgvragers en mantelzorgers, bijvoorbeeld over de begeleidingsbehoefte van naasten van jonge mensen met dementie. Verder delen wetenschappers er de laatste kennis ten aanzien van het betreffende onderwerp.

Op 23 en 24 juni 2017 organiseert het Ben Sajet Centrum een gratis tweedaags symposium: Goed leven met dementie, hoe doen we dat? Op Amstanet vind je de informatie over hoe je je kunt aanmelden. / Lia Edel

Dokter Ben Sajet Het centrum ontleent zijn naam aan dokter Ben Sajet (1887-1986). Net als Samuel Sarphati die als dokter veel initiatieven nam om de leefbaarheid van het 19de eeuwse Amsterdam te verbeteren, een bij de Amsterdamse samenleving betrokken dokter. Na de Tweede Wereldoorlog werkte Ben Sajet als GGD arts in Amsterdam. Hij zag dat er een tekort was aan voorzieningen voor kwetsbare Amsterdammers en activeerde zorgaanbieders, stadsbestuurders en financiers om voorzieningen te realiseren voor kwetsbare Amsterdammers.

JUN17STA2

5

Arabischtalige woongroepen bij Amsta In de kleinschalig wonen-locaties De Beusemaecker en De Raak in Amsterdam Nieuw West maakt Amsta een begin met woongroepen voor Arabischtalige mensen met dementie. Waarom dit belangrijk is, horen we van medewerkers en een familielid van één van de bewoners.

Klantgroepen en leefmilieus Bij Amsta mag en kan iedereen zichzelf zijn. We willen dat al onze cliënten zoveel mogelijk hun gewenste leefstijl voort kunnen zetten als ze bij ons komen wonen.

Daarom richten we onze organisatie in op verschillende klantgroepen, werken we met leefmilieus en creëren we kleinschalige woongroepen voor gelijkgestemden, waaronder bijvoorbeeld Rozeneiland voor LHBT-bewoners in het Dr. Sarphatihuis.

Fatima Chadli, afdelingshoofd van De Beusemaecker en Iliass Soussi, zorgmedewerker in De Raak, zagen dat er ook behoefte is aan woongroepen voor mensen met een Arabische achtergrond.

Aandacht voor de Arabische cultuur Fatima: “In de directe omgeving van onze locaties; Amsterdam Geuzenveld, wonen veel mensen met een Arabische achtergrond. Het leek ons een goed idee om een aantal van onze woongroepen voor mensen met dementie wat meer af te stemmen op deze doelgroep. Naast onze expertise in zorg voor mensen met dementie, zijn in deze groepen Arabisch sprekende verzorgers aanwezig en is er extra aandacht en begrip voor de Arabische cultuur, keuken en geloofsovertuiging.

We zijn begonnen in De Beusemaecker met het bij elkaar plaatsen van drie Aziz Hamdi en zijn moeder in De Beusemaecker

6

JUN17STA2

Column Extra aandacht en begrip voor de Arabische cultuur, keuken en geloofsovertuiging

Ontmoeten

#

Arabischtalige vrouwen die bij ons wonen, en hebben daarbij zorgmedewerkers gezocht die ook Arabisch kunnen spreken. Dit is vooral belangrijk omdat mensen met dementie vaak innerlijk weer terugkeren naar de taal en gewoonten uit hun jeugd. Hier vinden ze dan herkenning en dat geeft een gevoel van geborgenheid.”

Rust en een veilig gevoel Iliass Soussi vult aan: “In De Raak is een kleinschalige groep voor Arabischtalige mannen. We zien dat de mogelijkheid om Arabisch te spreken met verzorgers onze bewoners rust geeft en een gevoel van veiligheid. Hierdoor is het ook voor familie iets makkelijker om hun naaste hier naartoe te verhuizen.”

Dit beaamt Aziz Hamdi, wiens moeder sinds ongeveer een jaar in De Beusemaecker woont. “Het was erg moeilijk om de beslissing te nemen om mijn moeder bij Amsta te plaatsen. Ze is nog niet oud maar door haar vasculaire dementie en andere gezondheidsproblemen ging het thuis niet meer. We hebben heel veel locaties bezocht maar dit is voor haar de beste plek.

Kleinschalig, huiselijk, jongere medebewoners én de mogelijkheid voor haar om Arabisch te spreken met de verzorging. Ze woont hier erg prettig en ik en mijn broers hoeven ons geen zorgen meer te maken over haar veiligheid.”

