De VU werkt keihard aan een samenleving waarin iedereen dezelfde kansen heeft ongeacht gender, afkomst, geaardheid en levensovertuiging 12
Vrije Schrijver Thomas Heerma van Voss ‘Iedereen heeft een verhaal’ 6
Zwemmen tegen de extraverte stroom
Komen introverte studenten genoeg tot hun recht? 8
Alissa Hiegentlich organizes the introduction week
‘Het hoeft allemaal niet zo hoogdravend te zijn’
P6–7
Vrije Schrijver Thomas Heerma van Voss wil bij zijn studenten het enthousiasme voor literatuur en schrijven aanwakkeren. ‘Iedereen heeft een verhaal.’
Zwemmen tegen de extraverte stroom
P8–11
Levendige discussies, groepsopdrachten met presentaties en participatie als onderdeel van het cijfer – het hoger onderwijs stuurt vooral op extraversie aan. Komen introverte studenten genoeg tot hun recht?
COVER
Alle 13 woke
Aan de hand van plekken op de campus bewijzen we dat de VU keihard werkt aan een samenleving waarin iedereen dezelfde kansen heeft ongeacht gender, afkomst, geaardheid en levensovertuiging. (p12–15)
Eerste hulp bij katers
Weinig of geen alcohol drinken is natuurlijk de beste remedie, maar als je te ver bent gegaan – kun je nog iets doen om dat bonkende overblijfsel van de avond ervoor te verzachten? (p16–17)
Flatshare
You thought your roommate would be a fellow adult – until the mouldy dishes and midnight gaming starts. What is the key to peacefully sharing your living space? (p24–25)
‘Moving to a new country can be lonely’
P22–23
Alissa Hiegentlich organizes the introduction week for international (pre-) master’s students, exchange students and independent freemovers.
How to be kinda Dutch, maybe
P26–29
Volg ons op Twitter @advalvas_vu en Instagram @advalvas
As the Netherlands clamps down on internationalisation, internationals face more pressure to ‘integrate’ into Dutch society. Use this guide to become more of a local and less of a tourist.
COVERFOTO
Peter Valckx
Yvonne
Compier
Zelfmoment
Genieten
Doorzetten is belangrijker dan hoog IQ
Academisch succes vergt geen hoogbegaafdheid, wel doorzettingsvermogen.
DOOR IRIS SOMMER ILLUSTRATIE BAS VAN DER SCHOT
Stel je voor: je bent vier jaar oud en je ouders hebben je opgegeven om mee te doen aan psychologisch onderzoek. Daar zit je dan: in een kamertje van de universiteit. Voor je zit een vriendelijke dame, en op tafel staat een schoteltje met één grote marshmallow. Hij is wit bepoederd, met kleine barstjes aan de buitenkant waardoor de zachte smeuïge binnenkant te zien is. De aardige dame heeft je zojuist uitgelegd dat je die marshmallow gerust mag opeten. Ze zal je tien minuten alleen laten, en als je daarna de marshmallow nog steeds voor je hebt liggen, krijg je er nóg een. Daar gaat ze, met ruisende rok verlaat ze het kamertje. Het is al uren geleden je ontbeten hebt en je zit zo dicht bij de tafel dat de zoete marshmallowgeur je neusgaten bereikt…. Wat doe je?
Precies die afweging: direct genieten,
of een uitgestelde, grotere beloning, zal je in je leven nog vaak moeten maken. Vooral in de wetenschap. Een promotietraject is één grote uitgestelde beloning. De Medische Ethische Toetsingscommissie heeft tal van bezwaren voordat ze je voorstel zullen goedkeuren. Je data-analyse blijft maar vastlopen, totdat je eindelijk de bug in je programmaatje gevonden hebt. Je manuscript wordt viermaal afgewezen voordat een blad het wil publiceren. Je subsidieaanvraag wordt afgewezen, maar in een volgende ronde alsnog gehonoreerd. Je wordt niet geselecteerd voor de talent-track, maar vindt via een andere route toch je plek. Kinderen die de verleiding van een marshmallow vlak voor hun neusje kunnen weerstaan, in de wetenschap dat hen dat een verdubbeling oplevert, gaan doorgaans een betere toekomst tegenmoet dan kinderen die hem direct verorberen. Ze hebben minder
kans op verslaving, op overgewicht, op een gevangenisstraf. Ze zullen meer opleiding genieten, meer verdienen, langer getrouwd blijven en zelfs langer leven. Het vergt namelijk doorzettingsvermogen om een snelle beloning uit te stellen, voor een groter doel in de toekomst. Volharding, wilskracht, is een belangrijke karaktereigenschap. Eigenlijk weten we allang dat doorzettingsvermogen beter succes voorspelt dan intelligentie. Die studie met de marshmallow stamt uit de jaren tachtig. Maar we gebruiken die kennis niet. We zetten intelligentie op een voetstuk, dat het niet verdient. De middelbare school doet geen boven proportioneel beroep op IQ. Het is een kwestie van stampen, huiswerk maken en bijblijven. Met een gemiddeld IQ kun je de wereld aan. Toch testen we nooit hoelang schoolverlaters van een marshmallow af kunnen blijven. Op de universiteit kijken we bij sollicitaties graag naar cijferlijsten. Ook grote bedrijven selecteren hun nieuwe aanwas vaak op basis van IQ-testen. Dat geeft geen inzicht in het doorzettingsvermogen van de kandidaten. Slimmerikjes kunnen vluchtige vlinders zijn, domoortjes taaie terriërs die zich vastbijten en nooit meer loslaten. Doorzettingsvermogen, dat is wat een academische loopbaan nodig heeft. Dus kijk nog eens goed naar dat cv: lange, ononderbroken maar gestaag stijgende lijnen in opleiding, in status, en salaris. Daaraan herken je de ware terriër.
Iris Sommer doceert schizofrenie aan de VU-geneeskundeopleiding en is hoogleraar psychiatrie, UMC Groningen.
Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.
De banaliteit van het kwaad
IOnze bestuurders hadden een historische taak om een verschil te maken
k zag in 1985 de ruim negen uur durende documentaire Shoah van Claude Lanzmann. Deze auteur beschreef, in navolging van Hannah Arendt, de banaliteit van het kwaad. Hij interviewde de treinmachinist, de wisselwachter op het station, de man die de logistiek van de transporten organiseerde. Zo kon de genocide op de Joden op industriële schaal worden georganiseerd. Deze mensen voelden zich verantwoordelijk voor de taak die zij opgedragen hadden gekregen, maar niet voor hun rol. Zij wisten wat er gebeurde, maar staken geen stok in het wiel.
Onze VU-bestuurders wisten de afgelopen anderhalf jaar ook wat er gebeurde in Gaza en ook zij deden niks. De bestuurders hadden samen met hun collega’s op de andere universiteiten besloten dat zij ‘de academische vrijheid’ moesten bewaken en dat dit een hoger goed was dan stelling nemen en druk uitoefenen. Ze deden wat zij dachten dat hun taak zou moeten zijn, maar zij dachten niet na over hun belangrijke historische rol.
Israël is een kenniseconomie en niets treft het land harder dan het af te sluiten van kennis. Israël heeft met honderden miljoenen aan Europese onderzoekssubsidies een ongekende afhankelijkheid van Europese univer-
siteiten. Onze bestuurders hadden een jaar geleden die achilleshiel kunnen raken. Ze hadden een historische taak om een verschil te maken. In plaats daarvan speelden ze woordspelletjes met de term genocide. Het was nog geen bewezen genocide, ofwel, je mag pas van genocide spreken en er iets tegen doen als die al heeft plaatsgevonden?
Nog onlangs adviseerden we als diversity officers van de VU aan het college van bestuur om, in navolging van zeven andere universiteiten, in elk geval géén nieuwe samenwerkingsverbanden aan te gaan met Israëlische universiteiten. We kregen via een tussenpersoon van de rector te horen dat het niet aan ons is over deze kwestie advies uit te brengen, het was niet onze rol.
De Palestijns-Amerikaanse schrijfster Susan Abulhawa laat in haar hartverscheurende roman Ochtend in Jenin haar hoofdpersoon over de massamoord in Jenin door Israël in 2002 zeggen: ‘De wereld?’ vroeg Hoeda sarcastisch, retorisch en zeer verbitterd, kortom op een manier die haar normaal gesproken vreemd was. ‘Sinds wanneer kan het de wereld ook maar een donder schelen wat er met ons gebeurt?’
Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.
Maurice Crul hoogleraar onderwijs en diversiteit
‘Het
hoeft allemaal niet zo hoogdravend te zijn’
DOOR WIN CASTERMANS FOTO JORIS CASAER
Vrije Schrijver Thomas Heerma van Voss wil bij zijn studenten het enthousiasme voor literatuur en schrijven aanwakkeren. ‘Iedereen
heeft een verhaal.’
‘Als je zelf schrijft, mag alles’
In december 2023 bezochten toenmalig Vrije Schrijver Nina Polak en haar studenten je hier thuis aan de Brouwersgracht. Tegen haar zei je toen dat je je een gezegend mens voelt omdat je je voor je werk nergens hoeft te melden. Dit academisch jaar moet je dat wel doen bij de VU. Hoe vind je dat? “Ik heb niet geaarzeld toen ik het verzoek kreeg want het Vrije Schrijverschap is tijdelijk vast, het is een contract voor een jaar. En ik heb zelf Nederlands gestudeerd aan de UvA, daar heb ik goede herinneringen aan. Maar ik was vrij jong toen ik daarmee begon, achttien om precies te zijn, en ik was voor mijn gevoel nog niet klaar op het universitaire vlak. En het is natuurlijk een prestigieus verzoek: ik ben me er zeer van bewust dat dit een vraag is die niet automatisch voorbijkomt. Ik vind het spannend ook; ben benieuwd wat er zoal gaat gebeuren, welke vakken ik erbij wil betrekken en wat studenten ook mij kunnen leren. Een aantal bijeenkomsten staat wel vast, zoals colleges en workshops creatief schrijven en de schrijvershuisbezoeken. Dat trekt me allemaal erg aan. Ik ben nog steeds blij dat ik een vrij leven heb en dat voelt ook niet geschonden door komend jaar. Ik heb er veel zin in.”
