wysokiej renomie, od ponad 80 lat działającej na rzecz zwalczania przestępczości w naszym kraju. Współpraca Wydziału Chemii i Instytutu ma długą tradycję, która początkowo obejmowała głównie działalność dydaktyczną. Pod koniec lat 80. ubiegłego wieku pracownicy Instytutu zaoferowali studentom wykłady z zakresu toksykologii w ramach istniejącej wówczas na Wydziale Chemii specjalności analityka przemysłowa i środowiskowa. Z tamtego okresu pochodzi pierwsza praca magisterska Oznaczanie śladowych stężeń metanolu we krwi oraz jego znaczenie diagnostyczne, która powstała na bazie wyników badawczych osiągniętych w Instytucie Ekspertyz Sądowych. Dalszy rozwój wzajemnych kontaktów i wspólnych działań zaowocował powstaniem w roku 1997 i wprowadzeniem do programu studiów na kierunku chemicznym nowego, unikalnego w skali kraju, modułu dydaktycznego pod nazwą chemia sądowa. Pamiętam wątpliwości i nieporozumienia, z jakimi nie tylko zajęcia dydaktyczne, ale również termin „chemia sądowa” spotykały się początkowo w środowisku chemików. Co to pojęcie oznacza, jakie ma uzasadnienie? – to były najczęściej zadawane pytania. Zaraz za nimi szły inne, bardziej merytoryczne, wyrażające zwykle
obawę o właściwy poziom tych zajęć i o ich odpowiedni „ładunek” naukowy. Powoli jednak idea wprowadzenia chemii sądowej do programu studiów chemicznych zyskiwała coraz więcej zwolenników. Przekonujący był argument, że tego typu zajęcia – wprawdzie bardzo rzadko spotykane na uczelniach europejskich – odbywają się w różnorodnej formie na wielu uniwersytetach amerykańskich. Do wyobraźni przemawiał też fakt, że sam Karol Olszewski, wielki chemik i patron Wydziału Chemii UJ, prowadził liczne badania analityczne i toksykologiczne dla potrzeb sądowych; pojawienie się chemii sądowej na Wydziale zaczęło być zatem w dużej mierze postrzegane jako nawiązanie do tej chlubnej tradycji. Należy podkreślić, że gorącymi orędownikami powstania i rozwoju ścisłej współpracy Wydziału Chemii i Instytutu Ekspertyz Sądowych w zakresie chemii sądowej byli zarówno ówczesna dziekan prof. Maria Nowakowska, jak i dyrektor Instytutu, niestety nieżyjący już, Aleksander Głazek. Na początku działalności niemal wszystkie zajęcia, włącznie z pracami magisterskimi, były realizowane w Instytucie Ekspertyz Sądowych. W miarę upływu czasu część obowiązków dydaktycznych
22 WRZEŚNIA 1983
Jubileusz 200-lecia chemii na Uniwersytecie Jagiellońskim i 100-lecia skroplenia składników powietrza przez Karola Olszewskiego i Zygmunta Wróblewskiego. Nadanie sali audytoryjnej Wydziału Chemii UJ nazwy: Aula im. Bogdana Kamieńskiego. Kamieński był wybitnym polskim fizykochemikiem, twórcą szkoły badań w dziedzinie fizykochemii powierzchni.
1984–1987
Prof. Alojzy Gołębiewski ponownie został wybrany na prorektora UJ ds. współpracy z zagranicą.
1984–1987
Doc. dr hab. Zofia Stasicka (od 1987 profesor) ponownie pełniła funkcję dziekana Wydziału Chemii UJ. Prodziekanami Wydziału byli: doc. dr hab. Krystyna Dyrek (od 1986 profesor) – ds. badań i współpracy, doc. dr hab. Stanisław Hodorowicz (od 1987 profesor) – ds. naukowych, doc. dr hab. Piotr Petelenz (od 1995 profesor) – ds. dydaktycznych, w latach 1984–1986, doc. dr hab. Krystyna Bogdanowicz-Szwed (od 1996 profesor) – ds. dydaktycznych w 1986 roku, doc. dr hab. Roman Dziembaj (od 1996 profesor) – ds. dydaktycznych, w latach 1986–1987.
1984
Adam Bielański (ur. 1912), profesor zwyczajny Wydziału Chemii UJ, otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie katalizy heterogenicznej i fizykochemii ciała stałego, jak również za zasługi w powojennej odbudowie Uczelni oraz zainicjowanie powstania krakowskiej szkoły katalizy.
1987–1990
Prof. Stanisław Hodorowicz ponownie pełnił funkcję dziekana Wydziału Chemii UJ. Prodziekanami Wydziału Chemii byli: doc. dr hab. Roman Nalewajski (od 1991 profesor) – ds. badań i aparatury, prof. Krystyna Dyrek – ds. współpracy z zagranicą, doc. dr hab. Janusz Jamrozik – ds. nauczania.
1987
Fragment oryginalnego dziennika laboratoryjnego prof. Karola Olszewskiego, świadczący o jego pracy w roli toksykologa sądowego
Pamięć prof. Kazimierza Gumińskiego, twórcy szkoły chemii teoretycznej, jego uczniowie i współpracownicy, Rada Wydziału Chemii i Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego uczcili, nadając Zakładowi Chemii Teoretycznej nazwę: Zakład Chemii Teoretycznej im. Kazimierza Gumińskiego.
ALMA MATER nr 136
63