Ρωτάω η άνοιξη που τρέχει Κανένας δεν γνωρίζει Χειμώνιασε βαριά στις γειτονιές Ποτέ δεν έχασε κανείς ακούω Με τα λεφτά στα χέρια του όταν τρέχει Καλύτερα να σώζεις το κορμί παρά ψυχές
47
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων
Μα εγώ μεγάλωσα στον ήλιο Με ασπίδες από χιόνι Να έρχεται δροσιά μες την ψυχή Γι’ αυτό καλύτερα να στρίψω H ευθεία πριν τελειώσει Την άνοιξη να βρω αριστερά