Hoe verder Fatima en Iliass willen de Arabischtalige groepen goed op de kaart zetten in Amsterdam en er meer bekendheid voor genereren in de buurt. “We richten ons niet alleen op verwijzers in de eerstelijns zorg, maar maken ook contact met culturele organisaties en moskeeën om te laten weten dat we er zijn. Op die manier kunnen we hopelijk het taboe een beetje doorbreken en laten zien dat het bij ons ook voor Arabischtalige Amsterdammers prettig wonen is met uitstekende zorg.”

Op een woensdagochtend schoof ik aan bij de wekelijkse gespreksgroep bij De Schutse. We spraken met elkaar over het woord ‘ontmoeten’. Wat maakt een ontmoeting zo bijzonder? Wat is er anders dan dat je iemand gewoon tegenkomt?

We begonnen met te vertellen over onze voornaam.

Hoe waren we aan die naam gekomen en wat zei die naam over ons? Door dat te vertellen brachten we allemaal iets in over onze eigen levensgeschiedenis en wie we nu geworden zijn. Er kwamen mooie verhalen naar boven. Over familieleden naar wie we vernoemd waren. Waar we gewoond hadden en geleefd hadden.

Wat voor werk iemand had gedaan. Het ging vooral over ontmoetingen in ons leven die indruk hadden gemaakt.

Het bijzondere was, dat we in dat uurtje niet alleen de anderen leerden kennen, maar door aan elkaar te vertellen ook allemaal weer iets meer over ons zelf te weten kwamen. We vonden met elkaar dat dat een echte ontmoeting is.

Door echt geïnteresseerd te zijn in de ander en je daarbij zelf ook open te stellen, iets over jezelf te vertellen sta je open voor contact en kan je de ander echt ontmoeten.

Het ‘ontmoeten’ sluit mooi aan bij onze kernwaarden ‘Liefdevol’ en ‘Persoonlijk’. Ze vormen het hart van ons werk. Vanuit echte interesse in de ander werken we voor onze cliënten en bewoners. We leren hen kennen, en als het goed is, ook iets meer over onszelf.

Reageren op de column? Mail naar m.wassenaar@amsta.nl

/ Bonne Linthorst

Neem voor meer informatie contact op met de projectleiders : # Fatima Chadli via f.chadli@amsta.nl # Iliass Soussi i.soussi@amsta.nl.

Kijk ook op Facebook Amsta voor Arabischtaligen

Mattheus Wassenaar Lid Raad van Bestuur Amsta JUN17STA2

7

Feiten Amsta 2016

8

JUN17STA2

JUN17STA2

9

Werkzaamheden afstemmen, expertise ontwikkelen

Op weg naar een nieuw besturingsmodel voor Amsta Amsta is bezig met de beweging naar een nieuwe manier van organiseren en besturen. We willen nog meer klantgericht gaan werken en onze zorgteams de ruimte geven om hun werkzaamheden nog beter af te stemmen op de individuele mensen voor wie ze zorgen. Daarnaast willen we als organisatie onze expertises verder ontwikkelen.

In de vorige STA deden we verslag van de rondetafelgesprekken, waarin medewerkers meedachten om de houtskoolschets voor het nieuwe besturingsmodel in te vullen. De volgende stap is het inkleuren van de schets.

Kennis en ervaring delen Petra van Dam, voorzitter Raad van Bestuur: “We gaan nu de besturingsfilosofie die we met elkaar hebben bepaald, uitwerken. Omdat het over de hele organisatie gaat is dat een grote klus. Daarom hebben we tien thema’s benoemd, waarvan de invulling van zelforganisatie in teams de basis is. Ieder thema wordt uitgewerkt door een ontwerpgroep, waarbij elke Amsta medewerker de mogelijkheid heeft om een bijdrage te leveren. We hebben in de ontwerpbijeenkomsten veel mensen gesproken en dat geeft een verrijking aan het ontwerp”.

Collega’s denken mee tijdens een ontwerpbijeenkomst

Informatie op Amstanet “Alle informatie over het proces en de resultaten van de ontwerpgroep-bijeenkomsten worden gedeeld op een speciaal hoofdstuk op ons Amstanet intranet.

