Thuis #3 - Allerzorg Magazine

Allerzorg Magazine • Specialistische zorg thuis

“Het is fijn dat mensen thuis zorg kunnen krijgen ” Presentatrice Selma van Dijk loopt mee met Allerzorg

Op bezoek bij September Twello “ Hier staan de deuren gewoon open”

“ We begeleiden ouders in de hechting met hun kindje” Gespecialiseerde kraamzorg op maat

Syrische arts vluchtte naar Nederland “Ik grijp mijn kansen met beide handen aan”

Wijkverpleging • Kraamzorg • Kindzorg • Wondzorg • Palliatieve terminale zorg • Begeleiding • Woonzorg • Specialistische zorg

JUNI 2018 • 3 SPECIALIST IN ZORG THUIS

1

VOORWOORD

Samen sterk Goede zorg leveren doe je samen. Zo wordt zorg goede zorg als zorgverleners en cliënten in gesprek gaan over hoe de zorg het beste kan aansluiten op persoonlijke wensen en ideeën. De zorgverleners van Allerzorg en September zetten zich elke dag opnieuw met volle aandacht en toewijding in om deze goede zorg te kunnen leveren. Zij zetten graag dat stapje extra en kijken ook buiten hun eigen specialisme hoe zij de zorg het beste kunnen verlenen.

In dit magazine lees je verhalen over samenwerkingen in de zorg.

Het zijn ervaringsverhalen van zorgdeskundigen en mensen die de zorg zelf ervaren hebben. Het zijn geen verhalen over exclusiviteit, maar verhalen over mensen zoals jij en ik. Zorg thuis is er namelijk voor iedereen: van jong tot oud en voor mensen met de meest uiteenlopende zorgvragen. Of dit nu gaat om persoonlijke begeleiding, verpleegkundige zorg, zorg op het gebied van wonden en dermatologie, infusietherapie, zorg op het gebied van hartfalen, palliatieve zorg, ouderenzorg, kindzorg of kraamzorg: wij doen het samen met jou. Gewoon, omdat we voor je zorgen zoals we ook voor onze naasten zouden zorgen.

KINDZORG 4

PALLIATIEVE TERMINALE ZORG 10 28 6 16 26

ALS ER GEEN WOORDEN MEER ZIJN...

NIEUWE NEDERLANDERS SELMA VAN DIJK IK WIL VOORAL GENIETEN

KRAAMZORG 8 18

ZORG OP MAAT VOOR KWETSBARE KRAAMVROUWEN VAN HET BEDRIJFSLEVEN NAAR DE GEBOORTEZORG

WONDZORG EN DERMATOLOGIE 20

SPECIALIST IN ZORG THUIS Allerzorg biedt door heel Nederland zorg op het gebied van wijkverpleging, kraamzorg, kindzorg, wondzorg, begeleiding, palliatieve terminale zorg en woonzorg. We leveren zorg zoals we dit ook voor onze naasten zouden willen: liefdevol en aandachtig.

2

HET BANKJE OP DE BOULEVARD

WIJKVERPLEGING

“Samen bereiken we meer” “Samen” is een sleutelwoord als het gaat om samenwerkingen met andere specialismen, zorgverleners of andere partijen binnen en buiten Allerzorg. Een mooi voorbeeld daarvan is de samenwerking op het gebied van begeleiding en kraamzorg, waarmee zorg op maat wordt gegeven aan kwetsbare kraamvrouwen. Of de inzet van de vrijwilligers van de WensAmbulance, waardoor een terminale patiënt een laatste wens in vervulling ziet gaan. Of denk bijvoorbeeld aan een samenwerking met ondernemers, waardoor de wereld voor ouderen met geheugenproblemen ineens een stuk groter en rijker wordt. Stuk voor stuk zijn het mooie voorbeelden van waardevolle samenwerkingen die het verschil maken tussen “zorg” en “goede zorg”.

LEVI HEEFT INTENSIEVE ZORG NODIG

EEN MOBIELE WONDPOLI AAN HUIS

Woon

Palliatief

Specialistisch

Begeleiding

Kraam

Wond

Wijkverpleging

Kind

Vakantie

INHOUD

Allerzorg magazine ‘Thuis’ JUNI 2018 • 3

6

SPECIALISTISCHE BEGELEIDING WAT ALS HET JOU INEENS OVERKOMT...,,,,

SEPTEMBER 12

16

THUIS BIJ SEPTEMBER TWELLO

EN VERDER 19 22 23 29 30 31

20

PUZZEL

15

VOOR WELKE LUIER KIES JIJ? SOCIAL MEDIA ALS TRAPLOPEN EEN PROBLEEM WORDT ZORGELOOS ROUTES RIJDEN NAWOORD

4

‘‘

‘‘

24

Als hij straks naar de peuterspeelzaal gaat, kan de zorg vanuit huis mee Marieke, moeder van Levi

SPECIALIST IN ZORG THUIS

3

KINDZORG

Levi

heeft intensieve zorg nodig, altijd en overal

“Hij heet Levi, hij is net 1 jaar geworden. Het is zo’n leuk kereltje, hij steelt meteen je hart.

Binnenkort leert hij zelfstandig ademen, dat kan hij nu nog niet.” “Hoe ademt hij nu dan?”

“Door een buisje in zijn keel. Hij is te vroeg geboren, zijn longetjes waren nog niet gerijpt. Maar hij doet het verschrikkelijk goed, kan sinds kort lopen en is klaar om de wereld te ontdekken.”

“Kan dat als je niet goed kunt ademen?” “Hij wel. Met de juiste zorg en voorzorgsmaatregelen.”

Joanne van Dongen, kinderverpleegkundige bij Allerzorg Kindzorg, vertelt me in het kort het bijzondere verhaal van Levi. Een aantal dagen later bezoek ik Levi en vertelt zijn moeder hoe haar zoon vocht voor zijn leven, welke invloed zijn gezondheid heeft op hun gezinsleven, en hoe zij samen met het kindzorgteam van Allerzorg de zorg voor Levi organiseert. k had een goede zwangerschap, maar Levi werd al geboren met 25 weken en 2 dagen”, vertelt moeder Marieke. “Véel te vroeg dus. Direct na zijn geboorte werd hij opgenomen op de Intensive Care en vocht daar voor zijn leven. Zijn longetjes waren nog niet gerijpt en hij had moeite met ademen. Al in de eerste drie maanden van zijn leven werd hij meerdere malen geopereerd. Toen hij eindelijk mee naar huis mocht, had hij nog steeds moeite met ademhalen. “

I

“Het littekenweefsel dat hij overhield aan de vele operaties vult een groot deel van zijn luchtpijp. Eenmaal thuis ging het direct weer mis en werd hij met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Hij werd een week in slaap gehouden en beademd. Uiteindelijk kreeg hij een trachea canule (een buisje zijn keel, red.) waar hij door kan ademen. Hij lag in totaal zes weken

4

op de Intensive Care. Hij mocht pas met ons mee naar huis nadat iedereen in zijn directe omgeving had geleerd om canules te wisselen, uit te zuigen, en in noodsituaties EHBO toe te kunnen passen.”

KINDZORG

Verpleegkundige Joanne komt met haar team dagelijks bij Levi thuis. Zij vertelt: “Met ons team ondersteunen we Levi en zijn ouders.

Met de hulp die we bieden ontlasten we Levi’s ouders even van de zorg voor hem. Zo kan het gezin blijven draaien en hebben Levi’s ouders soms ook tijd om hun aandacht op andere dingen te richten. De zorg voor Levi is intensief.

Als hij bijvoorbeeld naar buiten gaat, moeten alle hulpmiddelen mee. Denk aan canules, kunstneuzen, uitzuigkatheters, een mobiele pomp, water om te spoelen, antibacteriële gel, en ga zo maar verder. Alles om te voorkomen dat Levi geen lucht meer krijgt. Dat kan namelijk op elk moment gebeuren.”

“Ik kan bijvoorbeeld niet alleen met Levi autorijden”, vervolgt Marieke. “Als hij ineens benauwd wordt terwijl ik achter het stuur zit, kan ik hem niet helpen. Ook als hij ineens niest of hoest moet ik rekening houden met een noodsituatie. Hij ademt namelijk alleen door de canule en die mag niet verstopt raken. Ook ’s nachts gaat het door, dan ligt hij aan een saturatiemeter. Als die piept, komen we in actie. We moeten altijd alert zijn en vallen daarna niet makkelijk meer in slaap. De nachten zijn daardoor gebroken. In het weekend zorgen mijn man en ik ’s nachts voor Levi. Doordeweeks helpen verpleegkundigen van Allerzorg ons. Ze komen twee keer per week voor de nachten, en doordeweeks elke dag een paar uurtjes om de zorg van ons over te nemen. ”

“ Nu hij actiever wordt, moeten we vaker uitzuigen” Ondertussen kruipt Levi door de kamer. Hij pruttelt. “Tijd om uit te zuigen”, zegt Joanne.

Ze trekt een grote kar naar zich toe en haalt een uitzuigslang tevoorschijn. “Dit is de mobiele kar waarmee we zijn canule uitzuigen. Nu hij begint met lopen en meer beweegt, moeten we ook vaker uitzuigen. Soms wel een aantal keer per uur. Als we dat niet doen, raakt het buisje verstopt en krijgt hij geen adem.” Behendig zuigt ze het buisje uit. Levi lijkt het niet te merken, hij is eraan gewend. Als je het nog nooit gezien hebt, is het uitzuigen een heftig beeld. “Voor Levi is het juist fijn”, zegt vader Joey. “Dan krijgt hij weer lucht.”

‘‘

Als hij straks naar de peuterspeelzaal gaat, kan de zorg vanuit huis gewoon mee

‘‘

“We ontzorgen de ouders van Levi”

“Tot zijn eerste verjaardag lag Levi ontelbare keren in het ziekenhuis”, zegt Marieke. “In de wintermaanden zou hij een onderhoudsdosis antibiotica krijgen. Ik vroeg de artsen of hij de medicijnen eerder kon krijgen. Hij was telkens zo ziek en had daardoor geen energie om zich te ontwikkelen. Daarnaast werd zijn leven beperkt door zijn slechte gezondheid. We konden nooit met naar een winkel of naar een verjaardag. Als hij daar een verkoudheid zou oplopen, zou het weer mis gaan. Nu krijgt hij dagelijks een kleine dosis antibiotica. Het heeft zijn wereld veranderd! Voordat hij deze medicijnen kreeg, had hij niet eens energie om te kruipen.

