BLIKVANGER
Co-schap Heelkunde OLVG ‘Een eigen spreekkamer, dat is echt luxe hoor’
IN 2013 won het zaalco-schap Heelkunde van het OLVG de eerste prijs in de co-schapverkiezingen van de CoRaad. Het polico-schap haalde de derde plaats. Ook in voorgaande jaren waren er voor de afdeling steeds hoge noteringen. Die erkenning past in de ambities van het OLVG, dat volgens de website ‘graag een stapje extra’ zet. ‘En we zijn het als teaching hospital natuurlijk aan onze stand verplicht om voor goede stages te zorgen’, zegt traumachirurg Robert Haverlag, die de co-schappen Heelkunde coördineert. Op jaarbasis biedt het ziekenhuis aan het Oosterpark zo’n 150 co-assistenten een nadere kennismaking met chirurgie aan. ‘Wat we tijdens de eindgesprekken steeds horen is: wat heb ik hier veel gezien, gedaan en geleerd. En ook: chirurgie is leuker dan ik dacht. Dat laatste heeft vaak te maken met ons botte imago; in de praktijk blijken we reuze mee te vallen.’ Haverlag zegt het met een grijns. Hij stelt nieuwe co’s graag met een beetje humor op hun gemak. ‘We moeten onszelf niet te belangrijk maken.’ De co-schappen bij Heelkunde zijn goed georganiseerd. Dagelijks gaat het om vier zaalco’s (acht weken), twee polico’s (vijf weken) en twee oudste co’s (acht weken). Ze krijgen bij de start van hun co-schap een introductiegesprek, een badge, een rondleiding en de roosters. Duco Schippers (23), halverwege zijn eerste zaalco-schap, heeft vandaag op de verpleegafdeling drie intakeafspraken. De eerste is een man van begin vijftig, met de ziekte van Crohn. Hij staat op de wachtlijst voor een resectie van de verbinding tussen dunne en dikke darm. Hij wil de laparcoscopische ingreep graag na het jaarlijkse uitje met zijn vriendenclub laten uitvoeren. ‘Je moet toch ook leuke dingen blijven doen?’ Dat vindt Duco ook, en de operatie is niet urgent. Hij werkt een standaardwaslijst aan vragen af, luistert alert, vat de antwoorden samen en noteert. De patiënt, een rasAmsterdammer en al bijna dertig jaar vaste klant in het OLVG, is niet op zijn mondje gevallen. Duco pareert gevat. ‘Ik kan inmiddels redelijk snel inschatten of ik wel of niet een lolletje kan maken’, zegt hij na afloop. Tijdens de intake heeft hij hart en longen van de patiënt gecontroleerd en alvast het bloedbepalingsformulier ingevuld, voor de dag van de opname. ‘Ná uw reünie dus.’
Hoe vergaat het onze co-assistenten op de werkvloer? Wat mogen ze, wat mogen ze (nog) niet? In de rubriek Blikvanger lopen we in het kielzog van specialisten en co-assistenten mee op een bijzondere opleidingsafdeling. In deze aflevering: de afdeling Heelkunde van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis (OLVG) in Amsterdam. Co-assistenten van het AMC lopen weg met de opleiders, de sfeer, de mogelijkheden en de eigen verantwoordelijkheid die ze van de chirurgen krijgen.
VREEMDE BULTJES Vijf verdiepingen lager, op de poli Heelkunde, draait polico Sara Langelaar (27) haar eigen spreekuur. Vandaag zijn er veel patiënten met vage of atypische klachten. Eerst een jonge man met ‘vreemde bultjes’ in de hals en op de arm. De vraag van de verwijzende huisarts is of ze moeten worden verwijderd. De bultjes zitten er al jaren, vertelt de patiënt. Het ene zit ín de huid, het andere ligt óp de huid. Mogelijk gaat het om een onschadelijke atheroomcyste en een nevus of fibroom, denkt Sara. De patiënt heeft al vaker verschillende bultjes en ook littekenweefsel laten weghalen. En ‘net zo’n bultje’ was in 2010, tijdens een vakantie in Spanje, gaan ontsteken en uitgegroeid tot een tennisbal. Sara vraagt, kijkt, knijpt, drukt, wrijft en schrijft. Ze wil weten of en waarom meneer van de bultjes af wil. Hij is niet ongerust, maar vindt ze ‘vervelend’ en ‘ontsierend’.
Tekst: Daniëlle Kraft Beeld: Sake Rijpkema
Sara is een ondernemende co. Het wordt psychiatrie, dat weet ze al jaren. Ze nam eerder deel aan een project van het AMC in een vluchtelingenkamp in Jordanië en vertrekt binnenkort naar Malawi voor drie maanden tropengeneeskunde, haar keuzeco-schap. Dan nog een co-schap Huisartsen geneeskunde en tot besluit haar oudste co-schap bij Equator, onderdeel van de Arq Psychotrauma Expert Groep. Met ‘snijden’ heeft ze niet veel, ‘maar bij heelkunde gaat het ook om vragen, luisteren en kijken, om het verhaal van de patiënt en de beleving van zijn klachten. Dat spreekt me wel weer aan.’ Sara voelt zich thuis op de poli Heelkunde van het OLVG.
4 discours
maart 2014