Leren Doceren Tekst: Margit Bleumink
Beeld: Sake Rijpkema
Basiskwalificatie Onderwijs
In 2014 moet 90 procent van het onderwijzend personeel van de Universiteit van Amsterdam BKOgeaccrediteerd zijn. Erkenning voor het vak van docent, waar het tot nu toe nog aan ontbrak. Maar je moet er wel wat voor doen.
‘Ik heb twee kleine kinderen die nu naar de basisschool gaan’, vertelt medisch bioloog Tessa Roseboom, leider van het Hongerwinteronderzoek. ‘Als ik bedenk hoeveel de juffen weten over didactiek… En dan sta ik op de universiteit les te geven, maar wat weet ik ervan? Ik vond het erg leuk mijn didactische vaardigheden eens goed onder de loep te nemen en feedback te ontvangen vanuit verschillende hoeken.’ Roseboom heeft inmiddels het traject voor de Basiskwalificatie Onderwijs (BKO) doorlopen. Afgelopen zomer kreeg ze haar accreditatie toegezegd door de Commissie Onderwijs Kwalificaties (COK). Toen begin 2008 de veertien Nederlandse universiteiten de overeenkomst BKO ondertekenden, heeft het AMC deze commissie ingesteld om de kwalificatie van docenten te beoordelen en toe te kennen. ‘We willen de onderwijskwaliteit van Geneeskunde en Medische Informatiekunde verhogen en denken dat onder andere te bereiken met gekwalificeerde docenten’, vertelt Marianne de Visser, hoogleraar
12 discours
november 2011
Neurologie en voorzitter van de COK. ‘Elke medisch specialistische afdeling krijgt eens in de vijf jaar bezoek van een onafhankelijk team dat kijkt of we aan alle opleidingseisen voldoen. We moeten formulieren invullen, aangeven of we bij- of nascholing doen of hoe we anders aan onze punten komen. Je mag dus best eisen stellen aan je docenten die verantwoordelijk zijn voor het opleiden van basisartsen en medisch informatiekundigen. Het past helemaal bij deze tijdsgeest: we zeggen niet alleen dat we iets goed doen, maar kunnen met de BKO ook daadwerkelijk aantonen dat we de kwaliteit en vaardigheden in huis hebben.’ Lokale situatie Hoewel de BKO een landelijk fenomeen is, gebeurt de invulling ervan decentraal. Dat is ook niet zo gek, vindt De Visser. ‘De UvA had wel een format liggen, maar dat was niet te extrapoleren naar de situatie hier in het AMC. Zo was een van de criteria om voor accreditatie in aanmerking te komen,