Praat je vaak over je schrijverschap?
“Niet zo. Schrijven is iets solitairs en dat vind ik heel fijn. Vervolgens breng je iets uit en als het goed is, wordt het her en der gerecenseerd en hoor je op die manier wat, een enkel radio-interview. Maar bijna nooit ga je er open in gesprek over, zoals bij het schrijvershuisbezoek. Soms heb ik een interview op een podium, maar dat is formeler en met oudere mensen dan op de universiteit. Toen Nina Polak en haar studenten destijds bij me weggingen, dacht ik: dit was echt heel inhoudelijk, heel levendig, heel leuk.”
Goed dat studenten dan zien dat je ook schrijver kunt worden, het kan gewoon! “Ik herinner me een hoorcollege bij de UvA, een hoogleraar moderne letterkunde die vroeg: wie wil er allemaal schrijver worden? Heel veel handen gingen omhoog, uiteraard. En hij zei: Kijk naar links, kijk naar rechts, en je ziet alleen maar mensen die het niet gaan worden. Eén iemand van deze honderd, honderdvijftig mensen gaat het worden. Ik vind dat een rare aanpak en betwijfel ook of het statistisch klopt. En los daarvan: wat ontmoedigend. Ik weet nog wel dat ik dacht: hé, een universiteit en een studie zijn toch juist bedoeld om enthousiasme en nieuwsgierigheid aan te wakkeren? En om de mededeling te krijgen: iets kan, iets is bereikbaar. Daarom zijn die schrijversbezoeken ook zo leuk, want dan kom je letterlijk bij iemand thuis en dan zie je gewoon dat Thomése ook met dat koffiezetapparaat koffie maakt, dat Polak dezelfde zeep gebruikt als jij. Dat het, kortom, allemaal niet zo hoogdravend, of ver weg is of hoeft te zijn. Door zo’n opmerking van die hoogleraar gaven sommige studenten het al bij voorbaat op.”
Wat trekt jou zo in het schrijven?
“Het simpele feit dat álles kan in een verhaal, qua vorm, stof en taal. Binnen het academische domein moet je werken met goede bronnen en gevulde voetnoten om je werk te onderbouwen. Maar als je zelf schrijft, mag alles. Dat vind ik zo plezierig. Dat enthousiasme probeer ik straks bij studenten op te roepen. Ik wil de veelzijdigheid van schrijven laten zien. Schrijven is voor mij een manier om gevoelens en gedachten uit te drukken die je er op een andere manier niet uit krijgt.”
Thomas Heerma van Voss 35
Studeerde Engels in Londen en Nederlands aan de UvA.
Romandebuut De allestafel (2009), daarna verschenen Stern (2013), verhalenbundel De derde persoon (2014), Plaatsvervangers (2017), Condities (2020, longlist Libris Literatuur Prijs) en Onzichtbare/ verdwenen boeken (2022), verhalenbundel Passagiers/Achterblijvers (2023).
Vorig jaar verscheen Het archief. Deze roman haalde de shortlist van de Boon en de longlist van de Libris Literatuur Prijs. Deze maand verschijnt De prullenmand heeft veel plezier aan mij Heerma van Voss publiceert onder meer in De Groene Amsterdammer en Trouw
19de Vrije Schrijver
Heerma van Voss is de negentiende Vrije Schrijver aan de Vrije Universiteit. Zijn voorgangers zijn onder anderen Abdelkader Benali, Babs Gons, Arnon Grunberg, Maxim Februari, Niña Weijers en Annelies Verbeke. De aanstelling van een jaar wordt mede mogelijk gemaakt door de VU-vereniging. Hij gaat dit studiejaar onder meer colleges verzorgen en met studenten op huisbezoek bij vier collega-auteurs. Meer informatie: thomasheermavanvoss. nl
Zwemmen tegen de extraverte stroom
Levendige discussies, groepsopdrachten met presentaties en participatie als onderdeel van het cijfer – het hoger onderwijs stuurt vooral op extraversie aan. Komen introverte studenten genoeg tot hun recht?
DOOR EMMA SPRANGERS ILLUSTRATIE DIDO DRACHMAN
“We kennen het allemaal. De docent stelt een vraag, en je denkt: ik weet het niet, ik wil niet aan de beurt zijn, ik wil niet dat mensen denken dat ik dom ben”, zegt VU-docent en opleidingscoordinator Isabel Braadbaart. Voor introverte studenten kan zo’n situatie een extra uitdaging zijn. Student biomedische wetenschappen Jozefien van Horzen (20) zit op die momenten in stilte haar woorden af te wegen. “Ik ben vaak bang iets van mezelf te laten horen, omdat mensen daar wat van kunnen vinden. Dan hou ik mijn mening liever voor me.” Ze beschouwt zichzelf als introvert: sociale interacties kosten haar veel energie, ze heeft tijd alleen nodig om tot rust te komen. Toch heeft ze zichzelf extravert gedrag aangeleerd. “Op advies van een psycholoog heb ik geleerd meer initiatief te nemen, anders wordt je mening nooit meegenomen.”
Introversie is beslist geen stoornis, wil VU-studentenpsycholoog Anna van der Steen benadrukken. “Het is een persoonlijkheidskenmerk op een schaal. Introverte studenten kunnen goed functioneren, maar situaties waar ze langdurig buiten hun comfortzone moeten treden, kunnen energie kosten en leiden tot mentale belasting.”
Dat herkent Van Horzen. “Als het goed gaat met mijn studie, betekent dat vaak dat ik minder aandacht heb voor mijn mentale welzijn. Meekomen in het
systeem is hard werken, er blijft minder tijd en energie over om voor jezelf te zorgen.”
Langer over studie doen Rutger Kappe deed aan de VU promotieonderzoek naar determinanten van succes in de studie en de vroege carrière. Extraversie wordt door sommige docenten overgewaardeerd, vindt Kappe. “Omdat het voor henzelf ook fijn is als studenten vragen stellen. Dan hebben ze het gevoel dat ze interactief bezig zijn.” In zijn onderzoek zag hij geen significant verschil in de hoogte van de cijfers die introverte en extraverte studenten haalden, maar wel in de studieduur. Studenten die last hadden van faalangst en neuroticisme – iets wat kan samenhangen met introversie volgens Kappe – deden langer over hun studie. “Je zag dat ze vaker hun tentamens gingen uitstellen omdat ze bang waren dat ze het toch niet gingen halen.”
Studentenpsycholoog Van der Steen ziet bij haar studenten ook dat ze soms heel laat pas hun scriptiebegeleider durven te mailen, omdat ze eerst alles zelf uit willen zoeken. “Ze willen iemand niet tot last zijn. Zolang je je vakken haalt en je met 400 anderen in een collegezaal zit, is er weinig aan de hand. Maar als er uiteindelijk een verplicht vak komt waar je iets spannends moet doen, zoals interviews
‘Wacht niet te lang met het inschakelen van een studieadviseur of studentenpsycholoog’
afnemen of stage lopen, dan zullen ze daar misschien niet snel hulp bij zoeken.” Toch is dat juist wat ze zou adviseren. “Neem iemand in vertrouwen, en breid dat langzaam uit. Wacht niet te lang met het inschakelen van een studieadviseur of studentenpsycholoog.”
Kappe is inmiddels lector studiesucces aan hogeschool InHolland, en ziet in de studentenmonitor, waar ook naar persoonlijkheid wordt gekeken, dat het minder goed gaat met introverte studenten. “Ze voelen zich minder thuis op de opleiding en gaan daardoor minder actief participeren. Ze presteren dus op cijferniveau niet anders dan extraverte studenten, maar hun route is wel anders.”
Vooraf je docent waarschuwen
Hoe gaat dat samen met het onderwijs dat ze doorgaans krijgen in Nederland? Kappe ziet dat het hoger onderwijs in Nederland de afgelopen jaren actiever, socialer en interactiever is geworden. “En terecht, want betrokkenheid en participatie zijn belangrijke voorspellers van studiesucces.”
Maar, zo zegt Kappe ook, niet elke student floreert in dezelfde studieomgeving. Neem bachelorstudent Camryn Gooswit (22). Mensen vragen haar weleens of het wel goed met haar gaat wanneer ze wat stil is. “Dat vind ik best apart, dit is gewoon wie ik ben. Ik
heb het soms nodig om me wat terug te trekken en alleen te zijn.” Maar in haar colleges kan dat niet altijd, vooral niet bij de vakken waar participatie wordt becijferd. Haar studie Engelse literatuur en samenleving heeft veel werkgroepen waar studenten worden geacht actief mee te doen. Op een gegeven moment is Gooswit begonnen docenten voor aanvang van een nieuw vak te mailen om uit te leggen dat ze introvert is en misschien niet veel zal zeggen in colleges. “Over het algemeen houden ze er dan wel rekening mee. Ze nemen me apart en vragen door, of letten bijvoorbeeld meer op hoe ik mijn huiswerk maak dan hoe vaak ik mijn hand opsteek.”
Meer tijd nodig
Volgens docent Braadbaart is het creëren van een veilige omgeving essentieel om iedereen mee te krijgen in het onderwijs. “Als iemand zich niet veilig voelt, blokkeert het deel van hun hersenen dat informatie opslaat. Je zit dan helemaal in je fight, flight of freeze modus. Dat maakt het moeilijk om te leren.”
Maar is het wel te doen voor docenten om op individueel niveau te kijken wat studenten nodig hebben om zich op hun gemak te voelen? Aandacht hebben voor introverte studenten hoeft volgens Kappe niet veel extra tijd te kosten. “Een wat stillere student na de les aanspreken en iets zeggen als: Het valt me op dat dezelfde studenten vaak vragen stellen. Heb jij zelf vragen? Vaak blijkt dan dat ze die ook hadden, maar dat andere studenten ze al hadden gesteld.” Introversie wordt volgens Kappe vaak verward met verlegenheid. “Introversie draait niet om sociale angst, maar om behoefte aan reflectie en verwerkingstijd. Introverte mensen willen vaak gewoon wat dieper nadenken voordat ze hun hand opsteken.”
