Γεωργία Σ. (Abies S.) ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ στην ΞΑΠΛΩΣΤΡΑ
Ιστορίες καλοεωργίατου Σ. (Abies) Ιστορίες γραμμένες στην Ξαπλώστρα © Γεωργία Συριοπούλου Σχινιάς Αυγουστος 2022 2
14 ιστορίες γραμμένες τα καλοκαίρια σε ξαπλώστρες παραλίας της ανατολικής Αττικής και μία φθινοπωρινή. Όλα έχουν γίνει δημοσιεύσεις στο facebook. 3 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ στην ΞΑΠΛΩΣΤΡΑ
4
1. Να είστε σίγουροι ότι περνώ όπως οι ευρωπαίοι αστοί του 1900 βυθισμένοι στη ραστωνη ενός ατελείωτου καλοκαιριού στο Μαρόκο και κραταω ημερολόγιο για να γράψω ένα μυθιστόρημα με φόντο εξολοκλήρου τα μπιτς μπαρ και τον πευκια του Σχινιά. Θα έχει ένα χαλαρό αστυνομικό περιεχόμενο για καταπατήσεις καμμένης γης στο Νέο Βουτζά μια λανθάνουσα ερωτική ιστορία να λιάζεται κρεμασμένη στους βοριάδες σα χταποδάκι, χαρακτήρες διάφορους που βρέθηκαν να τηλεφωνούν κάτω από τις ομπρέλες ξεδιπλώνοντας ιστορίες με εγγόνια, μαγνητικές, ταξίδια στις Κυκλάδες και αποτελέσματα πανελλαδικών. Όλα αυτά στον καυτό ήλιο, το στεγνό μελτέμι και μέσα σε πολλούς κώλους, κοιλίτσες, παχάκια, καφτάνια, ρόμπες μπλε ρουά με χρυσά δελφινάκια. Το καλοκαίρι αυτό δε θα τελειώνει ποτέ όμως ούτε με τον Δεκαπενταύγουστο ούτε με τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη γιατί θα είναι ένα ινδιάνικο καλοκαίρι που θα κρατησει όλο το φθινόπωρο. Η ερωτική ιστορία δε θα μπορεί να βρει μια λύση που δεν ειναι κλισε και οι ίδιοι και οι ίδιοι χαρακτήρες θα βρισκονται για μπάνιο, φρεντο και μπίρα κοιτώντας τη Ραφήνα, το Διόνυσο και τις ανεμογεννήτριες της νότιας Εύβοιας αυτό το καλοκαίρι της μαρμότας. Παρ όλα τα αδιέξοδα της πλοκής που διαβλέπω κάνω την προσπάθεια μου γιατί νοιωθω ευρωπαία περιηγήτρια εδώ στην Ανατολική Αττική. Καταγράφω όλους τους κωλους και τις κοιλίτσες, κρυφακούω όλες τις εξετάσεις που κλείνουν τηλεφωνικά οι κύριες, παρατηρώ όλα τα βλέμματα «δείξε μου τον κωλο σου αν τολμάς να σηκωθείς όρθια μαντάμ». Έχω βαρεθεί φρικτά καθώς βλέπετε αλλά δεν παραιτούμαι, δε γυρίζω στην Αθήνα. 5
2. Κόρτο Μαλτέζε Είμαι σε μπιτσ μπαρ του Σχινιά. Ο πευκιάς είναι κλειστός λόγω κινδύνου πυρκαγιάς από τον πολύ αέρα και τις υψηλές θερμοκρασίες. Ψιλονέκρα, λίγο οικογένειες, λίγο μοναχικοί μεσήλικες, λίγο γέροι που κολυμπάνε μιλώντας για νοσοκομεία. Χοντρούλης σαρανταπεντάρης πίνει μπύρες με μια κοπέλα που εχει το πρόσωπο της Ιζαμπέλα Ροσελίνι. Ίσως και το σώμα. Φαντάζομαι ώρα ότι στα δέντρα του άδειου Πευκιά είναι αραγμένος ο Κόρτο Μαλτέζε περιμένοντας κάτι από τη Μακρόνησο που φαίνεται μακρυά ενώ μας κοιτάει σαν κηλίδες μέσα στη θάλασσα αγνοώντας το