Sinds hij de medicijnen krijgt, ontwikkelt hij zich razendsnel. Als hij straks 2 jaar is, gaat hij naar de peuterspeelzaal. Als hij op dat moment de canule nog heeft, dan gaat de zorg vanuit huis mee naar de peuterspeelzaal. Dat zal zo goed zijn voor zijn ontwikkeling.“

Wil je meer weten over Allerzorg Kindzorg?

Kijk dan op www.allerzorg.nl/kindzorg

SPECIALIST IN ZORG THUIS

5

WIJKVERPLEGING

Nieuwe Nederlanders in de zorg

Bahaa

Drie jaar geleden vluchtte Bahaa vanuit Syrië naar Nederland.

In Syrië hielp hij als arts slachtoffers van het Syrische regime. Toen bleek dat hij werd gezocht, vluchtte hij naar Nederland. Hier bouwde hij een nieuw leven op. Hij wil voor Allerzorg in de wijk als verzorgende aan de slag gaan. “Ik krijg daarmee een mooie kans”, zegt Bahaa.

ij studeerde af als uroloog en werkte

jarenlang in Syrië in privé ziekenhui zen. Daarnaast had hij zijn eigen kliniek. In een boerderij op het platteland in de buurt van de hoofdstad Damascus hielp hij samen met twee collega artsen slachtoffers van het Syrische regime. “Dat mag niet”, zegt Bahaa. “Ik hielp slachtoffers die tijdens demonstraties gewond waren geraakt. Daarmee ga je tegen het regime in. Om die reden werd ik gezocht in Syrië. Mijn collega verdween van de een op de andere dag. Ook voor mij was het niet veilig om in Syrië te blijven terwijl het regime mij zocht. Ik moest vluchten.”

H

“Ik grijp mijn kansen met beide handen aan”

6

“Via Libanon en Egypte kwam ik in Libië terecht. Maar ook daar bleek het leven niet veilig te zijn voor ons. Iedereen loopt daar met wapens. Als ze merken dat je Syrisch bent, word je beschoten”, zegt hij. “Mijn kinderen hield ik binnen, naar school gaan was niet veilig. Ik probeerde aan een werkvisum voor Saudi Arabië te komen, maar toen dat niet lukte had ik geen andere keuze: we moesten opnieuw op de vlucht. Voor mijn vrouw regelde ik een illegaal Libisch paspoort waarmee zij samen met de kinderen naar Griekenland kon

gaan. Het kostte me 10.000 euro. Zelf nam ik de boot naar Europa, daar zou het veilig zijn.

We zaten drie dagen aan boord zonder eten en drinken. Toen ging de boot kapot. Net toen we dachten dat we het niet zouden overleven, kwam onze redding. We werden naar het vasteland gebracht. Eenmaal daar kon ik mee in een geblindeerde auto naar Nederland. Ik kwam in Eindhoven terecht.”

“ Het leven heeft weer vorm gekregen, maar ik zou graag meer werken.”

Bahaa ging naar de politie en werd doorgestuurd naar het asielzoekerscentrum.

Gelukkig kon zijn vrouw op het Libische paspoort naar Nederland komen en zo werd het gezin in het asielzoekerscentrum herenigd.

“Elke drie maanden verhuisden we naar een ander centrum”, vertelt hij. “In het asielzoekerscentrum werkte ik als tolk voor andere Syriërs, konden mijn kinderen naar school, maar het was voornamelijk wachten.

Uiteindelijk werden we aangemerkt als “statushouders” en kregen we een huis in Noordwijk toegewezen. Stichting Vluchtelingenwerk adviseerde me om de Nederlandse

‘‘

‘‘

WIJKVERPLEGING

Meer bedrijven zouden zo’n samenwerking met de gemeente aan moeten gaan om nieuwe Nederlanders deze kansen te bieden

taal te leren, zodat we uiteindelijk de Nederlandse nationaliteit kunnen aanvragen. Het leven heeft weer vorm gekregen. Mijn kinderen zitten op school – mijn oudste dochter al in 2 HAVO - en spreken goed Nederlands. Mijn vrouw werkt op een school als vrijwilligster. Ik werk enkele uren per week bij de GGD. Daar werken we aan een Syrische website met informatie over de Nederlandse gezondheidszorg. We beantwoorden medische vragen en geven adviezen. Maar dat is niet genoeg, ik wil graag meer werken.”

naar een specialist. Huisartsen en wachtlijsten kennen we niet. Voor kleine problemen kost dit systeem in Nederland veel geld. Maar anderzijds: het Nederlandse systeem werkt.

Dit systeem biedt mij kansen, en daar ben ik dankbaar voor.”

Wil je meer weten over werken bij Allerzorg?

Kijk dan op www.allerzorg.nl/werkenbij

“Allerzorg biedt mij een mooie kans” Via de gemeente kwam Bahaa in gesprek met Allerzorg. “Ik heb al drie jaar geen operatie meer uitgevoerd. Ik mis het werk. Nu wil ik bij Allerzorg aan de slag in de wijk. Dat is makkelijk werk voor mij, maar het geeft me de mogelijkheid om met mensen in contact te komen en mijn medisch jargon te ontwikkelen.

Allerzorg biedt mij die mogelijkheid, en dat is een mooie kans voor mij. Er zouden meer bedrijven moeten zijn die buitenlanders deze kansen bieden. Als buitenlander heb ik een achterstand op de arbeidsmarkt. Vanuit het oogpunt van een werkgever begrijp ik dat goed: waarom zou een werkgever voor mij kiezen als hij een werknemer kan krijgen die de taal beter spreekt en bovendien meer werkervaring in Nederland heeft? Ik heb geen geld meer, spreek de taal niet goed genoeg en moet wachten op wat me aangeboden wordt. Maar als ik een kans krijg, grijp ik die uiteraard met beide handen aan.”

“Ik heb goede ervaringen met het Nederlandse zorgstelsel. Zorg thuis kende ik een beetje vanuit Syrië, daar ging ik ook bij patiënten thuis langs om verbanden te wisselen als ze te zwak waren om naar de kliniek te komen. Toch zit het Nederlandse systeem wel iets anders in elkaar. Als je in Syrië ziek bent, dan ga je direct

Attiya Gamri, zorgspecialist Allerzorg en initiatiefneemster samenwerkingsproject:

“De samenwerking tussen Allerzorg en de gemeente is een zogenoemde proefsamenwerking. Als blijkt dat deze samenwerking succesvol is, willen we met meer gemeenten een samenwerking aangaan. Een samenwerking met de gemeente biedt mooie kansen: enerzijds is er een tekort aan personeel in de zorg, anderzijds zijn er gemotiveerde mensen die geen werk kunnen vinden. Als we deze mensen aannemen of opleiden voor het werken in de zorg, lossen we beide problemen op.”

“We zien dat de werkloosheid onder zogenoemde ‘Nieuwe Nederlanders’ (statushouders, red.) hoog is. Het is voor hen moeilijk om aan werk te komen, terwijl de motivatie hoog is. Daarom willen we graag kansen voor hen creëren. De gemeente ‘screent’ werkzoekende statushouders op interesse, ervaring en achtergrond. Vervolgens organiseren we een eerste bijeenkomst waarin mogelijkheden en wensen uitgesproken kunnen worden. Daarnaast kunnen werkzoekenden een dag meelopen in de praktijk. Bij geschiktheid en interesse verkennen we de verdere mogelijkheden en bespreken we vervolgstappen. Op dit moment hebben we nog een aantal werkzoekenden die stage bij ons komen lopen. We hopen in de toekomst meer statushouders te mogen verwelkomen binnen Allerzorg.”

SPECIALIST IN ZORG THUIS

7

KRAAMZORG EN BEGELEIDING

Gespecialiseerde kraamzorg;

zorg op maat voor kwetsbare kraamvrouwen Sinds 2017 bieden Allerzorg Kraamzorg en Allerzorg Begeleiding gespecialiseerde kraamzorg aan kraamvrouwen met psychische en/of psychiatrische klachten. “Voor deze vrouwen is het heel belangrijk om zorg op maat te krijgen”, vertelt Alie Apperlo, kraamverzorgende bij Allerzorg.

“We begeleiden ouders in de hechting met hun kindje.

Dat is voor de ontwikkeling van het kindje van groot belang”

innen de gespecialiseerde kraam zorg werken kraamverzorgenden van

Allerzorg Kraamzorg samen met psychiatrisch verpleegkundigen van Allerzorg Begeleiding. De zorg is volledig aangepast op de situatie van het gezin, waarbij we ons niet alleen richten op de verzorging van het kindje, maar de kraamvrouw ook begeleiden bij een dagritme en structuur en haar helpen om zelfvertrouwen te krijgen. Wij hebben een goede samenwerking met Isala, het ziekenhuis in Zwolle. Onze cliënten worden naar ons verwezen door hun POP-polikliniek (een gespecialiseerd begeleidingsteam voor zwangeren met psychische problemen) of vanuit Allerzorg Begeleiding. Samen met de cliënten stellen we een zorgplan op.

B

Waar hebben ze behoefte aan?

Waar liggen de uitdagingen en hoe kunnen wij daar bij helpen?”

8

“ We voorkomen dat een jong gezin door psychische problemen uit elkaar gehaald wordt” “Soms kunnen vrouwen met psychische of psychiatrische klachten na de geboorte van hun kindje niet naar huis en worden ze opgenomen in een zorginstelling. Daarbij worden moeder en kind soms van elkaar gescheiden, of mogen partners niet mee. Hoewel het soms niet anders kan, is het ontwrichtend voor een jong gezin. Daarom zetten we ons in om thuis te begeleiden. Ons doel is dan om te voorkomen dat een jong gezin door psychische problemen uit elkaar gehaald wordt. Een ander doel is een goede gehechtheidsontwikkeling bij de baby.

We weten uit onderzoek dat baby’s van moeders met psychische klachten verhoogd risico hebben op hechtingsproblematiek. Door ouders te begeleiden in de hechting met hun kindje streven we ernaar om dit risico te verkleinen.

