Methodologie
De nulhypothese is veel te belangrijk geworden in de wetenschap, vindt methodoloog Michiel de Boer. Er zijn betere toetsen, maar die gebruikt bijna niemand.
Hou eens op met die nulhypothese Indirect bewijs Maar in de praktijk is er nogal wat af te dingen op deze manier van toetsen, zegt Michiel de Boer, methodoloog bij gezondheidswetenschappen. Samen met collega’s diende hij een onderzoeksvoorstel e nulhypothesetoets is een in bij het programma ‘Bevorderen van van de meest gebruikte verantwoorde onderzoekspraktijken’ van statistische methoden onderzoeksfinancier ZonMw. De Boer wil om iets aan te tonen in onderzoeken waarom wetenschappers zo de wetenschap. Het is dé hangen aan deze manier van toetsen en standaardtest bij sociale hoe je betere alternatieven zou kunnen wetenschappers, levensweinvoeren. tenschappers en anderen die empirisch Wat is er dan mis met die onderzoek doen, oftewel nulhypothese? De Boers gegevens verzamelen belangrijkste bezwaar is in de echte wereld om Subsidiedat de manier van bewijdaar wetenschappelijke verstrekkers en zen indirect is. “Je hebt uitspraken over te kunnen tijdschriften eisen een theorie over iets in doen. een nulhypothese- de werkelijkheid, maar De nulhypothesetoets zou toets in plaats van de kans de betrouwbaarheid van uit te rekenen dat die een hypothese weergeven: theorie waar is, reken de kans dat de hypothese je de kans uit dat je je inderdaad uit de verzaonderzoeksgegevens zou melde data is af te leiden, hebben gevonden als er en dat er dus geen sprake geen verband zou zijn”, vat De Boer is van toeval. Deze kans wordt uitgeresamen. kend in de zogeheten p-waarde. En die “Maar zo heb je nog steeds niet écht iets p-waarden zijn een eigen leven gaan leiden. Inmiddels zijn ze een must gewor- verklaard. Je hebt alleen vastgesteld dat de kans dat de data door toeval zo den voor wetenschappers; zonder oververdeeld zijn, heel klein is.” Is dit een tuigende p-waarden geen publicaties en bezwaar? Waarom telt indirect bewijs zonder nulhypothesetoets geen subsidie.
DOOR WELMOED VISSER FOTO YVONNE COMPIER
D 10
Pogingen tot betere wetenschap > De wetenschap heeft veel kritiek over zich heen gekregen. In sommige gevallen leek het meer te gaan om een partijtje wetenschappers bashen van het niveau wetenschap-is-ookmaar-een-mening, maar andere kritiek snijdt meer hout. > Het artikel ‘Why most research findings are false’ uit 2005 van de epidemioloog John Ioannidis in PLOS Medicine ontketende een storm van discussie. Hierin is de belangrijkste stelling dat de kans op het vinden van nietbestaande verbanden veel groter is dan veel wetenschappers aannemen, precies wat VU-methodoloog Michiel de Boer ook beweert. Met name in de biomedische wetenschappen is het probleem groot, en blijken verbanden vaak niet herhaalbaar. > Psycholoog David Trafimov is een van de grootste critici van de gangbare manier van statistisch toetsen. Hij is redacteur van het tijdschrift Basic and Applied Social Psychology, waarin p-waarden zelfs helemaal verboden zijn. Trafimov werkt overigens mee aan De Boers onderzoek. > Onderzoeksfinancier ZonMw heeft een subsidieprogramma voor onderzoek dat de wetenschap zelf moet verbeteren: ‘Bevorderen van verantwoorde onderzoekspraktijken’. > Acht projecten zijn onlangs gehonoreerd in dit programma, waaronder twee van de VU. Naast het nulhypothese-onderzoek van De Boer kreeg ook het onderzoek van psychologiehoogleraar Pim Cuijpers subsidie. Hij onderzoekt in hoeverre het geloof van de behandelaar in een bepaalde vorm van therapie de onderzoeksresultaten naar deze therapie beïnvloedt. nr 16 — 5 april 2017
ADVALVAS