Δεκαπενταύγουστο και τη σημασία του για μας. Όχι! Μάλλον θα την ξέρει και για αυτό διάλεξε αυτές τις μέρες που κανείς δεν ασχολείται με τίποτα πάρα μόνο με τον Αύγουστο, τη θάλασσα και τη χωριάτικη, για να έρθει τόσο κοντά μας χωρίς να προσέξουμε τον παράξενο τύπο που κάνει μπάνια... Φοράει το καπέλο του ή ο βοριάς έχει ανακατέψει τις μπούκλες του; Θα έχει κινητό; Μάλλον... θα του έρθει το μήνυμα της πολιτικής προστασίας άραγε; 6
3. Ο Αύγουστος του Κορτο Μαλτεζε. Σκάφος μικρό με πανί, απ’ το Σχινιά πήρε τον Κόρτο χθες και τον πήγε στη Μακρόνησο για τη συνάντησή του και μετά στο Λαύριο. Προς τα χαράματα που έπεσε ο αέρας πέρασε με φουσκωτό το Σούνιο και έφτασε Ανάβυσσο. Μίλησε στο κινητό του πίσω από μια καλαμιά μέχρι τις οχτώ που ήρθαν οι γριές για το μπάνιο τους. Έφτασε Σαλαμίνα να βρει παλιούς γνωστούς. Εκεί μύρισε καπνό απο την πυρκαγιά της Θήβας. Προσπάθησε να βρει τρόπο να φύγει για Αίγυπτο αλλά τελικά θα κάνει δεκαπενταύγουστο στην Τήνο σε θαλαμηγό δουλεύοντας μάγειρας με όνομα Ρουμάνου. Θα ακούσει να χτυπάνε οι κόρνες των πλοίων όλες μαζί της Παναγίας και θα νοιώσει την καρδιά του ελληνικού καλοκαιριού να πάλλεται στους μόλους των Κυκλάδων με αποβιβάσεις εκ του πρυμναίου κλιμακοστασίου, γκρουπ Γάλλων μαθητών, κύριες με πάνινα καπέλα και κοπέλες με μεηκαπ και βαλιτσάκι τρέιλερ. Θα δει με τα κιάλια τα μπλουσταρ να φορτώνουν κόσμο για Πειραιά 18 Αυγούστου θα ακούσει τις σειρήνες από τις ντουντούκες του γκαράζ τους την ώρα που πέφτει ο καταπέλτης, πριν να καταφέρει να φύγει οριστικά από το Αιγαίο για να κάνει δουλειές με ψαράδες πειρατές στη Σομαλία. 7
4. Άλλες χρονιές τέτοια εποχή γράφω αστείες και παράδοξες ιστορίες από την παραλία. Η παραλία φέτος είναι άδεια και προσωρινή. Με κοινοτοπίες αδιάφορες ακόμα και για μένα που είμαι λάτρης. Μόνο μια κυρία, κομψή μεγάλης ηλικίας, μεγαλύτερης από μένα, έκανε περπατώντας μόνη της στην άμμο μια κοκέτικη, άπειρα εκλεπτυσμένη γκριμάτσα με τα χείλια της αμυδρή, συσφίγγοντας τα με υπονοούμενο, ειρωνεία και κρυμμένη γοητεία προς τον ελάχιστο κόσμο. Μια παλιακή γκριμάτσα, είχα χρόνια να τη δω, έρχεται κατευθείαν από το 18ο αιώνα, μου φάνηκε σαν μαρκετερί από τα θαυμαστά diy βίντεο του you tube. 8
5. Οι άντρες την κατηγορούν πάντα ότι μιλάει πολύ. Βασικός λόγος απόρριψης. Είναι στην παραλία πίνει ρούμι τρώει πατατάκια χαζεύει τη θάλασσα με έναν εικονικό κόβιντ που την κάνει βαριά. Ζευγάρι δίπλα, η γυναίκα μιλάει πίτι-πίτι. Ο άντρας απαντάει μονολεκτικά. Κοιτάει την άλλη: μόνη της, ποτό, φαμ φατάλ του φαίνεται, σαν την ιδανική γυναίκα, γυρίζει την καρέκλα προς αυτήν. Η σύντροφός του μιλάει όλο και πιο πολύ. Ταξίδια: Μαρόκο, μπάφοι, έρημος. Αυτός κοιτάει τη σιωπηλή, τη μόνη της. 9