Om die studenten op weg te helpen, spreekt Braadbaart ze soms juist bewust aan, ook al kan dat spannend zijn voor de student. “Als ik ze tijdens hun beurt echt in paniek zie raken dan ga ik wel snel naar iemand anders. Ook al heb je iemand in de spotlight gezet, je kunt die er ook weer afhalen zonder er iets groots van te maken.”
Stimulerend spelelement
‘Introversie draait niet om sociale angst, maar om behoefte aan reflectie’
Digitale quizzen als Mentimeter en Kahoot kunnen het volgens Braadbaart ook makkelijker maken voor studenten hun mening te geven. Zo’n spelelement werkt ook goed voor masterstudent arbeids- en organisatiepsychologie Alex (24, wil niet met zijn achternaam in Ad Valvas). Hij merkt dat dat soort tools interactie stimuleert voor álle studenten. Zelf heeft hij het niet per se nodig. “Ik ben introvert, maar ik vermoed dat docenten zullen zeggen dat ik de meest extraverte persoon op aarde ben.” In een werk- of studiesetting kost het hem weinig moeite actief mee te doen en zich te laten horen. “Maar vooral omdat ik het gewoon heel interessant vind wat ik leer.” Zodra die context verandert naar een gewone sociale setting, is het een ander verhaal. Toen hij een studiegenoot voor een opdracht moest interviewen, ging dat goed. Het klikte, en de studiegenoot nodigde Alex na afloop uit om mee te gaan naar zijn vrienden met wie hij had afgesproken. Eenmaal daar voelde Alex zich zo ongemakkelijk dat hij met een smoes snel weer vertrok. “Een-op-een ging het goed, maar het socialiseren in de grote groep bleek te veel voor me. Ik heb echt eerst de tijd nodig om iemand te ‘sizen’ en te bepalen of ik me op mijn gemak bij ze voel. Dat gaat moeilijk met veel mensen tegelijk.” Die momenten eisen een emotionele tol, ook al zegt hij niet eens per se met mensen te willen afspreken. “Studiegenoten hebben door dat ik introvert ben, en nodigen me voor mijn gevoel daardoor minder uit voor dingen – misschien ook om mij te beschermen. Om niet betrokken te worden bij dingen, doet wel iets met je. Het zorgt er ook voor dat vriendschappen vaak een beetje op de oppervlakte blijven.” Tegelijkertijd is hij ervan overtuigd dat zijn introverte karakter hem helpt in zijn studie. “Als ik extravert was geweest, zou ik na college vaker wat gaan drinken in plaats van te gaan studeren.”
Zeg dat je het niet snapt
Helemaal om spannende momenten heen werken is niet te doen, en misschien ook niet wenselijk. Na de
studie komen introverte studenten waarschijnlijk ook situaties tegen waar ze zich buiten hun comfortzone moeten bewegen. Braadbaart: “Je moet ze ook laten zien dat het een onderdeel is van het leren dat ze een keer aan de beurt komen, en dat er ruimte is voor andere ideeën, en om fouten te maken. Je hebt wel mensen die autonoom leren, maar het gebeurt toch vooral in een relatie tussen iemand die iets weet, en iemand die iets leert. Die relatie moet je opbouwen.”
Van Horzen merkt dat haar introversie haar op dat gebied soms dwars zit. “Als ik iets niet snap, durf ik daar vaak niet naar te vragen. Dan denk ik: ik zoek het later zelf wel uit. Maar uiteindelijk ben ik meer tijd kwijt aan zelfstudie en snap ik het gewoon minder goed dan mijn studiegenoten.”
Inhaalslag
In zijn onderzoek naar succes in het vroege werkveld zag Kappe dat extraverte studenten in de eerste jaren na afstuderen gemiddeld een hoger salaris ontvingen dan introverte studenten. “Dat lijkt deels verklaarbaar door hun assertiviteit en vermogen zichzelf te profileren – eigenschappen die ook in activerend onderwijs vaak worden beloond.” Extraversie wordt volgens Kappe enorm gewaardeerd in de sollicitatieprocedure. Maar na een paar jaar blijkt een andere karaktertrek te gaan meewegen: consciëntieusheid – een eigenschap die wordt geassocieerd met introversie. “Hun sterke werkhouding, betrouwbaarheid en focus op kwaliteit renderen op termijn. Ze lopen dus gewoon in op hun extraverte collega’s.” Wordt aan zoiets als consciëntieusheid dan wel genoeg aandacht besteed in het hoger onderwijs? De studenten vinden van niet. Van Horzen: “Er is wel aandacht voor soft skills op mijn studie, en ontdekken welke die van jou zijn. Maar het gaat daar niet per se over hoe je ze kunt ontwikkelen. De soft skills die we bespreken zijn uiteindelijk toch weer vaak dingen als leiderschap en goed kunnen samenwerken in grote groepen.” Gooswit: “Extravert gedrag blijft een soort norm waar de rest zich naar moet verhouden.”
Hoe woke is de VU nou echt? Nou, behoorlijk woke, kunnen we u zeggen. Aan de hand van de volgende plekken op de campus bewijzen we dat de VU keihard werkt aan een samenleving waarin iedereen dezelfde kansen heeft ongeacht gender, afkomst, geaardheid en levensovertuiging.
ALLE 13 WOKE
TEKST PETER BREEDVELD
FOTO’S PETER BREEDVELD EN EMMA SPRANGERS
Uhebt de chocoladeletterkoppen in De Telegraaf gelezen en anders hebt u het de Haagse politici met overslaande stem horen roepen: de Nederlandse universiteiten zijn woke! Dat mag ik hopen, zult u hebben gedacht. Woke betekent immers dat u zich bewust bent van de structurele achterstelling van bepaalde bevolkingsgroepen, en van de noodzaak daar iets aan te doen. Waarmee de vraag zich opdringt: hoe woke is mijn VU eigenlijk? “Te woke”, zeggen sommigen. “Nog lang niet woke genoeg”, vinden anderen. Laat Ad Valvas u over de campus rondleiden langs een aantal woke markeerpunten.
1. PROGRESS-VLAG Echt een boosmakertje, zo’n vlag die de inclusiviteit van de VU symboliseert. De VU wil ermee zeggen dat iedereen zich aan de VU thuis moet voelen: lhbti+’ers, mensen van kleur, die met een migratieachtergrond, joden, moslims, christenen, hindoes en noem maar op. Hetero’s en homo’s, binairen en non-binairen. Niet iedereen is het daarmee eens. De Progress-vlag werd vorig jaar gestolen en vervangen door een VOC-vlag, kennelijk uit verlangen naar de tijd dat Nederland een koloniale grootmacht was die lhbti+’ers met een steen om hun nek gewoon de plomp ingooide.
2. SDG-TEGELS
SDG’s zijn Sustainable Development Goals ofwel duurzame ontwikkelingsdoelen. Denk aan bestrijding van armoede en honger, strijden voor gendergelijkheid en goed en toegankelijk onderwijs voor iedereen. De VU wil een universiteit zijn die bijdraagt aan het bereiken van die doelen. Een loffelijk streven, nietwaar? Nou, niet volgens sommigen. Er is schreeuwende ruzie over gemaakt in de medezeggenschapsraad, waar sommigen vinden dat bijvoorbeeld het bestrijden van armoede een linkse hobby is en zinloos bovendien, omdat de wereld nou eenmaal ‘gebroken’ is. Dat staat in het Bijbelboek Prediker en dan is het zo.
3. CHIEF DIVERSITY OFFICER
De VU heeft de leukste diversity officer van Nederland. Sharda Nandram, die het hoogleraarschap hindoespiritualiteit en samenleving er gewoon bij doet, en op Nyenrode nog een leerstoel Business & Spiritualiteit bekleedt. Ze zoekt bij iedereen wat ze met elkaar gemeen hebben. ‘Diversiteit’, zei ze tegen Ad Valvas, ‘behelst een heleboel, meer dan alleen vermeerdering van het aantal vrouwelijke hoogleraren, of van de aanstelling van docenten en onderzoekers met een niet-westerse afkomst.’ Het gaat bijvoorbeeld ook om een bredere blik op de kwalificaties die iemand moet hebben voor een bepaalde functie. Diploma’s zijn belangrijk, maar ‘mensen die bijvoorbeeld thuis mantelzorg hebben gedaan, hebben ook vaardigheden ontwikkeld die nuttig zijn voor een organisatie.’ Nandram vindt dat een organisatie erbij gebaat is de hele mens toe te laten op de werkvloer, en die niet te dwingen een bepaald deel van diens persoonlijkheid thuis te laten, zoals in de televisieserie Severance. Goede serie, Severance
4. PRIDE LIBRARY Lhbti+’ers aan de VU hebben zich verenigd in de organisatie VU Pride en op de elfde verdieping van het hoofdgebouw bevindt zich hun Pride Library. Daar bevindt zich een verzameling wetenschappelijke boeken over lhbti+-onderwerpen waar
u zich kunt laten bijlichten over de geschiedenis van lhbti+ cultuur en de maatschappelijke context.
Er gaat een wereld voor u open en bijvoorbeeld de oprichter van de rechts-conservatieve studentenpartij VSP is er regelmatig te vinden om zich te verdiepen in onderwerpen als homoseksualiteit, de islam en queerness in de RoomsKatholieke Kerk.
Helaas trekt Pride Library ook weleens minder leuke mensen, die er komen om de boel te vernielen of andere bezoekers te intimideren. Misschien moeten bepaalde politici zich eens gaan realiseren dat hun opzwepende woorden over woke en ‘gendergedoe’ kwalijke gevolgen kunnen hebben.
5. DECOLONISATION LAB
Dekolonisatie is zeg maar de bevrijding van onze koloniale mindset. Ja, de tijd van kolonisatie is lang voorbij. Althans, Nederland heeft het niet meer voor het zeggen in Indonesïe en Suriname. Maar dat betekent niet dat Nederlands-Indië niet zit vastgekoekt in onze mentaliteit, dat we de plantages helemaal achter ons hebben gelaten. De witte mens, vooral de witte man is nog steeds de maat der dingen en we leggen alles langs een westerse meetlat. De toonaangevende filosofen zijn allemaal wit en ons wereldbeeld is nog hardnekkig eurocentrisch. Denk bijvoorbeeld aan een veelgebruikt begrip als de ontdekking van Amerika. Alsof dat continent niet al tienduizenden jaren eerder ontdekt was door de inheemse Amerikanen!
