Tableau des pavillons de toutes les puissances maritimes existantes dans les quatre parties du monde (Πίνακας
Charles Cominotti
Alex Contardi. 54 x 71
Ιδιοκτήτης: Ναυτικόν Μουσείον της Ελλάδος Μαρίνα Ζέας, Πειραιάς 185 37 Τηλ.: 210 45 16 264 • Fax: 210 45 12 277 E-mail: info@hmmuseum.gr, hellenicmaritimemuseum@gmail.com Website: www.hmmuseum.gr
Εκδότης - Διευθυντής: Αναστασία Αναγνωστοπούλου-Παλούμπη Πρόεδρος
του Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδος Διεύθυνση Σύνταξης: Γιάννης Παλούμπης Επιμέλεια Έκδοσης: Αναστασία
Πολιτικής κ. Στέφανος
Γκίκας, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν
η Διοικήτρια της Ακαδημίας Εμπορικού
Ναυτικού Σύρου, Αντιπλοίαρχος Λ.Σ. κα. Κωνσταντία Κορακά, η Πρόεδρος
Jean-Jacques
Barthélemy, Le voyage du jeune
Anacharsis (1781-1788)
Roux, Recueil des Principaux
des
la navigation, & des cartes & plans des cotes, villes, ports & mouillages
• Α. Αvramea, S. Asdrahas, V. Sphyroeras, Maps and Mapmakers of the Aegean, Athens: Olkos Ltd, 1985
• Ch. Zacharakis, A Catalogue of Printed Maps of Greece, 1477–1800, Athens: Samourkas Foundation, 1992
• Σ. Κακλαμάνης,
CANDIA
Hogenberg
Vincenzo Coronelli (1650–1718),
Voyage dans
Grèce
François Pouqueville (1770–
Giuseppe Rosaccio (1530–1620) Viaggio da Venetia a Constantinopoli per mare e per terra
1572,
Civitatum aliquot insignorum et locorum magis,
Ferrando
L’isole
Tomaso Porcacchi da Castiglione (1530–1585) και
Donato Bertelli,
Girolamo Porro (1520–1604).
Η
Giuseppe Rosaccio (1530–1620).
Alain Manesson Mallet (1630–1706) και
Olfert Dapper (1636–1689),
έργου Travelogues,
διαδικτυακά εκατοντάδες
και απεικονίσεις της
Ελλάδας από τον 15ο έως τον 19ο αιώνα.
Η δράση του Ιδρύματος απλώ-
νεται σε όλο το φάσμα του πο-
λιτισμού, της εκπαίδευσης και
της κοινωνικής προσφοράς.
Από εκπαιδευτικά προγράμμα-
τα για μαθητές μέχρι υποτροφί-
ες, εκδόσεις, ερευνητικές συ-
νεργασίες με πανεπιστήμια του
εξωτερικού, δράσεις προστα-
σίας της ναυτικής κληρονομιάς,
αλλά και πρωτοβουλίες για τη
διατήρηση και αποκατάσταση
ιστορικών φάρων.
Πολιτισμός – Παιδεία –Ναυτοσύνη
Ο Πρόεδρος του Ιδρύματος,
Παναγιώτης Λασκαρίδης, ανέ-
φερε τους άξονες γύρω από
τους αναπτύσσονται οι δράσεις
του: «Το σύμπαν του Ιδρύματος
συνθέτουν αυτοί οι τρεις πυ-
λώνες: Πολιτισμός – Παιδεία
– Ναυτοσύνη.». Οι σκοποί του
ιδρύματος παραμένουν στα-
LL.M. (Soton)
λειτουργούν
Πειραιά (και στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής) δυνάμει του ν.27/75, όπως μεταγενέστερα τροποποιήθηκε
Nikolaev Admiralty
οικονομίας και ειδικότερα των νησιών. Χάριν στο μικρό
•
•
warsailors. com
2 Montholon, J. (1992).
3
5
του μακαριστού αρχ. Χριστόδουλου. Ο πυρπολητής, ναύαρχος,
Επικρατείας, Αντιβασιλέας
και πεντάκις Πρωθυπουργός του ελεύ-
Ελληνικού κράτους (1844, 18481849, 1864, 1864-1865, 1877) πέρασε
ΙΣΤΟΡΙΑ Εικονογραφημένη), αν και ομολογουμένως
να αντιστάθηκε λίγο παραπάνω. Για την ιστορία πάντως, έστω και ετοιμόρροπα, τα άλλα δύο λιγότερο γνωστά σπίτια του Κανάρη, ένα στην
ηρωικής εποχής του όπως των
Krazeisen, Friedel κλπ., μοιάζει να είναι
Επιλέγω λοι-
να αντιπαραβάλω αυτό που προ-
(Biographie des Hellènes: Constantin Canaris, Cahier A, Imprimerie de P. J. de Mat à Bruxelles, Juillet 1825).