6. ούτε αστείες ούτε παράδοξες δεν είναι οι ιστορίες σου Είμαι* στην παραλία. Φυσάει ωραίο αεράκι. Πίσω δύο κοπέλες κάθονται και συζητάνε μία ώρα στην παραλία για τις παραλίες που θαπάνε. Κατόπιν συζητούν για τις παραλίες που είχανπάει. Είμαι ο μόνος μάρτυρας μάλλον του πού είναι. Αυτή η παραλία δεν τα πάει καλά με τον ενεστώτα. Εξηνταπεντάρης* Καλαματιανός με δερμάτινο καουμπόικο καπέλο και μουστάκι Lemmy, λιάζεται στην παραλία με τρανζιστοράκι με κεραία. My fucking best summer εδώ και καιρό. Κάτω* από ομπρέλα καλαμένια σε παραλία τις Αττικής, Κυριακή πρωί. Ζευγάρι εικοσιοχτωτριάντα ούτε όμορφοι ούτε άσχημοι, ούτε χοντροί ούτε αδύνατοι πίνουν φρέντο στις ξαπλώστρες και διαβάζουν Χρυσηίδα Δημουλίδου. Και το αγόρι και το κορίτσι. Η κοπέλα καπνίζει με στυλ. Στη μπροστά ομπρέλα οικογένεια με σαραντάρη κοιλαρά, κομψή σύζυγο και παιδάκια Δημοτικού. Παππούς χοντρός κυνηγάει ένα δίχρονο Ηλία που το έσκασε τρέχοντας για την θάλασσα. Αγωνιστικούς χαιρετισμούς στέλνω*Λοιπόν γράφω αυτό το ποστ χωρίς να έχω καταφέρει να το επεξεργαστώ. Ίσως και εξαιτίας αυτού. Είμαι στην παραλία όπου κάτω από ομπρέλα μητέρα με τσιμπιδάκι για τα φρύδια μαδάει τις τρίχες από τα δάχτυλα του ποδιού του δεκαπεντάχρονου γιου της 10
7. Τα χρονικά της παραλίας ανατολικής Αττικής, που γράφω κάθε χρόνο από εδώ, ξεκινάνε φέτος πολύ αδύναμα. Η παραλία από τον κορονοϊό και μετά είναι όλο και πιο άδεια. Μπορεί να αφορά και την περιοχή μόνο τοπικά βέβαια που περιέργως και ίσως και υπόπτως αποαναπτύσσεται. Σε κάθε περίπτωση δεν έχω υλικό να σχολιάσω από τον κόσμο. Εμείς και εμείς, όποιοι και νά ‘μαστε δεν επιτρέπεται να σχολιάζει ο ένας τον άλλον. Μεσήλικες ανά ζεύγη ή κατά μόνας, ελάχιστες οικογένειες και κάποιοι νέοι στη μεγάλη τους ακμή που βρέθηκαν μάλλον τυχαία να κάνουν μπάνιο Δευτέρα πρωί. Λίγο πιο κει υπάρχει ένα ικρίωμα με μια ναυαγοσώστρια, αν είχα τηλεφακό θα την τραβούσα φωτογραφία έτσι κόντρα στο φως με κάτι κοραλί ρούχα μπερδεμένη ανάμεσα στους στύλους και τις δοκούς. Κατά τα άλλα τατού, κώλοι, κοιλίτσες, κοιλάρες, φαλάκρες, ρυτίδες και γκρίζα μαλλιά. Παιδιά να κυνηγιούνται στα ρηχά, βούρλα στην άμμο, συνέπεια της αποαναπτυξης που λέγαμε κάνουν λίγο ρετρό τη φάση∙ θα μπορούσαμε να ακούμε Τάκη Μωράκη, δεν ξέρω μήπως. Μέσα σε όλα αυτά εμφανίστηκε ένας πλανόδιος πωλητής χαϊμαλιών και ηλεκτρικών ρακετών για τα κουνούπια. Πρόσφυγας με τεχνητό μέλος πέρασε πολύ κοντά μου, το προσθετικό πόδι του ήταν σχεδόν στο αυτί μου και άκουσα τον ήχο από τον αέρα που συμπιέζεται και αναρροφάται από την πίεση ανάμεσα στο μηρό του και την πλαστική κνήμη καθώς περπατά στην άμμο. 11