We leveren daarom niet alleen zorg in de

BEGELEIDING KRAAMZORG EN BEGELEIDING

‘‘

‘‘

De regie ligt bij de ouders, wij richten ons op ondersteuning en begeleiding

kraamweek, maar ook in de weken of maanden na de geboorte van een kindje wanneer dit nodig is. We bieden dan in overleg met het verschillende instanties een verlengd begeleidingstraject waarbij Kraamzorg en Begeleiding elkaar aanvullen en afwisselen.”

“Dit werk moet bij je passen, het vergt soms veel van je”, vervolgt Alie. “Je moet flexibel met situaties om kunnen gaan en de zorg daarop aan kunnen passen. Het is heel anders dan de kraamzorg zoals je die normaal geeft. De zorg voor het kindje is weliswaar hetzelfde, maar daarnaast is het, meer dan normaal, gericht op begeleiding van de kraamvrouw. Daarin doe je wat nodig is. Soms zit je een half uur op de bank met een cliënte zonder dat er gesproken wordt. Andere dagen moet je juist zorgen voor meer sturing en ondersteuning, waarbij je ervoor zorgt dat de moeder de regie houdt.”

“ Stapje voor stapje leerde ze, we zagen haar echt groeien” “Een paar maanden geleden hadden we een alleenstaande vrouw in zorg die net was bevallen van haar eerste kindje. Ze was zelf minderbegaafd, vond het moeilijk om van haar dagritme af te wijken en was erg onzeker. Ze had haar kraamweek doorgebracht bij haar moeder, maar kon daar niet blijven. Alleen terug naar huis zou waarschijnlijk hebben geleid tot een opname in

een instelling. In de vier maanden dat we zorg leverden, hebben we samen gekeken naar hoe we haar dagritme beter konden afstemmen op de zorg voor haar kindje, waardoor ze de zorg beter aankon. We keken ook naar wat haar rust gaf. Dat bleek wandelen te zijn. Door haar onzekerheid durfde ze niet meer naar buiten. Ook daar hebben we haar bij geholpen. Telkens een blokje om, steeds iets verder. Stapje voor stapje leerde ze, we zagen haar echt groeien! Uiteindelijk vond ze het zelfvertrouwen terug om goed voor haar kindje te kunnen zorgen en hebben we de zorg goed kunnen afsluiten. Pasgeleden hoorde ik dat het nog steeds goed gaat met haar, dat geeft veel voldoening.”

F 10

IL

MO

D UL

AB ET

LE

TT

0

1 N E

T

T E L B

MH

EN

, en r ns le J a st i l jn uw ro g p i v me x m , t n a tte ev b le le t b ta b 1 0 e t a k el

TA

Meer weten over Allerzorg Kraamzorg?

Kijk dan op www.allerzorg.nl/kraamzorg

SPECIALIST IN ZORG THUIS

9

PALLIATIEVE TERMINALE ZORG

Het bankje op de boulevard Susanne Schrauwen werkt voor Allerzorg als coördinator palliatieve terminale zorg en is vrijwilliger bij WensAmbulance Brabant.

Dagelijks ervaart zij hoe belangrijk het is om samen met haar cliënten te kijken naar wat er allemaal nog mogelijk is.

et slecht nieuwsgesprek kwam onverwacht.

In 2012 kreeg mevrouw Van den Boogaart een

allergische reactie op een antibioticum. Haar longblaasjes gingen kapot en herstelden niet meer.

Haar longen werden steeds brozer en mevrouw Van den Boogaart werd steeds benauwder. In november kreeg ze allesvernietigend nieuws.

H

“Ik wil gewoon naar huis” “Wilt u naar een hospice?”, vroeg de arts.

“Waarom?”, vroeg mevrouw Van den Boogaart, “ik wil gewoon naar huis.”

“Het gesprek in het ziekenhuis verliep niet goed”, vertelt Susanne. “Ik merkte dat meneer en mevrouw nog niet doordrongen waren van de ernst van de situatie. De behandelend arts had dat niet in de gaten. Direct nadat mevrouw thuiskwam, heb ik de situatie uitgelegd. De confrontatie kwam pas toen ik met hen had besproken dat mevrouw niet lang meer zou leven. Dat nieuws kwam als donderslag bij heldere hemel.”

Pas als iedereen zich in de situatie berust, is duidelijk wat de draagkracht is “In het ziekenhuis werd wel over thuiszorg gesproken, maar van 24-uurszorg was geen sprake. Het was confronterend toen ik uiteindelijk hoorde dat dat wel nodig was”, vertelt mevrouw Van den Boogaart. “Ik was heel duidelijk,” zegt Susanne. “Dit is wat het is. In de dagen daarna ben ik vervolgens samen met meneer en mevrouw gaan kijken welke zorg we konden leveren en hoe we dit zo konden vormgeven dat die het beste zou passen bij hun situatie. Het is belangrijk om eerst het nieuws duidelijk te

10

brengen. Pas als iedereen zich daarin berust, zie ik wat de draagkracht is. Daar kan ik de zorg dan op aanpassen. Elke situatie is anders en hoe de zorg eruit moet komen te zien, kan per dag veranderen. Daarom kom ik elke week langs om samen met meneer en mevrouw te bespreken of hun wensen veranderd zijn.”

“Susanne gaf hem rust”, zegt mevrouw Van den Boogaart terwijl ze naar haar echtgenoot kijkt. “Mij niet. Ik was erg bang dat ik met de 24-uurszorg die ik nodig heb mijn privacy kwijt zou raken. Nu denk ik daar niet meer over na, het is goed zo.”

“Het is echt aan Susanne te danken dat het zo goed gaat”, zegt meneer Van den Boogaart. ”Dat klikte meteen.”

“Ze is welkom”, vult mevrouw Van den Boogaart aan.

“En ik voel me ook heel welkom”, glimlacht Susanne naar mevrouw Van den Boogaart. “Als ik je hoor zeggen dat je nu niet meer bezig bent met de zorg thuis, dan klinkt dat voor mij goed. Dan is de inzet op deze manier de juiste geweest. Vanuit Allerzorg vinden we het belangrijk om zorg te leveren die bij iemand past. We overleggen per dag wat er op welke momenten nodig is. Als jullie even alleen willen zijn, dan kan dat. Dat voelen wij ook aan en daar spelen we op in.”

Wat is er nog mogelijk?

“Over twee weken kan ik bij wijze van spreken dood zijn”, zegt mevrouw Van den Boogaart. “Ik leef per dag en ik stel doelen. Sinterklaasavond, onze 47e trouwdag in december, de kerstdagen… het zijn allemaal doelen.

Ik had ook nog een wens om naar Zoutelande te gaan.”

PALLIATIEVE TERMINALE ZORG

“En toen gaf Susanne ons een folder van WensAmbulance Brabant”, zegt mevrouw Van den Boogaart. “Ik dacht dat je daar niet zomaar voor in aanmerking kon komen of dat er wachtlijsten zouden zijn, maar dat was niet zo.

Na vier dagen gingen we al naar Zoutelande.”

‘‘

‘‘

“Ik zag dat niet zitten”, vertelt meneer Van den Boogaart. “Wat als er iets zou gebeuren en er zou niemand in de buurt zijn om te helpen?”

Ik was zo bang dat ik mijn privacy kwijt zou raken, maar het klikte zo goed dat ik er nu niet meer over nadenk

“Dat klopt,” zegt Susanne. “Dat gaat ook heel snel. Het is belangrijk. Als coördinator bespreek ik samen met cliënten wat er allemaal nog mogelijk is. Je gaat de tijd anders invullen. Het is heel belangrijk om juist nu herinneringen te maken, zodat je daar aan kunt terugdenken. Ik ben naast mijn werk als coördinator ook vrijwilliger bij WensAmbulance Brabant en zie hoe belangrijk die ambulanceritten zijn. We werken met 200 vrijwilligers en hebben daarom geen wachtlijsten. WensAmbulance Brabant is er voor iedereen, de enige voorwaarde is dat de wens niet meer zittend in een taxi of auto kan worden uitgevoerd.”

“ Als echte ‘zandeters’ zaten we weer op ons bankje op de boulevard” “Het was echt een geweldige dag. Ik snap nog steeds niet dat dat gewoon kon”, zegt mevrouw Van den Boogaart. “Ik wilde zó graag met hem naar Zoutelande, naar zee. We kwamen al in Zoutelande toen we nog verkering hadden. Ook toen onze kinderen klein waren kwamen we daar vaak. We zijn met WensAmbulance Brabant op alle plekken geweest die speciaal voor ons zijn. Heel bijzonder was voor ons het bankje op de boulevard, waar we nu ook

weer gezeten hebben. We waren samen echte ‘zandeters’ en zaten daar vaak. Voordat ik ziek werd, stelde ik me altijd voor dat ik na mijn dood uitgestrooid zou worden over Zoutelande. Daar kom ik nu op terug, want als ik er straks niet meer ben, komt hij er ook nooit meer.”

“Dat was nog het meest confronterend”, zegt meneer Van den Boogaart met tranen in zijn ogen. “Het was de laatste keer. Hierna kom ik er niet meer. Het is niet hetzelfde zonder haar.”

“Het was inderdaad een prachtige dag, heel waardevol.

Toen we in de wensambulance zaten hadden we echt emotionele momenten”, zegt Susanne. “We bespraken hoe belangrijk het is om vaker samen te huilen. Sinds die dag doen zij dat ook. Dat is zo belangrijk voor de verwerking.”

“Hij is iemand van weinig woorden, ik dikwijls van teveel”, zegt mevrouw Van den Boogaart. “Daar vonden we elkaar niet altijd in. Nu hebben we dit samen, dit delen we. Het was prachtig, die laatste keer voor ons in Zoutelande.

Daar zijn we heel dankbaar voor.”

Meer weten over palliatieve terminale zorg?

Kijk dan op www.allerzorg.nl/palliatieve-zorg Mevrouw van den Boogaart is op 1 februari 2018 overleden.

SPECIALIST IN ZORG THUIS

11

SEPTEMBERT

September Twello, ‘Huis Hunderen’

Thuis

bij September Twello In de prachtige landelijke omgeving van Twello staat September Twello, ook wel bekend als ‘Huis Hunderen’. Het is een bijzondere locatie; het huis dateert uit de eerste helft van de 17e eeuw en is van oorsprong een adellijk huis voor edelen die tot het ridderschap waren toegelaten. Sinds 2015 is het een thuis voor ouderen met geheugenproblemen.