Op deze manier willen we alle collega’s, ongeacht functie of locatie, betrekken bij het proces en luisteren naar hun ideeën vanuit de dagelijkse praktijk. Het doel is immers om met elkaar een goed draaiende vernieuwde organisatie te vormen, waar we de beste kwaliteit zorg bieden en deze kunnen afstemmen op de diversiteit van onze bewoners en cliënten”, legt RvB-lid Mattheus Wassenaar uit. / Bonne Linthorst

10

JUN17STA2

"Wij willen alle collega’s, ongeacht functie of locatie, betrekken bij het proces."

VeiligPlus aanpak bij Amsta Karaad Amsta wil dat iedere medewerker zich veilig voelt en zichzelf kan zijn. Ons werk is mensenwerk en soms hebben we te maken met cliënten die onvoorspelbaar gedrag vertonen. Het kan dus gebeuren dat er situaties ontstaan die korte of langere tijd een gevoel van onveiligheid geven.

De VeiligPlus aanpak Hoe kun je zo goed mogelijk voor je cliënt zorgen en tegelijk je eigen veiligheid bewaken? Dat is een dilemma waar veel zorgprofessionals mee te maken hebben. Angst voor intimidatie en agressie heeft een nadelig effect op je vitaliteit en kan zelfs leiden tot (psychosociale) klachten en ziekteverzuim.

Door te praten over de dilemma’s en de gevoelens van onveiligheid kun je veel klachten voorkomen of wegnemen.

Alles is bespreekbaar Robby de Rooy, projectmanager: “Amsta Karaad gaat dialoog stimuleren met de VeiligPlus aanpak. We willen ervoor zorgen dat het vanzelfsprekend is om met elkaar te praten over gevoelens van onveiligheid. Niet alleen met collega’s onderling, maar ook met leidinggevenden en management. Deze aanpak sluit goed aan bij bestaande activiteiten en trainingen op het gebied van agressie, incidenten melden en bedrijfsmaatschappelijk werk. De basis is de afspraak met elkaar dat alles altijd bespreekbaar is.”

Wat is nodig om je veilig te voelen Sinds maart werken de locaties Polderweg, Haag en Veld en Dagbesteding de Overtoom als pilot met de Veilig Plus aanpak. “Er zijn goede gesprekken gevoerd over wat er voor nodig is om je veilig te voelen.

Dat loopt uiteen van goede vluchtwegen in de locatie tot de inrichting van prettige plekken voor cliënten zodat zij minder snel geprikkeld worden en daardoor minder agressief gedrag vertonen. Uit de pilot blijkt dat er behoefte is aan open gesprekken met elkaar over dit onderwerp, en aan informatie over wat Amsta als werkgever biedt in de vorm van procedures en richtlijnen”, aldus Robby de Rooy. / Bonne Linthorst

Klant & Klacht

Zien Vanaf hun eerste kennismaking was het snel gegaan, verliefd, verloofd, getrouwd en vervolgens samen drie kinderen grootgebracht. Na hun pensionering hebben ze genoten van elkaar tijdens vakanties, museumbezoek en fietstochten. Pensionados.

“Genieten”, zeiden ze tegen elkaar als ze, na een dag fietsen op de identieke Gazellefietsen, proostten op het leven.

Dan op een nacht wordt haar man niet lekker, braakt, heeft hoofdpijn en is al niet meer bij kennis als de ambulance arriveert. “Houdt u rekening met ergste” zegt de ambulancebroeder als haar man met spoed naar het ziekenhuis wordt gebracht.

De realiteit dringt al snel tot haar door: hun leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Vanaf nu is ze de mantelzorger van haar man.

Tijdens de opname in het verpleeghuis ontdekt ze dat zien iets anders is dan kijken.

Ze ziet hoe haar man in zijn rolstoel hangt.

Ze ziet zijn afhangende kwijlende mond.

Ze ziet zijn besmeurde trui na een maaltijd.

Ze rouwt om zijn verlies.

Wat de verzorgenden haar vertellen dringt nauwelijks tot haar door. Ze zien immers niet wat zij ziet: de jongen, de jongeman, de oudere man, de vader van haar kinderen, haar grote liefde. Op de afdeling dringt er maar een enkel gezicht van een verzorgende met bijbehorende naam door. De anderen heten 'ze' en 'ze' doen het niet goed.

Er volgt een gesprek met de leiding van de afdeling en er worden afspraken gemaakt. De ergotherapeut kijkt nog eens naar zijn stoel.De verzorging kijkt na de maaltijd of zijn trui verschoond moet worden. En zij rouwt om zijn verlies.