8. Η κοπέλα άνοιξε το σκληρό πακέτο με τα τσιγάρα, έβγαλε με ήρεμη αλλά ταχυδακτυλουργική κίνηση ένα τσιγάρο. Στην ελάχιστη διάρκεια της κίνησης χάιδεψε όλο το μήκος του τσιγάρου με τη ράχη του δείκτη και του μεσαίου δάχτυλου. Άναψε το τσιγάρο καταφανώς ιδιωτικά. Στον διπλανό πάγκο ένας πανύψηλος έφηβος με αξύριστο μουστάκι παίζει με τον μικρό του αδελφό. Χωρίς δόντια μικρόσωμος και αδύνατος σκαρφαλώνει από πίσω στο λαιμό του γίγαντα έφηβου. Αυτός τον βάζει στα πόδια του και του χαϊδεύει την κοιλιά όπως κάνουμε στα γατιά ενώ λένε εναλλάξ ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ. Νιόπλιας, Νικοπολίδης... μέχρι τον Κούδα και το Σιδέρη. "Είσαι μεγάλος μπίχλας" του λέει και τρίβει το χνούδι που έχει για μουστάκι φιλώντας το κοκαλιάρικο βρώμικο καλάμι της μαϊμούς. Η κοπέλα έχει αποκοιμηθεί στον πάγκο του καταστρώματος, τα μαλλιά της τη γαργαλάνε με τον αέρα του Αιγαίου και ανοίγει τα μάτια της βλέποντας τα αδέλφια. Η ραστώνη του Αυγούστου ταξιδεύει ινκόγκνιτο στο blue Star για τις μικρές Κυκλάδες. 12
13
9. Περπάτησα στην παραλία. Καθώς βάδιζα σε ένα σημείο χωρίς λουόμενους έπεσα μπροστά σε μια πατερίτσα χρώματος μπλε ρουά να βρίσκεται μόνη της στην άμμο χωρίς να συνοδεύεται από άλλα αντικείμενα όπως σαγιονάρες, πετσέτες ή ό,τι άλλο συνοδεύει έναν λουόμενο. Κοίταξα ασυναίσθητα προς τη θάλασσα κάποιος κολυμπούσε, του την απέδωσα μέσα μου χωρίς αμφιβολία και η ασυνέχεια ματίστηκε. Γυρίζοντας από την διαδρομή προσπάθησα να αναγνωρίσω τα ίχνη του ξυπόλητου πέλματος μου καθώς ερχόμουν από την αντίθετη κατεύθυνση στην βρεμένη άμμο λίγο πάνω απο τη γραμμή που σκάει το κύμα. Δεν μπόρεσα. Σταμάτησα να κοιτάξω τα αμέσως προηγούμενα βήματα μου ώστε να δω τη μορφή που έχουν τα ίχνη μου. Με λίγο έκπληξη και φόβο είδα ότι δεν αφήνω ίχνη. Προσπάθησα να το εξηγήσω ορθολογικά με ψευτοαιτιάσεις του τύπου περπατάω πολύ ελαφριά, ή είμαι ελαφριά και το πέλμα μου μεγάλο και η πίεση είναι μικρή κάνοντας υπολογισμούς με τον τύπο της πίεσης σε σχέση με το βάρος και την επιφάνεια και άλλα ακόμα πιο περίπλοκα σχήματα. Δεν πείστηκα ότι αρκούν αυτές οι πιθανές αιτίες για να μην αφήνει ίχνη το πέλμα σου στη βρεμένη άμμο. Η σύγχυση* παρέμεινε. Έκανα έναν παραλληλισμό με τα φαντάσματα και τη σκιά τους, τα φαντάσματα δεν κάνουν σκιά αλλά εγώ κάνω κανονικότατα σκιά. Με ανησύχησε αυτό το θέμα με τα χνάρια, ήθελα να ασχοληθώ παραπάνω να δω μήπως αφήνω κανένα πολύ ελαφρύ σημάδι που δε διακρίνω με τη μία αλλά θα με έβλεπαν στην παραλία να βαδίζω και να μελετάω τα ίχνη μου και ντράπηκα.Αργότερα πήγα σουπερμάρκετ να πάρω πράσινο σαπούνι να σκαλίσω με το νυστέρι. Στο πάρκινγκ είδα ένα αυτοκίνητο με μια κυρία από την 14