José Driessen, locatie leidinggevende bij September Twello vertelt: “Dit huis is echt een huis gebleven: de deuren staan hier net als thuis gewoon open, zowel voor de bewoners als voor de omgeving. We organiseren regelmatig leuke activiteiten voor de bewoners van ons huis en de inwoners van Twello. We merken dat de bewoners daarmee hun plekje in de maatschappij behouden. We zijn geen

12

instelling waar mensen verborgen achter de gordijnen zitten.”

Mevrouw Bakker woont sinds 2016 bij September Twello. Zij vertelt: “Ik woon boven, in het appartement in het torentje. Mijn man heeft beneden zijn eigen appartement. ’s Nachts ga ik vaak bij hem kijken om te zien of hij lekker ligt te slapen. Elke dag wandelen we samen.

SEPTEMBER

Jose- Driessen locatie leidinggevende September Twello

‘‘

‘‘

Hier staan de deuren gewoon open

Samen thuis wonen kan niet meer, het is prettig dat we hier dicht bij elkaar kunnen wonen.

Mijn man gaat de deur niet meer uit, zelf heb ik nog een actief leven. Ik vind dat prettig, vroeger was ik ook altijd erg actief.”

José vertelt: “Mevrouw Bakker fietst elke week onder begeleiding naar de gymzaal in het dorp.

Ze vindt het leuk om actief bezig te zijn. In het dorp heeft ze de mogelijkheid om samen met andere oudere dames te sporten en sociale contacten op te doen. Ze leest graag, dus vaak gaan we na het sporten nog even langs de

boekhandel. Daarna drinken we koffie in de Waardige Waard, de lokale lunchroom. Mevrouw Bakker vindt het leuk om de bloemstukken te verzorgen die we in ons huis hebben staan. Daarom gaan we ook altijd even langs de bloemist om nieuwe bloemen te kopen.“ Veel lokale middenstanders kennen de bewoners van September Twello. ”Ik zeg wel eens dat Twello een zeer dementievriendelijke omgeving is”, zegt José. “Toen we laatst in de boekhandel waren om boeken te bestellen, bleek dat mevrouw Bakker haar boeken al besteld had. Dat was ze vergeten. De verkoopster had de boeken voor haar bewaard en had ze klaarliggen toen we binnenkwamen. Hier in Twello is dat geen enkel probleem.”

Elke bewoner heeft een eigen appartement

SPECIALIST IN ZORG THUIS

13

SEPTEMBER

DE WAARDIGE WAARD Margreet Rupert, eigenaresse Lunchroom De Waardige Waard: “De Waardige Waard is een centrale ontmoetingsplek in Twello. Mensen lopen hier makkelijk binnen voor een praatje en een kop koffie. We kennen veel van onze gasten bij naam.

Ook de bewoners van September Twello komen hier om een kopje koffie te drinken. Sommigen van hen kennen we goed. Ik vind het mooi dat de Waardige Waard ook een ontmoetingsplek is voor de bewoners van September Twello. Er worden activiteiten georganiseerd om de inwoners van Twello en de bewoners met elkaar in contact te brengen. In de Waardige Waard werken we daar graag aan mee. Hier in de lunchroom hangt een kaartje waarop staat dat inwoners van Twello van harte welkom zijn om gratis te tennissen op het tennisveld van September Twello. Dat is niet alleen voor de inwoners van Twello een mooi aanbod, ook voor de bewoners is het heel gezellig.”

14

’s Ochtends koffie drinken in de woonkeuken van September Twello

SEPTEMBER

Er is altijd ruimte voor een gezellig praatje of een luisterend oor

‘‘

‘‘

Mevrouw Bollen, bewoonster van September Twello

Had ik al verteld dat ik hier zo fijn woon? En dat de koffie hier lekker is?

ALLERZORG EN SEPTEMBER Bij September wonen ouderen met geheugenproblemen in huizen waar liefde, aandacht en betrokkenheid voorop staan. Allerzorg en September zijn partners en werken nauw samen vanuit een vergelijkbare visie. U vindt September op 7 locaties in Nederland. In de aankomende jaren opent September door heel Nederland meerdere huizen.

Net als thuis kunnen de bewoners van het bijzondere huis in Twello ook hier een huisdier meenemen

Meer weten over wonen bij September?

Kijk dan op www.wonenbijseptember.nl SPECIALIST IN ZORG THUIS

15

WIJKVERPLEGING

In gesprek met televisiepresentatrice

Selma van Dijk In het televisieprogramma “Heel Holland Zorgt� gaan bekende Nederlanders op bezoek bij zorg- en welzijnsorganisaties om een kijkje te nemen en te zien hoe de wereld van zorg en welzijn er uit ziet. Wat komt er allemaal bij kijken? Is werken in de zorg voor iedereen weggelegd?

Televisiepresentatrice Selma van Dijk liep een dag mee met Berdine van Os van Allerzorg Wondzorg. We vroegen haar naar haar ervaringen met zorg thuis, hoe ze deze dag ervaren heeft, en of een baan in de zorg iets voor haar zou zijn.

Meer weten over werken in de zorg?

Kijk dan op www.allerzorg.nl/werkenbij

16

‘‘

‘‘

WIJKVERPLEGING

Er komt echt veel meer bij kijken dan medische zorg alleen

Je hebt een dag met Berdine -wondverpleegkundige- meegelopen, hoe heb je deze dag ervaren?

“Wat ik vooral bijzonder vond aan deze dag was het contact met de cliënten. Naast alle zorg die verleend moet worden, is het contact met de cliënt het allermooiste deel van het werk.

Je komt bij zoveel verschillende mensen thuis, dat is echt heel leuk. En voor deze cliënten is het fijn dat zij zorg thuis kunnen krijgen, dat ze niet naar het ziekenhuis hoeven en dat ze thuis op hun gemak kunnen zijn.”

Wat viel je op tijdens deze dag?

“Ik wist niet wat mij te wachten stond, maar het was echt een bijzondere dag! Ik was vanaf het eerste moment onder de indruk van Berdine. Ze is een open, bijzonder aardige en doortastende jonge vrouw die cliënten op hun gemak weet te stellen. Ik mocht haar assisteren bij het aantrekken van de steunkousen en het noteren van de gegevens van de cliënte.

Het viel mij op dat Berdine erg gestructureerd werkt. En dat is ook nodig, want er komt nog zoveel meer bij de zorg kijken dan alleen het verzorgen van wonden. Er moeten verslagen worden geschreven, medicijnen worden uitgereikt en er moeten medische spullen worden besteld. Daarnaast moet er hygiënisch worden gewerkt. Dat betekende veel handen wassen tussendoor.”

Heb je zelf ooit te maken gehad met zorg thuis of ken je daar verhalen over? Zag je overeenkomsten met wat je zelf ervaren hebt op de dag dat je met Allerzorg meeliep?

“Afgelopen zomer sprak ik op een verjaardag met een vrouw die wondverpleegkundige is. Zij vertelde dat zij dit werk ongelooflijk dankbaar vindt, omdat ze mensen in hun eigen omgeving kan helpen. Wat mij echt is bijgebleven is haar verhaal over hoe blij cliënten met haar zijn. Ze vertelde me dat haar cliënten opgelucht zijn dat ze niet schrikt van ernstige wonden en dankbaar zijn voor haar hulp. Voor families is het soms moeilijk om te zien hoe hun geliefden er aan toe zijn, en ze is blij dat ze iets kan bijdragen. Als (wond)verpleegkundige ben je eigenlijk ook een beetje een sociaal werker en dat maakt dit beroep zo bijzonder. Er komt echt veel meer

bij kijken dan medische zorg alleen. Dat zag ik ook toen ik meeging met Berdine. Gedurende de dag kwamen we in verschillende thuissituaties en kregen we te maken met verschillende omstandigheden waar we elke keer weer op in moesten spelen om zo goed mogelijk te kunnen helpen.

Dat herkende ik dus wel vanuit de verhalen.”

Welke cliënt is je het meest bijgebleven?

“Berdine en ik kwamen thuis bij een meneer wiens teen was geamputeerd vanwege een infectie. Het vocht uit zijn wond werd met een vacuümpomp weggezogen. Berdine moest een nieuwe pomp aansluiten en dat was nog best een klus. Ze heeft dat samen met de vrouw van de cliënt gedaan. Zijn vrouw was een volleerd mantelzorger die precies wist hoe de pomp werkte en hoe de slangetjes aangesloten moesten worden. Dan zie je dus maar mooi even hoe belangrijk mantelzorgers zijn. Wat een lieve mensen!”

In het programma willen jullie mensen enthousiasmeren voor het werken in de zorg.

Zou werken in de zorg iets voor jou zijn?

“Vol bewondering heb ik Berdine aan het werk gezien die dag. Ze was vrolijk, doortastend en zeer bekwaam. Maar wat moet je veel in de gaten houden! Het welzijn van de cliënt, de tijd die verder tikt, de status van de bestellingen, het schrijven van verslagen, situaties waarin je moet improviseren, doorgeven als je uitloopt….het is allemaal echt heel veel. Een verpleegkundige moet oplossingsgericht en creatief kunnen denken en werken. Ik weet niet of ik gestructureerd genoeg zou kunnen werken, ik ben nogal chaotisch en dat lijkt mij bepaald geen goede eigenschap voor dit werk.”

Wat is volgens jou nog meer een belangrijke eigenschap die een zorgverlener in dit specialisme zou moeten hebben?

“Rust hebben en overzicht kunnen bewaren. En goede communicatieve vaardigheden. En wat zeker ook heel belangrijk is, is het hebben van mensenkennis. Gelukkig zit dat bij Berdine wel goed!”

SPECIALIST IN ZORG THUIS

17

KRAAMZORG

Van het bedrijfsleven naar de geboortezorg: een interview met Christa Richel, kraamverzorgende bij Allerzorg Kraamzorg Christa Richel werkt als kraamverzorgende bij Allerzorg Kraamzorg.

Op latere leeftijd maakte zij de overstap vanuit het bedrijfsleven naar de geboortezorg. En hoewel het een spannende stap was om het bedrijfsleven achter zich te laten, is Christa blij dat ze het besluit genomen heeft.

“Ik ben gegroeid. Niet alleen professioneel, maar ook persoonlijk.”

