Grzegorz Zygier / Muzeum UJ
Wokół globusa Ziemi Johannesa Deura
Świat się zmienia! glądając dawne mapy, można uświadomić sobie, jak zmieniał się obraz świata w ciągu wieków. Globusy Ziemi są tego dobrym przykładem. Powstały jako poglądowe przedstawienia naszego globu. Kunsztownie wykonane, stanowiły symbol władzy, zasobności i pozycji społecznej ich właścicieli. Nie bez przyczyny najstarszy zachowany globus Ziemi powstał na zamówienie Rady Miasta Norymbergi. Opracował go Martin Behaim (1459–1507) w 1492 roku. Mapa tego globusa była wzorowana na opracowaniu kartograficznym Ptolemeusza, przeniesionym na kulę. Oczywiście, zawierała najnowsze informacje o świecie. Sporządzając mapę globusową, trzeba było poradzić sobie z dwoma problemami. Po pierwsze, dotychczasowe mapy Ziemi były płaskie, kula natomiast jest trójwymiarowym obrazem Ziemi – geoidy obrotowej. Z uwagi na dużą skalę kula jest dobrym odzwierciedleniem naszej planety, przy takim pomniejszeniu różnice w stosunku do geoidy są pomijalne. Drugim problemem były rozmiary kuli ziemskiej, czyli jak rozciągnąć mapę na bryle.
Australia i Oceania na globusie Deura
58
ALMA MATER nr 230
Domena publiczna
O
Globus Behaima, fragment ilustracji z encyklopedii Larousse illustré, 1898