παραλία να κάθεται περιμένοντας στο κάθισμα του συνοδηγού. Κάτω από τον καθρέφτη στο κέντρο του παρμπρίζ όπως το έβλεπα από τη μέσα μεριά κρεμόταν μια κατάλευκη σημαιούλα, κοίταξα πιο προσεκτικά ήταν η πίσω μεριά μια ελληνικής σημαίας αρκετά μεγάλου μεγέθους. Και στη μέση της λευκής επιφάνειας κρεμόταν ένας ξύλινος σταυρός από αυτούς που παίρνουν οι προσκυνητές από τα μοναστήρια. Άνοιξα τα παράθυρα μου και έβαλα φεύγοντας στο τέρμα το dirty old town. Το φυλαχτό μου απλώθηκε στον αέρα αισθάνθηκα ασφαλής και εξαγνισμένη. Τρώγοντας ένα παγωτό πύραυλο οδηγώντας πια για το σπίτι με το μπισκότο του να θρυμματίζεται στα χέρια μου και τη σοκολάτα να πασαλείβει τα χέρια μου και το τιμόνι είδα μια μαυροφορεμένη γιαγιά να περπατάει πολύ αργά με προσεκτικά βήματα και ένα μπαστούνι. Με την περιφερειακή όραση αντιλήφθηκα μια κίνηση σαν να κλωτσάει απότομα κάτι μπροστά της με ορμή εντελώς αναντίστοιχη του βαδίσματος της και της εικόνας της. Κοίταξα έκπληκτη. Δεν είχε δώσει κλωτσιά. Με το μπαστούνι της είχε κάνει μια πολύ μελετημένη και σταθερή, όντως ορμητική κίνηση κάπως σαν του μπαστουνιού του γκολφ για να διώξει από μπροστά της ένα ξεραμένο κλαδί από αγκάθι που είχε φέρει ο καλοκαιρινός βοριάς στο πεζοδρόμιο της. 15
10. Ινδικό μίνι μάρκετ στον κάμπο του Μαραθώνα μέσα στα θερμοκήπια. Τρεις Ινδοί δουλεύουν ο ένας ακούει ελληνικά λαϊκά μέηνστριμ δυνατά και τραγουδά. Τέσσερις Έλληνες ψωνίζουν, ο μακρυγένης Ινδός, νεαρός στην ηλικία, χορεύει και όλοι μαζί γελάνε. Τον ρωτάνε "πώς σε λένε;" "Παναγιώτη και είμαι από το Ηράκλειο" τους απάντησε γελώντας. 16
11. Είμαι σε καφετέρια μπροστά σε φοίνικες που έχει φυτέψει θεσμικά κάποιος στην Αττική ακτή. Ο διάκοσμος της είναι πυκνός μέχρι ορίων. Έχει ομολογουμένως πολύ επιτυχημένη μίμηση αρχαίων ελληνικών μαρμάρων, μία θύρα δηλαδή δύο στύλοι και μια δοκός μαρμάρινη διαβρωμένη από τους αιώνες φτιαγμένα με τεχνική σκηνογραφίας. Παραμέσα οι αίθριοι, ημιυπαίθριοι και στεγασμένοι χώροι χωρίς διάκριση εμφανή, αναπαριστά θαρρείς η αρχιτεκτονική τη διαλεκτική ανάμεσα κανονισμούς δόμησης και τις παραβιάσεις τους. Στη λεωφόρο έξαλλου είναι γραμμένο σε μαρκίζες: τακτοποιήσεις αυθαίρετων. Η πλαστή αρχιτεκτονική της είναι ένα συμπιλημα αρχαίας ελληνικής, ρωμαϊκής και πρώιμης αραβικής με βαρύ φορτωμένο ζωγραφιστό, και ό,τι άλλο, διάκοσμο που δημιουργεί φωλιές μεξικάνικες γεμάτες νύχτες των νεκρών, κόκκαλα, κάρες, λουλούδια και άρωμα Αγαύης, φωλιές ανδαλουσιανού χωριού, ρωμαϊκής έπαυλης, γαλλικού