“Als ik aan het werk ben, kan ik intens opgaan in emoties en tegelijkertijd professioneel zijn.”

hrista vertelt over de verandering in

haar carrière, haar werk als kraam verzorgende en over haar professionele en persoonlijk groei: “Het was een langgekoesterde wens van mij om in de geboortezorg te werken. Ik vond het spannend om op latere leeftijd nog een opleiding te gaan volgen. Zou ik niet te oud zijn? Zou ik nog wel werk vinden? Maar ik liet me daardoor niet tegenhouden. Ik heb mijn droom gevolgd, deed de opleiding tot kraamverzorgende en kon aan de slag bij een kraamzorgorganisatie.”

C

“Maar daar werd ik niet gelukkig van, ik kon daar mijn gevoel niet kwijt. Ik rende tegen de klok in, dat past niet bij mij. Ik kwam al vrij snel bij Allerzorg Kraamzorg terecht. Vanaf de eerste dag had ik het gevoel daar op mijn plek te zijn. Als ik aan het werk ben, kan ik heel intens opgaan in de emoties die spelen en tegelijkertijd professioneel zijn. Dat is iets waar ik goed in ben en wat bij me past. Toen ik bij Allerzorg Kraamzorg ging werken merkte ik dat ik daarin verder kon groeien, iets wat voor mij persoonlijk erg belangrijk was.”

“Ik word gewaardeerd om wie ik ben”, vertelt Christa. “Ik kan mijn gevoel volgen en laten zien

18

wie ik ben. Ik ontdekte bovendien welke waarde ik kan toevoegen in de gezinnen waar ik werk.”

“Natuurlijk zijn er veel praktische zaken waar je je als kraamverzorgende mee bezighoudt - gezondheid van moeder en kind, voedingslijstjes, temperatuurlijsten, huishouden, verslaglegging, etc. - maar er is nog zoveel meer. En juist op dat gebied kan ik veel waarde toevoegen.”

Drie simpele woorden, met zoveel waarde…

“Op een dag werd ik gebeld met de vraag of ik de zorg wilde leveren bij een gezin waarin een stil kindje was geboren. Ik vond het heel bijzonder dat ik gevraagd werd om dit te doen. Het was heel emotioneel, maar ik voelde dat ik het kon. Ik ging er heel open in, wetende dat ik heel veel zou kunnen betekenen voor dit gezin.”

“Hun lot greep me aan; de ongeboren baby was met 38 weken in de buik van haar moeder overleden door een navelstreng omstrengeling. Toen de ouders uit het ziekenhuis kwamen was ik er voor hen. Ik merkte dat de ouders de aanwezigheid van de begrafenisondernemer niet prettig vonden, zij nam teveel ruimte in. Ik heb met de ouders

gesproken en samen hebben we besloten dat ik taken rondom de verzorging, het aankleden en het afscheid op me zou nemen die doorgaans niet bij mijn dagelijkse werk horen. Het afscheid verliep heel mooi en heel rustig in die week. Er was ruimte voor emoties, ik kon de ouders begeleiden in hun wensen en hun vragen beantwoorden. Natuurlijk wist ik ook niet alles, dat heb ik duidelijk aangegeven. Maar als je samen kunt praten vanuit je gevoel, dan heeft dat meerwaarde. De moeder van het meisje wilde graag samen het bevallingsverslag lezen en praten over het verlies. Dat bracht ons nader tot elkaar. De vader 25-4-2018 van het meisje was geen prater. Op de laatste dag - de dag van het afscheid was ik onzichtbaar op de achtergrond aanwezig en van alles aan het regelen.

Toen het moment kwam dat de baby weggedragen werd, sloeg de vader een arm om me heen. “Dank je wel,” zei hij. Drie simpele woorden met zoveel waarde. En zo voelde dat ook.”

ACTIVITEITEN

OUDERENZORG

BEGELEIDEN

PERSOONLIJK

INZET

SAMEN

MAATSCHAPPELIJK

SAMENWERKEN

MANTELZORGER

SPECIALISME

MEDICATIE

THUISZORG

ONDERSTEUNEN

TOEVOEGEN

ONDERSTEUNING

TOEWIJDING

ORGANISEREN

VERZORGEN

puzzel woordzoekermaken.nl

Naam van de woordzoeker Naam ______________________

Datum _____________________

Kun jij alle verborgen woorden vinden in deze woordzoeker?

Dit werk bracht me zoveel meer dan ik verwacht had “Dit werk heeft me zeker gebracht wat ik ervan verwacht had. Méer dan ik verwacht had zelfs... Ik ben persoonlijk gegroeid. Ik heb geleerd om met allerlei emoties om te gaan. Alles mag er zijn, ik oordeel niet. Als iets gebeurt, heeft dat een reden. Ook heb ik een betere balans kunnen vinden in het zorgen. Ik zorg graag, maar ik zorg dat het niet ten koste gaat van mezelf. Dat doe ik door goed naar mezelf te luisteren. Ik zorg vanuit mijn hart. Gewoon, zoals het hoort.”

Meer weten over Allerzorg Kraamzorg?

Kijk dan op www.allerzorg.nl/kraamzorg

ACTIVITEITEN

BEGELEIDEN

INZET SPECIALIST IN ZORG THUIS

19

WONDZORG EN DERMATOLOGIE

mobiele

Een wondpoli aan huis

“Noem mij maar een mobiele wondpoli”, zegt Annemiek Mooij, verpleegkundig specialist bij Allerzorg. Zij richtte in 2017 een gespecialiseerd wond- en dermatologieteam op in Amsterdam om cliënten met complexe wonden thuis te kunnen verzorgen. “We merken dat de belasting voor de cliënt en zijn of haar omgeving lager is als zij thuis verpleegd worden.”

a 15 jaar te hebben gewerkt als

wondexpert in het ziekenhuis, stapte

Annemiek over naar de thuiszorg.

In het ziekenhuis zag zij jaarlijks 200 nieuwe patiënten binnenkomen met complexe wonden. Behandeling in het ziekenhuis is vaak belastend voor deze patiënten: zij zijn vaak afhankelijk van derden of van medisch vervoer om in het ziekenhuis te komen.

N

“Ik herinner me nog een oudere patiënte met een ernstige doorligwond. Telkens als zij naar

20

het ziekenhuis moest om haar wond te laten verzorgen, werd zij in een ambulance vervoerd.

Hoe prettig zou het voor deze mevrouw zijn geweest als zij gewoon thuis verzorgd kon worden?”, zegt Annemiek. “Het probleem is dat de zorgverleners in de eerste lijn – huisartsen en wijkverpleegkundigen – niet voldoende kennis hebben om dit soort complexe wonden te kunnen behandelen. Als gevolg daarvan wordt een patiënt te snel weer terug naar het ziekenhuis verwezen. In Amsterdam had Allerzorg nog geen wijkteam ‘Wond en Dermatologie’.

WONDZORG EN DERMATOLOGIE

Patiënten van de wondpoli vonden het vervelend dat er veel verschillende zorgverleners werden ingezet die bovendien niet goed leken te weten hoe de wonden het beste verzorgd konden worden.”

Zorg rondom de cliënt, gewoon thuis In 2016 kwam Annemiek in contact met een aantal verpleegkundig specialisten van Allerzorg. Ze was onder de indruk van hun werkwijze. Allerzorg gelooft dat de zorg vanuit de behoefte van mensen georganiseerd moet worden, zoals je dat ook voor je eigen vader, moeder of kinderen zou doen. In deze visie is er een minder strikte scheidingslijn tussen zorg in het ziekenhuis en zorg thuis.

Met een ziekenhuislicentie komen de verpleegkundig specialisten van Allerzorg wondzorg als zelfstandig behandelaar bij cliënten thuis. Annemiek was zo enthousiast over dit concept, dat ze begin 2017 bij Allerzorg ging werken.

samen met de cliënt af waar de behoeften liggen en wat iemand zelf nog wil of kan. Ik wil de regie bij de cliënt houden en ondersteun waar nodig is. Sommige cliënten willen zelf hun wonden verbinden, anderen willen dat door het wond - en dermatologieteam laten doen.”

“Als thuisbehandelaar heb ik nauw contact met specialisten in het ziekenhuis en de huisarts van de cliënt. Zo brengen we kennis en kunde uit zowel de eerste als de tweede lijn bij elkaar.

Ik merk dat we veel van elkaar kunnen leren.

Zo meten wij voorafgaand aan het zwachtelen de enkel-arm index, een graadmeter voor de doorbloeding van een been. We hebben ervaren dat niet alle huisartsen dit doen omdat zij niet de juiste materialen of de tijd daarvoor hebben.”

“Deze meting is echter heel belangrijk bij het opstellen van het juiste zorgbeleid. Nu we op deze manier werken, leren we van elkaar en bieden we complete diagnostiek en zorg. We maken duidelijke afspraken, delen de zorg en vullen elkaar aan.”

‘‘

Zie mij maar als een mobiele wondpoli

Annemiek vertelt: “Ik zeg wel eens dat mensen mij kunnen zien als een mobiele wondpoli.

Als zelfstandig behandelaar kom ik bij de mensen thuis voor diagnostiek en het maken van een behandelplan. De zorg wordt daarmee persoonlijker, efficiënter en goedkoper. Maar het belangrijkste is dat de belasting voor de cliënt en zijn of haar omgeving lager is. Als ik voor het eerst bij een cliënt thuis kom, stem ik

‘‘

Ziekenhuis op wielen

“Bovendien delen we met deze intensieve samenwerking niet alleen onze kennis, maar bieden we ook uitstekende ketenzorg.

Hierdoor kan de zorg van een cliënt thuis worden voortgezet en zien cliënten telkens eenzelfde vertrouwde zorgverlener.”

Meer weten over Allerzorg Wondzorg en Dermatologie?

Kijk dan op www.allerzorg.nl/wondzorg

SPECIALIST IN ZORG THUIS

21

ADVERTORIAL

Welke luiers kies jij voor je baby?

Wist je dat je je baby zo’n 6.000 keer verschoont voordat hij of zij zindelijk is?

Best belangrijk om even over na te denken. Kies jij wegwerp of wasbaar?