Dekolonisatie is een lang en moeilijk proces, waarbij de aanleg wordt verbreed naar niet-westerse filosofen van kleur en denkrichtingen als Ubuntu en het confucianisme. In Decolonization Lab bevindt zich een verzameling boeken rond dekolonisering en wat artefacten, zoals een oude wereldkaart. Het moet gezegd worden dat het lab nog wel wat aanvulling kan gebruiken. Ik denk aan een audiovisuele verzameling en fototentoonstellingen en dergelijke. Maar het begin is er.
6. GENDERNEUTRALE WC’S
Hier kunnen mensen zich ook zo lekker druk om maken. Het is een beetje flauw om te zeggen - zoals veel voorstanders van genderneutrale wc’s doen – dat iedereen thuis een genderneutrale wc heeft, maar het is wel zo. Bovendien, het is niet dat je verplicht bent om naast iemand met een andere gender je handen te wassen na de grote of kleine boodschap. Het is een keuze. Er zijn overal op de campus ook aparte heren- en dames-wc’s. Kappen met zeiken, dus. O nee, wel zeiken, op een genderneutrale wc of een gesegregeerde wc, maar niet zo zeuren.
7. VU ART SCIENCE GALLERY
Wetenschap en kunst ontmoeten elkaar in deze galerie in het Nieuw Universiteitsgebouw, naast Bar Boele. Wetenschap is volgens velen woke, kunst uiteraard ook, dus woker kan eigenlijk niet. Curator Wende Wallert en haar team weten daarnaast ook nog allerlei urgente maatschappelijke kwesties aan te kaarten met hun tentoonstellingen, dus het is ook nog eens intersectioneel. Duurzaamheid, migratie; het komt allemaal aan bod en het is altijd interessant. Een oase voor de geest. Kunstenaars en wetenschappers werken vaak samen aan de kunstwerken en de galerie organiseert lezingen en bijeenkomsten met een wetenschappelijk perspectief op de getoonde kunst en andersom. De nieuwste tentoonstelling gaat over water: over water en industrialisatie, water en milieu, de kleur van water, een waterklok; het is altijd de moeite waard. Je ziet maar een paar werken, dus je wordt er niet overweldigd en kunt voor elk werk lekker de tijd nemen.
8.
GREEN OFFICE
Op weg naar het restaurant in het hoofdgebouw loop je langs Green Office, dat eruitziet als de gemeenschappelijke ruimte in een studentenhuis, maar met veel kamerplanten. Green Office is een duurzaamheidsplatform annex denktank van waaruit studenten de VU voorzien van ideeën om de campus duurzamer te maken. Denk aan het verbannen of recyclen van wegwerpbekers, meer bomen en planten op de campus, studenten verleiden tot duurzaam gedrag en het eten van vegaburgers, enzovoort.
9. GEBEDSRUIMTE
Ik weet niet zeker of een islamitische gebedsruimte nou woke is of niet. Een moslim zal zeggen dat alles aan de islam woke is, omdat iedereen gelijk is in de Ummah en zo. Wat ik wel weet is dat meer dan half Nederland op z’n achterste benen stond toen de VU de eerste gebedsruimte op de campus opende. Het past bij het karakter van de oorspronkelijk gereformeerde VU, waar altijd begrip is geweest voor religie en andere levensbeschouwingen. Dat valt prima te paren met een wetenschappelijke instelling. De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat pas zeer, zeer recent ook de atheïsten en agnosten het respect kregen die hen toekomt, door ze de mogelijkheid te geven bij het begin en eind van academische rituelen ook een niet-religieuze tekst uit te spreken.
10. GLOBAL ROOM
Er zijn weinig zaken waar bepaalde politici en hun aanhang zo ziedend van worden als van vreemde smetten. Er wordt in Den Haag daarom weinig moeite gespaard om universiteiten weer echt Hollands te krijgen, waar de mensen Hollands met elkaar spreken en zich helemaal richten op de grootsheid van Holland. Daar kunnen we geen internationale studenten en medewerkers bij gebruiken en die moeten dus weg. Van die politici dan, want de VU ziet blijkbaar wel de meerwaarde in een internationaal perspectief en een internationale gemeenschap en daarom zijn studenten van over de hele wereld welkom en worden Nederlandse studenten aangemoedigd een tijdje in het buitenland te studeren. Voor een brede, internationale horizon. Voor de internationale gemeenschap is er de Global Room. Internationale studenten en medewerkers kunnen elkaar daar ontmoeten en bijvoorbeeld workshops organiseren. Zo krijgen ook zij het gevoel dat ze welkom zijn aan de De Boelelaan.
Internationale studenten behoren trouwens tot de meest geëngageerde VU-studenten. Waar veel Nederlandse studenten de campus vooral bezoeken om colleges te volgen en tentamens te doen, zijn veel internationale studenten actief in de medezeggenschap en de diverse woke clubs op de campus.
11. VEGANS Ja, goed, ze kunnen best een beetje irritant zijn, vegans, maar dankzij hen is het aanbod in de restaurants en andere eet- en snackgelegenheden op de campus flink verbreed, en kun je nu ook lekkere dingen eten waarvoor dieren niet ondraaglijk hebben geleden. Overigens is vegetarische tonijn wel een van de smerigste dingen die ik ooit in mijn mond heb gehad.
12. WO&MEN@VU ‘Een netwerk van en voor VU-medewerkers die gendergelijkheid tussen mannen en vrouwen willen verbeteren. WO&MEN@VU bestaat uit mensen van alle genderidentiteiten’. Eat that, Telegraaflezers! VU-vrouwen die International Women’s Day vieren, nee leren zeggen in een workshop, lezingen houden over vrouwelijk leiderschap. Je zou er als rechtgeaarde conservatief je hoed van opeten.
13. 3D-DEBATCENTRUM
Persoonlijke ontwikkeling, dialoog en gemeenschapsvorming. Het klinkt als de standaarduitrusting van een linkse vampierenjager, maar het is gewoon 3D, waar mensen samenkomen om zich, nou ja, persoonlijk te ontwikkelen, in dialoog te gaan en een gemeenschap te vormen. Ik ben er weleens ritueel gereinigd met de rook van brandende salie, aan het begin van een debat over dekolonisatie en verder wordt er gepraat over tal van maatschappelijke kwesties, over man-zijn, vrouw-zijn, lhbti+-zijn en noem maar op. Je kunt er gamen, knutselen en films kijken met discussie na. Onlangs kreeg 3D voor deze inspanningen in Den Haag de Onderwijsprijs uitgereikt, en pas in het bericht daarover leerde ik dat 3D dit allemaal in samenwerking met NewConnective doet, een organisatie die ook werkt aan persoonlijke ontwikkeling, dialoog en gemeenschapsvorming. Maar dat is aan de VU vaak, dat je even niet oplet en dat dan een club is opgegaan in een andere club, of is verdwenen, of van naam is veranderd. Iemand zal hebben besloten dat er teveel overlap is geweest tussen 3D en NewConnective om te rechtvaardigen dat ze elk los van elkaar bestaan.
vu.nl
Alcoholgebruik
KWeinig of geen alcohol drinken is natuurlijk de beste remedie, maar als je te ver bent gegaan –kun je nog iets doen om dat bonkende overblijfsel van de avond ervoor te verzachten?
DOOR EMMA SPRANGERS
ILLUSTRATIE MERLIJN DRAISMA
nallende hoofdpijn, misselijk, een onrustig gevoel en gaten in je geheugen – opstaan met een kater is een gevreesde domper na een hopelijk leuke avond. De een bakt een ei met kaas, de ander drinkt koffie in het zonnetje, een derde trekt misschien tegen beter weten in weer een biertje open. Maar wat werkt nou echt?
Vette hap
Neurowetenschapper Anne Marije Kaag doet onderzoek naar risicovol drinken en verslavingsgevoeligheid. Volgens Kaag is een groot deel van een kater vochttekort. “Alcohol zorgt ervoor dat je meer water uitplast, je droogt jezelf eigenlijk gewoon uit.” Om dat op te vangen, raadt Kaag aan al vóórdat je alcohol gaat drinken, goed te hydrateren om je vochtvoorraad op peil te houden, en ook tussen de alcoholische drankjes door iets alcoholvrij te drinken. Van alcoholvrij bier is bijvoorbeeld bekend dat het, net als alcohol, het beloningssysteem kan aanspreken.
“Een soort Pavlov-effect wat we krijgen bij het zien van iets dat doet denken aan alcohol drinken. Een alcoholvrij biertje kan dus ook al voelen als beloning.”
De avond beginnen met een vette hap is ook verstandig, dat vertraagt de opname van alcohol in het bloed. Uit onderzoek is gebleken dat specifiek kaas een goede bodem vormt voor de maag. Het vertraagt de opname van alcohol en de probiotica in kaas helpen de lever enzymen aan te maken die alcohol afbreken – wat ook een kater kan verminderen. Als je eenmaal een kater hebt, kun je die vette hap volgens Kaag wel beter mijden, die is te zwaar voor je al geïrriteerde maag. “Eiwitten zijn wel belangrijk. Eet een gekookt ei – niet gebakken – met zout. En neem paracetamol, maar niet voordat je gaat slapen, dat is een extra belasting voor de lever.”
Eerste hulp bij katers
Hanxiety
Alcohol doet veel met ons brein, en die effecten zijn niet zomaar op te vangen met een extra glas water of een gekookt ei. “Als je alcohol drinkt, komen er heel veel stofjes vrij. De aanmaak van glutamaat wordt geremd, waardoor je brein minder effectief werkt: je wordt onhandig, impulsief. En er komt dopamine vrij, wat een plezierig effect geeft. De volgende dag is de balans tussen deze stofjes verstoord. Dan kun je je down voelen.”
‘Je hebt je lichaam een avond lopen vergiftigen, en dat voel je’
Met een kater komt ook vaak een onrustig, opgejaagd of angstig gevoel mee, een verschijnsel wat mensen ‘hanxiety’ noemen: anxiety in combinatie met een hangover. Wat heb je gisteren eigenlijk allemaal gedaan?