Dan komt toch nog onverwacht de fatale longontsteking en is ze alleen. ‘s Ochtends bij het opstaan ziet ze op tegen de eindeloze dag die voor haar ligt. ’s Avonds heeft ze geen idee waar de uren zijn gebleven. Alles blijkt zinloos.

En de klachten die ze had ingediend? Haar boosheid is omgeslagen in apathie en haar gevoel is één aanklacht tegen het leven zelf geworden. Iedereen heeft zijn best gedaan, dat heeft ze best gezien. / Grietje Babois

Grietje Babois

Klachtenfunctionaris VV&T

Aanwezig Dinsdag, woensdag en donderdag, doorgaans in

het Dr Sarphatihuis

Spreekuur

Jan Bonga

2e en 4e donderdag van de maand, 11.00 - 12.00

De Poort

1e en 3e dinsdag van de maand, 11.00 - 12.00

Dr Sarphatihuis

iedere woensdag, 11.00 - 12.00

Telefoon

020 - 235 2021 en 06 - 2004 5965

JUN17STA2

11

Rooster Werk volgens een ‘voorwaarts roterend rooster’

Knap een uiltje!

(avond – nacht – dag). Je draait maximaal vier

Neem voorafgaande aan je nachtdienst of halverwege

dezelfde dienstsoorten achter elkaar, waarbij de

een powernap voor een betere alertheid en een beter

volgende dienst 24 uur na het beëindigen van de

slaappatroon. Maximaal 20 minuten is voldoende.

vorige dienstsoort begint.

Goede slaap omgeving Vermijd (blauw) licht voor het slapen gaan.

Zorg voor warme voeten. Ga op dezelfde tijden naar bed.

Lange diensten, overwerk en pauze Langer werken of overwerk zorgt voor minder kans om te herstellen. Omdat herstellen van een nachtdienst meer vraagt is het aan te raden dit zo veel mogelijk te voorkomen. Ook pauzes zijn daarom extra van belang.

Gezond de nacht door Zo’n 8,3% van de Nederlandse beroepsbevolking werkt regelmatig tijdens de nachtelijke uren. Geschat wordt dat meer dan de helft van

Licht Als je wakker wordt na je nachtdienst zorg dan dat je wat daglicht pakt, ga lekker naar buiten. Je biologische

de Amsta-medewerkers regelmatig dan wel sporadisch een nachtdienst draait. In de wetenschappelijke literatuur lezen we dat het

klok wordt daardoor geactiveerd. Als je na afloop van je

verrichten van (langdurig) nachtwerk mogelijk kan leiden tot gezond-

nachtdienst naar huis gaat draag dan een zonnebril

heidsklachten. Voor echte aanbevelingen over het beperken van de

zodat het daglicht je niet wakker maakt.

gezondheidsrisico’s, moet er meer onderzoek worden gedaan, aldus de Gezondheidsraad. Toch zijn er wel praktische tip die in ieder geval helpen om de nacht zo goed mogelijk door te komen. Op naar mooie gezonde zomernachten!

Cafeïne en alcohol uit je slaap. Alcohol lijkt een goed slaapmutsje maar zorgt er daarna voor dat je minder diep slaapt waardoor je eerder wakker wordt.

Bron

nen: C

BS e

n Ge zond h

eidsr aad

Drink de laatste 3 uur van je nachtdienst geen koffie meer, dit houdt je

Voeding Zorg dat je voldoende en gezond eet tijdens de nacht. Soep, salades en koolhydraatarm brood zijn een goede basis. Gebruik gewoon drie maaltijden. Zorg dat je eerste twee maaltijden eiwitrijk en koolhydraatarm zijn en de derde maaltijd juist koolhydraatrijk. Eiwitten hebben de eigenschap om alertheid te bevorderen, koolhydraten bevorderen juist de vermoeidheid. / Jolien van der Jagt

12

JUN17STA2

Van links naar rechts: Kim Werkman, mevrouw Kootstra en Martine Vis.

I

nmiddels zijn we drie jaar verder. De twee studentes

wonen nog steeds tegenover mevrouw Kootstra.

Met hun gympen en hun rugzakken vallen ze op tussen de ouderen, wier leven zich in een ander tempo en binnen smallere marges afspeelt. De kamer van de jonge vrouwen lijkt in alles een gewone studentenkamer met een bureau, bed, bank en kookplaat. Ze beschikken zelfs over een eigen toilet en douche.