Eerder zindelijk Goed om te weten is bovendien dat een kind dat wasbare luiers draagt ruim een jaar eerder zindelijk kan zijn. Dat komt omdat het kind dan beter voelt wat het doet en daardoor ook eerder beseft dat de luier nat is. Als je daarop tussen het eerste en tweede levensjaar inspeelt en je kind oefent om op die momenten op het potje te gaan, ontstaat al snel de link tussen het potje en het voorkomen van een natte luier.

Laat je adviseren Om een goede keuze tussen de verschillende luiers te maken kun je contact opnemen met één van de consulenten van Kaatje Katoen, er zit er vast één in jouw regio. Deze luierexperts laten je alle luiers zien en voelen zodat je weet wat er tegen de huid van je baby aankomt. Zij delen hun ervaring en kennis graag met je zodat je een goede afweging kan maken.

Zwemmen en incontinentie

Hoe ziet een wasbare luier eruit?

Wasbare luiers van nu zijn vrolijk gekleurde en voorgevormde broekjes met een absorberende binnenkant van bamboe, ecokatoen of microvezel en een waterdichte buitenkant. En de ontlasting?

Heel simpel: je legt een papieren inlegdoekje op een luier en na gebruik spoel je het doekje met de ontlasting door de wc.

Voordelen van wasbare billendoekjes en wasbare luiers: - Je hebt ze altijd in huis.

- Het scheelt 260 kg afval per jaar.

- Je kind is eerder zindelijk.

- Er zijn perfecte wasbare nachtluiers te koop - Geen irritatie van de huid: het beste voor je kind.

- In een luierperiode van 2,5 jaar kun je €500 besparen door te kiezen voor wasbare luiers.

Zwemmen is voor iedereen belangrijk en gezond; het warme water zorgt voor ontspanning. Dat geldt voor baby’s, maar ook zeker voor oudere kinderen en volwassenen die incontinent zijn. Wist je dat voor deze laatste groep ook speciale zwemluiers bestaan?

Bij Kaatje Katoen verkopen wij speciale zwemkleding die onder normale zwemkleding gedragen kan worden.

Verkrijgbaar in verschillende merken voor incontinente kinderen, jong-volwassenen en volwassenen.

22

www.kaatjekatoen.nl

SOCIAL MEDIA

Wat maak je mee in het ziekenhuis?

Meike en Floor kunnen dit invullen in hun Dapperdagboek van Stichting Dapper Kind. Beide meiden zijn in zorg bij Allerzorg Kindzorg en vullen in hun dagboek in wat ze meemaken en waar ze zijn geweest.

Het Dapperdagboek is een fantastisch initiatief waarin kinderen en ouders hun ervaringen kunnen vastleggen.

En daar werken onze kinderverpleegkundigen natuurlijk heel graag aan mee.

Volg Allerzorg op social media:

Twitter /Allerzorg

LinkedIN /Allerzorg

Facebook /Allerzorg

Instagram /Allerzorgthuis

SPECIALIST IN ZORG THUIS

23

at SPECIALISTISCHE BEGELEIDING

Wat als het jou ineens overkomt…

De man van Karolien (35) kreeg een herseninfarct In de zomer van 2016 kreeg de man van Karolien een herseninfarct. Hij was pas 33 jaar. Sindsdien woont hij in een verpleeghuis. “De gevolgen waren niet te overzien, het ging van kwaad tot erger. Hij werd een heel ander persoon, een onherkenbare man”, vertelt Karolien. “Niet alleen voor mij, maar ook voor onze dochters is dat traumatisch.”

“ De impact van een bezoek aan hun vader is zo groot voor de meisjes dat zij daarin begeleid moeten worden. Melanie Breed van Allerzorg Begeleiding gaat nu met ze mee. Zelf kan ik dat niet meer.”

ot die dag in de zomer van 2016 hadden we

een normaal leven zoals vele anderen”, vertelt

Karolien. We hadden een goed huwelijk.

Samen kregen we twee prachtige dochters die op die noodlottige dag pas 2,5 en 4 jaar oud waren. We hadden allebei een goede baan en ons leven op orde. Toen kwam die dag in het zwembad. Mijn man ging met één van onze dochters van de glijbaan. Toen hij beneden was, stond zijn mond scheef en sprak hij met dubbele tong. Ik zag meteen dat het niet goed was. In het ziekenhuis constateerden de artsen een hoge bloeddruk en spraken over een herseninfarct. De volgende ochtend kreeg ik vreemde WhatsApp berichten van hem. Ik ging meteen naar het ziekenhuis. Daar bleek dat de situatie heel ernstig was; er was sprake van grote schade aan zijn hersenen.”

“T

“Hij werd overgeplaatst naar een academisch ziekenhuis.

De ene na de andere complicatie volgde. Ik weet nog dat ik schreeuwde dat het altijd erger kon, hij was nog niet dood. De arts keek me aan en zei: “Ik weet niet wat erger is dan dit.” Later besefte ik dat ze in al haar eerlijkheid gelijk had gehad. Andere artsen waren minder eerlijk tegen me. “Misschien kan hij ooit weer lopen”, zeiden ze bijvoorbeeld. Het waren goedbedoelde adviezen en valse hoop die ze me daarmee gaven. Nooit heb ik me zo eenzaam gevoeld als in het contact met de hulpverleners.

Door de grote schade in zijn hersenen is hij een ander persoon geworden. Ik was mijn man kwijt, voorgoed. Voor mijn gevoel ging iedereen daaraan voorbij.”

24

“ Hun vader zal nooit meer dezelfde zijn” Karolien vervolgt: “Als hij een dwarslaesie had gehad, dan waren we nog elkaars geliefden. Nu zijn we dat niet meer. Om mezelf en onze kinderen te beschermen heb ik keuzes moeten maken. Door zijn gedragsverandering lukte het mij niet meer om samen met de kinderen bij hem op bezoek te gaan. Door het hersenletsel is hij onvoorspelbaar geworden voor de kinderen. Dat is traumatisch voor ze. Het is daarom belangrijk dat zij begeleid worden in het contact met hun vader.”

“ Binnen de kaders werd meegedacht, maar we hebben juist behoefte aan maatwerk” “Ik ging op zoek naar een professional die met de meiden mee op bezoek kon. Onze situatie is zo complex dat ik bij verschillende instanties tegen muren opgelopen ben.

Overal worden keurig vinkjes gezet, gelden regeltjes en worden we als gezin in hokjes geplaatst die niet bij onze situatie passen. Binnen de kaders wordt er meegedacht, maar de oplossingen die aangedragen worden voelen voor ons niet goed.

Zelf heb ik jarenlang als psychiatrisch verpleegkundige gewerkt en kende het systeem dus als geen ander. Via stichting MEE (onafhankelijke cliëntbegeleiding van de gemeente, red.) kwam ik in contact met Melanie van Allerzorg Begeleiding. Allerzorg bleek het maatwerk te kunnen bieden wat we nodig hebben.”

SPECIALISTISCHE BEGELEIDING

“Ik begeleid niet alleen het bezoek, maar ook het contact tussen de meiden en hun vader”, legt Melanie uit.

“Daarin is veel te begeleiden. Ik ga op zoek naar oplossingen om de situatie dragelijk te maken voor de meiden.

Ik hou ze goed in de gaten en bied veiligheid. Daarnaast ben ik er ook voor Karolien. We zijn allebei moeder, hebben allebei een baan en drukke agenda’s. Vaak sturen we elkaar ’s avonds nog berichtjes. “Liggen die van jou al?”, vragen we dan aan elkaar. Voor mij voelt dat natuurlijk.

Als zorgverlener ben ik niet alleen bezig met zorg, maar zet ik ook graag dat stapje extra om er als mens te zijn.”

“Veel hulpverleners beschermen dat stukje mens in zichzelf”, zegt Karolien. “Ik heb me vaak zo eenzaam gevoeld in de wereld van de hulpverlening. Ik heb hulpverleners getroffen die professionaliteit verwarden met afstandelijkheid. Onze situatie was voor hen een interessante casus, maar er werd niet gekeken naar wie we werkelijk waren en welke behoeften we hadden. Nu ik zelf met de andere kant van de hulpverlening te maken heb, zie ik pas hoe belangrijk het is om als zorgverlener buiten de kaders te denken en aan te sluiten op de wensen van een cliënt. Melanie doet dat, en daarmee voegt ze echt iets toe.”

bewust. Zelf heb ik vroeger als hulpverlener nooit dat extra stapje gezet. Totdat ik het zelf meemaakte, realiseerde ik me niet hoe belangrijk dat is. Daar schaam ik me soms voor.”

“Zelf herken ik dat dus niet”, zegt Melanie. “Dat extra stapje is belangrijk voor mij, zonder dat stapje werkt het voor mij niet. Toen ik jouw aanvraag kreeg voor bezoekbegeleiding heb ik je dossier niet eens echt goed gelezen. Ik ben er gewoon open ingegaan, ik wilde jullie eerst leren kennen voordat ik jullie “als casus” leerde kennen.

Ik vind het belangrijk om oprecht te kijken wat ik voor jullie kan doen. Als zorgverlener, maar vooral als mens.”

“Nu ik zelf aan de andere kant van de hulpverlening sta, zie ik pas hoe belangrijk het is om buiten de kaders te denken”

Zorgen zoals je voor je naasten zou doen “Daarom heb ik voor werken bij Allerzorg gekozen,” zegt Melanie. “Zorgen zoals je ook voor je naasten zou doen, dat is toch waar het om gaat. Het gaat om wat Karolien en de kinderen nodig hebben, niet om wat de regeltjes voorschrijven. Karolien heeft iemand nodig die op gelijke voet naast haar staat en met haar meedenkt. Ik vind onze openheid en eerlijkheid daarin heel fijn. Ik kan mezelf zijn en mijn gevoel volgen in de zorg die ik lever. Soms lig ik er wakker van, dan raakt het me. Maar ook dat is niet erg, dat is menselijk. Ik wil niet alleen die mevrouw zijn die de kinderen ophaalt, dat past niet bij me.”

