De Huismeester
‘Ik ga me er echt actief tegenaan bemoeien’
Het Westfriesgasthuis (WFG) heeft met kinderarts Paul Overberg een geboren PR-man in huis. Gloedvol ‘verkoopt’ hij de zorg- en onderwijskwaliteiten van zijn ziekenhuis, om de eenvoudige reden dat hij er trots op is. ‘Leren is bij ons gewoon ontzettend leerzaam en leuk’, zegt hij. Het WFG, in 1985 ontstaan uit een fusie tussen het openbare Streekziekenhuis West-Friesland en het katholieke Sint Jans Gasthuis, heeft zijn onderwijsactiviteiten intussen goed op de rails. Het fundament werd in 2002 gelegd door de afdeling Kindergeneeskunde en Overberg zelf. Toen twee jaar later het nieuwe ziekenhuis aan de Maelsonstraat in Hoorn werd geopend, was het WFG er onderwijs- en opleidingstechnisch klaar voor. Sindsdien is het aantal opleidingen en co-schappen in huis gestaag gegroeid. Met ruim 500 bedden, 26 specialismen, een moderne poli en high tech onderzoek- en behandelfaciliteiten behoort het WFG tot de grote jongens in Noord-Holland. Geen wonder dat Overberg trots is. De vakgroepen Interne Geneeskunde, Chirurgie, Anesthesiologie, KNO en Oogheelkunde zijn opleidingsbevoegd, Cardiologie, Orthopedie, SEH en Kindergeneeskunde wachten op erkenning. Dagelijks draaien er in het WFG 26 coassistenten mee, vooral afkomstig van het AMC. ‘We zijn goed bezig’, zegt onderwijscoördinator Overberg.
Tekst: Daniëlle Kraft Beeld: Janus van den Eijnden
Het Westfriesgasthuis in Hoorn heeft een relatief jonge onderwijsen opleidingsgeschiedenis, maar is met een ambitieuze en succesvolle inhaalslag bezig. Kinderarts en onderwijscoördinator Paul Overberg was er vanaf de voorbereidingen bij betrokken. ‘Onderwijs en opleiding geven de kwaliteit van de zorg in ons ziekenhuis een extra dimensie. En we zijn er goed in.’
Digitaal Een badeendje op zijn bureau, kindertekeningen op zijn whiteboard, speelgoed op de vensterbank; dit is onmiskenbaar de werkkamer van een kinderarts. Overberg zelf bevestigt het beeld met zijn beminnelijke verschijning. Deze ervaren dokter stelt kinderen, ouders en studenten als vanzelf op hun gemak, dat kan niet anders. Maar er zit een laagje onder, zo blijkt gaande het interview. Met zijn speciale humor en soms wat plechtige taalgebruik mag Overberg ook graag de randjes opzoeken. Plaagstootjes, prikkelen, een beetje slimme tegenstand oproepen, daar houdt hij van. Wie zijn grapjes niet meteen doorheeft, wordt gerustgesteld door zijn pretogen. De 63-jarige kinderarts zit 36 jaar in het vak. In mei dit jaar gaat hij met pensioen. Hij heeft in zowel de zorg als in het onderwijs ‘megaontwikkelingen’ meegemaakt. Overberg wijst op zijn computer. ‘Onze kinderafdeling is als een van de eerste disciplines in Nederland overgestapt op het elektronisch patiëntendossier. We werken volledig digitaal. Geen statussen, geen agenda’s, geen papier meer. Dat scheelt heel veel tijd en fouten.’ Maagdenhuis Hij is een rasechte Amsterdammer, afkomstig uit ‘een echt AmsterdamZuid gezin’. Vader was notaris, moeder was moeder. Als jongste van vijf kinderen had hij een warme, veilige en sportieve jeugd. ‘Een beetje verwend ook wel.’ Nadat hij als middelbare scholier (Amsterdams Lyceum) een college geneeskunde had bijgewoond, besloot hij dokter te worden. In 1967 schreef hij zich in bij de UvA, van loting was toen nog geen sprake. Nederland was in beweging in die tijd. ‘Ik studeerde vaak in de universiteitsbibliotheek naast het Maagdenhuis. De foerage tijdens de studentenbezetting in 1969 ging via de bibliotheek, terwijl de ME buiten op straat stond. Ik vond het vooral spannend.’ Overberg was in die tijd meer sportief dan politiek geëngageerd. Kinderen Zijn co-schap op de kinderafdeling van het voormalige Binnengasthuis raakte hem. ‘Kinderen zijn eerlijk en spontaan en ze zeuren niet.’ Overberg kon een ‘vakantieassistentschap’ – een soort oudste co-schap – op
4 discours
maart 2012