Maar toch anders Voor bezoekende vrienden en vriendinnen is het een eerste keer wel even wennen dat ze bij een woonzorgcentrum moeten zijn.

Als ze eenmaal binnen zijn verraadt de rust in huis dat het hier toch geen studentenhuis is: “Het bevalt me hier heel goed”, zegt Martine, “de enige voorwaarde waar we aan moeten voldoen is dat we onze buren niet tot last zijn.” Kim en zij zijn inmiddels goed ingeburgerd en kennen veel mensen die in De Schutse wonen en werken. Ze hebben er zelf ook een bijbaan, maar dan wel aan de andere kant van het huis, op de Oostoever: “We werken mee in de verzorging. Het is fijn om er voor de mensen te zijn en het past ook mooi bij onze opleiding. We kennen daardoor ook bijna iedereen die hier woont. Vorig jaar deden we mee aan een tuin-opknapdag: onkruid weghalen en de tuin weer klaar maken voor de zomer. Heel belangrijk voor de mensen die hier wonen.”

Ander leven in De Schutse “Dat brengt leven in de brouwerij”, zei mevrouw Kootstra toen ze in de zomer van 2014 werd voorgesteld aan haar nieuwe buren.

De kamer waar zij en haar man ooit sliepen voordat hij overleed stond al een tijdje leeg. En nu stonden daar opeens Martine Vis en Kim Werkman voor haar, nieuwe bewoonsters van de twee kamers tegenover haar op de West-oever op de derde verdieping van De Schutse. Ze begonnen met de studie ergotherapie en konden via via een ‘studio’ huren in het woonzorgcentrum.

“We werken mee in de verzorging. Het is fijn om er voor de mensen te zijn en het past mooi bij onze opleiding ergotherapie"

Verbinding tussen leefwerelden Martine en Kim komen hun buren vooral tegen op de gang: “Mevrouw Kootstra kwam laatst vragen of wij ook een stroomstoring hadden. En toen er gestemd werd kwamen we elkaar tegen met onze stempas in de rij.” Twee verschillende werelden: mevrouw Kootstra is 94 jaar en gaat achteruit. Haar buurvrouwen zijn juist bezig hun leven op te bouwen. De oude dame hoort minder en ze ziet minder, maar gelukkig kan ze nog wel breien. Ze haalt de twee meisjes naar binnen om hen de nieuwe gebreide lappen te laten zien, die ze gemaakt heeft.

Daarvan worden dekens gemaakt voor de mensen op een andere afdeling, mensen die meer verzorging nodig hebben.

Bijzonder, dat ze elkaar hier zo dagelijks op een natuurlijke manier kunnen ontmoeten. Er hoeft helemaal niets. Dat geldt ook voor de twee andere studentes, die aan de andere kant van de gang wonen. De enige mannelijke student die in een ander deel van De Schutse woont heeft het anders geregeld. Hij woont gratis in het huis, maar is daarvoor in de plaats dertig uur per maand vrijwilliger voor de ouderen. Hij is in De Schutse gekomen dankzij bemiddeling van Connect Generations, een organisatie die studenten en ouderen met elkaar wil verbinden. En zo wonen er al vijf jonge mensen in De Schutse: een ander leven, een ander meeleven binnen de gemeenschap. / Elske Cazemier

JUN17STA2

13

Met een opgewekt gevoel kom ik terug van een gesprek met een bewoonster van Amsta.

Ze had me zojuist verteld dat ze altijd erg uitkijkt naar onze gesprekken en dat praten met mensen haar leven zin geeft. Vooral ’s avonds is het zo stil, dat ze verlangt naar gezelschap.

Als ik bij haar kom zie ik dat ze energie gespaard heeft om een half uur te kunnen lachen en over serieuze en minder serieuze zaken van het leven te spreken. Af en toe zie ik de vermoeidheid op haar gezicht, ze houdt zich groot.

Vrijwilligerswerk maakt Bewoners, medewerkers en vrijwilligers tijdens de Bevrijdingsmaaltijd in het Dr. Sarphatihuis op 5 mei 2017

We praten veel over politiek en ruimtereizen, de Volkskrant die we beide lezen, maar ook over bloemen en het verleden. Over haar verwondering voor de schoonheid van het leven. Ze spreekt treurig over de oorlog en analytisch over de zorg op de afdeling.