Heb je jezelf niet voor gek gezet? Ben je wel aardig geweest tegen je vrienden?
Kaag: “Alcohol verstoort ons stress-systeem. Je kunt moeilijk onderscheiden wat belangrijke stresselementen zijn, en dus blijf je de dag erna achter met verhoogde cortisol en een aanhoudend gevoel van alertheid.”
Tijdens het afbreken van alcohol komen er ook gifstoffen vrij in ons lichaam: cytokines. Die hebben een effect op de hippocampus, het geheugencentrum van het brein, en veroorzaken geheugenproblemen en concentratieproblemen. “Al die dingen komen allemaal nog bovenop je hoofdpijn en misselijkheid”, zegt Kaag. “Je hebt je lichaam een avond lopen vergiftigen, en dat voel je.”
‘Drink je rond je eisprong, dan verlies je sneller de controle’
Meer zin in seks
Die vergiftiging voelt de volgende dag alleen niet altijd hetzelfde. Soms drink je zes bier en sta je zonder problemen op, een andere ochtend heb je na twee wijntjes al gierende hoofdpijn. En waar je soms juist zin hebt om iets leuks te gaan doen met een kater, krijg je jezelf een andere keer nauwelijks je bed uit. Omdat je je slecht voelt, óf omdat je meer zin hebt in seks. Dat laatste kan volgens New Yorkse neuropsycholoog Sanam Hafeez een bijeffect zijn van een kater. De remmende werking van alcohol werkt nog wat door, en ons lichaam is op zoek naar een extra shot dopamine.
Hoe je je na een avond drinken voelt, is volgens Kaag afhankelijk van veel factoren.
Zo maakt het onder andere uit welke alcohol je hebt gedronken. Rode wijn, zware bieren, tequila en whisky zijn bijvoorbeeld notoire katerveroorzakers.
Bij deze donkere dranken ontstaan er stoffen bij het fermentatieproces die de kater kunnen verergeren. Licht bier, wodka, gin en witte wijn zijn wat dat betreft ‘schonere’ keuzes. Maar drankjes met een lager promillage zijn volgens Kaag toch vaak de betere keus. “Mensen zijn geneigd elk drankje even snel op te drinken, ongeacht hoeveel alcohol erin zit. Als je sterke drank drinkt, krijg je dus veel sneller veel meer alcohol binnen.”
Voor vrouwen maakt het ook nog uit waar ze zitten in hun menstruatiecyclus. Zo blijkt dat alcohol tussen dag 20 en 25, vlak voor de menstruatie, sneller wordt afgebroken. Kaag: “Maar belangrijker: drink je rond je eisprong, dan verlies je sneller de controle en drinken mensen vaak meer. Je hebt dan na een avond drinken misschien meer spijt van wat je hebt gedaan.”
Onzinsupplementen
Mocht je genoeg hebben van water, kun je ook voor Sprite gaan tijdens je kater. Chinese onderzoekers aan de Sun Yat-Sen Universiteit ontdekten dat Sprite het afbraakproces van alcohol versnelt, waardoor je kater minder lang duurt. Uit hun onderzoek bleek kruidige thee de kater juist weer in de hand te werken. En het idee om met een kater weer naar alcohol te grijpen, raadt Kaag helemaal af. “Je vergeet er misschien even je kater mee omdat je weer dopamine aanmaakt, maar dat is geen oplossing. Zo ga je richting een alcoholverslaving.” Het belangrijkste is volgens Kaag om rust te pakken.
“Probeer zo veel mogelijk te slapen, ga de frisse lucht in. Je bent niet lief geweest voor je lichaam en je brein.” Toch komen er geregeld nieuwe supplementen op de markt, die beloven een kater te kunnen voorkomen.
“Allemaal onzin”, aldus Kaag. “Je kunt je geld beter uitgeven aan alcoholvrije cocktails.” Heb je niet alsnog iets aan een mogelijk placebo-effect van die pillen? “Dan zou ik gewoon voor de seks gaan, dat lijkt me een stuk gezonder.”
Moeten we eigenlijk wel op zoek gaan naar middelen tegen een kater? Hoe ethisch verantwoord is dat? Kaag:
“Dit is een beetje oma die praat, maar het beste is natuurlijk gewoon om niet te drinken. Dat er reclame wordt gemaakt voor middeltjes die een kater kunnen voorkomen is eigenlijk van de zotte. Een kater is een signaal van het lichaam dat het niet vergiftigd wil worden, en een waarschuwing aan onszelf dat we dat niet nog een keer doen.”
Maak jij je zorgen over je alcoholgebruik? Ga naar zelfhulpalcohol.nl of bel 0900-1995. Jellinek biedt online ook gratis, anonieme zelfhulpprogramma’s aan.
Floskunst
Mensen, ook hoogopgeleide, milieubewuste mensen, maken er op de campus regelmatig een teringbende van. Kennelijk was de persoon die een pakje tandenflossers per ongeluk of expres op de grond leegkieperde te druk of gehaast om ze weer netjes op te ruimen, of het boeide gewoon niet of whatever, maar... wat een prachtig schilderij is eruit ontstaan! (PB)
FOTO
PETER GERRITSEN
Houd je van schrijven, fotograferen of filmen?
Word student-reporter!
en krijg journalistieke bijscholing in ruil voor een prachtig podium om op te publiceren.
Mail de redactie: redactie.advalvas@vu.nl, of loop binnen in de redactiekamer 1H43 (gebouw Bellevue), dan bespreken we samen de mogelijkheden.
Ad Valvas, journalistiek platform van de Vrije Universiteit
JOURNALISTIEK PLATFORM VAN DE VRIJE UNIVERSITEIT WWW.ADVALVAS.VU.NL
Bryce Benda, Nour Khamis, Emma Sprangers, Welmoed Visser
Eindredactie
Win Castermans, Emma Sprangers
Secretariaat en VU-advertenties
Anna Jansen (020) 5985630 secretariaat.advalvas@vu.nl
Art-direction/vormgeving Rob Bömer – rbbmr.nl
Medewerkers
Antoni Bańkowski, Yvonne Compier, Dido Drachman, Merlijn Draisma, Peter Gerritsen, Bas van der Schot, Taalcentrum-VU, Peter Valckx, Berend Vonk, Wout van Zaale
Commerciële advertenties Bureau Van Vliet (023) 5714745
Druk Senefelder Misset, Doetinchem
Werken bij de VU
Bijdragen aan een betere wereld, door onderscheidend onderwijs en grensverleggend onderzoek. Dat is de ambitie van de Vrije Universiteit Amsterdam. Persoonlijke vorming en maatschappelijke betrokkenheid staan hierbij centraal. Vanuit verschillende disciplines en achtergronden werken wij samen aan innovaties en nieuwe inzichten op het hele wetenschappelijke spectrum.
Aan de VU werken ruim 6.150 medewerkers en volgen ruim 31.000 studenten wetenschappelijk onderwijs. De uitstekend bereikbare VU-campus ligt in het hart van de Amsterdamse Zuidas.
Ben jij geïnteresseerd in werken bij de VU? Kijk dan op: werkenbij.vu.nl
Werk jij al bij de VU? Hou dan de interne vacatures in de gaten op: interne-vacatures.vu.nl
ADVALVAS.VU.NL
JOURNALISTIEK PLATFORM VAN DE VRIJE UNIVERSITEIT
Nieuws, interviews, blogs en achtergrondverhalen
Elke dag actueel op advalvas.vu.nl
Niks missen? Abonneer je op onze wekelijkse Ad Valvas Mail Update: https://tinyurl.com/updateadvalvas
CAMPUS
Besluit Aardwetenschappen uitgesteld
Door de nationale ophef over het besluit om Aardwetenschappen op te heffen, heeft de VU besloten tot een ‘verkenning’ door een extern adviesbureau, dat gaat kijken of delen van de opleiding niet toch behouden kunnen worden. Het definitieve besluit is nu uitgesteld tot komend najaar.
ONDERHANDELINGEN
Nieuwe cao helpt vooral hoge salarissen
Tijdens de cao-onderhandelingen pleitten activisten nog voor het verdelen van ‘centen in plaats van procenten’, zodat de loonsverhoging gunstiger uitpakt voor mensen onderaan de ladder. Uiteindelijk zijn het toch weer de medewerkers met een hoog salaris die er meer geld bij krijgen. Toch zijn de actievoerders tevreden met het ‘sociaal randje’ van het akkoord.
ICT
SURF stopt commerciële hosting
De ICT-coöperatie voor onderwijs en onderzoek verhuist een groot deel van het netwerk naar onderzoeksinstituut Nikhef om minder afhankelijk te zijn van commerciële techreuzen. Het is ook een duurzame keuze: de restwarmte van het datacenter van Nikhef verwarmt het eigen gebouw en studentenkamers. Voor gebruikers zal er niets veranderen, aldus SURF.
ADVALVAS.VU.NL/EN
JOURNALISTIC PLATFORM OF VU AMSTERDAM
News, interviews, blogs, features Daily updated on advalvas.vu.nl/en
Don’t miss out! Subscribe to our weekly Ad Valvas Mail Update: https://tinyurl.com/updateadvalvas
POLITICS
Internationalisation act delayed again
Education minister Eppo Bruins was tasked with modifying his bill aimed at managing the influx of foreign students, after it had been criticized from all sides. But Bruins missed his start-of-summer deadline. The bill will be so different that it will have to be sent back to the Council of State.
EDUCATION
Stop leaning on tech companies
The Young Academy warns that higher education is too reliant on commercial tech, risking academic freedom and autonomy. They urge institutions to prioritize ethics over convenience or low cost, regain control of their digital infrastructure and adopt clear AI rules, expressing concern about students’ critical thinking skills and privacy.
FLATMATES
Petition against ‘equal opportunities’
Duwo argues the student flatmate interview system is unfair, and plans to start pre-selecting candidates from 2026 on, to ensure equal access and diversity. But critics fear losing the freedom to choose who they live with. A petition against Duwo’s plan has already gathered 4,600 signatures.
