Charlie Hebdo Gepubliceerd op:
4 maart 2015
De internationale verontwaardiging over de brute moord in Parijs op een deel van de redactie van het kritische tijdschrift Charlie Hebdo ligt alweer enige tijd achter ons. Daarna volgden ook aanslagen in andere landen. In onze vluchtige tijd wordt het ene nieuwsfeit direct opgevolgd door het volgende. Toch heeft de moord op de kritische journalisten in Parijs tot een veel bredere discussie geleid. Op scholen met veel moslimkinderen hoorden de leerkrachten vaak opmerkingen in de trend van: “Ze hebben het er ook naar gemaakt dat dit gebeurde”. Terugkijkend op de herdenking zoals wij die ook in Alblasserdam vlak na de aanslag op Charlie Hebdo hielden, moet deze vooral geplaatst worden in het licht van afschuw ten aanzien van de ‘moorddadige’ wijze waarop de vrijheid van meningsuiting werd aangepakt. Betekent protest tegen deze lafhartige moordpartij ook dat je instemt met de uitingen van het blad Charlie Hebdo? Wat mij betreft bepaald niet. De wijze waarop in dit geval datgene wat ‘heilig’ is voor onze moslimmedeburger belachelijk wordt gemaakt, overschrijdt naar mijn opvattingen grenzen. Ook christenen kunnen op deze wijze gekwetst worden. En ook wanneer je man, vrouw, kinderen of familie op een dergelijke zouden worden beschimpt, zouden we dit heel erg vinden. Daarom is het belangrijk dat we, behalve voor onze vrijheid van meningsuiting, ook opkomen voor en waken over onze normen en waarden waarbij we goede omgangsvormen in acht nemen. Daarbij mogen we van mening verschillen. Maar die verschillen maken we kenbaar met respect voor elkaars opvattingen en zonder elkaar te kwetsen. Eén ding is zeker: dit willen afdwingen van opvattingen via een moordpartij is en blijft absoluut verwerpelijk. En in een heel oud boek stond al: niet door kracht noch geweld, maar door mijn geest komt het Koninkrijk! Jan Heijkoop waarnemend burgemeester