Dziedziczenie umaszczenia u kotów

Dziedziczenie umaszczenia u kotรณw Genetyczne warunkowanie barwy sierล ci u Felis domestica

Typy umaszczenia u kotów Istnieją 22 podstawowe odmiany barwne u kotów.

1) black - koty czarne 13) lynx - koty rysiowe 2) blue - koty niebieskie 14) magpie - koty srokate 3) brown - koty brązowe 15) mink - koty sobolowe 4) calico - koty szylkretowe i białe 16) orange, red - koty rude 5) chinchilla - koty szynszylowe 17) seal - umaszczenie foka 6) chocolate - koty czekoladowe 18) self - ubarwienie jednolite 7) cinnamon - koty cynamonowe 19) shaded - koty cieniowane 8) colourpoint - kilka odmian barwnych 20) smoke - koty dymne 9) cream - koty kremowe 21) tabby - koty pręgowane tygrysie 10) golden - koty złociste 22) white - koty białe 11) lavender, lilac, platinum - koty lawendowe, lila, platyna 12) light lavender, light lilac, cream fawn, beige - koty bladolawendowe, bladolila, beżowe

Kot rosyjski niebieski - umaszczenie niebieskie

Kot syjamski - umaszczenie colorpoint

Święty kot birmański - umaszczenie foka

Podstawy dziedziczenia barwy futra Podstawowa barwa sierści u kotów jest dziedziczona w sposób sprzężony z płcią, tj. tylko chromosom X przenosi informacje o kolorze futra. Allel barwy sierści jest allelem wielokrotnym. Np. czarna kotka z rudym kocurem nie może posiadać rudego potomstwa, ponieważ matka posiada dwa allele warunkujące kolor czarny, kocur tylko jeden allel warunkujący kolor rudy, więc rude kotki z pierwszego pokolenia będą posiadać zawsze jeden allel czarny i jeden rudy (barwa szylkretowa), a kocury z tego pokolenia będą posiadać tylko allel warunkujący kolor czarny od matki (ojciec przekazał im chromosom Y - tj. nieaktywny).

Inne uwarunkowania dziedziczenia kolorów Wszystkie ubarwienia widoczne na kocie, kolor sierści, jego intensywność, oraz wzór na futrze, to wypadkowa modyfikacji przez różne geny produkcji i rozłożenia dwóch pigmentów, produkowanych przez komórki barwnikowe: - eumelaniny, barwnika czarnego, - feomelaniny, barwnika żółtego.

Ostateczny wzór na ciele kota zależy od współdziałania wielu genów, warunkujących stopień wysycenia włosa, blokujących produkcję konkretnego rodzaju pigmentu, wpływających na jego rozłożenie, bądź zupełnie maskujących jego ekspresję (widoczność).

Pregowanie Każdy kot jest pręgowany! Każdy niesie jakieś pręgowanie, którego podstawowy wzór może zostać zmodyfikowany bądź zamaskowany przez inne geny. Nie znamy jeszcze wszystkich genów odpowiedzialnych za różne wzory pręgowania.

Locus Mc: Mc - gen dominujący, warunkujący pręgowanie tygrysie (23, mackarel) mc - gen recesywny, warunkujący pręgowanie klasyczne (22, blotched) Pręgowanie cętkowane nie jest do końca poznane, przypuszczalnie uwarunkowane jest jakimiś dodatkowymi genami, powodującymi „rozerwanie” tygrysiego bądź klasycznego prążka.

Locus Ta – pręgowanie ticked Gen warunkujący pręgowanie abisyńskie, ticked tabby, posiada dwa allele, Ta i ta. W przypadku homozygoty tata pręgowanie ticked nie występuje.

Pręgowanie ticked jest dominujące w stosunku do pozostałych wzorów pręgowania, Przykrywa" je niejako. Nie jest to jednak pełna dominacja – u heterozygot widoczne jest typowe pręgowanie na łapach i na ogonie, często również obrączki na piersi i brzuchu. W przypadku homozygoty TaTa kot optycznie wydaje się gładki. Gen ticked powoduje bardzo dokładne uporządkowanie prążków na każdym pojedynczym włosie, sprawiając, że na czubku każdego włosa mamy ostatni prążek koloru "podstawowego", co daje wrażenie gładkości, nie jest to jednak futro jednolicie wybarwione, jak w przypadku kota niepręgowanego, a złożone z idealnie jednakowo prążkowanych włosów na całym ciele kota, jak to obserwujemy u kotów abisyńskich.

Bibliografia 1. Szadurska Dorota, Podstawy genetyki: zasady dziedziczenia kolor贸w i wzor贸w futra u kot贸w, https://agiliscattus.pl/podstawy-genetyki-kotow.html 2. Tittenbrun-Jazienicka Barbara, Koty rasowe. Wyb贸r, opieka, rasy, wyd. SBM, Warszawa 2012.