‘Moving to a new country can be lonely’
BY WELMOED VISSER
PHOTO YVONNE COMPIER
Alissa Hiegentlich organizes the introduction week for international (pre-)master’s students, exchange students and independent freemovers. She helps them find their way at VU, in the city, and introduces them to Dutch culture.
‘We should consider the advantages of Englishtaught education’
If you arrive fresh from abroad, what are the most important things you need to know? “We always start with the practical matters: a bank account, health insurance, housing, a general practitioner and registration at the municipality. If those things aren’t in order, it’s hard to build a life here. That’s why we encourage students to sort those things out as soon as possible.”
How does the International Office help with that? “In several ways: we have housing available that students can register for on a firstcome, first-served basis; we’ve made arrangements with the University General Practice (at VUmc) where students can sign up. During our introduction week, we hold sessions where we explain all of these practical things.”
What other challenges do international students face? “It varies a lot. Aside from the practical matters, moving to a new country alone to study is a big step. Many of them are truly on their own for the first time, without a network of friends and family around them. That can be lonely, and it helps to meet others who are in the same position. The educational culture is also different: international students are often very driven to achieve high marks. They sometimes struggle with the Dutch grading system – in the Netherlands, an 8 is considered a very good grade, whereas in many countries, getting a 10 is completely normal.”
Besides covering practical matters, what else is on the introductory programme? “We offer a crash course in Dutch, give them a campus tour, and introduce them to various organisations such as the Green Office and 3D. We also want them to get a feel for the city: we take them to the Rijksmuseum, do a scavenger hunt through Amsterdam, and there’s a day of sports and other activities at the VU Sports Centre at Uilenstede. We also organize an information fair – and we sell bikes.”
Bikes? “Yes, if you want to experience Amsterdam like a local, having a bike is really useful. We also pay attention to bike safety. Amsterdam is a busy city, and not everyone is used to cycling in such an environment. We try to emphasize, for example, that biking under the influence of alcohol is actually very dangerous.”
Have you ever studied abroad yourself? “Yes, in South Africa. It was a wonderful time in which I learned a lot about life in another culture. I’ve always been interested in different cultures. I deliberately chose an English-taught bachelor’s degree because I wanted to meet students from all over the world. I still believe that international students enrich the university, despite the criticism internationalisation has received recently.”
That criticism has mainly been about the large numbers of international students. Do you think it’s justified? “I think it’s fair to adjust policies when things aren’t working well. There has been – and still is – a serious shortage of student housing or housing in general. It’s easy to blame the international students. Thankfully, last year and even more so this year we’ve been able to help a larger percentage of students find accommodation.
It’s good to take a critical look at yourself. Universities should do that as well and I believe they already do that when it comes to English-taught education. However, we should also consider the advantages of Englishtaught education. Academia is highly international, Amsterdam is an international city, and the companies where students will work are often international too. On top of that, much of the academic literature is in English. I think we have to accept that English is part of our society nowadays.”
Alissa Hiegentlich
55
2024 – now Coordinator International Introduction Days, VU 2021 – now International Student Advisor, VU 2018 – 2021 Hotel Manager, easyHotel 2014 – 2015 Master’s Entrepreneurship, VU/ UvA 2009 – 2013 Bachelor’s International Business Administration, VU
International
Office
The International Office helps international students with their transition to life in the Netherlands. The introduction week for international master’s students, pre-master’s students, exchange students and participants in the Semester in Amsterdam programme runs from August 18 until August 26. In September, the International Office also organises the Jumpstart programme to help master’s students settle into their studies and life in Amsterdam: https:// vu.nl/en/education/moreabout/jumpstart.
‘Your
roommate can’t read your mind’
You thought your roommate would be a fellow adult – until the mouldy dishes and midnight gaming starts. What is the key to peacefully sharing your living space?
Awkward conversations
“BY ANTONI BAŃKOWSKI PHOTO PETER VALCKX
The room was a biohazard zone”, remembers Alex (not his real name), who lived in a four-person apartment during his time at Amsterdam University College four years ago. “I thought we were all adults”, Alex initially expected when he moved in. Shortly after, he discovered that being an adult did not necessarily mean having respect for basic hygiene, at least not for Roommate X – an alias he came up with for the student he shared his bedroom with. As a sea of mouldy dishes, dirty laundry, and take-out boxes started swallowing his space, with various insects paying the room a visit, he realized that not everyone was equally skilled in living away from home.
At first, he attempted to educate X. “I wrote a huge Google Doc explaining all basic chores, basically life 101.” This did not bring much change. Alex’s sleep time was limited due to X’s nighttime gaming routine and frequent, unannounced gatherings he hosted. The conditions in the room triggered Alex’s skin allergies and worsened his asthma. Eventually, AUC allowed him to move out to a single room in the second semester.
How do you deal with such situations? Lack of cleanliness and noise disturbance are the two most common problems prompting students to contact Aino Kekkonen, the Student Life Officer at AUC. Although other things come up during her meetings with students seeking advice, these two topics tend to be the most pressing issues. Her role is to offer guidance for students regarding issues outside of the academics, and roommate disputes are one that people often bring up. She finds communication to be absolutely key in resolving these conflicts. “I often ask students if they’ve talked to their roommate. You’d be surprised by how many people say no.”
Kekkonen also notes that after an unsuccessful initial confrontation, students often dread having follow-up talks with their roommates, “Part of being an adult is learning to have these uncomfortable, awkward conversations”, she emphasizes, adding that communication needs to be continuous, and students should not expect their roommates to always be aware that they’re doing something wrong. “You think it’s obvious that something is bothering you, but your roommate can’t read your mind”, she says.
When confrontation is not enough, she suggests finding around three main issues each side would really like to see change. In her view, roommates need to let some small disagreements slide, but they should try to agree on working on the most significant problems “to make it through the year and to be able to live somewhat comfortably together.”
Silent revenge
Lack of proper communication may lead to silent conflicts, which rarely resolve on their own. Mike (not his real name), a second-year Psychology student who has lived with a roommate for a year, noticed at one point that his personal belongings started disappearing. He suspects his roommate is behind this. “I don’t have proof that he is taking them, so I can’t confront him”, he says. Mike also has trouble sleeping, as his co-tenant often makes noise late into the night. He decided to confront him about this, which only worked for a short time. An unvoiced conflict emerged between them. Mike believes the noise and theft might be a form of silent revenge, since the roommate never expresses any grievances himself. Interestingly, such tension does not always mean lack of friendship. “When we hang out, it’s fun”, Mike says. He has decided not to touch on the disagreement and wait for the roommate to move out in a couple of months when his contract is set to end.
Crossing boundaries
Those who get along with their roommates, believe that the first weeks of living together are crucial to getting off to a right start. “Don’t live separate lives”, says Béa Blattmann, who shares her apartment with Jasmine Bacha, both second-year Psychology students. They didn’t know each other beforehand, but became best friends after moving in together. “In the first weeks, you should go out with your roommate, meet friends together”, says Blattmann. “Statistically, the more you see someone, the more you like them”, she adds, citing her Psychology classes.
But being friends should not exclude privacy. “You need to say so when your boundaries have been crossed”, says Sara Kamaha, a PPLE student at the University of Amsterdam. She became very good friends with her roommate, but still considers protecting her privacy to be the key to feeling comfortable at home. Bacha and Blattmann also admit that they value their own space, and consider having separate bedrooms to be a perk.
For those who aim at peaceful coexistence, Kekkonen advises writing down an agreement, in which they clearly establish their expectations and boundaries. “It might feel silly and official to immediately go in with a form, but it’s going to save you a lot of trouble later”, she says, explaining that it helps to bring things up during later confrontations. She also finds it important for students who are moving in with a roommate to manage their expectations. “You will have to compromise. If it’s not 100% your room, then you can’t expect everything to go 100% like you would want”, she says.
How to be kinda Dutch, maybe Integration
9 AM: Embrace the 6
One of the lessons you’re bound to learn from studying in the Netherlands is that excellence is overrated. In many cultures across the world, students are raised to strive for perfect grades and are considered to have failed if they drop any lower than that. In the Netherlands, you’ll find students celebrating a 6 out of 10, while some teachers never even give out a perfect 10.
“We say that the highest grade for a student is an 8, a 9 is for the professor, while a 10 is for God”, the project manager of the International Office once told Ad Valvas. So if angry Dutchies tell you to integrate, tell them that you are doing so the Dutch way. By waiting until the last moment, cramming everything in one day and barely passing. This is also known as the ‘zesjescultuur’. By letting go of your conceptions of perfection, you’ve already made a valuable step towards Dutchhood.
“I have learned to seek my happiness by limiting my desires, rather than in attempting to satisfy them” – John Stuart Mill
11 AM: Get some wheels
Being new to the country, it’s understandable you’d gravitate towards using public transport in your daily life, and that may be fine if like many Dutch students you qualify for free public transportation. But chances are, you do have to pay for it. Since you’re likely already overpaying on rent, cycling is often the best way to save some dough.
But most of all, experiencing the cycling culture firsthand will help you understand the Dutch way of living. Without getting on a bike, you’re likely to fear cyclists as they keep barreling towards you at full speed each time you place as much as a single toe on a cycling lane. To integrate, you must experience the cyclist’s perspective.
Getting a bike is fairly easy and it may be best to buy from international students on their way out. Otherwise, there’s always Marktplaats or Facebook Marketplace. If you haven’t already arranged a bike, there are also various rental options like the OV-fiets (the public transport’s bike) and Donkey Republic. Be careful when a stranger offers you a cheap bike on the street; they’re often stolen. Buying one while you could reasonably know it’s stolen, is illegal.
For your first cycling exercise, stay out of the busy city centre, find your balance, get used to the brakes and madly ring your bell at the first person you see trying to cross the street without using a pedestrian crossing. If you feel a sense of power and dominance, your mission is complete.
“Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving” – Albert Einstein
As the Netherlands clamps down on internationalisation, internationals face more pressure to ‘integrate’ into Dutch society. Use this guide to become more of a local and less of a tourist.
BY NOUR KHAMIS ILLUSTRATIONS BEREND VONK
1 PM: Eat a sandwich
You’ve probably already gone to FEBO or another snack bar at this point and you’ve hopefully discovered that there’s plenty of good restaurants to be found (especially those serving food from former Dutch colonies). The bigger food hurdle for internationals tends to be lunch.
