απ' το άρωμά σου ζω την κάθε μέρα
Σάκης Αθανασιάδης
Είναι φορές που μπορώ κι άλλοτε που δεν μπορώ Να δω τη θάλασσα στα μάτια σου Μα αυτό το όνειρό μου δεν πληρώνεται Δίνει ανάσες στις μέρες κι αυτό είναι σπουδαίο Από αυτά που διαβάζεις Από αυτά που φαντάζεσαι Από αυτά που σε φοβίζουν τα χρόνια Σου λέω Είναι καλύτερα να είσαι εραστής παρά να προσκυνάς Έναν ήσυχο θάνατο Στο σώμα μου ξέρεις βάζω αλυσίδες Όταν σε σκέφτομαι Να μείνω εδώ στο ίδιο μέρος ακίνητος Μα σε ήθελα δικιά μου Πάντα δικιά μου αυτό είναι όλο Και τίποτε περισσότερο Έχει χαθεί η φωνή απ’ την ψυχή μου τις μέρες Που οι σύντροφοι διψούν για ελευθερία Και πνίγονται στο αλκοόλ Μα εγώ να σε κοιτώ στα μάτια ζητάω, να σε αναπνέω Και το θέλω ακόμα Κι αν μοιάζω με ελεύθερος Στον πόλεμο αυτό με το στρατό του μαύρου Απ' το άρωμά σου ζω την κάθε μέρα 72