των μουσειακών σπουδών, ο πολιτισμός καθορίζεται ως μια προσαρμογή, ως ένας κοινωνικός μηχανισμός που επιτρέπει στα άτομα να επιζήσουν. Η μάθηση μπορεί να ειδωθεί ως μια διαδικασία της κοινωνίας να διαμορφώσει έτσι τη σκέψη των ατόμων ώστε να είναι σε θέση ως ενήλικες να συναντήσουν τις προστακτικές του πολιτισμού. Σε αυτή την προσέγγιση του πολιτισμού εμπεριέχονται τέσσερα συστατικά, τα οποία σκιαγραφούν το είδος του «πολιτιστικού κόσμου», όπου ζούμε: α) καθημερινές συνήθειες του τρόπου ζωής μας, β) υποθέσεις, προσδοκίες και αισθήματα που σκιαγραφούν τους τρόπους ζωής μας, γ) αντικείμενα, τα οποία έχουμε κατασκευάσει και έχουν νόημα για μας (π.χ. αεροδρόμια, μουσεία), δ) κοινωνικές σχέσεις (Falk & Dierking, 2000: 40). 1.3.2.Η έννοια του μουσείου Τα μουσεία δεν είναι στατικά ιδρύματα, αλλά μεταβάλλονται σύμφωνα με τις γενικές αλλαγές και μετατοπίσεις. Η διαφοροποίηση είναι συνυφασμένη με τις πολιτικές, πολιτισμικές, επιστημονικές, τεχνολογικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες και θεωρήσεις της κάθε εποχής (Κακούρου- Χρόνη, 2006). Με την έλευση του εικοστού αιώνα συντελέστηκε μια κεφαλαιώδους σημασίας πρόοδος στο χώρο των μουσείων. Η πρόοδος αυτή δεν έγκειται μόνο στην αύξηση του αριθμού τους ή στην εξειδίκευση του γνωστικού τους αντικειμένου, αλλά στο άνοιγμά τους προς τα έξω, δηλαδή στη στροφή τους προς την κοινότητα στην οποία εντάσσονταν (Γλύτση, 2002: 271). Με άλλα λόγια, επιτυγχάνεται το σταδιακό άνοιγμά τους από τους λίγους και εκλεκτούς επισκέπτες στους οποίους απευθύνονταν αρχικά, σε όλο και μεγαλύτερες κατηγορίες επισκεπτών. Σχεδόν όλα τα μουσεία, υποβάλλονται σήμερα σε μια σημαντική αλλαγή. 1.4.Ανασκόπηση βιβλιογραφίας Οι Faulkner και Woodhead (1999/α) παρατηρούν ότι, για να μπορέσουμε να χαρακτηρίσουμε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα ή δραστηριότητα επιτυχή, θα πρέπει να διαπιστώσουμε κατά πόσο επιδρά στη γνωστική και στην κοινωνική εξέλιξη του παιδιού. Ο όρος γνωστική εξέλιξη (cognitive development) αναφέρεται στην εξέλιξη κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας με την ευρεία έννοια, και περιλαμβάνει τη λογική σκέψη, τη μνήμη και την επίλυση προβλημάτων. Οι εικαστικές δραστηριότητες μπορούν να προσφέρουν ενεργά στη γνωστική εξέλιξη του παιδιού. Τα παιδιά θα έχουν ευκαιρίες να πειραματιστούν με τα ανοικτού τύπου υλικά που προσφέρει η εικαστική - μουσειακή αγωγή, να συνδυάσουν τα χρώματα όπως θέλουν εκείνα, να παίξουν με τις υφές των υλικών, να αντιληφθούν
5