μπουρδέλου και καφέ της βόρειας Ευρώπης. Θα συνέβαιναν πολλά πράγματα σε ένα τέτοιο χώρο ένα μίνι θεματικό πάρκο για τον Κόρτο Μαλτέζε ίσως ο ίδιος να εμφανιζόταν μασκαράς με ρούχα από τους Κινέζους και τη Νίνα Σιμόν από τα ηχεία. Δε συμβαίνει τίποτα. Μόνο το μελτέμι κάνει τους φοίνικες να κινούνται όπως τα καλαμάρια στον ωκεανό. Το τηλέφωνο χτυπάει από εταιρεία πώλησης συμπληρωμάτων διατροφής και οικολογικών προϊόντων. Φεύγοντας πήγα να πληρώσω είδα μέσα στον ημιυπαιθριο ένα μπαρ μικρό για δύο άτομα ίσως και τρία, βάση από μανουάλι και το μπουφέ της μάνας μου βαμμένο με χρώματα κιμωλίας να παριστάνει και αυτός το μπαρ. 17
12. Το αγόρι των οχτώ ετών κάθεται ώρες στη θάλασσα. Έχει τους ώμους του έξω και παρατηρεί τους ανθρώπους επίμονα σαν να είναι αόρατο. Κάθε τόσο κοιτάει το κύμα και κάνει με τα χέρια του διασταυρωμένα στους καρπούς αργές κινήσεις σαν ουρά ψαριού. Κοιτάει κατάματα με περιέργεια όταν μπαίνεις στη θάλασσα, το πρόσωπο σου το σώμα σου, αν έχουν πέσει τα βυζιά σου και αν η ηλικία σου είναι πιο κοντά στης μάνας του ή της γιαγιάς του. Τα τατουάζ και πόση ώρα κάνεις να μπεις στο νερό, αν κρυώνεις ή είναι στυλ και σκέφτεται αν θα ενοχληθείς αν σου πετάξει νερό με τις παλάμες. Μετά μόνο του σηκώνεται στα ρηχά και περπατάει με βλέμμα αόριστο αργά σα ρομπότ με τον αέρα κόντρα στο πρόσωπο του, ξαναγυρνα στους ανθρώπους, τα παιχνίδια που παίζουν τα άλλα παιδιά, ένα μωρό στην κουλούρα του που το φυσάει η γιαγιά του. Περνάει το ελικόπτερο χαμηλά πολύ με θόρυβο, η παραλία γυρνάει με δέος, αυτό κοιτάει μερικά δευτερόλεπτα και βαριεστημένο ξαναρχίζει τις κυματιστές κινήσεις με το χέρι του με το βλέμμα καρφωμένο σε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που βγαίνει από τη θάλασσα υποβαστάζοντας ο ένας τον άλλον. 18
13. Κάθε καλοκαίρι στην παραλία είναι άλλος κόσμος. Το ένα καλοκαίρι είναι γιαγιάδες με εγγόνια. Το άλλο φοιτητές που σχεδιάζουν σε ποιο νησί θα πάνε κάνοντας μπάνιο στην Αττική. Φέτος είναι μεγαλοζευγάρια συνήθως σιωπηλά. Ενίοτε μιλάνε στο τηλέφωνο με άλλους για ιατρικές εξετάσεις, σπανιότερα κάνουν διαλόγους συντροφικούς αλλά χωρίς συνενοχή. Ανάβω τσιγάρο με το πιο στραβωμενο ύφος καουμπόη. 19
14. Το καλοκαίρι που τελείωσα το σχολείο, το μακρυνό 1986, έκανα μάλλον τις τελευταίες ατελείωτες καλοκαιρινές διακοπές με μπάνια ωρών πολλών και χιλιόμετρα ποδηλάτου και ακροβατικών. Εκείνη τη χρονιά, βρέθηκε στο σχετικά ερημικό μέρος που ήμουν ένας Άγγλος μορμόνος γύρω στα 23 που έκανε μάθημα αγγλικών στους φίλους μας έναντι φιλοξενίας και μπάνιων. Από αυτόν λοιπόν, που λεγόταν Τζιμ, έμαθα όλο το καλοκαίρι πολλά πράγματα