RP. W Teatrze Wielkim – Operze Narodowej odbyła się wówczas uroczysta gala, z udziałem około 1700 gości z kraju i zagranicy, podczas której wręczono odznaczenia i ordery przyznane przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za szczególne i wybitne osiągnięcia oraz zasługi na rzecz własności przemysłowej/intelektualnej. Wśród osób uhonorowanych na wniosek prezesa Urzędu Patentowego RP był, oczywiście, prof. Michał du Vall, który został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Wspomnienia te nie oddają w pełni bogactwa osobowości prof. Michała du Valla. Mimo upływu lat przyjaciele, krajowe i zagraniczne środowiska własności intelektualnej odczuwają ogromny brak Profesora na płaszczyźnie naukowej i zawodowej oraz społecznej i towarzyskiej.
Alicja Adamczak
prezes Polskiej Izby Rzeczników Patentowych w latach 1997–2002 prezes Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2002–2019
BYŁ DUSZĄ TOWARZYSTWA Michała poznałam w 1987 roku na wyjazdowym kursie języka niemieckiego, zorganizowanym przez ówczesne Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych UJ. Od początku wyróżniał się na zajęciach. Miał łatwość prowadzenia konwersacji. Był niewątpliwie utalentowany językowo. Po zajęciach stawał się „duszą towarzystwa” – wesoły, dowcipny, z poczuciem humoru. Już wtedy okazało się, że mamy wspólne korzenie: Michał pochodził z Jasła, ja – z oddalonej o kilkadziesiąt kilometrów Dukli. Po kilku latach spotkaliśmy się ponownie, w dniu inauguracji roku akademickiego, już jako dziekani wydziałów: Michał – Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej, ja – Wydziału Filologicznego. Spotkanie w Collegium Novum, w gronie dziekanów, niespodziewanie zakończyło się dla mnie prywatnym zaproszeniem do państwa du Vallów na imieniny Michała. Tak zaczęła się wieloletnia przyjaźń naszych rodzin, trwająca do dziś. Tę przyjaźń szczególnie cementowało wspólne umiłowanie muzyki. Michał był wirtuozem fortepianu, z absolutnym słuchem muzycznym i niezwykłym talentem. Spotkania imieninowe u du Vallów zawsze przekształcały się w koncerty fortepiano-
Archiwum rodzinne
własności przemysłowej w Polsce (2003), Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej (2008). Jednak szczególnie bliska jest mi monografia Prawo patentowe, opublikowana z okazji 90-lecia Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej i zawodu rzecznika patentowego w 2008 roku, a także Ochrona własności intelektualnej (2010) – wydawnictwo, które miałam zaszczyt współredagować. Z ogromnym sentymentem wspominam delegację do Światowej Organizacji Własności Intelektualnej w ostatnich dniach listopada 2006 roku, gdy wspólnie z prof. Michałem du Vallem reprezentacja Urzędu Patentowego RP (Alicja Adamczak, Julita Łoniewska, Marcin Gędłek) uczestniczyła w zaszczytnej ceremonii wręczenia, na ręce Profesora, medalu WIPO Award For Innovative Enterprises dla Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pobyt w Genewie związany był również z debatą z Guriqbalem Singh Jaiyą – dyrektorem WIPO, na temat polskiego modelu nauczania o własności intelektualnej w szkołach wyższych i zamierzanego wprowadzenia tych treści w szkołach poniżej poziomu uniwersyteckiego; model opracowano ze znacznym udziałem Profesora. Nie do przecenienia był udział Profesora w organizacji w Krakowie, począwszy od 2004 roku, międzynarodowych sympozjów Urzędu Patentowego RP, których współorganizatorami były: Uniwersytet Jagielloński, Akademia Górniczo-Hutnicza, Politechnika Krakowska, Politechnika Wrocławska, Politechnika Świętokrzyska, Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, Światowa Organizacja Własności Intelektualnej, Europejski Urząd Patentowy. Sympozja te przez wiele kolejnych lat odbywały się w Collegium Novum UJ, co dodawało im prestiżu, budząc uznanie licznych gości z kraju i zagranicy. Wsparcie ze strony Profesora było nielimitowane – pod względem merytorycznym i organizacyjnym, wyboru miejsc i form tak zwanego programu kulturalnego, a także towarzyszenia gościom. Każdemu „zaistnieniu” Profesora towarzyszyła życzliwość, profesjonalizm, entuzjazm i optymizm, co zjednywało sympatię i uznanie. Szczególnym akcentem dla środowisk własności intelektualnej, a zwłaszcza przemysłowej, świata nauki, praktyków, wynalazców, zaznaczył się rok 2008, gdy w listopadzie w Warszawie przeżywaliśmy wspólnie 90-lecie Urzędu Patentowego
W 2013 roku Senat UJ podjął uchwałę o nadaniu jednej z sal wykładowych w gmachu Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej przy ul. prof. Stanisława Łojasiewicza 4 w Krakowie na terenie Kampusu 600-lecia Odnowienia UJ imienia Michała du Valla
we. Słuchaliśmy muzyki, śpiewaliśmy, tańczyliśmy, a w centrum zawsze był Michał. W pamięci mam jeszcze jedno ważne wydarzenie, w którym wspólnie uczestniczyliśmy, jako dziekani wydziałów: wyjazd na Uniwersytet Wiedeński, by na uroczystym posiedzeniu Senatu UJ wręczyć kardynałowi Franzowi Koenigowi doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kiedy, ubrani w togi, w orszaku rektorsko-dziekańskim wchodziliśmy do auli uniwersyteckiej, Michał powiedział do mnie, że dla niego to niezwykła chwila i warto było zostać dziekanem, by tę chwilę przeżyć. Czułam podobnie. Michał odszedł nagle. Zostało puste miejsce przy stole, ale dziś, kiedy w styczniu kolędujemy u Basi du Vall, a przy fortepianie siedzi córka Michała – Kasia, myślę, że miałam szczęście, bo spotkałam na swej drodze mądrego, utalentowanego i dobrego człowieka, który moje życie uczynił bogatszym o nowe przyjaźnie, przeżycia i wartości.
Halina Kurek
przewodnicząca Rady Dyscypliny Językoznawstwo na UJ
ALMA MATER nr 231–232
75