Depending on your culture, it may be sacrilege to eat a cold dish for lunch, let alone a sandwich. And we’re not talking about a fancy baguette with crisp lettuce, a wide selection of vegetables and cream cheese. To get a taste of true Dutch efficiency (or laziness), you will have to make do with just three ingredients: sliced bread, butter and cheese, also known as the ‘boterham met kaas’.
To make it a bit easier for you, keep in mind that you can find excellent sliced bread at any bakery. Even the supermarkets tend to have decent bread, so long as you get a fresh loaf instead of the fluffy and flavourless factory bread. Likewise, you can stick your favourite cheese in there. In the future, you can add more toppings or grill your bread to make a classic ‘tosti’. But for at least one day, you should try to appreciate the simplicity of this Dutch staple.
“Worthless people live only to eat and drink; people of worth eat and drink only to live” – Socrates
Dutch people are fine with the group of friends that they met at the hospital mere moments after they were born
2 PM: Learn some Dutch
You can eat sandwiches and ride bikes all you want; integration is also about making a connection. It’s important to at least learn some basic polite words and phrases to say hello, please and thank you. But to show that you are sincerely interested in Dutch culture and trying to adjust, you’ll have to go a bit further than that. Granted, we’re still striving for the bare minimum of integration that can be achieved within 24 hours, so we’re ruling out Dutch classes and language apps.
Instead, you’ll be learning typical Dutch expressions that are never uttered by tourists. By mastering just a few authentic words and phrases (please refer to the dictionary on the next page), you can pass off as someone who has been living the life of a local, even if you only arrived last week.
Instead of trying to learn them all, look for three expressions that you’re likely to use and memorise them. Since phonetic spelling may not accurately convey Dutch pronunciation, it’s best to check with a Dutch speaker or Google Translate.
“Language is, like, really my thing” – Dutch writer Paulien Cornelisse
Homa
‘Mijzelf vooruithelpen ervaar ik als een enorme vrijheid’
Homa uit Afghanistan studeerde Internationaal
Recht aan de VU.
Samen laten we gevlucht talent bloeien
Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF begeleidt sinds 1948 gevluchte studenten, professionals en wetenschappers bij hun scholing en aansluiting op het Nederlandse onderwijssysteem en de arbeidsmarkt. Met persoonlijke begeleiding, financiële ondersteuning en toegang tot netwerken helpen we hen hun kennis, talenten en ambities volop te benutten. Dat is goed voor vluchtelingen én goed voor Nederland.
Het UAF helpen kan op veel manieren. Met geld, met tijd of door een actie te organiseren.
Doe mee! Help gevlucht talent op weg via uaf.nl/help-mee
Dutch expressions
Gadverdamme [guhd-ver-dumb-uh]
This is a common expression of disgust. There are also ‘gedverdemme’ and ‘gadverdarrie’, which mean the same. You will also commonly hear ‘godverdomme’, which translates to goddamnit and expresses anger or frustration. This last one may not be appreciated by religious people. The words can also be shortened: gadver, gedver, godver.
Helaas pindakaas [hayl-ahs pin-da-kahs]
‘Too bad’, or literally translated, ‘unfortunately peanut butter’. It’s a playful way of telling someone to deal with it.
Kantje boord [cunt-yeh bored]
A near miss or close call. When you get a 5.5 for an exam, that was kantje boord!
Lekker weertje, hè? [lek-ker weir-tyuh heh?]
A typical phrase to say the weather is good, which can also be used sarcastically. ‘Lekker’ means tasty, but can also be used for anything nice, pleasant or sexy. ‘Weer’ is the weather, while ‘tje’, ‘je’ or ‘pje’ get added to words to make them sound smaller or cuter. The constant ‘heh?’ that Dutch people add to the end of their sentences means ‘right?’
Mierenneuker [me-run-new-ker]
This literally means ant-fucker. It’s a derogatory term for people who nitpick.
OV [oh-vay]
The widely used abbreviation for public transportation (openbaar vervoer), mainly referring to buses, trams, metros, and trains.
Patat met [pah-taht met]
This means ‘French fries with’, which is commonly understood by locals to imply that you want mayonnaise with them. Other sauces will be specified, such as patat met ketchup. In more southern regions of the Netherlands and Belgium, fries are more commonly called friet.
Stufi [stew-fee]
The Dutch abbreviation of studiefinanciering, the governmental financial support which many Dutch students get.
Tjonge jonge [tyoung-uh young-uh]
This is a common expression to profess your surprise, amazement, or annoyance with something, just like ‘wow’. Sometimes it’s pronounced with an s instead of a t: sjonge jonge. The expression can be shortened or lengthened to decrease or increase its weight. Just tjonge is less powerful, while tjonge jonge jonge jonge is far more expressive.
Zesjescultuur [zes-yes cul-tuur]
A culture of sixes, meaning a culture in which the people are pleased with the bare minimum. The phrase is often – but not always – used to criticize the phenomenon.
5 PM: Make a friend
The best way to integrate into Dutch society is also the hardest: befriending the locals. Looking among your fellow students is the most obvious choice. However, a crucial part of understanding Dutch friendships is that many Dutch people are fine with the group of friends that they met at the hospital mere moments after they were born. It’s even harder to get your foot in the door if you don’t speak Dutch, despite most Dutch people speaking nearperfect English.
You’re likely to find plenty of Dutch students willing to party and go clubbing. But celebrating a birthday, going for a hike or exploring a city together may be off-limits if you haven’t penetrated their inner circle. Therefore, it’s best to focus your efforts on those who seem comfortable speaking English and show genuine interest in internationals.
To get a taste of true Dutch efficiency you only need three ingredients
Fortunately, there’s a constant stream of VU-related events where you can snag yourself a Dutch bff. Go painting or bowling at Life is Better in 3D, play some (non-American) football at the Student Football League, play (video)games with the Boosted Gryffins, philosophize at NEWConnective, join sustainability initiatives at the Green Office, find your kindred spirits at VU Pride or check out the many other specialized and general student associations.
Should you want to integrate more, your Dutch friend will surely help you further along the way. But if you’ve passed all five objectives, we wholeheartedly credit you with being sorta, kinda Dutch, maybe.
“Whoever argues with Dutchies should see to it that in the process, he does not become a Dutchie. And if you gaze long enough into the Netherlands, the Netherlands will gaze back into you” – Friedrich Nietzsche, sort of
Disclaimer: living by this guide does not ensure legal protection against scapegoating or deportation.
Voor vrienden van de VU
De oprichters van de VUvereniging wilden in 1879 een andere universiteit in Nederland. Los van de overheid, voor eigen keuzes met een eigen kompas. Een universiteit die staat voor rechtvaardigheid, medemenselijkheid en verantwoordelijkheid voor elkaar en voor de wereld. Zo ontstond de bijzondere universiteit waar iedereen welkom is: de Vrije Universiteit.
De VUvereniging subsidieert jaarlijks met 1 miljoen euro bijzondere projecten en activiteiten op het snijvlak van onderzoek, onderwijs, zorg en maatschappij. Daarnaast organiseren we verrassende en inspirerende evenementen.
De VUvereniging is een maatschappelijk netwerk voor vrienden van de VU.
Lid van de VUvereniging ben je al voor €10 per jaar.
Je bent van harte welkom.
Lid worden kan hier
The university student council is the representative participation council of and for students of VU Amsterdam. The council concerns itself mainly with the quality and accessibility of education at VU Amsterdam and with the student policy of this university. The council consults with the executive board periodically.
Supporting students, not punishing them
Every student has a story, and mine is one of resilience, growth, and the belief that every voice deserves to be heard.
I’m 22 years old, and I grew up in a Dutch village called Mijdrecht. These days, I live in Uilenstede, a vibrant student community near Amsterdam. Before starting my studies, I took a two-year gap period, not to travel the world or explore new hobbies, but to focus entirely on my mental health. It was a challenging, transformative time that taught me resilience, patience, and self-compassion. Although mental health is never a finished project, I eventually felt ready to begin my academic journey. I started studying Pedagogical Sciences at the Vrije Universiteit, and from day one, I knew I had chosen the right field. I love exploring how children learn, grow, and thrive, and how we as a society can support them.
Around me, I heard similar stories from other students. Many shared how the BSA, even with existing support services like student psychologists and academic advisors, increased their stress levels and worsened their symptoms. While these resources are valuable, they don’t always bridge the gap between students’ needs and the structural demands of university life.
Mental health is never a finished project
That’s why I decided to step forward and take an active role in student representation. This coming year, I will serve as the chair of the University Student Council. Together with my council, I aim to make sure all students are heard, including those who cannot always keep up with the group in the “traditional” way.
But while I found the content of my studies deeply rewarding, I quickly noticed that university life can be especially difficult for students with mental health challenges. Strict attendance policies, the Binding Study Advice (BSA) system, and the pace of academic life can make it harder to keep up. In my own first year, I didn’t meet the BSA requirement and was fortunate to be granted an extension.
For me, the council is not just about policy or meetings, it’s about building a culture where empathy and inclusion are just as important as academic achievement. It’s about ensuring that university regulations support, not punish, students who face extra challenges.
I’m excited for the year ahead, and I’m committed to advocating for a university environment where everyone, regardless of their mental health journey, has the opportunity to succeed.
usr.anne.bruggink@vu.nl
Anne Bruggink Chair
ONDER REDACTIE VAN HRMAM VU, JAARGANG 73, NUMMER 1, AUGUSTUS 2025
Registreer je nevenwerkzaamheden en houd ze up-to-date
In de sectorale regeling Nevenwerkzaamheden is vanuit transparantie en academische onafhankelijkheid afgesproken dat alle medewerkers in dienst van een universiteit hun nevenwerkzaamheden melden bij de werkgever. Nevenwerkzaamheden zijn betaalde of onbetaalde werk zaamheden voor derden die niet zijn opgedragen door de VU.
Op deze Personeelspagina lees je meer over het proces rond melden en registreren van nevenwerk.