για τους μορμόνους. Όπως ότι φορούν υποχρεωτικά σκελέα, ότι απαγορεύεται εντελώς με ποινή εκδίωξης από την κοινότητα το προγαμιαίο σεξ (προσοχή μόνο το σεξ) ότι κάνουν τα αγόρια υποχρεωτική ιεραποστολή για δύο χρόνια και συνήθως μετά από αυτήν πια παντρεύονται. Δεν χωρίζουν ποτέ και έχουν ένα σύντροφο όλη τους ζωή. Ο Τζιμ οποίος ήταν καθόλα ένα παλικάρι με τις συνήθειες της εποχής, μουσική, πάρτυ, χουφτώματα, κολέγια, ήταν σε αυτή την τελική ευθεία, είχε μόλις γυρίσει από την ιεραποστολή και το Σεπτέμβρη θα γύριζε να διαλέξει μια Μορμόνα να παντρευτεί. Ο Τζιμ εδώ θα πούμε ότι ήταν αθλητής πόλο, ξανθός, πανέξυπνος και πολύ όμορφος. Περάσαμε όλη η παρέα το καλοκαίρι μαζί, μπάνια, βόλτες, τον Αύγουστο ξαπλωμένοι στις ταράτσες να κοιτάμε τις Περσείδες να πέφτουν στον κατασκότεινο ουρανό μιλώντας για το μέλλον μας. Εγώ το Σεπτέμβρη επίσης θα έφευγα για τις σπουδές μου στα μαθηματικά. Αυτό το τελευταίο λοιπόν καλοκαίρι της ανεμελιάς για μένα και τον Τζιμ, καθώς ήμαστε οι μεγαλύτεροι, κατά κάποιο τρόπο το μοιραστήκαμε, έχοντας και οι δύο την αγωνία για το μέλλον εγώ της φοιτητικής ζωής και ο Τζιμ του γάμου που όντας τυφλωμένος από την καύλα, ήθελε να συμβεί χθες. Εγώ παντελώς άσχετη με το σεξ η γνώση μου περιοριζόταν σε ότι είχα διαβάσει λαθραία σε μια σεξολογία της δεκαετίας του πενήντα, προχωρημένη 20
για την εποχή της, αλλά του πενήντα, είχα μια διάχυτη μεγαλη περιέργεια. Ο Τζιμ είχε πολλές κοπέλες με τις οποίες μου είχε περιγράψει αναλυτικά τι έκανε. Σχεδόν τα πάντα εκτός από το σεξ. Εγώ για τα υπόλοιπα δεν πολυενδιαφερόμουν, για το σεξ που είχα την περιέργεια ο Τζιμ ήξερε όσα και γω. Προσπαθούσα να καταλάβω με ποιο κριτήριο θα διάλεγε τη Μορμόνα του αλλά από τα λεγόμενα του καταλάβαινα ότι δεν πολυνοιαζόταν για κάποιο κριτήριο. Όλες οι μορμονες ήταν καλές κοπέλες. Είχα απορία να καταλάβω πώς σκεφτόταν στο θέμα αυτό καθώς ήταν μεγαλύτερος και σαφώς πιο γυρισμένος από μένα. Πώς ξέρεις ότι θα ταιριάζεις εκεί πέρα; Πως θα σου αρέσει αυτό με τον άλλον αν δεν το δοκιμάσεις; Το καρτεσιανό μου μυαλό ήταν γεμάτο αμφιβολίες, αντίθετα από του Τζιμ που ήταν γεμάτο βεβαιότητες και προφανώς τυφλωμένο από τη επιθυμία να κάνει σεξ. Τον ρώτησα λοιπόν κάποια στιγμή προσπαθώντας να του σπείρω την αμφιβολία, πιθανόν και γιατί ήθελα να του υποσκάψω την πίστη του την θρησκευτική, πιο πολύ και από όλα τα υπόλοιπα. Του το έθεσα ευθέως: πως θα ξέρεις ότι με τη γυναίκα που θα παντρευτείς θα περνάτε ωραία στο κρεββάτι (με δεδομένο ότι οι μορμόνοι δεν χωρίζουν ποτέ είπαμε πάλι με ποινή αποπομπής από την κοινότητα); Έλαβα την απάντηση μου. "Μα για αυτό ακριβώς δεν έχουμε προγαμιαίο σεξ. “If you have not tasted any cake, any cake you eat is delicius , and you live happily ever after eating it, as it’ s the only cake you ever tasted.” 21
