zij-instromers
Pim Hulshof (29) deed verschillende studies, maar zijn hart zat toch bij Geneeskunde. Dus begon hij aan het schakeljaar. ‘Ergens was het ook een kick.’ ‘Ik ben altijd al iemand met een brede interesse geweest. Na een jaartje economie en de studies psychologie en journalistiek ben ik in een revalidatiecentrum gaan werken als cognitief therapeut. Eenmaal op de werkvloer kwam ik erachter dat ik toch het liefst op de stoel van de arts wilde zitten. Wat ik mooi vind aan al die vakken – journalistiek, psychologie, geneeskunde – is dat je dichtbij
staat bij wat belangrijk is voor mensen. Zeker in de geneeskunde, natuurlijk. Ik voel me wel bevoorrecht, ja, want ik kan geld lenen van m’n ouders, en sommigen van ons moeten er daarnaast ook werken. De studie geneeskunde is niet echt wat je noemt hogere wiskunde, maar zo’n schakeljaar is natuurlijk dubbel zwaar. Als ik naar mezelf kijk: ik heb best wel eens een verjaardag laten schieten, maar zeker geen grote dingen. Het gaat ook gewoon om discipline. Kijk, ik ben 29 en al mijn vrienden zijn inmiddels aan het werk, en ik zit ook niet meer in het studentenleven. Als
7 discours
juni 2012
je elke dag tijd stopt in zelfstudie, dan lukt het. Het schakeljaar was voor mij daarom een gouden kans om de studie sneller af te maken. Ergens was het ook een kick om te merken dat het me zo gemakkelijk afgaat. Misschien wel juist omdat ik het zo graag wil. Ik ben een man van de praktijk, en wil zo snel mogelijk op de werkvloer staan. Het belangrijkste bij de zij-instroom is dat je je goed prioriteiten stelt – welke colleges volg je en welke niet. Je moet keuzes maken, anders red je het niet, ook om tijd over te houden voor zelfstudie. Dat is, denk ik, het moeilijkste.’