του νεανικού πορτραίτου με ένα άλλο χαρακτικό προσωπογραφία του Κανάρη, εξίσου
ελάχιστα γνωστό, μάλλον αλλοδαπού
καλλιτέχνη με τα αρχικά ”h.v.”, που
δημοσιεύτηκε στο Εθνικό Ημερολόγιο Μ. Παπαδόπουλου-Βρετού του έτους 1862 (σελ. 47). Σε
τράπουλα, που κυκλοφόρησε το 1829. Θεωρώ πως η επι-
της σκοτεινής μορφής του «Φά-
ντη-Μπαστούνι» για τον Κανάρη -και
όχι μια από τις άλλες φιγούρες όπως
Κούπα (Μιαούλης), Καρώ (Μπότσαρης)
ή Σπαθί (Κολοκοτρώνης)- δεν είναι τυ-
χαία αλλά σε συναρμονία με το παρα-
συνειδησιακό μήνυμα του δημιουργού
της. Και κάνω την παρατήρηση αυτή σε
αντιδιαστολή με την πανέμορφη σύγ-
χρονη τράπουλα φιλελληνικής εμπνεύ-
σεως, που κυκλοφόρησε το 1998 από
τις εκδόσεις Μικρός Ναυτίλος (και σε
Βικελαία Βιβλιοθήκη). Σε αυτήν ο
ο ένας από τους τέσσερις Θαλασσινούς ήρωες του 1821, απεικονί-
μας, δύσκολεύομαι όμως να αποδεχθώ τον πυρπολητή Κανάρη,
Έχει γραφτεί (περιοδ. ΜΠΟΥΚΕΤΟ, 15 Μαΐου 1930, σ. 491) πως και ο Κανάρης
μια τέτοια τράπουλα και διασκέδαζε τη μονοτονία των γεροντικών του ημερών". Η δέσμη παιγνιοχάρτων του
1829 θεωρείται ως κατασκευασμένη
στην Ουγγαρία, ίσως όμως η παραγωγή τους να έχει γίνει στην Γερμανία, λόγω των προχωρημένων για την επο-
χή τεχνικών εκτυπωτικών απαιτήσε-
ων (επιχρωματισμένη χαλκογραφία),
σύμφωνα και με την πρώτη δημόσια
παρουσίασή τους. Όπως η έρευνά μου
αυτή έγινε σε πρωτοσέλιδο
άρθρο της σύνταξης (πι-
του Γ. Δροσίνη) της εφημερί
ως βοηθητικός χώρος. Ένα ομοί-
της παλαιάς «πολυθρόνας» του
Κανάρη μετασκευάστηκε σε στασίδι,
ζω-
γραφιές στους τοίχους. Και κατ’ επέ-
κταση δεν είναι
Μπορώ μόνο να υποθέσω πως αφορά
την έτσι κι αλλιώς ελεγχόμενη εγγραφή «Μιτιλίνη, 29 Μαϊου 1822» οπότε
χρονολογικά σφάλματα είναι δύο σε
ενός (30 αντί για
δημοσιότητα το ταπεινό άρθρο μου αυτό να είναι καταλύτης,
5-8-1824
λάθος θα ήταν ασυγχώρητο, αν τα ιστορικά στοιχεία μάς
προς την Ύδρα έναν μήνα
αργότερα (Δ.Α. Κόκκινος, Η Ελληνική
Επανάστασις, 6η έκδ., τόμ. Γ’, σελ. 240)
αφήνει χρονικό περιθώριο μεταξύ 28ης και 29ης Οκτωβρίου, όπως επίσης ρητά αναφέρει και ο Αν. Ορλάνδος (Ναυτικά, 1869, τόμ. Α’, σελ.323), αρκετά όμως αργότερα. Παρ’ όλ’ αυτά, ο Αλ. Σούτζος,
(“sur la brune”) στην
(σελ. 295, Paris 1829) καθώς και
J. de la Graviere
(La Station du Levant, Paris
