□ A jeśli chodzi o badania i wyjazdy zagraniczne?
■ Wyjazdy zagraniczne w okresie socjalizmu najpierw były niemożliwe, □ W jakich krajach prowadził badaa później, gdy granice się nieco otwarły, nia prof. Jan Kornaś? nie były łatwe. Naukowcy wyjeżdżali głównie na podstawie paszportów służ■ Mąż był w wielu krajach Europy. bowych, dzięki wymianie bezdewizowej Staż odbył w Stacji Geobotanicznej między uniwersytetami, a także dzięki SIGMA we Francji, gdzie udało mi się stypendiom i zaproszeniom na konferengo odwiedzić w związku z moim innym cje. Trudno było wyjechać małżeństwu, wyjazdem. Wynikiem jego działalności podróżowaliśmy więc osobno. Razem we Francji była opublikowana w 1958 pojechaliśmy dopiero do Afryki, w laroku praca o wpływie ognia na zarośla tach 70. ubiegłego wieku. śródziemnomorskie. Zwiedzał także Podczas tych wypraw udało nam Prof. Jan Kornaś ze studentami, Albanię, gdzie wówczas nie jeździł się poznać roślinność w wielu krajach w górach Mandara, Nigeria; 1978 żaden z botaników, był też w Armenii i obszarach klimatycznych, spotkać wybitnych botaników pracujących za granicą, zebrać obserwacje i Gruzji, skąd odbył wycieczkę w góry Kaukazu. Podobnie jak i materiały do prac i działalności dydaktycznej, zwłaszcza do wy- ja dzięki stypendium Fundacji Rockefellera przebywał w USA, kładów z ekologii i geografii roślin. Wymienię tu tylko niektóre zwiedzał interesujące przyrodniczo obszary tego kraju i też pisał związane z tym fakty. W czasie pierwszego pobytu za granicą Rodzina Kornasiów przed domem w Lusace, w stolicy Zambii; prof. Jan Kornaś na balkonie; 1972 zwiedzałam Czechosłowację – interesowały mnie zwłaszcza murawy kserotermiczne, które w 1958 roku opisałam ze względu na powiązania florystyczne z murawami w Polsce. Podobnymi zagadnieniami zajmowałam się podczas pobytu na Węgrzech, gdzie na zjeździe botanicznym przedstawiłam zagadnienia naszych rezerwatów „stepowych”. Wiele lat później, dzięki współpracy Instytutu Botaniki
120
alma mater nr 158
Maria Kornaś-Profus
niosły dokumentację stanu przyrody i użytkowania terenu w okresie badań i mogą służyć do oceny zmian zachodzących z biegiem lat.
UJ z Instytutem Uniwersytetu w Skopje, w Macedonii, badałam wraz z tamtejszymi botanikami ciepłolubne, związane z południową Europą lasy dębowe (publikacja 1986). W wyniku udziału w międzynarodowej wycieczce IPE do Skandynawii opisałam zmienność morfologiczną niewielkiej rośliny – siódmaczka Trientalis europaea na przestrzeni od Polski po obszar bezleśnej tundry (1963). Stypendium Rockefellera umożliwiło mi pobyt w KanaJan Kornaś z widłakiem; dzie, na uniwersytecie w Mont- Profesor w górach Uluguru, Tanzania; 1972 realu, zwiedzenie tego kraju, a także Stanów Zjednoczonych: części Gór Skalistych, wybrzeży Pacyfiku, półpustyni Arizony. W okolicach Montrealu badałam zespoły leśne, chodziłam sama, oglądając, między innymi, rośliny podobne do naszych, lecz reprezentowane przez inne gatunki. Uzyskane dane pozwoliły mi porównać, w publikacji z 1961 roku, tamtejsze lasy z lasami w Europie. W ramach współpracy z Międzynarodowym Programem Biologicznym odwiedziłam kilka krajów Ameryki Południowej i Panamę, w której zetknęłam się po raz pierwszy z wilgotnym lasem tropikalnym. Anna Medwecka-Kornaś
Prof. Anna Medwecka-Kornaś na górze Corcovado w Rio de Janeiro; 1967
charakterystykę liczbową), roślinność przylasków stanowiących wyspy ekologiczne w krajobrazie, zespoły roślinne: polne, łąkowe, pastwisk oraz odłogów i leśne. Ponadto wykonano wiele map tematycznych i starano się scharakteryzować zależności między cechami siedliska, roślinnością i gospodarką człowieka. W związku z programem „Dolina Wierzbanówki” powstało kilkanaście prac magisterskich i wiele publikacji (głównie w latach 1984–1988), między innymi rozprawa habilitacyjna Mariana Drużkowskiego (1998). Zarówno te, jak poprzednio wymienione działania przy-