sja decyduje o wyborze studium. Jednocześnie to zróżnicowanie, dotyczące także poziomu doświadczenia i doświadczania słowa, pozwala na uczenie się od siebie. Dla niektórych z nas inni studenci byli pierwszymi czytelnikami. Informacja zwrotna na temat własnej pracy literackiej to główne narzędzie warsztatowe w SLA. Jadwiga Graboś: Z biegiem lat SLA nabiera mocy jak wino i skutecznie konkuruje z różnorodnymi kursami kreatywnego pisania. Tajemnica skuteczności tkwi zapewne w metodzie i konsekwencji, a także różnorodności oferty. Celem studiów jest inspiracja do tworzenia, wyzwolenie talentu i stworzenie możliwości do publikacji.
Podczas zajęć ze Stanisławem Lemem; 2000
Fot. Archiwum SLA
Zakończenie roku akademickiego SLA z udziałem Macieja Słomczyńskiego (czwarty z prawej), Jana Józefa Szczepańskiego (pierwszy z prawej), czyta prof. Andrzej Borowski; 1996
Krystyna Czarnecka: W serii wydawniczej SLA, redagowanej od 2007 roku przez prof. Gabrielę Matuszek, ukazują się książki absolwentów, oprócz tego w ramach obchodów jubileuszu 25-lecia rozstrzygnięto IV edycję Konkursu im. Macieja Słomczyńskiego, wkrótce będziemy mieli możliwość przeczytać nagrodzone utwory: dwie powieści i zbiór opowiadań. W listopadzie 2019 roku została wydana obszerna pozycja SLApidarium. Antologia utworów absolwentów Studiów Literacko-Artystycznych UJ na 25-lecie. Wyjątkowy charakter tej publikacji polega nie tylko na tym, że udało się w niej pokazać sylwetki twórcze 58 absolwentów. Książka zawiera także ich wspomnienia z okresu studiów w Szkole Pisarzy. Jeśli przeczytamy książkę według zasady: biografie, wspomnienia, twórczość, otrzymamy niemal kompletny obraz SLA. W antologii udało się zaprezentować twórczość absolwentów od pierwszego rocznika (1996) do rocznika 2019. Mamy tu zarówno portret stu-
Wykład Olgi Tokarczuk (w środku) podczas wyjazdu do Zakopanego; 1999
ALMA MATER nr 215–216
87