15. Τρεις ακίνητοι στον βοριά. Χθες μίλησαν για τον εγκλεισμό, την πόλη, τη μοναξιά, τη νεύρωση που σφίγγει σαν κορδόνι το σώμα που πονάει. Παύση, δε μιλάνε σήμερα, κοιμόνται εκ περιτροπής εικοσαλεπτα, καρδουλώνουν ο ένας τον άλλον στο κινητό, κάθε τόσο ένας φέρνει καφέ κάνοντας τα ελάχιστα βήματα. Εκτυφλωτικό φως, σκιά φωτεινή τέλους καλοκαιριού, επίπεδος ουρανός χωρίς καμπύλωση, γκαράζ το παλιό το ορθόδοξο "Dont worry baby" η κοινοτοπία κάνει το χρόνο ακίνητο, δροσερό σα ζελέ ροδάκινο. Μην αλλάξει τίποτα, Αύγουστος ταλαντώνεται από πάνω με μεγάλη αιώρηση πριν αποχωρήσει εκσφενδονίζοντας παντού καλοκαίρι και ίλιγγο. Θα φάμε bake rolls. 22
16. Το καλοκαίρι που ζούσα σαν ευρωπαίος περιηγητής στα μπιτσομπαρα του Σχινιά, προέβλεψα ότι θα έχουμε ινδιάνικο καλοκαίρι και νάτο εδώ. Δεν ξέμεινα στα μπιτσομπαρα να ολοκληρώσω τις ιστορίες των παραθεριστών ούτε την ερωτική ιστορία που κρεμόταν σα χταποδάκι στον ήλιο και το βοριά. Το μυθιστόρημα του καλοκαιριού έγινε μουρμουρητό στους δρόμους της πλατείας Βικτωρίας, των Εξαρχείων και της πλατείας ΒάθηΣ. Εδώ στην Αθήνα που ζω σαν Αθηναίος ιθαγενής βλέπω ότι τίποτα δεν μπορεί να τελειώσει και τίποτα δεν μπορεί να αρχίσει ούτε εδώ, ειδικά με το ινδιάνικο καλοκαίρι που μας τυραννά. Έτσι θα γράψω το καινούργιο αθηναϊκό μυθιστόρημα των κατς απ που γίνονται αδιάκοπα σε μπαρ καφετέριες και ρακάδικα. Όλος ο χειμώνας, ακόμα και όταν πιάσουν τα κρύα, θα περάσει με κατς απ, που δε θα αλλάζουν σε τίποτα παραπάνω από κατς απ και «πες μου τα νέα σου». Τα σκισμένα ρούχα δε θα μπαλώνονται, ούτε θα σκίζονται παραπάνω και θα τα φοράμε όλοι ευχαριστημένοι που τα σκισίματα δεν τα αγοράσαμε πολύ ακριβά όπως στα ακριβά τζιν παντελόνια αλλά μας στοίχισαν φτηνά, τα φθείραμε μόνοι μας τα ρούχα και δε θέλουμε να φορέσουμε καινούργια. Θα λέμε όλο το χειμώνα «καλό αποκαλόκαιρο» και όταν θα έρθει ο Φλεβάρης και μεγαλωσει η μέρα θα λέμε «καλό Μαρτη», «καλή Άνοιξη» και μεταμοντέρνες ευχές πλην «καλό Πάσχα». Ποτέ φυσικά δε θα πούμε «καλό καλοκαίρι». Θα γίνονται κατς απ και τις απόκριες και μετά κατς απ από το πάρτι του Γενάρη θα γίνουν γύρω στο τέλος Μαΐου. Όταν έρθουν οι ζέστες οι κανονικές, το Μάιο ας πούμε τις τοποθετώ, θα σας πω για το άλλο μεγάλο μυθιστόρημα που θα γράψω με θέμα τις τιμές του πετρελαίου, τα κοινόχρηστα, ΔΕΗ, και σειρές στο νετφλιξ και γαμάτες ταινίες που ξετυλίγουν μακριές συζητήσεις στα κατς απ. Καλό ινδιάνικο καλοκαίρι λοιπόν 23
24