Ga in gesprek met je leidinggevende als je nevenwerkzaamheden wilt verrichten
Activiteiten in de privésfeer hoeven niet als nevenwerk te worden gemeld als duidelijk is dat ze het belang van de VU niet raken. Nevenwerkzaamheden bij een organisatie die actief is op het gebied van onderwijs en onderzoek kunnen leiden tot een risico op belangenverstrengeling. Daar gaat dit gesprek over.
Alleen na toestemming van de leidinggevende kun je nevenwerk verrichten.
Na afstemming en akkoord van de leidinggevende registreer je je nevenwerk via de self service Nevenwerkzaamheden.
Dat geldt ook voor eventuele aanpassingen of stopzetting van nevenwerk. Bij nieuw nevenwerk of aanpassingen aan bestaand nevenwerk ontvangt de leidinggevende altijd een taak om dit goed te keuren.
Publicatie van nevenwerkzaamheden
Nevenwerk van wetenschappelijk personeel wordt na verwerking in de self service automatisch gepubliceerd of aangepast op hun openbare persoonlijke pagina op de VU Research Portal.
Nevenwerk van hoogleraren en bijzonder hoogleraren worden ieder kwartaal in de vorm van een verzamellijst op VU.nl openbaar gepubliceerd. Hiermee maakt de VU de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van het wetenschappelijk onderzoek aan de VU voor derden transparant en inzichtelijk.
Jaarlijkse taak voor validatie
Bij de VU herinneren we de medewerkers via een jaarlijkse taak eraan om het geregistreerde nevenwerk te controleren en aan te passen als dat nodig is.
In de taak zie je een overzicht van jouw actuele nevenwerkzaamheden. Is er een aanpassing nodig, dan kun je vanuit de taak direct naar de self service Nevenwerkzaamheden.
Na de controle en eventuele aanpassing rond je de taak af door te kiezen uit één van de volgende opties:
1. Mijn nevenwerkzaamheden waren niet meer actueel en zijn nu bijgewerkt
2. Mijn nevenwerkzaamheden zijn nog steeds actueel
3. Ik heb geen nevenwerkzaamheden
Op VU.nl is er een aparte pagina beschikbaar over het onderwerp Nevenwerkzaamheden. Scan de QRcode om daar direct naartoe te gaan.
Redactie Personeelspagina > HRMAM
Het genie achter Ghibli
Rialto VU
Nieuw
Universiteitsgebouw De Boelelaan 1111
Miyazaki: Spirit of Nature
Draait vanaf donderdag 18 september
Check de agenda en speeltijden op rialtofilm.nl
De animatiefilms van Hayao Miyazaki zijn indrukwekkend. Bekende titels zoals My Neighbour Totoro, Spirited Away en het recente The Boy and the Heron maakten hem een icoon van moderne animatie. Hoewel zijn werk wereldberoemd is, blijft de man achter de films een raadsel. De documentaire Miyazaki: Spirit of Nature werpt nieuw licht op dit bescheiden genie. Door interviews met Miyazaki, zijn zoon, collega’s en denkers als Timothy Morton leren we meer over zijn creatieve proces en filosofie. De documentaire richt zich op de productie van Princess Mononoke (1997). Met de jaren neemt zijn visie een donkerdere wending. Hoewel zijn films vol fantasierijke wezens zitten, blijven thema’s als oorlog, vervuiling en menselijke fouten onvermijdelijk.
Isis van der Knaap, online marketing
De ideale workout
Klaar voor een uitdaging? De razendpopulaire sporttrend hyrox verovert in hoog tempo Europa en is nu ook bij ons te beleven. In de nieuwe hyrox-les combineer je kracht, conditie en uithoudingsvermogen met oefeningen, zoals sled push, wall balls, roeien en hardlopen. Het is dé ideale work-out voor wie houdt van uitdaging, afwisseling en meetbare progressie. Of je nu een beginner bent of traint voor een hyrox-race: deze les daagt je uit om je grenzen te verleggen. Ook organiseren we hyrox-events, waar je je skills in wedstrijdvorm kunt testen. Ready to race? Mis niets en blijf op de hoogte van lessen, events en tips via Instagram: @sportcentrumvu.
Eline Schüchner, communicatie & marketing
Sportcentrum VU
VU campus (OZW-gebouw) Boelelaan 1109 020-5983656
maandag–vrijdag: 12–20 uur zaterdag en zondag: gesloten
Uilenstede Uilenstede 100 020-5985090
maandag–vrijdag: 08–23 uur zaterdag en zondag: 10–18 uur sportcentrumvu.nl
Cultuur met korting
VU Griffioen
Nieuw Universiteitsgebouw De Boelelaan 1111
Bestel snel je tickets voor het nieuwe theaterseizoen, of schrijf je in voor een van onze cursussen op griffioen.vu.nl
Ook dit collegejaar staat VU Griffioen voor je klaar. Je vindt het midden op de campus in het Nieuw Universiteitsgebouw. Daar vind je hét cultuurcentrum van de Zuidas. Je kunt ons theater bezoeken, met meer dan 100 voorstellingen en shows. In het daarnaast gelegen OZW-gebouw, ook wel de Rode Pieper genoemd, kun je jouw talent ontdekken en ontwikkelen bij meer dan 70 cursussen en workshops. Benieuwd wat er allemaal te zien is en te doen valt? Ga dan naar griffioen.vu.nl voor het volledige cursus- en cultuuraanbod.
Wist je dat studenten en medewerkers van de VU profiteren van speciale tarieven? Zo zijn er altijd extra plekken in de theaterzaal gereserveerd speciaal voor studenten en krijg je als student korting op theatervoorstellingen én cursussen. Ook medewerkers profiteren van een speciaal tarief.
Maaike Baas, cultuurmarketeer
Goddelijke burgers
SFEER Gezellig en prettig, met veel planten. Je kunt er Rummikub en Monopoly spelen en elke week is er een kroegquiz. Dit eetcafé probeert een huiskamer voor de buurt te worden. Dat lukt hen zo te zien al aardig. Wij zitten buiten heerlijk in de zon, maar daar komen wel vrij veel ambulances langs op weg naar OLVG West. Ons stoort het niet.
ETEN Ik kies de Beis-burger en mijn gezelschap de Kimchi-burger. Mijn Beis bestaat uit rundhamburger en bacon en de Kimchi biedt uiteraard kimchi. De burgers zijn aangevuld met tomaat, sla en een geslaagde saus. We drinken er een gemberbier en een zogeheten Vrij-er blond biertje bij. Allebei alcoholvrij en erg lekker.
BEDIENING Prima, vriendelijk en snel.
TIP De alcoholvrije bieren.
AANRADER Ja, zeker. Het eten raad ik je echt aan.
PRIJS De burgers kosten 14,50 euro, de friet bestel je er los bij voor 5,50. Dus al met al betaalbaar, goddelijk eten.
Daan van Leeuwen, master Accounting & Control
Boes en Beis
Jan van Galenstraat 418 boesenbeis.com
Wil je ook GRATIS ETEN, in ruil voor een restaurantrecensie?
Mail naar redactie. advalvas@vu.nl.
Giftige taal
Wat hebben Donald Trump, Abraham Kuyper, Tolstoj en Andrew Tate met elkaar gemeen? Geen idee? Ze werden in de vorige editie van dit magazine allemaal beschuldigd van toxische masculiniteit.
Tot 2015 was het concept toxic masculinity enkel in gebruik bij academici, diep weggestopt in ivoren torens. En toen kwam #MeToo. In tien jaar tijd werden de twee woorden samen net zo modieus als de combinatie van een matje en een snor.
Dat is Veronique Aicha niet ontgaan, die in dit blad een essay schreef over ‘de toxische man’. Maar op de meest belangrijke vraag - wat ís toxische masculiniteit? - kwam geen eenduidig antwoord.
Ik citeer uit het essay: De toxische man is een sluipmoordenaar.
- ‘is niet in staat om met een pluriforme samenleving om te gaan, en klampt zich daarom vast aan homogeniteit’ - Aicha noemt Trump als voorbeeld
- heeft volgelingen die ‘geloven dat hij een Messias is’voorbeeld: Andrew Tate
- ‘zet zich af tegen progressieve ideeën’ - voorbeeld: Abraham Kuyper
- ‘ziet de vrouw als machteloos, ondergeschikt en kwetsbaar wezen’ - voorbeeld: Tolstoj.
Ten slotte wordt er een student opgevoerd met een definitie over hiërarchie en machtsdynamieken. Tel die erbij op, en in een essay van nog geen 1300 woorden krijgt de term toxische masculiniteit vijf totaal verschillende betekenissen.
Het is verleidelijk om je met zo’n beladen term te bewapenen tegen alles wat je niet zint: conservatisme, seksisme, homogeniteit, hierarchie, messiascomplexen. Maar misschien moeten we de definitie van zo’n stevig verwijt toch wat sterker afbakenen.
Het gevolg is namelijk dat figuren van een totaal verschillend kaliber in hetzelfde afvalcontainerbegrip belanden. Neem VU-hoogleraar evolutionaire psychologie Mark van Vugt, wiens uit zijn verband gerukte uitspraak in het essay werd opgevoerd als voorbeeld van toxische masculiniteit.
Het duurde slechts drie dagen voordat de sectie Organisatiepsychologie zich op de website van Ad Valvas schaarde achter hun collega, die ‘zich op vele manier heeft ingezet om vrouwen én mannen te ondersteunen en om misinterpretaties van theorieën - die inderdaad door sommige rechts-
conservatieve complotdenkers worden gebruikt om toxische ideeën te promoten - recht te zetten’. Nu is de tragiek van het essay dat deze man op dezelfde stapel belandt als die rechtsconservatieve complotdenkers.
Toxische masculiniteit, of - laat ik het anders verwoordenintimidatie, onderdrukking en stigmatisering van vrouwen door mannen, is een significant probleem waar we het over moeten hebben. Maar wel in de juiste bewoordingen. Als we toxic masculinity voorzien van allerhande betekenissen krijgt het de multi-inzetbaarheid van een Zwitsers zakmes, maar de botheid van wegwerpbestek.
Echte oplossingen daarentegen beginnen bij een duidelijke probleemstelling. En dan helpt het dus niet om iedereen en zijn vader te bestempelen met dezelfde parapluterm. Een aangelengd begrip is geen werkend tegengif.