Dat extra stapje…

Karolien: “Ik zie maar weinig mensen in de zorg die over hun emoties heenstappen, buiten de kaders durven denken en bewuste keuzes maken om bepaalde dingen wel of niet te doen. Melanie doet dat wel. Op die manier voel ik echt dat ze naast me staat. Ik voelde me een uitzondering. Abnormaal. Ineens waren we veranderd in een multiprobleemgezin. Als ik met Melanie praat, dan voel ik me normaal. Bij haar ervaar ik niet die anonimiteit waar andere hulpverleners zich soms achter lijken te verschuilen. Het is een keuze om zorg te leveren zoals je dat ook voor je naasten zou doen. Melanie doet dat heel

“Mijn vader heeft kapotte hersens” Naar aanleiding van de situatie in dit gezin en andere gezinnen waar ze beroepsmatig mee in contact kwam, schreef Christel Vallant-Opstal (1975) een kinderboek met de titel “Mijn vader heeft kapotte hersens”. Dit boek leert kinderen door middel van heldere teksten en verduidelijkende tekeningen wat er allemaal kan gebeuren na hersenletsel. Het boek kan worden besteld via boekscout. Bovenstaande afbeelding is een illustratie uit het boek van Christel.

Meer weten over Allerzorg Specialistische Begeleiding Kijk dan op www.allerzorg.nl/begeleiding

SPECIALIST IN ZORG THUIS

25

WIJKVERPLEGING

“ Ik wil vooral genieten…”

Vandaag ga ik op bezoek bij Jan. Hij heeft een bijzonder verhaal. “Ik ben een wonder, ik ga gewoon niet dood”, zegt hij. Ik zit tegenover een man met een enorme overlevingsdrang. Het is ongelooflijk om te horen hoe zijn leven op z’n kop staat, maar hoe hij er nog nooit een nacht van wakker heeft gelegen. Zelfs nu zijn dagen in het teken staan van zorg – iets wat over het algemeen toch behoorlijk ingrijpend is – blijft hij positief: “Ik wil vooral genieten,” zegt hij.

“Haar aanpak maakt zoveel verschil in de kwaliteit van mijn leven”

otdat hij viel, voelde hij zich gezond

en was er niets aan de hand. Na

zijn val bleef zijn heup pijnlijk zeuren.

“En toen wisten ze het heel snel,” zegt Jan. Hij somt op: “Uitgezaaide longkanker. Botkanker.

Schildklierkanker. Een tumor in mijn bekken. Terminaal ziek, klasse vier. Ik vroeg nog wanneer ik dan naar klasse vijf zou gaan. “Die bestaat niet”, zei de arts. Dan is het dus over. Inmiddels ben ik ruim een jaar verder en gaat het beter met me.”

T

Carine de Wolff, wijkverpleegkundige bij Allerzorg, komt sinds een half jaar bij Jan thuis om hem te helpen. “Je kwam naar huis om te sterven”, zegt Carine. “Maar je dacht, ik ga gewoon niet dood. Je hebt er nooit een nacht van wakker gelegen.”

26

“Ik heb geen tijd om dood te gaan” “Daar had ik geen tijd voor”, zegt Jan. “Dat nieuws kwam gewoon ongelegen. In het ziekenhuis kreeg ik voor ieder pijntje een morfinepleister op mijn rug. Ik ging bijna van mijn stokje. Familie en vrienden werden bijeen geroepen om afscheid van me te nemen. Mijn goede vriend - specialist in het UMC - kwam bij me en zag mijn pleisters. “Trek die pleisters eens van zijn rug en haal die zuurstof uit zijn neus”, zei hij. De volgende dag zat ik alweer moppen te tappen in de tuin.”

“Ik kreeg chemotherapie. Je kruipt echt over de grond bij zo’n kuur, dat is niet normaal meer”, vervolgt Jan. “Na de laatste kuur wisten de artsen het ook niet meer. Toen werd immuun-

WIJKVERPLEGING

“ Het gaat me nu alleen nog om de kwaliteit van leven...”

Via een vriendin kwam ik in contact met Allerzorg. “Ik was hier net een week toen ik zag dat dit geen aflopende zaak was”, zegt Carine.

“We gingen samen kijken naar voeding om je aan te laten komen, je was 60 kilo afgevallen.

Die zeven bekers die je nu per dag drinkt, dat is echt veel. Niemand krijgt dat weg, maar jij hebt zo’n overlevingsdrang!”

‘‘

Hij zou doodgaan. Nu gaat het ineens de andere kant op en richten we ons op de dingen die hij nog wél kan

naast me lopen. Ze reageert heel adequaat als ik door mijn slechte been zak, ik heb veel vertrouwen in haar. Dat heb ik niet bij de fysiotherapie. Als dat lopen goed gaat, kan ik zoveel meer. Het gaat me nu alleen nog om de kwaliteit van mijn leven. Leuke dingen doen en daar de mogelijkheid voor krijgen. Ik ben heel blij met Allerzorg. En met Carine. Ik werd er ongelukkig van toen ik in incontinentiemateriaal in bed lag. Carine stelde klysma’s voor. Daardoor heb ik geen incontinentiemateriaal meer nodig. Dat maakt zoveel verschil in de kwaliteit van leven.

En, ik ben ook blij met Allerzorg omdat ik altijd dezelfde gezichten zie. Het is fijn als niet telkens iemand anders de dekens terugslaat.”

“Het is belangrijk dat je van dingen kunt genieten”, zegt Carine.

“Astronautenbende is het! Met koffiesmaak. Dat is nog wel te doen, maar ik wilde ook weer naar mijn vaste stamkroeg voor een biertje”, zegt Jan. “In het begin kreeg ik met moeite een flesje bier weg. Maar mijn goede vriend wilde gewoon dat ik het deed, het was goed voor de calorieën.

Ik kwam zeven kilo per maand aan. Nu gaat de immuuntherapie ook gewoon door. Net zolang totdat ze weer iets anders vinden. Maar daar ben ik niet bang voor, ik maak me er niet druk om.”

“Je helpt me daar enorm bij,” zegt Jan. “Het is natuurlijk te sterk om te zeggen dat ik door zorg thuis helemaal opgeknapt ben he?”, zegt Jan.

“Maar je hebt wel je bedrijf verkocht. En je auto.

Je zou doodgaan, en toen ging het ineens een andere kant op. Nu richten we ons op de dingen die wel kunnen”, zegt Carine. “Ik ben er bijna elke dag. We oefenen veel met lopen, daardoor kun je ook weer veel meer.”

“Je hebt een enorme overlevingsdrang”, zegt Carine, ”en je hebt er inderdaad nog nooit een nacht over wakkergelegen.”

“ Als lopen goed gaat, kan ik zoveel meer leuke dingen doen” “Ik durf alleen bij Carine achter de rollator te lopen”, zegt Jan. “Carine is heel sterk en blijft

‘‘

therapie voorgesteld. Ik was net toe aan mijn tweede therapie toe toen ik viel en mijn been brak.

De therapie ging toen niet door. Ik ging na de operatie aan mijn been naar een reactivatie centrum. Omdat ik snel zou sterven kreeg ik daar geen fysio- en ergotherapie meer. “Wat doe je daar dan?”, vroeg mijn goede vriend. Ik mocht naar huis om te sterven. De arts raadde mijn tweede immuuntherapie af, de bijwerkingen zouden te heftig zijn. “Maar als ik toch doodga, laat het me dan nog proberen”, zei ik. Een paar weken later feliciteerde hij me. De kuur was aangeslagen. Ik wist het al, ik voelde me elke dag sterker worden.”

“ Ik ben een wonder, ik ga gewoon niet dood”

“Nee hoor”, zegt Carine, “het gaat ook veel beter met je.”

“Ja”, lacht Jan, “Het ligt helemaal niet aan die immuuntherapie, maar gewoon aan de aandacht die ik krijg. Ik kan altijd bellen, dag en nacht. Ik voel me nooit teveel, en dat vind ik mooi.”

“Dat klopt”, zegt Jan. “Ik heb er ook nooit om gehuild. Behalve toen ik hoorde dat de kuur aangeslagen was. Ik wil niet treuren om wat er allemaal niet meer kan. Ik eet elke dag een pak natte cake om op gewicht te blijven. En astronautenvoer met koffiesmaak. Nu gaat het beter met me en kan ik ook weer de dingen doen die mijn leven leuker maken. Ik ben blij dat Carine me daarbij helpt.”

Meer weten over Allerzorg Wijkverpleging?

Kijk dan op www.allerzorg.nl/ wijkverpleging

SPECIALIST IN ZORG THUIS

27

PALLIATIEVE TERMINALE ZORGT

als er geen woorden meer zijn...

De werkweek van Petra de Vries, palliatief verpleegkundige bij Allerzorg Op deze morgen zit ik aan zijn bed. Samen kijken we naar buiten, naar de wind en naar de regen. Wolken drijven voorbij, de takken van de bomen zwiepen heen en weer en de regen tikt zachtjes tegen het raam.

A

l een aantal weken kom ik langs bij een

zieke jonge man. De kanker in zijn hoofd

probeert het van hem te winnen. Per dag levert zijn lichaam in. Lopen gaat bijna niet meer en de dag komt dat er een bed in de kamer komt te staan. Zijn vermoeidheid neemt toe en uit bed komen gaat niet meer. De afgelopen weken hebben we veel gesproken; over alles wat komen gaat, over het leven en over het sterven. En nu het einde nabij is, hebben we beide geen woorden meer.

28

Af en toe laat ik hem een slokje water drinken, en nog steeds hebben we geen woord gewisseld. Na een half uur sta ik op en vraag of ik nog iets voor hem kan doen. Hij grijpt mijn hand en zegt “bedankt, bedankt voor dit fijne gesprek.” Ik glimlach.

“Tot straks...”

In de middag kom ik weer langs. Hij slaapt, en ik laat hem slapen. In de dagen die volgen blijkt dat hij niet meer wakker wordt. Na vier dagen slaapt hij rustig in, in het bijzijn van zijn vrouw en kinderen.

ADVERTORIAL

“ Had ik dat nou maar eerder gedaan!”

mevrouw van Doorn

Als traplopen een probleem wordt, kan thuis blijven wonen een behoorlijke uitdaging vormen.

Ook mevrouw van Doorn uit Wehl ondervond dat aan den lijve: “Ik kreeg steeds meer last van mijn spieren en gewrichten en op den duur moest ik me echt ophijsen aan de leuning om nog naar boven te komen. Naar beneden ging nog wel, maar zelfs dat deed ik op een gegeven moment maar achterwaarts. Ik dacht, als ik nou een traplift zou hebben, dan zou dat natuurlijk veel prettiger zijn!”

