szkoły, niestety, nie stworzył, a większość jego uczniów podążyła własnymi drogami. August Witkowski cieszył się dużym uznaniem w środowisku naukowym nie tylko Krakowa. W roku 1892 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1901 roku – Uniwersytetu w Glasgow, a w 1912 – Szkoły Politechnicznej we Lwowie. W 1893 roku został członkiem czynnym Akademii Umiejętności. W latach 1893–1894 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozoficznego, a w latach 1910–1911 rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był też, w 1910
roku, odznaczony za wybitne osiągnięcia Orderem Żelaznej Korony III klasy. Profesor August Wiktor Witkowski zmarł 12 stycznia 1913. Pogrzeb odbył się 24 stycznia. Orszak żałobny wyruszył z domu żałoby przy ul. Bernardyńskiej 13 na cmentarz Rakowicki o godzinie trzeciej po południu. Nabożeństwo żałobne odprawione zostało 25 stycznia o godzinie 10 rano w kościele św. Anny. W czerwcu 1913 roku Towarzystwo Przyrodników Polskich im. Kopernika złożyło hołd swemu byłemu prezesowi i członkowi honorowemu, organizując w Collegium Physicum uro czy s tość,
na której obecny był rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. Fryderyk Zoll oraz liczne grono uczonych, studentów i zaproszonych gości. Sylwetkę Witkowskiego nakreślił prof. Władysław Natanson. W pięknej mowie opisał osobowość swego starszego kolegi, jego umiłowanie wiedzy i troskę o jej nieustanny rozwój.
Alicja Rafalska-Łasocha
pracownik Zakładu Chemii Nieorganicznej Wydziału Chemii UJ W artykule wykorzystano fragmenty przygotowywanej do druku książki „Kontakty Marii Skłodowskiej-Curie ze środowiskiem krakowskim”.
COLLEGIUM WRÓBLEWSKIEGO „NOWY DOM PRAWNIKÓW” ścisłym centrum Krakowa wznosi się okazały, dwupiętrowy gmach o nieregularnym obrysie, w kształcie zbliżonym do litery L. Jego dłuższa część, zwrócona fasadą do Plant, stoi przy ul. Olszewskiego pod numerem drugim. Druga część, wyraźnie krótsza i pozbawiona wejścia, ma front od ul. Jagiellońskiej. Współczesne Collegium Wróblewskiego – siedziba Wydziału Prawa UJ – to założenie architektoniczne, które składa się z dwu zrośniętych z sobą niejednorodnych budowli o nieregularnym kształcie, z jednym zewnętrznym i dwoma wewnętrznymi dziedzińcami. Mocno zróżnicowany jest także rozkład korytarzy i sal wewnątrz budynku. Fakt ten potwierdzają stosowne wpisy do rejestru zabytków. Część od strony ul. Jagiellońskiej, nosząca jednak obecnie adres ul. Gołębia 20, trafiła tam w roku 1966 (nr rej. A-313). Druga, ta od ul. Olszewskiego 2, została zapisana w roku 1968 (nr rej. A-312). Pierwsze lata, a raczej wieki, dziejów Collegium to historia poszczególnych budynków wznoszonych w różnym czasie na tym miejscu, położonym w bliskości murów miejskich i Bramy Wiślnej, oraz
52
ALMA MATER nr 152–153
Anna Wojnar
W
Collegium Wróblewskiego przy ul. Olszewskiego 2
funkcji, jakie one pełniły. Początków zabudowy tego obszaru trzeba poszukiwać, jak czynią to archeolodzy, jeszcze w czasach przedlokacyjnych – sięgają one bowiem epoki wczesnośredniowiecznej. Najstarszą pozostałością jest, między innymi, cmentarzysko szkieletowe. Dalsza faza rozwoju zabudowy na tym terenie przypada już na
okres po lokacji miasta w 1257 roku, kiedy to wytyczono regularny plan średniowiecznego Krakowa. Następny etap zabudowy tego obszaru to dzieje mieszczańskich, zapewne drewnianych, posesji, wznoszonych na skraju powstającego miasta niedługo po lokacyjnej regulacji jego przestrzeni. Na lokacyjnym planie Krakowa obszar ten został