Over de naderende dood en voor wie ze wil leven.

Het geeft me altijd stof om over na te denken.

Een keer per twee weken ben ik een half uur bij haar en het geeft me energie. Hoe komt dat, vraag ik mezelf wel eens af?

Het geeft niet alleen haar een goed gevoel, maar ook mijzelf.

En dat is nu precies de win-win situatie van iets doen voor een ander. Eigenlijk, vind ik, zou iedereen die er tijd voor heeft het zo nu en dan moeten doen. Waarom doen we dat niet als het zoveel oplevert?

I

k ga op onderzoek uit en ontdek dat mensen die

vrijwilligerswerk doen doorgaans gelukkiger en tevredener

zijn met hun leven, dat er organisaties zijn die een bepaalde vorm van participatie als onderdeel van het werk van medewerkers zien en dat er een organisatie is die mantelzorg verplicht stelt.

Een uurtje geluk De Leyhoeve is een zorgorganisatie in Tilburg. Onderdeel van de arbeidsvoorwaarden is dat iedere medewerker iedere week één uur buiten werktijd tijd neemt voor een bewoner. Een ‘uurtje geluk’ noemen ze dat. Een medewerkster vertelt dat ze altijd precies doorheeft welke bewoner wel een beetje extra aandacht kan gebruiken, daar gaat ze dan naar toe om even te praten, een kopje koffie te drinken of een activiteit te ondernemen. Net waar de bewoner behoefte aan heeft.

14

JUN17STA2

Mantelzorg, morele verplichting in het verpleeghuis

gelukkig

Zorgorganisatie Vierstroom verplicht mantelzorg.

Helemaal verplicht is het niet, dat kan wettelijk niet.

Het gaat om een morele verplichting. Naasten moeten minimaal vier uur per maand meehelpen. In eerste instantie was er veel kritiek op de aanpak van de organisatie, maar het bleek dat het welbevinden van de bewoners met dementie merkbaar vooruit ging. Bewoners worden er beter van en mantelzorgerwellicht ook. 88% van de mantelzorgers komt boven de norm van vier uur per maand uit. Het roept natuurlijk wel vragen op of het verkapte bezuinigingen zijn, en waar de grens is, wordt het aantal uren steeds hoger?

Gelukkiger door vrijwilligerswerk Mensen die zich inzetten als vrijwilliger zijn doorgaans gelukkiger en tevredener met hun leven dan mensen die dit niet doen, blijkt uit een onderzoek van het CBS (2011). Sociale samenhang wordt van belang geacht voor het welzijn van individuen. In landen waar meer vrijwilligerswerk wordt verricht en het vertrouwen in anderen groter is, zijn mensen over het algemeen tevredener met hun leven dan in landen waar dit niet het geval is. Het gevoel dat ze er voor anderen toe doen maakt ze gelukkig. / Lotte van der Meulen JUN17STA2

15

prik

bord

Maak kennis met de klantadviseur Bekijk het nieuwe filmpje van Amsta en ontdek hoe de klantadviseur van het Cliënten Service Bureau samen met de klant op zoek gaat naar de passende oplossingen!

Win € 50 Wie heeft het mooiste stadstuintje?

Op de Dag van de Verpleging hebben jullie een stadstuintje gekregen.

Wat aandacht krijgt, groeit! Hoe gaat het met jouw stadstuintje?

Stuur voor 15 augustus een mooie foto op van jouw Amsta-stadstuintje in je tuin of op je balkon naar communicatie@amsta.nl.

De mooiste bloemrijke foto wint een Intratuin-bon van 50 euro!

Opera Familia in Dr. Sarphatihuis Op zondag 14 mei werd het Dr. Sarphatihuis getrakteerd op een optreden van Opera Familia. Een prachtig, warmhartig en bijzonder mooi gezongen concert, dat naast het thema ‘een Rondje Vrijthof’ ook in het teken stond van Moederdag. Hun sprookjesachtige outfits, de mooie en bekende opera en musical nummers die werden gezongen, het ‘dicht naar de bewoners toe gaan’: het was uitgesproken ontroerend en mooi. Stichting Wij voor jou en Opera Familia: bedankt!

Je vindt het filmpje op www.amsta.nl/csb

Op 18 mei fietsten jullie massaal naar Amsta. Miriam van der Hoeven stuurde een leuke foto van zichzelf naar de redactie.

16

JUN17STA2