Zoals mevrouw van Doorn persoonlijk ervaarde, sluipen ouderdomsklachten vaak langzaam uw leven binnen. De eerste problemen dienen zich aan doordat u wat sneller buiten adem raakt, lastiger kan bukken of pijn in de gewrichten krijgt. Ook een aandoening kan tot gevolg hebben dat voorheen eenvoudige handelingen zoals traplopen problematisch worden. Als deze klachten verder verergeren, dan is een verhuizing vaak onvermijdelijk of gaat men zelfs uit nood maar op de benedenverdieping wonen. Mevrouw van Doorn wilde absoluut niet verhuizen: “We hebben inmiddels al veel geïnvesteerd in dit huis, maar een verhuizing, daar moet je toch niet aan denken? Nee, dat willen we echt niet hoor!”

Gebruikte traplift is dé oplossing Een traplift is voor veel mensen te duur, waardoor een verhuizing onvermijdelijk lijkt. Een gebruikte, door Smienk Trapliften gereviseerde traplift biedt dan een uitkomst. Zo’n traplift is vaak nog maar enkele jaren oud, weer zo goed als nieuw en al verkrijgbaar vanaf slechts 1690 euro. Voor plaatsing wordt de gebruikte traplift helemaal op maat gemaakt

voor uw situatie. In een woning waarbij de bovenverdieping niet meer bereikbaar is, is dat een perfecte betaalbare oplossing. Zo ook voor mevrouw van Doorn: “De traplift is geweldig! Ik hoorde van de mannen die hem geïnstalleerd hebben dat de meeste mensen eigenlijk te laat zijn en vaak denken: “had ik dat nou maar eerder gedaan!” Nou, dat gaat mij niet gebeuren dacht ik. Ik heb nú last en ik wil nú een traplift hebben. De installatie verliep heel soepel. Helemaal geen rotzooi en wat er aan materiaal overbleef was binnen een mum van tijd weer het huis uit. Geweldig! Ik heb in alle rust uitleg gekregen en gezien hoe het werkte. Ja, dat is allemaal geweldig gegaan.”

Zoals mevrouw van Doorn ervaarde, is het niet prettig om te wachten tot u door uw hoge leeftijd slecht ter been wordt of last krijgt van andere klachten. Wilt u graag in uw huidige woning blijven wonen? Dan is het een goed idee om tijdig na te denken over aanpassingen die uw woning levensloopbestendig maken. De aanschafprijs van een gebruikte traplift ligt tot maar liefst 50 procent lager dan een nieuw exemplaar. Bovendien blijft uw trap gewoon te gebruiken voor eventuele huisgenoten en uzelf. Zelfs boren in de muur is niet nodig. De traplift kan ook altijd weer zonder sporen eenvoudig verwijderd worden.

Ook voor u kan een traplift een goede oplossing zijn. Bent u benieuwd wat bij u thuis de mogelijkheden zijn? Vraag voor meer informatie de gratis infogids aan via 0800-1690, of ga naar www.smienktrapliften.nl.

SPECIALIST IN ZORG THUIS

29

ADVERTORIAL

“ Dankzij Famose kunnen zorgverleners zorgeloos hun routes rijden” Sinds 2016 beheert Famose Wagenparkbeheer het wagenpark van Allerzorg. Het is een samenwerking die voor de cliënten van Allerzorg misschien niet direct in het oog springt, maar wel van groot belang is voor zorgverleners van Allerzorg om goede zorg te kunnen verlenen.

Antoinet Alberts van Famose: “Famose staat voor Facility & Mobility Services. We hebben al meer dan 25 jaar ervaring op het gebied van mobiliteit en facilitaire dienstverlening in de ruimste zin van het woord, waarbij we in het bijzonder oog hebben voor aspecten als duurzaamheid, maatschappelijke verantwoordelijkheid, creatieve en innovatieve maatwerkoplossingen en kostenbesparing.”

“We leveren verschillende beheer- en adviesdiensten met betrekking tot mobiliteit. Denk hierbij aan het onderhouden van contacten met autodealers, leveranciers en leasemaatschappijen. We maken afspraken met leveranciers tegen scherpe inkoopcondities, sluiten nieuwe overeenkomsten af of heronderhandelen over bestaande leasecontracten. Ook passen we bestaande autoregelingen aan en geven concrete besparingsen duurzaamheidsadviezen. Dit doen we voor Allerzorg, maar ook voor tal van andere bedrijven. We gaan met deze bedrijven in gesprek, bespreken waar de behoeftes liggen op het gebied van mobiliteit en werken samen het mobiliteitsbeleid verder uit. “Ontzorgen” is voor ons een van de belangrijkste aandachtspunten.”

“De zorgverleners van Allerzorg rijden dagelijks hun routes om bij cliënten thuis zorg te kunnen verlenen”, vertelt Wietse Hofstra, manager Human Resources bij Allerzorg. “Om hun

30

werk goed te kunnen doen, is het van groot belang dat de randvoorwaarden in orde zijn. Een goede autoregeling en goede service met betrekking tot de leaseauto’s hoort bij deze randvoorwaarden. Famose biedt ons uitstekende service.

Famose regelt de bestellingen van onze auto’s, is een eerste aanspreekpunt bij schade en onderhoud, houdt leasecontracten actueel, maakt jaarafspraken met autodealers en leasemaatschappijen voor ons, en controleert offertes, inzet, mutaties, facturen en hercalculaties. Al met al veel werk waar we heel tevreden over zijn.”

Famose - Fleet & Facility Schumanpark 127 7336 AS Apeldoorn • Telefoonnummer beheer • Mobiel telefoonnummer • info@famose.nl • www.famose.nl

: 085 760 34 24 : 06 49 38 81 11

Nawoord

“ Goede zorg leveren doe je samen”, zegt Roy Rempe, bestuurder van Allerzorg. “Samenwerking is essentieel in de zorg.

Op alle niveaus werken we samen. Op bestuurlijk niveau hebben we te maken met de overheid, zorgverzekeringen en andere zorgpartijen. Zonder deze samenwerking zouden we maatschappelijk geen betaalbare zorg meer overeind houden.”

et belangrijkste is de samenwerking

tussen zorgverlener en cliënt. Ik loop

zelf regelmatig mee in het land en ben trots op de samenwerking tussen zorgverleners onderling en hun samenwerking met onze cliënten. “

“H

“Tijdens mijn laatste bezoek in Lelystad was ik bij een cliënte thuis. De familie van de cliënte was bezorgd over haar gezondheid, die snel achteruit ging. De wijkverpleegkundige zag dat de draagkracht van de familie daarmee ook minder werd.

Ze merkte terecht op dat naast het verlenen van medische zorg het ontzorgen van de familie heel belangrijk is. Ze is daarom niet alleen aan de slag gegaan met het verbinden van wonden, maar ook met het verbinden van specialist, apotheek en huisarts. Zo werd de samenwerking tussen deze zorgverleners beter. Daarmee heeft ze een grote zorg voor de familie uit handen genomen.”

“Daarnaast werken we als zorgorganisatie samen met ziekenhuizen. In de zorg zijn er veel “eilandjes” die samenwerking soms onnodig moeilijk maken. Als we een brug kunnen slaan tussen zorg thuis en ziekenhuiszorg, dan komen we verder. Een mooi voorbeeld hiervan is te lezen in dit magazine in het artikel over de mobiele wondpoli.

De verpleegkundig specialisten van Allerzorg Wondzorg als zelfstandig behandelaar met een ziekenhuislicentie bij cliënten thuis. In deze samenwerking leren we van elkaar, bieden we een mooie ketenzorg aan, en bieden we uiteindelijk de best mogelijke zorg aan onze cliënten.”

“Bij Allerzorg leveren we zorg zoals we dat ook voor onze naasten zouden doen. Dat betekent dat we dicht bij onze cliënten staan, naar hen luisteren en aandacht hebben voor wat voor hen belangrijk is. “Samen” is daarin een sleutelwoord.

Als ik zie dat we ook daadwerkelijk dat stapje extra zetten, dan ben ik trots.”

Roy Rempe

Colofon Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de redactie. Hoewel aan de samenstelling en productie van deze uitgave alle zorg is besteed, aanvaardt de redactie geen enkele aansprakelijkheid voor schade voortvloeiend uit een eventuele foutieve vermelding in deze uitgave.

Redactie: Rhana Tersteeg, Cristel van der Veen, Marije Geersing, Chester Bishop Allerzorg Marketing & Communicatie Opmaak: Danny de Neef – X11 Creatie Fotografie: Iowah, Rhana Tersteeg Uitgever: Allerzorg Redactieadres Allerzorg: Afdeling marketing en communicatie Prins Hendrikkade 1A 3441XD Woerden communicatie@allerzorg.nl

SPECIALIST IN ZORG THUIS

31

“Thuis zijn, samen met je vader en moeder, je broertjes en je zusjes. Juist als je ziek bent is dat het fijnst.

We regelen dat voor je.”

“Wat is belangrijk voor u als genezen niet meer mogelijk is?

We zijn er voor u wanneer u ons nodig heeft.”

“Wist u dat u specialistische wondzorg ook gewoon thuis kunt krijgen?”

Kindzorg Wondzorg & Dermatologie

Palliatieve Terminale Zorg “Wil jij werken vanuit je hart?“ Zorg bieden zoals je die ook aan je naasten zou geven? In een omgeving waarin jij jezelf kunt zijn? www.werkenbijallerzorg.nl “Terug naar het thuisgevoel, rust in huis. Dat is niet altijd vanzelfsprekend, Wij zijn er voor u om daarbij te helpen.“

“Alle aandacht en liefde gaat naar uw pasgeboren kindje.

En de rest? Dat doen wij!”

Werken vanuit je hart Kraamzorg

“Wat als u niet meer thuis kunt wonen door geheugenproblemen? Wonen bij September biedt een thuis waar liefdevolle zorg, aandacht en betrokkenheid centraal staan.”

Meer weten? www.wonenbijseptember.nl

Woonzorg

32

Bij Allerzorg bieden we specialistische zorg thuis zoals we die ook aan onze naasten zouden geven.

Begeleiding

Meer weten?

Kijk op www.allerzorg.nl

Thuis

“Wist u dat u vanuit het ziekenhuis vaak gewoon naar huis kunt om daar de zorg te krijgen die u nodig heeft?”

Specialistische zorg